Αστρολογία και εξω-αισθητική αντίληψη

Πολλοί είναι αυτοί που αποκτούν σήμερα, σε όλες τις προηγμένες χώρες, πτυχία των καλύτερων πανεπιστημίων για σπουδές που έκαναν σχετικά με τη “διανοητική τηλεπάθεια”, “πρόγνωση ή προφητεία”.
Αν αναλογιστεί κανείς, πως και η απλή πίστη σε αυτές τις υπερφυσικές ικανότητες θεωρείται από πολλούς άσχετους με το θέμα, σαν απομεινάρια της αρχαίας δεισιδαιμονίας και ειδικά των πρωτόγονων ανθρώπων, θα εντυπωσιαστεί με την καταπληκτική πρόοδο που έχει συντελεστεί στον τομέα αυτό.

Στη σύγχρονη εποχή, σ’ όλα αυτά δόθηκε ο όρος υπέρ - αισθητήρια ή εξω - αισθητική αντίληψη ή απλά ESP. Ποιά σχέση, όμως, μπορεί ν’ αναζητήσει κανείς, ανάμεσα στην αστρολογία και στην ESP;
Στην αστρολογία υπάρχει η θεωρία, ότι όλα τα ουράνια σώματα του Ηλιακού μας συστήματος επιδρούν στη ζωή του πλανήτη μας, τόσο μάλιστα, που επηρεάζουν ακόμα και τις σκέψεις και τις ενέργειές μας.
Η ακτινοβολία κάθε ουράνιου σώματος, είτε αυτό είναι κοντά στη γη, είτε είναι μακριά, μπορεί να επηρεάσει τη σκέψη του μάντη, ώστε ν’ αναφερθεί σε κάποιο γεγονός που πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν ή θα συμβεί στο μέλλον.
Οι αιτίες και οι μηχανισμοί, όμως, γι’ αυτή τη διαδικασία παραμένουν ακόμα άγνωστοι. Οπότε η θεμελίωση αυτού του φαινομένου συγκρούεται με την επικρατούσα θεωρία περί της ορθολογιστικής σκέψης.

Από ιστορικής πλευράς, όμως, τα φαινόμενα της ESP και της αστρολογίας παρουσιάζουν μια εικόνα σεβαστών αποδείξεων, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, σε πείσμα όλων αυτών που αρνούνται να τα δεχτούν ως μια υπερφυσική ικανότητα, παρ’ όλο ότι σ’ αυτούς τους χώρους κινήθηκαν άνθρωποι με υψηλό δείκτη νοημοσύνης.
Στη μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, που κτίστηκε πριν από 7.000 χρόνια. Ο προσανατολισμός της και οι διαστάσεις της είχαν υπολογιστεί με βάση τ’ αστρολογικά δεδομένα.
Σε μια ορθογώνια πέτρα που βρέθηκε πριν 50 χρόνια θαμμένη σε μια πεδιάδα της Μεσοποταμίας, η οποία θεωρείται ότι ήταν οδηγός για τους μετακινούμενους Χαλδαίους το 4.000 π.Χ., βρέθηκαν πάνω της λαξεμένα αστρολογικά σύμβολα.
Οι αρχαίοι Κινέζοι, Ινδουιστές, Αζτέκοι και Ινδιάνοι Ίνκας, συμβουλεύονταν τους αστρολόγους ή αυτούς που είχαν ανεπτυγμένη την ESP, για τα ζητήματα τους. Λογικά, λοιπόν, θα πρέπει ν’ αναρωτηθεί κανείς γι’ αυτές τις πεποιθήσεις που επικράτησαν για τόσες χιλιάδες χρόνια, και να συμπεράνει ότι έχουν μια βάση αλήθειας.
Η αληθινή δυσκολία είναι να ερμηνεύσουμε αυτά τα φαινόμενα, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας για τη φύση και τη δομή του σύμπαντος.

Στην περίπτωση του ESP, η ψυχολογία δηλώνει ότι ο νους μας προσλαμβάνει γνωστικές εμπειρίες από τον έξω κόσμο, μέσω των αισθήσεων μας. Εάν δεν βλέπαμε, ακούγαμε, μυρίζαμε, γευόμαστε ή αγγίζαμε δεν θα ξέραμε τι συμβαίνει γύρω μας. Παρ’ όλα αυτά, στην τέχνη της μαντείας η σχηματιζόμενη αντίληψη δε χρειάζεται τη βοήθεια των αισθήσεων του σώματος.

Ο μάντης μπορεί να μαντέψει ένα γεγονός που συνέβη χρόνια πριν ή θα συμβεί χρόνια μετά, και σε απόσταση χιλιάδων μιλίων μακριά. Κι’ αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, καθώς το παραδέχονται γνωστοί επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με διάφορα φαινόμενα.
Τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν στη Βαβυλώνα, οι Χαλδαίοι αστρολόγοι είχαν το ίδιο πρόβλημα. Αρχικά -όπως και τώρα σε μερικούς κύκλους- η αστρολογία αντιμετωπιζόταν σαν μια εμπειρική επιστήμη.
Με μεγάλη υπομονή, συσσώρευαν συγκριτικά στοιχεία για τα διάφορα πλανητικά φαινόμενα και τα γεγονότα που διεδραματίζοντο την ίδια εποχή στη Γη. (Κατάσταση του άρχοντα, πόλεμο ή ειρήνη, καιρικές συνθήκες, γεωργία κ.λπ.).
Από το γεγονός πάντως, το ότι οι αστρολόγοι της εποχής εκείνης είχαν μια ξεχωριστή κοινωνική θέση και απελάμβαναν τον σεβασμό τόσο του κοινού όσο και των ανωτέρων κρατικών συντελεστών, σημαίνει ότι στις διάφορες προβλέψεις που έκαναν υπήρχε αξιοπιστία.
Το πρόβλημα όμως παραμένει πάντα, για το ποιός είναι ο μηχανισμός στη μαντεία, τη διανοητική τηλεπάθεια, την προφητεία και την Αστρολογία.

Προς το τέλος του 19ου αιώνα, ο φημισμένος χημικός ο σερ Ουίλλιαμ Κρουζ διετύπωσε την εξής θεωρία: “Η φυσική ήδη έχει αποδείξει ότι στο Σύμπαν υπάρχουν κύματα ορατά και αόρατα, και ακτίνες που γίνονται αισθητές με τη χρήση ανάλογων οργάνων, όπως συμβαίνει στη ραδιοφωνία κ.λπ. Είναι, λοιπόν, πιθανό να υπάρχει και κάποιο μυστηριώδες “νοητικό κύμα” που να λειτουργεί στην ESP.

Ξέρουμε ότι τα διαστήματα μεταξύ των πλανητών και της γης είναι γεμάτα από ηλεκτρομαγνητικά κύματα, σ’ ένα μεγάλο φάσμα συχνοτήτων, από τα μακρά ραδιοφωνικά κύματα ως την κοσμική ακτινοβολία και πέρα απ’ αυτή. Έτσι, είναι πολύ πιθανό να υπάρχει κάποιο φάσμα συχνοτήτων που τα κύματα του να επιδρούν στο νοητικό επίπεδο.

Ο δρ. Ράιν, επίσης, στο βιβλίο του “Η έκταση του Νου”, αναφέρεται στην πιθανότητα ύπαρξης ενός τέτοιου κύματος, που να δικαιολογεί την ESP. Στα μέχρι τώρα γνωστά κύματα υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί κατά τη μετάδοση τους, όπως είναι η κατεύθυνση, τα εμπόδια, η οπτική επαφή των σταθμών μετάδοσης - λήψης κ.λπ. Επίσης, με τα γνωστά μέχρι τώρα κύματα μεταβιβάζονται σημεία, τα οποία πρέπει να γίνουν λέξεις ή εικόνες, πριν να γίνουν σκέψεις.

Στη διανοητική τηλεπάθεια και μαντεία, δεν μεταφέρονται μηχανικά σημεία, αλλά πλήρες σκέψεις, όπως υπάρχουν στον νου. Αυτό σημαίνει ότι αφ’ ενός δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στη μετάδοση και αφ’ ετέρου η Α σκέψη που υπάρχει σε κάποιο μυαλό μεταβιβάζεται σε κάποιο άλλο αφού παραμείνει, έστω και για ένα απειροστό χρονικό διάστημα στο γύρω χώρο. Επομένως, ερχόμαστε σε αντίθεση με την ορθόδοξη άποψη ότι η σκέψη λαμβάνει χώρα, μόνο στην υλική δομή του εγκεφάλου. Στη διανοητική τηλεπάθεια οι σκέψεις διακινούνται έξω από τον εγκέφαλο.
Αν ρυθμίσουμε ένα όργανο παραγωγής ήχων, στη συχνότητα των 256 Κύκλων ανά δευτερόλεπτο, που ισοδυναμεί με τη βασική νότα και παράγουμε ένα ήχο, το κρατήσουμε δε κοντά σε ένα άλλο διαπασών ρυθμισμένο στην ίδια φυσική συχνότητα, θα δούμε ότι και το δεύτερο διαπασών θ’ αρχίσει να δονείται μαζί με το πρώτο χωρίς να το αγγίζουμε. Τούτο συμβαίνει χάρις στη σύνδεση των ταλαντώσεων, όπου η ενέργεια μεταδίδεται από το ένα διαπασών στο άλλο.
Κατά τον ίδιο τρόπο, δεχόμεθα ότι ένα γεγονός στο Σύμπαν προκαλεί δονήσεις ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που ταξιδεύουν στο διάστημα και δημιουργούν με τη σύνδεση ταλαντώσεων μια παρόμοια δόνηση σε κάποιο σημείο της γης, το οποίο έχει την ίδια φυσική συχνότητα με την εκπέμπουσα πηγή.
Η ζωή αντιδρά άμεσα σ’ αυτά τα ερεθίσματα. Μια φωτεινή λάμψη στην ίδια συχνότητα με τον εγκεφαλικό ρυθμό, προκαλεί σύνδεση ταλαντώσεων με ανησυχητικά αποτελέσματα, έστω και αν είναι τόσο μικρής διάρκειας, ώστε να μην προλαβαίνουμε να τη δούμε. Ένα πολύ αδύνατο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, γίνεται αισθητό, επειδή έχει την ίδια συχνότητα με το ζωικό πεδίο του οργανισμού που το αντιλαμβάνεται.

Ζούμε σ’ έναν κόσμο, λοιπόν, που περιβάλλεται από ύλη και ενέργεια, αλλά και από ένα άλλο στοιχείο που βρίσκεται πάντα παρόν σ’ αυτόν τον κόσμο που δεν είναι ούτε ύλη ούτε ενέργεια και τ’ ονομάζουμε ζωή.
Η ζωή βέβαια, έχει σχέση με την ύλη και την ενέργεια, όμως, σίγουρα είναι κάτι διαφορετικό. Η ζωή είναι η μόνη που μπορεί και μετατρέπει ένα μόνο μικροσκοπικό κύτταρο σ’ ένα ζωντανό θαύμα που λέγεται άνθρωπος. Είναι λοιπόν, κάτι διαφορετικό από την ύλη και την ενέργεια.

Επιπρόσθετα, με την ύλη, την ενέργεια και τη ζωή, υπάρχει και κάτι άλλο στο σύμπαν και αυτό είναι ο νους, ο οποίος υπάρχει και στον άνθρωπο. Διότι κι ένα λουλούδι έχει ζωή, όμως δεν έχει νου. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος μπορεί και κατανοεί το σύμπαν. Αυτό βέβαια, είναι κάτι μεγαλύτερο από τη ζωή. Τι είναι τελικά, ύλη, ενέργεια, ζωή και νους; Μάλλον κανείς δεν ξέρει. Οι ειδικοί επιστήμονες, βέβαια, ισχυρίζονται πως ξέρουν, αφού τολμούν να κατασκευάζουν ακόμα και άνθρωπο, όμως πόσο καλά ξέρουν, τους μηχανισμούς που δημιουργούν όλα τα φαινόμενα; Με βάση αυτές τις σκέψεις φαίνεται πως και ο Καρτέσιος διαίρεσε τον κόσμο σε υλικούς και διανοητικούς κόσμους…
“Σκέπτομαι, άρα υπάρχω”.
Ίσως τώρα στην εποχή του Υδροχόου που είναι το κατ’ εξοχήν ζώδιο του Σύμπαντος και της αστρολογίας να τραβηχτεί το πέπλο που καλύπτει το μυστήριο του σύμπαντος και να κατανοήσουμε τα φαινόμενα του ESP και φυσικά της αστρολογίας.