Γεια σου κοριτσακι..δεν ασχολουμαι μονο με αριθμολογια χαρα μου,αλλα και με πολλα αλλα αγαπημενα!απλα δεν μου αρεσει να μιλαω για μενα και ετσι δεν αναφερθηκα σε ο,τι κανω..κραταω παντα μια μετριοφροσυνη-ταπεινοτητα σταση που μου δινει πολλα περισσοτερα απο οσα θα ελεγα για μενα...δεν ημουν παντα ετσι...και κανω αγωνα για να το πετυχω αυτο και να μην παρασυρθω σε εγωιστικες συμπεριφορες!αυτο που με βοηθαει ειναι η αγαπη μου για την ιδια την ζωη..την φυση,τους ανθρωπους,αγαπω τα παντα!κοιταζω το θαυμα γυρω μου και ξερω πως μια ασχημη καμπια σε λιγο θα γινει μια πανεμορφη πεταλουδα..μην σε κουραζω ομως με την φιλοσοφια μου!φιλακια

Παρακαλώ, κυρία μου:) Σιγά τι έκανα!!!
Οσο για τη φωτογραφία.... άσε καλύτερα.... βρε Δεσποινούλα... τι να με δεις που δεν "βλέπομαι", άσε που είμαι incognito εδώ... Θα πλακώσουν οι δημοσιογράφοι και.... καταλαβαίνεις.... συνεντεύξεις... φωτογραφίες... με κούρασαν όλα αυτά Δέσποινα... (ΧΑΧΑΧΑ) Ξέρω, ότι εσύ με καταλαβαίνεις.... τα΄χεις περάσει... :)
Φιλιααααααά

Ευχαριστώ Δέσποινά μου (για το "κορίτσι"... πολύ μου άρεσε:))
Αυτή η ταινία (Ένα αστείο κορίτσι) με την Στρέιζαντ δεν ήταν, ή κάνω λάθος; Νομιζω ότι της μοιάζω λίγο.... στη μύτη (χαχαχα). Μη φανταστείς όμως ότι είμαι ο πινόκιο :)
Σου στέλνω τη συνταγή.... Φιλιά.