Ο 12ος οίκος του ζωδιακού

[leoma]

Εδώ και χρόνια δέχομαι τις πιο πολλές απορίες σχετικά με το 12ο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο οίκο. Αυτοί που μου γράφουν είναι συνήθως απελπισμένοι. Πολλοί απ’ αυτούς είναι αρχάριοι με την αστρολογία και πανικοβάλλονται όταν μαθαίνουν ότι έχουν πλανήτες σ’ αυτόν τον οίκο. «Έμαθα ότι ο 12ος είναι απαίσιος οίκος. Είμαι καταραμένος;» Άλλες φορές, είναι άτομα που τα ξέρουν όλα για το 12ο. Στην πραγματικότητα, έχουν μια μακριά ιστορία μόχθου του 12ου και ελπίζουν ότι εγώ μπορώ να προβλέψω την ακριβή στιγμή που οι δοκιμασίες τους θα λάβουν τέλος. Οι παραδοσιακοί αστρολόγοι έχουν αποκαλέσει αυτόν τον οίκο «η κοιλάδα της δυστυχίας,» «το σκοτεινό άντρο της θλίψης και του τρόμου,» «η πύλη των βασάνων,» και ο οίκος «του Κακού Πνεύματος».


Ακολουθούν απορίες και συζήτηση επί του άρθρου: Ο 12ος οίκος του ζωδιακού (http://php56.astrowin3.org/forum/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%AC%CF%83%C E%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%C E%B9%CE%B5%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-152/%CE%BF-12%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B6%CF%89%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D-12905/)

[stellitsa12]

Ευχαριστώ πολύ!!! ¨Εχω τον κυβερνήτη μου στον 12ο. 'Οντως μου είχαν καταπιέσει την έκφρασή μου. Τώρα την φέρνω στην επιφάνει σε όλο της το μεγαλείο! :bigsmile:

[venediktos]

Πολυ ωραιο αρθρο και διαφωτιστικο εμενα ο 12ος ειναι σε αρκετους πλανητες. Εχω Ηλιο στη Παρθενο και στον 12ο οπως και Ερμη Αφροδιτη και Δια στον Λεοντα και με κυβερνητη τον Ερμη ειχα πολυ καταπιεση και τωρα αρχιζω και περνω τα πανω μου χαχαχα!!!!

[peponi96]

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Αλήθεια όμως ένας ουρανός - και μάλιστα ανάδρομος!- στον 12 οίκο (ακμή στον Τοξότη) τι τάσεις θα μπορούσε να δημιουργήσει; Εκκεντρικό χαρακτήρα ίσως; Ο κυβερνήτης του τοξότη όπως και του 12ου οίκου , ο Δίας , κάνει εξάγωνο με τον ουρανό και βρίσκεται στον 2ο οίκο στο ζώδιο του υδροχόου. Επίσης ο συγκυβερνήτης του 12ου, Ποσειδώνας (επίσης ανάδρομος), βρίσκεται στο περιεχόμενο ζώδιο του Αιγόκερω ( ακμή ωροσκόπου στον Τοξότη). Ουφφφ μπέρδεμα ρε παιδιά...:blink:

[katiakiss]

Σχετικά με την δημοσίευση του μέλους Κώστα, στο άρθρο του μέλους atrapos «Όταν ο Mickey πήγε στον αστρολόγο» παρακινούμε να γράψω δυο λόγια, μόνο επειδή το θέμα χτυπά μια ευαίσθητη χορδή μου.
Στην αστρολογία υπάρχουν μερικοί κανόνες και φιλοσοφικά μοτίβα που καθιερώθηκαν κάτω από την συγκυρία πολλών παραγόντων. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν έχει συσταθεί ένας ολοκληρωμένα επαρκής, ελέγξιμος και διεθνώς αναγνωρισμένος ερευνητικός και διδασκαλικός φορέας, πράγμα που για να πούμε ότι σοβαρά συμβαίνει, πρέπει ο φορέας αυτός να έχει τουλάχιστον δύο ισάξιους ανταγωνιστές ώστε να μπορούμε να μιλάμε για συγκρίσιμες αξίες.
Έτσι, οι νεότεροι πλανήτες (Πλούτωνας και Ποσειδώνας) καθώς και η διαφοροποίηση των εννοιών-αρχών των οίκων που κυβερνούν (8ος \12ος) , έχουν αποτελέσει αιτία για αρκετές αντιπαραθέσεις.
Γνώμη μου είναι ότι στο βαθμό που η αστρολογία διατηρεί ακόμα το περιθώριο της ελαστικότητας στην φιλοσοφική της προσέγγιση, καλό είναι να υπάρχει η τόλμη για μια πιο «φρέσκια» και απενοχοποιημένη αντίληψη της έννοιας των πλανητών και της λειτουργίας των οίκων.

Οι άνθρωποι που πρώτοι διατύπωσαν τις εν λόγω αρχές και απέδωσαν ιδιότητες στους καινούργιους πλανήτες, δεν είναι άλλο, από απλοί άνθρωποι που σπατάλησαν εργατοώρες, εμπειρία και φαιά ουσία, προκειμένου να αφήσουν πίσω τους κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Αυτό δε, έγινε σε μία εποχή που η αστρολογία ήταν επιεικώς στα σπάργανα (σε σχέση με τις διαστάσεις της σημερινής της προσβασιμότητας) και η πολυφωνία ή ο αντίλογος ήταν περιορισμένος και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κάποια δύναμη που θα με πείσει ότι οι γνωστές ερμηνείες αυτών των 2 πλανητών, είναι και οι πλέον σωστές ή αν θέλετε, ακριβείς ερμηνείες, ως οι μόνες διαθέσιμες. Αρνούμαι να αρκεστώ σε συμπεράσματα -κατά τα άλλα σωστά- απλών ανθρώπων, αποκλείοντας την ίδια στιγμή παρατηρήσεις και συμπεράσματα άλλων, ομοίως απλών ανθρώπων, που επενδύουν σοβαρά στην αναζήτηση της αστρολογικής φιλοσοφίας (και δεν εννοώ την ως αγαπημένο χόμπι ενασχόληση , όπως για παράδειγμα κάνω εγώ και κάποιοι άλλοι στο φόρουμ).

Στέκομαι λοιπόν σε αυτό που λες εδώ Δημήτρη:
Όσο για τη συσχέτιση που αναφέρεις του 12ου οίκου με τον κινηματογράφο, δεν το έχω υπόψη μου και η αλήθεια είναι ότι είμαι λίγο διστακτικός να ενστερνιστώ την άποψη σου.

Προσωπική γνώμη μου είναι ότι ο Ποσειδώνας και ο 12ος οίκος συνδέεται με τον κινηματογράφο περισσότερο από κάθε άλλο πλανήτη. Αν αρχικά γίνει ξεκάθαρο ότι ο κινηματογράφος ως τέχνη δεν είναι οι ηθοποιοί και η έννοια της δημόσιας έκθεσης , αλλά η πρωτογενής δημιουργία της 7ης τέχνης, που είναι η σκηνοθετική ματιά και το σενάριο, ακλουθώντας μία σειρά από σημαντικές ειδικότητες πίσω από τις κάμερες και την δημοσιότητα, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε λίγο πιο ξεκάθαρα την εμπλοκή του Ποσειδώνα και του 12ου.

Αν η έμπνευση και η εργασία που απαιτείται ώστε να γίνει όσο πιο αληθινό μπορεί, ένα μεγάλο ψέμα, σαν αυτό που ο κινηματογράφος προσπαθεί να ζωντανέψει, δεν είναι δουλειά του Ποσειδώνα, τότε ποιος άλλος πλανήτης θα διεκδικούσε τόσο τέλεια την πατρότητα;
Σκηνοθετική ματιά, δεν είναι άλλο από την ικανότητα\ταλέντο να φαντάζεται κάποιος πίσω από τα κλειστά του μάτια -ολοζώντανα- την εικονική αφήγηση μιας ιστορίας που κάποιος άλλος ή και ό ίδιος, την έχει φανταστεί και την έχει στήσει στο μυαλό του, μεταφέροντάς την στο χαρτί.
Μέχρι αυτό το στάδιο, νομίζω πως είναι εύκολο να δει κανείς την Ποσειδώνια εμπλοκή της γόνιμης ονειροπόλησης.
Στην συνέχεια, το να επιλέξεις έναν άνθρωπο για πρωταγωνιστή και να εκμαιεύσεις από εκείνον τον ρόλο\χαρακτήρα που εσύ θέλεις και που ο ίδιος σε τίποτα δεν μοιάζει με αυτόν, αν δεν είναι Ποσειδώνας, τότε τι περισσότερο θα μπορούσε να είναι;
Η ανάγκη των ηθοποιών -όχι ως Ηλιακές περσόνες 5ου \ Λέοντα- να έρθουν κοντά στον ρόλο τους μέχρι την βαθιά ενσυναίσθηση και την ταύτιση, ενσωμάτωση, πίστη ότι είναι κάτι και κάποιος άλλος, πόσο περισσότερο Ποσειδώνα να φέρει ως ιδιότητα;

Η εικόνα μιας ολέθριας μάχης με νεκρούς στρατιώτες και μακρινό κουρνιαχτό που δημιουργεί έναν κόμπο στο στομάχι μας, μόλις ανοίξει λίγο το πλάνο, συμπληρώνεται από φροντιστές συνεργείων που φροντίζουν να υπάρχει αρκετό συνθετικό αίμα και καπνός, καθώς και από την ομάδα μακιγιάζ που κολατσίζει ανέμελα πάνω σε κασόνια και αυτοσχέδια καθίσματα. Αυτό κι αν είναι Ποσειδώνας!
Η παρηγοριά που βρίσκει ο άνθρωπος στην δυνατότητα της φυγής από την πραγματικότητα έστω και για δύο ώρες. Εκεί που η φαντασιακή του ανάγκη ζει την εικονική εκπλήρωση. Η αξιοσημείωτη δυνατότητα των ανθρώπων να λειτουργούν την εγγενή τους ικανότητα για πίστη σε κάθε είδους υπεραναπλήρωση που είτε θεραπεύει , είτε ψυχαγωγεί , είτε οδηγεί σε κάποιου είδους ψυχική ανάταση ή απλή τέρψη.
Δεν είναι τυχαίο που οι άνθρωποι πάνε στον κινηματογράφο για να ξεχαστούν ή συχνά λένε φράσεις όπως «έβαλα μια ταινία να ξεχαστώ» ή αλλιώς «φυγή!» και φυγή από την πραγματικότητα= 12ος\Ιχθείς\Ποσειδώνας!

Ευχαριστώ για την γόνιμη αντιγνωμία που αποτέλεσε την αφορμή της τοποθέτησής μου.

[Victory]

Κάτια ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τοποθέτηση σου. Είσαι η αιτία που αρχίζω και βλέπω με άλλο 'μάτι" τον προσωπικό μου 12ο και Ποσειδώνα. Απλά :respect: !!!!!

[Κοραλλία Μόζορα]

Κάτια, κι εγώ συμφωνώ μ' αυτά που λες.

[Atrapos]

Κάτια εμείς σ’ ευχαριστούμε για την, ως συνήθως, ενδιαφέρουσα τοποθέτησή σου. Μπορώ εύκολα να συμφωνήσω σε όσα αναφέρεις για τη σύνδεση Ποσειδώνα και κινηματογράφου αλλά αυτό που δυσκολεύομαι να δεχτώ (γενικά, όχι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση) είναι η αντιστοίχηση πλανητών – οίκων σύμφωνα με τον «φυσικό ζωδιακό», που εσύ ενστερνίζεσαι απόλυτα (το έχω καταλάβει γενικά από τα κείμενα σου απλά δεν έτυχε να το συζητήσουμε).

¶λλωστε ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η «φυγή από την πραγματικότητα» του κινηματογράφου αφορά στους θεατές. Οι συντελεστές της ταινίας συνήθως χρειάζεται να δουλέψουν με κάθε άλλο παρά ποσειδώνια χαρακτηριστικά (εκπαίδευση, ωράριο, προθεσμίες, προϋπολογισμός κλπ).

Σ’ ένα χάρτη με τονισμένο Ποσειδώνα μπορώ να υποψιαστώ ένα ταλέντο ηθοποιού. Σ’ ένα χάρτη με «φορτωμένο» 12ο οίκο, δύσκολα θα πάει το μυαλό μου να συστήσω μια καριέρα στον κινηματογράφο. Για μένα οι πλανήτες στον 12ο οίκο είναι καταρχήν ιδιότητες που το άτομο θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν. Αν ποτέ καταφέρει να τις εκφράσει αποτελεσματικά, μπορούν να τον συνδέσουν με το ευρύτερο σύνολο πέρα από την κοινωνική καταξίωση του 10ου ή τα κοινωνικά δίκτυα του 11ου. Μπορεί να πετύχει μια βαθύτερη σύνδεση και να μιλήσει σε αυτό που ίσως ονομάζεται συλλογικό ασυνείδητο (οι ψυχολογικοί όροι δεν είναι το καλύτερο μου). Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μέσα από τον κινηματογράφο όπως επίσης και με αρκετούς ακόμα τρόπους. Αυτό θα πρέπει να φανεί από άλλα σημεία του χάρτη.

Έτσι λοιπόν, αν θέλουμε να δούμε τον κινηματογράφο σαν ένα τρόπο να «φεύγουμε από την πραγματικότητα» δηλαδή σαν ένα άλλο ναρκωτικό, τότε μπορεί ίσως να ενταχθεί στον 12ο οίκο. Αλλά το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και με την λογοτεχνία που μας «μεταφέρει» σε άλλους κόσμους ακόμα και με το ποδόσφαιρο που μας «χαρίζει» δύο ώρες μακριά από τα καθημερινά προβλήματα (το συγκεκριμένο επιχείρημα ίσως δεν είναι κατάλληλο σ’ ένα γυναικοκρατούμενο φόρουμ αλλά πιστέψτε με ισχύει).

Τελικά, θα έβλεπα τον κινηματογράφο να ανήκει στον 12ο οίκο σαν έναν ακόμα τρόπο επηρεασμού των μαζών. Όπως επίσης γενικά θα μπορούσα να δω τη σύνδεση του ατόμου με το ευρύτερο σύνολο μέσω της τέχνης σαν ένα θέμα του 12ου οίκου. Αλλά κάτι τέτοιο θα πρέπει να υποστηρίζεται από αρκετά άλλα σημεία του χάρτη, ειδικά αν θέλουμε να μιλήσουμε για επαγγελματική σταδιοδρομία.

[vikaki11]

πολυ καλο αρθρο! πραγματικα απο αυτη την ιστοσελιδα εχω μαθει πολλα!!

εχω αρη και κρονο στο 12 στο σκορπιο.... πραγματικα αργω να αντιδρασω...δε μου εβγαινε αμεσως. εχω και προοδευτικο κρονο στο 12ο. ισχυουν οσα λεει το αρθρο... απωλειες....

[Atrapos]

πολυ καλο αρθρο! πραγματικα απο αυτη την ιστοσελιδα εχω μαθει πολλα!!

εχω αρη και κρονο στο 12 στο σκορπιο.... πραγματικα αργω να αντιδρασω...δε μου εβγαινε αμεσως. εχω και προοδευτικο κρονο στο 12ο. ισχυουν οσα λεει το αρθρο... απωλειες....

Τον προοδευμένο Κρόνο μη τον μετράς γιατί μάλλον δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από τον 12ο οίκο σου. Για τους αργούς πλανήτες, όπως ο Κρόνος, κοίταζε καλύτερα τις διελεύσεις κι όχι τις προόδους.

[katiakiss]

Γεια σου Δημήτρη.

Να ξεκινήσω από το να ξεκαθαρίσω ότι δεν ενστερνίζομαι τίποτα και σε κανένα επίπεδο, ειδικά όταν αυτό πρόκειται να περιορίσει τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Η αντιστοίχηση πλανητών – οίκων σύμφωνα με τον «φυσικό ζωδιακό», είναι μία οπτική που ανοίγει πόρτες του ερμηνευτικού κώδικα στο εσωτερικό μονοπάτι των συνειρμών που έχουν κάπου να βασιστούν.

Ας τα πάρουμε ένα , ένα όμως:


¶λλωστε ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η «φυγή από την πραγματικότητα» του κινηματογράφου αφορά στους θεατές. Οι συντελεστές της ταινίας συνήθως χρειάζεται να δουλέψουν με κάθε άλλο παρά ποσειδώνια χαρακτηριστικά (εκπαίδευση, ωράριο, προθεσμίες, προϋπολογισμός κλπ).

Να επαναλάβω ότι μιλώ για την 7η τέχνη ως δημιούργημα των συντελεστών της και να υπενθυμίσω ότι τους θεατές τους ανέφερα τελευταίους, ως αποδέκτες του παραγόμενου έργου. Όσο για τα ωράρια και την εργασιακή συνέπια που αναφέρεις, είναι ολοφάνερο ότι δεν έχεις ιδέα από το σινάφι και αυτό το λέω χαριτολογώντας αλλά και ως άνθρωπος του χώρου.
Το ίδιο το κομμάτι της εργασίας για τον κινηματογράφο, ξεκινώντας από τους βασικούς δημιουργούς του που είναι ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος, δεν απαιτεί μόνο φαντασία και καλλιτεχνική φλέβα. Χρειάζεται εκείνο το είδος της πίστης σε ένα παραμύθι, που πλουσιοπάροχα σε προικίζει με αυτό κάθε εμπλοκή Ποσειδώνα\Ιχθύ\12ου.

Ακόμα και αν όπως λες υπάρχουν προϋπολογισμοί, προθεσμίες (μη μου μιλάς γιʼ αυτές του Ιχθύ!), ωράριο και εκπαίδευση… (η τελευταία σε πληροφορώ ότι δεν είναι απαραίτητη για τους βασικούς συντελεστές, επίπεδο σπουδών εννοώ. Πολλοί κορυφαίοι σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου έμαθαν μόνη τους την δουλειά, να μην πω για το σενάριο που ομοίως, όσα και να διδαχτείς, άμα δεν το έχεις… Ας το! Ακόμα και ηθοποιοί που έγραψαν ιστορία χωρίς να έχουν πατήσει το πόδι τους σε καμία σχολή)…αυτό που βασικά χρειάζεται, είναι να παραμείνει η φλόγα της ανάγκης για το παραμύθι αναμμένη μέχρι το τέλος, σε μία διαδικασία που κρατά πολλές βδομάδες μεγάλης ταλαιπωρίας!

Οι άνθρωποι που δουλεύουν για την παραγωγή μιας ταινίας -οι καλλιτέχνες και όχι οι τεχνοκράτες των προϋπολογισμών που κακώς ενέπλεξες με το θέμα- είναι εντελώς ταγμένοι στην υλοποίηση του παραμυθιού και βιώνουν ένα είδος μέθεξης που τους κάνει να το ζουν κιόλας! Μιλούν για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους με το μικρό τους όνομα, σαν να είναι πραγματικές οντότητες και ο σκηνογράφος για να διαλέξει κάθε αντικείμενο που θα πλαισιώνει το σπίτι ενός ήρωα, για παράδειγμα, μιλά με τον σκηνοθέτη για την πιθανή επιλογή που θα έκανε μια ανύπαρκτη οντότητα. Ο ενδυματολόγος το ίδιο, ο διευθυντής φωτογραφίας το ίδιο, ο μουσικός και τελικά όλοι οι συντελεστές μπαίνουν σε αυτή την σύμβαση του παραλόγου, χάνοντας τον ύπνο τους και την ίδια τους την ζωή, για όσο κρατούν τα γυρίσματα.
Η εμπλοκή δε, με όλο αυτό, είναι τόσο μεγάλη, που μετά τη λήξη των γυρισμάτων οι συντελεστές βιώνουν κάτι σαν ένα μικρό θάνατο ενός πραγματικού ονείρου. Υπάρχει η θλίψη του τέλους μιας γιορτής. Αυτό γιατί η δουλειά αυτή στην ουσία της δεν είναι δουλειά. Είναι η πραγματική ανάγκη να ειπωθούν τα ανείπωτα, με την χρίση του λόγου και της εικόνας, που στην ουσία η εικόνα υπεκφεύγει να πει αυτά που καταλαβαίνεις με όσα σου δείχνει, εντελώς λειτουργία 12ου. «Μια εικόνα, χίλιες λέξεις!» Αυτή είναι μια βασική διαφορά του κινηματογράφου από το θέατρο, που πολύ περισσότερο σχετίζεται με την σκηνή υπό την έννοια του 5ου\Ήλιου\Λέοντα. Το θέατρο είναι μια ζωντανή αλήθεια, χωρίς περιθώριο για εσφαλμένη εντύπωση. Η ταινία, στο μοντάζ, επιλέγει να δείξει ακριβώς αυτό που την εξυπηρετεί ως εντύπωση (Ποσειδώνας\12ος)



Σʼ ένα χάρτη με τονισμένο Ποσειδώνα μπορώ να υποψιαστώ ένα ταλέντο ηθοποιού. Σʼ ένα χάρτη με «φορτωμένο» 12ο οίκο, δύσκολα θα πάει το μυαλό μου να συστήσω μια καριέρα στον κινηματογράφο.

Δεν ξέρω τι σε παρακίνησε να γράψεις κάτι τέτοιο. Πάντως από τα γραφόμενα του προηγούμενου ποστ μου, η προσεχτική ανάγνωση δεν θα σε οδηγούσε σε αυτό το συμπέρασμα. Αν έχει γίνει ξεκάθαρο ότι πρωτογενείς δημιουργοί της 7ης τέχνης είναι πρωτίστως ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος και ότι οι ηθοποιοί στην ιστορία για την οποία μιλάμε είναι μόνο τα σημαντικά εργαλεία με ταλέντο ή χωρίς, τότε είμαστε σε καλό δρόμο.
Όλοι οι συντελεστές πλην των ηθοποιών, είναι καλλιτέχνες που εκφράζονται με όλους τους τρόπους και τις ιδιότητες που υπαγορεύει ο Ποσειδώνας και ο οίκος διακυβέρνησής του (12ος). Παρασκηνιακά (εδώ επί της ουσίας) και δημιουργώντας μια πλασματική εντύπωση. Ωστόσο, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, μια παρασκηνιακή καλλιτεχνική έκφραση που έχει την δύναμη να επηρεάσει τις μάζες.
Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε με την επιρροή του Ποσειδώνα στο πλανητικό σκηνικό του 19ου αιώνα και από τότε ισχύει το «Η δύναμη της εικόνας!»


Έτσι λοιπόν, αν θέλουμε να δούμε τον κινηματογράφο σαν ένα τρόπο να «φεύγουμε από την πραγματικότητα» δηλαδή σαν ένα άλλο ναρκωτικό, τότε μπορεί ίσως να ενταχθεί στον 12ο οίκο. Αλλά το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και με την λογοτεχνία που μας «μεταφέρει» σε άλλους κόσμους ακόμα και με το ποδόσφαιρο που μας «χαρίζει» δύο ώρες μακριά από τα καθημερινά προβλήματα (το συγκεκριμένο επιχείρημα ίσως δεν είναι κατάλληλο σʼ ένα γυναικοκρατούμενο φόρουμ αλλά πιστέψτε με ισχύει).

Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι, αλλά αφού πρέπει θα το κάνω. Η λειτουργία του Ποσειδώνα είναι μια εγγενής ικανότητα στον άνθρωπο, ότι ζώδιο κι αν είναι. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Πλούτωνα…Τον Ερμή… κτλ. Το ότι μπορεί στον χάρτη ενός ανθρώπου να υπερισχύει ο Ουρανός, δεν σημαίνει ότι δεν θα λειτουργεί στην ζωή του η Αφροδίτη. Τον Ποσειδώνα οι άνθρωποι δεν τον λειτουργούν μόνο όταν βλέπουνε μια ταινία.
Ομοίως λειτουργεί όταν διαβάζουν ένα βιβλίο, μόνο που στο βιβλίο, όταν περιγράφεται μια μάχη, δεν κλείνουν τα μάτια από την φρίκη, ούτε είναι τόσο εύκολο να κλάψεις ή να γελάσεις χωρίς την χάρη και την πειστικότητα της εικόνας (Ποσειδώνας). Εκεί η ηρωίδα σου μπορεί να έχει κόκκινα μαλλιά, αλλά η μορφή της είναι συγκεχυμένη και χωρίς την λεπτομέρεια της κοκκινομάλλας ηρωίδας με συγκεκριμένα μάτια, μύτη και στόμα, ψευδώς ολοζώντανη στο πανί της μεγάλης οθόνης, ώστε να ταυτιστείς με τον μέγιστο βαθμό ενσυναίσθησης. Αυτό είναι και το στοίχημα του κινηματογράφου.
Το παράδειγμα του ποδόσφαιρου είναι ατυχές και όχι γιατί βρίσκεσαι σε γυναικοκρατούμενο φόρουμ. Οι λόγοι που ο κυρίως όγκος του αντρικού πληθυσμού παρακολουθούν ποδόσφαιρο, δεν είναι η φυγή από την πραγματικότητα. Η όλη διαδικασία έχει ¶ρεια στοιχεία και ευχαρίστως να πούμε για αυτό σε κάποιο άλλο θέμα.

Κάθε πλανήτης, κάπου βρίσκει έδαφος για την απόλυτη έκφρασή του και στα εδάφη του κινηματογράφου ο Ποσειδώνας βρίσκει ένα εξαιρετικό περιβάλλον έκφρασης. Και με την αφορμή που μου δίνεις, να πω ότι στα χρόνια που περνά από Υδροχόο\Ουρανός\11ος , η συνεργασία της τεχνολογίας (Ουρανός) με την φαντασία (Ποσειδώνας) , έφεραν στον κινηματογράφο την τεράστια αλλαγή της τρισδιάστατης εικόνας και το master piece της, σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου, την περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, “avatar” .

¶λλωστε, μια βασική ιδιότητα που Ποσειδώνα είναι η ταύτιση, όμοια με εκείνη του ξενιστή σε ένα σώμα. Ο Ποσειδώνας δεν αναγνωρίζει τα όρια των δικών του ιδεών από εκείνα που επηρεασμένος από κάποια εντύπωση ενσωμάτωσε για δικά του. Μια βασική αιτία που ο Ποσειδώνας αγαπά τα είδωλα και γεννά οπαδούς. Η έννοια «σταρ του κινηματογράφου», ξεκίνησε με την διέλευση του Ποσειδώνα από τον Λέοντα\5ο . Η έννοια του «ταυτίζομαι με τον ήρωα» διατυπώθηκε για πρώτη φορά την ίδια εποχή, που με την κινηματογραφική προβολή ηρώων κόμικς με υπερφυσικές ικανότητες, στις αρχές του περασμένου αιώνα, πολλά πιτσιρίκια ταυτίστηκαν και δοκίμασαν την παρθενική τους πτήση από τα μπαλκόνια κάποιου πολυώροφου κτηρίου με τραγικά αποτελέσματα βέβαια. Μιλάμε για τρελό Ποσειδώνα!

Ελπίζω να κατάφερα να σε βάλω στην λογική που υπάρχει πίσω από την άποψη πολλών, ότι ο Ποσειδώνας κυβερνά τον κινηματογράφο.
Ίσως να άλλαζες άποψη αν προσπαθούσες να κινηθείς ανάποδα. Δηλαδή, να βρεις τον πλανήτη που για σένα είναι ο κυβερνήτης του κινηματογράφου. Είμαι ανοιχτή στο να αλλάξεις την δική μου.

[Atrapos]

Προφανώς για μια ακόμα φορά δεν ήμουν αρκετά σαφής. Νομίζω όμως ότι έγραψα από την αρχή του προηγούμενου ποστ πως δεν έχω κανένα πρόβλημα να δεχτώ τον Ποσειδώνα σαν κυβερνήτη του κινηματογράφου, παρόλο που όπως σωστά λες δεν γνωρίζω καθόλου τον χώρο. Το πρόβλημα μου είναι να αναγάγω αυτή τη σχέση και στον 12ο οίκο μέσω του «φυσικού ζωδιακού». Και πάντως όταν λες ότι αναφερόμενη στον κινηματογράφο μιλάς κυρίως για σκηνοθέτη / σεναριογράφο δευτερευόντως για ηθοποιούς και καθόλου για τους διάφορους τεχνοκράτες, μάλλον με μπερδεύεις. Καταλαβαίνω τη λογική σου και μπορώ να συμφωνήσω αλλά αν δεν δούμε συνολικά τον κινηματογράφο δεν ξέρω πως θα τον εντάξουμε κάπου. Είναι σαν να λέμε πως όταν μιλάμε για μουσική αναφερόμαστε βασικά στον συνθέτη, δευτερευόντως στους μουσικούς και καθόλου σε αυτόν που έχει την αίθουσα και φιλοξενεί τη συναυλία. Ακόμα κι αυτός όμως, μπορεί να είναι ένας επιχειρηματίας αλλά κάποια τρέλα πρέπει να έχει με τη μουσική για να φτιάξει αίθουσα συναυλιών. Ίσως όμως να έδωσα ένα ακόμα αποτυχημένο παράδειγμα.

Το θέμα μας όμως είναι ο 12ος οίκος και μπορεί ο «φυσικός ζωδιακός» εσένα να σου ανοίγει ερμηνευτικές πόρτες, εμένα μάλλον με μπερδεύει. Δηλαδή σε κάποιον συγκεκριμένο χάρτη αν υπάρχει ένας πλανήτης στον 12ο οίκο, εγώ θα εξετάσω τη σχέση του με τον κυβερνήτη του ζωδίου που βρίσκεται και τον κυβερνήτη του οίκου (του ζωδίου στην ακμή) αν είναι διαφορετικός. Εσύ νομίζω θα δεις και τη σχέση του με τον Ποσειδώνα σαν «φυσικό κυβερνήτη» του 12ου. Αυτό για μένα αυξάνει επικίνδυνα τις ερμηνευτικές επιλογές.

Αυτό λοιπόν που προσπάθησα να πω είναι ότι μπορώ να δω τον 12ο σαν ένα χώρο απρόσωπης σύνδεσης με τον κόσμο. Μπορώ να τον δω σαν ένα χώρο προσωπικής «αδράνειας» σύμφωνα και με τις παραδοσιακές ερμηνείες (φυλακές, νοσοκομεία κλπ) που στην περίπτωση μας μπορούν να διευρυνθούν στις μεθόδους «φυγής από την πραγματικότητα». Αυτά μπορούν να οδηγήσουν γενικά στην Τέχνη αλλά και σε πολλούς άλλους δρόμους. Γι’ αυτό με βλέπεις διστακτικό να συνδέσω ειδικά τον κινηματογράφο και γενικότερα την τέχνη με τον 12ο οίκο. Και ξαναλέω ότι το πρόβλημα μου δεν είναι ο Ποσειδώνας αλλά ο 12ος οίκος που για μένα δεν ταυτίζονται.

Υ.Γ. Επέτρεψε μου να σου πω ότι υποτιμάς τους φιλάθλους του ποδοσφαίρου αν διακρίνεις απλά άρεια στοιχεία. Αν ήταν έτσι θα βλέπαμε μποξ ή πάλη. Αν πιστεύεις ότι
«Ο Ποσειδώνας δεν αναγνωρίζει τα όρια των δικών του ιδεών από εκείνα που επηρεασμένος από κάποια εντύπωση ενσωμάτωσε για δικά του. Μια βασική αιτία που ο Ποσειδώνας αγαπά τα είδωλα και γεννά οπαδούς»
τότε η στάση των φιλάθλων είναι τελείως ποσειδώνια. Το ζήτημα δεν είναι να εκδηλώσουν την καταπιεσμένη άρεια ενέργεια αλλά η πίστη σε μια αξία ανώτερη από τον εαυτό τους και η αίσθηση της συντροφικότητας με κάποιους συνανθρώπους τους. Ειδικά για τους έφηβους είναι η πρώτη φορά που νοιώθουν τέτοια αισθήματα και για αρκετούς από αυτούς είναι και η τελευταία.

[katiakiss]

Δημήτρη μου, νομίζω ότι έχεις την τάση να εξαντλείς κάποιες φορές το δέντρο σε σχέση με το δάσος. Τα παραδείγματα δίνονται για να γίνουν πιο ζωντανές και κατανοητές οι κουβέντες.
Το παράδειγμα του επιχειρηματία που φτιάχνει μια αίθουσα προβολής, δεν έχει καμία σχέση με τους τεχνοκράτες που ασχολούνται με νούμερα και που αν δεν είχαν προσληφθεί σε μια εταιρία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, θα δούλευαν το ίδιο καλά και σε ένα εργοστάσιο ή μια τράπεζα.
Τεχνοκράτης δεν είναι ο θεατρικός επιχειρηματίας ή ο παραγωγός της ταινίας (με την ευκαιρία να πω ότι ο παραγωγός με τον οποίο δουλεύω, έχει ¶ρη σύνοδο Ποσειδώνα στον δωδέκατο , σχεδόν πάνω στον ωροσκόπο του και σελήνη στους Ιχθείς! Μόλις το σκέφτηκα αυτό!) γιΆ αυτό και βλέπουμε τις βραβεύσεις της παραγωγής από την ακαδημία του κινηματογράφου στην Αμερική και σε άλλες, σοβαρότερες καλλιτεχνικά χώρες και φεστιβάλ. Δεν δίνει κανένας βραβείο λογιστή ή αιθουσάρχη.

Τώρα που έγινες εντελώς σαφής σχετικά με το θέμα της ερμηνείας των φυσικών ζωδίων και την εμπλοκή του 12ου, να σου εξηγήσω με δυο λόγια το σκεπτικό. Η φυσική θέση των οίκων είναι πάγια και την έχω στο μυαλό μου σαν την διαφάνεια Α. Η από ωροσκόπο οικοθεσία είναι η διαφάνεια Β, που τοποθετείται πάνω από την Α. Η διαφάνεια Β, δίνει τον τόνο και τις συνδυασμένες ιδιότητες της εμπλοκής Α+Β. Η διαφάνεια Β δεν μπορεί ποτέ να καταργήσει την έδρα Α και λειτουργεί μέσα σε αυτή ως φιλοξενούμενος σε ένα σπίτι που μπορεί να το διακοσμήσει όπως θέλει και ίσως να ρίξει κάποιο τοίχο, αλλά δεν θα επέμβει ποτέ στα θεμέλια. Η διαφάνεια Α έχει προδιαγραφές και αιτήματα, έτσι όπως αυτά ορίζονται στην φυσική τους θέση και από τον φυσικό κυβερνήτη, που με τίποτα δεν μπορεί να αντιπαρέλθει η Β.
Σε έναν πλανήτη στον 12ο θα δώσω ξεχωριστή σημασία στην σχέση του με τον Ποσειδώνα, μόνο αν αυτή υπάρχει. Σε κάθε άλλη περίπτωση θεωρώ δεδομένη την σχέση του πλανήτη αλλά και του κυβερνήτη του ζωδίου της ακμής στον 12ο , με τον Ποσειδώνα , και μόνο από την θέση του στον 12ο, αφού αναγκάζεται να συμμορφωθεί στους κανόνες του κυρίαρχου του οίκου, που σε αυτή την περίπτωση είναι ο Ποσειδώνας. Η ενέργεια κάθε ζωδίου που θα βρεθεί στην ακμή κάποιου οίκου, θα προσανατολιστεί ώστε να εξυπηρετήσει τα «συμφέροντα» ή αν θες τον λόγο ύπαρξης του οίκου, με τις δεξιότητες και τις αδυναμίες που φέρει.

Ένας άνθρωπος που επιλέγει να εκφραστεί επιλέγοντας την δουλειά του σκηνοθέτη ή του διευθυντή φωτογραφίας, σαφώς και έχει έντονη επιρροή Ποσειδώνα στον χάρτη του, αλλά εμένα θα μου έφτανε και η τοποθέτηση πλανητών στον 12ο αν αυτοί κυβερνούν οίκους που έχουν συνάφεια. Έτσι, όταν ο κυβερνήτης του 5ου βρίσκεται στον 12ο , δεν θα βιαστώ να πω ότι ο άνθρωπος έχει «θαμμένη» την αυτοέκφρασή του. Είναι πιθανό να εκφράζεται με έναν τρόπο που σχετίζεται με ένα κρυφό ή μοναχικό τρόπο με τον έξω κόσμο. Μια τέτοια όψη μπορεί να περιγράφει ένα συγγραφέα ή ακόμα κι έναν μουσικοσυνθέτη ή τον σχεδιαστή κινουμένων σχεδίων (μια και ο 5ος σχετίζεται με τα παιδιά), που όλα αυτά και πολλά άλλα επαγγέλματα είναι εντελώς μοναχικά. Μπορεί όμως να είναι και η όψη ενός ναυτικού που έχει αφήσει πολλά άγνωστα παιδιά σε διάφορα λιμάνια της υδρόγειου. Εννοείται ότι αυτό θα εξαρτηθεί από το σύνολο του χάρτη, όπως πολύ καλά, καλύτερα γνωρίζεις.

Σαφώς και ο 12ος έχει την ιδιότητα να «θάβει», «κρύβει» ή όπως αλλιώς θέλεις να το πεις, αλλά αυτή είναι και η λειτουργία της υπεραναπλήρωσης, ως επούλωσης τραυμάτων και θεραπευτική ιδιότητα του 12ου . Δεν είναι τυχαίο που οι καλλιτέχνες είναι «ραγισμένες» προσωπικότητες που ψάχνουν έναν τρόπο φυγής από όσα τους πονούν , θαμμένα στην λήθη του 12ου και την ψυχική τρωτότητα.

ΥΓ: Το θέμα των φιλάθλων\οπαδών ομάδων, είναι τεράστιο. Αφού συγκαταλέγεσαι και εσύ στα μεγάλα αγόρια, θα σου πω πως αρχικά, αν δεν ήταν ¶ρεια υπόθεση και ήταν μόνο η αίσθηση της συντροφικότητας και μια μεγάλη ιδέα, θα υπήρχε και ένας αξιοσημείωτος αριθμός γυναικών στην ενασχόληση με ομάδες και ποδόσφαιρο, πράγμα που δεν συμβαίνει.
Πολύ σωστά επεσήμανες ότι η ομάδα είναι μια μεγάλη συντροφική παρέα κτλ. Μάθε λοιπόν ότι η ομάδα ενέχει θέση πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας και πράγματι δίνει ένα Ποσειδώνιο υποκατάστατο πεδίο, ώστε να λειτουργήσει το αντρικό φύλο τον ¶ρη του. Δηλαδή ένα είδος υπεραναπλήρωσης, με σκοπό την καλύτερη λειτουργία της ¶ρειας ανάγκης. Υπερασπίζεται την ομάδα του, τρελαίνεται όταν χάνει, χάνει τον έλεγχο όταν του την βρίζουν ή του την κατηγορούν, κάνει τσαμπουκάδες στα γήπεδα, τα βάζει με τους ίδιους του τους αρχηγούς, φτιάχνει ήρωες και ο κάθε χαμένος αγώνας, είναι μια χαμένη μάχη επικράτησης και πρωτιάς. Εντελώς ¶ρεια πράγματα, γιΆ αυτό και οι γυναίκες δεν βρίσκουν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα παιχνίδια ανταγωνισμού και επικράτησης.
Η στάση τους αυτή όμως, αλλάζει όταν πρόκειται για Εθνική ομάδα και πρωτιά. Θυμήσου πως ξαφνικά οι γυναίκες είδαν ποδόσφαιρο με αντρική μανία, όταν ήταν να πάρουμε τον τίτλο. Πως βάψαμε τα πρόσωπα άσπρο\μπλε και βγήκαμε στις πλατείες να παρακολουθήσουμε τον τελικό στις γιγαντοοθόνες για να μοιραστούμε με αγνώστους την αίσθηση της συντροφικότητας που περιγράφεις … Αυτό γιατί έχουν και οι γυναίκες ¶ρη, αλλά με λιγότερες ανάγκες αδρεναλίνης και λιγότερη τεστοστερόνη.
Στατιστικά, ο γιος θα είναι ότι ομάδα είναι και ο πατέρας. Το αγόρι θα ασχοληθεί με την ομάδα από μικρό, με τον ίδιο τρόπο που θα επιλέξει αυθόρμητα το αυτοκινητάκι από μια κούκλα (έχει γίνει και σχετική έρευνα επί του θέματος, αλλά δεν μπορώ να επεκταθώ άλλο σε αυτό το θρεντ).

[Atrapos]

Μπορεί εγώ να στέκομαι συχνά στο δέντρο αλλά τουλάχιστον είμαι πιο σύντομος από σένα που κοιτάς όλο το δάσος. :bigsmile:

Όσο για τη σημασία που δίνεις στον φυσικό ζωδιακό, το γνωρίζω απλά δεν συμφωνώ ή αν θες δεν ακολουθώ την ίδια πρακτική, όπως εξήγησα. Πάλι όμως με μπερδεύεις. Όταν λες ότι ο «φυσικός κυβερνήτης» είναι η διαφάνεια Α που δεν αλλάζει ότι και να δείχνει η οικοθεσία, πως μπορείς να λες
«Σε έναν πλανήτη στον 12ο θα δώσω ξεχωριστή σημασία στην σχέση του με τον Ποσειδώνα, μόνο αν αυτή υπάρχει.»;
Σχέση με τον κυβερνήτη υπάρχει πάντα, ανεξάρτητα από όψεις ή ό,τι άλλο. Αν έχεις έναν Κρόνο στον Τοξότη θα δεις τη σχέση του με τον Δία. Αν ο Κρόνος είναι στον 12ο και θεωρείς «φυσικό κυβερνήτη» τον Ποσειδώνα θα πρέπει να δεις τι σχέση έχουν. ¶λλα τέλος πάντων, ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να βλέπει ένα ωροσκόπιο.

Το θέμα Κάτια είναι ότι παραδοσιακά τα μέσα ψυχαγωγίας αντιστοιχούν στον 5ο οίκο. Στον 12ο αντιστοιχούν οι φυλακές, αναμορφωτήρια κλπ. Έχει γράψει πρόσφατα ένα σχετικό άρθρο και η ¶ννα Σχοινοπλοκάκη. Τώρα να έρθουμε εμείς να πάρουμε τον κινηματογράφο από τα μέσα ψυχαγωγίας και να τον τοποθετήσουμε στον 12ο είναι μια υπέρβαση. Να το συζητήσουμε, δεν το αρνιέμαι, αλλά θα πρέπει να ξέρουμε τι λέμε. Φαντάζεσαι να διαβάζει κάποιος για τον 12ο
«Είναι ότι έχει ταλαιπωρία, φυλακές, αναμορφωτήρια, άσυλα, νοσοκομεία και σινεμά» (έχω πάρει την πρόταση από το άρθρο της ¶ννας προσθέτοντας το σινεμά).
Θα πρέπει να είσαι και εσύ πάντα από κοντά να εξηγείς στον καθένα τα σχετικά με τον Ποσειδώνα, την τρέλα των δημιουργών κλπ. Ειδικά όμως όταν ξεχωρίζεις τον κινηματογράφο αναφερόμενη βασικά σε σκηνοθέτη / σεναριογράφο (ή πρόσθεσες τώρα και τον παραγωγό; ) μπερδεύεται πολύ το πράγμα.

Αλλά το βασικό μου πρόβλημα είναι ότι στηρίζεις αυτή τη σχέση σχεδόν αποκλειστικά στον Ποσειδώνα. Με την ίδια λογική μάλλον θα έπρεπε να εντάξουμε στον 12ο όλες τις τέχνες. Εκεί κάπου στραβώνει το πράγμα και δυσκολεύομαι να ακολουθήσω. Αν προς στιγμή ξεχάσεις τη «φυσική» θέση του Ποσειδώνα στον 12ο, μπορείς να δικαιολογήσεις τη συσχέτιση του κινηματογράφου με τον 12ο; Αλλά μάλλον ο «φυσικός ζωδιακός» είναι τόσο «φυσικός» για σένα που θα σου είναι δύσκολο να σκεφτείς διαφορετικά.

Τώρα για το ποδόσφαιρο ήθελα να πω ότι δεν είναι μια απλή έκφραση της αδρενελίνης ή τεστοστερόνης. Είναι και αυτό, όπως είναι και υπακοή στα κοινωνικά πρότυπα που θέλουν τα αγόρια να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και τα κορίτσια όχι. Αν ήταν όμως μόνο αυτό θα είχε ημερομηνία λήξης. Σκέψου ότι αυτό το «τι ομάδα είσαι;» είναι ουσιαστικά η πρώτη επιλογή που κάνει ένα αγόρι στη ζωή του και που αποτελεί μέρος της ταυτότητάς του (δεν είναι έτσι απλά η ομάδα του μπαμπά). Όσο μεγαλώνει θα κάνει κι άλλες επιλογές που θα τον χαρακτηρίζουν (σχολές, δουλειές, χόμπι, αυτοκίνητα, κοπέλες) αλλά το πρώτο στοιχείο της ταυτότητάς του που το επέλεξε μόνος του είναι η ομάδα του. Μπορεί να ακούγεται πεζό αλλά δεν είναι καθόλου ασήμαντο.

[Κοραλλία Μόζορα]

Κάτια,

συμφωνώ με όσα λες για τον Ποσειδώνα και την σχέση του με τον κινηματογράφο. Όμως θα συμφωνήσω με τον Δημήτρη ότι οίκοι και φυσικά ζώδια δεν ταυτίζονται απόλυτα. Ένας Ερμής στην Παρθένο και ένας Ερμής στον Κριό στον 6ο οίκο δεν θα λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο. Τα ζώδια είναι το πώς και οι οίκοι το τι. Το τι και το πώς δεν ταυτίζονται. Ο Ερμής στον 6ο οίκο θα εκδηλώσει το τι του οίκου αλλά το πώς θα εκδηλωθεί από τον Κριό.

Αυτό σημαίνει ότι ο Ερμής στον Κριό στον 6ο μπορεί να προσανατολιστεί σε θέματα εργασίας αλλά δεν θα δώσει την ορθολογιστική, οργανωμένη και λεπτομερή σκέψη που θα έδινε ο Ερμής στην Παρθένο. Με την ίδια λογική, μια Αφροδίτη στους Ιχθείς δεν θα λειτουργήσει το ίδιο με μια Αφροδίτη στο 12ο. Είναι διαφορετική η ψυχολογική της λειτουργία επειδή ακριβώς διαφέρει το πώς του ζωδίου που θα βρεθεί. Μιας Αφροδίτης στον 12ο δεν θα είναι βασική της λειτουργία ο ρομαντισμός ή η ωραιοποίηση του έρωτα, η ανάγκη ομορφιάς γύρω της κ.λπ.

[katiakiss]

¶ρα λοιπόν, καταλήγουμε στο να κρατήσει ο καθένας τον τρόπο σκέψης του.

Δημήτρη, δεν θα σου απαντήσω σε όσα υποθετικά ρωτάς γιατί δεν είναι ο τρόπος που σκέφτομαι και πάλι! Απομονώνεις παραδείγματα. Αν απαντούσα, θα έπρεπε να γράφω πολλά, αλλά έχω κλείσει μέσα μου ήδη και δεν σκοπεύω να σου γράψω λίστα των ειδικοτήτων που υπάγονται στον κινηματογράφο, γιατί δεν έχει κανένα νόημα για ένα Σκορπιό με ωροσκόπο Ταύρο, ο ορισμός της μη μετακίνησης θέσεων.
Όσο για το ποδόσφαιρο, πες τα με τους ειδικούς επιστήμονες που έχουν άλλη γνώμη.
Στον 5ο είναι και τα αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και τα τυχερά παιχνίδια που αρνούμαι να τα βάλω , για παράδειγμα, δίπλα από το αριστούργημα του Νικίτα Μιχάλκωφ «Ψεύτης Ήλιος». Με τον ίδιο τρόπο που σου πέφτει βαρύ το σινεμά δίπλα από τα θεραπευτήρια.
Θα ξαναπώ αυτό που λατρεύω να λέω σε κάθε τέτοια περίπτωση. Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε.

Κοραλλία μου καλησπέρα και σε σένα.

Καταλαβαίνω απόλυτα το σκεπτικό και είναι ο τρόπος που έμαθα πριν 22 χρόνια, όταν άρχισα να ασχολούμαι με την αστρολογία. Απόλυτα σωστός και ακριβής. Έλα όμως που για μένα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μπερδέψω τον Ερμή της Παρθένου με τον Ερμή των Διδύμων, όπως και την Αφροδίτη του Ταύρου με εκείνη του Ζυγού. Τις ερμηνείες που δίνεις εσύ στον Ερμή 6ου και Κριού, τις ίδιες θα έδινα κι εγώ, απλώς αφήνω πολύ μεγαλύτερο περιθώριο εμπλοκής του οίκου και των αρχών του, πράγμα που σε κάθε περίπτωση το έχω δει να λειτουργεί στην πράξη. Το ίδιο κάνω και με τους πλανήτες, απλώς τώρα εστιάσαμε στους οίκους.

Ένας χάρτης χρησιμοποιεί πολλούς τρόπους για να μας δώσει στην δική του γλώσσα κάποιες πληροφορίες. Το μεγάλο σφάλμα στην αστρολογία, ξεκινά από το φτωχό, φτωχότατο λεξιλόγιο γύρω από τις ιδιότητες των οίκων και των αρχών τους. Το ίδιο ισχύει και για τους πλανήτες.
Η μανιέρα της αντιστοίχισης 5 εννοιών σε κάθε οίκο και πλανήτη, είναι η κατάρα που ακολουθεί τις ερμηνευτικές ευκολίες και μας ρίχνει στο πνευματικό βάλτωμα.
Αλίμονο αν η ζωή είχε τόσο λίγες λεπτές αποχρώσεις και τόσο λίγες έννοιες όσες αντιστοιχούν στους οίκους και τους πλανήτες, έτσι όπως αυτοί παρουσιάζονται ευρέως.
Όπως θα ξέρεις, είναι σχεδόν αδύνατον όταν γράφουμε ένα ποστ να αναφέρουμε τις δεκάδες ιδιότητες των οίκων και των πλανητών για τους οποίους μιλάμε. Έτσι πέφτουμε στα ίδια και τα ίδια για να καταλαβαίνουν και οι πολλοί τι λέμε.
Με αυτόν τον τρόπο, λίγοι έχουν πρόσβαση σε ελεύθερους και τολμηρούς συνειρμούς. Μένουν σε μανιέρες τύπου: 12ος, νοσοκομεία, κρυφά, απομόνωση και όσα σιχάθηκα να περιγράφω. Και η πλάκα είναι πως αν ξεχάσεις ένα, όλο και κάποιος θα πεταχτεί να το συμπληρώσει, χωρίς να ξέρει ότι μπορεί να λείπουν άλλοι 15 συσχετισμοί. Με κάτι τέτοια γελάω. Τι να πεις;
Η έννοια του «όλου» στον 12ο απλώς αναφέρεται αραιά και που, ενώ είναι νούμερο ένα έννοια για τον τελευταίο οίκο του ζωδιακού, τοποθετημένο χωρίς καμία επαρκή εξήγηση πρακτικής σημασίας και αξίας. Στους 100 που διαβάζουν, αν το εμπεδώσουν οι 10 , καλά θα είναι.

Το χειρότερο είναι ότι μην έχοντας εμπεδώσει όλες τις έννοιες και τις ιδιότητες, ακόμα και επαγγελματίες αστρολόγοι, αναρωτιέμαι τι είδους προβλέψεις κάνουν. Μια χαρά μου εντάσσουν το νοσοκομείο στην πρόβλεψη ή την απομόνωση, την κυριολεκτική ή μεταφορική φυλακή και τα κρυφά. Την πνευματική ενόραση ή την γόνιμη έμπνευση γιατί δυσκολεύονται τόσο πολύ να την προβλέψουν;
Μήπως επειδή δεν μπορείς να ερμηνεύσεις το μη πρακτικό και χειροπιαστό με πρακτικούς τρόπους;

Όπως βλέπεις, τοποθετούμαστε οι τρεις μας παίζοντας μπάλα μόνοι μας και οι υπόλοιποι αναρωτιούνται τι ακριβώς λέμε. Και ο λόγος δεν είναι ότι λείπουν διακοπές. Κι εγώ σε διακοπές είμαι και μια χαρά γράφω κάτω από την κληματαριά. Τους λείπουν τα στοιχεία εκείνα που θα κάνει το πνεύμα τους να ξεκολλήσει από την πρώτη δημοτικού της αστρολογίας και δεν φταίνε οι ίδιοι για αυτό.
Όσο δεν προάγονται περισσότερο οι φιλοσοφικές τοποθετήσεις και μένουμε όλοι μας σε δασκαλίστικες επαναλήψεις διδακτικού χαρακτήρα, η αστρολογία για μένα, θα στερείται τον 5ο της.
Την αυθόρμητη χαρά!

Αφού δεν είμαι επαγγελματίας αστρολόγος και δεν έχω κανένα άλλο οικονομικό ή άλλου είδους όφελος, τι άλλο μπορεί να με κρατάει σε ένα αστρολογικό site εκτός από την τρέλα, την χαρά και την γοητεία της αστρολογίας; Την ανάγκη να πάω πιο πέρα; Όσο πιο πέρα γίνεται, κι ας με πετάξει έξω. Και τι έγινε;

ΥΓ: Πολλά δεν έγραψα για Ερμής στον Ιχθύ και στον 12ο που θέλει να μένει κρυφή η σκέψη του; Βάλε και ένα Κρόνο στον 3ο στους Διδύμους… Σε τετράγωνο μεταξύ τους… Μια χαρά! Όμως, τίποτα δεν είναι πάγιο στην ζωή. Γιατί να είναι στην αστρολογία;

[Atrapos]

Τώρα τα πήρες και ξενέρωσες. Ίσως να φταίει πάλι το ύφος μου που σε εκνεύρισε. :sorry:

Δεν έχω αντίρρηση να το αφήσουμε εδώ, πάντως σίγουρα δεν ζήτησα να μου γράψεις λίστα με τις ειδικότητες του κινηματογράφου.

Αφορμή για την αρχική σου τοποθέτηση στάθηκε ένας ενδοιασμός μου να αποδεχτώ τον κινηματογράφο σαν μέρος του 12ου οίκου, τον οποίο παράθεσες εκφράζοντας την απορία σου. Ελπίζω τουλάχιστον να έγινε κατανοητό γιατί έχω αυτόν τον ενδοιασμό. Όπως είναι εύκολο να αντιστοιχήσουμε τον ¶ρη με τον αθλητισμό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο αθλητισμός ανήκει στα θέματα του 1ου οίκου, έτσι δεν μπορώ να δεχτώ και τον κινηματογράφο στον 12ο. Τουλάχιστον μέχρι να με πείσει κάποιος, χωρίς να χρησιμοποιεί σαν μέσο τον Ποσειδώνα.

Υ.Γ1 Αν εσύ τα παίρνεις έτσι κάτω από την κληματαριά τι να πούμε εμείς κάτω από το ταβάνι;:sad:

Υ.Γ2 Αυτό για τον ωροσκόπο Ταύρο που το βρήκες; Εγώ έγραψα ότι η έκλειψη στον Καρκίνο έγινε στον 3ο οίκο μου αλλά μη βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Κριός είναι ο ωροσκόπος μου.:bigsmile:

[katiakiss]

ΥΓ1 Αν εσύ τα παίρνεις έτσι κάτω από την κληματαριά τι να πούμε εμείς κάτω από το ταβάνι;:sad:

Υ.Γ2 Αυτό για τον ωροσκόπο Ταύρο που το βρήκες; Εγώ έγραψα ότι η έκλειψη στον Καρκίνο έγινε στον 3ο οίκο μου αλλά μη βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Κριός είναι ο ωροσκόπος μου.:bigsmile::laugh::laugh: Καθόλου δεν τα πήρα και έχω πιει και κάτι τσιπουράκια και είμαι γεια σας τώρα! Συνάδελφος είσαι δηλαδή και τώρα όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα! Ελπίζω τον ωροσκόπο σου να μην τον λες για καλό. Ούτε ο Κριός το έχει ευκολάκι με την αλλαγή απόψεων. Θα έλεγα μάλιστα ότι η προσαρμοστικότητά του έχει την κινητικότητα ενός κομοδίνου, από εκείνα τα βαριά με τα σκαλίσματα.
Επειδή εκτιμώ το χιούμορ αφάνταστα, θα σου κάνω την χάρη να σε αγνοήσω για σήμερα. :amuse:

ΥΓ 1: Έκαναν δουλειά και οι στενοχωρημένες φατσούλες που κοτσάρισες για να κάνεις τον καλό.:toung:....

ΥΓ 2: ...τον καλό χωρίς καμία επιτυχία βεβαίως! :laugh:

[Atrapos]

Θα έλεγα μάλιστα ότι η προσαρμοστικότητά του έχει την κινητικότητα ενός κομοδίνου, από εκείνα τα βαριά με τα σκαλίσματα.


και ντιβανοκασέλας μπορώ να σου πω ......:lol:

αν με διαβεβαιώσεις κι ότι δεν με βρίζεις με αυτό το γαλλικό που έχεις γράψει από κάτω και δεν μπορώ να διαβάσω, τότε μια χαρά είμαστε:laugh:

[electrosurfer]

Καλημέρα σε όλους.
Διαβάζοντας πρωί πρωί (με το καφεδάκι) , αυτό το πολύ ωραίο άρθρο , και ύστερα την συζήτηση σας περί του κινηματογράφου (αν και θα τοποθετηθώ και εγώ σε αυτό αμέσως παρακάτω) , μπορώ να πω οτι μου κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον.
Ο καθείς στον τομέα του , μπορεί να χαρακτηριστεί ως "καλός - μέτριος - κακός" , για παράδειγμα υπάρχουν καλοί / μέτριοι αλλά και κακοί γιατροί , υπάρχουν καλοί / μέτριοι / κακοί σκηνοθέτες ή ηθοποιοί ή υδραυλικοί ή επιχειρηματίες. Νομίζω οτι ο καθένας μας είναι άξιος του να κάνει αυτό που τον εμπνέει περισσότερο.
Η 7η τέχνη (Κινηματογράφος) δεν είναι απλώς ένα γύρισμα μιας ταινίας με τους συντελεστές της, αλλά και ο τόπος / χρόνος και ο τρόπος που γυρίζεται μια ταινία, αλλά και σε ποιό Target group στοχεύει η ίδια η ταινία.
Ο στόχος κάθε σκηνοθέτη / παραγωγού κάθε ταινίας , είναι να ταυτίσει τον θεατή με το ίδιο το σενάριο , με τον πρωταγωνιστή ή με τον χαρακτήρα που θα του κεντρίσει το ενδιαφέρον μέσα στην ταινία.
Θυμηθείτε απλώς μερικές παραγωγές , με ένα σενάριο το οποίο θα μπορούσε π.χ κάποιος να το γράψει ακόμα και στην Τζαμάικα , και βαφτίζοντας έναν πράκτορα με κωδική ονομασία..τον αριθμό ενός λεωφορείου που έπαιρνε τακτικά (007 - Ιαν Φλέμινγκ)
Μια άλλη παραγωγή (εξαιρετικά πολλά έτη φωτός μπροστά για την εποχή της) , είναι η πολύ κλασική ταινία του 1927 "Metropolis" , όπου για τα δεδομένα της εποχή της ταινίας ..ο σκηνοθέτης / σεναριογράφος ήταν πολλά έτη φωτός μπροστά απο την εποχή τους.
Αν οι ταινίες "Back to the future" "The fifth element" , θεωρούνται ταινίες επιστημονικής φαντασίας για την δική μας εποχή , φανταστείτε πως φαίνοταν η ταινία Metropolis για την εποχή πριν 85 χρόνια. Ακόμα και έτσι όμως, και παίρνοντας τελείως αντικειμενικά την ταινία ...θα μπορούσαμε να πούμε οτί η συγκεκριμένη ταινία (πλέον) θεωρείται "ταινία επιστημονικής φαντασίας" ; Εγώ δεν το νομίζω. Μια καθαρά εμπνευσμένη ταινία βγαλμένη απο το μέλλον , όπου σεναριογράφος και σκηνοθέτης ήρθαν σε αρμονία και πέτυχαν "το γλυκό", δοκιμάζοντας (πιθανότατα) κάτι πολύ extreme για την εποχή τους.
Υπάρχουν φυσικά και ταινίες με πολύ απλό σενάριο , όπως για παράδειγμα το "The blair witch project" , όπου ο τρόπος γυρίσματος της ταινίας ήταν τόσο αληθοφανής ...και κέντρισε το ενδιαφέρον του θεατή γιατί πέτυχε η συνταγή της ταύτησης του θεατή με το σενάριο της ταινίας.
Οπως σαφέστατα υπάρχουν και ταινίες με ακριβή παραγωγή ....αλλά φτάνεις στο συμπέρασμα και λες "Ναι μεν αλλά...θα ήθελα κάτι επιπλέον ή το περίμενα διαφορετικό" , καθώς ο θεατής σε εκείνη την περίπτωση ...άλλο πράγμα περιμένει να δει ...και άλλο πράγμα βλέπει , με αποτέλεσμα να μην ταυτίζεται 100% με την ταινία, ή να μην του αφήνει την γεύση που θα ήθελε.
Πολύ εμπνευσμένος (προσωπικά) σκηνοθέτης/σεναριογράφος , θεωρώ πως είναι ο Κρίστοφερ Νόλαν (Μεμέντο - Inception - The dark knight , κ.τ.λ) όπου πετυχαίνει ακριβώς αυτό που θέλει ο θεατής , την απόλυτη ταύτηση του με το σενάριο της ταινίας , καθώς ο τρόπος που τις γυρίζει.
Νομίζω σε γενικές γραμμές πάντως ισχύει η λεγόμενη "έμπνευση" κάθε ανθρώπου , όπου μπορεί να μεγαλουργήσει στον τομέα που ασχολείται αναμφισβήτητα. Και θα συμφωνήσω απόλυτα στο γεγονός οτι όταν κάποιος "δεν το'χει" , εεε τελικά "δεν το'χει" και πρέπει να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

Πάνω σε κάτι που είπατε σχετικά με τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα , 2 πλανήτες που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 200 χρόνια και άλλαξαν άρδην την κλασική αστρολογία , με την μοντέρνα αστρολογία του παρόντος. Δεν ξέρουμε εαν τα επόμενα 10-20 - 50 χρόνια ανακαλυφθεί κάποιος άλλος πλανήτης που έχει εγκλωβιστεί στην βαρύτητα του ήλιου και συνυπάρχει σε τροχιά με τους υπόλοιπους πλανήτες , ώστε να συμπεριληφθεί στην παρούσα βασική αρχή.

Αν και θα ανοίξω το θέμα πολύ περισσότερο απ'όσο πρέπει , και δεν ξέρω εαν αρμόζει στο Topic εδώ , θα ήθελα όμως μια απάντηση.
Γιατί στην αστρολογία δεν συμπεριλαμβάνονται και οι υπόλοιποι δορυφόροι του ηλιακού συστήματος (Φόβος / Δείμος , Καλλιστώ , Γανημίδης , Τιτάνας , Ιώ , κτλ); Ισως να είναι χαζή η ερώτηση μου , αλλά έχω την εντύπωση οτι δεν το'χει ρωτήσει κανένας έως τώρα (ίσως κάνω και λάθος). Το γεγονός όμως οτι τα περισσότερα σώματα του σύμπαντος , έχουν λάβει ελληνικές ονομασίες , προφανώς και κάτι θα σημαίνει.

Τώρα για τον 12ο οίκο , με ήλιο , ερμή και αφροδίτη ...τι να πω;; Για μένα η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Να'χετε καλή μέρα , και υπομονή με τις υψηλές θερμοκρασίες , καλοκαιράκι είναι !

[stavri7]

electrosurfer μην ανησυχεις don't worry be happy,ομοιοπαθων και εγω και πολλοι αλλοι μεσα σε αυτο το forum....A! και το σημαντικοτερο και η Τζουλια Αλεξανδρατου....

[katiakiss]

Electrosurfer, το θέμα μας ήταν αν ο Ποσειδώνας κυβερνά τον κινηματογράφο ή όχι. Εξ αυτού προέκυψε η ανάγκη να ορίσουμε κατά κάποιο τρόπο το καλλιτεχνικό μέρος της 7ης τέχνης. Δεν τίθεται θέμα τι και ποιος είναι ποιοτικός ή μη ποιοτικός κινηματογράφος. Αν ο Ποσειδώνας κυβερνά τον κινηματογράφο, δεν κάνει διάκριση στις «καλές» και «κακές» ταινίες. Δεν ενδιαφέρει την κουβέντα μας το σε ποιους απευθύνεται μια ταινία ή πότε γυρίζεται (αυτά που γράφεις ισχύουν:bigsmile:, αλλά δεν εξυπηρετούν:cry:).

Σχετικά με τους δορυφόρους του Ήλιου δεν θα μπορέσω να σε βοηθήσω γιατί προσωπικά δεν ασχολούμαι με τίποτε άλλο πέρα από τους κλασικούς πλανήτες και τους δεσμούς Σελήνης. Ελπίζω κάποιο φωτισμένο μέλος να σου λύσει την απορία. Αν και γνώμη μου είναι να επικεντρωθείς στην μελέτη των ήδη γνωστών στοιχείων γύρω από την αστρολογία και σε δεύτερο επίπεδο να απασχολήσεις τον νου σου με ερωτήσεις που αν δεν έχεις την προηγούμενη εμπειρία, θα αναγκαστείς να δεχτείς την όποια απάντηση άκριτα, χωρίς την δυνατότητα του αντίλογου ή έστω του διαλόγου.

Stavri7 , το μέλος Electrosurfer δεν εξέφρασε την άποψη ότι έχει κάποιο πρόβλημα, ώστε να σπεύσεις να του συμπαρασταθείς βάζοντας μάλιστα στον τορβά του φανταστικού προβλήματος και άλλα μέλη , φανταστικά και αυτά , φαντάζομαι.
Αν έχεις εσύ κάποια προβλήματα, σε προτρέπω να τα εκθέσεις και να κάνουμε μια προσπάθεια να τα λύσουμε. Είναι κρίμα να ταλαιπωρούνται τόσο κατάφορα κάποια μέλη μέσα σε αυτό το forum , όπως λες, μπροστά στα απαθή μας μάτια. :blink:

[taurine]

Βρε παιδιά, σας διαβάζω τόσες μέρες και ομολογω πως παραλίγο να μπερδευτω κι εγω με το 12ο.
Ο συγκεκριμένος οίκος, κατ'εμέ, και όπως τον αντιλαμβάνομαι, είναι ο οίκος του "αποσύρεσθαι".
Είναι ο οίκος που κανείς δεν δικαιούται να τον "παραβιάζει", καθώς κρύβει τα πιό μυστικά και μύχια όνειρά μας, τις πιο κρυφές επιθυμίες μας και όλα όσα μας κάνουν να ξεφύγουμε από την πιεστική πραγματικότητα.

Ήταν το δωμάτιο που κλειδωνόμουν στην εφηβεία μου, (όταν κοντραριζόμουν με τους γονείς μου για τη απαγόρευση εξόδου) και το κασσετόφωνο στη διαπασών με τους αγαπημένους μου Doors, που με ταξίδευαν με το Spanish Caravan, και την αξέχαστη εισαγωγή του με την ακουστική κιθάρα.

Ηταν το όνειρο που έβλεπα επάνω στην ακουαρέλλα, όταν σχεδίαζα επάνω της με μαλακό μαύρο μολύβι, να παίρνει σάρκα και οστά.

Ήταν η απόλυτη ταύτιση με το σενάριο και τους πρωταγωνιστές, όταν πρώτη φορά είδα σε θερινό το Δράκουλα του Κόπολα, παρέα με μια συμμαθήτριά μου στο Λύκειο. Βυθίστηκα στο έργο και ένιωθα λες και δεν ήμουν στον πλανήτη γη.

Ήταν η πρώτη μου ερωτική απογοήτευση όταν στα 20 μου, δοκίμαζα ένα καλοκαίρι τα περίφημα "υποβρύχια" για όσους ξερουν, και η ζάλη που ήταν αρκούντως ανακουφιστική.

Είναι τα φτερά που νιώθω να έχω στους ώμους,όταν μπαίνω σε ένα μεγάλο βαπόρι και βλέπω μόνο τη θάλασσα να ανοίγεται μπροστά μου. Τίποτε άλλο δεν με κάνει να "ξεφεύγω" τόσο.

Είναι αυτό που λέμε, "θέλω να μείνω μόνος/η μου, μην με ενοχλείτε". Τωρα, το τί θα κάνει κάποιος για να "ξεφύγει" όταν μένει μόνος του, εξαρτάται και από άλλες παραμετρους του χάρτη του.

Κι όσο για τους καλλιτέχνες, δεν τους μπερδεύω με τον 5ο.
Ο 5ος πιστεύω πως ενεργοποιεί τη χαρά και την ικανοποίηση που παίρνει μια λαμπερή ντίβα του σινεμά, από τα χειροκροτήματα που εισπράττει στην πρεμιέρα. Ο 12ος είναι κυρίως η απήχηση, η επιρροή, ή αν θέλουμε η "γεύση" ή η μόδα που αφήνει στο κοινό της, πχ η τάση να τη μιμηθούν οι κυρίες ή οι κρυφές φαντασιώσεις που ίσως εμπνεύσει στους κυρίους.

Η ακμή του 12ου μου είναι στον Τοξότη. Μέσα υπάρχει ο Ποσειδώνας.
Ο ωροσκόπος μου είναι επίσης στις τελευταίες μοίρες του Τοξότη, και ο Δίας μου στον 5ο οίκο.
Μέχρι ώρας, δεν δυσκολεύμαι να βρω ακόμη και στα πιό χαζά πράγματα μία σχετική ευχαρίστηση, και να μην χάνω το κουράγιο μου.
Και όσον αφορά τον 12ο μου,μέχρι ώρας μου έπαιξε καποια παιχνίδια, αλλά δεν το έβαλα κάτω.
Ονειρευόμουν καλλιτεχνικά σενάρια,επιστημονικής φαντασίας, αναφορικά με τα επαγγελματικά μου, αλλά κατέληξα να εργάζομαι σε χώρους περιορισμού/εγκλεισμού (Ποσειδώνας 12ος) με ανθρώπους από πολύ πολύ μακρινές χώρες (Τοξότης).

Αλλά, τι να κάνουμε, τουλάχιστον συνεχίζουμε και ονειρευόμαστε! Αυτό τουλάχιστον μας το επιτρέπει ο 12ος!

[electrosurfer]

Electrosurfer, το θέμα μας ήταν αν ο Ποσειδώνας κυβερνά τον κινηματογράφο ή όχι. Εξ αυτού προέκυψε η ανάγκη να ορίσουμε κατά κάποιο τρόπο το καλλιτεχνικό μέρος της 7ης τέχνης. Δεν τίθεται θέμα τι και ποιος είναι ποιοτικός ή μη ποιοτικός κινηματογράφος. Αν ο Ποσειδώνας κυβερνά τον κινηματογράφο, δεν κάνει διάκριση στις «καλές» και «κακές» ταινίες. Δεν ενδιαφέρει την κουβέντα μας το σε ποιους απευθύνεται μια ταινία ή πότε γυρίζεται (αυτά που γράφεις ισχύουν:bigsmile:, αλλά δεν εξυπηρετούν:cry:).

Σχετικά με τους δορυφόρους του Ήλιου δεν θα μπορέσω να σε βοηθήσω γιατί προσωπικά δεν ασχολούμαι με τίποτε άλλο πέρα από τους κλασικούς πλανήτες και τους δεσμούς Σελήνης. Ελπίζω κάποιο φωτισμένο μέλος να σου λύσει την απορία. Αν και γνώμη μου είναι να επικεντρωθείς στην μελέτη των ήδη γνωστών στοιχείων γύρω από την αστρολογία και σε δεύτερο επίπεδο να απασχολήσεις τον νου σου με ερωτήσεις που αν δεν έχεις την προηγούμενη εμπειρία, θα αναγκαστείς να δεχτείς την όποια απάντηση άκριτα, χωρίς την δυνατότητα του αντίλογου ή έστω του διαλόγου.

Stavri7 , το μέλος Electrosurfer δεν εξέφρασε την άποψη ότι έχει κάποιο πρόβλημα, ώστε να σπεύσεις να του συμπαρασταθείς βάζοντας μάλιστα στον τορβά του φανταστικού προβλήματος και άλλα μέλη , φανταστικά και αυτά , φαντάζομαι.
Αν έχεις εσύ κάποια προβλήματα, σε προτρέπω να τα εκθέσεις και να κάνουμε μια προσπάθεια να τα λύσουμε. Είναι κρίμα να ταλαιπωρούνται τόσο κατάφορα κάποια μέλη μέσα σε αυτό το forum , όπως λες, μπροστά στα απαθή μας μάτια. :blink:



Οχι προς θεού ! Δεν εξέφρασα κάποιο πρόβλημα. Αν και ζητώ συγνώμη γιατί ξέφυγα λίγο απο το θέμα , απλώς ίσως θα μπορούσατε να μου λύσετε αυτές τις απορίες.

Η αλήθεια είναι Katiakiss, οτι με το αντικείμενο (αστρολογία) είχα ασχοληθεί παλαιότερα. Ορισμένες θεωρίες που είχα μερικά χρόνια νωρίτερα , μπορώ να σου πω οτι αρχιζουν να αναθεωρούνται στο πέρασμα του χρόνου , λόγω διαφόρων καταστάσεων (προσωπικών). Τα'χω καλά με τον εαυτό μου :bigsmile: . Επίσης θεωρώ οτι δεν είναι ούτε πλεόνασμα , αλλά ούτε και μειονέκτημα του να'χει κάποιος πλανήτες στον 12ο οίκο. Ο κάθε πλανήτης (φαντάζομαι) λειτουργεί αναλόγως στον οίκο όπου βρίσκεται στην φάση της γέννησης ενός ανθρώπου , οπότε και εκεί σπεύδω να διορθώσω το "κακογραμμένο" ίσως .... η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ακόμα και εμείς που έχουμε πλανήτες στο 12ο οίκο , είμαστε κρίκοι μιας αλυσίδας , όπου είναι απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία του πράγματος. Οπως για παράδειγμα το να θεωρούμαστε και να μας θεωρούν σημαντικούς για τους εκάστοτε ανθρώπους που γνωρίζουμε στη ζωή μας, και νομίζω οτι είναι πολύ σημαντικό αυτό.

[stavri7]

katiakiss Καμια σχεση δεν το εκανα για να του συμπαρασταθω ούτε και να τον παρηγορησω περισσότερο το μηνυμά μου ήταν χιουμοριστικό για αυτο παρεθεσα και το ονομα της tv persona επειδή σε καποιο αλλο αρθρο ειδα οτι εχει και εκεινη τους προσωπικους της πλανητες στον 12ο.Δεν είπα οτί έχω προβλήματα με το 12ο μου και τον αντιμετωπιζω οπως πιο πάνω αναφερεί το μελος taurine απλα για εμένα χωρις να ξέρω πόλλα πράγματα απο αστρολογία βρίσκω πως αυτός ο οίκος είναι ο πιο ''γοητευτήκος'' και ο πιο ''μυστήριος'' και μου αρέσει να διαβάζω γι΄αυτόν.

[Κοραλλία Μόζορα]

Κάτια μου,

μανιέρες και "κουτάκια" μακριά από μένα, όσο πιο μακριά γίνεται. Ανάλωσα όλη την ζωή μου αναζητώντας την ουσία. Πρέπει να σου πω όμως ότι και η ταύτιση φυσικού ζωδιακού και οίκων μπορεί να είναι μανιέρα. Αυτή η ερμηνευτική προσέγγιση ονομάζεται αλφαβητική αστρολογία και σημαίνει πως ¶ρης/Κριός/1ος οίκος ταυτίζονται απόλυτα κ.λπ. Όμως με τον ωροσκόπο μου στον Ζυγό δυσκολεύομαι πολύ να αντιληφθώ αυτή την αντιστοιχία.

Ο 1ος οίκος υπερβαίνει κατά πολύ τις ιδιότητες του ¶ρη και του Κριού. Κατ' αρχήν, ο 1ος οίκος σχετίζεται με την εμφάνιση ενός ατόμου, πράγμα που δεν μπορεί να αντιστοιχηθεί στον Κριό και τον ¶ρη. Ακόμα, ο 1ος οίκος είναι οι ρόλοι που υιοθετούμε από παιδιά μέσα στην οικογένειά μας και που διαμορφώνουν αργότερα την προσωπικότητά μας, πράγμα που επίσης δεν μπορεί να ταυτιστεί με τον Κριό και τον ¶ρη. Θα μπορούσα να πω πολλά για όλα τα ζώδια/οίκους/πλανήτες.

Κατά την γνώμη μου, τα πάντα σ' ένα χάρτη λειτουργούν σ' ένα ψυχολογικό επίπεδο: πλανήτες, ζώδια, οίκοι, όψεις. Το καθένα όμως απ' αυτά έχει την δική του λειτουργία και δεν μπορεί να ταυτιστεί απόλυτα με την λειτουργία του άλλου. Υπάρχει αντιστοιχία αλλά όχι ταύτιση. Να δώσω ένα παράδειγμα σ' αυτό για να γίνω πιο κατανοητή.

Αν ισχύει το σκεπτικό σου (της αλφαβητικής αστρολογίας) τότε ένας Ερμής στους Ιχθείς στον 1ο οίκο πρέπει να ταυτίζεται στην λειτουργία του μ' ένα Ερμή στον Κριό στον 12ο. Όμως υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σ' αυτές τις δυο θέσεις. Ο Ερμής διαφέρει στην δομική του λειτουργία. Αυτό συμβαίνει επειδή ενώ πλανήτες/οίκοι/ζώδια έχουν μεταξύ τους κάποιες αντιστοιχίες, δεν μπορούν να ταυτιστούν απόλυτα επειδή είναι διαφορετική η λειτουργία πλανητών, οίκων και ζωδίων.

[katiakiss]

Γεια σου Κοραλλία…

Να ξεκαθαρίσω αρχικά ότι δεν χρέωσα κανέναν σε προσωπικό επίπεδο για μανιέρες. Η κουβέντα ήταν γενική. Αλίμονο αν είχα τέτοια πρόθεση και την έγραφα και τόσο αναιδώς. Όμως έχεις δίκιο αν μπερδεύτηκες γιατί αληθεύει ότι απαντώντας σε κάποιον συγκεκριμένα, έχω το κακό συνήθειο να ανοίγω την κουβέντα και να τοποθετούμε σε γενικότερο πλαίσιο, παρασυρμένη.

Όχι, όμως. Δεν εμπλέκω το αλφαβητικό Κριός\1ος \¶ρης. Αυτό το γράφω στο φόρουμ για να βοηθηθούν τα άπειρα μέλη στους συνειρμούς και ίσως αυτό να μπερδεύει εσένα και τον Δημήτρη στο τι εννοώ.

Για να μην επεκταθώ περισσότερο σε μια συζήτηση που αξία θα είχε γύρω από ένα τραπέζι και όχι σε ένα φόρουμ, θα πω ότι απλώς δεν ξεχνώ ποτέ την φυσική δομή του ωροσκοπίου, αλλά και την Ηλιακή, ανεξάρτητα από την οικοθεσία που προκύπτει κατά την ώρα της γένεσης. Έτσι, για μένα, ένας Κριός με ωροσκόπο Ζυγό και τον ¶ρη του στον Αιγόκερω και στον 4ο οίκο(όχι και τόσο καλός οίκος, αλλά ζώδιο έξαρσης) στο πίσω μέρος του μυαλού μου θα έχω πάντα ότι είναι ένας Κριός με ¶ρη στον Ηλιακό του 10ο και με ιδιαίτερη αποστολή να μάθει τον 7ο του (Ζυγός) . Έτσι, θα στρέψει όλη του την ζωή προς την κατεύθυνση και τους τρόπους του Ζυγού. Πολύ συχνά αυτός ο συνδυασμός δίνει στρατιωτικούς. Η επιθυμία του Κριού (εγώ) να υπερισχύσει το εγώ του πάνω στους άλλους (Ζυγός) και με έναν ¶ρη στον 4ο (φυσικό οίκο του Καρκίνου\ασφάλεια\πατρίδα κτλ) , στο ζώδιο του Αιγόκερω (ιεράρχηση, εποπτεία, ένστολοι, αξιώματα, εξουσία κτλ)

Ελπίζω να κατάφερα να εξηγήσω λίγο καλύτερα το σκεπτικό. :bigsmile:

[katiakiss]

katiakiss Καμια σχεση δεν το εκανα για να του συμπαρασταθω ούτε και να τον παρηγορησω περισσότερο το μηνυμά μου ήταν χιουμοριστικό για αυτο παρεθεσα και το ονομα της tv persona επειδή σε καποιο αλλο αρθρο ειδα οτι εχει και εκεινη τους προσωπικους της πλανητες στον 12ο.Δεν είπα οτί έχω προβλήματα με το 12ο μου και τον αντιμετωπιζω οπως πιο πάνω αναφερεί το μελος taurine απλα για εμένα χωρις να ξέρω πόλλα πράγματα απο αστρολογία βρίσκω πως αυτός ο οίκος είναι ο πιο ''γοητευτήκος'' και ο πιο ''μυστήριος'' και μου αρέσει να διαβάζω γι΄αυτόν.Δεν υπάρχει λόγος απολογίας γιατί τελικά, εγώ είμαι η παρορμητική που διαβάζω βιαστικά και καταλαβαίνω ότι υποβόσκει στην διάθεσή μου! (και δεν θέλεις να ξέρεις τι υποβόσκει στην διάθεσή μου αυτό τον καιρό:wacko:)

Συμφωνώ με αυτό που γράφεις, το να είσαι σημαντική για την ζωή των ανθρώπων που γνωρίζεις, πιθανόν λόγω της εμπειρίας σου στα θέματα του 12ου να λειτουργείς με έναν θεραπευτικό τρόπο στις ψυχές των ανθρώπων με τους οποίους έρχεσαι σε πιο στενή επαφή.
Μην ξεχνάς ότι στο τέλος, τον κάθε οίκο ο καθένας τον βιώνει με τον εντελώς δικό του τρόπο.

Είδα στο προφίλ σου ότι είσαι καινούργια. Σου εύχομαι καλή διαδρομή στο ταξίδι της αναζήτησης
:bigsmile:

[Lena Dim]

καλησπέρα σας,

Θα ήθελα όποιος μπορεί να με διαφωτίσει σχετικώς...αν δεν υπάρχουν πλανήτες στο 12ο και μόνο η ακμή του στο Λέοντα τι πληροφορίες μας δίνει εφόσον δεν υπάρχουν πλανήτες???? Επίσης ήθελα να πω πως ότι διάβασα στο άρθρο σας για τον προοδευτικό ισχύει...Εδώ και 4-5 μήνες έχω ερμή, ποσειδώνα και κρόνο στο 12ο στον αιγόκερω...τα μαρτύρια δεν έχουν τέλος...ούτε εγώ δεν με αντέχω ώρες ώρες...με έπιασαν και οι 2 εκλείψεις στους διδύμους και στον τοξότη (τοξοτίνα βλέπετε...)...ΠΟΤΕ θα έρθουν καλύτερες μέρες πια????

[keymaster_12]

Κατια και Atrapos (συγγνώμη δεν ξέρω το όνομά σου, αγένεια λίγο αλλά τι να κάνω:embarrest) να αναφέρω και εγω την άποψή μου (καθώς διάβασα όλη την συζήτηση σας:bigsmile:) που θεωρώ πως συνδέει κάπως τα παραπάνω, χωρίς ιδιαίτερη αναφορά σε οίκους ή ζώδια! Νομίζω πως το ζήτημα σας άπτεται της οπτικής γωνίας απο την οποία το βλέπετε. Μιλάμε για τον 12ο οίκο και στην πορεία έχουμε το ερώτημα εάν κατατάσουμε την τέχνη του κινηματογράφου στον οίκο αυτόν. (Το να πω πως κάθε άποψη είναι δεκτή, είναι περιττό μιας και κουβέντα κάνουμε, δεν μαλώνουμε ούτε είμαστε στο γήπεδο:toung:).

Νομίζω πως το όλο θέμα έχει να κάνει με το πως όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τους οίκους και το τι μπορεί να περιλαμβάνουν. Αυτό προϋποθέτει πως ερμηνεύουμε έναν χάρτη (ψυχολογική αστρολογία λόγου χάρη, ιατρική αστρολογία και λοιπά...). Δηλαδή κάθε οίκος ανάλογα με την οπτική γωνία που τον μελετάμε μπορεί να μας δείξει αρκετά πράγματα. Η Liz Greene ας πούμε δίνει τις δικές της ερμηνείες για τον 12ο, εξετάζοντας όμως τον γενέθλιο βάσει της ψυχολογικής αστρολογίας μονάχα. (Ενδεικτικά αναφέρω πως θεωρεί ότι ο οίκος αυτός σχετίζεται μέχρι και με τη ζωή μέσα στη μήτρα του παιδιού [παραθέτω το πρωτότυπο για να καταλάβετε: The umbilical effect and life in the womb]).

Δεν μπορώ να την αναιρέσω (έχω διαβάσει πολλές μελέτες της και έχω εκπλαγεί απο την έρευνα που έχει κάνει:nuts:), αλλά προσωπικά ούτε θα μου πέρναγε από το μυαλό να σκεφτώ κάτι τέτοιο σε έναν γενέθλιο χάρτη, ούτε και να το συνδυάσω με κάποιο τρόπο!

Επομένως με αυτό το τόσο απλοϊκό παράδειγμα, θεωρώ πως όλα είναι σχετικά με το πως εμείς ορίζουμε απο πριν τις παραμέτρους μας. όταν έχουμε να κάνουμε με μια απλή όψη ή με έναν συνδυασμό εκέι όλα φαίνονται εύκολα και μπαίνουμε σε κάποιες μανιέρες, γιατί απο κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Όταν πάμε στον συνδυασμό εκεί είναι που χρειάζεται υπομονή και μεγάλο θάρρος (για να παραδεχτούμε τις τυχόν λανθασμένες ερμηνείες μας κατά την ανάλυσή μας).

Για το θέμα του κινηματογράφου vs 12ου οίκου, προσωπικά δεν θα ήθελα να τον κατατάξω οπωσδήποτε σε έναν οίκο, γιατί θεωρώ πως "μανιερίζουμε" λιγάκι επικίνδυνα και εκεί. Ανάλογα τον εκάστοτε χάρτη θα μπορούσαμε να δούμε όπως λες έναν τονισμένο 12ο ή άλλους πόσους πιθανούς συνδυασμούς.

Νομίζω πως κρατάμε τα παραδοσιακά στοιχεία γενικότερα, γιατί έχουμε ορισμένες βάσεις (όπως σε κάθε επιστήμη:bigsmile:) και στην πορεία απορρίπτουμε, ενσωματώνουμε, προσθέτουμε ή αφαιρούμε. Ας μην ξεχνάμε πως πάντα θα εκπλαγούμε απο κάποιο χάρτη, γιατί παραδοσιακά δεν θα ταιρίαζουν τα όσα λέμε με τα όσα λένε τα βιβλία. (ένα χαζό αλλά τυπικό παράδειγμα, ο Ερμής μου είναι στους Διδύμους αλλά στον 12ο οίκο, έχοντας ωροσκόπο Καρκίνο. Τα εγχειρίδια μιλάνε για έναν Ερμή στον 12ο, που εκφράζεται μεν αλλά όχι με τον προφορικό λόγο κατά κύρια βάση. Προσωπικά όμως είμαι λαλίστατος, ιδίως στον προφορικό λόγο). Δεν έρχομαι σε αντιπαράθεση με κανέναν σας και είναι σχεδόν "σαθρό" και κάπως "άτοπο" το επιχείρημα που αναφέρω (δεν αξίζει τον κόπο να μου απαντήσετε γιατί ισχύει το παραπάνω, ήδη το γνωρίζω:cheesy:), απλά θέλω να υποστηρίξω πως γιατί να μπαίνουμε στη διαδικασία να κατατάσουμε όταν όλες οι απόψεις έχουνε κάποια βάση, απλά τις βλέπουμε απο άλλη θέση? Η εκάστοτε ταινία σαν διασκέδαση είναι άλλος οίκος, σαν δουλειά άλλος, σαν οικονομικό έσοδο που θα αποφέρει επίσης άλλος οίκος, επομένως δεν γίνεται ταυτόχρονα να ισχύουν όλοι οι οίκοι και συνάμα κανένας ταυτόχρονα! Επιλέγουμε τον τρόπο που θα μελετήσουμε την ταινία και μετά την τοποθετούμε στον οίκο της μελέτης μας (καταλαβαίνετε τι εννοώ εύχομαι...:worried:)

Θεωρώ πως όλοι είμαστε θεατές στο τεράστιο έργο με τίτλο "Αστρολογία", που το παρακολουθούμε άλλοι πολλά χρόνια, άλλοι δεκαετίες και άλλοι λίγο καιρό. Πάντα η κάθε σειρά του κινηματογράφου θα το βλέπει με άλλο κριτικό μάτι, δεν σημαίνει πως έχει απαραίτητα λάθος, απλά επιλέγει να εστιάσει αλλού ή θεωρεί ως καλύτερη σκηνή μια διαφορετική απο εκείνη της πάνω σειράς. Στο τέλος όλοι πιστεύω πως θα θαυμάσουμε την ταινία που μόλις είδαμε και θα πούμε ένα μεγάλο μπράβο σε όλους όσους βοήθησαν για να φτιαχτεί και θα την προτείνουμε και σε άλλα άτομα, μήπως και τους κινήσουμε το ενδιαφέρον και πάει λέγοντας! Εντέλλει στο ίδιο έργο θεατές είμαστε!

Υ.Γ. Δεν υπονόησα πως έχετε μαλώσει, δεν έχει ο λόγος μου την χροιά αυτή, απλά έχω μάθει να συνδυάζω πάντα και να μην βλέπω κάτι ξεκομμένο απο τα άλλα!

[Atrapos]

Αγαπητέ Keymaster_12 (ούτε κι εγώ ξέρω το όνομα σου αλλά δεν το θεωρώ αγένεια),
Γενικά δεν διαφωνώ με όσα έγραψες (παρεμπιπτόντως μου φαίνεσαι λαλίστατος και στο γραπτό λόγο). Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμφωνούμε και να τελειώσει εδώ το θέμα.

Το γενικότερο ζήτημα όμως είναι ότι από τη μια πλευρά έχουμε την αυστηρή παράδοση της αστρολογίας που κατατάσσει κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα σε κάθε οίκο (μιας και για οίκους μιλάμε) και από την άλλη έχουμε τη σύγχρονη αντίληψη της σχετικότητας των πάντων που λίγο-πολύ αναφέρεις, όπου όλα χωράνε παντού. Νομίζω πως αν η παραδοσιακή αντίληψη είναι κάπως απωθητική λόγω της αυστηρότητάς της και η σύγχρονη αντίληψη είναι συχνά εξίσου απωθητική λόγω της σύγχυσης που προκαλεί. Και αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ είναι όταν έχουμε προαποφασίσει τι θέλουμε να βρούμε σ’ ένα χάρτη και ερμηνεύουμε τα διάφορα στοιχεία έτσι ώστε να μας δώσουν αυτό που από την αρχή ζητούσαμε. Όταν δεν υπάρχει ένας «τυφλοσούρτης», χρειάζεται καλή κρίση και συχνά διαίσθηση για να φτάσεις σ’ ένα σίγουρο συμπέρασμα.

Συγκεκριμένα για τον κινηματογράφο λοιπόν, πιστεύω ότι εξετάζοντας έναν συγκεκριμένο χάρτη θα πρέπει να αναζητήσουμε την τυχών έφεση στους πλανήτες. Ένας τονισμένος Ποσειδώνας για παράδειγμα (όπως στην περίπτωση του Μίκυ απ’ όπου ξεκίνησε η κουβέντα) είναι μια καλή ένδειξη. Από εκεί κι ύστερα το πως / που θα εκδηλώσει αυτήν την έφεση ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι άλλη ιστορία και εκεί παίζουν ρόλο και οι οίκοι. Αν για παράδειγμα η καλλιτεχνική τάση δεν συνδυάζεται με την απαραίτητη εκφραστικότητα δύσκολα θα έχουμε έναν ηθοποιό, μπορούμε όμως να έχουμε έναν επιχειρηματία στο χώρο των τεχνών. Αν υπάρχει ένας ισχυρός 10ος οίκος μπορεί αυτή η καλλιτεχνική τάση να γίνει καριέρα / κοινωνικό πρόσωπο. Αν υπάρχει ένας ισχυρός 12ος οίκος μπορεί να γίνει κατάθεση ψυχής.

Πιστεύω λοιπόν ότι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος είναι δύσκολο να δει τον κινηματογράφο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους ταυτόχρονα (και διασκέδαση και καριέρα και λεφτά και λυτρωτική έκφραση κλπ). Κάτι θα υπερισχύει και αυτό θα φαίνεται στον χάρτη του. Αλλά βέβαια η στάση του καθενός μας απέναντι στον κινηματόγραφο (όπως και σε οτιδήποτε άλλο) μπορεί να διαφέρει, όπως διαφέρουν και οι χάρτες μας. Το πως θα βιώσει ο κάθε άνθρωπος τους οίκους είναι δικό του θέμα και δεν χρειάζεται να γενικεύουμε γιατί περιοριζόμαστε χωρίς λόγο.

Δημήτρης

[SAGIVI]

Συμφωνω μαζι σου Κατια. Εχω διαπιστωσει, εστω κι αν ασχολουμαι τελειως ερασιτεχνικα, οτι ο Vehlow ειχε δικιο οταν υποστηριζε , πως το ηλιακο ωροσκοπιο παιζει σημαντικο ρολο και δεν πρεπει να το παραβλεπουμε.

[keymaster_12]

Αγαπητέ Δημήτρη σε ευχαριστώ για την απάντησή σου καταρχάς! Αγένεια εννοούσα πως απευθυνόμουν σε δυο άτομα, το ένα με το όνομά του και το άλλο με το ψευδώνυμο!:bigsmile:

Συμφωνώ με την αντιμετώπιση της παραδοσιακής vs σύγχρονης αντίληψης! Εννοείται πως χρειαζόμαστε βιβλία, εγχειρίδια και λοιπά, καθώς όλοι από κάπου ξεκινάμε να μελετάμε μια επιστήμη, και εγώ όπως και εσύ φαντάζομαι από κάπου ξεκινήσαμε. Αυτό που υπονοούσα είναι πως δεν νομίζω ότι είναι σωστό να μένουμε μόνο σε αυτά και να μην προσπαθούμε να περάσουμε σε επόμενο βήμα. Κανένα βιβλίο δεν σου μαθαίνει τη σύνδεση όλων των στοιχείων ενός χάρτη, μόνοι μας την κάνουμε. Καλή κρίση και διαίσθηση θεωρώ πως την χρειαζόμαστε όλοι σε κάθε ανάλυση χάρτη, καθώς η ερμηνεία απαιτεί και μια διαίσθηση, όχι μόνο τι λένε τα βιβλία! Όντας μεγάλος θαυμαστής των βιβλίων, με ενοχλεί όμως να ακούω ότι ο ¶ρης στον Κριό συμβολίζει μονάχα τα παρακάτω10 πράγματα (δεν θα τα αναφέρω, απλό παράδειγμα φέρνω). Θα μπορούσε να συμβολίζει και κάτι ακόμα, πράγμα που πολλά άτομα δεν το δέχονται. Αφού το βιβλίο δεν το λέει σου λένε! Αυτή η εμμονή είναι που με εκνευρίζει λιγάκι! :mad: Δεν πιστεύω πως εξελίσσομαι αν εμμένω μονάχα σε αυτά που διαβάζω, οφείλω να κάνω και τις δικές μου παρατηρήσεις!

Για τον κινηματογράφο συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις, και για τον Ποσειδώνα και για τους οίκους και ακόμα περισσότερα. Τα έχουμε διαβάσει από βιβλία και έχουν μια βάση. Απλά από τη στιγμή που όπως είπες θα εκφραστούν ανάλογα με τον χάρτη μας, για ποιο λόγο να κατηγοριοποιήσω το που ανήκουν? Ο κινηματογράφος, γιατί να πρέπει να τον εντάξω σε κάποιο οίκο, εφόσον θα τον μελετήσω ατομικά για να δω πως θα εκφραστεί σε κάποιο ωροσκόπιο? Αυτό προσπάθησα να εκφράσω χτες με την διαφορετική οπτική γωνία που έλεγα. Εφόσον υπάρχουν 12 οίκοι, γιατί να ανήκει μονάχα σε έναν? Εφόσον δεν μιλάμε για συλλογικά αρχέτυπα του Γιούνγκ(όχι δεν θα αναφερθώ καθώς ξεφεύγουμε, αλλά καταλαβαίνεις πως το εννοώ!) τότε δεν υπάρχει λόγος κατάταξης. Αυτό εννοούσα πάντως!

Φυσικά ταυτόχρονα δεν θα δει ένας άνθρωπος τον κινηματογράφο από όλες τις πλευρές, πάντα κάτι θα υπερτερεί έχεις δίκιο. Νομίζω όμως πως θα συμφωνήσω περισσότερο με την τελευταία σου δήλωση «Το πως θα βιώσει ο κάθε άνθρωπος τους οίκους είναι δικό του θέμα». Εδώ είμαι και εγώ! Ακόμα και αν κάποιος έχει στον χάρτη του τονισμένο Ποσειδώνα στον 10ο, μπορεί το άτομο να μην το ανακαλύψει ποτέ, λόγου χάρη! Επομένως νομίζω πως συμφωνούμε διαφωνώντας…

Κώστας

[katiakiss]

Κώστα μου, για να μην τα ισοπεδώσουμε όλα στο τέλος, να σου πω ότι κάποιες βασικές πληροφορίες είναι απαραίτητες για την ερμηνεία ενός χάρτη ή την εξέταση μιας υπόθεσης\περίπτωσης , από αστρολογική σκοπιά.

Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να δούμε τα καλλιτεχνικά θεάματα που δεν περιορίζονται στον κινηματογράφο φυσικά. Υπάρχουν χορευτικές ομάδες, υπάρχει το πατινάζ, το θέατρο, η αυτοσχεδιαστική κωμωδία, τα μαγικά επί σκηνής, το τσίρκο και ένα σωρό άλλα που υπάγονται στον 5ο . Δεν είναι ίδιοι καλλιτέχνες όμως οι χορευτές με αυτούς του τσίρκου ή της αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας.

Όταν λοιπόν σου ζητηθεί να δεις αν θα πάει καλά ένα θέαμα σε μία ημερομηνία, θα κοιτάξεις απαραίτητα τον 5Ο , έτσι δεν είναι;
Αν όμως το θέαμα γίνει συγκεκριμένο, τότε αυτό πρέπει να έχει έναν δικό του δείκτη για να μπορείς να το δεις. Ο κινηματογράφος έχει τον Ποσειδώνα. Έστω ότι σου φέρουν ένα χάρτη ρωτώντας σε, ποιο από τα επαγγέλματα 5ου κάνει ο κάτοχος του εν λόγω χάρτη. Τι θα κοιτάξεις;
Για παράδειγμα, την καριέρα την βλέπουμε στον 10ο , αλλά όχι τι καριέρα. Δεν βλέπουμε τους ίδιους δείκτες για έναν φωτογράφο ή ένα ζωγράφο , ακόμα και αν ο ένας φωτογραφίζει το τοπίο που ο άλλος φωτογραφίζει.

Όταν ψάχνεις τα νοσοκομεία, κοιτάς 12ο και δεν διαχωρίζεις τον τομέα που ειδικεύεται το νοσοκομείο. Το Ωνάσειο δεν το ψάχνεις στον 5ο επειδή ο Λέοντας σχετίζεται με την καρδιά και το Σωτηρία στο Δίδυμο\3ο επειδή ο Ερμής σχετίζεται με τους πνεύμονες. Υπάγονται όλα στον 12ο .
Αν όμως ψάχνεις την ειδικότητα του γιατρού, τότε ναι, κάποιος πλανήτης και κάποιος οίκος πρέπει να είναι τονισμένοι.
Για τον κινηματογράφο, η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να υπάρχει έντονος Ποσειδώνας και 12ος , με όλους τους άμεσους ή άμεσους τρόπους που ένας χάρτης μπορεί να το δείξει , κάνοντας τους δικούς του συνδυασμούς.

Επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω στον αέρα, ζήτησα από την διαχείριση να μου στείλει 10 τυχαίους χάρτες κορυφαίων σκηνοθετών του παγκόσμιου κινηματογράφου και ελπίζω να εντυπωσιαστείς, όσο εντυπωσιάστηκα κι εγώ με την τόσο έντονη εμπλοκή Ποσειδώνα\ 12ου και Ήλιου \5ου .

Σύντομα θα αναρτηθεί η σχετική εργασία γιατί κατά τα άλλα, είμαι και σε διακοπές…

[keymaster_12]

Κάτια μου δεν θέλω να ισοπεδώσω τίποτα πίστεψέ με το ακριβώς αντίθετο! Φυσικά και συμφωνώ με όλα όσα λες, ειδικά το κομμάτι των νοσοκομείων πολύ γέλασα, μπράβο σου!:laugh:. Έχεις δίκιο απλά δεν εστίασα στο ειδικό τόσο πολύ!

Όπως λες υπάρχει η βασική γνώση που μαθαίνουμε απο τα βιβλία ή απο μελέτες ή απο έρευνες, είμαι κάτι παραπάνω απο υπερ, αφού πιστεύω πως απο κάπου όλοι ξεκινάμε. Ναι τα θεάματα θεωρητικά είναι στον 5ο και δέχομαι και την Ποσειδώνια άποψη σου (θεωρώ πως υπάρχει μεγάλη σχέση, λόγω της Ποσειδώνιας φύσης). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σε κάποιον χάρτη παίζει το ενδεχόμενο να δούμε και κάποιους άλλους πιθανούς συνδυασμούς, τους οποίους αν μείνουμε κολλημένοι δεν θα τους ερμηνεύσουμε σωστά ή θα τους αγνοήσουμε, εκεί είναι η ουσία της κουβέντας μου!

Φυσικά θα θεωρήσω ορισμένους δείκτες σαν δεδομένους, αφού απο κάπου θα ξεκινήσω να μελετώ τον εκάστοτε ατομικό χάρτη. Απλά θέλω να είμαι και ανοιχτός και σε άλλες ερμηνείες. Νιώθω πως βάζοντας σε καλούπια τα πάντα Κάτια τότε θα μείνουμε με ένα τεράστιο εγχειρίδιο που θα απαντά σε όλες μας τις απορίες, επομένως ποιά η ανάγκη της ανάλυσης, αν μπορούμε απλά να γυρίσουμε τις σελίδες?

πχ ο κινηματογράφος σαν θέαμα πάει στον 5ο, σαν έκφραση πάει στον δωδέκατο, σαν δουλειά θα κοιτάξω τον 10 κλπ. Όπως είπες και λέω και εγώ ανάλογα με τον εκάστοτε ατομικό χάρτη! Ναι σαν δείκτης σαφώς παίζει μεγάλο ρόλο ο Ποσειδώνας και ακόμα καλύτερα στον 12ο οίκο. Η αφηρημένη έννοια του κινηματογράφου πες μου όμως για ποιό λόγο να την κατατάξω κάπου, αφού σε κάθε χάρτη θα κοιτάξω τους ανάλογους δείκτες? Εκεί έγκειται η απορία μου αγαπητή Κάτια και όχι τόσο στους τρόπους ερμηνείας. Εκεί συμφωνούμε απόλυτα ίσως και περισσότερο απο όσο το αναλύουμε!

Όταν τελειώσεις το άρθρο θα χαρώ να το κοιτάξω πραγματικά, αφού συγκριτικά άρθρα με ενδιαφέρουν, όποιο και αν είναι το θέμα! Φυσικά όποτε το γράψεις, γιατί όλοι κατά τα άλλα είμαστε και σε διακοπές, καλά κάνεις και το αναφέρεις:bigsmile:

[katiakiss]

Κωστή μου, υπάρχει μια τεράστια παρανόηση που δεν την παρατήρησα από την αρχή. Εγώ δεν είπα να κατατάξουμε τον κινηματογράφο ντε και καλά σε κάποιο οίκο. Τον 12ο όμως, τον συνδέω με ιδιότητες των βασικών δημιουργών του κινηματογράφου, που είναι οι σκηνοθέτες και οι σεναριογράφοι δευτερευόντως. Με τον ίδιο τρόπο που τον χειρουργό θα τον δεις στον 8ο \Σκορπιό και θα συνδέσεις τα χειρουργεία με τον ¶ρη.
Όπως θα έχεις παρατηρήσει, όταν παρουσιάζουν μία ταινία, λένε μια ταινία του τάδε σκηνοθέτη και δεν αναφέρονται στην υπόλοιπη πλειάδα συντελεστών, ούτε καν στον σεναριογράφο που στην τελική είναι η αιτία της ταινίας (άλλη πίκρα αυτή!).

Διαβάζοντας ξανά και ξανά κάποιες θέσεις, κατάλαβα ότι δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πήρα αυθαίρετα ένα θέαμα από τον 5ο και το πήγα στον 12ο (δεν θυμάμαι ποιος το έγραψε αυτό) , ενώ στην ουσία αυτό που λέω, είναι ότι υπάρχει έντονος 12ος στους βασικούς δημιουργούς αυτού του θεάματος, που λέγεται κινηματογράφος.

Τα γραπτά είναι εκεί και όποιος θέλει μπορεί να το διαπιστώσει μόνος του τι ακριβώς υποστήριζα. :embarrest

Το Κριάρι μέσα μου, από την τρέλα του πάθους που με πιάνει, δεν καταλάβαινα τι είχαν καταλάβει οι άλλοι! :lol:

Έχω κι ένα Πλούτωνα να περνάει πάνω από τον ¶ρη μου ε; Υποτίθεται ότι εσείς με καταλαβαίνεται! :cry:

[keymaster_12]

Δεν υπάρχει λόγος ντροπής Κάτια, σε όλους συμβαίνει να παρανοούμε κάποια πράγματα, σιγά το πράγμα!:cheesy:

Ναι αυτό έλεγα και εγώ πως δεν υπάρχει λόγος κατηγοριοποίησης! Λογικά όπως έγραψα παραπάνω, δεν αναιρώ καθόλου τον Ποσειδώνα ή τον 12ο πάντα για τους βασικούς δημιουργούς (μεγάλη πίκρα όντως... Ποιός διαβάζει τους τίτλους τέλους, μόνο ελάχιστοι σε πληροφορώ!). Σαν επαγγελματίας μεταφραστής ακόμα και στον υποτιτλισμό ελάχιστοι θα γνωρίζουν ποιός έκανε όλη τη δουλειά λόγου χάρη!

Όσο για το Κριάρι που λες, λογικό είναι να είναι λιγάκι πιο ορμητικό, έτσι είναι η φύση του εξάλλου!!!:toung:

[Κοραλλία Μόζορα]

Γεια σου, Κάτια μου.

Ενδιαφέρουσα η εργασία που λες και περιμένω να την διαβάσω.

Πάντως ψάχνοντας για να επιλέξω χάρτες για το σεμινάριο, κοίταξα τους χάρτες του Αλμοδοβάρ και του Γούντυ ¶λεν, που είναι κι οι δυο και σκηνοθέτες και σεναριογράφοι. Δεν έχουν κανένα πλανήτη στο 12ο αλλά ο Ποσειδώνας είναι τονισμένος και στους δυο χάρτες. Κοίταξα ταυτόχρονα και τον χάρτη ενός Κύπριου τραγουδιστή και έχει Ήλιο και Αφροδίτη στον 12ο ενώ κανονικά δεν εντάσσουμε το τραγούδι στο 12ο.

Συμφωνώ με την άποψη του Δημήτρη ότι οι πλανήτες και τα ζώδια δείχνουν την έφεση και μετά αυτή διοχετεύεται στους οίκους. Όταν υπάρχει η έφεση, ο 12ος οίκος ευνοεί γενικά οποιαδήποτε καλλιτεχνική έκφραση, και όχι μόνο τον κινηματογράφο, επειδή ακριβώς η τέχνη γενικά είναι μια καλή διέξοδος των ψυχικών περιεχομένων του 12ου οίκου, που δεν έχουν την ευκολία να εκδηλωθούν με άλλους τρόπους.

Για να δώσω ένα άλλο παράδειγμα, ο Χεμινγουέη είχε Ερμή στην Παρθένο στον 12ο ενώ παραδοσιακά δε μπορούμε να εντάξουμε την λογοτεχνία και την συγγραφή στον 12ο. Το ίδιο ισχύει και για τους σεναριογράφους. Και χορευτές θα δούμε με πλανήτες στον 12ο ενώ δεν μπορούμε να εντάξουμε καθαρά τον χορό στον 12ο.

Έτσι, όταν υπάρχει η έφεση προς την τέχνη από πλανήτες και ζώδια, ο 12ος οίκος θα αποτελέσει ένα επιπλέον κίνητρο για τέτοιου είδους έκφραση λόγω της φύσης του, αλλά προς όλα τα είδη τέχνης και όχι μόνο στον κινηματογράφο. Ο 12ος μόνος του, χωρίς αυτή την έφεση, δεν θα δώσει το ίδιο, δηλαδή σκηνοθέτες, σεναριογράφους κ.λπ.

[katiakiss]

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό το σημείο Κοραλλιά:


Έτσι, όταν υπάρχει η έφεση προς την τέχνη από πλανήτες και ζώδια, ο 12ος οίκος θα αποτελέσει ένα επιπλέον κίνητρο για τέτοιου είδους έκφραση λόγω της φύσης του, αλλά προς όλα τα είδη τέχνης και όχι μόνο στον κινηματογράφο. Ο 12ος μόνος του, χωρίς αυτή την έφεση, δεν θα δώσει το ίδιο, δηλαδή σκηνοθέτες, σεναριογράφους κ.λπ.

Γι' αυτό και αν προσέξεις το ποστ μου, γράφω:


Επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω στον αέρα, ζήτησα από την διαχείριση να μου στείλει 10 τυχαίους χάρτες κορυφαίων σκηνοθετών του παγκόσμιου κινηματογράφου και ελπίζω να εντυπωσιαστείς, όσο εντυπωσιάστηκα κι εγώ με την τόσο έντονη εμπλοκή Ποσειδώνα\ 12ου και Ήλιου \5ου .

Ας πούμε τα υπόλοιπα πάνω στην εργασία, που για να αποφύγω ακριβώς αυτό που πολύ σωστά αναφέρει ο Δημήτρης, ότι ψάχνοντας κάτι που έχεις αποφασίσει να το βρεις, το βρίσκεις, δεν επέλεξα χάρτες. Απλώς ζήτησα να μου στείλουν τυχαία. Είναι κάτι που κι εγώ θέλω πραγματικά να δω κατά το πόσο και πως λειτουργεί. Όχι ότι ένας τόσο μικρός αριθμός χαρτών αποτελεί απόδειξη, αλλά στο βαθμό που οι τόσο κορυφαίοι σκηνοθέτες είναι περιορισμένοι στον αριθμό, είναι ένα καλό δείγμα.

Ωστόσο, τέλειους χάρτες από καλλιτεχνικής απόψεως, βρήκα και χθες το βράδυ, που είχαμε μια συζήτηση με μια παρέα και έψαχνα στο διαδίκτυο χάρτες κατά συρροή δολοφόνων. Αρκετός 12ος για να γίνει η ζημιά και ένας 5ος εξαιρετικής ομοιότητας με 5ο καλλιτεχνών, κι όμως…

Προβλέπετε ένα θερμό καλοκαίρι… :toung:

[Κοραλλία Μόζορα]

Επομένως, Κάτια μου, συμφωνούμε ότι ο Ποσειδώνας σημειοδοτεί τον κινηματογράφο αλλά το 12ο όχι. Όταν υπάρχει η έφεση λόγω Ποσειδώνα, το 12ο θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση, όπως βοηθά και σε όλα τα άλλα είδη τέχνης.

[katiakiss]

Τα ευρήματα λένε πολύ περισσότερα από μία τόσο απλή, λογική και ορθή προσέγγιση. Επειδή στον χάρτη μου ο 12ος δεν είναι καθόλου έντονος, ώστε να έχω μια φυσική ευχέρεια στην εμβάθυνσή του, γράφοντας ένα άλλο άρθρο που θα αναρτηθεί κάποια στιγμή, μπήκα στην διαδικασία να ασχοληθώ πάρα πολύ με αυτό το θέμα του 12ου και είδα και αρκετούς χάρτες. Τελειώνοντας εκείνο το άρθρο, ένιωθα για πρώτη φορά ότι πραγματικά είχα καταλάβει τι ακριβώς είναι ο 12ος.
Επειδή εκεί το θέμα δεν άπτεται των καλλιτεχνικών, αλλά με κάποιο τρόπο εμπλέκεται η φαντασία, θα σου πω μόνο αυτό.
Συμφωνούμε από την αρχή σε δύο βασικά πράγματα.
1) Στον 5ο κατατάσσεται κάθε θέαμα και καλλιτεχνική ανάγκη έκφρασης
2) Ο Ποσειδώνας κυβερνά τον κινηματογράφο.

Σε δεύτερη φάση συμφωνώ ότι ο 12ος , όπως και ο 8ος αλλά και ο 4ος , είναι οίκοι συχνά ενεργοποιημένοι ή τα αντίστοιχα υδάτινα ζώδια, που οδηγούν σε μια πιο βαθιά συναισθηματική προσέγγιση , μια απαραίτητη κατάσταση αν θέλουμε να μιλάμε για καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ουσίας.

Εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι ο 12ος της απόλυτης φαντασίας ως αποτέλεσμα απομόνωσης και περίσκεψης, αλλά και σύνθεσης εικόνας, είναι ένας οίκος που συναντάμε περισσότερο ενεργοποιημένο, με όλους τους τρόπους που μπορεί αυτό να γίνει στην αστρολογική γλώσσα, στους σκηνοθέτες.

Αντίστοιχα παρατήρησα τον 8ο στους ζωγράφους (σε χάρτες κορυφαίων πάντα). Κατά την γνώμη μου, πιθανότατα επειδή οι συναισθηματικές διεργασίες μέσα σε εκείνο τον οίκο είναι τόσο ισχυρές και ακραίες, που αποτυπώνονται στον καμβά σαν μια Πλουτώνια έκρηξη.
Δεν νομίζω πως είναι τυχαίο που η ψυχολόγοι μπορούν να καταλάβουν πολλά από την ζωγραφιά ενός παιδιού , αλλά και ενός ενήλικου.
Και μία φοβερή «σύμπτωση» γύρω από τα μεγάλα έργα τέχνης. Η αξία τους είναι τεράστια, μπαίνουν σε δημοπρασίες και κληρονομούνται ως ισχυρό περιουσιακό στοιχείο (όλα υποθέσεις 8ου \Σκορπιός\Πλούτωνας ).
Αυτό βεβαίως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ο 4ος ή ο 5ος και ο 12ος λιγότερο ή περισσότερο έντονα. Παρατηρώ απλώς την επανάληψη μιας σύμπτωσης σε χάρτες κοινής κατεύθυνσης-πορείας.

ΥΓ: Χαίρομαι πολύ που έχουμε την ευκαιρία να λέμε τόσα πράγματα! Βρίσκω κάποιο ενδιαφέρον! :bigsmile:

[μυσπ]

Πολυ καλο αρθο κ με 3 πλανητες στον 12ο με αφορα σιγουρα!