Originally Posted by
Κασσιόπη
Νομίζω πως σου έχω απαντήσει ήδη. Αλλά μπορώ να το διατυπώσω και διαφορετικά, άκρως αιγοκερίστικα: Όποιος θέλει να κάνει του κεφαλιού του, ας το κάνει. Μετά όμως, αχ μετά... μην επιστρέψει μυξοκλαίγοντας και με το κεφάλι χτυπημένο στον τοίχο ζητώντας αγάπη, κατανόηση, στοργή, σημασία, προδέρμ, και να μοιραστείς τον πόνο του.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν μπορείς και να κάνεις αλλιώς. Θα τον μοιραστείς , θέλεις δεν θέλεις, έστω και μουρμουρίζοντας όλη την ώρα "στα 'λεγα εγώ.."
:toung: :laugh: