Printable View
Μία ανάλυση των πιο άδικων στιγμών στη ζωή ενός ανθρώπου Όλα μπορούν να μείνουν στο μυαλό μας σαν ένα κομμάτι πόνου και αυτός ο πόνος από όλους ο πιο βαρύς, γιατί η σκιά του εαυτού σου είναι πάντα απούσα… γιατί το μυαλό σου δεν κατάφερε ποτέ να τα μεταφράσει αυτά που δεν έζησε και αυτά που περνούσε και όσο γερνούσε σε μάταια χρόνια τελικά αργά κατάλαβε πως μέγιστο κακό όλων… οι ανεκπλήρωτοι έρωτες!
Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: Ανεκπλήρωτοι έρωτες στην αστρολογία
Ευχαριστούμε θερμά!!!!!!!
Συγχαρητήρια Χρήστο και για το θέμα και για τον τρυφερό τρόπο με τον οποίο το παρουσιάσατε.
Ο πίνακας αυτός θα σας βοηθήσει να μπορέσετε πιο αποτελεσματικά να καταλάβετε το άρθρο μου.
http://astroconfess.files.wordpress....0/capture1.png
Πολλά συγχαρητήρια! Αναρωτιέμαι πολύ καιρό τώρα γιατί δεν είμαι με τον άνθρωπο που ενώ ήρθε την σωστή στιγμή και νιώσαμε και οι δύο την δύναμη του σύμπαντος,δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε αυτό το θαύμα...Μου δώσατε κάποιες απαντήσεις. Ευχαριστώ πολύ!
Πολλες φορες εμεις οι ανθρωποι ειμαστε ματαιοδοξοι..κυνηγαμε πραγματα στην ζωη μας ,κλαιγομαστε και ξεχναμε να χαρουμε τα καλα που εχουμε .τα καταλαβαινουμε μοναχα οταν τα χανουμε.
Κλαιγομαστε για ανεπληρωτους ερωτες οταν μπορουν να υπαρχουν ανθρωποι που μας αγαπουν γι αυτο το οποιο ειμαστε .και εμεις κυνηγαμε εκεινους που δεν μας αποδεχονται επειδη δεν αγαπαμε εμεις οι ιδιοι τον εαυτο μας.
Ενταξει ολοι οταν εχουμε ενα προβλημα η νομιζουμε οτι εχουμε προβλημα το μεγαλοποιουμε .
Πολλες φορες εχω "κλαφτει" για το ενα και το αλλο .Για πραγματα που συνεβησαν στην ζωη και τα βιωσα ασχημα.Για να μην μιλησω ποσες φορες εχω παραπονεθει για ανεπληρωτους ερωτες..
Αλλα ειναι τεραστια χαζομαρα να κολλαμε συνεχεια στο ιδιο θεμα ,αρχιζω να καταλαβαινω οτι μας τρωει χρονο πολυ να τρεχουμε πισω απο καθε "χαμενο" ερωτα,μαυριζουμε την ψυχη μας χωρις λογο κα χανουμε τα ωραια πραγματα που μας γεμιζουν χαρα.
Σκεφτειτε ποση χαρα μπορει να μας προσφερει ενας ζεστος καφε ενα χαλαρο απογευμα χωρις καποια ανησυχια για ενα σοβαρο θεμα..Γιατι να το ασχημιζουμε ,μυρικαζοντας για καποιον "χαμενο"?Και το λεω εγω πρωτη ,που δεν μου εχει χαριστει κατι στο συγκεκριμενο τομεα ...
Να μην σας πω οτι εχω αρχισει να βαριεμαι κιολας ...'Αν ειναι να ρθει ,θε να ρθει αλλοιως ας προσπερασει " Βαρεθηκα την γκρινια μου :toung:
Hattie σωστά τα λές μόνο να πούμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις όταν κλαιγόμαστε έχει να κάνει με μία αδυναμία μας σε κάποια δεδομένη στιγμή. Αντί αυτή τη στιγμή λοιπόν να την αντιμετωπίσουμε σαν το κακό που πρέπει να το κάψουμε, θα πρέπει να το δούμε σαν μία βαθύτερη ανάγκη που πρέπει να καλύψουμε. Πολλές φορές τα ίδια τα δάκρυα και η περίοδος όπου περνάμε τέτοιες φάσεις έχουν καθαρτικό χαρακτήρα και πάντα υποδηλώνουν ένα βαθύτερο θέμα που έχουμε μέσα μας. Κυρίως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως όταν μπαίνουμε σε κάτι ανολοκλήρωτο τη ζωή μας, σχεδόν πάντα φοβόμαστε να ολοκληρώσουμε κάτι μέσα μας...Quote:
Originally Posted by hattie23
Tι ωραίο είναι αυτό που γράψατε στο προηγούμενο ποστ κ.¶ρχο... Ευχαριστούμε πολύ!