Βασικό θέμα του άρθρου της Margaret, είναι η χρωματοθεραπεία, δηλαδή η χρήση των χρωμάτων για θεραπευτικούς σκοπούς, όσον αφορά τις ψυχοσωματικές και όχι μόνο, ασθένειες, καθώς και τα ευεργετικά της αποτελέσματα, από την πλευρά της ολιστικής ιατρικής.
Από την άλλη μεριά,όχι μόνο τα χρώματα,αλλά και οι οσμές, οι εικόνες, οι ήχοι, προκαλούν την ανθρώπινη μνήμη. Πάντα κάτι μας θυμίζουν, ευχάριστο ή δυσάρεστο.
Μπορεί το κόκκινο χρώμα να μας φτιάχνει τη διάθεση, αλλά στο υπνοδωμάτιο ή σε χώρους μελέτης, θα μας προκαλέσει ταραχή, αποσυντονισμό και αυπνίες. Πράγματι τέτοιοι χώροι είναι συνήθως γαλαζοπράσινοι. Σκεφτείτε γιατί, συχνά από ένστικτο, επιλέγουμε "ζεστά" χρώματα για τα βορεινά δωμάτια και "ψυχρά" για τα προσηλιακά.
Το άσπρο και το μαύρο χρώμα απουσιάζουν από τη φύση και δεν περιλαμβάνονται στα βασικά χρώματα (3 πρωτεύοντα + 3 δευτερεύοντα). Το άσπρο αντανακλά όλα τα χρώματα και το μαύρο τα απορροφά. Και επειδή δηλώνουν μια "έλλειψη" (χρώματος) ίσως για το λόγο αυτό να θεωρούνται πένθιμα. Είναι βέβαιο πάντως πως αυτό που "εμείς" βλέπουμε άσπρο, και οι "άλλοι" έτσι το βλέπουν. Ο συμβολισμός διαφέρει, ανάλογα με την κουλτούρα. Είναι επίσης βέβαιο πως ο χρυσός (το μέταλλο) έχει κίτρινο χρώμα, όπως και ο ήλιος, ασχέτως αν η ανάλυση του ηλιακού φάσματος απέδειξε πως περιέχει τα γνωστά 7 χρώματα της Ιριδας (αν θυμάμαι σωστά από την Φυσική).
Οσο για το ... παρεξηγημένο κίτρινο χρώμα, παραθέτω την άποψη του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, του διάσημου ζωγράφου που με την παλέτα του κατάφερε να αιχμαλωτίσει το πιο λαμπρό φως, στην αναζήτηση του οποίου αφιέρωσε την τέχνη του και την σύντομη ζωή του.
" Ωστόσο, το φως και το χρώμα είχαν γοητεύσει τον Βίνσεντ. Τον βασανίζει η επιθυμία να βρει ένα δυνατότερο φως, ένα λαμπρότερο χρώμα. [..] Τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ (σημ. αλληλογραφία) μας μιλούν για τις πολλαπλές χαρές του. Τη χαρά που του δίνουν τα χρώματα και το φως, τη χαρά που νιώθει φτάχνοντας επιτέλους ένα σπίτι, το "σπιτι των φίλων" , που φωτίζεται από μια διακόσμηση όπου κυρίαρχο χρώμα είναι το ζωηρό χρώμα της αγνής στοργής, το θριαμβευτικό κίτρινο." Ο ίδιος γράφει στον αδελφό του " Ενας ήλιος, ένα φως, που, μην έχοντας καλύτερο χαρακτηρισμό, τον λέω κίτρινο, ανοιχτό κίτρινο θειαφιού,λεμονί ανοικτό χρυσαφί. Τι ωραίο που είναι το κίτρινο! "
(ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ, Γράμματα στον αδελφό του Θεόδωρο, μτφ Σ.Σκιαδαρέση, Εκδ. Γκοβόστη)
Αξιοσημείωτο, πως τα χρώματα άσκησαν φοβερή επίδραση στην τέχνη του Βαν Γκογκ καθώς επίσης και στον ευάλωτο ψυχισμό του.
Φυλλένια