Γιατί, το συναίσθημα δε λειτουργεί ως κίνητρο; Δεν προωθεί πιστεύεις;
Printable View
Δεν μπορούν όλα να προωθούν. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ισορροπία μέσα μας. Κάτι πρέπει να υπάρχει που θα μας συγκρατεί.
Όπως επίσης δεν μπορούμε να κατηγοριοποιούμε τα πάντα... αυτό είναι συναίσθημα, αυτό όχι. Η φιλοδοξία πχ. δεν μπορεί να θεωρηθεί συναίσθημα αμιγώς.
Ενας φοβερός καθηγητής φιλοσοφίας που είχα, μου έλεγε κάποτε σε μια προσωπική μας συζήτηση.............."Ευτυχία για μενα ειναι, να φιλοσοφείς το ασήμαντο!!!Τι κανει παιδί μου Ουρανία η μύγα εις το φτύμα?"
Βάση αυτού...θεωρω οτι ολοι οι συμμετέχοντες σ'αυτην την συζήτηση πρεπει να νιώθουν πολυ ευτυχισμένοι
.:love::love:
Συμφωνώ. Ούτε και η ασφάλεια είναι αμιγώς συναίσθημα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα αμιγές συναίσθημα. Η κατηγοροποίηση είναι όντως δυσάρεστη. Δυσκολεύει τη ζωή και στην προκειμένη περίπτωση δε φέρνει κι ευτυχία. Είναι απαραίτητη όμως για να αρχίζουμε να διακρίνουμε τι γίνεται μέσα μας. Είναι αυτό που έλεγα πριν. Νιώθω καλά, άρα δεν πειράζω το status quo ή αρχίζω και ψάχνομαι και ανακινώ πράγματα; Εκεί ήταν κι η αρχική ένσταση μου στο θέμα που αφορούσε τα "πουλάκια".