παντα τα ειχα με ατομα 10 χρονια μεγαλυτερα μου ... ανωμαλια χαρακτηρα και αυτο !!
Printable View
παντα τα ειχα με ατομα 10 χρονια μεγαλυτερα μου ... ανωμαλια χαρακτηρα και αυτο !!
Μια χαρά σε βρίσκω :nuts: Πόσο είσαι τώρα είπαμε; :cheesy:Quote:
Originally Posted by skouliki04
Συμφωνώ απόλυτα!Quote:
Originally Posted by kritikia
Με μία διαφορά σε μένα......
Ενώ μου αρέσουν οι μεγαλύτεροι άντρες, πάντα με πλησιάζουν μικρότεροι
γιατί μικροδείχνω!!!!!
ΦΤΟΥ γκαντεμιά! ΦΤΟΥ!:blink:
Ράστα, ράστα παιδεράστα στο τέλος θα μου φωνάζουν!:toung:
η καλύτερη και η πιο δυνατή σχέση που είχα ήταν με αρκετά μεγαλύτερο, κανείς συνομηλικός ή μικρότερός μου δεν μπορεί να τον φθάσει,η ζωή δεν έχει πρέπει και κανόνες , ο έρωτας δεν έχει λογική και η αγάπη όταν έρχεται στη ζωή μας είναι δώρο του σύμπαντος που πρέπει να το αρπάξουμε.
Και όμως η σύντροφος μου είναι Παρθένος, εγω Ζυγός και όταν γνωριστήκαμε καλά..πριν από 28 μήνες εκείνη ήταν 38 και εγώ 51. Μπας και χτύπησα φλέβα χρυσού και δεν το έχω καταλάβει; Θα εκτιμούσα τις απόψεις σας
Quote:
Originally Posted by pantherΚαι τι είναι ο άνθρωπος μελλοντολόγος ή χαρτορίχτρα για να τα καταλαβαίνει? Καλύτερα να του ζητήσεις να πάει στην άκρη ενόω βουνού να σου φέρει ένα λουλούδι παρά να καταλάβει τι εννοείς πίσω από αυτά που του λες! Θα πρέπει να του το εξηγείς και μετά να του το σχεδιάζεις κιόλας για να το καταλάβει :cheesy:Quote:
Originally Posted by taurus_24
Κι όμως.
Όταν με τον άνθρωπό σου είσαι Ένα, όχι όμως να το λες μόνο και να το αισθάνεσαι από τα αυτιά και κάτω αλλά κυρίως από τα αυτιά και επάνω, δεν χρειάζονται ούτε καν λόγια για να καταλάβει ο ένας τι θέλει, νοιώθει, σκέφτεται ο άλλος. Το πολύ μια ματιά - και αν. Δεν θα συνεχίσω να πω ότι αυτή η «επικοινωνία» μπορεί να γίνει ακόμα από απόσταση μεγάλη γιατί θα μου πείτε οι περισσότεροι ότι είμαι δήθεν, υπερβολικός, φαντάζομαι πράγματα, νομίζω ότι, κλπ. Οι υπόλοιποι που το έχετε βιώσει ξέρετε για ποιο συναίσθημα μιλάω, και την τύχη να το έχει βιώσει κάποιος στη ζωή του.
Συμφωνώ μόνο με την panther στο ότι τα λόγια μπορεί να αποπροσανατολίσουν, και σαν πιο κυρίαρχη αίσθηση να μην επιτρέψουν την πραγματική αντίληψη - ροή συναισθημάτων. Γι αυτό κάποιες φορές καλύτερη είναι η σιωπή. Κι ευτυχισμένα είναι τα ζευγάρια εκείνα, που η σιωπή τους μπορεί να δονεί το δωμάτιο, μπορεί μόνη και γεμίζει την ψυχή. Αυτό, το θεωρώ κορύφωση σε μία σχέση.
Και για να μην θεωρηθώ εκτός θέματος να πω ότι τα συναισθήματα αυτά τα έχω ζήσει με γυναίκες πολύ μικρότερές μου. Ίσως η ωριμότητα, η λογική, (και η ίδια η ζωή με τις ανάγκες της) να έχουν κάνει τις συνομήλικές μου πολύ ορθολογίστριες. Να τους έχουν στερήσει αυτό το πανέμορφο ψυχικό δώρο, την έσχατη από τις θεϊκές ιδιότητες που έχουν απομείνει στον άνθρωπο. Ίσως πάλι, καθώς αλλάζουν οι εποχές, οι νεότερες γενιές να απολαμβάνουν πιο απλόχερα μια ευλογία σπανιότερη στους προηγούμενους.
Αυτό το τελευταίο, θα είναι καλό σημάδι.
Ειναι γνωστή η επιθετικότητα του Alien!!! Διαφωνεί με τους πάντες και τα πάντα! Και ειναι σχεδόν πάντα εριστικός με τις γυναίκες!
Παιδιά αν υπαρχει έρωτας και αγάπη, μια νορμάλ διαφορά ηλικίας (των 10 ετών π.χ.) ειναι επιτρεπτή νομίζω. Μετά μιλάμε για άλλα .....που χρήζουν άλλου είδους ψαξίματος!
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μόνο στο σημείο αυτό; Απ' ό,τι έχω διαπιστώσει από τις προσωπικές μου εμπειρίες, ο άνθρωπος δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν, ό,τι και αν του συμβεί στη ζωή του. Μπορεί να ωριμάσει, μπορεί να εξελιχθεί, μπορεί να πισωγυρίσει, αλλά η φύση του παραμένει η ίδια όπως τότε που πήγαινε στο δημοτικό. Αν είναι ορθολογιστής ή ευαίσθητος ή εσωστρεφής ή αισιόδοξος -ή οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με τη φύση ενός ανθρώπου- στα πενήντα του, ακριβώς το ίδιο θα ήταν και στα δέκα, το ίδιο θα είναι και στα ογδόντα. Με τη μόνη διαφορά πως μεγαλώνοντας κάποιοι προτιμούν να κρύβουν κάποια χαρακτηριστικά τους και να τα καταπέζουν, πιθανόν γιατί τους δημιουργούν άλλα προβλήματα με το περιβάλλον τους, και κάποιοι άλλοι απλώς δεν βλέπουν το λόγο γιατί θα πρέπει να καταπιέζουν τη φύση τους για να αρέσουν σε κάποιους, που έτσι κι αλλιώς δεν θα έκαναν τον κόπο να αλλάξουν αντίστοιχα για χάρη τους -και καλά κάνουν κατά τη γνώμη μου και σε όποιον αρέσει.Quote:
Originally Posted by Δείμων
Προσωπικά βίωσα μια τέτοια εμπειρία, έτσι όπως την περιγράφεις και με πιο "ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες πνευματικής ταύτισης (έως και απίστευτες, γι αυτό και δεν τις είπα ποτέ σε κανέναν), όχι στα είκοσι ούτε στα τριάντα, αλλά στα... σαράντα έξι...:dizzy:
Τέτοιες εμπειρίες δεν συμβαίνουν κάθε μέρα και ούτε είναι σίγουρο πως θα συμβούν ποτέ στη ζωή σου. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτές οι καταστάσεις δεν έχουν να κάνουν με ηλικίες ούτε με κανόνες... κοινωνικής συμπεριφοράς. Και είμαι σίγουρη πως όλοι όσοι πιστεύουν το αντίθετο, αν τους τύχει κάτι τέτοιο θα παραμερίσουν όλα όσα έλεγαν μέχρι τότε, τουλάχιστον για μια και μοναδική φορά στη ζωή τους.
Quote:
Originally Posted by Argiro
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου
Ετσι, έτσι :bigsmile:Quote:
Originally Posted by Argiro
Συμφωνώ απολύτως :cheesy:
Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Αλλάζει η εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του και απλώς δείχνει διαφορετικός, γιατί είτε προβάλλει κάποια στοιχεία του είτε αποκρύβει κάποια άλλα.
Ομοίως συμφωνώ και με τα τελευταία. Κλασικό παράδειγμα ...ο Κυριακού :nuts: