Όταν ήμουνα παιδάκι ήμουνα πολύ μα πάρα πολύ ευαίσθητη..Στεναχωριόμουν για "γελοία"πράγματα..'Υστερα απο μακροχρόνιες και επίπονες καταστάσεις (υγείας κυρίως) ,συνειδητοποίησα πως η δύναμη ενός ανθρώπου είναι τεράστια,απλά δεν το γνωρίζει..
Κατάφερα να "δαμάσω" αυτή την παράλογη ευαισθησία,κ να βγαίνει μόνο σε ανθρώπους και καταστάσεις που αξίζει να την δούν.Ακόμα κ να πέσω,θα ξανασηκωθώ κ θα μαι καλύτερη απο ποτέ!!That's life!!!

Ξέρεις κάτι?Μέσα απο τα άσχημα παιχνίδια της τρελής ζωής μας,μέσα απο προβλήματα υγείας,οικογένειας,φιλίας,� �ρωτα,τελικά βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος,ακόμα και αν για λίγο καιρό είχες χάσει το δρόμο σου..Τίποτα δεν είναι τυχαίο κατά τη γνώμη μου ΚΟΥΚΙ ΜΟΥ!!
(Μ αρέσει το κούκι..)

Οχι μόνο καίγεσαι...τσουρουφλίζεσαα� �ααα!!!

Αχ βρε Δέσποινα,σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...Εγώ δηλαδή τι πρέπει να πω για σένα που είσαι σεξοβόμβα και πάντα ευγενική;;