πολύ καλό το αρθρό
ελπίζω να μάθουμε να την ακούμε ή ετσω να προσπαθήσουμε
Printable View
πολύ καλό το αρθρό
ελπίζω να μάθουμε να την ακούμε ή ετσω να προσπαθήσουμε
Πολυ ωραίο και χρήσιμο άρθρο!!!
Σ' ευχαριστουμε για τον κόπο σου :)
Πιστευώ ότι την ακολουθώ τις περισσότερες φορές....
Συγχαρητήρια για το άρθρο. Θα συμφωνήσω με τον κ. Βασίλη για την σιωπή δια της οποίας καλλιεργούμε και την ακοή μας και όλες τις άλλες διαισθήσεις.
΄Πολύ καλό άρθρο..Συγχαρητήρια.
Πως γίνεται όμως να έχουμε διαίσθηση πως κατι θα πάει καλά σε έναν τομέα, και λίαν συντόμως και για μας, αλλά κ για ένα δικό μας άτομο?
Η Διαίσθηση είναι κάτι που συνήθως έχουμε μέσα μας έμφυτο.Αυτό είναι κάτι που αισθανόμαστε αυθόρμητα μέσα μας όταν αντιμετωπίζουμε μία κατάσταση,είναι σαν μία πολύ εσωτερική φωνή.¶λλοι την νιώθουν περισσότερο άλλοι λιγότερο..Αυτό που λέτε είναι περισσότερο προαίσθημα και όχι διαίσθηση από ότι καταλαβαίνω και με συγχωρείτε άν κάνω λάθος.
Νομίζω ότι αν και η διαίσθηση ξεκινά ως κάτι αυθόρμητο μπορεί κι αυτή όπως κι άλλες ικανότητες να εξασκηθεί. Η διαίσθηση όμως δεν μπορεί να μας δώσει ακριβείς απαντήσεις όπως η λογική. Πολλές φορές οι απαντήσεις που μας δίνει δείχνουν να είναι λάθος. Δεν μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι για το αποτέλεσμα της. Το μόνο που επιτυγχάνουμε με αυτή είναι να πλησιάζουμε περισσότερο στο πιθανό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να αναμένουμε ωστόσο 100% επιτυχία.
Παρα πολυ καλο το αρθρο σας κ. Βασιλη και κατατοπιστικο...αν και νομιζω οτι την διαισθηση οταν την εχεις, δεν κανει λαθος....
Η διαίσθηση, ύπαρχει σε όλους τους ανθρώπους. Είναι μια ακόμα αίσθηση, αυτή που βοηθούσε τον πρωτόγονο άνθρωπο να επιζήσει. Υπέθεσε πως τον κυνηγούσε ένα άγριο σαρκοφάγο. Έτρεχε να σωθεί και ξαφνικά βρισκόταν σε ένα σταυροδρόμι. Είχε ελάχιστα δευτερόλεπτα στη διαθεσή του ν' αποφασίσει πιο από τα δύο μοναπάτια θ' ακολουθούσε. Το ένα από τα δύο είναι αδιέξοδο, αν το ακολουθήσει είναι χαμένος:cry:
Η διαίσθηση είναι εκείνη η αίσθηση, που λειτουργόντας όπως οι άλλες αισθήσεις θα τον αποτρέψει να ακολουθήσει το λάθος μονοπάτι. (το παράδειγμα είναι από το βιβλίο της Ντέη) Αν καταλάβει το σήμα της, αν το ερμηνεύσει σωστά θα επιζήσει.
Τη διαίσθηση, σαν υπάρχουσα δυνατατότητα, μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε και σήμερα. Σίγουρα λειτουργεί, σε όλους τους ανθρώπους, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να αποκωδικοποιούν το μηνυμά της.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα της λειτουργίας της σε μια περίπτωση που την χρειάστηκα :
1) Οδηγώ το αυτοκίνητο σ' έναν δρόμο, που λίγο παρακάτω συναντιέται με έναν άλλο. Επειδή δεν υπαρχει κίνηση (ζω στην επαρχία), και είναι πλατύς πολλές φορές βγαίνουμε χωρίς να κοιτάξουμε (στα πλαίσια της άποψης "όλοι οι καλοί χωράμε"
2) Πριν φτάσω στη διασταύρωση αρχίζω να σκέφτομαι ένα ατύχημα που έγινε πριν λίγες μέρες, ένα χωρίς λόγο ατύχημα που συνέβη σε μια διασταύρωση και σκοτώθηκε ένα παιδι. Όταν πρωτοάκουσα για αυτό το ατύχημα, νόμισα πως υπεύθυνη ήταν μια γνωστή μου κοπέλα. Μου εξήγησαν όμως ότι δεν ήταν αυτή.
3) Κοιτάζω πίσω μου και βλέπω την κοπέλα που είχα υποθέσει πως έκανε το ατύχημα να οδηγεί με αρκετή ταχύτητα.
4) Δεν είναι τυχαίο! αυτή είναι η διαίσθηση. Σου δίνει ένα σήμα.
5) Ξέρω πλέον τι θα συμβεί. Στην διασταύρωση θα έρχεται ένα αυτοκίνητο και θα πρέπει να σταματήσω. ΚΑΙ Η κοπέλα πίσω μου θα πέσει επάνω μου.
6) Φτάνω στη διασταύρωση. Πολύ κοντά βρίσκεται ένα φορτηγό, το βλέπω που έρχεται με ταχύτητα και τέρμα δεξιά. ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΩ (επειδή ξέρω απο διαίσθηση πως το πίσω αυτοκίνητο θα πεσει πάνω μου), στρίβω το τιμόνι αριστερά:wacko: και ρίχνω το αυτοκίνητο έξω απο το δρόμο. Το ζώο πίσω μου ξυπνάει επιτέλους, έχει χώρο να φρενάρει, το φορτηγό δεν χτύπησε καμιά απο τις δύο.
Σημείωσε λοιπόν πως η διαίσθηση σου δίνει χρόνο να αντιδράσεις, αυτή είναι η διαφορά της από τον φόβο.
Και για να τελειώσω την διαίσθηση κυρίως την χρησιμοποιούμε για να βρίσκουμε πιο φαρμακείο είναι ανοιχτό (το πρώτο-πρώτο που μας έρχετα στο μυαλό), ποιο σουπερ-μάρκετ έχει κοτόπουλο (επίσης το πρώτο) και ούτω κάθε εξής.:laugh: Απλά απο κάποια στιγμή πρέπει να γίνομε :unsure:δεκτικοι σε αυτά που μας λέει.!!
Εγώ υποθέτω ότι αρκετοί πήρανε το λάθος μονοπάτι, αυτό με κάποιο τρόπο έγινε κοινή γνώση, και μεταφέρθηκε και στους υπόλοιπους χωρίς πολλές λεπτομέρειες στους πολλούς. Δεν είμαι σίγουρος αν αποτελεί δλδ προϊόν εξέλιξης/φυσικής επιλογής ή διαισθητικής ικανότητας ενός πρωτόγονου.
Όσον αφορά δε το παράδειγμά σου με το "ζωντανό" που οδηγούσε, αυτό, για εμένα, είναι καθαρά θέμα γρήγορης σκέψης και ανάλυσης ενδεχόμενων σεναρίων και όχι διαίσθησης. Είχες στο μυαλό σου κάποια δεδομένα και επέλεξες την αποφυγή του χειρότερου σεναρίου :bigsmile:
Και αυτό γιατί φοβήθηκες για τη ζωή σου. Ο φόβος είναι καλό και χρήσιμο συναίσθημα. Ο πανικός δεν είναι.:bigsmile: