Συζητηση περι προβλεψεων

Γεια σας...Απλα να προσφερω κατι για σχολιασμο. Εχω μελετησει αρκετα αστρολγικα θεματα τους τελευταιους μηνες και με εχει βοηθησει πολυ στην ψυυαναλυση μου. Να πω την αληθεια, το ολο θεμα του πώς κανεις τις προβλεψεις, με διελευσεις πλανητων κλπ, δεν το κατεχω ακομη-πολυ γενικα πραγματα.

Το ερωτημα μου ειναι ποσο πρεπει να επιτρεπει καποιος να επηρεαστει απο μια τετοια προβλεψη, οσο τεκμηριωμενη και αν ειναι? μηπως επηρεαζει τη ζωη μας περισσοτερο απο ο,τι θα επρεπε?

Για παραδειγμα..
Εγω ειμαι Διδυμος με Ωροσκοπο και Σεληνη Σκορπιο (1ο) και Κρονο στο 12ο. Λενε οτι καλη περιοδος για τους Διδυμους θα ειναι απο το τελος του 2009. Τοτε ομως ειναι που αρχιζει για μενα η επιστροφη του Κρονου (στο 12ο). Μετα ο Κρονος θα παει στο σκορπιο οποτε θα επηρεαστει και η σεληνη μου και ο Ωροσκοπος μου. Επειτα ο Κρονος θα μπει στον Τοξοτη και θα κανει αντιθεση με τον Ηλιο μου...

Τα παραπανω τα αναφερω μονο ενδεικτικα-οχι για αναλυση. Αν οντως οι προβλεψεις πεσουν μεσα για τις επιδρασεις του κρονου, πρεπει να μη βγω απο το σπιτι μου για τα επομενα 7 χρονια γιατι μονο ανασφαλειες και ξεκαθαρισματα θα φερει. Ουσιαστικα, εννοω, ποσο πρεπει να αφηνουμε οι προβλεψεις να μας επρεαζουν? (Και σας λεω, ειμαι απο τους υπερμαχους της αστρολογιας και μελετω οσο μπορω.) Απλα οποιος θελει ας πει τη γνωμη του! :love:

Αγαπητή penguin

Πολύ λογικές οι απορίες σας και τοποθετημένες στην σωστή -κατά την άποψή μου- βάση. Η αστρολογία είναι μία κωδική γλώσσα που στηρίζει κυρίως το μονοπάτι της αυτογνωσίας μας. Στην συνέχεια, μπορεί να έχει κι άλλες παράπλευρες πληροφορίες να προσφέρει, που είναι άχρηστες εντελώς δίχως το κομμάτι της αυτογνωσίας.

Γι' αυτό και ο σπουδαίος δάσκαλος της αστρολογίας και φιλόσοφος και ψυχολόγος, Ντέην Ρουντγίαρ, τα τελευταία χρόνια της ζωής του αρνείτο να προβαίνει σε πρόβλεψη σε όσους τον πλησίαζαν. Τους εξηγούσε τις αδυναμίες και τα ταλέντα τους και τους συνιστούσε τρόπους να αναλάβουν δράση στη ζωή τους. Ήταν υπέρμαχος της ψυχολογικής αστρολογίας, γιατί μόνο αυτή είναι ουσιαστική χρήσιμη στον άνθρωπο και ξεφεύγει από την μοιρολατρεία.

Φυσικά η πρόβλεψη (κι όχι κυρίως οι διελεύσεις, αλλά τα υπόλοιπα συστήματα συν τις διελεύσεις) δίνουν το στίγμα. Αλλά εκεί ανταποκρίνεται όποιος ακολουθεί μόνο το ένστικτό του και δεν καλλιεργεί τον εαυτό του. Αν παραμείνουμε στις γενέθλιες τάσεις και δεν επιδιώξουμε να τις ξεπεράσουμε θα βγάλουμε την ζωώδη πλευρά μας, δηλαδή το ένστικτο της επιβίωσης καταπατώντας τους άλλους γύρω μας. Αυτό δεν αφορά την ανώτερη ανθρώπινη φύση. Έχουμε τα μέσα να αναπτύξουμε αξίες και βάση αυτών να προχωρήσουμε.

Αρα η πρόβλεψη δίνει τις τάσεις, αλλά δεν υποχρεώνει να τις ακολουθήσουμε. Από εμάς εξαρτάται η συμπεριφορά τις περισσότερες φορές, εκτός λίγων περιπτώσεων που χρειάζεται να πάρουμε ένα μάθημα. Αλλά κι αυτό συχνά το έχουμε αμελήσει στο παρελθόν, όταν έπρεπε να ήμασταν σε εγρήγορση.

Στο παράδειγμα που αναφέρετε, η επιστροφή του Κρόνου είναι μία θαυμάσια περίοδος για σας, ξεκινάτε την πιο δημιουργική φάση της ζωής σας. Αν κάποια σημεία είναι πιεσμένα και σας κουράζουν στην αρχή, σίγουρα γίνεται μία συνειδητοποίηση και με νέες αντοχές, αλλά και πιο ώριμη πια σκέψη προχωράτε στις επιδιώξεις που θα αγκαλιάσουν τριάντα χρόνια. Σίγουρα αυτά τα χρόνια έχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Τα επί μέρους προγνωστικά συστήματα (ανά έτος μέσα στην τριακονταετία) σας ενημερώνουν να πάρετε τα μέτρα σας, όχι να φοβηθείτε να τολμήσετε. Η ενημέρωση μας κάνει προνοητικούς, περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή και έχουμε έτσι τον καλύτερο σχεδιασμό.

Πιστεύω αυτό είναι το όφελος και η διαφορά μεταξύ μοιρολατρικής αστρολογίας και σύγχρονης θεώρησης, που απέχει από κακοδαιμονίες και φοβίες οι οποίες αποσκοπούν στον έλεγχο της μάζας και μόνο.

φιλικά
Λίλιαν Σίμου
Σύμβουλος Αστρολογίας
-Συγγραφέας