.... αλλά δεν συμβάλει στην διατήρηση της καλής υγείας :weird:
:nuts:
Printable View
.... αλλά δεν συμβάλει στην διατήρηση της καλής υγείας :weird:
:nuts:
Ο Μητσάκος δεν είναι ακίνδυνος. Απλά δεν είναι όλες ικανές :nuts:
Διακατέχομαι από μοριακά ηλεκτρόνια που τορεντεύουν το σώμα μου αίμα από αυτό που ποτίζει το κρασί και δεν φεύγει. Μια άστατη ενέργεια είμαι, ένας ανθρακικός λεκές στο διάστημα σε συσκευασία μπετόν αρμέ. Ανάμεσα στην αρχή και το τέλος υπάρχει το ενδιάμεσο ως μία πραγματικότητα που ορίζεται από την επίφαση τους.
Απομακρυσμένη σύρραξη εσύ, σύνδρομο αντιδιαστολής αποσαφηνίζεσαι με μια γοητευτική ευκρίνεια στις κουρασμένες σκέψεις μου. Γίνεσαι, στέκεσαι, είσαι η αιτία που καταναλώνομαι στις ακτίνες - αυτές που καίνε και πυρπολούν τις αισθητικές μου απολήξεις. Καίομαι και τσουρουφλίζομαι, ζεματιέμαι και απορρόφω θερμότητα από την κοντινή σαν ήλιο θέρμη. Στα ρυμοτομημένα καλντερίμια του μυαλού μου γίνεσαι η άσφαλτος που στρώνεται και καλύπτει τις λογικές μου γούβες. Ανασυντάσσομαι ευθαρσώς, σαν το επόμενο μουντό πρωινό πέφτω σε μια φασματική φαντασμογέννεση από αυτές που κερνά η αποσύνθεση όταν γίνεται φαρμάκι.
Λογιδρικά άμφια ρυμοτομημένων εκπτώσεων πριονίζουν λίγο λίγο την πονεμένη μας ψυχή. Αμέτοχα λογαριάζοντας την πριοπική μας σχέση, διστάζουμε να προβούμε σε πράξεις που αμφισβητούν τον έκλυτο βίο. Κοινώς το λαϊφστάϊλ μας ορίζει να δρούμε σε ένα μιγαδικό υποσύνολο απόλυτων ακέραιων αξιών. Χαριεντίζουμε τη μέθεξη της, ζούμε στην κατάληξη της και δρούμε σαν συνένοχοι τις ντιρεκτίβες ενός ασύμφορου μορατόριουμ.
Το μέγεθος της δεν εσωκλείεται, τουναντίον διασκορπίζεται και χάνεται στο υπερδιάστημα των σκέψεων που την ορίζουν.
Εγκεφαλικοί ρύποι σκοτίζουν τις σκέψεις μου, απολειφάδια πληροφοριοδόχων μιτοχονδρίων λογικής παρεισφρύουν με ώση στην απύθμενα πειθήνια κοσμοθεωρία μου. Σαν σε ανέτοιμα ρυμοτομημένη διασταύρωση, προτεραιοποιούνται οι λάθος φραστικές συνέχειες στην στοματική μου κοιλότητα.
Στέκομαι για λίγο - προσηνής από ιδέες - άδεια από λογική και αιτίες - σε ένα πλαστικό σύμπαν δομημένο από πολυουρεθάνιο, νεοπρένιο και σιλικόνη, ανίκανο να ανακυκλωθεί. Σβήνουν τα φώτα, σβήνει η φλόγα, σβήνουν και οι σκέψεις μέσα απ' τις λέξεις. Ξεθυμασμένες - ξεψυχισμένες - κενές από ουσία - ανόητες και σκόρπιες.
ΤΙ ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΝΩ?!!!:bigsmile:
Α ρε Μιτς! Εγραψες πάλι...! Με επιασε παραλήρημα!!!:bigsmile:
οντως εγραψες..!χαχα:bigsmile:
Οι εξετάσεις που σου δείξαν αυτά τα πράγματα καλύπτονται από το ΙΚΑ η όχι?
Fujitsu inverter έχεις βάλει?Quote:
Απομακρυσμένη σύρραξη εσύ, σύνδρομο αντιδιαστολής αποσαφηνίζεσαι με μια γοητευτική ευκρίνεια στις κουρασμένες σκέψεις μου. Γίνεσαι, στέκεσαι, είσαι η αιτία που καταναλώνομαι στις ακτίνες - αυτές που καίνε και πυρπολούν τις αισθητικές μου απολήξεις. Καίομαι και τσουρουφλίζομαι, ζεματιέμαι και απορρόφω θερμότητα από την κοντινή σαν ήλιο θέρμη. Στα ρυμοτομημένα καλντερίμια του μυαλού μου γίνεσαι η άσφαλτος που στρώνεται και καλύπτει τις λογικές μου γούβες. Ανασυντάσσομαι ευθαρσώς, σαν το επόμενο μουντό πρωινό πέφτω σε μια φασματική φαντασμογέννεση από αυτές που κερνά η αποσύνθεση όταν γίνεται φαρμάκι.
Αυτό με την πριοπική σχέση δεν το καταλαβαίνω. Μήπως εννοούσες πριαπική?Quote:
Λογιδρικά άμφια ρυμοτομημένων εκπτώσεων πριονίζουν λίγο λίγο την πονεμένη μας ψυχή. Αμέτοχα λογαριάζοντας την πριοπική μας σχέση, διστάζουμε να προβούμε σε πράξεις που αμφισβητούν τον έκλυτο βίο. Κοινώς το λαϊφστάϊλ μας ορίζει να δρούμε σε ένα μιγαδικό υποσύνολο απόλυτων ακέραιων αξιών. Χαριεντίζουμε τη μέθεξη της, ζούμε στην κατάληξη της και δρούμε σαν συνένοχοι τις ντιρεκτίβες ενός ασύμφορου μορατόριουμ.
Το μέγεθος της δεν εσωκλείεται, τουναντίον διασκορπίζεται και χάνεται στο υπερδιάστημα των σκέψεων που την ορίζουν.
Στη μάνα σου τόπες? :nuts:Quote:
Εγκεφαλικοί ρύποι σκοτίζουν τις σκέψεις μου, απολειφάδια πληροφοριοδόχων μιτοχονδρίων λογικής παρεισφρύουν με ώση στην απύθμενα πειθήνια κοσμοθεωρία μου. Σαν σε ανέτοιμα ρυμοτομημένη διασταύρωση, προτεραιοποιούνται οι λάθος φραστικές συνέχειες στην στοματική μου κοιλότητα.
Στέκομαι για λίγο - προσηνής από ιδέες - άδεια από λογική και αιτίες - σε ένα πλαστικό σύμπαν δομημένο από πολυουρεθάνιο, νεοπρένιο και σιλικόνη, ανίκανο να ανακυκλωθεί. Σβήνουν τα φώτα, σβήνει η φλόγα, σβήνουν και οι σκέψεις μέσα απ' τις λέξεις. Ξεθυμασμένες - ξεψυχισμένες - κενές από ουσία - ανόητες και σκόρπιες.
Το θέμα είναι να μη σε πίνει :cheesy: (αν και νομίζω ότι έχεις πέσει στη μαρμίτα από μικρή :laugh: )Quote:
ΤΙ ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΝΩ?!!!
Μπα, για δες τις διελεύσεις σου. Κάτι ενεργοποιεί τον Ποσειδώνα σου :cheesy: Εγώ ένας απλος καταλύτης είμαι :embarrestQuote:
Α ρε Μιτς! Εγραψες πάλι...! Με επιασε παραλήρημα!!!
(και επειδή ήδη είμαι οφ τόπικ χαιρετώ το θέμα και πάω στο άλλο με τη χαζομάρα και δεν ξανάρχομαι εδώ)
Οχι Οχι Οχι. Μητσακο μην φυγεις τωρα. Τωρα που αρχισαν τα ωραια φευγεις
Παρακαλώ να μείνουμε εντός θέματος.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΘΕΜΑ.! ΤΟ SEX βοηθαει παντου. σου δινει ενεργεια, χανειs θερμιδεs. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!!