Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Καλημέρα σε όλους.
Εγώ έχω να παραθέσω τις δικές μου εμπειρίες, που έχουνε σχέση με τις δύο γιαγιάδες μου,
πεθαμένες και οι δύο πάρα πολλά χρόνια τώρα.
Η μία γιαγιά, πολύ πιο αγαπημένη.
Τώρα θα γράψω γι' αυτήν.
Ονειρεύτηκα λοιπόν ένα βράδι, -πάνε πολλά χρόνια-
ότι κάναμε εκδρομή με πολύ κόσμο και βρεθήκαμε στο χωριό (το ένα από τα δύο. Κάθε γιαγιά στο χωριό της...).
Ξεμάκρυνα από το πλήθος και πήγα στο σπίτι, στη γιαγιά μου.
Ήταν εκεί, και περάσαμε τις επόμενες ώρες μαζί.
Έτσι όπως ήτανε όταν ήμουνα κοριτσάκι και περνούσαμε εκεί τα καλοκαίρια.
Η γιαγιά να μαγειρεύει και να της κάνω παρέα, να μιλάμε, να κάνουμε δουλειές μαζί κτλ.
Κάποια στιγμή λοιπόν, άρχισαν να μου κορνάρουνε απ' έξω.
Είχανε μαζευτεί οι υπόλοιποι στα αυτοκίνητα και θα φεύγαμε.
Και λέω στη γιαγιά μου:
"Αχ! Γιαγιά, δε θέλω να φύγω... Θέλω να μείνω εδώ μαζί σου."
(γιατί πραγματικά αισθανόμουνα πάρα πολύ ωραία. Γαλήνια και απλά, και αισθανόμουνα
όλη την αγάπη της γιαγιάς μου σε κάθε κύτταρό μου)
Γυρνάει λοιπόν η γιαγιά μου και μου λέει:
"Δεν είναι η ώρα σου ακόμη παιδί μου. Τώρα πρέπει να πας μαζί τους,
κι εμείς θα ανταμώσουμε κάποια άλλη στιγμή".
Αυτό το όνειρο, ακριβώς όπως σας το περιέγραψα, το είδα άλλη μια φορά.
Με τα ίδια λόγια.
Σημείωση: επειδή αυτοί στους οποίους το εκμυστηρεύτηκα στο παρελθόν
κατευθείαν με ρώτησαν (όλοι) αν μου συνέβαινε κάτι εκείνη την περίοδο,
αν δεν ήμουνα καλά, αν ήθελα να πεθάνω κτλ,
σας λέω εκ των προτέρων ότι όχι, δε μου συνέβαινε τίποτα.
Το τελείως αντίθετο. Ήμουνα φοιτήτρια ακόμη, τα μυαλά πάνω από το κεφάλι,
τάβλι και φραπέδες όλη μέρα, κιθάρες, ξενύχτια... Μια χαρά δηλαδή. Έγνοιες και προβλήματα μηδέν.
Αυτό για τώρα, δε θέλω να σας κουράσω.
Αν ενδιαφέρεται κανένας, έχω κι άλλα δύο περιστατικά να παραθέσω.
Σας χαιρετώ.
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Quote:
Originally Posted by
Servant of the Light
Καλημέρα σε όλους.
Εγώ έχω να παραθέσω τις δικές μου εμπειρίες, που έχουνε σχέση με τις δύο γιαγιάδες μου,
πεθαμένες και οι δύο πάρα πολλά χρόνια τώρα.
Η μία γιαγιά, πολύ πιο αγαπημένη.
Τώρα θα γράψω γι' αυτήν.
Ονειρεύτηκα λοιπόν ένα βράδι, -πάνε πολλά χρόνια-
ότι κάναμε εκδρομή με πολύ κόσμο και βρεθήκαμε στο χωριό (το ένα από τα δύο. Κάθε γιαγιά στο χωριό της...).
Ξεμάκρυνα από το πλήθος και πήγα στο σπίτι, στη γιαγιά μου.
Ήταν εκεί, και περάσαμε τις επόμενες ώρες μαζί.
Έτσι όπως ήτανε όταν ήμουνα κοριτσάκι και περνούσαμε εκεί τα καλοκαίρια.
Η γιαγιά να μαγειρεύει και να της κάνω παρέα, να μιλάμε, να κάνουμε δουλειές μαζί κτλ.
Κάποια στιγμή λοιπόν, άρχισαν να μου κορνάρουνε απ' έξω.
Είχανε μαζευτεί οι υπόλοιποι στα αυτοκίνητα και θα φεύγαμε.
Και λέω στη γιαγιά μου:
"Αχ! Γιαγιά, δε θέλω να φύγω... Θέλω να μείνω εδώ μαζί σου."
(γιατί πραγματικά αισθανόμουνα πάρα πολύ ωραία. Γαλήνια και απλά, και αισθανόμουνα
όλη την αγάπη της γιαγιάς μου σε κάθε κύτταρό μου)
Γυρνάει λοιπόν η γιαγιά μου και μου λέει:
"Δεν είναι η ώρα σου ακόμη παιδί μου. Τώρα πρέπει να πας μαζί τους,
κι εμείς θα ανταμώσουμε κάποια άλλη στιγμή".
Αυτό το όνειρο, ακριβώς όπως σας το περιέγραψα, το είδα άλλη μια φορά.
Με τα ίδια λόγια.
Σημείωση: επειδή αυτοί στους οποίους το εκμυστηρεύτηκα στο παρελθόν
κατευθείαν με ρώτησαν (όλοι) αν μου συνέβαινε κάτι εκείνη την περίοδο,
αν δεν ήμουνα καλά, αν ήθελα να πεθάνω κτλ,
σας λέω εκ των προτέρων ότι όχι, δε μου συνέβαινε τίποτα.
Το τελείως αντίθετο. Ήμουνα φοιτήτρια ακόμη, τα μυαλά πάνω από το κεφάλι,
τάβλι και φραπέδες όλη μέρα, κιθάρες, ξενύχτια... Μια χαρά δηλαδή. Έγνοιες και προβλήματα μηδέν.
Αυτό για τώρα, δε θέλω να σας κουράσω.
Αν ενδιαφέρεται κανένας, έχω κι άλλα δύο περιστατικά να παραθέσω.
Σας χαιρετώ.
Εγώ έχω ακούσει ότι όταν βλέπεις τους νεκρούς στον ύπνο σου σημαίνει προστασία.
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Θα σας πω και εγω ενα περιστατικο αγαπητα μελη
Εγινε πριν 25 χρονια και αφορα τον επειτα κουμπαρο μου ,ηταν παντρεμενος με ενα υπεροχο πλασμα ειχαν κλεφτει στα 21 τους περιπου γιατι δεν ηθελαν οι γονεις της και παντρευτηκαν επειτα απο ενα χρονο τρελλη αγαπηειχαν. Εκαναν αμεσως 2 παιδια ,στα τρια χρονια γαμου ειχαν και τα δυο τα μωρα ,ομως το κοριτσι αυτο 24 ετων τοτε της χτυπησε την πορτα ο καρκινος χωρις κανενα ελεος και καμια ελπιδα να το παλεψει ....:cry:πεθανε μετα απο λιγους μηνες.
Η απωλεια της δεν περιγραφεται με λογια ,τον πονο του κουμπαρου μου ,
την τριτη ημερα απο τον θανατο της[ υποψην οτι ο κουμπαρος μου δεν πιστευει σε μεταφυσικα ουτε καν τι ζωδιο ειναι δεν ξερει ]ηταν στην καμαρη τους και στο κομο πανω ειχε δυο κορνιζες με φωτο τους απο τον γαμο τους τις κοιτουσε ,εκλεγε και ξαφνικα αρχισαν οι φωτο να κουνιουνται δυνατα και επεσαν κατω .[εγω πιστευω ηταν ενα μυνημα της να προχωρησει παρακατω ετσι εδειξαν και τα γεγονοτα εξαλλου]
Στα σαραντα της γνωρισε την καλητερη μου φιλη αυτος βρηκε παρηγορια αλλα εμεις ειχαμε φρικαρει με την φιλη μου που πας της λεγαμε ,ομως πεσαμε εξω ολοι αυτα τα παιδια αγαπηθηκαν και παντρευτηκαν εγω τους παντρεψα και τους βαφτισα την κορη τους που το ονομα ηταν φυσικα της κοπελας που εφυγε ....
Επανερχομαι και λεω οτι πιστευω οτι του εδωσε σημαδι οτι κοιτα μπροστα εγω εφυγα.....
με σεβασμο προς ολα τα αγαπητα μελη Δεσποινα
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Μα στα σαραντα της???
σορυ απλα μου φαινεται καπως....
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Quote:
Originally Posted by
skorpion
Μα στα σαραντα της???
σορυ απλα μου φαινεται καπως....
και σε εμας αγαπημενη σκορπιον μας φανηκε καπως ....και ολοι της λεγαμε τι κανεις;που πας ;εσυ εισαι κοριτσακι 20 ετων ,αυτος θελει απο σενα παρηγορια και ολα αυτα....., η φιλη μου τον ερωτευτηκε σφοδρα και δεν ακουγε τιποτα...αυτος πιστευω βρηκε μια τρυφερη αγκαλια,αποκουμπι και σιγα-σιγα την αγαπησε ,αλλα καμια φορα μερικα ισως γεγονοτα ειναι γραμμενα ........να γινουν ετσι......
Του μεγαλωσε τα δυο του παιδια εκαναν και μαζι αλλα δυο και εγιναν και παπουδες εχουν και εγγονι .
φιλικα
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Quote:
Originally Posted by
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
και σε εμας αγαπημενη σκορπιον μας φανηκε καπως ....και ολοι της λεγαμε τι κανεις;που πας ;εσυ εισαι κοριτσακι 20 ετων ,αυτος θελει απο σενα παρηγορια και ολα αυτα....., η φιλη μου τον ερωτευτηκε σφοδρα και δεν ακουγε τιποτα...αυτος πιστευω βρηκε μια τρυφερη αγκαλια,αποκουμπι και σιγα-σιγα την αγαπησε ,αλλα καμια φορα μερικα ισως γεγονοτα ειναι γραμμενα ........να γινουν ετσι......
Του μεγαλωσε τα δυο του παιδια εκαναν και μαζι αλλα δυο και εγιναν και παπουδες εχουν και εγγονι .
φιλικα
Αχ τέλεια είναι τόσο ρομαντικά όλα αυτά...:love:
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
Καλησπέρα σε όλους σας,:laugh::laugh::laugh:
Panther άρθρο σου είναι πάρα πολυ ωραίο.PerfectPerfectPerfect
Εγώ ξέρω οτι οι νεκροί όταν τους δεις έχουν κάτι να σου πούν.
Εγώ έχω χάσει τον μεσαίο αδερφό μου στα 3,5 χρόνια του και είναι φορές που νιώθω έντονα την παρουσία του, ειδικά σε κάποιες δύσκολες στιγμές που πέρασα. Σημείωση οτι δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω γιατί ήμουν μόλις 1 ετών όταν πέθανε.Ένα απο το πολλά περιστατικά το πρώτο που συνέβει πριν 8 χρόνια είναι : Ήμουν μόνη στο σπίτι και στο δωμάτιο μου έχουμε τα εικονίσματα, και αναρωτήθηκα δυνατά γιατί να μην είναι εδώ που τον χρειάζομαι, και λες και μπήκε μέσα ένα αεράκι ενώ όλες οι πόρτες ήταν κλειστές και έπεσε στα πόδια μου το είκόνισμα του Αγίου Νικολάου. (τον αδερφό μου το έλεγαν Νικόλα!!!), σαν να μου λεγέ οτι είναι εδώ μαζί μου. Η αλήθεια είναι οτι ένιωσα λίγο περίεργα αλλά ξέρω οτι πολλές φορές είναι σπίτι μας και σαν μικρός άγγελος μας προστατεύει. Ακόμα και ο σκύλος κάνει μερικές φορές χαρούλες σαν κάποιος να είναι εδώ.
Η μητέρα μου πάλι σε πολύ σηματικα γεγονότα καλά ή άσχημα την προετοιμάζει ο αγαπημένος της θείος. Για πρώτη φορά τον είδε οταν ήταν έγκυος εμένα και όλοι έλεγαν οτι ήμουν αγόρι αλλά εκείνος της ανακοίνωσε οτι θα ήμουν κορίτσι (μιάς και ο ίδιος τα είχε ιδιαίτερα αδυναμία), σε άλλη φάση της είπε οτι θα πάρει κοντά του την γιαγιά μου και οτι θα την προσέχει, όπως και για τον άδερφό της μητέρας της είπε το ίδιο. Το επόμενο πρωϊνό έμαθε οτι πέθαναν.
Όλοι έχουμε βιώσει φαντάζομαι πολλά περιστατικά.
Πιστεύω οτι αγαπημένα πρόσωπα που είχαν στην καρδιά τους αγάπη απο εκεί ψηλά που βρήσκονται αγωνιούν για την τύχη μας και προσπαθούν να μας στείλουν κάποια μηνύματα είτε για να μας προστατέψουν, είτε για να μας καθησυχάσουν.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.
Καλή συνέχεια.Καλό βράδυ:bigsmile::bigsmile::bigsmile:
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
πριν δυο και χρόνια έχασα τον ανηψίο μου το πρώτο απο όλα τα παιδια τον αδελφό μου την ωρα που είπαν οι γιατροι ότι έφυγε(απο τροχαιο)στο δωμάτιου του μεγάλου γιού μου είχα μια εικόνα του Χριστού επεσε χωρίς να σπάσει το τζάμι όρθια ο Σπύρος δεν την έχει άκόμα κρεμάσει και δεν θέλει,με το ανηψιό μου είχα πολύ καλή σχέση
εγώ τρόμαξα κατάλαβα ότι κατι δεν πηγενε καλά και κοίταξα την ώρα όταν μας ιδοποίησαν ήταν η ώρα που έπεσε το εικόνισμα
Re: Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών
ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ ΖΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ !!!!!!!
...............ο κοσμος των νεκρων και των ζωντανων !!!...αληθεια ποσο λαθος υπαρχει και μονο στην εκφραση που χρησιμοποιουμε για να διακρινουμε τους κοσμους αυτους ...
............καταρχην βρε παιδια ....ενας ειναι κοσμος που ζουμε αλλα συμβαινει να ειναι πολυδιαστατος και οι υπαρξεις που κινουνται μεσα σε αυτο τον κοσμο διακρινονται σε υπαρξεις ενσαρκες και μη ενσαρκες ...επιπελον δεν κινουνται ολες οι υπαρξεις σε ολες τις διαστασεις παιδια ......
...λοιπον <ο κοσμος των νεκρων και ο κοσμος των ζωντανων> , δεν διακρινονται με τον τροπο που συνηθως τους διακρινουμε .. καταρχην γιατι μιλαμε για νεκρους ενω ολοι μας λιγο πολυ παραδεχομεστε την συνεχεια της ζωντανης ψυχης μετα θανατο ??θελω να πω οτι μιας και η ζωη συνεχιζεται και μετα την αποσκιρτηση απο το ενσαρκο σκαριφημα μας ...ο κοσμος των απενσαρκωμενων καθολου μα καθολου δεν ειναι κοσμος των <<νεκρων>> ..η εκφραση αυτη ειναι αστοχη και δηλωνει την αγνοια μας και την ολοκληρωτικη μας εξαρτηση απο την συμπυκνωμενη υλη , την ενσαρκη υλη ..μιλαμε για αυτην σαν να προκειται για την μονη ζωντανη υλη ..σαν να χανει την ιδιοτητα της ζωης οτιδηποτε εχει απαγκιστρωθει απο αυτην την ενσαρκη υλη ....και εδω βρισκεται η βασικη μας ενσταση ...
...οοοχι λοιπον!!!,,,,, καθολου νεκρος δεν ειναι ο κοσμος των απενσαρκωμενων ψυχων ,,,ισα ισα ειναι πιο <<ζωντανος >>απο τον κοσμο των ενσαρκων ...εχει πολυ περισσοτερες δυνατοτητες και γενικα λιγοτερη αγνοια για τις δυναμεις που κινουν την ζωη ...και επιπλεον δεν ειναι ενας αλλος κοσμος αλλα καποιες αλλες διαστασεις του ιδιου κοσμου στον οποιο κινουνται κι οι ενσαρκοι ....οι οποιοι σημειωτεον ελαχιστα επικοινωνουν με αυτες τις αλλες διαστασεις ..εν συγκρισει με την επικοινωνια που καταφερνουν οι απενσαρκωμενοι...
ΑΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ <<ΚΟΣΜΟΥΣ >> ΤΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ
< ΜΗ ΕΝΣΑΡΚΩΝ >> ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΤΟ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ...........
........πολλα ειναι παντως τα ζητηματα που αφορουν απο κοινου κι εμας που διαθετουμε προς το παρον ενσαρκωμα και εκεινους που δεν διαθετουν ..με καποιο οχι παντα ευχαριστο και προωθητικο της ζωης τροπο ....οι αναγκες μας εχουν περιπλακει και μαλιστα σε σημειο να μπαινει σοβαρος φραγμος πολλες φορες στην εξελιξη μας εν γενει σαν ψυχες ...πολλοι και δυσθεωρητοι οι νομοι της μεταστασης και αναστασης των ψυχων ...μια διαδικασια που απο αυτη στην κυριολεξια εξαρταται το ποιον και η ενταση των ενεργεακων πεδιων μεσα στα οποια διαβιουν οι ενσαρκοι ...ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΠΑΙΔΙΑ ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ..ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΑΠΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΑΛΛΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΝΣΑΡΚΩΣΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΕΝΣΑΡΚΩΘΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΩΣ .....ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΘΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΠΟΥ ΑΡΜΟΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ,,,,ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ....Η ΚΡΑΤΙΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΦΥΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΩ ΘΕΣΗ ΚΑΜΜΙΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ...............αχαχαααχχχχχχχ χχ!!!αφηστε μεγαλο προβλημα!!! ...
.......για παραδειγμα σκεφτειτε τοσοι νεκροι στην Αιτη !!!..τι πιστευετε οτι θα απογινουν τοσοι ανθρωποι βιαια απενσαρκωμενοι αληθεια ..πιστευετε οτι στο πιτσ φιτιλι θα διευθετηθουν οι ψυχες τους ..αχχχα αχχχ οχι το πιο πιθανον ειναι να γυρνουν ετσι για αιωνες ..μια μαζα αναρχη και χαυνωμενη ψυχων επηρεαζοτας τις ζωες των ενσαρκων επικινδνυνα ...και αποτελωντας ευκολο χειραγωγισιμο ογκο ψυχων για επιτηδειους μαγους και τσαρλατανους του αποκρυφισμου ..που ψαχνουν αγωνιωδως για τα πειθηνια και τυφλωμενα εξαρτημενα υποχειρια τους ..αχχ αλιμονο ο κοσμος των απενσαρκων ζει αναμεσα μας,,, αλιμονο,,, και υποφερει δεμενος με αλυσσους αιωνοβιους πολλες φορες κανοντας και εμας να υποφερουμε ................οπου βιαιος ,τραγικος ,ατομικος ή μαζικος θανατος ,,,ενα στοιχειό της φυσης γεννιεται και μια καταρα της ζωης ...ανεξελεγκτη ...αλιμονο !!!!!!!!!!!
(ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΠΡΟΩΡΟ, ΠΑΡΑΦΥΣΗ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ............. ως ελαχιστος φορος τιμης...........Το <Μαρτυριο> σας τελειωνει !!!!!!!!!!!!!)