Printable View
Μιλας για πολυ μετα?:nuts:Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
Μαλλον τοτε δεν θα βλεπεις...η δεν θα θες να τον βλεπεις...:toung::laugh:
Ας μη χαλασουμε και αυτη την φαντασιωση,που μας καλλιεργησαν οι γιαγιαδες μας..Στο φτωχο τσαρδακι με ελια και παξιμαδακι...ο ερωτας ζει και βασιλευει..
Αυτο ειχε τοτε σημασια η Αγαπη..:wacko::love:
Και εξακολουθει να αναρωτιεται γιατι δεν εχω παντρευετει ακομα
μα παραμυθια ηταν αυτα που μου ελεγε?:toung:
Που να βρω φτωχο,τιμιο και με παξιμαδι?:laugh::laugh:
Χρύσα μου στο τι 30 τι 40 τι 50 συμφωνώ απόλυτα. Εδώ όμως μιλάμε για... τι 20 τι 40 τι 60!!
YouTube - Κάτι κουρασμένα παλικάρια - Τη χούφτωσες; χούφτωσ' την!
Το πρόβλημά σου δεν έγκειται στο φτωχός και τίμιος πάντως. Τα παξιμάδια είναι που έχουν έλλειψη τελευταία!! :laugh::love:
Εγώ πάντως μόλις τσάκισα τραχανά με 2 ντάκους...διότι ο έρως εκτός του ότι χρόνια δεν κοιτά ,περνά και από το στομάχι:toung::toung::toung:
Αυτο ειχε τοτε σημασια η Αγαπη..:wacko::love:
OI αγάπες χάνονται ..σβήνουν σαν τ αστέρια..φεύγουν σαν τα καλοκαίριαααα:love:
Και να σε δώ μετά που θα σου μείνει το παξιμαδάκι ,ενώ σαφώς θα προτιμούσες ένα προφιτερόλ:toung:
Σίγουρα παίζει ρόλο ο ψυχολογικός παράγοντας όταν κάποιος επιλέγει συχνά μεγαλύτερους ηλικιακά συντρόφους.Όπως επίσης κι όταν επιλέγει δεσμευμένους ή παντρεμένους ή "οικονομημένους".Αυτές είναι ειδικές περιπτώσεις όμως κ για τους ειδικούς.Όσον αφορά στο θέμα του έρωτα τώρα..
Η διαφορά ηλικίας μέχρι και 3-4 χρονάκια δεν πιστεύω οτι δημιουργεί ιδιαίτερο πρόβλημα στη σχέση..'ισα ίσα μπορεί κ να είναι ιδιαίτερα αναζωγοονητική:love:
Αν πάμε στα 7 ...:σφύριγμα
Τετραγωνίζουν οι Κρόνοι κ πιστέψτε με δεν είναι κ οτι καλύτερο:nuts:
Διαφορά δεκαετίας κ πάνω όμως, κατα τη γνώμη μου πάντα,θα ξεκινήσει με πολλά μικρά κ ασήμαντα προβλήματάκια,που με τον καιρό θα γίνουν αξεπέραστα:wacko:
Ειδικά όταν η γυναίκα είναι μεγαλύτερη,κ λόγω του ότι ωριμάζει πολύ πριν απο τον άνδρα ,θα έχει απαιτήσεις που θα είναι φυσιολογικές για την ηλικία της,ενώ στα μάτια του άνδρα θα φαντάζουν παράλογες κ εξωπραγματικές.Στην περίπτωση δε που παίζει γάμος κ παιδί:wacko:δεν το συζητάμε καθόλου..Φαύλος κύκλος μιας κ ο άνδρας που κατά κάποιο τρόπο βλέπει τη γυναίκα του και σαν"προέκταση" της μαμάς του,θα ΄χασει κ τον πρώτο ρόλο φροντίδας στοργής κ προδέρμ..γιατί εννοείται πως θα τον έχει το παιδί:love:Και σ αυτό έχουν πρόβλημα όλοι οι άνδρες,(πολλές φορές έχουν κ δίκιο) απλά στην περίπτωση που είναι κάπως ώριμος ,αυτό μεταφράζεται ώς ένα παράπονο που μπορεί να ειπωθεί,μπορεί κ όχι.Αν όμως είναι πιο παιδί κι απ το παιδί...........:unsure:τότε ή θα την κάνει με "ελαφρά",ή θα το παίξει Κινέζος κ ξαφνικά θα αρχίσουν οι υπερωρίες στη δουλειά,οι έξοδοι με τους φίλους απ το στρατό ,τα επαγγελματικά ταξίδια...
Κάποια στιγμή θα έρθει κ το τέλος που μπορεί να είναι απο επίπονο εώς λυτρωτικό για τη γυναίκα,αλλά σίγουρα τραυματικό για το παιδί::sorry:
Τώρα στην περίπτωση που είναι ο άνδρας μεγαλύτερος,πιστεύω πως το όριο ανεβαίνει στα 15 χρόνια κ πάνω.Και τα προβλήματα θα εμφανιστούν σταδιακά,με την παροδο του... χρόνου:toung:
Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχουν πολλές παραλαγές..
Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχουν εξαιρέσεις,αλλά δεν παύουν να είναι εξαιρέσεις:wink2:
H αγάπη είναι ούτος ή άλλως από την φύση της ευαίσθητη
Μπορεί να πληγεί πολύ εύκολα και ανά πάσα στιγμή ….. από το σωληνάριο της οδοντόκρεμας .. μέχρι τα πόσα χρόνια σε/με περνάω .. κλπ
Η διαφορά ηλικίας είναι ένας λόγος που σε κάποια ζευγάρια θα μπορούσε και να αποτελέσει ένα πρόβλημα ..
το πρόβλημα σε κάθε ζευγάρι που αποτελείτε από ανώριμους
και
σε μια σχέση που παρουσιάζει μεγάλα κενά σε αγάπη και εκτίμηση μπορεί να είναι το οτιδήποτε μικρό ή μεγάλο..!!
….. και μήπως γιατί είναι ανάγκη να έχεις τον μεγαλύτερο για να τον απατήσεις με τον μικρότερο ?!!
……μπορεί να έχεις τον πλούσιο …. Και να βρεις τον πλουσιότερο .. δεν παίζει ??
….. μπορεί να έχεις τον κούκλο ….. και να βρεις τον ωραιότερο …… δεν παίζει ??
……μπορεί .. μπορεί .. μπορεί …μπορεί απλά να θες να αλλάξεις τον αέρα σου !! ναι αμέ γιατί όχι ποιος θα μου πει πως θα ζήσω
¶ρα η ηλικία είναι μια αιτία δεν είναι όμως η μόνη ..
Φιλικά πάντα !
Η ηλικία είναι από τα πρώτα πράγματα όμως που μαθαίνεις από τον άλλο. ¶ρα θεωρητικά κατα κάποιο τρόπο ξέρεις τι μπορεί να σε περιμένει... Αρα αυτό βγαίνει από τις αιτίες. Αυτά που μας αφήνουν προ εκπλήξεως είναι τα μικρα πραγματάκια της καθημερινότητας που είναι λογικό να είναι διαφορετικά από αυτά που έχεις συνηθίσει εσύ και μερικά νομίζω ανέφερες. Το θέμα είναι μέσα σου να είσαι ήρεμη με αυτόν τον άνθρωπο, γεμάτη συναισθηματικά, να γελάς και να μην φοβάσαι ότι θα σε κράψει αν κάνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που θέλει, να είσαι ο εαυτός σου, επιπλέον είναι ορισμένα πράγματα που τα βάζουμε σε όρους από την αρχή της σχέσης και ένα από αυτά είναι ο σεβασμός: ο λεκτικός, δε βρίζουμε τον άλλο, δε μειώνουμε τον άλλο του τύπου είμαι μεγαλύτερος και ξέρω γιατί αυτά μου φαίνονται εντελώς βλακείες και έλλειψη επιχειρημάτων και πάνω από όλα ξεκαθαρίζουμε μέσα μας ορισμένα πραγματάκια του τύπου :αυτά που με ενοχλούν σε αυτόν τον άνθρωπο τα διαγραφω εντελως και δε με επηρεάζουν καθόλου και είτε πλέον τα έχει ή δεν τα έχει είναι πια ένα και το αυτό και εγώ είμαι χαρούμενη με αυτόν τον άνθρωπο ή κάνω υπομονή μπας και αλλάξει , άντε να τα αποδεχτώ και τα ελαττώματα με ένα βάρος στο στομάχι? Τελικά η διαφορά ηλικίας σχετίζεται με ότι διάβασα παραπάνω καθαρα με πράγματα πότε θα γίνω μάνα και οικονομικής ανεξαρτησίας.
Αν υπάρχουν κενά αγάπης και εκτίμησης και αν έχεις κάνει προσπάθειες για να γεμίσεις αυτά τα κενά και παρ'όλα αυτά αυτά υπάρχουν τότε γιατί μένεις σε μια σχέση που σε προβληματίζει? και η αγάπη για τον σύντροφο δεν είναι επαρκής λόγος γιατί υπάρχει η παραμέτρος "αγαπάω και τον εαυτό μου"
Σε μια σχέση με διαφορά ηλικίας (είτε είναι μεγαλύτερος ο άνδρας είτε η γυναίκα) αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη σχέση δύο είναι τα βασικά πράγματα (για μένα τουλάχιστον...:bigsmile:):ελικρίνεια και επικοινωνία. Αν υπάρχουν αυτά η ηλικία είναι δευτερεύουσας σημασίας. Και το λέω αυτό γιατί, όταν σχετιζόμαστε με κάποιον μεγαλύτερο ή μικρότερο πρέπει να είμαστε απόλυτα σίγουροι για το τί θέλουμε και τί ζητάμε από το άλλο άτομο (και αυτό να το δείχνουμε και να το λέμε, όχι να το εννοούμε...μόνο και ο άλλος να πρέπει να μυρίσει τα νύχια του...:nuts::blink:) καθώς είναι πολύ εύκολο να μπερδευτούν οι ρόλοι... :wacko:Π.χ. μπορεί να αρχίσω εγώ να το παίζω μαμά στο μικρότερο σύντροφο ή αντίστοιχα ο άντρας να το παίζει μέντορας μιας πιτσιρίκας. Όπως και αντίστροφα, να το δούν λάθος οι μικρότεροι.
Γενικότερα, είναι αρκετά δύσκολη σχέση και απαιτεί ωριμότερη και πιο προσγειωμένη συμπεριφορά απ' ότι μια άλλη σχέση. Ο/η μεγαλύτερος/η έχει ζήσει τη ζωή του, έχει ανοίξει και κλείσει αρκετούς κύκλους. Από την άλλη, ο/η μικρότερος/η αναζητά εμπειρίες και ενδιαφέρεται για το παρόν και μόνο ενώ το μέλλον φαίνεται ακόμα μακρινό :embarrest. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως σε τέτοιες περιπτώσεις, αν οι άνθρωποι νιώθουν καλά με τον εαυτό τους και το σύντροφό τους, με ξεκαθαρισμένους σκοπούς που είναι αμοιβαία αποδεκτοί, τότε όλα μια χαρά.:cheesy:
Αυτά από μένα... :love::love::love:
Εν μέρει εκτός θέματος, αλλά μια και το λένε και το ξαναλένε μερικοί, θα το ξαναπώ: Μου αρέσει πάντως που οι γυναίκες γινόμαστε θηρία με τα διάφορα στερεότυπα που μας σέρνουν, του τύπου "οι γυναίκες δεν οδηγούν καλά","οι γυναίκες δεν καταλαβαίνουν τα μαθηματικά τόσο καλά", "οι άντρες έχουν καλύτερη αντίληψη του χώρου" και διάφορες άλλες ανοησίες, στο πονηρό και ύπουλο "οι γυναίκες ωριμάζουν γρηγορότερα" το καταπίνουμε αμάσητο και με σαφή ικανοποίηση. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι αποδεικτικό ώριμης αντιμετώπισης των πραγμάτων.
Ε ρε καλά μας κάνουν...
Τίποτα για οιστρογόνα, τεστοστερόνες, δεξί και αριστερό μέρος του εγκεφάλου κλπ. δεν έχεις διαβάσει? :)