Ελπίδα και Ψευδαίσθηση

Οι άνθρωποι προσπαθούν στη ζωή τους να επιτύχουν κάποιους σκοπούς, άλλοτε τους πετυχαίνουν και άλλοτε όχι. Η κινητήρια όμως δύναμη για ό,τι κάνει τελικά ο άνθρωπος είναι οι ίδιες του οι ελπίδες οι οποίες πολλές φορές είναι και ψευδαισθήσεις, μόνο που τότε ο άνθρωπος καταστρέφεται και τελικά χάνει το νόημα της ζωής του. Η ζωή των ανθρώπων είναι γεμάτη αλλαγές και γεγονότα που πολλές φορές δεν μπορεί να ελέγξει. Ο μύθος της Πανδώρας ίσως θα μπορούσε να μας βοηθήσει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η Πανδώρα τελικά άνοιξε το κουτί με όλα τα βάσανα του ανθρώπου τα οποία από εκεί και ύστερα θα τον ταλαιπωρούσαν για μία ζωή. Από την άλλη στο τέλος τελικά έμεινε η ελπίδα, αλλά μήπως και αυτή πολλές φορές δεν είναι μία μεγάλη τιμωρία και βασανιστήριο; Ποια είναι λοιπόν η διαφορά της ελπίδας από την ψευδαίσθηση; Καμία μάλλον.

Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: Ελπίδα και Ψευδαίσθηση

Κε ¶ρχο ευχαριστούμε για το πολύ όμορφο άρθρο σας!:love:

Καλημέρα σε όλους!

Πολύ κατατοπιστικό το άρθρο σας κ. ¶ρχο!
Καταρχήν ωραία υπογραφή!!
Να γδάρουμε το "ΠΡΕΠΕΙ" και να το αντικαταστήσουμε με το "ΘΕΛΩ"!!!

Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία παράγραφο. Έίναι ο οδηγός μου πλέον στη ζωή έδώ και αρετά χρόνια.
Βλέπω ότι μόνο όταν ελπίζεις, έχεις τη δύναμη και το κουράγιο να ανταπεξέρχεσαι στα δύσκολα της ζωής. Ταυτόχρονα όταν ελπίζεις, προσπαθείς να φτάσεις να γίνεις κάποια στιγμή ο πραγματικός σου εαυτός.
Σαν άνθρωποι, όλοι μας, έχουμε πραγματικά μεγάλη δύναμη μέσα μας.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας, με τη νέα χρονιά, να θέσουμε νέους στόχους στη ζωή μας.
Ας δώσουμε στους γύρω μας την αγάπη μας, χωρις να περιμένουμε να μας την αναταποδώσουν.
Θα το κάνουμε για μας..
Και θα νιώθουμε καλύτερα πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με τους γύρω μας..
Και θα νιώθουν και οι γύρω μας όμορφα μαζί μας..

"ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ"

Θεωρώ σημαντικό οι άνθρωποι να έχουν για τα πάντα πίστη,πίστη,πίστη στην ανώτερη δύναμη που λέγεται Θεός.Έτσι γίνονται θαύματα και μπορούμε να ελπίζουμε με περισσότερη αισιοδοξία και δύναμη ότι αυτά που επιθυμούμε θα συμβούν.Αν δεν συμβούν,τότε απλά δεν ήταν για το καλό της ψυχής μας ή της ψυχής κάποιου άλλου ανθρώπου.

Καλημέρα Χρηστό μου και Χρόνια Σου Πολλά και όλα τα καλά να σε βρουν.

Καλώς ή κακώς η ψευδαίσθηση είναι -μιας και όλοι μας τρώμε κατάματα έναν Ποσειδώνα κάποια φορά στην ζωή μας - μία από τις πιο επώδυνες αλλά αναγκαίες διαδρομές στην πορεία του πεπρωμένου όλων μας.

Η ελπίδα από την άλλη είναι το αναπόσπαστο συνοδευτικό που χωρίς αυτό ουαί και αλοίμονο μας.

Για εμένα όμως που και την ψευδαίσθηση έζησα πολλάκις, αλλά και την ελπίδα μου δεν έχασα ποτέ και σε τίποτε, πιστεύω πως σε όλα και για όλα είναι η πίστη που κάνει την διαφορά.

Για εμένα δεν υπάρχει επί της ουσίας λοιπόν η ψευδαίσθηση αλλά οι ΛΑΘΟΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ.

Την ψευδαίσθηση την δημιουργούμε -ιδίως στα ερωτικά θέματα - εμείς οι ίδιοι. Εμείς οι ίδιοι κάνουμε τις εκάστοτε σχεδιασμούς στον νου μας πολλές φορές εννοείται χωρίς τον ξενοδόχο.

Το πόσο ρεαλιστικά, αισιόδοξα ή πεσιμιστικά θέλει κανείς να βλέπει την ζωή, άπτεται πυκνά συχνά των λανθασμένων μας προσδοκιών αφενός, και αφετέρου της πεισματικής άρνησης των περισσοτέρων από εμάς στην παραδοχή.


Οταν εν ολίγοις σφήνουμε στην φτιαχτή από τον νου μας ψευδαίσθηση ότι μας αγαπάνε, ή αντίθετα μας μισούνε, ή ίσως οι άλλοι είναι αδιάφοροι απέναντι μας, το μόνο που κάνουμε είναι να μην παραδεχόμαστε ότι υπάρχει και ο δρόμος της αποδοχής και της πίστης.

Εάν λοιπόν δεν είσαι σφηνωμένος στην ιδέα ότι όλοι πρέπει να σε αγαπούν ή αντίθετα, όταν κατανοείς πως όλα μα όλα είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής - και οι χαρές, και οι λύπες, οι απογοητεύσεις οι άσχημες και οι καλες στιγμές - τότε κερδίζεις το μέγιστο καλό ολόκληρης της ζωής σου.

Την αυτονομία και την αυτοκυριαρχία οπότε ελπίζεις και προσδοκάς τα σωστά και τα κατάλληλα για εσένα.

Χρειάστηκα πολύ χρόνο για να το καταλάβω. Οταν όμως με την πανηγυρική είσοδο του Πλούτωνα σε επίμαχα και εξίσου σκληρά σημεία του γενέθλιου μου με έστειλε αδιάβαστη στο νοσοκομείο και την απόφαση όχι ενός αλλά 6 επιφανών γιατρών ότι μου απομένουν ίσα -ίσα 6 μήνες ζωή, και όταν κατόπιν αυτού του γεγονότος εναπόθεσα ολόκληρη την ύπαρξη μου στην πίστη και στις σωστές αναλογίες της προσδοκίας μεταξύ ζωής και θανάτου, κέρδισα το απίστευτο.

Την ξεκάθαρη και ευτυχή εικόνα το να προσδοκάς αυτά που πραγματικά σου αναλογούν, αλλά και να έχεις στο πετσί σου αποδεχτεί ότι η ζωή έχει και τα πάνω της και τα κάτω της.

Οσο και εάν τώρα κλαιγόμαστε, ήταν καιρός πια να το πάμε αλλιώς. Μας άξιζε; Αν όχι όλη αυτή η κατάντια μας άξιζε τουλάχιστον να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να αγνοούμε της φύσης τα πεπραγμένα και της φύσης τα ζητούμενα.

Ζητά και αυτή το μερίδιο της από εμάς. Ο νοών νοείτο.

Φιλικά,

Χρυσάνθη