Βιβλία που μας συγκλόνισαν...

Η Μοναξια Απο Χώμα.....

απλά, συγκλονιστικό.!!!!!
κάθε φορα που το διαβαζω ανακαλύπτω νέα συναισθήματα....

τσεχωφ, παιδια! ο,τιδηποτε!!!
κατι που με συγκινει βαθια οσες φορες κι αν το διαβασω ειναι το μονογραμμα του ελυτη ( ειδικα αφιερωμενο σ' αυτους που αγαπησαν και αγαπηθηκαν πολυ...:love:)

Τελευταία διάβασα ένα βιβλίο που το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον: "Το Μυστικό" της Rhonda Burn.Αφορά τη δύναμη της σκέψης και το πώς μπορούμε να πετύχουμε οτιδήποτε βάλουμε στόχο,απλά και μόνο επειδή το θέλουμε πολύ.

Ένα άλλο που πραγματικά με έκανε να δώ με άλλο μάτι την ψυχολογία είναι το "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" του Irvin Yalom.Ένας γιατρός πήρε το ρόλο του ασθενή για να μπορέσει να τον βοηθήσει να ξεπεράσει κάποια προβλήματα και κατέληξε να βοηθηθεί και ο ίδιος!(Ασθενής=Νίτσε κ γιατρός= Γιόζεφ Μπρόιερ ο οποίος ήταν καθηγητής του γνωστού μας Φρόυντ!).

Και αστυνομικά,πολλά αστυνομικά τρελαίνομαι γι΄αυτά!!!:wacko:

"O Ξένος", του Αλμπερ Καμύ και ενα το οποιο επαθα σοκ οταν το διαβασα..εκανα μια εβδομαδα να συνελθω ..ηταν ο "Αγιος Ζιγκολο" του Πασκαλ Μπρυκνερ..:love:

¨οι θλιμένες π......ς της ζωής μου" του Μάρκες

και ένα παραμύθι που όσες φορές στη ζωή μου έχανα κάτι που αγαπούσα παντα το διάβαζα και νομίζω θα το διαβάσω πολλές φορές ακόμα

¨ο μικρός πρίγκιπας¨ του Εξιπερί

O γλάρος-Ιωνάθαν Λίβινγκστον,
Οι αλήτες-Μαξίμ Γκόργκι,
Το υπόγειο-Ντοστογιέφσκι,
Οι αναλφάβητοι του έρωτα κ'
Οι παραχαράκτες της ευτυχίας-Εύη Ομηρόλη
και
Οι πύλες της φωτιάς-Στήβεν Πρέσφιλντ

Αυτά που ξεχώρισα..

Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα - Πάολο Κοέλιο

Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει - Πάολο Κοέλιο

Η Φόνισσα - Αλεξανδρος Παπαδιαμάντης

Χωρίς στεφάνι - Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Γέρμα - Φρ. Λόρκα

Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους - Φρ. Ένγκελς

ακουσα εχθες στην τηλεοραση οτι ΄΄Τα ματωμενα Χωματα ΄΄ της Διδω Σωτηριου θα γυριστει σε σιριαλ με πρωταγωνιστρια την μεγαλη μας ηθοποιο Αννα Συνοδινου
Με εκτιμηση Δεσποινα Κουκι

Exω αγαπησει και θαυμασει καμποσα βιβλια θα αναφερω το τελευταιο που ξεχωρισα και θα το προτεινα ειναι το ''Εγχειριδιο Βλακειας'' του Δ.Χαριτοπουλου ''Αρκει να σωσω τη ψυχη μου και το λογο μου''Ν.Βρεττακος

Διευκρινηση-Αρκει να σωσω...το λογο μου-ειναι μια εκφραση απο το βιβλιο του Βρεττακου ΄΄Αποχαιρετισμος΄΄ και οχι τιτλος βιβλιου.