1 Attachment(s)
Algol - Ο κακός του ωροσκοπίου
Η γοργόνα Μέδουσα
Το 750 π.Χ. στην Ελλάδα, το πληθωρικό ομοίωμα της Μέδουσας κατέχει κεντρική θέση στον αρχαιότερο διασωσμένο ναό της Αρτέμιδας, μιας από τις παλαιότερες θεές. Είναι η «Κυρά των Θηρίων» που κουβαλά μαζί της μνήμες από την Κρήτη και την Ανγκόλια… Σύντομα, η ιερή εικόνα της γοργόνας Μέδουσας, το αρχαίο σύμβολο της γυναικείας δύναμης και σοφίας έγινε εντελώς ανεπιθύμητη. Τον 6ο αιώνα π.Χ σταμάτησαν οι ιεροτελεστίες προς τιμήν της, οι ναοί της παραβιάστηκαν, τα ιερά δάση της κόπηκαν, βιάστηκαν οι ιέρειές της και τα αγάλματά της βεβηλώθηκαν. Η μορφή της (όπως επίσης και οι γυναίκες) υποτάχθηκε και εξημερώθηκε. Το προσωπείο της χρησιμοποιήθηκε στα περίτεχνα ετρουσκικά θολωτά κτίσματα και τις εστίες, προφανώς λόγω της σχέσης της με την αλχημική φωτιά (ένα από τα 4 βασικά στοιχεία της φύσης). Παρά την ευρύτατη χρήση της από τους ανθρώπους της υπαίθρου, η γυναικεία σοφία της, οι φυσικές και δημιουργικές δυνάμεις, η καταστροφή και αναγέννηση που αντιπροσώπευε, δαιμονοποιήθηκαν και θεωρήθηκαν σατανικές. Μεταμορφώθηκε σε ένα αποκρουστικό και άσχημο τέρας (τα περισσότερα τέρατα ήταν θηλυκά ή γεννήματα της Γης).Η τόσο δημοφιλής εικόνα της είναι εκείνη που κατέστρεψε ο Περσέας, ο ήρωας της αθηναϊκής μυθολογίας.
Alicia Le Van [1]
Ο Αστερισμός της Μέδουσας
Στον αστερισμό του Περσέα, στην 26η μοίρα του Ταύρου, λάμπει ο διπλός αστέρας Algol, το «κεφάλι της Γοργώς». Στην Ιλιάδα του Ομήρου γίνεται αναφορά στο «τερατώδες κεφάλι της Γοργόνας που έσπερνε τον τρόμο» [2], ένα κεφάλι που «πέτρωνε» όσους το κοιτούσαν. Μόνο οι άνδρες και μερικά ζώα είχαν αυτή τη μοίρα και όχι οι γυναίκες. Ο Περσέας έπρεπε να προσέχει να μην κοιτάξει το κομμένο κεφάλι της. «Η Μέδουσα αποκαλύπτει την έκταση του θανάτου τους σε όσους την κοιτάζουν επίμονα». [3]
Αρχικά, η Μέδουσα λατρευόταν στη Λιβύη σαν θεά των φιδιών. Οι πυκνές μπούκλες των μαλλιών της μαρτυρούν την Αφρικανική της προέλευση. Το όνομά της μεταφράζεται ως η «υπέρτατη γυναικεία σοφία», παρόλο που σε έναν άλλο θρύλο ήταν η κυρίαρχη από τις τρεις Γοργόνες: οι άλλες δυο Γοργόνες ήταν η «περιπλανώμενη» (Ευρυάλη) και η «δυνατή» (Σθενώ).
«Πέρα απ' όλα τ' άλλα, η Μέδουσα φημιζόταν για την ομορφιά της … οι λέξεις δεν μπορούσαν να περιγράψουν το μεγαλείο της κόμης της, το ομορφότερο απ’ όλα τα χαρίσματά της - ένας φίλος μου είπε ότι είδε το αξιολάτρευτο μεγαλείο τους» [4]
-έγραψε ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος. Ανέφερε πως κάποτε η όμορφη Μέδουσα βιάσθηκε από τον Ποσειδώνα στο ναό της θεάς Αθηνάς τιμωρήθηκε από τη θιγμένη θεά, σαν να ήταν δικό της λάθος, (η Αθηνά, ως η θεά της ανδρικής σοφίας και της επιστήμης, είχε κακή άποψη για τις αρχαίες ιέρειες της σοφίας) που μεταμόρφωσε τα υπέροχα μαλλιά της σε τρομερά φίδια. Στην αρχή είχε χάσει την αθανασία της (ήταν η μόνη θνητή από τις 3 Γοργόνες), μετά έχασε την ομορφιά της από την οργή της Αθηνάς και τελικά έχασε και το κεφάλι της όταν την αποκεφάλισε ο Περσέας, καθώς κοιμόταν στη σπηλιά με τις άλλες Γοργόνες.
Οι Έλληνες έφτιαξαν έναν περίτεχνο πίνακα με τους αστερισμούς γύρω από τον Περσέα. Δίπλα στον Περσέα, τοποθέτησαν την Ανδρομέδα στο χρώμα του έβενου. Η μητέρα της Κασσιόπη, βασίλισσα της Αιθιοπίας, καυχιόταν πως η κόρη της ήταν η πιο αξιαγάπητη από όλες τις Νύμφες της θάλασσας. Οι Νύμφες, αγανακτισμένες, παραπονέθηκαν στον Ποσειδώνα και έτσι η Ανδρομέδα, αθώο θύμα, κατέληξε δεμένη και γυμνή στην ακτή. Μήπως δεν ήταν ένα και η Μέδουσα ένα αθώο θύμα όταν βιάσθηκε από τον Ποσειδώνα; Οι θρύλοι που λένε πως ήταν λάθος του θύματος, προέρχονται από την αρχαιότητα. Ο μύθος του Περσέα, αντιδιαστέλλει το τρομακτικό γυναικείο κεφάλι, που κάποτε ανήκε σε μια θεά της σοφίας και της μαντικής, με το σώμα της «καλής κοπέλας» που ενθουσίασε τον Περσέα. Συγκλονιζόμαστε όταν βλέπουμε στον ουρανό το ξίφος του να στρέφεται προς τα πόδια της. Εκείνος την έσωσε και την παντρεύτηκε, αλλά η οικογένεια της δεν ευχαριστήθηκε με το γεγονός, και τότε εκείνος σκότωσε τους μισούς καλεσμένους του γάμου. Ο Ηρωας αφήνει πίσω του τα ίχνη της καταστροφής. Είμαστε σίγουροι ότι θα χαράξει την πορεία του μέχρι την τελική λύση. Η ιστορία είναι πιθανόν μια αλληγορία του ελληνικού ιμπεριαλισμού στην Αφρική.
Τοποθετημένος στο Γαλαξία μας, ο αστερισμός του Περσέα είναι η πηγή προέλευσης της πρόσφατης καλοκαιρινής βροχής μετεωριτών Perseid. Η βροχή των μετεωριτών προκαλείται από την «ακτινοβολία», μια πολυεστιακή πηγή στον ουρανό. Άλλες περιπτώσεις βροχής μετεωριτών είναι περισσότερο ή λιγότερο στατικές πηγές ακτινοβολίας, όμως η συγκεκριμένη του Perseid, κινείται στην διάρκεια του Αυγούστου κατά μήκος του ξίφους του Περσέα και του υψωμένου βραχίονά του. [5] Οι μετεωρίτες αυτοί περιέχουν σίδηρο και αναφλέγονται με ταχύτητα στον ουρανό, καθώς η ακτινοβολία τους λαμποκοπά κατά μήκος του θανατηφόρου ξίφους του Περσέα, κινούμενοι πέρα από τη γεωγραφική θέση του Algol. Ο διπλός αστέρας Algol, περιστρέφεται μαζί με την σκιερή παρέα του που κάθε τρεις μέρες περίπου σχηματίζει έκλειψη, έτσι ώστε το φως του να εξασθενεί ή να δυναμώνει αντίστοιχα.
Για να τον εντοπίσουμε στον ουρανό αρκεί να ακολουθήσουμε δύο από τα αστέρια στο κάτω μέρος της Κασσιόπης, και πάνω στην ευθεία γραμμή που σχηματίζουν τα τέσσερα αστέρια στα δεξιά του Περσέα, πάνω από τον αστερισμό του Ταύρου. Στη διάρκεια του καλοκαιριού, ο αστερισμός του Ταύρου παραμένει στο κάτω μέρος του ορίζοντα στην Αγγλία. Αρκετά χαμηλότερα, το θαλάσσιο κήτος Cetus (παρόμοιο με φάλαινα) έρχεται να πάρει την Ανδρομέδα, τινάζοντας μέσα στο ζωδιακό κύκλο το πτερύγιό του.
Οι συναντήσεις του Algol μέσα στη Χιλιετία
Το 1996 ο λαμπερός κομήτης Hyakutake πέρασε πολύ κοντά από τη Γη, πιο κοντά από κάθε άλλο κομήτη ύστερα από αιώνες, και συναντήθηκε με τον Algol στις 11 Απριλίου. Στη συνέχεια, μόλις ένα χρόνο αργότερα, εμφανίστηκε άλλος ένας λαμπερός κομήτης ο Hale-Bopp, και οι δύο εντελώς απρόσμενα. Ο καινούργιος εμφανίστηκε πάνω στη διαδρομή που σχημάτιζαν οι δεξιές γωνίες του προηγούμενου κομήτη, ενώ έτυχε να συναντηθεί με τον Algol μία μέρα νωρίτερα στις 10 Απριλίου.
«… ήταν αναπόφευκτο να συναντηθούν οι διαδρομές αυτών των δύο κομητών, αλλά γιατί στο κεφάλι της Μέδουσας (σχεδόν ανάμεσα στα μάτια της) και γιατί ακριβώς την ίδια μέρα, την 11η Απριλίου, με διαφορά ενός έτους;» [6]
Οι αστρονόμοι δεν σχολίασαν αυτόν τον αξιοσημείωτο αστρικό χωρο-χρονικό συγχρονισμό παρά το γεγονός ότι η 12η Απριλίου είναι αφιερωμένη στην Αστρονομία. Ο οιωνός της χιλιετίας έμοιαζε άκρως απειλητικός.
Η επιδημία του Αφθώδη Πυρετού στη Βρετανία
Το 2001 ξέσπασε η χειρότερη επιδημία αφθώδη πυρετού. Το κάψιμο των βρετανικών αγελάδων ξεκίνησε στα τέλη Φεβρουαρίου του 2001, όταν ο Κρόνος βρισκόταν στον Ταύρο με διαφορά 1ο από τον Algol. Ο Δίας και ο Κρόνος, σε σύνοδο ένα χρόνο πριν, είχαν 10ο διαφορά και οι δύο στον αστερισμό του Ταύρου. Η απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας, Τροφίμων και Αλιείας (MAFF) για τη μαζική εξολόθρευση ως την λύση για μια προσωρινή ασθένεια ήπιας μορφής που δεν είναι επικίνδυνη για τους ανθρώπους, έμοιαζε με τη λογική μιας κεφαλής που είχε αποκοπεί από το σώμα της Βρετανικής γεωργίας. Από τις αγελάδες που σφαγιάστηκαν, είχε μολυνθεί ένα πολύ μικρό ποσοστό. Ο Κρόνος, παραδοσιακά πλανήτης της γεωργίας, παρέμεινε με διαφορά 1ο από τον Algol, σχεδόν όλο το Μάρτιο.
Ήταν ένα ολοκαύτωμα, στο οποίο σφαγιάστηκαν σχεδόν 4 εκατομμύρια ζώα. Επιστήμονες στο Λονδίνο (του Royal College και της Royal Society) συμβούλευσαν την κυβέρνηση, παρακάμπτοντας έτσι τις οδηγίες των αναγνωρισμένων ειδικών για τον αφθώδη πυρετό, οι οποίοι υποστήριζαν διαφορετική αντιμετώπιση. [7] Καθώς τα πτώματα των ζώων θάφτηκαν σε σωρούς και οι πυρές έκαιγαν σ’ ολόκληρη την Αγγλία, η παραφροσύνη της κρατικής λογικής που αιτιολογούσε την όλη κατάσταση, έμοιαζε με τα κουλουριασμένα φίδια της Μέδουσας. Είναι πολλοί εκείνοι που δεν ξεχνούν τους υπεύθυνους του Βρετανικού Υπουργείου Γεωργίας, Τροφίμων και Αλιείας (MAFF) στην περιοχή της Cumbria, που κυνηγούσαν να σκοτώσουν οικόσιτες κατσίκες που ανήκαν σε παιδιά. Το MAFF διαλύθηκε το Μάιο, γιατί τα μέλη του δεν άντεξαν το βάρος των ενοχών και μεταλλάχτηκε σε ένα ακρωνύμιο εύκολο να ξεχαστεί.
Το MAFF δεν είχε το έννομο δικαίωμα να εισβάλει σε φάρμες με υγιείς αγελάδες και να τις εξολοθρεύσει. Λίγες ήταν οι φάρμες που είχαν το ηθικό σθένος να αμφισβητήσουν τη νομιμότητα του, και ενώπιον τέτοιων περιπτώσεων το ΜAFF υποχώρησε. Ο τρόμος που προκαλούσαν έμοιαζε με το επίμονο βλέμμα της Μέδουσας, που παρέλυε τη θέληση των αγροτών, επιτρέποντας την εισβολή του MAFF. Κτηνίατροι σ' όλη τη χώρα αθέτησαν τον όρκο τους στον Ιπποκράτη, να προστατεύουν και να μην αφαιρούν τη ζωή, υπογράφοντας τα «επίσημα» ιατρικά σημειώματα και δίνοντας την άδεια στο στρατό να εισβάλει και να σκοτώσει. Η θεά Αθηνά είχε δώσει στον Ασκληπιό δύο μπουκαλάκια με αίμα της Μέδουσας, ένα από την αριστερή και ένα από τη δεξιά πλευρά το ένα σκότωνε και το άλλο θεράπευε. Εδώ χρησιμοποιήθηκε το πρώτο.
Οι ανυπότακτοι τύποι του Algol
Ο μεγάλος Iσπανός ζωγράφος του 20ου αιώνα, Πάμπλο Πικάσσο, είχε το Δία σε σύνοδο με τον Algol. Το κίνημα του κυβισμού ξεκίνησε με το διάσημο έργο του «Οι δεσποινίδες της Αβινιόν», μια ομάδα από πόρνες, με τον θεατή στη θέση του πελάτη. Αυτή η νέα βαρβαρότητα με τη θηλυκή φιγούρα παραμορφωμένη και κομματιασμένη από το βάσανο της τεχνοτροπίας του εισήλθε απότομα στον 20ο αιώνα. Η «Γκουέρνικα» είναι ένας πίνακας - καταγγελία που αναπαριστά με πάθος τα δεινά του πολέμου. Ο υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν Πωλ Σαρτρ, είχε επίσης τον Algol πολύ κοντά στον Δία του: τα φιλοσοφικά του συμπεράσματα ότι «Ο άνθρωπος είναι ένα άχρηστο πάθος» και «Κόλαση είναι οι άλλοι άνθρωποι» έμοιαζαν μάλλον Algol-ικού χαρακτήρα. [8] Την περίοδο του 1940-41, στην επιστροφή του Δία-Algol, ήταν αιχμάλωτος πολέμου και λέγεται ότι τότε διένυσε την πιο δημιουργική του περίοδο.
Αυτός ο αστέρας δίνει άτομα με ζωτικότητα και έντονη ζωή. Η πολεμίστρια της ελευθερίας, Ζαν Ντ’ Αρκ (σύνοδος Algol με Κρόνο) κάηκε στην πυρά. Η χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν (σύνοδος Algol με Πλούτωνα) πνίγηκε όταν η εσάρπα της πιάστηκε στον πίσω τροχό του αυτοκινήτου. Ο σύζυγος της μπαλαρίνας Μαργκότ Φοντέϊν (σύνοδος Algol με Άρη) πυροβολήθηκε στο λαιμό, μένοντας παράλυτος και αναγκασμένος να παρακολουθεί ακινητοποιημένος τις εκπληκτικές χορευτικές της κινήσεις της. Ο Τζων Λέννον (σύνοδος Algol με Ουρανό) πυροβολήθηκε πισώπλατα. Ο «Άρχοντας του τρόμου», Στήβεν Κίνγκ (σύνοδος Algol με Βόρειο Δεσμό), με τα βιβλία του να γίνονται κινηματογραφικά έργα, παρασύρθηκε από ένα φορτηγό και παραλίγο να πεθάνει αλλά τελικά επέζησε!. Ο Τζόνι Ντεπ (σύνοδος Algol με Αφροδίτη) έπρεπε να αντιμετωπίσει έναν ακέφαλο σατανά στην ταινία «Ακέφαλος Καβαλάρης» (Sleepy Hollow) και να ανακαλύψει ποιος ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης στην ταινία From Hell.
«Αυτός ο αστέρας φαίνεται πως περιέχει τεράστιο γυναικείο πάθος και δύναμη”, έγραψε η Bernadette Brady, προσθέτοντας : «Ο Algol εκπροσωπεί ένα δυνατό, κυρίαρχο πάθος ικανό να σε γεμίσει με θυμό και οργή. Εάν κάποιος νιώθει μια υποσυνείδητη τάση για εκδίκηση και από αυτό το πάθος προκύπτει ένα παραγωγικότερο αποτέλεσμα, τότε ο Algol είναι από τα ισχυρότερα άστρα του ουρανού. Εάν επηρεάζει οποιονδήποτε πλανήτη στον χάρτη σας θα τον φορτίσει με δυνατή, έντονη σεξουαλική ενέργεια που μπορεί να είναι καταπληκτική ή αν καταπιεστεί μπορεί να οδηγήσει στο θυμό και τη βία.» [9]
Η Brady με τα λόγια αυτά αναφέρεται με έναν μάλλον δυσάρεστο τρόπο στον Πικάσο επειδή συνήθιζε να χαρίζει έναν πίνακά του στους απατημένους συζύγους των γυναικών που αποπλανούσε. Αναφέρεται επίσης και στην Πριγκίπισσα Νταϊάνα (σύνοδος Algol με Αφροδίτη) που είχε για τυχερή μασκότ της ένα δονητή για να την συνοδεύει στα επίσημα ταξίδια της. [10]
Η Νταϊάνα περιέγραψε τη ζωή με το σύζυγό της ως «ένα πραγματικό, αληθινό μαρτύριο». [11] Ο θάνατος την βρήκε μαζί με τον αληθινό έρωτά της, σε αυτοκινητικό δυστύχημα, κατακρεουργημένη από τις λαμαρίνες. Ήταν η «Πριγκίπισσα του Λαού», η «Βασίλισσα της Καρδιά μας» και η ζωή της ήταν μια λαμπερή έκφραση της συνόδου της Algol/Αφροδίτης. Διάλεξε ως γαμήλιο ύμνο, το συγκινητικό “I vow to thee, my country” και ενώ διέσχιζε το απόγευμα της 29ης Ιουλίου 1981, τον διάδρομο της εκκλησίας σχηματιζόταν η όψη συνόδου Δία/Κρόνου. Οι στίχοι του τραγουδιού ήταν οι κατάλληλοι:
“η αγάπη που δεν κάνει ερωτήσεις, η αγάπη που πληρώνει το τίμημα και εναποθέτει στο βωμό την τελική θυσία”.[12]
Η ίδια έδειξε έναν θετικό τρόπο έκφρασης αυτού του βαρύ αστέρα αγγίζοντας θύματα του AIDS, περπατώντας σε ναρκοπέδια και αγκαλιάζοντας τους απόκληρους της ζωής.
