Εγώ πάλι συμφωνώ με τον τίτλο του θέματος, με καλύπτει πλήρως καθώς και το ίδιο το θέμα
Printable View
Εγώ πάλι συμφωνώ με τον τίτλο του θέματος, με καλύπτει πλήρως καθώς και το ίδιο το θέμα
Θα συμφωνήσω με την magika. Δε νομίζω ότι το να καταπιέζεσαι, θα σου προσφέρει κάτι θετικό...το αντίθετο μάλλον! Τουλάχιστον αν είναι να πονέσεις, ας το έχεις ζήσει πρώτα για να έχει νόημα ο "πόνος".
Οι επιλογές πάντως για να αποφασίσεις να κάνεις κάτι γι'αυτή την κατάσταση είναι δύο:
1. Να ρισκάρεις και τελικά να σου βγει σε καλό
2. Να ρισκάρεις και τελικά να φας, κοινώς, "τα μούτρα σου"
Επομένως, αν δε ρισκάρεις, δε θα μάθεις ποτέ!
Quote:
Originally Posted by Έλενα Κάντζιου
Θα ήθελα να πω την αποψη μου επικεντρώνοντας στα συγκεκριμένα σημεία.
1.Εχεις μια πολύ καλή ικανότητα στο να γράφεις.
2.Θεωρώ οτι είσαι ενα εγωιστικό και άκρως εγωπαθές άτομο.
3.Οταν κάποιο βράδυ κοιμάσαι στο πλευρό καποιου άντρα και νιώθεις έτσι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να χωρίσεις πριν καβαντζώσεις τον καινούργιο.
4.Ενας άντρας που είναι αλαζονικός ή ανασφαλής και αυτοκαταστροφικός έχει εξίσου δικαίωμα με εσένα για να ερωτευθεί να αγαπηθεί να αγαπήσει και το σημαντικότερο να πάψουν να είναι ανασφαλής η αλαζονικος μέσα απο τι σχέσεις τους με τους άλλους.Εξάλου αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζεις καλά γιατί αν δεν ήσουν ανασφαλής θα είχες χωρίσει με τον πρωην απο τότε που κάνατε σεξ σαν αδελφάκια,και δεν θα περίμενες να βρεισ τον διαδικτυακο ποιητή πρώτα.
5.Επειδή έχεις μια αλεργια με τους ανασφαλής σε πληροφορώ οτι ανασφαλής γινόμαστε και απο την συμπεριφορά των άλλων .Δεν θα σου πω για τον πρωην σου που τον τσάκισες και που στην τελική θα χώριζες κάποτε αλλά για τον καινούργιο που σίγουρα στο διάστημα που θα ξεκαθάριζες με τον πρώην και τσουτσουρευόσουνα και με αυτόν θα του είχες δημιουργήσει σίγουρα ανασφάλεια.
6.Υπάρχει καποιο συμβόλαιο που έχεις κάνει με την ζωή και που πρέπει όταν εσύ βαριέσαι κάποιον να σου φέρνει κάποιον εξισου καλό με τα δικά σου μέτρα και σταθμά?Προέρχεσαι απο σημαντική οικογένεια είσαι κόμισα?μήπως ανώτερη γονιδιακά?Τι είναι αυτό που σε κάνει εσένα ξεχωριστή?Γιατί η ζωή πρέπει να σου φερθεί καλά?
7.Βλέπω με λύπη οτι το σκέφτεσαι και για μελλοντικά το θέμα,ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ!!!!
8ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.Επειδή ξέρω τι κουμασάκι είμαι και εγώ σε πληροφορώ ότι πιθανότατα να συμπεριφερόμουν ακριβώς όπως εσύ,Αυτά λοιπόν που σου έγραψα είναι αυτά και στον εαυτό μου λέω όταν τον στριμώγνω στην γωνία και του κάνω αυτοκριτική για να γίνει καλύτερος και να μην νομίζει οτι αυτός είναι ορόβατο και οι άλλοι λύκοι
Αυτά....
Αγαπητέ giorgosb71, επειδή παρατηρώ ότι απευθύνεσαι, να σημειώσω κάτι το οποίο ανέφερα και σε προηγούμενο ποστ, παραπάνω:Quote:
Originally Posted by giorgosb71
Το κείμενο της κας Έλενας Κάντζιου είχε ως πηγή τη συνέντευξη που πήρε από μια γυναίκα, η οποία και διηγήθηκε στη γράφουσα την εμπειρία της. Δεν πρόκειται για ημερολογιακή καταγραφή προσωπικών εμπειριών της κας Κάντζιου...
Οσον αφορά τα υπολοιπα σχόλια που κάνεις, θα επανέλθω.
Quote:
Originally Posted by DrMaroulita
Αρα το (1) πράγματι απευθύνεται στην κ.Κάντζιου(το οποίο δεν το έγραψα με ειρωνεία πράγματι είναι καλογραμμένο το άρθρο).Αυτό σημαίνει οτι η κ.Κάντζιου κατέγραψε απλά με πολύ καλό τρόπο την προσωπική εμπειρία μιας άλλης γυναίκας...χωρίς να έχει σχόλια για τον αν συμφωνεί η διαφωνεί σωστά?Οπότε εγώ δεν αναφέρομαι σε αυτήν.
Αναφέρομαι στην άλλη που λές και εσύ.Δεν νομίζω να έκανα κάτι περίεργο εκτός αν η διαφωνία είναι περίεργη.
Στο κάτω κάτω οπως είδες έκανα σχόλιο και για τον εαυτό μου
Μα ναι, δε κρίνω τα σχόλιά σου! Κάθε άποψη και κρίση είναι σεβαστή! :bigsmile:
Απλά επειδή κατάλαβα ότι ίσως κατάλαβες ότι επρόκειτο για προσωπική της εμπειρία, ήθελα να το ξαναθίξω για να μη μπερδευτούμε!
Αυτό που ειπα ότι θα επανέλθω ως προς τα σχόλιά σου είχε να κάνει με το γεγονός ότι θα ήθελα, με αφορμή αυτά, να πω και γω την άποψή μου. Οπως γίνεται άλλωστε και σε όλα τα άλλα θέματα! Απλά επειδή τώρα με πιέζει λίγο ο χρόνος, δεν μπόρεσα να γράψω όσα θέλω.
Quote:
Originally Posted by samnikgr
ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ??????
Εννοείς απο αυτούς που τους αφήνεις και επειδή δεν σου βγαίνει καλά με τον επόμενο ή την επόμενη και όντας ακόμα ερωτευμένοι γυρίζεις σε αυτούς για να βρεις απάγκιο και απανέμι?
Δηλαδή το κόλπο είναι το εξής:βαρέθηκα αυτόν /αυτήν που έχω αλλα΄δεν χωρίζω γιατί τον/την αγαπώ.Αλλά έρχεται ο έρωτας και γαρ δυνατο πράγμα ...μπουφ.Πάω στον καινούργιο και μέχρι να μου πετύχει κρατάω και πισινή(γιατί που ξέρεις μπορεί να μου την παίξει ο αλήτης)....και όταν κλαψ κλαψ με αφήσει αντί να πω "εγώ έτσι είμαι έτσι γουστάρω ρε παιδιά τα δίνω όλα στο όνομα του έρωτα" γυρνάω πίσω γιατί δεν έχω να χασω απο αυτόν τον άνθρωπο.....και βέβαια υπάρχει πάντα η έλπίδα να έρθει κάτι καλύτερο και να μας ξεκολλήσει απο το βαρετό πλην όμως αφοσιωμένο σκλαβάκι μας.
Δεν ξέρω αν το έχεις αντιληφθεί αλλά βασικά μεταξύ ερωτικών σχέσεων υπάρχουν και κάποια κενά ξέρεις ...Δηλαδη χωρίζω μένω κάποιο διάστημα μονος η μονη ξανακάνω σχέση και τέτοια πράγματα..
ο έρωτας χρειάζεται πάντα ρίσκο αλλιώς μιλάμε για καταστάσεις που βουλιάζουν και βυθίζουν και εμάς.
Εισαι μέσα στο μυαλό μου και αυτά που λές με εκφράζουν απόλυτα!!!!!. Ρώτα εμένα να σου πω πόσο δύσκολο είναι και πόσο θάρρος χρειάζεται για να αποδεχθείς την αποτυχία, να κοιτάξεις τον άνθρωπό σου (ο οποίος σε ξέρει και τον ξέρεις τόσο καλά, που επικοινωνείται απόλυτα ΜΟΝΟ και με το βλέμα) και να τον προκαλέσεις να σε ανακαλύψει και να σε αγαπήσει και ΠΑΛΙ.Quote:
Originally Posted by Vassilis13
Σίγουρα το να φεύγεις - για μένα - είναι πολύ πολύ πιο εύκολο και λιγότερο ψυχοφθόρο.
Οταν όμως τα καταφέρνεις νοιώθεις ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!!!!!!!!!! και δεν μετανιώνεις που το πάλεψες.
Αυτό που έγραψες είναι απόλυτα σωστό. Το θέμα είναι ποιός το ακολουθεί!!!Quote:
Originally Posted by Vassilis13
Το πραγματικό ρίσκο βρίσκεται στο να μένεις κι όχι στο να φεύγεις. Το να φεύγεις είναι η εύκολη λύση...
Το πραγματικο ρισκο, διαφερει για τον καθενα αναλογα με την ιδιοσυγκρασια και τον χαρακτηρα του. Δεν νομιζω οτι το αρθρο ηταν ενας υμνος στην φυγη, στην "απιστια", στο τσαλαβουτημα απο δω κι απο κει! Παρουσιασε μια περιπτωση που ειναι μεσα στην ζωη και που πολλες φορες, ανθρωποι που την ζουνε, εχουν μεγαλες ενοχες. Δεν πραττουν ελαφρα τη καρδια.
Σε καθε κατασταση στις ερωτικες σχεσεις, ενυπαρχει η ιδιαιτερη "οπτικη" των υποκειμενων. Υπαρχουν τα ατομα που δεν μπορουν να σταθουν πουθενα, υπαρχουν κι αυτοι που μενουν σ εναν/μια οτι κι αν τραβανε. Ενδιαμεσως, απειρες οι παραλλαγες. Τα γιατι σε μεγαλο βαθμο, θεωρω πως απτονται της ψυχαναλυσης. Μεχρι να πεθανουμε, εχουμε να ζησουμε πολλα.
Και να προδοθουμε και να προδωσουμε. Και να πονεσουμε τον αλλο και να μας πονεσει ο αλλος. Οτι κι αν παθουμε, καλλιστα μπορει να το κανουμε κι εμεις σε μια δεδομενη στιγμη. Και το αντιστροφο.
Και δεν σημαινουν καθολου τα πραπανω, οτι προσωπικα ειμαι σε θεση να δειξω την απειρη κατανοηση στον εαυτο μου ή στους αλλους. Σε στιγμες αποστασιοποιησης ομως, ειναι ολοφανερα. :bigsmile: :bigsmile:
....Και συμπληρώνω όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά γενικώς στις σχέσεις μας.Quote:
Originally Posted by starfish
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με ότι εγραψες :love: Perfect Perfect
"Το πραγματικό ρίσκο βρίσκεται στο να μένεις κι όχι στο να φεύγεις. Το να φεύγεις είναι η εύκολη λύση..."
Ενα τραγουδάκι λέει ¨θελει μαγκιά για ν'αρνηθείς της σιγουριάς τα κυβικά"!
Ειτε μεινεις έιτε φύγεις σε κάθε απόφαση θα εμπεριέχεται το στοιχείο του ρίσκου,αφου δεν γνωρίζεις αν θα σου βγει σε καλό ή όχι.
¶ψογη τοποθέτηση. Χωρίς ίχνος σοφιστείας.Quote:
Originally Posted by Vassilis13
Νομίζω είναι προφανές πως επικροτώ απολύτως. :)
Συμφωνω απολυτα!!!
ακριβως αυτο ηθελα να πω και γω με την παραπανω δημοσιευση μου αλλα θεωρω την δημοσιευση του Βασιλη πιο αντιπροσωπευτικη
Εχω κάποια ενσταση όχι απεναντι στο ότι εγραψε ο Βασίλης,που τα θεωρώ και σωστά και λογικά,αλλά στην σχέση του θέματος με αυτο.
Μπορείς να πείς ά εγω δεν πρόκειται να ερωτευτώ κάποιον άλλο επειδή εχω ήδη σχέση;;;Κι αντε το λές,αλλα πώς το κάνεις και αν λέω αν,σου συμβεί τότε τι κανεις;;Το αγνοείς διότι εχεις σχέση;;Εγω εκεί διαφωνώ-προσωπική αποψη πάντα.
Κατα την γνώμη μου από την στιγμή που εχεις ερωτευτεί καποιον άλλο,σημαίνει ότι κάτι δεν παέι καλά στην σχεση σου -και δεν μιλαμε για βαρεμάρα ή ανωριμότητα.Το πώς θα διαχειριστεί ο καθένας μια τέτοια κατάσταση ειναι υποκειμενικό.
Τέλος να πώ,ότι ο καθένας καλύπτει διαφορετικές ανάγκες του άπό μία σχέση.
Που σημαίνει ότι πχ στην ταδε δεδομένη στιγμή ειχα σαν προτεραιότητα την αναγκη μου για συντροφικότητα.Μετα από 1 χρόνο μπορεί να εχουν αλλάξει οι προτεραιότητές μου και να βάζω πρώτη την αναγκη μου για εξουσία και να αλλαξουν έτσι τα δεδομένα των σχέσεων μου.
Η ανάγκη για παιχνίδι δεν ειναι σημάδι ανωριμότητας,αλλά απλή ανθρώπινη ανάγκη.Αυτό που πρέπει απλά να προσέχουμε σε κάθε απόφασή μας και κυρίως στις σχέσεις μας ,ειναι να ξεκαθαρίζουμε τις προτεραιότητές μας.
Το ρίσκο θα επαναλαβω(ειμαι επίμονη το ξέρω) ειναι αναπόσπαστο κομμάτι της ίδιας της ζωής και φυσικά του έρωτα.;)
Δεν μπορείς να το πεις αυτό σίγουρα, και το πιο δύσκολο είναι να κρύψεις τα συναισθήματά σου! Και ο έρωτας δεν σε ρωτάει ποτέ, έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Και δυστυχώς, δεν έχεις και πολλές επιλογές;)Quote:
Originally Posted by roadrunner
Πάντως, όταν θα φτάσεις στο σημείο να ερωτευτείς κάποιον άλλον άνδρα ή γυναίκα, σημαίνει ότι αυτή η σχέση που έχεις τη δεδομένη στιγμή ... δεν τραβάει! Το αν θα κάνεις το βήμα να χωρίσεις ή όχι, είναι άλλο θέμα.
Πάντως εγώ ένα έχω να πω:
...μπορεί να μεγαλώνουμε, να ωριμάζουμε, να ζούμε, αλλά σε μερικά πράγματα από τα στάδια του Δημοτικού δεν ξεφεύγουμε ποτέ!
Ένα από αυτά είναι και ο έρωτας. Παίρνεις λοιπόν το ρίσκο σου χωρίς φόβο-με άγνοια κινδύνου- ακριβώς όπως θα έκανες και στην ηλικία του Δημοτικού Σχολείου. Η μόνη διαφορά είναι πως όταν μεγαλώνεις πρέπει να είσαι συνεπής με τα συναισθήματά σου, ώστε να μην κοροϊδεύεις ούτε τον εαυτό σου, ούτε τους άλλους, έτσι ώστε κάθε πιθανή αποτυχία να την χρεωθείς εξ ολοκλήρου εσύ και ποτέ οι γύρω-γύρω...
Νομίζω ότι είναι πιο εγωιστικό να μένεις σε μία σχέση που βαλτώνει και να ζεις μόνο μέσα από τα όνειρά σου...
Και κάτι τελευταίο, που το λέει ο Chief μου (τι καλά να το έλεγε και στον εαυτό του!):
Το απωθημένο είναι σαν το μπατσικό στην Εθνική Οδό: άμα το προσπεράσεις... τη γ@#*?σες!!! Θα σε κυνηγάει μια ζωή...:cry:
Τώρα θα κάνω λίγο όπως τότε που ήμουν στο σχολείο και κάναμε αναλύσεις ποιημάτων. "τι θέλει να πει ο ποιητής;" Αλλά δεν πειράζει, κομμάτια να γίνει, φαντάζομαι πως θα με συγχωρήσετε. :embarrest
Νομίζω πως ο Βασίλης ήταν απολύτως ουσιαστικός στα όσα έχει επισημάνει. Ακόμη και στο τι θα γίνει αν νιώσει κανείς "ερωτευμένος" (όποιος θέλει μπορεί να θέσει τα εισαγωγικά υπό αμφισβήτηση), ενώ βρίσκεται σε μια σχέση.
Μιλώντας πάντα για την περίπτωση που ξεκινάς μια σχέση με έναν άνθρωπο ο οποίος σε καλύπτει και θεωρείς πως σε ελκύει και.. και .. και... , το πλέον του βεβαίου είναι πως κάποια στιγμή θα αρχίσεις να κλονίζεσαι. Μπορεί να γίνει μετά από 2 χρόνια, μπορεί μετά από 10, μετά από 15, δεν έχει και τόση σημασία. ("3.600, είναι καλά να τ'αφήσω΄;;;" κατά τη γνωστή ατάκα)
Κάποια στιγμή, θα προβληματιστείς για το ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι δεδομένο. Κι εκεί έρχεται η μεγάλη στιγμή της ανθρώπινης επιλογής επί της ουσίας.
Δεν ξέρω κατά πόσον έχει μεγάλη σημασία η μορφή του "πειρασμού". Υπό την έννοια, αν απλώς ο σύντροφος σου έχει αρχίσει να σου δίνει στα νεύρα, αν έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες ή αν ξαφνικά σου έρχεται να κλείσεις το μάτι "του αγοριού απέναντι". Κάτι θα είναι. "Από όλα έχει ο μπαξές".
Πιστεύω όμως , πως ο καθένας μας γνωρίζει πως πάντα θα υπάρξει κάποια στιγμή " το κίντερ έκπληξη". Για να μην πω και ότι σε ορισμένους, ίσως "το τρένο να σφυρίξει δυο φορές".
Αυτά. Συγχωρείστε με για τις παρεμβαλόμενες ατάκες, αλλά θεωρώ την τοποθέτηση του Βασίλη άψογη και σοβαρή. Είπα να κάνω λίγο χιούμορ για να δικαιολογήσω και το "εύθυμα" της ενότητας "ανθρώπινες σχέσεις" :)
Συμφωνώ με Κασσιόπη!Πιστεύω ότι αν μπεις στην διαδικασία να σκεφτείς πως θα ήταν η ζωή σου πλάι σε κάποιον άλλο κάτι έχει αρχίσει να χαλάει στην ήδη υπάρχουσα σχέση σου.Εάν δεν ''φύγεις'' την στιγμή που κάτι άλλο σε τραβάει και κάτσεις να το παλέψεις είναι σχεδόν βέβαιο πως αυτό θα γίνει αργότερα...
Μου έχει συμβεί προσωπικά με μια σχέση που μετρούσε 7 χρόνια...
Πάντα προσπαθούσα να το παλεύω και έλεγα πως δεν αξίζει να πετάξεις 7 χρόνια για κάποιον άλλο!Δεν ήθελα και να τον πληγώσω.
Όμως δεν άντεξα και έφυγα. Ίσως δεν ήμουν πλέον ερωτευμένη μαζί του και δεν ήθελα πλεον να προσπαθώ...
Ρίσκαρα ... Έφυγα... Έχασα ... Αλλά τώρα είμαι καλά και ευτυχισμένη!
Αξίζει να ρισκάρεις!αξίζει να ζεις!:bigsmile:
Για να μη μπερδευόμαστε, εγώ δεν το έθεσα έτσι. Προφανώς αυτή είναι η προσωπική σου άποψη, η οποία φυσικά είναι σεβαστή. :)Quote:
Originally Posted by gwrgina25
Πιστεύω όμως , πως ο καθένας μας γνωρίζει πως πάντα θα υπάρξει κάποια στιγμή " το κίντερ έκπληξη". Για να μην πω και ότι σε ορισμένους, ίσως "το τρένο να σφυρίξει δυο φορές..
Με αυτη σου την φράση συμφωνώ και με το ότι κάποια στιγμή έρχεται η μεγάλη στιγμή της ανθρώπινης επιλογής επί της ουσίας.;)
Σ'αυτό συμφωνούμε. :)Quote:
Originally Posted by gwrgina25
Δεν βλέπω να υπάρχει όμως ενιαία γραμμη στο ερώτημα αν είναι καλύτερο να μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ή να μην πληγώνεις το σύντροφο σου.:cry: :cry: Γιατί αναγκαστικά αυτά τα δύο δυστυχώς δεν επιτυγχάνονται ταυτόχρονα.:sad: :sad2:
Το να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου δεν συμβαίνει απαραίτητα όταν νιώθεις έλξη για κάποιο τρίτο πρόσωπο και να προσπαθείς να την παρακάμψεις. Μπορεί να συμβαίνει κάλλιστα και όταν την έλξη αυτή την αντιλαμβάνεσαι ως έρωτα, ενώ μπορεί και να μην είναι.Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Και αν πράγματι ελκύεσαι από ένα άτομο ενώ έχεις ήδη σχέση, σε ποιον θα πρέπει να είσαι ειλικρινής??? Στον καθρέφτη σου ή σε εκείνον τον άνθρωπο που συνεχίζει να σε κοιτά στα μάτια και να μην χάνει λέξη σου?:blink:Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Δεν το αντιμετωπίζω έτσι, να σου πω την αλήθεια.Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Η ουσία βρίσκεται στη βάση της σχέσης σου με τον άνθρωπο που είσαι μαζί, όπως πολύ σωστά επισημάνθηκε από τους περισσότερους.
Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με μακροχρόνιες σχέσεις, και ακόμη περισσότερο στους γάμους, τι πιθανότητες έχεις να μη συναντήσεις, κάποια στιγμή, τρίτο πρόσωπο που θα σου προκαλέσει μια κάποια έλξη;
Κατά τη γνώμη μου, καμία.
Και εγώ σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Ειναι απίθανο να μην σου κινήσει ένα άλλο άτομο το ενδιαφέρον ειδικά αν είσαι σε πολύχρονη σχέση(σε αυτή την περίπτωση εμφιλοχωρεί η ρουτίνα)
Μπράβο και μόνο στην απόφαση σου να το ρισκάρεις για να ζήσεις κάτι καινούριο. Δυστηχως στις μέρες μας οι πιο πολλοί ζούμε τον έρωτα με τη λογική. Λίγοι είναι αυτοί που τον ζούνε με την καρδιά τους .......
Οπότε, πιστεύω ότι συμφωνούμε.Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Και για να επανέλθουμε στο άρθρο, να θυμηθούμε και τα αστρολογικά και να ευθυμήσουμε και λιγάκι, ε, δεν ξέρουμε και τι τάσεις διαφαίνονταν στο ωροσκόπιο της ηρωίδας!!
Μπορεί να είχε καμιά δύσκολη όψη Αφροδίτης - Ποσειδώνα που να ενεργοποιήθηκε από διέλευση του Ουρανού και να μη βρέθηκε κανείς να της το εξηγήσει! :toung:
Μη βιαζόμαστε κι εμείς να φορέσουμε τις μαύρες πλερέζες! "Ο εραστής έρχεται!" (αθάνατος ελληνικός κινηματογράφος με Λογοθετίδη - Λυβικού :bigsmile: )
¶ντε και καλό μου διάβασμα! :wacko:
Η ελξη που μεταφραζεται ως ερωτας, ειναι ενα συνηθισμενο λαθος, τοσο, που να ειναι σχεδον συγχωρητεο.Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Τον εαυτο σου μπορεις να τον κοροϊδεψεις με πολλους τροπους.
Οταν παραμενεις σε μια σχεση με την ελπιδα οτι θα διορθωθουν σημαντικα προβληματα, μονο και μονο επειδη αγαπας τον αλλον.
Οταν παραμενεις σε μια σχεση βαφτιζοντας την ρουτινα και την πληξη "αγαπη".
Οταν κλεινεις τα ματια μπροστα σε μια συνηθεια που εχει απομυζησει οποιοδηποτε συναισθημα πλην του πνιγμου.
Οταν παρουσιαζεις την "ωραια εικονα" του ευτυχισμενου/ικανοποιημενου ζευγαριου για να σε πιστεψουν οι αλλοι, και καταληγεις να το πιστευεις κι εσυ, .....
Μπορω να σκεφτω κι αλλα αλλα δεν εχω χρονο...:cry:
Έχεις την εντύπωση πως αν της το εξηγούσαν, αν μας το εξηγούσαν θα άλλαζε κάτι?Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Απλά την φυγή θα την φορτώναμε στους πλανήτες!!!
Θεωρώ πως αν μου τύχαινε μάλλον θα προσπαθούσα πρώτα να κάνω μια κουβέντα ειλικρινή με τον άνθρωπο μου (γιατί τα περισσότερα προβλήματα μιας σχέσης διορθώνονται αν κατανοήσουμε τις ανάγκες του άλλου και ο άλλος τις δικές μας), αλλά βέβαια έχοντας ξεκαθαρίσει τί πραγματικά ένιωθα εγώ και για τα δύο άτομα και κατόπιν θα έπραττα.
Δεν νομίζω πως ένα λάθος επειδή είναι συνηθισμένο, το βαφτίζουμε και συγχωρητέο. Αν είναι έτσι, τότε να μην κατηγορούμε την "άτιμη κενωνία" για την τροπή που έχει πάρει.Quote:
Originally Posted by starfish
Επιπλέον, ομολογώ πως δεν αντιλαμβάνομαι την τάση να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις ως τρίο: εμείς , ο σύντροφός μας και η σχέση. Η τελευταία θεωρούμενη από μόνη της, ανεξάρτητη και ευθυνόμενη σχεδόν για τα πάντα. Εμείς απλώς βάζουμε συνήθως την ελπίδα, τις προσευχές και ολίγην από εγωισμό. ΄
Βλέπω ότι το θέμα κινδυνεύει να ξεφύγει λιγάκι, γι' αυτό και τονίζω πως οι κρίσεις μου αφορούν την κατάσταση που περιγράφει το άρθρο και γενικεύω ως προς το ότι θεωρώ πως όταν ένας άνθρωπος είναι τυχερός να βρεί αυτό που θεωρεί μοναδικό και να το ζήσει στο πλευρό του, οφείλει να το υπερασπιστεί με όλους τους τρόπους. Όπως οφείλει επίσης να έχει συναίσθηση ότι η σχέση - ακόμη και η μία ξεχωριστή σχέση - δεν είναι απλώς μια παιδική χαρά. Θέλει και κότσια.
Η κατάσταση που περιγράφει το άρθρο έχει αρκετά τη χροιά του "ζε μου αλέσει πια αυτό το παιχνιζάκι, παιλνω τα κουβαζάκια μου και πάω σε άλλη παλαλία".
Από εκεί και πέρα, οι προσωπικές εμπειρίες του καθενός σαφώς και μπορούν να είναι πολυ διαφορετικές, εξ αρχής, από τα όσα περιγράφονται στο άρθρο.
Μμμ, τι όψεις λες να ευθύνονται για τις τάσεις φυγής;;; :cheesy:Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Δεν διαφωνώ.
Δεν είμαι και ειδήμων, αλλά τί λες για τετράγωνο Κρόνου και αφροδίτης, ή ποσειδώνα? Δεν έρχονται λίγο τα πάνω κάτω?:bigsmile:
Τετράγωνο Κρόνου - Αφροδίτης, όχι. Κάποιος με τέτοια όψη δύσκολα αφήνει τέτοια σχέση.Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Για το τετράγωνο Αφροδίτης - Ποσειδώνα θα συμφωνήσω. Δημιουργεί πολλές τέτοιες τάσεις και θέλει μια κάποια προσοχή.
Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Ειναι συνηθισμενο, επειδη η ελξη ειναι η απαρχη. Χωρις αυτην δεν υπαρχει ερωτας. Αυτο βεβαιως δεν σημαινει οτι απαραιτητως η ελξη θα γινει ερωτας. Υπ αυτην την οπτικη ειναι ενα πολυ συνηθισμενο λαθος, να ταυτιζουμε την ελξη με τον ερωτα.
Το θεωρω συγχωρητεο, γιατι οταν ειμαστε "ερωτευμενοι" δεν καθομαστε να αναλυσουμε θεωρητικα το τι αισθανομαστε [ευτυχως κατα την γνωμη μου!] .
Οσο για τα υπολοιπα, συμφωνω απολυτα με την προϋποθεση που θετεις: Οτι εχει βρει καποιος τον/ην μοναδικο/η και πολυτιμο/η. Τοτε ναι , αξιζει να παλεψει γι αυτον/ην, να τον υπερασπιστει εχοντας παντα κατα νου οτι η σχεση δεν ειναι παιδικη χαρα, οπως πολυ σωστα γραφεις.
Το θεμα ετσι κι αλλιως εχει ξεφυγει. Το αρθρο παρουσιαζει ενα κομματακι απο το παζλ των ερωτικων σχεσεων. Ειναι δυσκολο σε μια τετοια συζητηση να μεινουν οι συμμετεχοντες, εντος των πλαισιων.
φιλικα :bigsmile: :bigsmile:
Χμμμ, αφροδίτη στο Ζυγό μου μυρίζει... Αληθεύει;:cheesy:Quote:
Originally Posted by starfish
Ναι, σίγουρα είναι δύσκολο να μείνουν οι τοποθετήσεις μέσα στα όρια του άρθρου, απλώς γίνεται ένα μπέρδεμα σχετικά με το που ακριβώς αναφέρεται ο καθένας. Γι'αυτό κι εγώ ξεκαθάρισα τη θέση μου, ώστε να μη νιώσει κανείς από τους συμμετέχοντες ότι κριτικάρεται επί προσωπικού. Να είστε καλά. :)
Τα ρεστα μου κυρια μου!!!!:nuts: :bigsmile: :laugh:Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Κι εσυ , "αγαπημενο διπολο" της Φωτεινουλας! :bigsmile:
Συμφωνω απολυτα κι ας εχω Αφροδιτη στον ζυγο στον 5ο.Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Υ.Γ ανεφερες κατι για το τετραγωνο κρονου-Αφροδιτης πως ερμηνευεται? ακριβως το αντιθετο απο οτι αναφερθηκε απο την Kiarra?
Χαίρομαι που συμφωνούμε. :)Quote:
Originally Posted by skorpion
Και στο Ζυγό και στον 5ο;;; Δεν ακούγεται κακό... Καθόλου κακό! ;)
Μμμ, η ερμηνεία αυτής της όψης σηκώνει ολόκληρη συζήτηση και μάλλον θα βγούμε εκτός θέματος. Επιγραμματικά να πω μόνο πως σε ότι έχει να κάνει με την περίπτωση του άρθρου, ένα άτομο με αυτήν την όψη πιθανότατα θα είχε διδαχτεί τόσα από προηγούμενες δύσκολες αισθηματικές καταστάσεις, που όταν έβρισκε κάτι ξεχωριστό, δε θα το άφηνε να χαθεί, πάση θυσία.