ξερω πολυ καλα τι λεω και τι ευχομαι γιατι υπαρχει και η ψυχολογικη αρρωστια που δε γιατρευεται..:cry:
Printable View
Αποτυχία στην προσέγγιση?Το παρατάω,μαθαίνω από τα λάθη μου και πάω παρακάτω...ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΟΧΗ:ας μην κάνουμε το λάθος να εξαρτιόμαστε συναισθητατικά ή να στηρίζουμε την αυτοπεποίθησή μας σε ένα άτομο που δεν μας έχει χαρίσει κάτι γιατί τοτε...:sad2:(είπαμε,μαθαίνω από τα λάθη μου).
Αν συζητάμε για μια απλή χυλόπιτα...ενταξει τι να κάνουμε ...δε μπορεί να αρέσεις σε όλους....ο συγκεκριμένος /η συγκεκριμένη απλά δεν έχει γούστο :toung: Σε περίπτωση όμως που εμπλέκεσαι άσχημα συναισθηματικά είναι παλούκι όμως.....στην πραγματικότητα αν είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο δυστυχίες τί θα διάλεγες ?Να αγαπάς κάποιος χωρίς ανταπόκριση ή να σε αγαπούν αλλά εσύ να μη μπορείς να νιώσεις αγάπη? Εγώ προτιμώ το πρώτο παρά να μη μπορώ να νιώσω ένα τόσο ωραίο συναίσθημα....κι ας μην είμαι μαζί του ή ας μη θέλει στο φινάλε...
(Να εύχετε να μη θελήσει στο μέλλον γιατί δεν ξεχνάω .....)
Στο κάτω κάτω αν δεν κάτσει κάτι δεν ήταν γραφτό.....
Προτιμω να τα εχω με καποιον και να φυγει παρα να αγαπω καποιον που αγαπαει αλλη...:cry::cry:
τουλαχιστον στην πρωτη περιπτωση θα εχω δοκιμασει αν ταιριαζαμε ενω στην αλλη θα μεινει απλη φαντασιωση που θα με στοιχειωνει..
Απορριψη? Τι ειναι αυτο???
Εγω τους αφηνω, δεν με αφηνουν...:nuts::nuts::nuts:
Τιποτα δεν διαρκει για παντα ετσι κι αλλιως...μονο καποιες στιγμες ευτυχιας μετρανε και αξιζει απλα να τις θυμασαι οταν εχεις προχωρησει παρακατω...Στη γωνια υπαρχει ενας νεος ερωτας αρκει να τον προσεξεις...
Μπορει μηπως να μου πει πως αντιμετωπιζει μια απορριψη οπου ο αλλος του κολακευει αντι να του μειωνει τον εγωισμο γιατι μεχρι τωρα τετοιο πραγμα δεν μου ξανατυχε.και φευγει απο τη σχεση με τρελες(αποδεδειγμενα)ενοχε ς για να μπει κατευθειαν σε καινουργια σχεση.Υπαρχει κανα τρελαδικο ανοιχτο τετοια ωρα?
Κανεις μας δεν μορει να δωσει εναν αντικειμενικο ορισμο του τι ειναι ο ερωτας...αυτο που εχω διαπιστωσει ειναι πως στην αρχη ειναι πολυ ωραια γιατι ανυπομονεις να τον δεις νιωθεις το στομαχι σου να πιανεται κομπος, θελεις να περιποιεισαι τον εαυτο σου πιο πολυ...αλλα αυτο με τα χρονια περναει...και οταν βλεπεις πως τα πραγματα εχουν βαλτωσει καλο ειναι (για μενα μιλωντας) να φευγεις πρωτος με το κεφαλι ψηλα (λιονταρι γαρ)...οκ...αγαπητο ψαρακι?:bigsmile:
Ίσως θα έπρεπε να ψάξεις αυτό το συναίσθημα τότε σε ανθρώπους που θα στο προάγουν στην πορεία μιας σχέσης και όχι στην αρχή. Δεν ξέρω, λέω εγώ.
Σε αυτό το άρθρο http://www.myhoroscope.gr/69-%E1%F3%...%E3%EF%E9.html υπάρχει αναφορά και στον έρωτα και στην αγάπη, έννοιες διαφορετικές μεν, που μπορούν όμως να αποτελέσουν μετεξέλιξη η μια της άλλης δε.
Και να με συμπαθάς, αλλά μάλλον θα πρέπει να δεις τα πράγματα και από άλλη πλευρά (χωρίς απαραίτητα και να την ενστερνιστείς): ο έρωτας είναι κατώτερος της αγάπης, απευθύνεται σε άλλα ένστικτα, τα οποία υποτίθεται ότι πρέπει με τον καιρό να τα "δαμάζουμε" προκειμένου να "εξελιχτούμε". Αν κλωθογυρίζουμε σε καταστάσεις που απλώς μας "τσιτώνουν" αλλά δεν μας βοηθούν να βιώνουμε και το κάτι παραπάνω από το σφίξιμο στο στομάχι, το πιθανότερο είναι να εγκλωβιστούμε σε ένα ατέρμονο γαϊτανάκι αναζήτησης πρόσκαιρων απολαύσεων χωρίς ουσία και προοπτική :bigsmile: