Τα ζώδια και οι Μύθοι τους

Εισαγωγή

Μελετώντας το ζωδιακό ψυχολογικά, ανακαλύπτει πολλές φορές κανείς μοτίβα συμπεριφοράς, που συνεχώς επαναλαμβάνονται. Τα μοτίβα αυτά ταιριάζουν σε μορφές πραγματικές ή εικονικές που έχουμε συναντήσει οι περισσότεροι σε διάφορους τομείς της ζωής μας, στη μυθολογία, τον κινηματογράφο, τα βιβλία. Διαλέγοντας μία συμβολική φιγούρα ο αστρολόγος έχει τη δυνατότητα να περιγράψει με ένα πιο άμεσο τρόπο τα μοτίβα συμπεριφοράς που περιέχουν μέσα τους τα ζώδια.

Μιλώντας με απλά λόγια κάθε ζώδιο θέλει να γίνει κάτι στη ζωή του. Ονειρεύεται τον εαυτό του σε μία συγκεκριμένη κατάσταση και αυτή την κατάσταση προσπαθεί να επιτύχει. Αυτός είναι ο προσωπικός Μύθος του κάθε ζωδίου. Ένας Μύθος που καθοδηγεί το ζώδιο υποσυνείδητα και βοηθά και τους υπόλοιπους από μας να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του. Τι θαλέγατε λοιπόν να δούμε αναλυτικά το Μύθο του κάθε ζωδίου;

Στο άρθρο που ακολουθεί παρουσιάζονται οι προσωπικοί Μύθοι των δώδεκα ζωδίων. Είναι Μύθοι που επιλέχτηκαν με προσοχή, άλλος για τη διαχρονικότητα του και άλλος για την αντιστοιχία του σε πιο πρόσφατες συμβολικές φιγούρες της σύγχρονης εποχής. Σαν αναγνώστες, καλείστε να αναγνωρίσετε μέσα στο άρθρο το δικό σας προσωπικό Μύθο, καθώς και αυτόν του συντρόφου σας και των ανθρώπων που σας ενδιαφέρουν.

Αν γνωρίζετε περισσότερο για το ατομικό σας ωροσκόπιο, εξετάστε το Μύθο του Ωροσκόπου σας, καθώς και του ζωδίου που κυβερνά τον πέμπτο σας οίκο (συνήθως το δεύτερο, τρίτο ή τέταρτο ζώδιο μετά τον ωροσκόπο σας). Σε όλα αυτά θα βρείτε ένα κόσμο που κατά βάση ήδη γνωρίζετε. Τώρα ήρθε όμως και η στιγμή να τον αναγνωρίσετε συνειδητά.

Καλή Διασκέδαση!

******

Κριός – Ο ιππότης με τη λαμπερή πανοπλία
Η ζωή του Κριού πρέπει να έχει πάντα κάποιο σκοπό. Χρειάζεται μία αποστολή, ένα ιδανικό για να διαπρέψει, ένα στόχο που να τον κινητοποιεί να μπαίνει μπροστά στη μάχη και να πολεμά. Τι στόχος μπορεί να είναι άραγε αυτός; Μα ο καλύτερος από όλους, η προστασία των αδυνάτων. Τι καλύτερο από το να υπερασπίζεσαι τους αδύναμους κι αυτούς που έχουν ανάγκη. Ποιος σκοπός είναι πιο ευγενικός από την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, τη σωτηρία της κοινωνία και την προστασία των φτωχών και των κατατρεγμένων.

Για να επιτύχει αυτούς τους στόχους ο Κριός βασίζεται στο ατομικό του θάρρος. Σκοπός του είναι να προστατεύσει τους αδύναμους βγαίνοντας ο ίδιος μπροστά και βάζοντας το κορμί του μέσα στη μάχη. Ο Κριός δεν ενδιαφέρεται για συλλογικές διαδικασίες, διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς. Θέλει τα πράγματα να είναι ξεκάθαρα στη ζωή και ταξινομεί τα πάντα στη λογική του σωστού και του λάθους.

Ο Κριός πιστεύει ότι είναι ένας ιππότης, που ανήκει στην αυλή του Βασιλιά Αρθούρου. Αφοσιωμένος στο καθήκον, προστατεύει τις δεσποσύνες, έχει καλούς τρόπους, αλλά αναζητά πάντα αυτούς που τον έχουν ανάγκη. Δεν του αρέσουν οι δουλειές της καθημερινότητας. Θέλει να αναλαμβάνει σημαντικά έργα, που δεν μπορεί να τα αναλάβει κανένας άλλος. Στη μάχη έχει πάντα ένα κώδικα τιμής, είναι τίμιος προς τους εχθρούς και γενναιόδωρος με τους φίλους. Θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό και έτσι θα ήθελε να τον αντιμετωπίζουν και οι άλλοι.

Παραλλαγή του μύθου του λαμπερού ιππότη είναι ο Μύθος του Ρομπέν των Δασών. Ο Ρομπέν υπερασπίζεται τον καλό βασιλιά Ριχάρδο και σώζει την αγαπημένη του Μάριαν από τα νύχια του κακού βάιλου (σερίφη). Προστατεύει τους αδύνατους και τους κατατρεγμένους και παρεμβαίνει όπου υπάρχει ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης. Λύνει τα ζητήματα με το προσωπικό του θάρρος, παραβαίνοντας τους κανόνες της οργανωμένης κοινωνίας. Είναι ένας μασκοφόρος εκδικητής, κάτι σαν το Ζορρό ή το Σούπερμαν.

¶λλη παραλλαγή του Μύθου που αφορά τις γυναίκες είναι η Ιωάννα της Λωρραίνης (η γνωστή Ζαν ΝτΆ ¶ρκ). Η Ζαν ΝτΆ ¶ρκ υπερασπίστηκε το βασίλειο της Γαλλίας απέναντι στους Εγγλέζους. Ιδανικά της ήταν η πίστη της στο Θεό και η προστασία του αδύναμου λαού της. Δεν κινήθηκε μέσα στα πλαίσια της οργανωμένης κοινωνίας, ζητώντας θέσεις στο στρατό του βασιλιά της. Μπήκε μπροστά, ξεκινώντας ένα προσωπικό αγώνα και ζητώντας από όποιον το θέλει, να την ακολουθήσει. Οδήγησε πολλές φορές τους άνδρες της σε παράλογες μάχες και προκάλεσε λουτρά αίματος, αλλά αυτό δεν είχε γιΆ αυτήν καμία σημασία, εφόσον εκπληρωνόταν το ιδανικό της απελευθέρωσης της πατρίδας.


Ταύρος – Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι
Ο δρόμος του Ταύρου είναι ο δρόμος του αισθησιασμού. Ο Ταύρος δεν ενδιαφέρεται για μακρινούς στόχους και υψηλά ιδανικά. Προτιμά να ασχολείται με πράγματα, που βρίσκονται πιο κοντά του, όπως το σώμα του ή τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν. Ενδιαφέρεται ειλικρινά για το σώμα του και το φροντίζει με επιμέλεια. Του αρέσει να νιώθει τη φυσικότητα του κορμιού, το οποίο θεωρεί κομμάτι της φύσης, μακριά από προκαταλήψεις και ταμπού σχετικά με το σεξ.

Αν είναι γυναίκα, ο Ταύρος δεν έχει πρόβλημα να επιδεικνύει το κορμί της, ακόμα και γυμνό. Το κάνει με απόλυτη φυσικότητα και χωρίς να ντρέπεται γιΆ αυτό. Αν είναι άντρας, θα είναι κάποιος που φροντίζει πολύ τον εαυτό του και δίνει μεγάλη σημασία στις ηδονές. Ο Ταύρος δεν έχει φιλοδοξίες να είναι αυτός ο πρώτος. Του αρκεί να απολαμβάνει την ηδονή και να ευχαριστεί και το σύντροφο του. Αν είναι άντρας, θα κάνει τα πάντα να ικανοποιήσει τη σύντροφο του κι αν είναι γυναίκα να ικανοποιήσει τον άντρα της.

Οι ηδονές της καθημερινής ζωής αρκούν για τον Ταύρο. Δεν επιθυμεί σώνει και καλά να έχει αυτός το πάνω χέρι. Αν η γυναίκα του είναι σε ανώτερη κοινωνική τάξη από αυτόν, δεν ενοχλείται καθόλου. Γνωρίζει ότι έχουν κάτι κοινό, την απόλαυση της ηδονής. Κι ότι η ηδονή αυτή μπορεί να κάνει τη γυναίκα του να είναι πιο γενναιόδωρη προς αυτόν. Σαν άλλος κηπουρός, γνωρίζει τη θέση του, αλλά γνωρίζει και τις ικανότητες του. Δεν μπλέκεται στη ζωή της αφεντικίνας του, αλλά, αν αυτή είναι γενναιόδωρη προς αυτόν, γιατί να της το αρνηθεί.

Σαν άλλη εταίρα, ο Ταύρος δεν έχει ντροπές. Παίρνει αυτό που του δίνουν χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να διστάζει. Δεν ξιπάζεται όμως εξαιτίας αυτού. Δεν προσπαθεί να μπει και στη ζωή αυτού που του δίνει. Ξέρει τη θέση του και του αρκεί να είναι αυτός που είναι. Σαν άλλος Ήφαιστος, όταν δεν κάνει έρωτα, ασχολείται με το εργαστήριο και τις αλχημείες του. Δεν τον νοιάζει αν η διάσημη Αφροδίτη φλερτάρει με άλλους. Ξέρει τη δική του θέση.

Του αρκεί να μπορεί να της κάνει δώρα και να κερδίζει κάποιες στιγμές την προσοχή της. Ξέρει τις επιθυμίες μιας γυναίκας και ξέρει πώς να την κρατάει κοντά του με την κατάλληλη δόση γενναιοδωρίας. Ζηλεύει αλλά δεν κατακτά, ούτε επιτίθεται όπως ο Σκορπιός. Δελεάζει και λατρεύει το αντικείμενο του πόθου του. Αναζητά το δρόμο της ηδονής και της προσωπικής του έκφρασης. Δεν τον ενδιαφέρουν περαιτέρω διακρίσεις.

[break=Δίδυμοι -Καρκίνος]
Δίδυμοι – Ο μάγος Χουντίνι
Ο δρόμος του Δίδυμου είναι ο δρόμος της κίνησης, της αλλαγής. Δε μένει ποτέ στο ίδιο μέρος, αλλάζει εξαφανίζεται, δοκιμάζει τα όρια του και τολμά. Δεν ασχολείται με το ίδιο κόλπο κάθε φορά. Σε κάθε παράσταση έχει να δείξει κάτι καινούριο. Τους αρέσει να τρομάζει τους θεατές του και να δοκιμάζει τα όρια αντοχής τους. Αποφασίζει αυθόρμητα ποιο τρικ θα δοκιμάσει μπροστά τους.

Αλλάζει το πρόγραμμα στη μέση της παράστασης, αυτοσχεδιάζοντας και τροποποιώντας. Αποφασίζει άμεσα, χωρίς πολλή σκέψη και χωρίς περισυλλογή, κινδυνεύοντας καμιά φορά να κάνει το μοιραίο λάθος. Δοκιμάζει άπειρα ταχυδακτυλουργικά κόλπα, βγάζει πράγματα από το καπέλο του, διασκεδάζει με την έλλειψη παρατηρητικότητας των θεατών, αποσπά την προσοχή τους με λίγο εγγλέζικο σαρκαστικό χιούμορ.

Στο τέλος της παράστασης θα βγει με τους άλλους συντελεστές και θα διηγηθεί τα κατορθώματα του. Βλέπει τη μαγεία σαν πρόκληση και σα μία ευχάριστη διασκέδαση. Μοιάζει λίγο με το μαθητευόμενο μάγο, που νομίζει ότι μαγεία είναι κάτι εύκολο και είναι του χεριού του. Αντιμετωπίζει κάπως αφΆ υψηλού την τρομάρα των κυριών της υψηλής κοινωνίας. Δεν καταλαβαίνει προς τι η αναστάτωση και οι φωνές τρόμου. Όλα είναι ένα κόλπο, μία κατασκευή του μυαλού. Σιγά μην είναι έτσι η μαγεία.

Κατά βάθος λυπάται τους ανίδεους και τους αμόρφωτους. Χαίρεται όμως και να διασκεδάζει μαζί τους. Ή να τους κάνει το δάσκαλο.

Μια πιο σύγχρονη παραλλαγή του μάγου είναι ο δημοσιογράφος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ανακατεύει συνεχώς τα θέματα του και δείχνει σα να προσφέρει στο κοινό κάτι καινούριο. Συχνά υπερβάλλει και κοροϊδεύει το κοινό του και μάλιστα εν γνώσει του. Αναμασά συνεχώς τα ίδια θέατα, κόβει και ράβει τα ρεπορτάζ κι οι θεατές δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Η έκπληξη τους είναι γνήσια. Τι χαζοί, αναλογίζεται μόνος του και προκαλεί τον εαυτό του να δοκιμάσει κάτι ακόμα πιο ακραίο.

Ο τηλεοπτικός σταρ ξέρει να χειρίζεται το κοινό του. Αυτό δεν κάνουν άλλωστε όλοι οι καταξιωμένοι ηθοποιοί; Αυτό θα ήθελε να κάνει κι ο ίδιος. Βέβαια, καμιά φορά ταυτίζεται υπερβολικά με το ρόλο του και υπερβαίνει τα όρια, αλλά αυτές είναι μόνο εξαιρέσεις. Πού και πού θα καταστρέψει μία ζωή, θα σπείρει μία φήμη ή θα διαλύσει μία καριέρα (ίσως και τη δική του). Όμως, ίσως να καταφέρει και να μη χάσει τον εαυτό του. Ίσως και να καταφέρει να διατηρήσει τα όρια. Ίσως να καταφέρει να εντυπωσιάσει και να περάσει κάποια σημαντικά μηνύματα στους θεατές του. Σε κάθε περίπτωση θα είναι ευχαριστημένος από το εντυπωσιακό αποτέλεσμα.


Καρκίνος – Η μεγάλη Μητέρα
Ο δρόμος του Καρκίνου είναι ο δρόμος της φροντίδας των άλλων. Ο Καρκίνος φροντίζει τους δικούς του ανθρώπους και τους ανθρώπους που τον έχουν ανάγκη. Ψάχνει ανθρώπους να χρειάζονται τη φροντίδα τους και να τον έχουν ανάγκη. Θέλει να δημιουργήσει μία μεγάλη οικογένεια, που είναι ζεστή και να έχει βαθιές ρίζες. Προσπαθεί να έχει γύρω του παιδιά που παίζουν και φωνάζουν και προπαντός τον έχουν ανάγκη.

Ο Καρκίνος ονειρεύεται να έχει γύρω του άτομα που να είναι προσκολλημένοι πάνω του. Αισθάνεται τα άτομα αυτά σαν προέκταση του εαυτού του. Νιώθει τη δύναμη που έχει να διαμορφώνει τη ζωή τους και να υλοποιεί τα παιδικά του όνειρα μέσα από αυτούς. Το δέσιμο του μπορεί να φτάσει σε τέτοιο σημείο, που να μην ξεχωρίζει τις ανάγκες τις δικές του από αυτές των δικών του ανθρώπων. Δημιουργείται μέσα του μία σύγχυση, καθώς προβάλλει τις δικές του ανάγκες στις δικές τους ζωές.

Μέσα από τη διαδικασία αυτή ο Καρκίνος νιώθει χρήσιμος και σημαντικός. Αισθάνεται ότι διαμορφώνει ζωές με την άδεια των δικών του ανθρώπων ως αν να ήταν ένας μικρός θεός. Τα προβλήματα αρχίζουν βέβαια όταν οι δικοί του θελήσουν να ανεξαρτητοποιηθούν. Τότε τους γεμίζει ενοχές, για να τους κρατήσει κοντά του. Δεν μπορεί να τους αποχωριστεί, γιατί, αν το κάνει, δε θα έχει πια η ζωή του καμιά σημασία. Δε θα τη χρειάζεται κανείς και δε προστρέχει κανείς σε αυτήν για ασφάλεια και παρηγοριά.

Βέβαια, αν ο Καρκίνος είναι κάπως πιο ώριμος, αναγνωρίζει τα όρια και μαθαίνει να διοχετεύει μέρος της ενέργειας του σε άλλες δραστηριότητες. Ασχολείται με την τέχνη, δραστηριοποιείται στη διδασκαλία, εμπλέκεται σε ανθρωπιστικές δραστηριότητες. Αν πάλι δεν είναι, καταλήγει μόνος, πικραμένος και στρυφνός, μισάνθρωπος μερικές φορές, ακατάδεχτος και μοναχικός.

Ένας άλλος κίνδυνος που ελλοχεύει είναι η παραπλάνηση του Καρκίνου. Στις ατομικιστικές εποχές που ζούμε είναι πολλοί οι άνθρωποι που προσποιούνται ότι έχουν ανάγκη για να εισπράξουν προσωπικά οφέλη. Αν ο Καρκίνος συναντήσει τέτοιους ανθρώπους, απογοητεύεται τρομερά και γίνεται απόμακρος. Προσκολλάται στη μητρική του οικογένεια και γίνεται ο καλός γιος που κάθεται συνέχεια στο σπίτι και φροντίζει την άρρωστη μάνα.

Ο Καρκίνος αυτός εκπροσωπεί ένα άλλο μύθο, το Μύθο του καλού παιδιού. Είναι ο γιος που φροντίζει συνέχεια τη μάνα, που στέκεται δίπλα της σαν κάτι παραπάνω από παιδί, λιγάκι σα σύντροφος. Ο Καρκίνος αυτός αρνείται να μεγαλώσει και αναζητά σχέσεις που να του θυμίζουν την οικογένεια του και ανθρώπους που να μπορεί να προσκολληθεί πάνω τους. Έτσι καταλήγει να συμπληρώνει συμβολικά την εικόνα της Μεγάλης Μητέρας.


[break=Λέων - Παρθένος]
Λέων – Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα
Ό,τι κι αν έχουμε διαβάσει στα διάφορα ωροσκόπια και τις παρουσιάσεις ζωδίων, ψυχολογικά ο Λέων δεν είναι κατά βάθος τίποτα άλλο από ένα πανέξυπνο μικρό παιδί. Σαν τέτοιο, αισθάνεται διαρκώς σαν το κέντρο του κόσμου κι ότι σε ό,τι συμβαίνει θα πρέπει να είναι εκείνος πρωταγωνιστής. Η φαντασία του πλάθει συνεχώς ρόλους που θα μπορούσε να παίξει στο περιβάλλον ή στη φαντασία του. Οι ρόλοι μπορεί να είναι πάρα πολύ σοβαροί – μπορεί π.χ. να σώζει κάποιον – δεν είναι όμως ποτέ δευτεροκλασάτοι. Είναι πάντα πρωταγωνιστικοί.

Η ζωή για το Λέοντα δεν είναι μία απλή καθημερινότητα. Είναι ένα δράμα, σκοπός του οποίου είναι να αναδείξει την προσωπικότητα του και να δεχτεί στο τέλος ένα μεγάλο χειροκρότημα. Οι άλλοι ρόλοι είναι χρήσιμοι, γιατί αναδεικνύουν καλύτερα και το δικό του ρόλο. Δεν πρέπει όμως να τον επισκιάσουν. Όσο η παρουσία τους βοηθά τη δική του ανάδειξη, τους αποδέχεται και τους στηρίζει Αν πάνε όμως να γίνουν αυτοί πρωταγωνιστές, θα τον βρουν μπροστά τους. Θα είναι έξαλλος και χωρίς καμία διακριτικότητα θα τους βάλει σίγουρα στη θέση τους.

Με λίγα λόγια οι άλλοι βρίσκονται γύρω του για να τον υπηρετούν και να τον συνοδεύουν. Αφού η παράσταση είναι δική του θα πρέπει όλοι σε κάθε περίπτωση να συμφωνούν μαζί του. Τότε μπορεί να είναι κι αυτός γενναιόδωρος. Αν κάποιος όμως διαφωνήσει, τότε αυτός δέχεται επίθεση και επικρίσεις.

Ο Λέων έχει ανάγκη από ανθρώπους γύρω του, που να κατανοούν την ανάγκη του για προβολή. Να νιώθουν ότι έχει μέσα του μεγάλη ανασφάλεια. Ότι δε γνωρίζει τον εαυτό του. Ναι, μεν, είναι ο ήρωας, αλλά ποιος ήρωας; Κι ο ίδιος δεν ξέρει. Φοράει το ένα πρόσωπο, μετά το άλλο, για να βρει ποιος είναι. Σαν τα μικρά παιδιά γίνεται πότε ο Σούπερμαν και πότε ο Μπάτμαν. Η διαδικασία αυτή τον αναγκάζει να ασχολείται συνεχώς με τον εαυτό του. Δεν μπορεί να ασχολείται και με τους άλλους. Έχει ανάγκη να δοκιμάσει όλους τους ρόλους, για να δει ποιος του ταιριάζει.

Μια πιο ώριμη παραλλαγή του μύθου του Λέοντα είναι ο ιππότης σε αναζήτηση. Ο ιππότης που ψάχνει το Δισκοπότηρο, δηλαδή την ίδια του την Ψυχή. Ο ιππότης αυτός έχει συνειδητοποιήσει ότι η προβολή στους άλλους δεν έχει κανένα νόημα κι ότι ο δικός του δρόμος είναι ο δρόμος της αναζήτησης του εαυτού και είναι δρόμος μοναχικός. Ξεκινά λοιπόν τη δική του αναζήτηση, χωρίς να προσπαθεί να επιβάλλεται στους άλλους. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ξέρει ότι μοναδικός αντίπαλος του είναι ο εαυτός του.


Παρθένος – Το κυνήγι της αιώνας αυτάρκειας
Ο μύθος της Παρθένου είναι ο μύθος της αιώνια ανεξάρτητης γυναίκας. Αυτή η γυναίκα, είτε δεν έχει ακόμα τεκνοποιήσει, ή, αν το έχει κάνει, έχει γίνει με θαυμαστό τρόπο ή με τρόπο που δεν την δέσμευσε στα χέρια κάποιου αρσενικού συντρόφου. Σκοπός της ζωής της Παρθένου είναι να μην έχει ανάγκη κανέναν. Να στηρίζεται στα πόδια της και να πετυχαίνει μόνη της στη ζωή. Να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και να βγαίνει πιο ώριμη μέσα από αυτές. Να χειρίζεται τις κρίσεις, να αναλύει τι δεν πήγε καλά και να βελτιώνει τον εαυτό της.

Η Παρθένος προσπαθεί να προβλέψει το μπορεί να μην πάει καλά σε μία κατάσταση και προσπαθεί να είναι πάντα εκ των προτέρων προετοιμασμένη. Υποψιάζεται τυχόν αστάθμητους παράγοντες και τους αποκλείει από τη ζωή της. Ελέγχει τις καταστάσεις και δεν αφήνεται έρμαιο στο απρόσμενο και το απρόβλεπτο. Σκοπός της είναι να είναι πάντα σε εγρήγορση και να μη χαλαρώνει ποτέ. Γιατί, αν χαλαρώσει, κάτι μπορεί να της ξεφύγει και τότε θα χρειαστεί να ζητήσει κάποια βοήθεια για να επιβιώσει. Κι αυτό δεν της αρέσει καθόλου. Θέλει να τα κάνει όλα μόνη της.

Στις σχέσεις της η Παρθένος δεν μπορεί να επιτρέψει στον άλλο να έχει δίκιο. Αν το κάνει, σημαίνει ότι δεν είναι αυτάρκης, ότι κάποιος άλλος ξέρει περισσότερα για τη ζωή από αυτήν. ΓιΆ αυτό έχει την τάση να διορθώνει τους πάντες. Βρίσκει πάντα κάτι που έχει ξεφύγει, που θα πρέπει αυτή να το διορθώσει. Έτσι ξέρει ότι αυτή είναι η καλύτερη. Η πιο προετοιμασμένη και η πιο παρατηρητική. Και στη δύσκολη στιγμή δε θα χρειαστεί να βασιστεί σε κάποιον άλλο για να τα βγάλει πέρα, αφού μπορεί να τα καταφέρει μόνη της. Και δεν έχει ανάγκη κανέναν.

Το να είναι η καλύτερη είναι μία ανάγκη επιβίωσης για μία Παρθένο. Δεν είναι μία ανάγκη προβολής, όπως στο Λέοντα. Η Παρθένος σε μία κατάσταση δε θα αρχίσει να περηφανεύεται ότι τα ξέρει όλα. Θα μιλήσει στεγνά και με ευθύτητα ή θα σηκώσει ψηλά τα φρύδια της σε μια ένδειξη ότι βρήκε κάτι στραβό. Αυτό της φτάνει. Αυτό αρκεί για να τη διαφοροποιήσει από τους άλλους και να της δώσει τη σιγουριά ότι παραμένει η καλύτερη και συνεπώς είναι ασφαλής. Η κριτική είναι κάτι που το κάνει για τον εαυτό της κι όχι για τους άλλους. Δεν ενδιαφέρεται να διορθώσει τους άλλους αλλά να πείσει τον εαυτό της ότι παραμένει πάντα σε ετοιμότητα και σε εγρήγορση. Για ό,τι συμβεί.

[break=Ζυγός - Σκορπιός]
Ζυγός – Ο αριστοκράτης της αυλής του Λουδοβίκου του 14ου
Ο μύθος του Ζυγού είναι ένας μύθος γεμάτος φινέτσα και στυλ. Ο Ζυγός είναι ο άνθρωπος που θα προσέξει πολύ την εμφάνιση του, το ντύσιμο του και τη συμπεριφορά του. Αισθάνεται ότι κυκλοφορεί σε μία βασιλική αυλή, που όλοι τον κοιτούν και τον εξετάζουν. Πιστεύει ότι η συμπεριφορά του πρέπει να αγγίζει την τελειότητα, να είναι πάντα σωστός και τυπικός, να μην είναι ποτέ εχθρικός, ποτέ εριστικός και να μιλά και να φέρεται συγκαταβατικά προς τους άλλους.

Του αρέσει να ζει σε καλαίσθητους χώρους, να εργάζεται σε γραφεία διακοσμημένα με υψηλό γούστο, να βγαίνει στα πιο καλά εστιατόρια, να αγοράζει τα πιο σύγχρονα γκάτζετ και να οδηγά τα πιο στυλάτα αυτοκίνητα. Βρίσκεται πάντα μέσα στις πιο μοδάτες παρέες και απολαμβάνει το στυλ και την ομορφιά σαν ένα αυτοσκοπό. ΓιΆ αυτόν ζωή είναι το να έχεις το σωστό στυλ. Όπου βλέπει να υπάρχει στυλ και ομορφιά, δε θέλει με τίποτα να το διαταράξει.

Αυτό μπορεί να αφορά τις παρέες, μπορεί όμως να αφορά και τις σχέσεις. Όταν βλέπει ότι έχει επιτευχθεί μία συγκεκριμένη ισορροπία, αποφεύγει να τη διαταράξει. Αποφεύγει τις ακραίες συναισθηματικές αντιδράσεις, τις φωνές, τα ξεσπάσματα και τις βρισιές. Προτιμά να μένει μακριά από τις αντιθέσεις και να διατηρεί τα πάντα γύρω του ήρεμα, ευχάριστα και αρμονικά. Όταν βλέπει ότι κάτι πάει να διαταραχθεί, κάνει ότι δεν το βλέπει και προσπαθεί να το αποφύγει. Προσπαθεί να διατηρήσει την υπάρχουσα κατάσταση ως έχει, για να αποφύγει τη συναισθηματική αναστάτωση της αλλαγής.

Μία παραλλαγή του μύθου του Ζυγού είναι η Σκάρλετ ΟΆ άρα από τη γνωστή ταινία του Όσα Παίρνει ο ¶νεμος. Η Σκάρλετ ζει σε μία αριστοκρατική οικογένεια του αμερικάνικου Νότου. Έχει μεγαλώσει μέσα στο στυλ, τον πλούτο και τη χλιδή. Είναι καλομαθημένη, αλλά γιΆ αυτό και βαριέται. Δεν έχει κανένα στόχο στη ζωή της και τίποτα να την κινητοποιήσει. Προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή με διάφορα μέσα. Αλλάζει τους εραστές σαν πουκάμισα, προκαλεί μεταξύ τους αντιζηλίες και διασκεδάζει όταν τους βλέπει σε δύσκολη θέση.

Η Σκάρλετ δεν επιδιώκει την αρμονία γιατί βαριέται. Προτιμά να προκαλέσει κάποια κατάσταση, να συμβεί κάτι το ενδιαφέρον. Το ιδανικό της είναι να την προσέχουν, να τη θαυμάζουν και να την αγαπούν. Επειδή όμως αυτό είναι μάλλον δεδομένο, προσπαθεί να τους βάζει όλους σε δύσκολες καταστάσεις, ώστε να αναγκάζονται να της το αποδεικνύουν. Μέσα από την πρόκληση παίρνει την επιβεβαίωση ότι είναι αρεστή, ότι αγαπιέται κι ότι είναι αποδεκτή. Έτσι καταλήγει βέβαια στο τέλος δυστυχισμένη, εκτός κι αν πρωτύτερα, το έχει συνειδητοποιήσει.


Σκορπιός – Ο μύθος της Μάτα Χάρι
Ο μύθος του Σκορπιού είναι ο μύθος του νυκτερινού περπατητή. Του ανθρώπου που μπλέκεται στις καταστάσεις και διαλευκαίνει μυστήρια. Ο Σκορπιός νιώθει την απόλυση ευχαρίστηση όταν αποκαλύπτει μυστικά. Όταν κάνει σχέσεις παράφορες, επικίνδυνες, καταστροφικές. Η καταστροφή τον ελκύει κι ο κίνδυνος τον ερεθίζει. Τριγυρίζει στα νυκτερινά στέκια γεμάτος γοητεία και μυστήριο. Μαγνητίζει τους επίδοξους εραστές του, αλλά τους προκαλεί και φόβο, καθώς αντιμετωπίζουν το άγνωστο. Κινείται με χάρη φιδιού που σε μαγνητίζει πριν σου επιτεθεί.

Ο Σκορπιός αγαπά με την περηφάνια του αετού, που δε γνωρίζει αφεντικά, αλλά δίνεται ελεύθερα. Οι γύρω του δε μένουν ποτέ σε ησυχία. Κάτι κάνει πάντα, κάτι ανακατεύει, για να δημιουργεί καταστάσεις. Δεν εμπιστεύεται κανέναν, δε δίνεται ποτέ ολοκληρωτικά, κατασκοπεύει τους άλλους και χειρίζεται τις αδυναμίες τους. Σαν τη Μάτα Χάρι ζει σε ένα κόσμο αδίστακτο, που παραμονεύει, επιτίθεται και δολοφονεί. Δεν τον τρομάζει όμως αυτός ο κόσμος. Δίνεται με τη θέληση του και ευχαριστιέται την ένταση και τις δολοπλοκίες. Παίζει με τις μεγάλες δυνάμεις, κινείται σε διπλά ταμπλό, χειρίζεται τις έριδες και νιώθει την ένταση της στιγμής και την κρισιμότητα των αποφάσεων.

Μέσα σε όλα αυτά ο Σκορπιός έχει να επιτελέσει και κάποιο καθήκον. Μπορεί να του αρέσει ο κίνδυνος, αλλά δεν ξεχνά ότι είναι στρατιώτης κι ότι έχει να επιτελέσει και κάποιο καθήκον. Μέσα στο βούρκο της νύχτας υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν, αποστολές που πρέπει να εκτελεστούν. Και θα εκτελεστούν με αποφασιστικότητα και χωρίς αμφιταλαντεύσεις. Η περιπέτεια είναι περιπέτεια και το καθήκον είναι καθήκον.

Παραλλαγές του μύθου του Σκορπιού βρίσκουμε στο μύθο του Φάουστ και στο ρόλο της Βιρτζίνια στο έργο Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ. Ο Φάουστ είναι ο άνθρωπος που δε διστάζει να συνεργαστεί και με το διάβολο για να πετύχει, ενώ η Βιρτζίνια είναι η καταθλιπτική συγγραφέας, που, ενώ το αίμα της βράζει, αργοπεθαίνει σε ένα μικροαστικό γάμο. Η καταπίεση που νιώθει την οδηγεί στην αυτοκτονία, χωρίς όμως πρώτα να έχει παραλείψει να καταστρέψει και τους άλλους γύρω της. Με έμμεσο και δηκτικό τρόπο υπονομεύει τον ανδρισμό του άντρα της και στρέφει τα παιδιά της εναντίον του. Σαν τον πολεμιστή που υποχρεώνεται σε συνταξιοδότηση, η καταπιεσμένη νοικοκυρά στρέφει το κεντρί της απέναντι στους ίδιους τους αγαπημένους της και μετά αυτοκτονεί και η ίδια.

Έτσι είναι ο τρόπος που περνά τη ζωή του ο Σκορπιός. Σαν αρχέγονος πολεμιστής προσπαθεί να βρίσκει διαρκώς τόπο για δράση. Αν καταπιεστεί, στρέφεται εναντίον των αμάχων κι αν προδοθεί. συμμαχεί ακόμα και με το διάβολο για να πάρει εκδίκηση.

[break=Τοξότης - Αιγόκερως]
Τοξότης – Ο ερωτιάρης πατέρας των θεών Δίας
Ο Δίας είναι ένας ο πιο άπιστος θεός των αρχαίων Ελλήνων. Ερωτιάρης, αεικίνητος, μεταμορφώνεται σε βροχή ή σε κύκνο για να κατακτήσει το αντικείμενο του πόθου του. Ζει μία ζωή γεμάτη προκλήσεις, διασκέδαση και ερωτισμό και επιπλέον χωρίς καμία δέσμευση. Ακριβώς όπως θα ήθελα να ζει τη ζωή του και ένας Τοξότης. Εμφανίζεται στις τελετές των θεών σα θεματοφύλακας των νόμων του βασιλείου. Μεταξύ τους όμως όλοι ξέρουν λίγο πολύ για τα παραστρατήματα του. Δε μιλούν όμως, καθώς εκείνος ξέρει να επιβάλλεται με τους νόμους και τους κεραυνούς του.

Σαν το Δία ο Τοξότης είναι κι αυτός ένας άριστος ηθοποιός. Διατηρεί εξωτερικά την άψογη κοινωνική του εικόνα, αλλά, όταν δεν τον βλέπουν, κυνηγάει με κάθε ευκαιρία την ερωτική του ευχαρίστηση. Τον ελκύει ιδιαίτερα το ξένο και δεν αφήνει καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Το ιδανικό του είναι να συλλέγει εμπειρίες, όπως οι μέλισσες συλλέγουν τη γύρη από τα λουλούδια.

Δραστηριοποιείται κοινωνικά και εμφανίζεται στις δεξιώσεις και τα κοσμικά πάρτι με κάθε αξιοπρέπεια. Δείχνει ευγενής, καλλιεργημένος και κάποιου κοινωνικού επιπέδου. Μιλάει σε όλους με ύφος δασκάλου και διευθυντή, κανείς όμως δεν ξέρει ότι πίσω από αυτήν την εικόνα κρύβεται ένας πονηρός ερωτιάρης. Η κατάκτηση της γυναίκας αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν έχει πίσω του έχει μία ζηλιάρα γυναίκα. Η πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη γιατί, ξεφεύγοντας από τη ζήλια της επαναεπιβεβαιώνει τη δική του ελευθερία.

Ωστόσο ο Τοξότης δεν αφήνει τις περιπέτειες να του αποσπούν την προσοχή από το τι είναι σημαντικό για την εικόνα του προς τα έξω. Αν μία ερωμένη, γίνει υπερβολικά διεκδικητική, θα σταματήσει να ασχολείται μαζί της. Καλός είναι ο έρωτας, αλλά υπάρχουν και δουλειές που πρέπει να γίνουν κι ένα βασίλειο που πρέπει να κυβερνηθεί. Όταν βρίσκεται μπροστά στους άλλους, ο Τοξότης ξέρει να συγκεντρώνεται σε αυτό που πρέπει να κάνει. Γίνεται η προσωποποίηση της νομιμότητας, αποκαθιστά την τάξη και ξεκαθαρίζει σε όλους ποιος είναι το αφεντικό.

Μια άλλη απόδοση του μύθου του Τοξότη είναι ο Κένταυρος Χείρων. Ο Χείρων συμβολίζει τον Τοξότη, που έχει φτάσει σε μεγάλη ηλικία. Οι εμπειρίες έχουν βαρύνει πάνω του και του έχουν δώσει μεγάλη σοφία. Το σώμα του είναι γεμάτο πληγές και υποφέρει από χρόνιες αρρώστιες για πράγματα που είχε κάνει στα νιάτα του. Ο ίδιος ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει να υπερβαίνεις τα όρια σου. Έχοντας φτάσει σε μεγάλη ηλικία, αντιμετωπίζει τους άλλους σαν να ήταν παιδιά του κι αυτός ένας ώριμος πατέρας, που καλείται να τους διδάξει πώς πρέπει να ζουν τη ζωή.


Αιγόκερως – Ο πολιτικός που αλλάζει τη χώρα
Σκοπός του Αιγόκερω είναι να οργανώνει. Μετακινεί τα πράγματα στο περιβάλλον, τοποθετεί τους ανθρώπους και τα αντικείμενα σε καλύτερη θέση, ώστε να αφήσει πίσω τους τις καταστάσεις καλύτερα οργανωμένες από ό,τι τις βρήκε. Εξετάζει τις δομές και βασιζόμενος στη σκληρή δουλειά και την αυτοπειθαρχία, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να βελτιώσει τα πράγματα και να τα αφήσει σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι τα βρήκε. Οι δομές μπορεί να αφορούν τον κόσμο ή το δικό του χώρο. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι βάζει σα σκοπό στη ζωή του να τις αλλάξει.

Στην προσπάθεια του αυτή ο Αιγόκερως δεν περιμένει βοήθεια από κανένα. Στηρίζεται μόνο στον εαυτό του, τη θέληση του και τη γνώση που έχει αποκομίσει από τη ζωή. Δεν ενστερνίζεται διάφορες θεωρίες για να αλλάξει τον κόσμο. Το κάνει βασιζόμενος στην εμπειρία της ζωής και στους κανόνες που αυτή του έχει δώσει. Δε βιάζεται να παίρνει πρωτοβουλίες, ούτε είναι υπερβολικά ενθουσιώδης, όπως θα ήταν ένας Κριός. Προγραμματίζει προσεκτικά και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κάνει την κίνηση του.

Ο Αιγόκερως είναι ταυτόχρονα ιδεαλιστής και ρεαλιστής. Από τη μια θέλει να αλλάξει τον κόσμο κι από την άλλη ξέρει ότι αυτά τα πράγματα δε γίνονται με λόγια. ΓιΆ αυτό διαλέγει προσεκτικά τις κινήσεις που πρόκειται να κάνει. ¶λλωστε ξέρει ότι η κοινωνία πάντοτε τον παρακολουθεί. Την έχει συνεχώς πάνω από το κεφάλι του να τον εμποδίζει να κάνει αυτό που θέλει. Ξέρει ότι είναι αναγκασμένος να πάει με τα νερά της ως ένα σημείο, για να τον αφήσει ήσυχο να επιτύχει τους στόχους του. Διαπραγματεύεται μαζί της, την ξεγελά, την αφήνει να νομίζει ότι πιστεύει σε αυτήν. Και την κατάλληλη στιγμή κάνει αυτό που επιθυμούσε πάντα. Την αλλάζει.

Αντίθετα με ό,τι πιστεύεται ο Αιγόκερως δεν κάνει ό,τι του λένε οι κανόνες. Τους χρησιμοποιεί μόνο όσο χρειάζεται για να μην τον πιέζουν οι κοινωνικές απαιτήσεις. Συναλλάσσεται με τους άλλους και μέσα από αυτή τη συναλλαγή κερδίζει χρόνο για την επίτευξη του ατομικού του στόχου. Ο Αιγόκερως είναι πολύ καλός στις συναλλαγές σε σημείο, ώστε να θεωρείται ότι είναι αδίστακτος και χειριστικός. Σε φέρνει πάντα με τα νερά του με ένα τρόπο, που δεν καταλαβαίνεις κι εσύ ο ίδιος. Καμιά φορά ξεπερνά τα όρια και γίνεται αυταρχικός – ένας μικρός ή μεγάλος δικτάτορας. Αν είναι ώριμος όμως, αναγνωρίζει τα όρια του και μένει μέσα σε αυτά. Σέβεται τους άλλους, όταν βλέπει ότι τους έχει φτάσει στα όρια τους και επανέρχεται αργότερα με άλλη προσέγγιση που να σέβεται περισσότερο την προσωπικότητα τους.

[break=Υδροχόος - Ιχθύς]
Υδροχόος – Ο αφοσιωμένος επιστήμονας
Ο μύθος του Υδροχόου είναι ο μύθος της γνώσης του καλού και του κακού. Ο Υδροχόος ονειρεύεται να αποκτήσει την κρυμμένη γνώση της φύσης και να ανακαλύψει όλα τα μυστικά που κρύβουν οι δυνάμεις που ενεργούν σΆ αυτήν. Σαν τον πυρηνικό επιστήμονα, προσπαθεί να ανακαλύψει τι κρύβουν μέσα τους οι δυνάμεις του ατόμου. Σαν τον Τόμας Έντισον, αφοσιώνεται χρόνια και χρόνια στη μελέτη του ηλεκτρισμού, μέχρι να ανακαλύψει μία μικρή λεπτομέρειες που αλλάζει τη ζωή όλου του κόσμου.

Ο Υδροχόος θυμίζει λίγο τον Προμηθέα που παρά τις παραινέσεις του κατεστημένου των θεών, δίνει τη φλόγα στους ανθρώπους της γης. Στα χέρια του κρατά πάντα μία γνώση, που για άλλους είναι τετριμμένη, σε κακά χέρια όμως μπορεί να εξαπολύσει την ίδια την καταστροφή. Δεν είναι τυχαίο που στον αδελφό του Επιμηθέα δόθηκε σα δώρο το κουτί της Πανδώρας. Το κουτί αυτό περιέχει όλη τη γνώση που ονειρεύεται να ανακαλύψει κάθε Υδροχόος. Αν τολμήσει και το ανοίξει όμως, θα εξαπολύσει καταστροφικές ασθένειες σε όλο τον κόσμο.

Ο Υδροχόος μοιάζει πολύ στην εικόνα του αφοσιωμένου επιστήμονα, που βάζει την προσωπική του ζωή πάνω από το έργο και τις ανακαλύψεις του. Αν δει κανείς στατιστικά την προσωπική ζωή των επιστημόνων, θα δει ότι δεν είναι και τόσο ιδανική. Οι σύζυγοι δεν περιμένουν για χρόνια τους επιστήμονες να γυρίσουν στα σπίτια τους. Βρίσκουν συνήθως μία καλύτερη απασχόληση. Ο επιστήμονας όμως είναι πιστός στο έργο του και δεν παρασύρεται από συναισθηματικές εξάρσεις. Προέχει το καθήκον του προς την ανθρωπότητα.

Βέβαια το καθήκον αυτό είναι λιγάκι σχετικό. Αν η γνώση που ανακαλύψει, είναι θανατηφόρα; Αν πέσει σε λάθος χέρια και χρησιμοποιηθεί καταστροφικά; Πώς θα εξασφαλίσει την προστασία της; Ο επιστήμονας αυτά δεν τα σκέφτεται. Κυνηγά τη γνώση για τη γνώση και δεν τον απασχολούν τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από τη χρήση της. Εκεί βρίσκεται βέβαια και ο κίνδυνος της καταστροφής. Στην αποστασιοποίηση από τα πράγματα και στην επιδίωξη της ξερής γνώσης.

Ο Υδροχόος μοιάζει με τον αφοσιωμένο επιστήμονα. Μοιάζει γιατί αφοσιώνεται πάντα στην αναζήτηση της αλήθειας. Γιατί έχει στο νου του ένα σκοπό και ξεχνά την ανθρώπινη διάσταση της ζωής. Δε δεσμεύεται συναισθηματικά, δεν εμπλέκεται και δεν παίρνει το μέρος κανενός. Καθώς δε συμπάσχει η αλήθεια γίνεται ποτέ πραγματικά αντικειμενική. Γιατί δεν τη νιώθει κανένας. Είναι απλά μία φράση, ένα συμπέρασμα. Έτσι, ο Υδροχόος αποξενώνεται από όσους θέλουν τη ζωή τους να τη ζουν σαν κανονικοί άνθρωποι. Με έρωτες, μίση, πάθη και εγωισμούς. Με ακρότητες και λάθη.


Ιχθύς – Η παρεξηγημένη μεγαλοφυία
Ο Ιχθύς έχει σα σκοπό της ζωής του να κάνει κάτι μοναδικό. Στο μυαλό του κυκλοφορούν μοναδικές ιδέες, πρωτότυπες, δυστυχώς όμως όχι πάντα ρεαλιστικές. Ο Αν και δεν μπορεί να εφαρμόσει τους κανόνες της επιστήμης, για να μετρήσει τις ιδέες του όπως ο Υδροχόος και αγανακτεί από τα όρια του πραγματικού κόσμου που τον πιέζουν ασφυκτικά, παραμένει πιστός στη διαδικασία του ονείρου, μια διαδικασία που πιστεύει ότι θα τον βοηθήσει να αλλάξει τον κόσμο. Ο Ιχθύς κινείται συνήθως με αγνά κίνητρα. Στην πράξη όμως οι λαμπρές του ιδέες μένουν συνήθως ανεφάρμοστες, καθώς πολλές φορές είναι ανεδαφικές.

Η λαμπρή ιδέα αυτή μπορεί να έχει να κάνει με διαφορετικές δραστηριότητες. Μπορεί να είναι μία καλλιτεχνική καινοτομία, μία νέα θρησκεία, μία νέα επιστημονική ανακάλυψη. Σε κάθε περίπτωση θα είναι κάτι που δε θα έχει ξαναεμφανιστεί στον κόσμο. Και δουλειά του Ιχθύ είναι να συλλαμβάνει αυτές τις πρωτότυπες ιδέες. Όχι να κάθεται να ασχολείται με καθημερινά ζητήματα και να πληρώνει τους λογαριασμούς του σπιτιού. Αυτά είναι πράγματα τετριμμένα και το μόνο που καταφέρνουν είναι να του κλέβουν τον πολύτιμο χρόνο του από τη διαδικασία του ονείρου που θα τον οδηγήσει στη γέννηση της νέας ιδέας.

Λόγω της τάσης του αυτής ο Ιχθύς προτιμά να μένει γενικώς μακριά από τον πραγματικό κόσμο. ΓιΆ αυτό και πολλοί τον παρομοιάζουν και με το χαμαιλέοντα. Ο χαμαιλέοντας είναι ένα ζώο που αλλάζει διαρκώς χρώματα και προσαρμόζεται στο περιβάλλον του. Δεν ξεχωρίζει από τους γύρω, δεν παίρνει θέση, δεν τοποθετείται. Συγχωρεί τα πάντα, αποδέχεται τα πάντα και τα ανέχεται όλα. Μαζί του κανείς δεν ξέρει αν αυτό που κάνει είναι καλό ή κακό. Δεν υπάρχει τοποθέτηση. Ακόμα κι αν εξωθήσει κανείς τα πράγματα εκείνος δεν αντιδρά. Μένει καλυμμένος στην ασφάλεια της ανωνυμίας του και δεν παίρνει ποτέ επίσημη θέση.

Η τάση για απόσυρση όμως εκφράζεται ψυχολογικά και από το σύμβολο της γοργόνας. Η γοργόνα είναι μισή άνθρωπος και μισή νερό. Από τη μέση και πάνω δείχνει άνθρωπος κι αυτό είναι το κομμάτι που συνήθως φαίνεται στους άλλους. Από τη μέση και κάτω όμως είναι ψάρι και προέρχεται από τα βάθη του απέραντου ωκεανού. Αν και στη γοργόνα αρέσει η παρέα των ανθρώπων, αισθάνεται άνετα όταν βουτάει στα βάθη των ωκεανών κι εκεί δεν μπορεί να την ακολουθήσει ο ανθρώπινος εραστής της. Μπορεί μόνο να την περιμένει να γυρίσει. Μισή άνθρωπος και μισή ψάρι η μικρή γοργόνα δυσκολεύεται κι η ίδια να διαχωρίσει τα δύο μέρη της πόσο μάλλον που δυσκολεύει τους άλλους να ζήσουν μαζί της.


Επίλογος

Η δεξαμενή των συμβόλων της μυθιστορίας είναι απέραντη και αχανής. Τα σύμβολα που μπορεί να διαλέξει κανείς για κάθε ζώδιο αμέτρητα, άλλα πιο γνωστά και άλλα πρωτότυπα, με μία νέα προσέγγιση. Το σίγουρο είναι ότι καμιά φορά μία εικόνα μιλά όσο χίλιες λέξεις. Κι έχοντας στο νου μας τις συμβολικές εικόνες του κάθε ζωδίου, μπορούμε καμιά φορά να κατανοήσουμε καλύτερα τη συμπεριφορά του, παρά αν αναφέραμε τις χίλιες μύριες ιδιότητες του.

Διαβάζοντας το πιο πάνω άρθρο, ελπίζουμε να σας δημιουργήθηκε το κίνητρο της αναζήτησης. Της σύγκρισης των συμβόλων κι ίσως ακόμα και της αναζήτησης. Μέσα από μία διασκεδαστική καμιά φορά προσέγγιση του μύθου, ελπίζουμε να σας δημιουργήθηκε μία χαλαρότητα που να επιτρέπει να ανοιχτούμε και σε συμπεριφορές που μέχρι τώρα μας φαίνονταν ξένες. Τι λέτε λοιπόν τώρα για κείνο το ζώδιο που μέχρι τώρα το αντιπαθούσατε; Έχετε την ίδια γνώμη γιΆ αυτό; Το αντιπαθείτε ακόμα;

Μέσα στις γιορτινές μέρες που ακολουθούν ας μείνει σα μήνυμα αυτής της παρουσίασης η εικόνα μιας ανοχής προς το άλλο. Αυτό που ως τώρα δεν καταλαβαίναμε, αλλά ίσως μέσα από μία εικόνα ή ένα σύμβολο, αρχίζουμε να το νιώθουμε πιο κοντά μας…

Καλά Χριστούγεννα!