Όταν ψυχολογικά είστε πεσμένοι τι κάνετε για να το αντιμετωπίσετε ????

Quote:

---

Originally Posted by Ιφιγένεια

Προπαθώ να απασχολώ τον εαυτό μου με πράγματα... κάτι σαν εργασιοθεραπεία, για να μην σκέφτομαι!!! Αρχιζω γυμναστήρια, στοιβους, παρακολουθώ ανελειπως τα μαθήματα της σχολής μου, βγαίνω με φίλους... γένικα προσπαθώ να γεμίζω όλο το 24ωρο μου, αποφεύγοντας να καθομαι μόνη σπίτι...γιατι τοτε αρχίζω και σκέφτομαι... και όταν το κάνω σε τετοιες περιοδους, το κάνω με χαοτικό τροπο!!!!
Όποτε το μηνυμα είναι "ΔΕΝ πρέπει να προλαβαίνεις να σκεφτεσαι!"

---

Είπες τον πιο σωστό και υγιή τρόπο αντιμετώπισης των δυσκολιών (αντε μαζί με τον παραπάνω διαλογισμό της skorpaki).
Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε όλοι τη δύναμη να το κάνουμε.

Είναι όμως μια καλή ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά ε?? ;)

Quote:

---

Originally Posted by friary

Είναι όμως μια καλή ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά ε?? ;)

---

Πιες μία motion.... the energy emotion :toung:

Quote:

---

Originally Posted by friary

Είπες τον πιο σωστό και υγιή τρόπο αντιμετώπισης των δυσκολιών (αντε μαζί με τον παραπάνω διαλογισμό της skorpaki).
Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε όλοι τη δύναμη να το κάνουμε.

Είναι όμως μια καλή ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά ε?? ;)

---

Ακριβώς αυτό! Πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά... και γι'αυτό προτάσεις όπως "Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε όλοι τη δύναμη να το κάνουμε" δεν πρέπει ούτε καν να περνάνε από το μυαλό μας!!!! Προσωπικά πιστεύω ότι εμείς επιλέγουμε τι μπορούμε(==θέλουμε) να κάνουμε! Θέλω να πω οτι μπορουμε τα πάντα, αρκει να υπάρχει ισχυρή θέληση από μέρους μας και επιμονή και υπομονή στις δυσκολίες που πάντα υπάρχουν!

Γιατί ντε και καλά να σκεφτόμαστε θετικά;Αν δε βιώσουμε πρώτα και λίγο σκοτάδι ,μετά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το φως:toung:

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Γιατί ντε και καλά να σκεφτόμαστε θετικά;Αν δε βιώσουμε πρώτα και λίγο σκοτάδι ,μετά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το φως:toung:

---

Λίγο όμως, λίγο. Μερικοί το παρακάνουμε :sad:

Quote:

---

Originally Posted by friary

Λίγο όμως, λίγο. Μερικοί το παρακάνουμε :sad:

---

Συμφωνώ:bigsmile:

Πάντως θετικά είναι ναι, απαραίτητο να σκεφτόμαστε, γιατί οι σκέψεις μας κατα κάποιο τρόπο επηρεάζουν αυτά που παθαίνουμε..(στην ψυχολογία λέγεται αυθυποβολή, στις μεταφυσικές επιστήμες λένε ότι δημιουργουμε το αντίστοιχο "μαγνητικό πεδίο" και έλκουμε και τις αντίστοιχες καταστάσεις...)
¶ρα αν θέλουμε τα καλύτερα για τον εαυτό μας ΠΡΕΠΕΙ να σκεφτόμαστε θετικά:bigsmile:

θετικο ειναι και οι συνεπειες... αρκει να μην ενοχλουμε τους αλλους

Το πως μπορει να βοηθησει ο καθενας τον εαυτο του για να ξεπερασει τετοια προβληματα εξαρταται και απο το μεγεθος της "πτωσης" ή αν θελετε το ποσο σημαντικο ηταν το/τα γενονοτα που προκαλεσαν την "κατρακυλα" της ψυχολογιας μας. Τα επιφανειακα τραυματα [οι εκδορες ας πουμε] αντιμετωπιζονται ευκολα και με καθε τροπο.:toung: Τα βαρια τραυματα θελουν πολυ χρονο και αναλογο σεβασμο στην υπαρξη τους. :toung:
Η εργασιοθεραπεια, ενα βαρυ τραυμα δεν το θεραπευει. Απλως το κρυβει, αν καταφερει να το κρυψει.
Η δε θετικη σκεψη σε τετοιες περιπτωσεις ειναι κουφια λογια!!

Υπομονη...

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Γιατί ντε και καλά να σκεφτόμαστε θετικά;Αν δε βιώσουμε πρώτα και λίγο σκοτάδι ,μετά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το φως:toung:

---

μαζι σου Λευκη, συμφωνω απολυτα!!!!
Χωρις το σκοταδι δε θα ειχε καμμια σημασια το φως...
Προσωπικα, οταν ειμαι "πεσμενη", περιμενω να περασει γιατι παντα περναει...:bigsmile::bigsmile: