Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;;

[madcat]

Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;; Και αν ναι πόσο σας βοήθησε στην εσωτερική σας εξέλιξη;; Αν δεν την βρήκατε τι θέλετε να της πείτε;

[Λίλιαν Σίμου]

Αγαπητή madcat

Αν και το ερώτημα αυτό δεν εμπίπτει στην λογική, αλλά στην αίσθηση κάποιων στοιχείων, νονίζω πως ναι, την έχω βρει. Εκείνο που ένοιωσα είναι έντονη έλξη και ένα στήριγμα. Σαν να είναι το άλλο μισό! Να ξέρω πως μπορώ να μιλήσω χωρίς λόγια και να κατανοήσω χωρίς προσπάθεια...
Να είναι πάντα "εκεί" όταν το χρειάζομαι... Νομίζω αυτή η αίσθηση αφορά την αδελφή-ψυχή.

φιλικά
Λίλιαν Σίμου

[nickie]

Καλησπέρα....
και γω πιστεύω ότι την έχω βρει την αδερφή ψυχή μου...ίσως όμως να μην είμαστε ολήρως έτοιμοι για αυτό και για αυτο να αντιμετωπιζουμε κάποιες αναποδιές...αν η εκτίμησή μου είναι σωστή και όντως είναι αυτό που αισθάνομαι ολα θα πάνε καλά...
Η αδερφή ψυχή σου, είναι κυριολεκτικά το άλλο σου μισό....νιώθεις απερίγραπτη πληρότητα!!!

[prasina_matia]

Γλυκειά μου ΜadCat....

Δυστυχώς... δεν έχω βρεί την αδελφή ψυχή ακόμη... :(

Εχεις κάτι στο μυαλό σου, ώστε να την ξεχωρίσω μέσα στο πλήθος?? :)

φιλάκιααααα :)

[nickie]

όταν την συναντήσεις την αδεφή ψυχή σου πίστεψε με prasina matia θα το καταλάβεις.....θα το νιώθει όλος σου ο οργανισμός!όλο σου το είναι!
..με το καλό λοιπόν σε ολους.....

[tannia]

Τη βρήκα αλλά αυτή δε με βρήκε :biggrin:

[glikoulinaa]

Σίγουρα υπάρχει αυτό που ονομάζουμε "αδερφή ψυχή" ή μήπως όλα είναι στο μυαλό μας???
Μήπως είναι κάτι το ψεύτικο, μια ουτοπία??Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα!!Προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει!!Σίγουρα για κάποιους ανθρώπους νιώθουμε μια ιδιαίτερη έλξη ή κάποιο εντονότερο συναίσθημα αλλά δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο άτομο για χάρη του οποίου να δίναμε ακόμα και τη ζωή μας,(!!!)γιατί για μένα αυτό είναι αδερφή ψυχή!!!Το άλλο μας μισό!!!

[Μαργαρίτα!]

Κατά καιρούς έχω βρει πολλές φίλες, κολλητές, που τις θεωρούσα την αδελφή ψυχή μου. Ο Αόριστος βέβαια δείχνει ότι δεν τις θέωρώ έτσι πια! Πλέον πιστεύω στη διαφορετικότητα και δε μου αρέσει η φίλη μου να μοιάζει μαζί μου πολύ. (Τα βασικά μου αρκούν.)
Πιστεύω επίσης πως η έννοια της αδελφής ψυχής μάς προσδίδει μία ασφάλεια, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εφηβείας. Η "αδελφή ψυχή" , δε μας αφήνει μόνους στον κόσμο. Ακόμα και αν δεν την έχουμε βρει ακόμα, ξέρουμε πως κάποιο άτομο πάνω στη Γη θα μας καταλαβαίνει απόλυτα.
Να θέσω όμως και ένα ερώτημα: Είμαστε τόσο τυχεροί που θα συναντήσουμε την αδελφή ψυχή μας σε αυτά τα λίγα χρόνια ζωής μας πάνω στη Γη; Και αν το άλλο μου μισό γεννήθηκε πριν 1000 χρόνια;
Η αλήθεια είναι βέβαια πως όταν συναντάμε μερικά άτομα, δε χρειάζεται καν να συνομιλήσουμε για να καταλάβουμε πως ταιριάζουμε και πως θα κάνουμε πολύ παρέα. Εγώ πλέον, το αποδίδω στην αύρα που εκπέμπει το κάθε άτομο και γιατί όχι; σε κάτι που πρέπει να ζήσει με τη βοήθεια του νέου φίλου του!
ΥΓ: Βέβαια δε μπορώ να αμφισβητήσω κανέναν που βρήκε την αδελφή ψυχή του, ίσως και να υπάρχει...

[astral_dreamer]

Δε θα ελεγα οτι πιστευω στην κλασσικη εννοια της αδελφης ψυχης.. Δλδ ειναι λιγο μπερδεμενη η φραση "το αλλο μισο", απο τη μια θα συμπληρωνει το ατομο και απο την αλλη θα υπαρχουν πολλες κοντρες αφου ο ενας ειναι το αντιθετο του αλλου(??).. Πιστευω στα κοινα ενδιαφεροντα, στη χημεια, κ.λ. Υπηρξε ενα ατομο με το οποια ειχα απολυτη οικιοτητα (κ εκεινη το ιδιο) ανεξηγητα απ'την αρχη της γνωριμιας μας, οτι ξεραμε ο ενας τον αλλο, κατι που δε μου'χε ξανασυμβει, δεν κατεληξε σε σχεση αλλα σε φιλια.. Βεβαια, δε μπορω να ειμαι απολυτος οτι δεν υπαρχει αφου δε το εχω ζησει.. Γι'αυτο, οσοι και οσες ειναι στην κατηγορια μου, συνεχιστε το ψαξιμο!! :p Οσοι τη βρηκατε ευχομαι ο,τι καλυτερο ;)

Υ.Γ.: Και να απαντησω στην ερωτηση "τι θα της πω;" Οτι ειναι ατυχη που δε με εχει γνωρισει ακομα...! :rolleyes:

[Fotini Christodoulou]

Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;; Και αν ναι πόσο σας βοήθησε στην εσωτερική σας εξέλιξη;; Αν δεν την βρήκατε τι θέλετε να της πείτε;


Πιστευω πως υπαρχουν πανω απο ενας ανθρωποι που μπορει να ονομασουμε "αδελφη ψυχη",αναλογα με τι ζηταμε σε καθε στιγμη της ζωης μας.Πολλοι ανθρωποι,μπορει να εμφανιστουν στην ζωη μας και να μας ωθησουν σε αλλη κατευθυνση,διαφορετικο τροπο σκεψης κτλ.Αλλα αυτο δεν τους
κανει "το αλλο μας μισο".Οποτε δεν πιστευω πως κατι τετοιο υφισταται.Τωρα τι θα ελεγα,αν εμφανιζοταν εξ αιφνης;χμμ, μαλλον θα απαιτουσα να με πεισει για το αντιθετο!

[space]

Αγαπητή madcat

Το θέμα σου το βαθμολόγησα με 5, εξαιρετικό !

Πράγματι, από τότε που χωρίστηκε το "ερμαφρόδιτο ον" σε δύο (κατά την παράδοση), όλοι οι άνθρωποι ψάχνουν το άλλο τους μισό για να νιώσουν ολοκληρωμένοι !

Προσωπικά, έχω βρει το άλλο μου μισό. Αν και τα αστρολογικά μας στοιχεία είναι διαφορετικά, το ποιο εντυπωσιακό είναι ότι έχουμε τον ίδιο Ωροσκόπο, στις ίδιες μοίρες, κατ' επέκταση, το ίδιο Μεσουράνημα και στις ίδιες μοίρες ! Επίσης, έχουμε κοινούς και τους Δεσμούς της Σελήνης μας !

Όλες οι απόψεις δεκτές !

Φιλικά

[kmakri]

Αγαπητή Madcat πιστεύω πως την βρήκα ,αλλά δυστυχώς ήρθε πολύ νωρίς κάποτε και μετά ξαναγύρισε πολύ αργά.Ο πρώτος άνθρωπος που ερωτεύτηκα όταν ήμουν έφηβη αλλά τότε άπειροι και οι δύο δεν το εκτιμήσαμε αρκετά. Σήμερα 25 χρόνια μετά ομολογώ ότι γνώρισα αρκετούς άντρες , παντρεύτηκα αλλά μόνο με εκείνον νιώθω ότι όταν τα βλέμματα μας συναντιούνται δεν χρειάζονται οι λέξεις.Με διαβάζει, τον διαβάζω και με αγγίζει στην ψυχή μου τόσο βαθιά που με φοβίζει.Όλα είναι θέμα χρόνου,σωστής χρονικής στιγμής για να δεις να καταλάβεις και να εκτιμήσεις ότι κάποια συναισθήματα έρχονται μόνο μία φορά στην ζωή μας.Είναι ένα κομμάτι μου αυστηρά προσωπικό που αν και με πονάει με κάνει να αισθάνομαι τυχερή που υπάρχει και ζωντανή γιατί αισθάνομαι...

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΟΜΩΤΕΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ.

[panther]

Εγώ δεν την έχω βρει ακόμη! Δεν έχω κάτι να πω πέρα ότι ... θα περιμένω!!! (εγώ και οι c-real ... ένα πράμα!!!):bigsmile::bigsmile::bigsmile:

[friary]

Με μεγάλη μου λύπη θα ομολογήσω οτι όχι απλα δεν την έχω βρει, αλλα ούτε και κατα προσέγγιση έχω αισθανθεί στη ζωή μου οτι υπάρχει έστω και....πτωχό υποκατάστατό της. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω αγαπήσει-ερωτευτεί-συμπαθήσει κάποια άτομα, δυστυχώς ποτέ δεν ένοιωσα οτι κάποιο απο αυτά είναι το άλλο μου μισό.:sad:

Υ.Γ. Μήπως τελικά είμαι μοναδική????? ;) :cheesy:

[Maroulita]

Διαβάζοντας τις απόψεις των παραπάνω, αναρωτιέμαι αν αυτό που λέμε "ταυτόχρονη πνευματική σύνδεση", όταν δηλαδή μιλάς με τον άλλο και σε προλαβαίνει ή τον προλαβαίνεις σ' αυτά που θες να πεις ή να πει αντίστοιχα, όταν μπορείς να καταλάβεις αν "κάτι τρέχει" ή όχι, όταν νιώθεις υπέροχα όταν μιλάς μαζί του...μήπως αυτό σημαίνει ότι έχεις βρει την αδελφή ψυχή σου;;; Γιατί αν είναι έτσι, την έχω βρει!!! Αν όχι, και πάλι δε με χαλάει καθόλου, απλά γνωρίζω έναν αξιόλογο άνθρωπο!

[may]

Δεν μπορώ να καταλάβω αν την έχω βρει..

Δεν με πολυαπασχολεί όμως, διότι δεν πιστεύω ιδιαιτέρως στη θεωρία αυτή.

:love:

[Χούτσου]

Δεν ξέρω αν έχω βρει την αδερφή ψυχή μου. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Γιατί αρκετές φορές στην ζωή μου έχω νοιώσει ότι με ορισμένους ανθρώπους με «συνδέει» κάτι παραπάνω, κάτι από πριν, χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω. Πιστεύω ωστόσο ότι όλοι οι άνθρωποι που πέρασαν, που υπάρχουν και θα περάσουν από την ζωή μου δεν είναι τυχαίοι. Έχουν έρθει για κάποιο λόγο, για να μάθω κάτι μέσα από την σχέση μου μαζί τους. Όταν αυτό ολοκληρώνεται τότε φεύγουν από την ζωή μου. Ένα τρελό πράγμα αλλά δεν έχω κρατήσει παιδικές σχέσεις ή επαφές με πρώην συντρόφους.

Πάντως με των τωρινό μου σύντροφο νοιώθω ποιο έντονα από κάθε άλλη φορά ότι μας ενώνει κάτι πολύ παραπάνω….

[MARSI]

Πιστεύω οτι έχω βρει την αδερφή ψυχή και το κατάλαβα απο την πρώτη στιγμή οτι αυτός ο άνθρωπος είναι το άλλο μου μισό. Σαν να τον ήξερα χρόνια και να τον περίμενα να έρθει.

[SONIA64]

Δεν ξέρω αν η αδελφή ψυχή ειναι ένα άτομο ή οι κατά καιρούς γνωριμίες που έχεις προλάβει να εμβαθύνεις και μπορεί να συναντήσεις το άτομο ύστερα απο πάρα πολύ καιρό και να νοιώθεις ότι δεν πέρασε όυτε μερα απο τν τελευταία φορά.Αν είναι έτσι τότε μου έχει συμβεί πολές φορές.Υπάρχει και ένα άτομο ξεχωριστό, που παρά τις διαφωνίες που έχουμε πολλές φορές εντούτοις υπάχει ψυχικό δέσιμο και επικοινωνούμε με τα μάτια και με τα μάτια της ψυχής.Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα.

[ilav]

tin exo vri tin aderfi psixi alla distixos se lathos xrono mias kai oi dio eimaste allou...otan erthi loipon sth zoi mas ayth h psixi tha to katalaboume amesos! Tha aisthanthoume plirotita se olous tous tomis tis uparksis mas. To thema omos panta einai na erthi ti sosth ora:bigsmile:

[Dell Piero]

Πρέπει όμως όπως όλοι να γράφεις με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι φράγκικους. Ισχύει για όλους και δεν είναι σύσταση, είναι ΚΑΝΟΝΑΣ. Δικαιολουγούνται ένα δυο ποστ από άγνοια αλλά με τις ευλογίες όχι.

Αν ο υπολογιστής σου δεν έχει ελληνικούς χαρακτήρες να φροντίσεις σε παρακαλώ πολύ να εγκαταστήσεις.

Το θέμα δεν είναι διαπραγματεύσιμο όπως καταλαβαίνεις :bigsmile:

[*Astropeleki*]

Χμμμ...αν μπορεί να θεωρηθεί αδελφή ψυχή το άτομο που σκέφτεται ότι και συ την ίδια στιγμή, που πάει να πει αυτό που θα έλεγες και συ, που την ώρα που το σκέφτεσαι χτυπάει το τηλέφωνο και θα έκανες και συ την ίδια κίνηση...ομολογώ πως ναι την έχω βρει την αδελφή ψυχή μου. Συμβαίνει να έχω τέτοιου είδους σχέση με έναν άντρα αιγόκερω. Εγώ είμαι υδροχόος. Και πραγματικά απορούμε και οι δύο πως γίνεται να επαναλαμβάνουμε ο ένας τον άλλον....να προλαβαίνει ο ένας τον άλλον! Είναι πραγματικά τρομακτικό:nuts: !

[leila]

Επειδή το ερώτημα είναι φιλοσοφικό κατα μια έννοια, δεν νοείται λογική απάντηση.Θα μιλήσω με την καρδιά λοιπόν.Δεν ξέρω αν υπάρχει αδελφή ψυχή.Θέλω να πιστεύω όμως πως υπάρχει για όλους ένας άνθρωπος που να μας καλύπτει αν όχι απόλυτα τότε κατα το πλείστον.Αν το προσεγγίζω σωστά, έ ναι τότε υπάρχει.Γιατί αν δεν υφίσταται κάτι τέτοιο τότε δεν έχω λόγο να ελπίζω.Εχω ανάγκη να ελπίζω λοιπόν σε κάτι τέτοιο.Και αν δεν το βρώ ποτέ..Τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει να το βρώ.Θα μου έχει μείνει η ομορφιά της διαδρομής και της αναμονής ενίοτε.Επι του παρόντος, το περιμένω!:smile1:

[Lianax5]

Προσωπικά, μέχρι στιγμής δεν έχω βρεί αυτό που λέμε, ο άνθρωπος μου, το δεύτερο μισό. Αλλά πιστεύω πολύ..πιστεύω ότι κάπου μακρυά αλλά ίσως και δίπλα μας υπάρχει κάποιος που πραγματικά θα είναι η αδερφή ψυχή μου.
Καμιά φορά όμως θα πρέπει να κινούμε και εμείς λίγο τα νήματα. Σίγουρα θα μου πείτε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει όταν ειδικά δεν γνωρίζουμε που να στραφούμε και σε ποιον να δώσουμε την κατάλληλη σημασία. Απλά πιστεύω πώς ότι κάτι το θέλουμε τόσο πολύ με την θετική σκέψη που κάνουμε και μόνο, βοηθάμε στο να εισπράξουμε και αυτό που αναζητάμε.

[panther]

Απλά πιστεύω πώς ότι κάτι το θέλουμε τόσο πολύ με την θετική σκέψη που κάνουμε και μόνο, βοηθάμε στο να εισπράξουμε και αυτό που αναζητάμε.


Αγαπητή Lianax5

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Αυτή η πρόταση είναι το Α και το Ω για μια ήσυχη και ήρεμη ζωή. όταν τα βλέπουμε όλα θετικά, δίνουμε θάρρος και ενέργεια στον ίδιο μας τον εαυτό.

Φιλικά
Ιουλία

[runaway]

Γιατί να ψάξω να βρώ την "αδερφή ψυχή"; Προτιμώ ψυχές που δεν έχουν καμιά είδους "συγγένεια"...Οτιδήποτε άλλο μου θυμίζει αιμομιξία. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος σάλος πιά για αυτήν την "αδερφή ψυχή"... Δεν είναι πολύ βαρετό να είσαι μέ κάποιον που έχεις τόσες ομοιότητες;

[Fotini Christodoulou]

Διαφωνώ λιγακι,μάλλον γιατί αντιλαμβάνομαι διαφορετικά το θέμα,τς αδελφής ψυχής ή του άλλου μισού.

'Αδελφή ψυχή",όχι απαραίτητα όμοια,αλλα μάλλον,το συμπλήρωμα μας ή πιό απλά άτομο με το οποίο υπάρχει το ψυχικό δέσιμο σε τέτοιο βαθμό ωστε να αντιλαμβάνεται τα βαθύτερα συναισθήματα μας/θέλω μας και ταυτόχρονα αγγίζει τον εσωτερικό μας κοσμο,σε βαθμό να μήν χρεάζεται καν η λεκτική η άλλη έκφραση αυτου.Μπορεί να είναι οποιοδήποτε άτομο,ανεξάρτητα με το φύλο.
Το άλλο μας "μισό",σύμφωνα με το μύθο,εκ των πραγμάτων δεν θα είναι όμοιο άλλα αυτό που χρειάζεται για να γίνεις ένα και να επιτύχεις την απόλυτη αρμονία.Κάτι σαν το γιν και γιάνγκ.

[esperanza]

Γιατί να ψάξω να βρώ την "αδερφή ψυχή"; Προτιμώ ψυχές που δεν έχουν καμιά είδους "συγγένεια"...Οτιδήποτε άλλο μου θυμίζει αιμομιξία. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος σάλος πιά για αυτήν την "αδερφή ψυχή"... Δεν είναι πολύ βαρετό να είσαι μέ κάποιον που έχεις τόσες ομοιότητες;

Δεν νομίζω οτι η αδελφή ψυχή είναι ακριβές αντίγραφό μας.
Ούτε και οτι είναι απαραίτητο να ανήκει σε φύλο αντίθετο με το δικό μας.
Προσωπικά, θα ήθελα να την συναντήσω..

[runaway]

Διαφωνώ λιγακι,μάλλον γιατί αντιλαμβάνομαι διαφορετικά το θέμα,τς αδελφής ψυχής ή του άλλου μισού.

'Αδελφή ψυχή",όχι απαραίτητα όμοια,αλλα μάλλον,το συμπλήρωμα μας ή πιό απλά άτομο με το οποίο υπάρχει το ψυχικό δέσιμο σε τέτοιο βαθμό ωστε να αντιλαμβάνεται τα βαθύτερα συναισθήματα μας/θέλω μας και ταυτόχρονα αγγίζει τον εσωτερικό μας κοσμο,σε βαθμό να μήν χρεάζεται καν η λεκτική η άλλη έκφραση αυτου.Μπορεί να είναι οποιοδήποτε άτομο,ανεξάρτητα με το φύλο.
Το άλλο μας "μισό",σύμφωνα με το μύθο,εκ των πραγμάτων δεν θα είναι όμοιο άλλα αυτό που χρειάζεται για να γίνεις ένα και να επιτύχεις την απόλυτη αρμονία.Κάτι σαν το γιν και γιάνγκ.

΄Ολα αυτά είναι πολύ ωραία και ρομαντικά αλλα να κάνω μια παρατήρηση; Γιατί υπάρχει η αντίληψη πως σε μια σχέση πρέπει να επιδιώκουμε πάντα την "απόλυτη αρμονία"; Δεν μιλάμε για συνεταιρισμό, μιλάμε για συναισθήματα. Και όταν αυτά είναι σε έντονο βαθμό, ορισμένες φορές είναι αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Εξάλλου, αν έχετε ακουστά, αγαπάς πραγματικά όχι "εξ ατίας" αλλά "παρ΄όλο". Είναι εύκολο για οποιονδήποτε να αγαπήσει κάποιον εξ΄αιτίας των προτερημάτων του, αλλά πολύ πιο δύσκολο να τον αγαπήσει παρ΄όλα τα ελλατώματά του. Πιστεύω ότι το δεύτερο, αν και πιο σπάνιο, είναι πιο αληθινό. Μπορεί να μην πετύχεις την απόλυτη αρμονική ένωση, αλλά θα έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις τα όριά σου και αυτό είναι ένα είδος προσωπικής εξέλιξης. Η ένταση που πιθανόν υπάρχει σε τέτοιου είδους σχέσεις ίσως είναι απλά το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις, όπως συμβαίνει με οτιδήποτε έχει αξία.

[Fotini Christodoulou]

Μάλλον δεν εγινα κατανοητη ως προς το τί εννοώ.

Η διαφορετικότητα αναμεσα σε δύο ατομα που ενώνονται,φέρνει την αρμονία.
Μαυρο -ασπρο,πάνω-κάτω,κρύο -ζεστό,θηλυκό-αρσενικό κτλ.
Λέγοντας αρμονια δεν εννοώ αρμονική σχέση,με την έννοια,της μή έντασης ή της ανυπαρξίας του πάθους ή της μη ύπαρξης ελλατωματων κτλ αλλα ισορροπία,αρμονια.
Πάντα απ΄το αντίθετο είναι που μαθαινουμε ,συμπληρωνομαστε και τελικά εξελισσομαστε,εαν φυσικά το θέλουμε.:)

[Maroulita]

΄Ολα αυτά είναι πολύ ωραία και ρομαντικά αλλα να κάνω μια παρατήρηση; Γιατί υπάρχει η αντίληψη πως σε μια σχέση πρέπει να επιδιώκουμε πάντα την "απόλυτη αρμονία"; Δεν μιλάμε για συνεταιρισμό, μιλάμε για συναισθήματα. Και όταν αυτά είναι σε έντονο βαθμό, ορισμένες φορές είναι αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Εξάλλου, αν έχετε ακουστά, αγαπάς πραγματικά όχι "εξ ατίας" αλλά "παρ΄όλο". Είναι εύκολο για οποιονδήποτε να αγαπήσει κάποιον εξ΄αιτίας των προτερημάτων του, αλλά πολύ πιο δύσκολο να τον αγαπήσει παρ΄όλα τα ελλατώματά του. Πιστεύω ότι το δεύτερο, αν και πιο σπάνιο, είναι πιο αληθινό. Μπορεί να μην πετύχεις την απόλυτη αρμονική ένωση, αλλά θα έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις τα όριά σου και αυτό είναι ένα είδος προσωπικής εξέλιξης. Η ένταση που πιθανόν υπάρχει σε τέτοιου είδους σχέσεις ίσως είναι απλά το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις, όπως συμβαίνει με οτιδήποτε έχει αξία.

Ίσως να έχεις δίκιο ότι όλα αυτά ακούγονται κάπως ρομαντικά και ιδεαλιστικά. Αλλά έχω την εντύπωση ότι και όταν μιλάμε για το άλλο μας μισό, πάλι χρησιμοποιούμε το "παρόλο". Κανένας δεν είναι τέλειος, κανένας δεν έχει μόνο προτερήματα. Όλοι μας έχουμε γερές δόσεις και από τα δύο. Η όλη ιδέα για το άλλο μας μισό βρίσκεται σε ένα τέτοιο επίπεδο όπου παρόλο... πάλι υπάρχει αυτή η σύνδεση η ανεξήγητη!

[runaway]

Ίσως να έχεις δίκιο ότι όλα αυτά ακούγονται κάπως ρομαντικά και ιδεαλιστικά. Αλλά έχω την εντύπωση ότι και όταν μιλάμε για το άλλο μας μισό, πάλι χρησιμοποιούμε το "παρόλο". Κανένας δεν είναι τέλειος, κανένας δεν έχει μόνο προτερήματα. Όλοι μας έχουμε γερές δόσεις και από τα δύο. Η όλη ιδέα για το άλλο μας μισό βρίσκεται σε ένα τέτοιο επίπεδο όπου παρόλο... πάλι υπάρχει αυτή η σύνδεση η ανεξήγητη!

Νομίζω ότι λέμε το ίδιο πράγμα. Η ένστασή μου έγκειται στο γεγονός ότι όλοι όταν μιλάνε για τον πραγματικό έρωτα, χρησιμοποιούν φράσεις όπως "αδελφή ψυχή", "το άλλο μου μισό", "απόλυτη αρμονία", "ταύτιση απόψεων" κ.ο.κ. Για μένα ο έρωτας δεν έχει χρώμα ροζ, αλλά κόκκινο, το χρώμα του πάθους. Ξέρεις κανέναν που να ζει με "πάθος" και να έχει "απόλυτη αρμονία"; Μιλάμε για έννοιες που η μία αναιρεί την άλλη. Δεν αμφισβητώ την ύπαρξη κάποιων ατόμων που μπορεί να μας αλλάξουν, όχι τη ζωή αλλά τον τρόπο σκέψης, απλά το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά. Και για να γίνω πιο σαφής, παραθέτω μερικούς στίχους του Λ.Μαχαιρίτσα που αντικατοπτρίζουν τη δική μου οπτική γωνία:
"...κι΄αν είμαι εγωκεντρικός, εγώ είμαι ολόκληρος μωρό μου,
γι΄αυτό μπορώ και σ΄αγαπώ, και σ΄αγαπώ σαν εαυτό μου
Δεν είσαι το άλλο μου μισό, εγώ μισώ ότι χωρίζει
Μα είσαι το άλλο μου εγώ...."

[Maroulita]

Αγαπητή runaway,
πιστεύω πως το τελευταίο σχόλιο που έκανε η Φωτεινή τα λέει όλα. Το ότι λέμε ότι βρήκαμε την αδελφή-ψυχή μας, δε σημαίνει ότι έχουμε απόλυτη ταύτιση απόψεων και συμφωνία και δεν έχει να κάνει μόνο με σχέσεις ερωτικές, αλλά και φιλικές. Το όλο θέμα ανάγεται σε άλλο επίπεδο σύνδεσης, γι'αυτό λέμε ότι παρόλο... υπάρχει αυτή η σύνδεση. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ, ίσως και κάνω λάθος!

[moutro28]

Νομίζω ότι την "αδελφή ψυχή" την βρήκα πριν από μερικά χρόνια. Όμως η κοινωνία, τα "πρέπει" των ανθρώπων είναι πολλές φορές πιο ισχυρά από τα "θέλω" τους και συνεπώς δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Παρ' όλα αυτά η αίσθηση ότι αποτελείς κορωνίδα στην σκέψη και τα αισθήματα κάποιου είναι πολύ γλυκιά και σημαντική. Άλλωστε νομίζω ότι η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε όταν πραγματικά χρειάζεσαι μια αδελφή ψυχή αυτή να έρχεται, με τον έναν ή άλλο τρόπο δίπλα σου. Εμένα λοιπόν η "αδελφή ψυχή" μου με βοήθησε να εξελιχθώ και να σταθώ στα πόδια μου και να μάθω τα βαθιά κρυμμένα μυστικά μου.

[VELVET]

......είχα πάει ένα ταξίδι πρόσφατα..... και εκεί που έτρωγα σ' ένα εστιατόριο
αντιλήφθηκα έναν άντρα να με κοιτάζει επίμονα ....Για αρκετή ώρα απέφευγα να τον κοιτάζω σχεδόν πεισματικά...Λες και διαισθανόμουν τι θα συμβεί... και με προστάτευα.
Όταν βρήκα την ευκαιρία και έμεινα μόνη στο τραπέζι, σαν κάποιος με ώθησε να τον κοιτάξω. Αισθανόμουν πως δεν έκανα τίποτα συνειδητά! Σαν μεθυσμένη? σαν ναρκωμένη? σαν κάποιος άλλος να είχε τον έλεγχο.....?Τον "κάρφωσα" σαν να του ζητούσα τον λόγο... κάτι δηλ.πολύ "τραβηγμένο" για το χαρακτήρα μου
Μαγνητιστήκαμε! Σαν κανείς άλλος να μην υπήρχε σ' εκείνο το χώρο....
Είχαμε φτιάξει ένα κουκούλι και ήμασταν μόνο οι δυο μας. Ήταν τόσο όμορφος και είχε τόσο όμορφα γαλανά μάτια......που με διαπέρασαν....
Ένοιωσα όμορφη.......ένοιωσα οικεία......ένοιωσα άγγιγμα.......αγκαλιά
Μιλούσαμε πολύ ώρα με τα μάτια.....Ποτέ δεν έχω ξανακοιτάξει άντρα τόσο έντονα στα μάτια.....Νόμιζα πως κράτησε αιώνες.
Ταράχτηκα, τόσο πολύ που ήθελα να κλάψω χωρίς να ξέρω καλά καλά το λόγο! Έφυγα χωρίς να του μιλήσω, μόνο λέγοντας αντίο με τα μάτια μου!
Μην ρωτήσετε τι σκέφτηκα....Για εβδομάδες αργότερα, έκλαιγα κάθε βράδι που δεν βρήκα το θάρρος να του μιλήσω...αλλά ο χρόνος ήταν τόσο περιορισμένος...εκείνος μόνος του.....εγώ με παρέα....
Σκέφτηκα τη σχέση που είχα, σκέφτηκα την χιλιομετρική απόσταση.....
Όταν επέστρεψα, και αφού κατόρθωσα να αναρρώσω απ' το σοκ, διέκοψα την πολύχρονη σχέση μου, και άρχισα να ψάχνω σαν μανιακή άρθρα απ' το INTERNET για soul mates, love at first sight, και άλλα σχετικά....., θέματα δηλ. που ποτέ δεν με είχαν απασχολήσει.(έτσι βρήκα και αυτό το site)
Θα μου πείτε τι σας τα λέω αυτά?
Γιατί, από τότε βρίσκομαι σε μια δίνη ......μια δίνη που μου αρέσει .....και έτσι αποφάσισα να ταξιδέψω και να τον ψάξω......Και αν δεν τον βρω.....θα τον σκέφτομαι συνέχεια...και θα του είμαι ευγνώμων γιατί μια χιονισμένη ημέρα του Δεκέμβρη, εμφανίστηκε σαν άγγελός μου και με βοήθησε να καταλάβω πως η ζωή που είχα μέχρι τότε δεν μου άξιζε........Σνιφ!

Κατερίνα

[magikadespell]

Εγώ δεν την έχω βρει ακόμα αλλά ξέρω καλά πως υπάρχει και ξέρει και το άλλο μου μισό πως υπάρχω και θα με βρει εκείνο. Θα πέσει πάνω μου. Θέλω να πω στο άλλο μου μισό: Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα μέσα μου που κρατώ συνειδητά τόσα χρόνια για να στα χαρίσω. Σε λίγο ολοκληρώνω τον πρώτο δύσκολο κύκλο της ζωής μου και ξεκινώ καινούριο δρόμο, γεννιέμαι από την αρχή. Ξέρω πως εκεί με περιμένεις. Κάνε λίγο ακόμα υπομονή και πολύ σύντομα θα βρεθούμε....:love:

[Marlene]

Δεν είμαι σίγουρη αν έχω ή είχα βρει την αδελφή ψυχή μου και έχασα την ευκαιρία να συνδεθώ μαζί της,ή ποιος είναι ο ακριβής προσδιορισμός της "αδελφής ψυχής":wacko:
Αν και οφείλω να ομολογήσω πως φέτος το καλοκαίρι είδα ένα συγκεκριμένο άτομο με διαφορετικό τρόπο,ένοιωσα για πρώτη φορά ένα συναίσθημα...πως να το εξηγήσω...σαν κάτι μέσα μου να μου έλεγε ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου.:love:

[ScP]

Αυτή η ιστορία με τις αδελφές ψυχές μου δίνει στα νεύρα. Εδώ που τα λέμε θα ήθελα να ανακαλύψω εκείνον που ξεκίνησε να διαδίδει τη φήμη ότι ο βασικός σκοπός στη ζωή μας είναι να βρούμε την αδελφή ψυχή μας και να του χώσω μια κλωτσιά.
Δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Οι πιθανότητές μας να μη τη βρούμε ποτέ είναι αστρονομικά μεγάλες. Ακόμα και αν δεν ήταν, η αδελφή ψυχή που βρίσκουμε στην πορεία ετούτης της ζωής δεν είναι καθόλου απαραίτητο να είναι ένας ερωτικός σύντροφος ή ένας σύζυγος. Ίσως είναι ένας φίλος, ένας δάσκαλος.

Πολλοί άνθρωποι δείχνουν τόσο απογοητευμένοι όταν διαπιστώνουν ότι η αναζήτηση της αδελφής ψυχής είναι μύθος και αισθάνονται λες και τους κλέβουν το αγαπημένο τους παραμύθι. Η παραίτηση από την ιδέα ότι κάπου υπάρχει η αδελφή ψυχή μας και ότι δουλειά μας είναι να τη βρούμε είναι πέρα για πέρα απελευθερωτική.

Είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να μένουν σε μια σχέση όπου υφίστανται κακομεταχείριση επειδή έχουν μπερδέψει τη συνεχή συναισθηματική ένταση με την ιδέα τους για το πώς πρέπει να είναι μια αδελφή ψυχή. Ακόμη και άνθρωποι που οι γάμοι τους είναι μια χαρά σκέφτονται ότι η μεγαλύτερη αποτυχία τους είναι ότι δεν βρήκαν ποτέ την αδελφή ψυχή τους. Ο όρος αδελφή ψυχή χρησιμοποιείται λαθεμένα για να ερμηνεύσει ένα σωρό καταστάσεις από τον πόθο και την άγνοια μέχρι την καταδυνάστευση, την εμμονή και την ενδοοικογενειακή βία.

Ίσως θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε τι είναι μια αληθινή αδελφή ψυχή. Έχουμε δημιουργηθεί ως πνεύματα που έχουν και αρσενικές και θηλυκές πλευρές. Στην πραγματικότητα στις ζωές που ζούμε είμαστε άλλοτε άνδρες και άλλοτε γυναίκες.
Επίσης έχουμε δημιουργηθεί μαζί με ένα πνεύμα που είναι το «μονοζυγωτικό μας δίδυμο» και του οποίου οι αρσενικές και θηλυκές πλευρές αποτελούν ουσιαστικά την αντανάκλαση των αντίστοιχων δικών μας. Αυτό το δίδυμο πνεύμα είναι η αδελφή ψυχή μας. Δεν είναι το άλλο μας μισό, ούτε κι εμείς βέβαια το άλλο μισό της αδελφής ψυχής μας. Δεν νομίζω ότι κανείς θεωρεί τον εαυτό του μισό άνθρωπο και δεν βλέπω τίποτα το ρομαντικό στη σκέψη ότι είμαστε όλοι ένα τσούρμο από περιφερόμενα μισά.

Αν δεν είμαστε μισοί άνθρωποι τότε τη στην ευχή σπαταλάμε έστω και ένα λεπτό -άσε που πολλοί το κάνουν για μια ολόκληρη ζωή- ψάχνοντας για το «έτερον μας ήμισυ» το οποίο βέβαια δεν υπάρχει και ο καθένας από μας τους ολόκληρους ανθρώπους δεν θα ήξερε έτσι και αλλιώς τι να το κάνει.

Καλό είναι να μην υποβάλουμε τον εαυτό μας σε όλη αυτή την πίεση και την απογοήτευση να γαντζωνόμαστε σε μια κακή σχέση μέσα από την πλάνη και την πεποίθηση ότι ο άλλος είναι η αδελφή ψυχή μας και γι' αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε μαζί του στο και ας μας «τρώει» η μαύρη δυστυχία. Τι καταθλιπτική σκέψη να νομίζουμε ότι υπάρχει ένας μόνο άνθρωπος σε όλον αυτόν τον πλανήτη με τον οποίο είναι γραφτό να είμαστε μαζί.

Από την άλλη το θέμα του κάρμα, άλλη μια εκνευριστική έννοια που συντηρούν κάποιοι «μελλοντολόγοι» ή και αστρολόγοι. Συντηρείται με σκοπό το κέρδος και καταλήγει να κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν αβάσταχτα αφού στο κάτω κάτω «αυτό είναι το κάρμα τους».

Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που δεν σταματούν να πιστεύουν ότι μια σχέση τους είναι «καρμική» αθωώνοντας τον εαυτό τους από τα χιλιάδες λάθη τους, και να σπαταλούν το πολύτιμο χρόνο τους και την πολύτιμη ζωή τους ζώντας δυστυχισμένοι μόνο και μόνο για να κάνουν αυτόν τον «ένα και μοναδικό καρμικό σύντροφο» να τους ανακηρύξει «αποδεκτούς».

Κάρμα είναι μια ισορροπία εμπειριών, είναι να γνωρίζεις τι έχεις δουλέψει και τι έχεις μάθει σε προηγούμενες ζωές έτσι ώστε το νέο σου σχέδιο να καταρτιστεί σύμφωνα με αυτό το αποφασίζεις ότι χρειάζεσαι, ακόμη να βιώσεις. Δεν σου το επιβάλλει κανείς, εσύ το επιλέγεις αβίαστα βασισμένος στους δικούς σου στόχους για τούτη τη ζωή με την οποία είσαι έτοιμος να καταπιαστείς.

Έτσι λοιπόν ενώ κάποιοι θα υποστήριζαν ότι το κάρμα μιας γυναίκας είναι να κερδίσει την αποδοχή ενός άνδρα, εγώ θα έλεγα τους κοιτάξει κατάματα και να τους πει «και ποιος δίνει δεκάρα τσακιστή για το τι νομίζετε εσείς;». Αν από την άλλη σε αυτή τη γυναίκα της πουν σταμάτα με τις εμμονές και συνέχισε να μη αναζητήσει στον επόμενο στενό τον επόμενο «μελλοντολόγο» γιατί πρέπει η σχέση να είναι καρμική και ευρέθει η αδελφή ψυχή.

Πιστεύω ότι κάθε έννοια που καταλήγει να είναι υπερβολικά πολύπλοκη και μπερδεμένη και δεν μπορεί να μας θρέψει πραγματικά και να μας εμπνεύσει να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια είναι πια ξεπερασμένη και δεν εξυπηρετεί το σκοπό της.

[Fotini Christodoulou]

Διαφωνώ με το "απολυτο",σε ένα θέμα που δεν μπορείς να δώσεις αντικειμενική απαντηση,που δεν εχει αποδειχτεί το αν υπαρχει ή οχι,ή και το αν ακομη η ερμηνεια που δινουμε ειναι σωστή!Υπαρχουν τόσα πραγματα για την φύση μας και την ψυχή μας ακομα να ανακαλύψουμε!

Συμφωνω ομως με τις αποψεις του scp,ειδικά στο οτι σίγουρα υπάρχουν αρκετοί ανθρωποι με τους οποιους μπορει να εχουμε σχέση που να αγγιζει το μεταφυσικο-με την έννοια του, ο καταλληλος ανθρωπος,την καταλληλη στιγμή,με τις καταλληλες προυποθεσεις .Αν δούμε τις σχεσεις μας με την λογική του οτι καθε ανθρωπος που ερχόμαστε σε επαφή,έχει κατι να μας διδάξει ή να διδαχθεί απο εμάς, η ζωή μας σιγουρα θα αποκτουσε καινουργιες προοπτικες.Και φυσικά,ακομα και οι επώδυνες εμπειριες που μας προσφεραν κάποιοι,έχουν το βαθύτερο,εσωτερικό τους σκοπο.Δεν σημαίνει οτι πρεπει να υπομείνουμε άσχημη συμπεριφορά,αντιθέτως το ζητουμενο ειναι να αντιδράσουμε.Αρα σε κάθε ανθρωπο πρεπει να ψάχνουμε τον "δασκαλο",αδελφη ψυχη ή πειτε το οπως αλλιως θελετε,ώστε να βελτιωνομαστε/εξελλισομαστε .

[Marilam]

Αυτή η ιστορία με τις αδελφές ψυχές μου δίνει στα νεύρα. Εδώ που τα λέμε θα ήθελα να ανακαλύψω εκείνον που ξεκίνησε να διαδίδει τη φήμη ότι ο βασικός σκοπός στη ζωή μας είναι να βρούμε την αδελφή ψυχή μας και να του χώσω μια κλωτσιά.
Δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Οι πιθανότητές μας να μη τη βρούμε ποτέ είναι αστρονομικά μεγάλες. Ακόμα και αν δεν ήταν, η αδελφή ψυχή που βρίσκουμε στην πορεία ετούτης της ζωής δεν είναι καθόλου απαραίτητο να είναι ένας ερωτικός σύντροφος ή ένας σύζυγος. Ίσως είναι ένας φίλος, ένας δάσκαλος.

Πολλοί άνθρωποι δείχνουν τόσο απογοητευμένοι όταν διαπιστώνουν ότι η αναζήτηση της αδελφής ψυχής είναι μύθος και αισθάνονται λες και τους κλέβουν το αγαπημένο τους παραμύθι. Η παραίτηση από την ιδέα ότι κάπου υπάρχει η αδελφή ψυχή μας και ότι δουλειά μας είναι να τη βρούμε είναι πέρα για πέρα απελευθερωτική.

Είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να μένουν σε μια σχέση όπου υφίστανται κακομεταχείριση επειδή έχουν μπερδέψει τη συνεχή συναισθηματική ένταση με την ιδέα τους για το πώς πρέπει να είναι μια αδελφή ψυχή. Ακόμη και άνθρωποι που οι γάμοι τους είναι μια χαρά σκέφτονται ότι η μεγαλύτερη αποτυχία τους είναι ότι δεν βρήκαν ποτέ την αδελφή ψυχή τους. Ο όρος αδελφή ψυχή χρησιμοποιείται λαθεμένα για να ερμηνεύσει ένα σωρό καταστάσεις από τον πόθο και την άγνοια μέχρι την καταδυνάστευση, την εμμονή και την ενδοοικογενειακή βία.

Ίσως θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε τι είναι μια αληθινή αδελφή ψυχή. Έχουμε δημιουργηθεί ως πνεύματα που έχουν και αρσενικές και θηλυκές πλευρές. Στην πραγματικότητα στις ζωές που ζούμε είμαστε άλλοτε άνδρες και άλλοτε γυναίκες.
Επίσης έχουμε δημιουργηθεί μαζί με ένα πνεύμα που είναι το «μονοζυγωτικό μας δίδυμο» και του οποίου οι αρσενικές και θηλυκές πλευρές αποτελούν ουσιαστικά την αντανάκλαση των αντίστοιχων δικών μας. Αυτό το δίδυμο πνεύμα είναι η αδελφή ψυχή μας. Δεν είναι το άλλο μας μισό, ούτε κι εμείς βέβαια το άλλο μισό της αδελφής ψυχής μας. Δεν νομίζω ότι κανείς θεωρεί τον εαυτό του μισό άνθρωπο και δεν βλέπω τίποτα το ρομαντικό στη σκέψη ότι είμαστε όλοι ένα τσούρμο από περιφερόμενα μισά.

Αν δεν είμαστε μισοί άνθρωποι τότε τη στην ευχή σπαταλάμε έστω και ένα λεπτό -άσε που πολλοί το κάνουν για μια ολόκληρη ζωή- ψάχνοντας για το «έτερον μας ήμισυ» το οποίο βέβαια δεν υπάρχει και ο καθένας από μας τους ολόκληρους ανθρώπους δεν θα ήξερε έτσι και αλλιώς τι να το κάνει.

Καλό είναι να μην υποβάλουμε τον εαυτό μας σε όλη αυτή την πίεση και την απογοήτευση να γαντζωνόμαστε σε μια κακή σχέση μέσα από την πλάνη και την πεποίθηση ότι ο άλλος είναι η αδελφή ψυχή μας και γι' αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε μαζί του στο και ας μας «τρώει» η μαύρη δυστυχία. Τι καταθλιπτική σκέψη να νομίζουμε ότι υπάρχει ένας μόνο άνθρωπος σε όλον αυτόν τον πλανήτη με τον οποίο είναι γραφτό να είμαστε μαζί.

Από την άλλη το θέμα του κάρμα, άλλη μια εκνευριστική έννοια που συντηρούν κάποιοι «μελλοντολόγοι» ή και αστρολόγοι. Συντηρείται με σκοπό το κέρδος και καταλήγει να κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν αβάσταχτα αφού στο κάτω κάτω «αυτό είναι το κάρμα τους».

Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που δεν σταματούν να πιστεύουν ότι μια σχέση τους είναι «καρμική» αθωώνοντας τον εαυτό τους από τα χιλιάδες λάθη τους, και να σπαταλούν το πολύτιμο χρόνο τους και την πολύτιμη ζωή τους ζώντας δυστυχισμένοι μόνο και μόνο για να κάνουν αυτόν τον «ένα και μοναδικό καρμικό σύντροφο» να τους ανακηρύξει «αποδεκτούς».

Κάρμα είναι μια ισορροπία εμπειριών, είναι να γνωρίζεις τι έχεις δουλέψει και τι έχεις μάθει σε προηγούμενες ζωές έτσι ώστε το νέο σου σχέδιο να καταρτιστεί σύμφωνα με αυτό το αποφασίζεις ότι χρειάζεσαι, ακόμη να βιώσεις. Δεν σου το επιβάλλει κανείς, εσύ το επιλέγεις αβίαστα βασισμένος στους δικούς σου στόχους για τούτη τη ζωή με την οποία είσαι έτοιμος να καταπιαστείς.

Έτσι λοιπόν ενώ κάποιοι θα υποστήριζαν ότι το κάρμα μιας γυναίκας είναι να κερδίσει την αποδοχή ενός άνδρα, εγώ θα έλεγα τους κοιτάξει κατάματα και να τους πει «και ποιος δίνει δεκάρα τσακιστή για το τι νομίζετε εσείς;». Αν από την άλλη σε αυτή τη γυναίκα της πουν σταμάτα με τις εμμονές και συνέχισε να μη αναζητήσει στον επόμενο στενό τον επόμενο «μελλοντολόγο» γιατί πρέπει η σχέση να είναι καρμική και ευρέθει η αδελφή ψυχή.

Πιστεύω ότι κάθε έννοια που καταλήγει να είναι υπερβολικά πολύπλοκη και μπερδεμένη και δεν μπορεί να μας θρέψει πραγματικά και να μας εμπνεύσει να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια είναι πια ξεπερασμένη και δεν εξυπηρετεί το σκοπό της.

Αει γεια σου βρε Σωκράτη...Συμφωνώ απόλυτα....ούτε εγώ πιστεύω σε θεωρίες περί αδερφών ψυχών παρά μόνο σε ανθρώπους που θα μπορούσαν να μας κάνουν καλό και να μας ανοίξουν τους ορίζοντες σε μια δεδομένη στιγμή άσχετη ή όταν είμαστε (συνειδητά ή ασυνείδητα΄) έτοιμοι να τους δεχτούμε....και το αντίστροφο βέβαια...

[moutro28]

Αει γεια σου βρε Σωκράτη...Συμφωνώ απόλυτα....ούτε εγώ πιστεύω σε θεωρίες περί αδερφών ψυχών παρά μόνο σε ανθρώπους που θα μπορούσαν να μας κάνουν καλό και να μας ανοίξουν τους ορίζοντες σε μια δεδομένη στιγμή άσχετη ή όταν είμαστε (συνειδητά ή ασυνείδητα΄) έτοιμοι να τους δεχτούμε....και το αντίστροφο βέβαια...

Αν υπάρχει αδελφή ψυχή μπορούμε να την ανακαλύψουμε με μια μόνο προϋπόθεση. Να βρούμε τη δική μας ψυχή, την προσωπική μας γαλήνη και να συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό που ζητάμε από τη ζωή μας, ανεξάρτητα απ' όλους τους άλλους και τα όσα κάνουν.
Σε διαφορετική περίπτωση, η αδελφή ψυχή, ο έρωτα ή η αγάπη της ζωής μας θα περάσει δίπλα μας χωρίς να το αντιληφθούμε και θα ζούμε με το σύνδρομο του αδικημένου από την κακούργα την κοινωνία.

[theopoula]

Δεν ξέρω αν υπάρχει αδελφή ψυχή ή αυτό που λέμε το άλλο μου μισό όμως μου συμβαίνει κάτι τελείως παρανοικό με τον αρραβωνιαστικό μου απ'την πρώτη μερα!!! τηλεπάθεια αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό! και πάρα πολλ΄ς συμπτώσεις!!!! έχω σκεφτεί να το ψάξω αλλά δεν ξέρω πού πρέπει να απευθυνθώ!!!! βοηθεια!!!!!

[iro82]

Νιώθουμε πολλές φορές σαν να γνωρίζουμε κάποιον, χωρίς καλά καλά να του έχουμε μιλήσει. Αυτό οφείλεται στην ιδιαίτερη αίσθηση που μας αποδίδει η αύρα του.

Συνήθως, η σύνδεση που νιώθουν μεταξύ τους τα άτομα και πολλές φορές λανθασμένα την αποδίδουν ως την εύρεση της αδερφής ψυχής τους, είναι λόγω μερικής αυρικής ενεργειακής ταύτισης και έτσι δημιουργούνται οι σχέσεις μεταξύ ψευτο-αδερφών ψυχών
1. Οι ενέργειες είναι ή παρόμοιες οπότε ανακαλύπτουν τα άτομα μεταξύ τους κοινά σημεία και ενδιαφέροντα, όμοια ψυχολογία και συναισθήματα ακόμα και παρόμοιες εμπειρίες, το οποίο είναι λογικό, αν σκεφτούμε το πόσο επηρεάζουν οι εμπειρίες μας την συναισθηματική, οπότε και την ενεργειακή, ταυτότητά μας.
2. Οι ενέργειες είναι πολικά αντίθετες. Εδώ έχουμε την ενεργειακή πολικότητα αρσενικό-θηλυκό και την μεταξύ των ατόμων έλξη λόγω αυτής. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε τον καθρεφτισμό μας στο πρόσωπο του άλλου και ταυτιζόμαστε αντιθετικά λέγοντας τον evil tween μου...

Μπορεί να ζήσουμε μια ολόκληρη ζωή χωρίς να συναντηθούμε με την αδελφή ψυχή μας, μπορεί να την γνωρίσουμε σε πολύ νεαρή ηλικία ή σε πιο προχωρημένη. Αυτός ο διαχωρισμός λέγεται πως άμεσα συνδεδεμένος με το πότε είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε. Οι αδελφές ψυχές δεν συναντιούνται ποτέ σε κάποιο τυχαίο χρονικό σημείο, αντιθέτως εμφανίζονται όταν είναι ώρα όλα τα κομμάτια να μάθουν κάτι. είναι μια άλλη μας πλευρά και κυρίως μια πλευρά που έχει κάτι να μας διδάξει.
γιατί εμφανίζονται?και πόσες είναι?
μια θεωρία υποστηρίζει ότι έχουμε 8 εγώ. Μπορεί να ακούγεται ως… σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας, αλλά εάν το καλοσκεφτείτε, δεν είστε μόνο μια προσωπικότητα μέσα σε αυτό το σώμα που σας φιλοξενεί:
1 + 2 - Η πλευρά που δείχνουμε στον ευρύ κόσμο την οποία διχάζουμε σε αυτήν για τους κοντινούς μας ανθρώπους και αυτήν για όλους τους άλλους έχετε προσέξει ότι άλλος άνθρωπος είστε με το αφεντικό στην δουλειά σας και άλλος με το φιλαράκι σας
3 - η συνειδητή πλευρά όλες οι συνειδητές μας σκέψεις που συχνά δεν συμβαδίζουν με τις συνειδητές μας πράξεις
4 - η ασυνείδητη πλευρά όλα όσα κρύβονται βαθύτερα μέσα μας και επηρεάζουν άμεσα την κρίση μας και τις συνειδητές μας σκέψεις
5 - η σκοτεινή πλευρά όταν θυμώνουμε, στεναχωριόμαστε κλπ.
6 - η φωτεινή πλευρά οταν είμαστε χαρούμενοι, όταν αγαπάμε κλπ.
7 - η ανώτερη η σοφή μας πλευρά, ο ανώτερος εαυτός εάν θέλετε
8 - και η κατώτερη η κακιά μας πλευρά, όλα τα βαθιά βίαια, πρωτόγονα συναισθήματα που όλοι μας διαθέτουμε .
Καμία όμως από αυτές δεν είναι ολοκληρωμένες, από κάθε μια λείπει κάτι. Αυτό το υπόλοιπο κάτι είναι που κατέχουν οι αδελφές μας ψυχές, που και από αυτές λείπει αυτό που εμείς κατέχουμε. Έτσι, καλούνται όταν είναι ώρα να… ενωθούν τα κομμάτια και να γνωριστούν καλλίτερα.
οι θεωριες μετα την συνατνηση ειναι 2
1.αν βρεις καποια αδελφη ψυχη μενεις μαζι της μεχρι τελος της σημερηνης σου ενσαρκοσης!!
2.ισχυει ο χωρησμος της αδελφης ψυχης γιατι δεν ειπαρχουν περηθορια αυτοβελτειωσης(αφηερωνεσε ολοκληρωτικα στην αδελφη ψυχη και δεν διδασκεσε απο το εξωτερικο περιβαλλον!!)

προσωπικα προτημο την πρωτη εκδοχη!!! :)

[gia_pep]

Μπααα...Και νιώθω ότι δε θα τη βρω σ'αυτή τη ζωή.:unsure:

[luna7]

ΤΗΝ ΒΡΗΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 23 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΜΑΣ ΣΥΝΔΕΕΙ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ .ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΡΓΗΣΕ ΝΑΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΡΟΗ.ΤΟΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ.ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΟΜΩΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΩΣ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΡΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΑ!!!..ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ..ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ..ΣΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!!..ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΚΕΣ ΦΙΛΕΣ ΑΡΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ (ΑΝ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ) ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΨΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ Η ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!!!!!!!

[Alien1]

Δεν πιστευω σε αδερφες ψυχες (και παρομοιες φαντασιοπληξιες)

Ειναι μονο μια εννοια για να καλυφθουμε και να ονομασουμε τις συναισθηματικες μας αναγκες, νομιζοντας οτι εχουμε (η θα αποκτησουμε) κατι μοναδικο στον δικο μας προσωπικο μικροκοσμο...

[ANGE]

Εγώ νομίζω ότι έχω βρειτην αδελφή ψυχή ή αλλιώς το άλλο μου μισό. Αισθάνομαι πλήρης μόνο όταν είμαι κοντά του, ξέρει μέχρι και την πιο ενδόμυχη σκέψη μου, με διαβάζει σαν ανοιχτό βιβλίο, συμφωνούμε σε όλα, φοράμε μέχρι και τα ίδια ρούχα καθημερινά. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν προχωράει σε κάτι άλλο πέρα από φιλία, (εντάξει υπάρχει κάτι στη μέση). Μακάρι να ήμουν σίγουρη ότι και αυτός με βλέπει σαν την αδελφή ψυχή του και ότι μπορεί κάποια στιγμή να υπάρξει μέλλον. HELLOW!!! :unsure:

[diml]

Θεωρώ πως για τον καθένα μας η "αδελφή ψυχή" μεταφράζεται διαφορετικά. Ανάλογα την ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο καθένας μας, ανάλογα με την επιθυμία που τον διακατέχει στο συγκεκριμένο timing, ανάλογα με την αύρα που εκπέμπει.
Για κάποιους λόγους, που μάλλον δεν εξαρτώνται αποκλειστικά απο εμας τους ίδιους, εισχωρούν άτομα στις ζωές μας που έρχονται για ένα συγκεκριμένο λόγο κάθε φορά. Είμαστε εμείς "ανοικτοί", είναι η ενέργειά μας που τα έλκει και έρχονται κοντά μας για να μας δώσουν κάτι κάθε φορά. Για να βοηθήσουν στην εσωτερική μας εξέλιξη ίσως, ή , άλλοτε για να μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε εκείνα τα κομμάτια του εαυτού μας που δεν φανταζόμασταν καν ότι υπάρχουν.
Επι προσωπικού, ναι θεωρώ πως έχω βρεί την αδελφή ψυχή μου, και τον ευγνωμονώ που παρ' όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται, μπορώ και ανασαίνω την ανάσα του, μπορώ και είμαι κοινωνός του συναισθήματός του, μπορώ και αισθάνομαι πως κάπου , κάπως , κάποτε, είμασταν ξανά μαζί και δεν μπορέσαμε τότε να ολοκληρώσουμε αυτό για το οποίο βρεθήκαμε.
Και τώρα ήρθε η ώρα να γίνει με κάθε κόστος και με κάθε δυνατό ή αδύνατο τρόπο.

[impulse]

Υπάρχουν "αδελφές" ψυχές ή απλά δημιουργούμε αυτή την αίσθηση σε μια προσπάθεια μας να ξεπεράσουμε την ανασφάλεια που αισθανόμαστε; Εγώ θα συμφωνήσω με την κα Σίμου, είναι αίσθηση κάποιων στοιχείων... Σαν να είναι το άλλο μισό! Ας αναρωτηθούμε. Πόσες φορές - μέχρι τώρα, είχαμε την αίσθηση ότι έχουμε βρει την "αδελφή ψυχή, το άλλο μας μισό"; Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει πλήρης ταύτιση δύο ψυχών. Αυτό που υπάρχει είναι η "αλληλοσυμπλήρωση" κάποιων αναγκών. Αισθανόμαστε ότι έχουμε βρει το άλλο μας μισό. Τα όποια "κοινά" θέλω δεν σηματοδοτούν αυτομάτως την εύρεση του άλλου μας μισού. "Αδελφή ψυχή" σημαίνει ότι η άλλη ψυχή είναι "κλώνος της δικής μας" και ότι η δική μας ψυχή είναι "κλώνος της άλλης";.
Αυτό δεν γίνεται. Για μένα, "αδελφή ψυχή" σημαίνει ότι έχουμε κάποια κοινά "θέλω"/ "ανάγκες" που μπορούμε να αλληλοσυμπληρώσουμε σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι με κάποια άλλη ψυχή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι χάνουν αυτή την αίσθηση με το που αποφασίζουν να συνυπάρξουν σε έναν "κοινό" βίο. Αυτό γίνεται γιατί και οι δύο είχαν προσηλωθεί στις ακριβείς ανάγκες που μπορούσαν να αλληλοσυμπληρώσουν και είχαν αγνοήσει το γεγονός ότι υπήρχαν κι άλλες ανάγκες που δεν μπορούσαν να καλυφθούν από την άλλη πλευρά.
Από τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε ότι ο άλλος συμπληρώνει δικά μας θέλω, εκείνο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαχειριστούμε σωστά αυτό το "πάρε-δώσε" γιατί όλοι μας - εκ φύσεως - ζητάμε πάντα περισσότερα από αυτά που έχουμε βρει και δεν αρκούμαστε σε αυτά που συμπληρώνουν τις συγκεκριμένες ανάγκες μας. Το ζητούμενο είναι να μπορούμε να διατηρούμε ανοικτά τα "κανάλια επικοινωνίας" μεταξύ της ψυχής μας και της ψυχής που ποσοστιαία μας καλύπτει ένα μεγάλο μέρος των "ψυχικών" μας αναγκών. Δεν πρέπει να "γαντζωνόμαστε" από την άλλη ψυχή γιατί πάντα ελοχεύει ο κίνδυνος της ανάγκης για "περισσότερα" κι αν η άλλη ψυχή δεν έχει αυτά τα "περισσότερα" που ζητάμε, τότε χάνεται η μαγεία που κρύβεται πίσω από αυτό που λέμε "το άλλο μου μισό" και έρχεται η απογοήτευση.

[Dell Piero]

"Αδελφή ψυχή" σημαίνει ότι η άλλη ψυχή είναι "κλώνος της δικής μας" και ότι η δική μας ψυχή είναι "κλώνος της άλλης";.

Φυσικά όχι. Κλώνος θεωρείται το πιστό αντίγραφο. Τα εξ αίματος αδέλφια μας δεν είναι αντίγραφά μας, έχουμε όμως κοινά dna στοιχεία.

Όσο για τις "αδελφές ψυχές" το θέμα θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει όταν σταματήσει ο περισσότερος κόσμος να συγχέει και να συνδέει τις έννοιες πάθος, σεξ, ανάγκη συντροφικότητας κ.λπ. Από τη στιγμή που αρκετοί από εμάς δεν έχουμε κριτική ικανότητα και δεχόμαστε απριόρι ότι αδελφή ψυχή είναι οπωσδήποτε εραστής ή ερωμένη σε μια σχέση γεμάτη πάθος, ένταση, αιώνια πίστη και ρομαντισμό, πασπαλιμένο από έννοιες μη θεμελιωμένες, όπως "κάρμα" και "μοιραίο" φυσικό δεν είναι οι συζητήσεις να είναι ατέρμνονες και τα συμπεράσματα ελλειπή έως μηδενικά;
Η ανθρώπινη εφευρετικότητα σε όλο της το μεγαλείο!

[impulse]

Φυσικά όχι. Κλώνος θεωρείται το πιστό αντίγραφο. Τα εξ αίματος αδέλφια μας δεν είναι αντίγραφά μας, έχουμε όμως κοινά dna στοιχεία.

Όσο για τις "αδελφές ψυχές" το θέμα θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει όταν σταματήσει ο περισσότερος κόσμος να συγχέει και να συνδέει τις έννοιες πάθος, σεξ, ανάγκη συντροφικότητας κ.λπ. Από τη στιγμή που αρκετοί από εμάς δεν έχουμε κριτική ικανότητα και δεχόμαστε απριόρι ότι αδελφή ψυχή είναι οπωσδήποτε εραστής ή ερωμένη σε μια σχέση γεμάτη πάθος, ένταση, αιώνια πίστη και ρομαντισμό, πασπαλιμένο από έννοιες μη θεμελιωμένες, όπως "κάρμα" και "μοιραίο" φυσικό δεν είναι οι συζητήσεις να είναι ατέρμνονες και τα συμπεράσματα ελλειπή έως μηδενικά;
Η ανθρώπινη εφευρετικότητα σε όλο της το μεγαλείο!

"Αδελφή ψυχή" σημαίνει ότι η άλλη ψυχή είναι "κλώνος της δικής μας" και ότι η δική μας ψυχή είναι "κλώνος της άλλης";.
Αυτό δεν γίνεται. > Εννοείται καλέ μου φίλε. Αυτό έγραψα και εγώ. Η κάθε ψυχή είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Όσο για τις έννοιες που ανέφερες - κάρμα & μοιραίο - είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Εγώ πιστεύω στο "κάρμα" και δεν χρειάζεται κάποια "επιστημονική" θεμελίωση του όρου που σημαίνει "δράση-αντίδραση". Ότι δίνεις παίρνεις... Από το κάρμα πηγάζει σε μεγάλο βαθμό και το κατά πόσο κάτι θα είναι μοιραίο ή όχι.

[diml]

Φυσικά όχι. Κλώνος θεωρείται το πιστό αντίγραφο. Τα εξ αίματος αδέλφια μας δεν είναι αντίγραφά μας, έχουμε όμως κοινά dna στοιχεία.

Όσο για τις "αδελφές ψυχές" το θέμα θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει όταν σταματήσει ο περισσότερος κόσμος να συγχέει και να συνδέει τις έννοιες πάθος, σεξ, ανάγκη συντροφικότητας κ.λπ. Από τη στιγμή που αρκετοί από εμάς δεν έχουμε κριτική ικανότητα και δεχόμαστε απριόρι ότι αδελφή ψυχή είναι οπωσδήποτε εραστής ή ερωμένη σε μια σχέση γεμάτη πάθος, ένταση, αιώνια πίστη και ρομαντισμό, πασπαλιμένο από έννοιες μη θεμελιωμένες, όπως "κάρμα" και "μοιραίο" φυσικό δεν είναι οι συζητήσεις να είναι ατέρμνονες και τα συμπεράσματα ελλειπή έως μηδενικά;
Η ανθρώπινη εφευρετικότητα σε όλο της το μεγαλείο!
Συμφωνώ μαζί σου φίλε Dell Piero και θα ήθελα να προσθέσω εδώ πως καμία ένδειξη δεν πρέπει να σηματοδοτεί πως, "η αδελφή ψυχή" ή " το "άλλο μας μισό" είναι για όλους τους ανθρώπους μια συντροφική ή μια ερωτική σχέση. Για μερικούς απο το "όλο" μπορεί. Θεωρώ λοιπόν πως "αδελφή ψυχή " εν γένει , είναι ο άνθρωπος εκείνος που μας επιτρέπει να μολυνθούμε από την αλήθεια του και αντίστοιχα του επιτρέπουμε να μολυνθεί από την δική μας, που κατανοεί με σοφία και δεν καταδικάζει, που τολμά και φοβάται, που θα απορήσει βιώνοντας αποκαλύψεις για τον εαυτό του και τη ζωή του, που μας καθοδηγεί και τον καθοδηγούμε αντίστοιχα στην εξέλιξη χωρίς λύπηση για μας και για τον εαυτό του. Είναι εκείνος ο άνθρωπος που μέσα από την αμοιβαία διείσδυση της αλήθειας του στον εαυτό μας και της δικής μας σ΄ αυτόν, μπορεί να μας οδηγήσει να βρούμε την αλήθεια μας μέσα απ΄ αυτόν.

[Dell Piero]

Πώς όμως τα λες αυτά σε κάποιους που την οικειότητα, τη ζεστή συντροφιά, τα κοινά λογοπαίγνια και αστεία που κάνουμε καθημερινά μεγάλες ομάδες του πληθυσμού και δεν τα προσέχουμε διότι είναι φυσιολογική λειτουργία, αντίθετα με τον εραστή ερωμένη τα χαρακτηρίζουμε ΑΜΕΣΩΣ καρμικά και μοιραία;
Και άντε να πεις τώρα σε κάποιον ότι αδελφή ψυχή σου είναι ο αδελφός σου ή κάποιος συγγένής που πρόσφατα τσακωθήκατε :toung:
Μακαρονάδες τρώμε πολλοί πάντως ΑΛΛΑ βρε παιδί μου με την αδελφή ψυχή είναι πολύ νοστιμότερη :bigsmile:

[diml]

Υπάρχουν "αδελφές" ψυχές ή απλά δημιουργούμε αυτή την αίσθηση σε μια προσπάθεια μας να ξεπεράσουμε την ανασφάλεια που αισθανόμαστε; Εγώ θα συμφωνήσω με την κα Σίμου, είναι αίσθηση κάποιων στοιχείων... Σαν να είναι το άλλο μισό! Ας αναρωτηθούμε. Πόσες φορές - μέχρι τώρα, είχαμε την αίσθηση ότι έχουμε βρει την "αδελφή ψυχή, το άλλο μας μισό"; Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει πλήρης ταύτιση δύο ψυχών. Αυτό που υπάρχει είναι η "αλληλοσυμπλήρωση" κάποιων αναγκών. Αισθανόμαστε ότι έχουμε βρει το άλλο μας μισό. Τα όποια "κοινά" θέλω δεν σηματοδοτούν αυτομάτως την εύρεση του άλλου μας μισού. "Αδελφή ψυχή" σημαίνει ότι η άλλη ψυχή είναι "κλώνος της δικής μας" και ότι η δική μας ψυχή είναι "κλώνος της άλλης";.
Αυτό δεν γίνεται. Για μένα, "αδελφή ψυχή" σημαίνει ότι έχουμε κάποια κοινά "θέλω"/ "ανάγκες" που μπορούμε να αλληλοσυμπληρώσουμε σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι με κάποια άλλη ψυχή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι χάνουν αυτή την αίσθηση με το που αποφασίζουν να συνυπάρξουν σε έναν "κοινό" βίο. Αυτό γίνεται γιατί και οι δύο είχαν προσηλωθεί στις ακριβείς ανάγκες που μπορούσαν να αλληλοσυμπληρώσουν και είχαν αγνοήσει το γεγονός ότι υπήρχαν κι άλλες ανάγκες που δεν μπορούσαν να καλυφθούν από την άλλη πλευρά.
Από τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε ότι ο άλλος συμπληρώνει δικά μας θέλω, εκείνο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαχειριστούμε σωστά αυτό το "πάρε-δώσε" γιατί όλοι μας - εκ φύσεως - ζητάμε πάντα περισσότερα από αυτά που έχουμε βρει και δεν αρκούμαστε σε αυτά που συμπληρώνουν τις συγκεκριμένες ανάγκες μας. Το ζητούμενο είναι να μπορούμε να διατηρούμε ανοικτά τα "κανάλια επικοινωνίας" μεταξύ της ψυχής μας και της ψυχής που ποσοστιαία μας καλύπτει ένα μεγάλο μέρος των "ψυχικών" μας αναγκών. Δεν πρέπει να "γαντζωνόμαστε" από την άλλη ψυχή γιατί πάντα ελοχεύει ο κίνδυνος της ανάγκης για "περισσότερα" κι αν η άλλη ψυχή δεν έχει αυτά τα "περισσότερα" που ζητάμε, τότε χάνεται η μαγεία που κρύβεται πίσω από αυτό που λέμε "το άλλο μου μισό" και έρχεται η απογοήτευση.

Αλίμονο καλέ μου impulse άν οι "αδελφές ψυχές" ήτο κλώνοι...
Τότε το επόμενο σημείο θα ήταν ο ένας να απορροφά τον άλλο, χωρίς στην ουσία να μπορεί να εξελιχθεί κανείς!
Και τότε δεν θα ήταν σχέση αλληλοσυμπλήρωσης, αλλά σχέση στασιμότητας που θα όδευε σε απομάκρυνση του ενός απο τον άλλο στην καλύτερη περίπτωση, ενώ στην χειρότερη, σε ολικό αφανισμό του ενός απο τον άλλο!

[diml]

Πώς όμως τα λες αυτά σε κάποιους που την οικειότητα, τη ζεστή συντροφιά, τα κοινά λογοπαίγνια και αστεία που κάνουμε καθημερινά μεγάλες ομάδες του πληθυσμού και δεν τα προσέχουμε διότι είναι φυσιολογική λειτουργία, αντίθετα με τον εραστή ερωμένη τα χαρακτηρίζουμε ΑΜΕΣΩΣ καρμικά και μοιραία;
Και άντε να πεις τώρα σε κάποιον ότι αδελφή ψυχή σου είναι ο αδελφός σου ή κάποιος συγγένής που πρόσφατα τσακωθήκατε :toung:
Μακαρονάδες τρώμε πολλοί πάντως ΑΛΛΑ βρε παιδί μου με την αδελφή ψυχή είναι πολύ νοστιμότερη :bigsmile:

:bigsmile: , και γι' αυτό κι εγώ λέω πως ...η μακαρονάδα είναι υπέροχα νόστιμη όταν άνακαλύπτεις το ποιός την μαγειρεύει!:toung:

[tinky]

νομιζα πως βρηκα την αδελφη ψυχη μου τον περασμενο μαρτιο..νομιζα πως αυτον τον ανθρωπο τον ηξερα απο παλια,τον καταλαβαινα και τον ενιωθα με καθε ματια του..ομως η ζωη τα φερε αλλιως τα πραγματα και δεν μπορω να τον εχω..ετσι κι αλλιως δεν ξερω αν αυτος αισθανθηκε ποτε το ιδιο..παντως ειμαι χαρουμενη που ενιωσα οτι εχω βρει το αλλο μου μισο..εστω κι ετσι..

[eleftheria_]

ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ?ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ,ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ...ΑΝΤΡΑΣ Ή ΓΥΝΑΙΚΑ?
ΙΣΩΣ ΤΟΝ,ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΑΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!!
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ-ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ
ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΑΝ ΤΟΝ,ΤΗΝ ΒΡΗΚΑ!!ΠΟΙΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ,ΑΛΛΩΣΤΕ,ΤΟΣΟ ΜΟΝΑΔΙΚΗ,ΠΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΤΟ ''ΠΑΝΤΑ'' ΚΑΙ
ΤΗΝ ''ΖΩΗ'',ΜΠΟΡΕΙ Ν' ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ?
ΠΟΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ,ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ,ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ
ΟΤΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟ?ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ
''ΜΙΣΟ''?
ΠΑΡ'ΟΛ'ΑΥΤΑ,ΑΝΑΜΕΝΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΥΤΗΣ,ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ
ΚΑΝΕΙ Ν' ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΨΥΧΗ!!
ΚΑΙ ΤΟΤΕ,ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ Ε Ν Α !!!!! :clapping:

[Alien1]

Συμφωνω περισσοτερο με σενα φιλε Impulse.
αν και οχι απολυτα η γνωμη σου ηταν και η πιο σωστη κατα την γνωμη μου.

Σε γενικα πλαισια καλα τα πες :noworry:
Μπραβο :)

[Marina 7771]

Καλά τα λέτε όλοι, δεν λέω. Αλλά αυτήν την βεβαιότητα για την ύπαρξη της αδελφής ψυχής, από που την αντλείτε? Τί σας πείθει ότι όντως υπάρχει κάτι τέτοιο?:unsure:

[ANGE]

Είναι πάντως τρομερή απογοήτευση να ξέρεις πως κάποιος είναι για σένα η "αδελφή ψυχή" και κείνος να μην το έχει καταλάβει, (ή μήπως κάνεις τόσο λάθος;). Να νομίζεις ότι τον ξέρεις από παλιά, ότι έχετε ξανασυναντηθεί, ότι σας δένουν τόσα πολλά πράγματα,τόσα κοινά, όπου και να είσαι αισθάνεσαι τα μάτια του, αισθάνεσαι ότι σε παρακολουθεί σε ακούει, ξέρει κάθε σου κίνηση και την προλαβαίνει. Είναι απίστευτο, ενώ είστε μεταξύ πολλών ανθρώπων έχετε μια άλλη επικοινωνία οι δυο σας. Κι αν πράγματι κάτι τον εμποδίζει να το καταλάβει υπάρχει κάποιος τρόπος να τον ξυπνήσεις ή ακόμα να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να το ζήσει παρόλα τα εμπόδια, ή είναι καλύτερα απλώς να ζεις με την ικανοποίηση ότι κάποια στιγμή τον συνάντησες... αρκεί αυτό;

[kiaRRa]

Πέρα από το να μην γνωρίζει ο άλλος πως είσαι η αδελφή ψυχή του, υπάρχει και η πιθανότητα να μην πιστεύει σε αδελφές ψυχές λόγου του κυνισμού της εποχής μας.:cry:
¶λλωστε όσο και να ταιριάζουν δύο άτομα, που να μπορείς να πεις πως πρόκειται για αδελφές ψυχές, δεν σημαινει πως σκέφτονται με τον αυτό τρόπο. Είναι λογικό, λοιπόν, κατί που ο ένας αποδέχεται, ο άλλος να το απορρίπτει.:love:

[magikadespell]

Με την "αδελφή ψυχή" ή καλύτερα με τους ανθρώπους με τους οποίους πρέπει να συναντηθούμε σ' αυτή τη ζωή για κάποιους λόγους (αυτό είναι το σωστότερο για μένα σαν ορισμός) δεν είναι καθόλου απαραίτητο να ταιριάζεις σε όλα ούτε να σκέφτεσε το ίδιο, ούτε και είναι τα παραπάνω κριτήριο για να "καταλάβεις" αν ο άλλος υπάρχει για να συναντηθείτε.
Όσο για αυτούς που δεν πιστεύουν σ' αυτές τις "συναντήσεις" , αρκεί να πιστέψουν στην ευκαιρία που δικαιούνται να έχουν για μια όμορφη, συντροφική σχέση αγάπης αληθινής και ας τολμήσουν να απλώσουν το χέρι τους να την πάρουν, δεν είναι ψευδαίσθηση..... δεν είναι παιχνίδι του Ποσειδώνα......είναι αλήθεια

[Marina 7771]

Η θεωρεία του κάρμα είναι διαφορετικό πράγμα από την ύπαρξη της αδερφής ψυχής. Τουλάχιστον έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ.
Το αν θα συναντηθείς με ψυχές που γνώριζες σε προηγούμενες ενσαρκώσεις σου - για όσους πιστεύουν βέβαια στο κάρμα - δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη αυτού που λέμε αδερφή ψυχή.
Έχει παρατηρηθεί ότι με κάποιους ανθρώπους ταιριάζουμε πάρα πολύ. Καμμιά φορά τόσο πολύ, ώστε να δεθούμε μαζί τους με έναν τρόπο πρωτόγνωρο για μας και αυτομάτως σκεφτόμαστε ότι βρήκαμε το άλλο μας μισό. Τί σημαίνει όμως το ότι μπορεί να ταιριάξουμε και να δεθούμε με τον ίδιο τρόπο με περισσότερα από ένα άτομα? Και δεν είναι ανάγκη αυτά τα άτομα να είναι ερωτικοί μας σύντροφοι. Μπορεί να είναι φίλοι μας ή συγγενείς μας. Τότε τί γίνεται έχουμε περισσότερες από μία αδερφές ψυχές?
Αυτό που λέω λοιπόν δεν είναι ότι δεν πιστεύω στις απόλυτες αγάπες, ούτε στις αληθινές φιλίες κ.τ.λ., αλλά δεν βαφτίζω "αδερφή ψυχή" όσους ανθρώπους με σημάδεψαν ή ήρθαμε πολύ κοντά. Αν όντως ισχύει το κάρμα και ξανασυναντιόμαστε αν έχουμε αφήσει εκκρεμότητες (μπορεί να είναι και άσχημες) είναι άλλο και άλλη η παραδοχή της ύπαρξης της λεγόμενης αδερφής ψυχής.

[tinky]

Είναι πάντως τρομερή απογοήτευση να ξέρεις πως κάποιος είναι για σένα η "αδελφή ψυχή" και κείνος να μην το έχει καταλάβει, (ή μήπως κάνεις τόσο λάθος;). Να νομίζεις ότι τον ξέρεις από παλιά, ότι έχετε ξανασυναντηθεί, ότι σας δένουν τόσα πολλά πράγματα,τόσα κοινά, όπου και να είσαι αισθάνεσαι τα μάτια του, αισθάνεσαι ότι σε παρακολουθεί σε ακούει, ξέρει κάθε σου κίνηση και την προλαβαίνει. Είναι απίστευτο, ενώ είστε μεταξύ πολλών ανθρώπων έχετε μια άλλη επικοινωνία οι δυο σας. Κι αν πράγματι κάτι τον εμποδίζει να το καταλάβει υπάρχει κάποιος τρόπος να τον ξυπνήσεις ή ακόμα να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να το ζήσει παρόλα τα εμπόδια, ή είναι καλύτερα απλώς να ζεις με την ικανοποίηση ότι κάποια στιγμή τον συνάντησες... αρκεί αυτό;

σιγουρα ειναι καλυτερα να το ζησεις παρ'ολα τα εμποδια..εγω το εζησα για λιγο και γιαυτο ξερω πως ναι,εχω βρει την αδελφη ψυχη μου..αλλα ηταν για τοσο λιγο..καποιες φορες το περιβαλλον σου επιβαλλει μια συγκεκριμενη συμπεριφορα..ειμαι ευγνομων που τον γνωρισα και εχω συμβιβαστει με αυτο..

[Alie]

Εδώ κοντεύουμε να χάσουμε την δική μας, την "αδερφή" θα βρούμε;

[ioni]

πΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΡΘΩΣΤΕΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕΤΕΑΞΥ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΕΣ ΨΥΧΕΣ.........Ή ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ

[Fotini Christodoulou]

Εγώ πιστευω ότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι υπάρχει η αδελφή ψυχή σαν ένας καρμικός,μοιραίος έρωτας που κατά κάποιον τρόπο είτε τους "χρωστάει" η ζωή,:blink: ειτε για να εκφράσουν το πόσο πολύ πιστευουν ότι ταιριαζουν με έναν άνθρωπο-πραγμα που δεν με βρίσκει σύμφωνη .

Καταρχάς ένας καρμικός δεσμός με κάποιον άλλο άνθρωπο δε σημαινει ότι θα είναι και ευχάριστη εμπειρία.Βαση κάρμα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλα τα λάθη της προηγούμενης ζωής,στην παρούσα.Αρα αν αδικήσαμε τότε τον ανθρωπο αυτό, θα μας αδικήσει αυτός με την σειρά του για λάβουμε την ανταποδοση αλλά και το μάθημά μας.Αρα καταρίπτεται ο μύθος που τα θέλει όλα ρόδινα με την "αδελφή" ψυχή.

Αν μιλάμε για θετική "ανταποδοση"τότε μιλάμε για ντάρμα,δλδ για όλες τις καλές πράξεις που καναμε στην προηγ.ζωή και το καλό αυτό μας επιστρέφεται με διάφορους τρόπους-σαν ένας φίλος στην δύσκολη στιγμή,σαν ένας δάσκαλος,σαν ένας σύντροφος ,σαν ψυχική γαλήνη,σαν γνώση κτλ.-πάντως όχι οπωσδήποτε σαν ένας έρωτας!
Ακόμα και σαν οπαδός της μεταφυσικής,θεωρώ παρατραβηγμένο & εγωιστικό να πιστέψω ότι ήμουν τόοοοοοοσοοοοο καλή/αλανθαστη, στην προηγούμενη ζωή ώστε να έχω να λαμβάνω "ανταμοιβές"-ντάρμα και απορώ πώς οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένο ότι η ζωή τους χρωστάει οπωσδηποτε μια ανταμοιβή και μάλιστα με συγκεκριμένη μορφή.:wacko:

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας είναι απλά σαν σχέσεις χωρίς να τις μυθοποιούμε βαζοντας ταμπέλες,"το αλλο μας μισό" ή "αδελφή" ψυχή, ουτε βέβαια και να τις μην τις παίρνουμε σοβαρά.
Καθε άνθρωπος που μπαίνει στην ζωή μας θεωρώ ότι κάτι έχει να μας διδάξει ή να διδαχτεί από εμάς.:bigsmile:
Αν υπάρχει "αδελφή" ψυχή απλά θα είναι ένας άνθρωπος που τυγχάνει να επικοινωνούμε με ένα ξεχωριστό τρόπο και που συνήθως προκαλεί άθελά του σημαντικές αλλαγές σε εμάς, κυρίως εσωτερικές και όχι παντα με ευχάριστο τρόπο.
Ένας ανθρωπος που ξεχωρίζουμε εμείς από τους άλλους όμως γιατί έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνούμε, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρει οπωσδήποτε μεταφυσική διάσταση.;)

[e k]

Εξαιρετική αποσαφήνιση που με βρίσκει σύμφωνο. Μόνος σκοπός μας σ'αυτή τη ζωή είναι να χαιρόμαστε την ευτυχία και να την μοιράζουμε. Μόνον έτσι ισοφαρίζουμε αυτά που κουβαλάει στη ράχη η έρμη η ψυχή μας.

[panther]

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις μας είναι απλά σαν σχέσεις χωρίς να τις μυθοποιούμε βαζοντας ταμπέλες,"το αλλο μας μισό" ή "αδελφή" ψυχή, ουτε βέβαια και να τις μην τις παίρνουμε σοβαρά.
Καθε άνθρωπος που μπαίνει στην ζωή μας θεωρώ ότι κάτι έχει να μας διδάξει ή να διδαχτεί από εμάς.:bigsmile:
Αν υπάρχει "αδελφή" ψυχή απλά θα είναι ένας άνθρωπος που τυγχάνει να επικοινωνούμε με ένα ξεχωριστό τρόπο και που συνήθως προκαλεί άθελά του σημαντικές αλλαγές σε εμάς, κυρίως εσωτερικές και όχι παντα με ευχάριστο τρόπο.
Ένας ανθρωπος που ξεχωρίζουμε εμείς από τους άλλους όμως γιατί έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνούμε, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάρει οπωσδήποτε μεταφυσική διάσταση.;)

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Perfect και να προσθέσω κάτι που νομίζω ότι έχει ξαναγραφτεί ότι αυτός ο άνθρωπος με τον οποίο επικοινωνούμε με ένα ξεχωριστό τρόπο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι του αντίθετου φύλλου από εμάς!

[luna7]

Φυσικά όχι. Κλώνος θεωρείται το πιστό αντίγραφο. Τα εξ αίματος αδέλφια μας δεν είναι αντίγραφά μας, έχουμε όμως κοινά dna στοιχεία.

Όσο για τις "αδελφές ψυχές" το θέμα θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει όταν σταματήσει ο περισσότερος κόσμος να συγχέει και να συνδέει τις έννοιες πάθος, σεξ, ανάγκη συντροφικότητας κ.λπ. Από τη στιγμή που αρκετοί από εμάς δεν έχουμε κριτική ικανότητα και δεχόμαστε απριόρι ότι αδελφή ψυχή είναι οπωσδήποτε εραστής ή ερωμένη σε μια σχέση γεμάτη πάθος, ένταση, αιώνια πίστη και ρομαντισμό, πασπαλιμένο από έννοιες μη θεμελιωμένες, όπως "κάρμα" και "μοιραίο" φυσικό δεν είναι οι συζητήσεις να είναι ατέρμνονες και τα συμπεράσματα ελλειπή έως μηδενικά;
Η ανθρώπινη εφευρετικότητα σε όλο της το μεγαλείο!



Πιό σωστή τοποθετηση δεν νομιζω οτι μπορουσε να γινει!!!!:idea:

[stabie]

νομιζα πως την είχα βρει...
αλλά...
τώρα που ξέρω πως δεν ήταν εκείνος δεν θέλω κανέναν...:cry:

[Olgail]

Μια απορία. Όταν για κάποιο λόγο χωρίζεις απο την αδελφή ψυχή σου, κι έχουν περάσει χρόνια χωρίς να τον βλέπεις, γίνεται να αισθάνεσαι κάπως όταν είναι σε άσχημη φάση; Δηλαδή να το αισθάνεσαι κι εσύ;

[stabie]

γίνεται...

[pyrosvestiki]

Καλησπέρα,
Αδελφή Ψυχή όλοι αυτό δεν αναζητούμε?Εγώ λοιπόν την βρήκα στο πρόσωπο μιας γυναίκας σε ένα cafe κι όταν την κοίταξα στα μάτια είδα τον εαυτό μου να καθρεφτίζεται....Συγκλονίστ ικα....Από εκείνη την μέρα ζώ και αναπνέω για εκείνη..Είναι πραγματικά πολυ περίεργο πόσο πολύ συγχρονιζόμαστε και αναρωτιέμαι πως γίνεται να ξέρει πάντα πως νιώθω και τι θέλω κάθε στιγμή?!!
Μάλλον επειδή η αγάπη είναι καθρέφτης....Το πιο περίεργο είναι ότι εγώ είμαι ζυγός με ωροσκόπο υδροχόο και εκείνη είναι υδροχόος με ωροσκόπο ζυγό....Ας με σταμάτήσει κάποιος γιατί μπορώ να μιλάω ώρες για εκείνη....


Ας αφεθούμε λοιπόν για να νιώσουμε...

[palavo]

Πιστεύω οτι την έχω βρεί...είναι ένα άτομο που απο την πρώτη στηγμή που το γνώρησα ένοιωσα οτι υπήρχε πάντα μέσα στην ζωή μου.. στην αρχή πίστευα οτι μιλόυσε ο έρωτας/ενθουσιασμός... 4 χρόνια μετά μπορεί να μην είμαστε πια ζευγάρι αλλα είναι πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον όσα εμπόδια και άν υπάρχουν...Είναι κάτι το παράξενο συμπλήρώνει ο ένας τον άλλον , περνάει ο ένας αυτα που πέρασε και κάποια στιγμη ο άλλος σαν να γίνετε η ανταποδωση της στήρηξης...Είναι αυτό που λένε το νιώθεις ... το καταλαβαίνεις οτι ήρθε... πριν τον γνωρήσω ένιωθα οτι κάτι θα μου αλλάξει την ζώη και το έκανε ... με τον δικό του τρόπο... το μόνο που ξέρω είναι πως αν δεν ήταν αυτο το άτομο τίποτα δεν θα ήταν ίδιο... :embarrest :bigsmile:

[Deodonus]

Εγώ πάλι, έχω βρει 2-3 αδερφές ψυχές: το ταίρι μου και κάνα-δυο φίλους. Περίεργο όταν συναντάς τέτοιους ανθρώπους. Είναι αυτό "σαν να σε ξέρω από χρόνια".

Πάντως με το ταίρι μου, έχουμε αναπτύξει απίστευτη επικοινωνία. Ό,τι έχει ο ένας, το αισθάνεται και ο άλλος. Ακόμα και όταν χωρίσαμε για κάνα-δυο μήνες, εξακολουθούσε αυτό να γίνεται. Απίστευτο....

[stabie]

είναι όμως άλλο πράγμα να βρίσκεις το άλλο σου μισο...ειναι...δεν περιγράφεται...αφήστε...

[SKYLOROCK]

Νομίζω ότι εχω βρει αυτό που λένε "αδερφή ψυχή".Νιώθω τα πάντα γι'αυτόν...πότε δεν είναι καλά,πότε με σκέφτεται,τα πάντα...αλλά μάλλον είναι μονομερές...:embarrest Αυτό είναι το χειρότερο!!Να νιώθεις τόσα πολλά για κάποιον κι εκείνος να μην μπορεί να νιώσει αυτή την ένταση με την οποία τον σκέφτεσαι...:love:

[ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ]

Kαι εγώ την έχω βρει την αδελφή ψυχή μου, μονο, που γνωριστήκαμε πριν απο 9 χρόνια. Υπηρχε έλξη, παθος, στοργή, κοιταζόμασταν στα μάτια και χανόμασταν. Δεν μπορεσε όμως να κρατήσει πολύ. Τα χρόνια που περασαν επικοινωνουσαμε, η ίδια στοργή το ίδιο ενδιαφέρον, το ίδιο παθος. Ο ένας ρωτουσε τον άλλο εάν παντρευτηκε. Με ανακουφιση ακουγαμε και οι δύο όχι.
Πρόσφατα μου ζητησε να ξαναβγουμε, δειλα δειλα. Τα μάτια μου βούρκωσαν. Τί μέλλει γεννεσθαι δεν ξερω, αυτο όμως που ειναι γεγονός είναι ότι ειναι η αφελφη ψυχή μου. Όταν πονάω είναι παντα κοντα μου. Στν ιδέα ότι θα παθει κατι τρελαινομαι. Αυτα.

[SKYLOROCK]

Kαι εγώ την έχω βρει την αδελφή ψυχή μου, μονο, που γνωριστήκαμε πριν απο 9 χρόνια. Υπηρχε έλξη, παθος, στοργή, κοιταζόμασταν στα μάτια και χανόμασταν. Δεν μπορεσε όμως να κρατήσει πολύ. Τα χρόνια που περασαν επικοινωνουσαμε, η ίδια στοργή το ίδιο ενδιαφέρον, το ίδιο παθος. Ο ένας ρωτουσε τον άλλο εάν παντρευτηκε. Με ανακουφιση ακουγαμε και οι δύο όχι.
Πρόσφατα μου ζητησε να ξαναβγουμε, δειλα δειλα. Τα μάτια μου βούρκωσαν. Τί μέλλει γεννεσθαι δεν ξερω, αυτο όμως που ειναι γεγονός είναι ότι ειναι η αφελφη ψυχή μου. Όταν πονάω είναι παντα κοντα μου. Στν ιδέα ότι θα παθει κατι τρελαινομαι. Αυτα.

Αφού υπάρχει ανταπόκριση από τη μεριά του κι εσύ τον θες το ίδιο γιατί δεν το κυνηγάς;Είσαι από τις τυχερές που μπορεί να έχει στο πλάι της την αδερφή ψυχή της...Μην το αφήσεις έτσι...:love:

[stabie]

και μη το συζητάς καν!!!!

[skorpion]

Μαλλον οχι τελικα!!! Την ψαχνω ακομα αμα τη δειτε πουθενα σφυριξτε μου!!!:laugh::laugh::laugh::laugh::laugh:

[panther]

Μαλλον οχι τελικα!!! Την ψαχνω ακομα αμα τη δειτε πουθενα σφυριξτε μου!!!:laugh::laugh::laugh::laugh::laugh:

:offtopic: Εντάξει! Θα το έχουμε υπ' όψιν μας!:toung:

[ioni]

κάποτε έστι νόμισα αλλά άρχισα να πιστεύω σε κάτι που είχα διαβάσει ...ότι δεν είναι ψυχή αλλά ψυχές που σε όλη μας την ζωή συναντάμε.....ή δεν την έχω ακόμα βρει

[SKYLOROCK]

κάποτε έστι νόμισα αλλά άρχισα να πιστεύω σε κάτι που είχα διαβάσει ...ότι δεν είναι ψυχή αλλά ψυχές που σε όλη μας την ζωή συναντάμε.....ή δεν την έχω ακόμα βρει

Εννοείς ότι μπορεί να νιώσουμε αυτό που αισθανόμστε για την αδερφή ψυχή μας για παραπάνω από ένα άτομα;;;:unsure:

[Maroulita]

Θα σας πρότεινα να διαβάσετε το άρθρο Κάρμα και αδελφές ψυχές (http://myhoroscope.gr/showthread.php?t=3015), γιατί πολλές φορές παρεξηγούμε τον έρωτα και ό,τι συνυφαίνεται μ' αυτόν με την έννοια της αδελφής ψυχής, που δεν ταυτίζεται απαραίτητα με αυτόν.

[ioni]

Συνφωνώ οι αδελφες ψυχες δεν είναι μονό ερωτικές μπορεί να είναι σαν φίλοι
Κάποιοι που νιώθουμε σαν κάτι να μας δένει, κάτι που δεν μπορούμε να εξιγήσουμε

[ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ]

[Αφού υπάρχει ανταπόκριση από τη μεριά του κι εσύ τον θες το ίδιο γιατί δεν το κυνηγάς;Είσαι από τις τυχερές που μπορεί να έχει στο πλάι της την αδερφή ψυχή της...Μην το αφήσεις έτσι...:love:[/quote]


Skyrorock, ειμαστε και οι δυο επιφυλακτικοί. Δεν εχουμε μιλησει ανοιχτα, αλλα πιστευω ότι και εκεινος φοβαται μην ξαναπληγωγεί. Το ίδιο αισθάνομαι και εγώ. Μαλλον αφουγκράζεται ο ένας τον άλλο. Απλά εγώ είμαι ανυπόμονη και διαχυτική, όπως πάντα. Εκείνος πολύ μετρημένος.

[SKYLOROCK]

[Αφού υπάρχει ανταπόκριση από τη μεριά του κι εσύ τον θες το ίδιο γιατί δεν το κυνηγάς;Είσαι από τις τυχερές που μπορεί να έχει στο πλάι της την αδερφή ψυχή της...Μην το αφήσεις έτσι...:love:


Skyrorock, ειμαστε και οι δυο επιφυλακτικοί. Δεν εχουμε μιλησει ανοιχτα, αλλα πιστευω ότι και εκεινος φοβαται μην ξαναπληγωγεί. Το ίδιο αισθάνομαι και εγώ. Μαλλον αφουγκράζεται ο ένας τον άλλο. Απλά εγώ είμαι ανυπόμονη και διαχυτική, όπως πάντα. Εκείνος πολύ μετρημένος.[/QUOTE]

Εγώ πάντως δε νομίζω να άντεχα...Θα του μιλούσα και θα του έλεγα όσα ένιωθα και ό,τι γινόταν...Δεν αντέχω την προσμονή και την αβεβαιότητα...:love:

[tinky]

Νομίζω ότι εχω βρει αυτό που λένε "αδερφή ψυχή".Νιώθω τα πάντα γι'αυτόν...πότε δεν είναι καλά,πότε με σκέφτεται,τα πάντα...αλλά μάλλον είναι μονομερές...:embarrest Αυτό είναι το χειρότερο!!Να νιώθεις τόσα πολλά για κάποιον κι εκείνος να μην μπορεί να νιώσει αυτή την ένταση με την οποία τον σκέφτεσαι...:love:

συμφωνω απολυτα...πως γινεται να νιωθεις τετοια ενταση για καποιον,να νιωθεις τοσα πολλα,αναλειωτα συναισθηματα απο τα βαθη της καρδια σου και εκεινος να μην το νιωθει?ειναι δυνατον?????

[chrisfocus]

ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...ΑΠΛΑ ΣΕ ΠΡΟΔΙΔΕΙ....ΚΑΙ
ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ!!.

[SKYLOROCK]

συμφωνω απολυτα...πως γινεται να νιωθεις τετοια ενταση για καποιον,να νιωθεις τοσα πολλα,αναλειωτα συναισθηματα απο τα βαθη της καρδια σου και εκεινος να μην το νιωθει?ειναι δυνατον?????

Τελικά είναι... :cry:

[GELLO]

Καλησπέρα...
δεν ξέρω ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η "αδελφή" ψυχή για να την αναγνωρίσω.. αναρωτιέμαι, επίσης, υπάρχει για όλους η αδελφή-ψυχή; αν ναι, γιατί κάποιοι δεν τη βρίσκουν στο πρόσωπο ενός φίλου ή συντρόφου; σε τι υστερούν; μάλλον σε τύχη...
εύχομαι να τη συναντήσω.. και αν την συναντήσω, να την αναγνωρίσω..
κι αν την έχω συναντήσει, να είναι ακόμα στη ζωή μου...
η μοναξιά είναι άσχημο συναίσθημα και κατάσταση ζωής.. και ο μοναχός ο άνθρωπος ελπίζει ....νυν και αεί...
εύχομαι σε όλους να βρουν άνθρωπο ή ανθρώπους να μοιράζονται τη ζωή τους, να γεμίσουν τη ψυχή τους και να νιώσουν ευτυχισμένοι... όσο έντονα και με όση διάρκεια σταθούν τυχεροί και ευλογημένοι.... και να μην γυρεύουν με εμμονή την αδελφή-ψυχή, τον ένα ή τη μια... που τον αναγαγουμε σε ήρωα και μύθο...

[midheavens]

Δεν ξέρω αν έχω βρει την αδελφή ψυχή μου.
Θα ήθελα όμως πολύ να την βρω και να το καταλάβω κιόλας.
:love:

[kiaRRa]

Και αν δεν την συναντήσω ποτέ να είμαι ικανοποιημένη και να προσπαθώ για το καλύτερο με ό,τι έχω...

[*Astropeleki*]

να το καταλάβω κιόλας.
:love:

Αυτό πραγματικά είναι το βασικότερο! Να καταλάβουμε ότι όντως είναι η αδελφή ψυχή μας! :embarrest Διότι οι περισσότεροι την ταυτιζουμε με τον φίλο-η (τον οποίο γνωρίζουμε πολύ καλα και μας γνωρίζει επισης πολύ καλά) ή με τον-την σύντροφο/ερωμένο-η.

[mpiskoto]

δεν την έχω βρει ακόμα αλλά προσωπικά πιστεύω πως είναι κάπου εκεί έξω και κάποια στιγμή θα την βρω...

[stabie]

όλοι αυτό πιστεύουμε...
είναι όμως;;;;:bigsmile:

[*Astropeleki*]

¶μα είναι να' ρθει, θε να' ρθεί!
Αν καθόμαστε, πάλι, να την περιμένουμε αγωνιώντας, τότε μπορεί να περιμένουμε για πολύ.... :toung:

[magikadespell]

Η αδελφή ψυχή έχει ειπωθεί ξανά πως μπορεί να είναι οποιουδήποτε είδους σχέση (φιλική, συνεργάτης, συγγενής, κ.λ.π.) αλλά, αν μιλάμε για το άλλο μας μισό, για την απάντηση στην ερώτηση της ψυχής μας τότε η εμπειρία είναι κάπως έτσι:

Καταρχήν πολύ καιρό πριν το νιώθεις, δεν το νιώθεις απλά, το ξέρεις (εδώ θέλει προσοχή γιατί το Σύμπαν κάνει πλακίτσες και τεστάκια και μπορεί να την πατήσεις!). Όταν συναντηθείς όμως είσαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό είναι!!! Σαν να φτιάχνεις παζλ και να ψάχνεις ώρες το κομματάκι το σωστό, πολλά κομματάκια μοιάζουν αλλά κανένα δεν κολλάει. Όταν κοιτάξεις, βλέπεις κατευθείαν στην ψυχή κι όχι την εμφάνιση όλως περιέργως αφού υπάρχει η έλξη πολύ έντονη. Λιγή ώρα μετά αν σε ρωτήσουν πως ήταν ακριβώς δεν ξέρεις να πεις αλλά είσαι σίγουρος πως είναι αυτός/η. Αν ο δρόμος ήταν πολύ δύσκολος μέχρι να συναντηθείτε αισθάνεσε και μια απέραντη ευγνωμοσύνη μια γαλήνη.
Επίσης θεωρώ πως ποτέ δεν είναι ακατάλληλη η στιγμή της συνάντησης παρόλο που μπορεί να μην φανεί αρχικά σωστό το timing, αυτού του είδους οι συναντήσεις γίνονται πάντα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Το Σύμπαν γνωρίζει πότε είναι αυτή....

[mpiskoto]

όλοι αυτό πιστεύουμε...
είναι όμως;;;;:bigsmile:

γιατί να μην είναι εκεί έξω?!?κάτι σαν τα ufo..


¶μα είναι να' ρθει, θε να' ρθεί!
Αν καθόμαστε, πάλι, να την περιμένουμε αγωνιώντας, τότε μπορεί να περιμένουμε για πολύ.... :toung:

όπως είπες και εσύ αμα είναι να έρθει θα έρθει αλλιώς θα προσπεράσει:bigsmile:

[Fotini Christodoulou]

γιατί να μην είναι εκεί έξω?!?κάτι σαν τα ufo..


η δική μου παντως εφόσον υπάρχει, σίγουρα θα ναι ufo.:toung:

[mpiskoto]

η δική μου παντως εφόσον υπάρχει, σίγουρα θα ναι ufo.:toung:

και θα κάνει παρέα στην δικιά μου που είναι σίγουρα ufo (αν υπάρχει...):laugh: :laugh:

[Toksotaki]

oi adelfes psyxes yparxoun to an ths broume se aythn thn zwh einai ena allo zhthma.ths eyxomai na einai kala!!!!!

[kiaRRa]

Εγω πάλι δεν έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στο Σύμπαν ότι θα μου φέρει την αδελφή-ψυχη μου:love: , οπότε κάποια μέρα που δεν θα έχω κάτι να κάνω λέω να ψάξω!!!

Τoksotaki αν γίνεται σε παρακαλώ γράφε με ελληνικούς χαρακτήρες.:embarrest

[*Astropeleki*]

Εγω πάλι δεν έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στο Σύμπαν ότι θα μου φέρει την αδελφή-ψυχη μου:love: , οπότε κάποια μέρα που δεν θα έχω κάτι να κάνω λέω να ψάξω!!!

βασικά τί να την κάνεις την αδελφή ψυχή;;; Ήδη βιώνεις καρμική σχέση :embarrest :embarrest

[Fotini Christodoulou]

Εγω πάλι δεν έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στο Σύμπαν ότι θα μου φέρει την αδελφή-ψυχη μου:love: , οπότε κάποια μέρα που δεν θα έχω κάτι να κάνω λέω να ψάξω!!!

Μην ξεχάσεις να πάρεις και την απόχη μαζί σου μην σου ξεφύγει:toung:
(Καλου κακου και ενα σκοινί μην τυχόν είναι ζωηρή και πάει να ξεφύγει.)

Τι λέγαμε;;Αααααα συγγνώμηηηηηνννν.Off topic.:toung:

[kiaRRa]

βασικά τί να την κάνεις την αδελφή ψυχή;;; Ήδη βιώνεις καρμική σχέση :embarrest :embarrest

Εχεις απόλυτο δικιο, οπότε πρέπει να ειμαι ολοκληρωμένη και δεν μου χρειάζεται άλλη αδελφή ψυχη. Ας κάτσει στα αυγά της.:nuts:

Πάντως μου ειναι δύσκολο να αποδεχθώ την ύπαρξη αδελφής ψυχης:huh:

[mpiskoto]

εγώ το μόνο που θέλω και πιστεύω είναι αυτό που λένε έρωτας με την πρώτη ματιά..αυτό μου φτάνει!

[migia]

εγώ είχα την αδερφή ψυχή μου δέκα χρόνια μπροστά μου και δεν το είχα καταλάβει.!! ήμασταν κολλητοί επί 10 χρόνια και όποτε δεν ήμασταν μαζί ένιωθα κάτι να μου λείπει..δεν μπορούσα να καταλάβω τι μου έλειπε..δεν περνούσα καλά...όταν βρισκόμασταν, φώτιζε ο κόσμος μου αλλά το απέδιδα στην αδυναμία που του είχα..!!
και για φαντάσου...εδώ και 2 χρόνια ήμαστε ένα ..!!!

[sole]

εγώ είχα την αδερφή ψυχή μου δέκα χρόνια μπροστά μου και δεν το είχα καταλάβει.!! ήμασταν κολλητοί επί 10 χρόνια και όποτε δεν ήμασταν μαζί ένιωθα κάτι να μου λείπει..δεν μπορούσα να καταλάβω τι μου έλειπε..δεν περνούσα καλά...όταν βρισκόμασταν, φώτιζε ο κόσμος μου αλλά το απέδιδα στην αδυναμία που του είχα..!!
και για φαντάσου...εδώ και 2 χρόνια ήμαστε ένα ..!!!

Πολύ σε ζηλεύω !!
Στην πραγματικότητα όμως δεν ξέρω αν υπάρχουν αδερφές ψυχές ή νομίζουμε ότι την βρήκαμε για όσο είμαστε ερωτευμένοι .

[kiaRRa]

Πάντως και εμένα τα περι αδελφών ψυχών μου ακούγονται κάπως σε ρομαντικό παραμύθι και όχι τόσο σε πραγματικότητα. Αλλά και πάλι όλα ειναι πιθανά και τίποτα δεν απορρίπτεται.

[migia]

Στην πραγματικότητα όμως δεν ξέρω αν υπάρχουν αδερφές ψυχές ή νομίζουμε ότι την βρήκαμε για όσο είμαστε ερωτευμένοι .

να σου πω την αλήθεια πριν τα φτιάξω με τον φίλο μου δεν πίστευα ούτε εγώ στις αδερφές ψυχές..το αγόρι μου πρώτα το αγάπησα και μετά τον ερωτεύτηκα(και εξακολουθώ μετά από δύο χρόνια να είμαι κάθε μέρα πιο ερωτευμένη μαζί του από την προηγούμενη).
για αυτό τον θεωρώ το άλλο μου μισό:love:

[starlight*]

Εχω βρει την αδελφη ψυχη μου..η αισθηση ειναι πληροτητα που μεσα της περιεχει ολη τη δημιουργια.Νιωθεις οτι ολα ειναι δυνατο να γινουν.. δυστυχως την εχασα..Ισως δεν το αντεξα,ισως ετσι επρεπε να γινει για την εξελιξη μου

[Basilakis]

Ειστε σίγουροι ότι όλοι έχουμε αδελφές ψυχές και δεν ειναι απλά μια δικαιολόγια μας για να καλύψουμε την συναισθηματική μας απελπισία ότι ίσως ειμαστε τελικά μόνοι?

[Marina 7771]

Ειστε σίγουροι ότι όλοι έχουμε αδελφές ψυχές και δεν ειναι απλά μια δικαιολόγια μας για να καλύψουμε την συναισθηματική μας απελπισία ότι ίσως ειμαστε τελικά μόνοι?
Τί εννοείς "μόνοι"? ¶μα τα βρεις με τον εαυτό σου δεν θα ψάχνεις άλλους να σε συμπληρώσουν. Βέβαια αυτή είναι η δική μου άποψη. Έχουμε ανάγκη απ' τους άλλους κι εκείνοι έχουν ανάγκη από μας, αλλά αυτό το άλλο μισό που είμαστε τυχεροί άμα το βρούμε κ.τ.λ., όπως κι εσύ λες, δεν ξέρω δεν με πείθει.:bigsmile:

[Deodonus]

Ειστε σίγουροι ότι όλοι έχουμε αδελφές ψυχές και δεν ειναι απλά μια δικαιολόγια μας για να καλύψουμε την συναισθηματική μας απελπισία ότι ίσως ειμαστε τελικά μόνοι?
Μα, ούτως ή άλλως, μόνοι μας είμαστε! Και ταυτόχρονα όλοι μαζί!

¶μα καταφέρεις και "τα βρεις με την μοναξιά σου", δεν θα έχεις ανάγκη κάποιον άλλον για να μην αισθάνεσαι μόνος. ¶μα όμως δεν τα'χει βρει, τότε συνέχεια θα χρειάζεσαι κάποιον δίπλα σου.

Λέγοντας "αδερφή ψυχή", εγώ δεν εννοώ τόσο κάτι το ερωτικό. Απλά, με αυτήν την φράση, εννοώ αυτό το αίσθημα το "κάπου σε ξέρω εσένα" και αυτήν την απίστευτη οικειότητα που μπορεί να νιώσω με κάποιο άτομο. Τώρα, για το γιατί σχεδόν όλοι το εννούν με την ερωτική έννοια, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω.

[Basilakis]

Μα ειναι φανερό ότι δεν εχει μόνο ερωτική χροιά, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ειμαι πεπεισμένος περι της υπαρξης αδελφών ψυχών. Απλά με κάποιους εχουμε καλύτερη επικοινωνια και γι'αυτο νιωθουμε ότι δενόμαστε πιο γρηγορα μαζι τους.

[*Astropeleki*]

Θα συμφωνήσω με τον Basilaki.
Ακριβώς αυτό πιστεύω και γω... όλα έχουν σχέση με την καλή επικοινωνία και το πόσο οικεία νιώθεις με το άτομο αυτό που οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι αδελφή ψυχή τους. :bigsmile:

[Toksotaki]

adelfh psyxh then uparxei gia enan kai mono logo tekmhriwmeno malista.o anthropos allazei mera me thn mera kai kata synepeia o syntrofos tou ara otan kapoioi lene oti synanthsan thn adelfh psyxh toys(kai epeita xwrisan)apla tairiaksan mia dedomenh stigmh me ena atomo,endexomenos xronia. . .

[kiaRRa]

Eδω θα εκφράσω μια ένσταση! Ο ανθρωπος δεν πιστευω ότι κατα βαση αλλάζει. Ο σκελετός της συμπεριφόρας του παραμένει ιδιος οπώς ήταν, αυτο που αλλάζει κατ' εμέ ειναι κάποια στοιχεία της συμπεριφόρας του. Αφου ο άνθρωπος ειναι ένα κοινωνικό ων, λογικό ειναι να δεχεται επίδραση από την ιδιοσυγκρασία άλλων ατόμων. Αλλά όχι να αλλάζει εκ θεμελίων!(προσωπική πάντα άποψη)

[mpiskoto]

Θα συμφωνήσω με τον Basilaki.
Ακριβώς αυτό πιστεύω και γω... όλα έχουν σχέση με την καλή επικοινωνία και το πόσο οικεία νιώθεις με το άτομο αυτό που οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι αδελφή ψυχή τους. :bigsmile:

θα συμφωνήσω και εγώ...

[laziali]

Και γω επισης συμφωνω με τον Βασιλάκη και την Κία.
Είναι περισσοτερο η οικειοτητα που έχουμε με το άλλο άτομο και το πόσο καλα τον γνωριζουμε.. τις αντιδρασεις του, τα χουγια του... ΄΄ολα του!

[mpiskoto]

και ίσως να "θεοποιούμε" την όλη αυτή κατάσταση πιστεύοντας ότι ναι είναι το άλλο μας μισό...

[Basilakis]

πάντα ο άνθρωπος θέλει να νιώθει μέρος ενός συνόλου-ζευγαριου-ομάδας. Ίσως και τα περί αδελφών ψυχών εκει εντάσσονται

[xarashoroscope]

Διάβασα ένα βιβλίο σχετικά με το θέμα μετενσάρκωση και αδελφές ψυχές του πάολο κοέλο επηρεάστηκα πολύ και ένιωσα την ανάγκη να το αναζητήσω στο φορουμ .:cheesy:Μακάρι να τον βρώ μια μέρα!Η αδερφή ψυχή είναι το άλλο μας μισό που μας βοηθά να ολοκληρώσουμε το πνευματικό μας ταξίδι , μας συμπληρώνει απόλυτα και γενικότερα είναι η αντανάκλαση του εαυτού μας.Είμαι αθεράπευτα ρομαντική τι να κάνουμε!!!:bigsmile:
Τα σημεία στο ωροσκόπιο μας που δείχνουν τα καρμικά μας κατάλοιπα (αν δεν κάνω λάθος) είναι ο ΒΔ ,ο Κρόνος και η Σελήνη.Ο Αρης και η Αφροδίτη σε μικρότερο βαθμό.

[Ανν Νικολαου]

Ωραια ειναι ολα αυτα Χarashoroscope ,

αλλα ας μην ξεχναμε,οτι κανεις δεν μας βοηθα να ολοκληρωσουμε το πνευματικο μας ταξιδι.Πρεπει να κανουμε οοολη την "λατζα" μονοι μας!
Δεν πρεπει να περιμενουμε κομματια απο καποιον αλλο για να νιωσουμε ολοκληρωμενοι.Ετσι ειναι σιγουρο οτι θα νιωθουμε για παντα ημιτελεις.
Και κανεις μα κανεις δεν ειναι η αντανακλαση του εαυτου μας.Ειμαστε ολοι μοναδικοι.
Τι παει να πει "αδελφη ψυχη"?!Ολοι χρειαζεται να δουλεψουμε για να οικοδομησουμε μια σχεση με στερεες βασεις.
Δεν μας την δινει το συμπαν σε κιντερ εκπληξη.

Φιλικα,Ανν

[παλίρροια]

Εύκολη Ερώτηση που απαιτεί Δύσκολη απάντηση..... Εχω βρεί αυτό που ταιριάζει στήν ιδιοσυγκρασία μου έχω βρεί αυτό που "πρέπει νομοτελειακά να έχω",έχω βρεί αυτό που μπορεί να με ανεχθεί αν θέλεις, και να είναι "εκεί" για μένα,καταβάλοντας τεράστιες προσπάθειες για να είμαι απλά.....ευχαριστημένη. Και του είμαι ευγνωμων....
Δεν έχω βρεί αυτό που χωρίς προσπάθεια ήμουν ευτυχισμένη μαζί του,δεν έχω βρεί αυτό που χωρίς να μου υπαγορεύει έκανα τεράστια όνειρα που χαμογελούσα συνειδητά και οχι απο σπασμούς του προσώπου,αυτό που ενώ έφευγε ήταν ακόμη εκεί,στην γωνιά του δρόμου,στο κρεββάτι μου,στην δουλειά μου....
Ας μου απαντήσει κάποιος λοιπόν αν έχω βρεί την Αδερφή ψυχή μου,μπορεί και να την έχω βρεί και να μην το έχω συνειδητοποιήσει.......:cry:

[kiaRRa]

Εύκολη Ερώτηση που απαιτεί Δύσκολη απάντηση..... Εχω βρεί αυτό που ταιριάζει στήν ιδιοσυγκρασία μου έχω βρεί αυτό που "πρέπει νομοτελειακά να έχω",έχω βρεί αυτό που μπορεί να με ανεχθεί αν θέλεις, και να είναι "εκεί" για μένα,καταβάλοντας τεράστιες προσπάθειες για να είμαι απλά.....ευχαριστημένη. Και του είμαι ευγνωμων....
Δεν έχω βρεί αυτό που χωρίς προσπάθεια ήμουν ευτυχισμένη μαζί του,δεν έχω βρεί αυτό που χωρίς να μου υπαγορεύει έκανα τεράστια όνειρα που χαμογελούσα συνειδητά και οχι απο σπασμούς του προσώπου,αυτό που ενώ έφευγε ήταν ακόμη εκεί,στην γωνιά του δρόμου,στο κρεββάτι μου,στην δουλειά μου....
Ας μου απαντήσει κάποιος λοιπόν αν έχω βρεί την Αδερφή ψυχή μου,μπορεί και να την έχω βρεί και να μην το έχω συνειδητοποιήσει.......:cry:

Αγαπητή φίλη,

κανένας δεν μπορεί να στο απαντήσει αυτό. Μόνο εσύ η ίδια ξέρεις τι ένιωσες/νιώθεις δίπλα σε κάποιον άνθρωπο, είτε μιλάμε για ερωτική, είτε για φιλική, είτε για συγγενική σχέση.
Μόνο εσύ ξερεις τόσο καλά τον εαυτό σου για να καταλάβεις αν την εχεις βρει. Και εν τέλει μόνο εσύ μπορείς να ξέρεις αν θες να ελπίζεις να την βρεις. :embarrest

[παλίρροια]

Το γεγονός οτι δεν αισθάνομαι αισθήματα πληρότητας, αυτό με κάνει να υποθέτω πως δεν την έχω βρεί,παρ'ολο που δεν θέλω να δείχνω αχάριστη σε ανθρώπους που όταν πέφτω μου προτείνουν το χέρι τους για να με σηκώσουν....
Παρ'ολα αυτά δεν μπορώ να υπαγορεύσω στον εαυτό μου να αισθάνεται διαφορετικά, και το δύσκολο για μένα είναι πως δεν ξέρω τον τρόπο να προσεγγίσω προς αυτή την κατεύθυνση δηλ.καποια στιγμή να δηλώσω σίγουρη πως πραγματι την έχω βρεί. Αυτό το νόημα όμως ισως έχει και το ταξίδι της ζωής μας,που έχει μεγαλύτερη τελικά σημασία απο τον προορισμό.Συνεχίζω λοιπόν και ο χρόνος θα δείξει....

[Fotini Christodoulou]

Το γεγονός οτι δεν αισθάνομαι αισθήματα πληρότητας, αυτό με κάνει να υποθέτω πως δεν την έχω βρεί,παρ'ολο που δεν θέλω να δείχνω αχάριστη σε ανθρώπους που όταν πέφτω μου προτείνουν το χέρι τους για να με σηκώσουν....
Παρ'ολα αυτά δεν μπορώ να υπαγορεύσω στον εαυτό μου να αισθάνεται διαφορετικά, και το δύσκολο για μένα είναι πως δεν ξέρω τον τρόπο να προσεγγίσω προς αυτή την κατεύθυνση δηλ.καποια στιγμή να δηλώσω σίγουρη πως πραγματι την έχω βρεί. Αυτό το νόημα όμως ισως έχει και το ταξίδι της ζωής μας,που έχει μεγαλύτερη τελικά σημασία απο τον προορισμό.Συνεχίζω λοιπόν και ο χρόνος θα δείξει....

Δεν βρίσκεις ότι ίσως είναι υπερβολικά μεγάλη η ευθύνη που θα φορτώναμε στους άλλους , αν περιμέναμε να νιώσουμε την πληρότητα μέσα απο την παρουσία τους;:bigsmile:

Ίσως η αδελφή ψυχή να βρίσκεται μέσα μας και να περιμένει απλώς να την ανακαλύψουμε:bigsmile:

:love:

[Μητσάκος]

Δεν βρίσκεις ότι ίσως είναι υπερβολικά μεγάλη η ευθύνη που θα φορτώναμε στους άλλους , αν περιμέναμε να νιώσουμε την πληρότητα μέσα απο την παρουσία τους;:bigsmile:

Ίσως η αδελφή ψυχή να βρίσκεται μέσα μας και να περιμένει απλώς να την ανακαλύψουμε:bigsmile:

:love:

Λες να είμαστε διχασμένες προσωπικότητες και δεν το ξέρουμε :nuts:

[Fotini Christodoulou]

Λες να είμαστε διχασμένες προσωπικότητες και δεν το ξέρουμε :nuts:

Eνδεχομένως και τριχασμένες:toung:

[whisperer]

αχ αυτό θα έλεγα....
(σιγα Φωτο....θα καρφωθουμε...)

[Δείμων]

Κορίτσια μου με όλο τον σεβασμό θα διαφωνήσω :love:


Το θέμα της αδελφής ψυχής προχωράει πολύ παραπέρα από αυτό της προσωπικής ολοκλήρωσης. Η παρουσία της δίπλα μας δεν φέρνει βάρος σε κανέναν από τους δύο, αλλά την αίσθηση πως «απλά, τώρα όλα είναι στη θέση τους». Έχει και το τίμημά του αυτό όμως.

Προσωπικά την δυσκολία σε τέτοιου είδους συναντήσεις (ή αποκαλύψεις όπως ταιριάζει καλύτερα) την ανάγω στο ότι πρόκειται για επαφές ψυχής. Και η ψυχή όπως γνωρίζουμε παραμένει αμετάβλητη από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι να παραδώσουμε. Έτσι προκύπτει ένα τεράστιο θέμα συγχρονισμού: επιτρέπουν τα γεγονότα της ζωής του ενός δεν επιτρέπουν του άλλου, βρίσκεται σε θέση ο ένας δεν βρίσκεται ο άλλος, είναι μικρός ο ένας είναι μεγάλος ο άλλος κλπ. Κοινώς, μιας και κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το πότε θα συναντηθείς με την αδελφή σου ψυχή ώστε να είσαι προετοιμασμένος ανάλογα, το «παράθυρο» απόλυτα ευτυχούς κατάληξης είναι ελάχιστο γιατί στο μεταξύ ο καθένας έχει ακολουθήσει τον δικό του, ανεξάρτητο δρόμο ζωής που τον έχει οδηγήσει σε σημεία το πιθανότερο δύσκολα να αλλάξουν.

Εκεί ενσκήπτει και άλλο ένα πρόβλημα. Η παρουσία του ανθρώπου αυτού είναι τόσο καταλυτική, τόσο αποκαλυπτική για τους μέσα και έξω κόσμους και των δύο, σε βαθμό που συνεπαίρνει βαθύτατα. Εάν υπάρχουν ήδη τεκμηριωμένες δεσμεύσεις όπως π.χ. στην περίπτωση της ¶ννας, οι κραδασμοί μπορεί να ταρακουνήσουν δεσμούς γάμους και οικογένειες. Δεν δίνω άδικο - ειδικά όταν οι δεσμεύσεις αυτές έχουν χτιστεί σε βάσεις από ρηχές έως συμβατικές. Μην ξεχνάμε, η επαφή με την αδελφή ψυχή είναι τελείως υπερβατική...

Κάτι άλλο που θέλει προσοχή είναι το μέγεθος της επαφής που θα θελήσουμε με αυτό το άτομο. Ναι, νοιώθουμε εντελώς ο ένας μέσα στον άλλον και με την απουσία του νοιώθουμε λιγότεροι, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα και ότι η σχέση μας μπορεί (και πρέπει) να επεκταθεί μέχρι το σεξουαλικό. Δυστυχώς εκεί παρουσιάζεται ένα conflict συναισθημάτων τα οποία μοιάζουν μεν απελπιστικά πολύ μεταξύ τους, αλλά για το καλό όλων οφείλουμε να τα διακρίνουμε και να τα ξεχωρίσουμε. Ιδανικά, θα θέλαμε ο σύντροφος να μας εμπνέει την βαθιά αυτή επαφή και χωρίς όρια επικοινωνία μέχρι τη στιγμή της ερωτικής τελείωσης, οπότε για τον λόγο αυτό την ευφορία που νοιώθουμε προς το αδελφόψυχο ταίρι την μεταφράζουμε και σαν ερωτική. Δεν είναι όμως πάντοτε έτσι. Δεν είναι όλες οι αδελφές ψυχές προορισμένες για αυτό τον ρόλο, τουλάχιστον όχι αμέσως με την εμφάνισή τους. Η εμπλοκή του σώματος μέσα στον έρωτα της ψυχής όταν οι καταστάσεις δεν συνηγορούν, όσο ποθητή και να είναι μπερδεύει τα πράγματα. Και εκεί, προκύπτει το δράμα.

Η αναζήτηση λύσης δεν είναι πάντα εφικτή εάν οι απαγορευτικές καταστάσεις δεν είναι αναστρέψιμες - και χωρίς σοβαρές συνέπειες. Σε περίπτωση που υπάρχει ήδη μόνιμος ερωτικός σύντροφος από τη μία ή και από τις δύο πλευρές η σχέση με την αδελφή ψυχή αναγκάζεται σε απόκρυψη ή σε απώλεια. Μία συμβατική συμβιβαστική και πολύ συνηθισμένη λύση είναι τα άτομα να επικοινωνούν αραιά για το «καλώς έχει», καλύπτοντας έτσι εν μέρει το κενό τους και παίρνοντας δύναμη να συνεχίζουν τις δρομολογημένες πορείες τους. Ούτως ή άλλως, και μακριά που είναι «γνωρίζουν»... Αυτό είναι άλλωστε βασικό ιδίωμα στη σχέση δύο αδελφών ψυχών. Εάν δεν συμβαίνει, τότε πρόκειται για κάτι άλλο - καψούρες, εγωϊσμοί, και ξέρω 'γω τι. Ο χρόνος φανερώνει με ακρίβεια. Και ανθρώπους που αποδείχθηκε ότι είναι αδελφή μας ψυχή δεν τους αφήνει να χαθούν απ' τη ζωή μας.

[whisperer]

Αγαπητέ Δείμων...
Δεν είναι ότι διαφωνώ με όσα λες....ίσα ίσα τα διατύπωσες πολύ ορθά...
Το θέμα λοιπόν είναι και εκεί εντοπίζεται το σκεπτικισμός μου..ότι ο όρος αυτός χρησιμοποιείται ευρέως, τόσο που σε κάνει να αναρωτιέσαι...ακους π.χ. να λένε "Βρήκα την αδερφή ψυχή μου, ταιριάζουμε απόλυτα"...δε νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο...και τελικά ίσως απλά η "αναζήτηση" να είναι μάταιη...μια και στην ουσία, δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο τι είναι αυτό που αναζητάμε...και τελικά αν αυτό θα είναι το οποίο θα μας ευχαριστήσει και ικανοποιήσει κιόλας...και δεν αναφέρομαι μόνο στην περίπτωση ερωτικού συντρόφου...αλλά οποιουδήποτε συντρόφου και συνοδοιπόρου σε αυτή τη ζωή....η έννοια της αδερφής ψυχής και από το μύθο τουλάχιστον νομίζω ότι παραπέμπει στην ολοκλήρωση...απλά αυτό το οποίο λέω είναι ότι αν κάποιος δεν αισθάνεται πληρότητα όπως η φίλη μας...ίσως αυτό να μην εχει να κάνει με την απουσία της αδερφής ψυχής στη ζωή μας αλλά με την αποστασιοποίηση τη δικιά μας να ζήσουμε την ίδια μας τη ζωή...
Με εκτίμηση
:bigsmile:

[Κοραλλία Μόζορα]

Για να βρούμε την "αδελφή ψυχή" μας πρέπει πρώτα να βρούμε την δική μας "ψυχή". Γιατί αυτό που μας ελκύει στον άλλο είναι μέσα μας κι αν αυτό δεν είναι αρμονικό τότε και αυτό που θα ελκύσουμε δεν θα είναι αρμονικό. Η αρμονία και το ψυχικό βάθος και δέσιμο σε μια σχέση ξεκινούν από μας.

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Eν κατακλειδι οπως θα ελεγε και ο ομοζωδιος μου
πρωτα τα βρισκουμε με την δικη μας ψυχη και μετα βλεπωντας και κανοντας:bigsmile:

[toniats]

...κατα τη δική μου γνώμη λοιπόν μια τέτοια συνάντηση, με την αδελφη ψυχή, είναι αυτό που "φέρνει" πιο πολύ σε κιντερ έκπληξη....

ποτέ δεν φαντάστηκα την πνευματική πορεια σαν μια μοναχική διαδρομη με έπαθλο την όποια...ολοκλήρωση.

Θέλω να ολοκληρωθώ με ...παρέα!!! Το καλύτερο μου θα ήταν να ξανασυναντηθώ με αυτούς που αγάπησα στην προαναφερθείσα ημέρα της μαρμότας.....Στην πράξη αρνούμαι κατηγορηματικά κάθε είδους λάντζα αν κάποιος αλλος -δικός μου και εγω δική του- δεν βάλει ένα χεράκι, στην ανάγκη έστω και την παρηγορητική του παρουσία.

την αδελφη ψυχή την συνάντησα όταν, ψόφια στην κούραση, σύρθηκα σε ένα τράπεζι υποχρεώσεων επαγγελματικής φύσης....δεν είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου....μα ποτέ σε αυτή τη ζωη δεν θα ξεχάσω αυτά τα κατακαθαρα μάτια, τη φωνή του.....κατα απόλυτο τρόπο νοιώθω ευτυχής γιατί αυτός ο ανθρωπος υπάρχει...


....αστρολογική παράμετρος: συναστρία με "απόλυτες όψεις", πλάνητες σε ιδιομοιρία με δεσμούς και άξονες του ωροσκοπίου, άπειρα quincux που δεν δείχνουν να ενοχλούν και το κυρίωτερο "δίδυμες"δύσκολες όψεις, πόσο συνηθισμένο ειναι πχ ο Ηλιος του ενος να κάνει τρίγωνο με τον Ποσειδώνα του άλλου ....και τούμπαλιν. Εν πάσει περιπτώσει όταν συμβεί το πράγμα δεν γίνεται να μπερδευτεί με οτιδήποτε άλλο ......κατα τη γνωμη μου, δεν χρειάζεται κληρονομικό χάρισμα για να το αντιληφθείς....

....τις καλύτερες ευχές μου, ας σας συμβεί καλά μου ............

[Δείμων]

Κοραλλία μου θα διαφωνήσω και πάλι. :love:

Ποιός είναι αυτός που αντικειμενικά έχει βρει τον εαυτό του? κατά τη γνώμη μου κανείς, γιατί εάν//όταν αυτό συμβεί θα σημαίνει δύο πράγματα: ή ότι ακριβώς τη στιγμή εκείνη σταματάμε κάθε όραμα εξέλιξής μας και μένουμε στο σημείο εκείνο, έστω ακολουθώντας για το μέλλον μία ήδη σφιχτά διαμορφωμένη και σαφώς προδιαγεγραμμένη πορεία, ή ότι ακριβώς εκείνη τη στιγμή πεθαίνουμε...! (Αν και ούτε το πρώτο διαφέρει πολύ από τον θάνατο :toung:)

«Γνωρίζω τον εαυτό μου» σημαίνει γνωρίζω την κατάσταση του εαυτού μου κατά το εκάστοτε παρόν. Η κατάσταση αυτή δεν θα είναι απαραίτητα η «τέλεια» ή η «πλήρης» - αυτό εάν επιτυγχάνεται επιτυγχάνεται από ελάχιστους ανθρώπους και δύσκολα. Με όσα λέτε την γνωριμία της «καλής» αδελφής ψυχής την επιτρέπετε σε πολύ λίγους, στους υπόλοιπους κάτι υποδεέστερο ή τίποτα. Τα γεγονότα όμως κάτι τέτοιο το διαψεύδουν... Συναντήσεις αυτού του είδους συμβαίνουν σε πολύ κόσμο, και εάν έχετε και εσείς μία παρόμοια εμπειρία ίσως διακρίνετε ότι δεν έγινε στην πλέον ολοκληρωμένη φάση του Εγώ σας..


Η αδελφή ψυχή μπορεί να παρουσιαστεί οποτεδήποτε χρειάζεται. Εάν κάποιος δεν την χρειαστεί, δεν θα του παρουσιαστεί ποτέ - δεν έχει λόγο. Ούτε ζητάει διαπιστεύσεις για το εάν κάνει έρθει, απλά έρχεται. Όπως είπα πιο πάνω γνωρίζει χωρίς να ξέρει, ξέρει χωρίς να είναι εκεί. Και η επαφή, το ίδιο απλά, συμβαίνει τη στιγμή που πρέπει, αφήνοντας τις περισσότερες φορές και τους δύο να αναρρωτιούνται και το πως και το γιατί.



.

[Κοραλλία Μόζορα]

Κοραλλία μου θα διαφωνήσω και πάλι. :love:

Ποιός είναι αυτός που αντικειμενικά έχει βρει τον εαυτό του? κατά τη γνώμη μου κανείς, γιατί εάν//όταν αυτό συμβεί θα σημαίνει δύο πράγματα: ή ότι ακριβώς τη στιγμή εκείνη σταματάμε κάθε όραμα εξέλιξής μας και μένουμε στο σημείο εκείνο, έστω ακολουθώντας για το μέλλον μία ήδη σφιχτά διαμορφωμένη και σαφώς προδιαγεγραμμένη πορεία, ή ότι ακριβώς εκείνη τη στιγμή πεθαίνουμε...! (Αν και ούτε το πρώτο διαφέρει πολύ από τον θάνατο :toung:)

«Γνωρίζω τον εαυτό μου» σημαίνει γνωρίζω την κατάσταση του εαυτού μου κατά το εκάστοτε παρόν. Η κατάσταση αυτή δεν θα είναι απαραίτητα η «τέλεια» ή η «πλήρης» - αυτό εάν επιτυγχάνεται επιτυγχάνεται από ελάχιστους ανθρώπους και δύσκολα. Με όσα λέτε την γνωριμία της «καλής» αδελφής ψυχής την επιτρέπετε σε πολύ λίγους, στους υπόλοιπους κάτι υποδεέστερο ή τίποτα. Τα γεγονότα όμως κάτι τέτοιο το διαψεύδουν... Συναντήσεις αυτού του είδους συμβαίνουν σε πολύ κόσμο, και εάν έχετε και εσείς μία παρόμοια εμπειρία ίσως διακρίνετε ότι δεν έγινε στην πλέον ολοκληρωμένη φάση του Εγώ σας..


Η αδελφή ψυχή μπορεί να παρουσιαστεί οποτεδήποτε χρειάζεται. Εάν κάποιος δεν την χρειαστεί, δεν θα του παρουσιαστεί ποτέ - δεν έχει λόγο. Ούτε ζητάει διαπιστεύσεις για το εάν κάνει έρθει, απλά έρχεται. Όπως είπα πιο πάνω γνωρίζει χωρίς να ξέρει, ξέρει χωρίς να είναι εκεί. Και η επαφή, το ίδιο απλά, συμβαίνει τη στιγμή που πρέπει, αφήνοντας τις περισσότερες φορές και τους δύο να αναρρωτιούνται και το πως και το γιατί.



.

Δείμωνα μου,

δεν μιλώ για κάποια πορεία ολοκλήρωσης που πρέπει κάποιος να φτάσει στο τέρμα της. Δεν είναι καν θέμα ηλικίας. Μπορεί κάποιος να έχει αυτή την "αρμονία" μέσα του και να βρει νωρίς τον άνθρωπό του σε μια όμορφη σχέση και μπορεί να μην την έχει και να πρέπει να το παλέψει με τον εαυτό του για να την αποκτήσει.

Στην νεαρή μου ηλικία έζησα πολύ θυελλώδεις έρωτες που τέλειωναν και άφηναν πίσω τους συντρίμμια. Δεν μπορώ να θεωρήσω αδελφή ψυχή μου ένα άντρα που με πληγώνει συνεχώς και τόσο πολύ... Όχι ότι δεν έφταιγα κι εγώ. Εμείς διαλέγουμε τους ανθρώπους που θα συνδεθούμε κι αν είναι μια επιλογή που μας πληγώνει έχουμε κι εμείς ευθύνη. Ένα από τα λάθη μου ήταν ότι ήξερα να αγαπώ αλλά δεν ήξερα να αγαπιέμαι, ήξερα να δίνω αλλά δεν ήξερα να παίρνω. Κι οι σχέσεις μου είχαν... μια τέλεια ισορροπία: εγώ έδινα και ο άλλος έπαιρνε!

Η αγάπη όμως είναι μια τέχνη που μαθαίνεται. Σε κάθε μακροχρόνια σχέση μας ή σε κάθε διαδοχική σχέση μας μαθαίνουμε να αγαπάμε λίγο καλύτερα. Η αστρολογία με βοήθησε πολύ να καταλάβω πού ήταν το "λάθος" και τι μπορούσα να κάνω για να έχω καλύτερες σχέσεις.

Τα τελευταία χρόνια βρήκα την αδελφή ψυχή μου. Στα χρόνια που είμαστε μαζί δεν με πλήγωσε ποτέ κι αν κάνει άθελά του κάτι που με στεναχωρήσει αυτός στεναχωριέται περισσότερο από μένα. Με αγαπά, με νιώθει, με κατανοεί και με σέβεται. Υπάρχει πολύ μεγάλη ψυχική επαφή και επικοινωνία. Και νιώθω ότι την κέρδισα αυτή την σχέση και μου αξίζει.

[saggitar1]

Νομιζω οτι εχω βρει την αδελφη ψυχη μου σε εναν εντελως διαφορετικο ανθρωπο απο εμενα. Εφθασα στην αλλη ακρη της Ελλαδας για να τον γνωρισω ενω μεναμε σε αποσταση αναπνοης. Εκεινος πηγαινε εκει διακοπες 10 χρονια συνεχομενα ( σαν ταυρος που ειναι:laugh:) και αφου μεγαλωσα αρκετα πηγα να τον βρω. Ειναι ο ανδρας μου.:love:

[Μητσάκος]

Νομιζω οτι εχω βρει την αδελφη ψυχη μου σε εναν εντελως διαφορετικο ανθρωπο απο εμενα. Εφθασα στην αλλη ακρη της Ελλαδας για να τον γνωρισω ενω μεναμε σε αποσταση αναπνοης. Εκεινος πηγαινε εκει διακοπες 10 χρονια συνεχομενα ( σαν ταυρος που ειναι:laugh:) και αφου μεγαλωσα αρκετα πηγα να τον βρω. Ειναι ο ανδρας μου.:love:
Αν χωρίστε ή αν σε απατήσει (και το μάθεις, εννοείται) θα διατηρήσεις την άποψη που λες τώρα ή όχι; :nuts:

[saggitar1]

Αν χωρίστε ή αν σε απατήσει (και το μάθεις, εννοείται) θα διατηρήσεις την άποψη που λες τώρα ή όχι; :nuts:
µΕχω χωρισει για λιγο μαζι του και μαλιστα προσφατα αλλα μεχρι και τοτε δεν επαψα να εχω αυτη την αισθηση-της αδελφης ψυχης-ειπαμε τα σεξουαλικα δεν ειναι απαραιτητη προυποθεση. Εχω ανοικτο μυαλο και μπορω να δικαιολογησω την απιστια των ανθρωπων αλλα ο εγωισμος μου προφανως δε θα με αφηνε να τον συμπαθω πλεον μετα απο τετοιο συμβαν!!:bigsmile::bigsmile: Μαλλον η αφροδιτη μου θα τον τσεκουρωνε ασχετα τι ιδεες εχω τωρα!!!:toung::toung::nuts:

[Δείμων]

Κοραλλία μου και πάλι σαν δελφή ψυχή εννοώ κατι τελείως διαφορετικό... Αδυνατώ να το εξηγήσω με λόγια, εάν δεν περιγράφεται ο έρωτας φαντάσου πόσο περισσότερο αυτή η κατάσταση ανώτερου επιπέδου. Στον έρωτα όπως παραδέχτηκες μπορείς να δεχτείς να δίνει ο ένας συνέχεια και ο άλλος να παίρνει για να συντηρηθούν τα δήθεν κεκτημένα του δεσμού, εξαιρετικά συνηθισμένο φαινόμενο με πάντα προβλέψιμη ημερομηνία (κατά)ληξης. Ή να φέρεις τον εαυτό σου σε ένα επίπεδο καλής συμβιωσιμότητας με τους άλλους, αναγνωρίζοντας και διορθώνοντας ή προσέχοντας λάθη και ελαττώματα - όλα αυτά σε εισαγωγικά.

Δύο αδελφές ψυχές από την άλλη δίνουν και παίρνουν τα πάντα έτσι ακριβώς όπως είναι, χωρίς να χρειαστεί να βιάσουν στο παραμικρό τον εαυτό τους και χωρίς να αφαιρείται το παραμικρό από τους ίδιους. Αντίθετα, η επαγωγική πλήρωση του ενός επιστρέφει την φόρτιση στον άλλον, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα από δύο πόλους ενέργειας που όταν βρίσκονται μαζί ακτινοβολούν συντονισμένα καταλύοντας κάθε κανόνα εντροπίας.

Είναι κάτι που βιώνεται, και που όταν το ζήσεις δεν υπάρχει πια βήμα πίσω. Έχουν ανοίξει τόσα νέα «δωμάτια» μέσα σου τα οποία δεν γνώριζες καν ότι μπορεί να υπάρξουν. Η απώλεια αυτού του προσώπου σαν τον παράγοντα που τα αποκάλυψε και του μοναδικού που μπορεί να τα συμπληρώσει σημαίνει κενό στην ψυχή, οι τοίχοι που ανοίγονται ανοίγονται μόνιμα και δεν ξανακλείνουν.

Ακριβώς όπως συμβαίνει με κάθε επέκταση της συνειδητότητας οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από τον αντιληπτικό μας ορίζοντα αδυνατούμε πλήρως να το εννοήσουμε αλλά όταν ο ορίζοντας επεκταθεί το «βλέπουμε». Και αφού το γνωρίσουμε, θα πρέπει μετά να ξεγελάμε τον εαυτό μας για να συγκαλύψουμε αυτή τη γνώση και δήθεν να την αφαιρέσουμε από τα βιώματά μας ή ότι την συμπληρώνουμε με κάτι άλλο.

[Fotini Christodoulou]

Νομίζω οτι υπάρχει μια σύγχυση απέναντι στο τι εννοούμε με τον όρο αδελφή ψυχή. Αν και μου δόθηκε στο παρελθόν η δυνατότητα να αναφερθώ εκτενέστερα στο θέμα σε σχετικό άρθρο, θεωρώ ότι αν σε αυτό το θέμα προς συζήτηση δεν οριστεί τι εννοεί ο καθένας με τον όρο δεν θα μπορέσουμε να καταλήξουμε κάπου.

:bigsmile:

[Δείμων]

To πρόβλημα Φωτεινή μου είναι όπως είπα ότι δεν μπορείς αυτό να το ορίσεις με λόγια παρά μόνο να το βιώσεις. Φυσικά όταν προσπαθείς να ορίσεις κάτι μη-αντιληπτό για κάποιον κινδυνεύεις ο άλλος να το μεταφράσει σύμφωνα με τις δικές του μόνο προσλαμβάνουσες και να το ερμηνεύσει τελείως διαφορετικά.

Ένα πραγματάκι εδώ, το σύνολο εμπειριών που φέρνει η αδελφή ψυχή μοιάζει πολύ με υπερβατικό ταξίδι όπως μοιάζουν και ο έρωτας, η εσωτερική Φώτιση αλλά και η σχιζοφρένεια και η χρήση ψυχότροπων ουσιών. Οπότε η έξωθεν ερμηνεία που μπορεί να δώσει κάποιος μη-γνώστης των παραπάνω κρύβει έναν βαθμό επικινδυνότητας για εκείνον που την διατυπώνει. Γι αυτό το λόγο σταματώ εδώ, το κατά Πλατωνική Πολιτεία χρέος μου νομίζω το εξετέλεσα, όπως ακριβώς πήρα το ρίσκο όσα κατέθεσα να είναι λανθασμένα :) Για κάθε συνέχεια υπάρχουν τα προσωπικά μηνύματα.

[Fotini Christodoulou]

To πρόβλημα Φωτεινή μου είναι όπως είπα ότι δεν μπορείς αυτό να το ορίσεις με λόγια παρά μόνο να το βιώσεις. Φυσικά όταν προσπαθείς να ορίσεις κάτι μη-αντιληπτό για κάποιον κινδυνεύεις ο άλλος να το μεταφράσει σύμφωνα με τις δικές του μόνο προσλαμβάνουσες και να το ερμηνεύσει τελείως διαφορετικά.



Δεν αντιλέγω φίλτατε Δείμων:love:, άλλωστε όπως ανέφερα την άποψη μου την έχω καταθέσει και μάλιστα και αναλυτικά:laugh:

Η ένσταση μου όπως νομίζω κατάλαβες, είναι στο ότι οι περισσότεροι την αδελφή ψυχή σαν όρο την μπερδεύουν με ιδανικούς συντρόφους- εραστές και στην καλύτερη με ιδανικούς φίλους ή συνοδοιπόρους. Ωστόσο πίσω απο την φράση αδελφή ψυχή, κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα θεώρησης της ζωής, μια ολόκληρη φιλοσοφία που ουδεμία σχέση έχει με τα ιδανικά που έχουμε στο μυαλό μας, ή ακόμα και στην καρδιά μας.

Τα συναισθήματα έχεις δίκιο, δεν μεταφέρονται με λέξεις, ούτε επίσης τα σύνολα των εμπειριών. Αλλά προσωπικά επιθυμώ να ας πούμε ενθαρρύνω τους άλλους να αναζητούν πρώτα ή έστω παράλληλα την δική τους αλήθεια, το δικό τους συναίσθημα, την αγάπη για τον εαυτό τους, την πληρότητα μέσα τους, τον δικό τους ιδανικό εαυτό, αντί να τα περιμένουν να έρθουν σε μορφή συσκευασίας δώρου ολικών παροχών απο κάποιο άλλο άτομο.

Αν δούμε το θέμα, σαν θέμα σχέσεων καθαρά, αλλά σχέσεων ουσίας, βγάζοντας την φιλοσοφία του κάρμα και μετεμψύχωσης στην οποία βασίζεται η αδελφή ψυχή, τότε μπορούμε να συζητήσουμε σε άλλη βάση. Χωρίς δηλαδή μεταφυσικές ή "μοιραίες" προεκτάσεις.

:bigsmile:

[Μητσάκος]

µΕχω χωρισει για λιγο μαζι του και μαλιστα προσφατα αλλα μεχρι και τοτε δεν επαψα να εχω αυτη την αισθηση-της αδελφης ψυχης-ειπαμε τα σεξουαλικα δεν ειναι απαραιτητη προυποθεση. Εχω ανοικτο μυαλο και μπορω να δικαιολογησω την απιστια των ανθρωπων αλλα ο εγωισμος μου προφανως δε θα με αφηνε να τον συμπαθω πλεον μετα απο τετοιο συμβαν!!:bigsmile::bigsmile: Μαλλον η αφροδιτη μου θα τον τσεκουρωνε ασχετα τι ιδεες εχω τωρα!!!:toung::toung::nuts:
Οι αδελφές ψυχές δεν τσεκουρώνονται :nuts:

[Δείμων]

...επιθυμώ να ας πούμε ενθαρρύνω τους άλλους να αναζητούν πρώτα ή έστω παράλληλα την δική τους αλήθεια, το δικό τους συναίσθημα, την αγάπη για τον εαυτό τους, την πληρότητα μέσα τους, τον δικό τους ιδανικό εαυτό, αντί να τα περιμένουν να έρθουν σε μορφή συσκευασίας δώρου ολικών παροχών απο κάποιο άλλο άτομο.

Αν δούμε το θέμα, σαν θέμα σχέσεων καθαρά, αλλά σχέσεων ουσίας, βγάζοντας την φιλοσοφία του κάρμα και μετεμψύχωσης στην οποία βασίζεται η αδελφή ψυχή, τότε μπορούμε να συζητήσουμε σε άλλη βάση. Χωρίς δηλαδή μεταφυσικές ή "μοιραίες" προεκτάσεις.

:bigsmile:

Mα και εγώ δεν διαφωνώ σε αυτό, το τόνισα πως είναι άσχετο με την παρουσία της αδελφής ψυχής! Είτε υπάρξει είτε δεν υπάρξει αυτή, ο δρόμος της προσωπικής αναζήτησης και ολοκλήρωσης πρέπει να συμβαίνει ανεξάρτητα.

Τώρα για το θέμα κατά πόσον η αδελφή ψυχή έρχεται μόνο μέσα από βιώματα παρελθόντων εμψυχώσεων, είναι μόνο καρμική, και αποτελεί απόδειξη της συγκεκριμένης θεωρίας, διακινδυεύω να πω ότι πιθανόν (και μην βαράτε παρακαλώ :love::love::love: ) και η σχετική θεωρία να έχει ερμηνεύσει το υπαρκτό μεν φαινόμενο από την υποκειμενική δε σκοπιά της. Αντικειμενικές αποδείξεις σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν δυστυχώς για να πούμε αν είναι απόλυτα σωστό ή λάθος, γι αυτό ας μείνουμε εδώ δεχόμενοι τις πεποιθήσεις ερμηνείες και εμπειρίες του καθενός και μην ξεκινήσουμε μία ατελέσφορη συζήτηση//σύγκριση περί συνειδητότητας μεταφυσικού κλπ..

[λαβωμένο ξωτικό]

Πέρα απο ολα αυτα τα πολυ σημαντικα στοιχεία - απόψεις που διαβασα παραπάνω,θέλω να ρωτήσω την άποψη σας στο εξής:Εάν συναντήσεις για μια μόνο μέρα έναν ανθρωπο , μετά απο 2 μιση χρόνια, το πιο πιθανό είναι να μην θυμάσαι καν την μορφή του.Αν όμως αυτη η ακατανίκητη έλξη που ένιωσες τότε εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και τώρα με την ίδια ακριβως ένταση και αν έχεις χάσει τα ίχνη του και δεν έχεις τρόπο να τον συναντήσεις αλλα το εύχεσαι συχνά υπάρχει περίπτωση να συμβεί κανένα θαύμα?Λένε πως η σκέψη είναι ζωντανός οργανισμός που όσο τον τρέφεις μεγαγώνει και φτάνει σαν "ενεργειακό κύμα" να αγγίζει το άτομο που μας ενδιαφέρει...και κείνο το λαμβάνει με κάποιο τρόπο..με λίγα λόγια θέλω να πώ μπορεί τοσο επίμονο συναισθημα να είναι μονόπλευρο?ο άνθρωπος αυτός δυστυχώς δεν είναι έλληνας και ζει στην ιταλία..Δεν ξέρω αν ποτέ θα τον ξαναδώ σίγουρα όμως εχει χαραχτει στο μυαλό μου...και ας έχασα εκείνο το ραντεβου που με έκανε να χάσω και κείνον...:sad2:

[παλίρροια]

Αν κρίνω απο την αίσθηση του ανικανοποιητου η οποία με διακατέχει (βέβαια είμαι απο τους πολύ δύσκολους ανθρωπους που γνωρίζω στη ζωή μου........) μάλλον δεν την έχω βρεί.......:embarrest
Εκείνο που θα της έλεγα πάντως είναι πως την περιμένω.......και ξέρω ότι θα έρθει, γιατί σε κάθε ανθρωπο όσο δύστροπος και να είναι αξίζει να ζήσει το ονειρό του!!

[starbright]

οχι και δυστυχως δεν ελπιζω πλεον...

οσοι θεωρω οτι μου ταιριαζουν ειναι αλλου...:love::unsure:

[Δείμων]

..με λίγα λόγια θέλω να πώ μπορεί τοσο επίμονο συναισθημα να είναι μονόπλευρο?ο άνθρωπος αυτός δυστυχώς δεν είναι έλληνας και ζει στην ιταλία..Δεν ξέρω αν ποτέ θα τον ξαναδώ σίγουρα όμως εχει χαραχτει στο μυαλό μου...και ας έχασα εκείνο το ραντεβου που με έκανε να χάσω και κείνον...:sad2:

Αν ήταν το γραφτό σας να βρεθείτε, θα είχατε βρεθεί. Για να χάσεις το ραντεβού, το κάρμα σου//σας επιτάσσει ότι θα ΕΠΡΕΠΕ να το χάσεις. Οπότε ούτε να στενοχωριέσαι (στεγνός εγωϊσμός είναι αυτό και ανώριμη, παιδική επιθυμία) ούτε να πιστεύεις πως θα έπρεπε να είχατε συναντηθεί. Προφανώς, υπάρχει λόγος άσχετος από την κακοτυχία, που συνέβη αυτό το νήμα γεγονότων, και θα δικαιωθεί στο μέλλον σου. Μόνο όμως εάν το αφήσεις πίσω και προχωρήσεις, ώστε τον λόγο αυτόν να επιτρέψεις να συμβεί.

Για να «επικοινωνήσεις» διαισθητικά, το συναίσθημα οφείλει να είναι αμοιβαίο. Η ισχύς του πομπού δεν υποκαθιστά τον (συντονισμένο) δέκτη και αντίστροφα.




οχι και δυστυχως δεν ελπιζω πλεον...

οσοι θεωρω οτι μου ταιριαζουν ειναι αλλου...:love::unsure:

Αυτό το «πλέον» από το στόμα μιας 31-χρονης πολύ με άρεσε... Καλή μου, γνωρίζω ανθρώπους που βρήκαν το αδελφόψυχο στα προχωρημένα χρόνια τους οπότε είναι νωρίς να απογοητεύεσαι. Να στενοχωριέσαι, ναι - όπως όλοι, και ένα παραπάνω όπως κάθε ευαίσθητο Ψαράκι που σέβεται τον Ήλιο του. Με την ευκαιρία όμως, διάβασε καί το αρχικό μήνυμα της συζήτησης αλλά και το προηγούμενο κομμάτι με όσα συζητούσα τελευταία - ειδικά αυτό

Αστρολογία για όλους - View Single Post - Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;; (http://www.myhoroscope.gr/92284-post135.html)

Οι σχέσεις έχουν μία εν πολλοίς προδιαγεγραμμένη πορεία, ερωτεύομαι - ανεβαίνω - χωρίζω - τσακίζομαι. Αυτά πάνε μαζί ξέρεις, όσο ψηλότερο το ένα τόσο βαθύτερο το άλλο, και τίποτα δεν κρατάει για πάντα ώστε να πεις ότι την πτώση θα την αποφύγεις. Κάποια στιγμή θα έρθει, έστω και με τη συνειδητοποίηση ότι «ξαφνικά» βρέθηκες σε ένα σχεσιακό τέλμα ετών. Τσάκισμα είναι και αυτό. Κλειδί εδώ είναι ή οι συνεχεις δυναμικές αμοιβαίες ανανεώσεις, ή αντιδιαμετρικά η παραδοχή και το βόλεμα. Όμως, έχουμε ήδη ξεφύγει πολύ από εκείνο που ετούτη η συζήτηση σκιαγραφεί σαν αδελφή ψυχή..

[WHITE.HORSE]

αναρωτιέμαι ..
η αδελφή ψυχή είναι ένας άνθρωπος που θα τον έχουμε για πάντα στην ζωή μας ..???
μπορει για λίγο να την έχουμε στην ζωή μας .. και μετά τι .... ????

[la_luna]

Καλησπέρα :bigsmile:
απΆ όσα έχω διαβάσει, «αδελφή ψυχή» μας (soulmate) θεωρείται κάθε άτομο με το οποίο συναντηθήκαμε είτε για πολύ είτε για μόνο λίγα λεπτά στη ζωής μας και από το οποίο πήραμε ή στο οποίο δώσαμε κάποια μαθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά. ΓιΆ αυτό και οι σχέσεις αδελφής ψυχής δεν είναι μόνο ερωτικές, αλλά μπορεί να είναι συγγενικές, φιλικές, επαγγελματικές κ.ά. Για παράδειγμα, ένας καλός φίλος ή ένα απαίσιο αφεντικό που μας «βγάζει το λάδι» μπορεί να είναι μία από τις «αδελφές ψυχές» μας (λέγεται ότι στη ζωή μας συναντούμε πολλές αδελφές ψυχές μας, γιατί είναι πολλές) αφού με τη συμπεριφορά του μας «σπρώχνει» σε ένα μάθημα αυτογνωσίας (αν καταφέρουμε να το δούμε αυτό)!!!!
Αστρολογικά (για να μην ξεχνιόμαστε) μάλλον αυτές οι σχέσεις εκφράζονται με συναστριακές σκληρές όψεις (αν πρόκειται για αρνητικά μαθήματα) ή ευνοϊκές όψεις (αν πρόκειται για θετικότερα μαθήματα) (Αυτό είναι αυθαίρετο συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει δίχως να έχω πολλές αστρολογικές γνώσεις:unsure:)…
Αυτό που μάλλον όλοι μας ψάχνουμε /ονειρευόμαστε /ευχόμαστε είναι να γνωρίσουμε τη «δίδυμη ψυχή»(ή «το άλλο μισό») (twin soul / twin flame) (έννοια κυρίως των New Age θεωριών), που θεωρείται πως είναι μία και μοναδική για τον καθένα μας (το Συμπόσιο του Πλάτωνα αναφέρεται σε αυτή) και με την οποία έχουμε μια υπερβατική σύνδεση και σχέση, που μοιάζει κάπως με όσα περιέγραψε ο Δείμων στα posts του… Αλλά λέγεται πως η συνάντηση με την δίδυμη ψυχή μας γίνεται σπάνια, γιατί μια τέτοια σχέση προϋποθέτει την προσωπική ολοκλήρωση (:blink:) και των δύο για να μπορέσει να λειτουργήσει και να βιωθεί …:sad: (Αλλά αν βιωθεί…!!!!!!!!!!!!!!!!).

Anyway, εύχομαι σε όλους μας το καλύτερο….
:love:

[εφη ταδε-ταδε εφη]

Κοραλλία μου και πάλι σαν δελφή ψυχή εννοώ κατι τελείως διαφορετικό... Αδυνατώ να το εξηγήσω με λόγια, εάν δεν περιγράφεται ο έρωτας φαντάσου πόσο περισσότερο αυτή η κατάσταση ανώτερου επιπέδου. Στον έρωτα όπως παραδέχτηκες μπορείς να δεχτείς να δίνει ο ένας συνέχεια και ο άλλος να παίρνει για να συντηρηθούν τα δήθεν κεκτημένα του δεσμού, εξαιρετικά συνηθισμένο φαινόμενο με πάντα προβλέψιμη ημερομηνία (κατά)ληξης. Ή να φέρεις τον εαυτό σου σε ένα επίπεδο καλής συμβιωσιμότητας με τους άλλους, αναγνωρίζοντας και διορθώνοντας ή προσέχοντας λάθη και ελαττώματα - όλα αυτά σε εισαγωγικά.

Δύο αδελφές ψυχές από την άλλη δίνουν και παίρνουν τα πάντα έτσι ακριβώς όπως είναι, χωρίς να χρειαστεί να βιάσουν στο παραμικρό τον εαυτό τους και χωρίς να αφαιρείται το παραμικρό από τους ίδιους. Αντίθετα, η επαγωγική πλήρωση του ενός επιστρέφει την φόρτιση στον άλλον, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα από δύο πόλους ενέργειας που όταν βρίσκονται μαζί ακτινοβολούν συντονισμένα καταλύοντας κάθε κανόνα εντροπίας.

Είναι κάτι που βιώνεται, και που όταν το ζήσεις δεν υπάρχει πια βήμα πίσω. Έχουν ανοίξει τόσα νέα «δωμάτια» μέσα σου τα οποία δεν γνώριζες καν ότι μπορεί να υπάρξουν. Η απώλεια αυτού του προσώπου σαν τον παράγοντα που τα αποκάλυψε και του μοναδικού που μπορεί να τα συμπληρώσει σημαίνει κενό στην ψυχή, οι τοίχοι που ανοίγονται ανοίγονται μόνιμα και δεν ξανακλείνουν.

Ακριβώς όπως συμβαίνει με κάθε επέκταση της συνειδητότητας οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από τον αντιληπτικό μας ορίζοντα αδυνατούμε πλήρως να το εννοήσουμε αλλά όταν ο ορίζοντας επεκταθεί το «βλέπουμε». Και αφού το γνωρίσουμε, θα πρέπει μετά να ξεγελάμε τον εαυτό μας για να συγκαλύψουμε αυτή τη γνώση και δήθεν να την αφαιρέσουμε από τα βιώματά μας ή ότι την συμπληρώνουμε με κάτι άλλο.

Συμφωνώ μαζί σου..στο μόνο που διαφωνώ είναι το κενό..είναι ανύπαρκτο το κενό.. λειτουργεί όπως και να έχει...τον γνώρισα κι αυτό δεν αλλάζει..υπάρχει κι αυτό μου αρκεί...:love:γιατί η ψυχή δεν έχει κενά..μόνο Φως

[Δείμων]

Θα επανέλθω σε αυτό Έφη.

[WHITE.HORSE]

""Αν ήταν το γραφτό σας να βρεθείτε, θα είχατε βρεθεί. Για να χάσεις το ραντεβού, το κάρμα σου//σας επιτάσσει ότι θα ΕΠΡΕΠΕ να το χάσεις. """


επειδή εγώ δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα όσο εσείς ( αυτό ειναι βέβαιο ) έχω μια απορροία με βάση αυτό το θέμα του κάρματος κ την αδελφή ψυχή .... υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά τους κυνηγάει μια κακοτυχία κ μια λάθος επιλογή ατόμων ... δεν καταλαβαίνω τι κάρμα είναι αυτό ... ήρθαν σε αυτή την ζώη μόνο για να πληρώνουν σφάλματα προηγούμενων ζωών ????

κ αν οπως είπε παραπάνω μια φίλη η αδελφή ψυχή μπορεί να ειναι ο εργοδότης ο φίλος ο γειτονας ο καθε ενας που μας δίνει ένα μαθημα στην ζωη αυτη καλό ή κακό κ φυσικά η παραμονή του στην ζωή μας ειναι σχετική όσον αφορά τον χρόνο μπορεί να ειναι από λίγο μέχρι πολύ!!!! ... τοτε γιατι η φιλη μας με το παλικάρι απο την ιταλια να μην ειναι η αδελφή ψυχή της απλά το κάμα της να επιτασει να ζήσουν μακρία ο ενας απο τον αλλον ???
λίγο μπερδεύτηκα ....

[Δείμων]

H διδασκαλία του Κάρμα αφορά κυρίως τις θρησκείες που πιστεύουν στην μετενσάρκωση. Εάν δεν πιστεύεις στην αθάνατη καθ' οιονδήποτε τρόπο και έννοια ψυχή και την επιστροφή της στα γήινα, μην προσπαθείς να εξηγήσεις τη ζωή σου υπό το κλασικό καρμικό πρίσμα. Δεν γίνεται να παίρνουμε μονάχα το όποιο κομμάτι μιας θεωρίας ξεκάρφωτα επειδή μας εξυπηρετεί και να αποποιούμαστε τα υπόλοιπα, χωρίς τουλάχιστον να πλάσουμε μία ολοκληρωμένη δική μας άποψη που να το δικαιολογεί :cheesy:

Από την Καρμική σκοπιά, ό,τι «κακότυχο» μας συμβαίνει οφείλεται είτε σε φαύλες περασμένες ζωές είτε στη μη διάθεσή μας να δεχτούμε τις καρμικές επιταγές. Έτσι, παρόμοια γεγονότα επαναλαμβάνονται στη ζωή (ή στις ζωές) μέχρι να συμμορφωθούμε σε αυτά και να έρθει η εξιλέωση - το Νιρβάνα. Παρόμοιες αντιλήψεις συναντώνται προσαρμοσμένες ανάλογα σε όλες τις θρησκείες, ακόμα και στον Χριστιανισμό, και έχουν να κάνουν με τον συμπαντικό νόμο της δράσης και της αντίδρασης, της επανόρθωσης και της ισορροπίας (τρίτος νόμος του Νεύτωνα και του... Κοκκινόπουλου :))

Σύμφωνα με αυτά, αφού το Κάρμα οδήγησε τη νεράιδα μας να ζήσει μακριά από το παλικάρι, σημαίνει ότι αυτή είναι η επιταγή (η λέξη με την διττή της έννοια εδώ) που πρέπει να εκ-πληρωθεί για κάποιους λόγους που δεν μπορούμε εύκολα να γνωρίζουμε. Εάν επρόκειτο για την αδελφή ψυχή, θα είχε δημιουργηθεί μεταξύ τους μία μεγαλύτερη αλληλεπίδραση ή, όπως πολύ σωστά λες, πιθανόν να είναι η αδελφή ψυχή αλλά με την ξαφνική απώλειά της να θέλει να οδηγήσει την φίλη μας σε κάποια ιδιαίτερα μονοπάτια ζωής και σκέψης.. Γι αυτό πρότεινα να συνεχίσει τη ζωή προσπερνώντας.


Να τονίσω στο σημείο αυτό ότι επειδή δεν έχω θίξει την κοινωνική ηθική των καρμικών θεωριών, του μοιραίου, της ειμαρμένης, του κισμέτ, και γενικά του Παράδεισου της Κόλασης και της κάθε είδους άνωθεν κρίσης, δεν σημαίνει ότι τα αποδέχομαι ασυζητητί κιόλας.

[la_luna]

""... υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά τους κυνηγάει μια κακοτυχία κ μια λάθος επιλογή ατόμων ... δεν καταλαβαίνω τι κάρμα είναι αυτό ... ήρθαν σε αυτή την ζώη μόνο για να πληρώνουν σφάλματα προηγούμενων ζωών ????

...γιατι η φιλη μας με το παλικάρι απο την ιταλια να μην ειναι η αδελφή ψυχή της απλά το κάμα της να επιτασει να ζήσουν μακρία ο ενας απο τον αλλον ???
.

Η έννοια «κάρμα» συνήθως είναι ταυτισμένη με τις έννοιες της «τιμωρίας» ή της «ανταμοιβής». Δεν μπορώ όμως να διανοηθώ πως υπάρχει κάποιος «εκεί έξω» (Θεός, Ανώτερη Δύναμη, Πνεύμα… ) που μας τιμωρεί ή μας ανταμείβει για τις πράξεις μας σε προηγούμενες ενσαρκώσεις…:unsure: ΓιΆ αυτό και αποφεύγω να την χρησιμοποιώ…
Προτιμώ τον όρο «μάθημα» που έχει μια ουδετερότητα και δεν είναι τόσο πολύ φορτισμένη… Έτσι, πιστεύω, πως κάθε «μάθημα» σε αυτή τη ζωή έρχεται να συμπληρώσει και να ολοκληρώσει (πέρα από τιμωρίες και ανταμοιβές) την εμπειρία που αποκτήσαμε σε προηγούμενες ζωές με απώτερο σκοπό την ολοκληρωμένη θεώρηση ενός θέματος και της ύπαρξής μας κατΆ επέκταση… :wacko:

Επειδή όμως είμαστε προσκολλημένοι περισσότερο στην εξωτερική θεώρηση της ζωής μας συνηθίζουμε να παραπονιόμαστε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σε κάποια θέματα (ερωτικά, επαγγελματικά, σχέσεων γενικότερα κλπ. ) και να νιώθουμε ότι κάποιος μας τιμωρεί… Μήπως όμως αυτές οι δυσκολίες έρχονται ως δώρα για να μας κινητοποιήσουν να αντιληφθούμε κάποιες δικές μας λανθασμένες και λανθάνουσες συμπεριφορές και στάσεις;

Σχετικά με τη φίλη με το αγόρι από την Ιταλία… Σίγουρα είναι ένας άνθρωπος που, έστω και αν η συνάντησή τους είχε πολύ μικρή διάρκεια, ήταν καθοριστικός γιΆ αυτή. Αυτό δεν αμφισβητείται αν λάβουμε υπόψη μας τα όσα φαίνεται να βιώνει εδώ και πολύ καιρό… Σύμφωνα λοιπόν με όσα προσωπικά πιστεύω για τις αδελφές ψυχές, μπορεί να θεωρηθεί μία από αυτές… Αλλά δεν είναι η μοναδική που θα συναντήσει στην πορεία της ζωή της (έχουμε πολλές αδελφές ψυχές)… Αν είναι η «δίδυμη ψυχή» της; Δεν ξέρω (είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο με πολλές παραμέτρους και πολλά επίπεδα…).
Αυτός ο άνθρωπος, προφανώς χωρίς να το αντιλαμβάνεται ούτε και ο ίδιος, της έκανε ένα μεγάλο δώρο… Να ψάξει μέσα της, να «δει» όλα όσα βιώνει, να αντιληφθεί τις βαθύτερες ανάγκες της σε όλα τα επίπεδα, να προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις στα διάφορα «γιατί» και «πώς», για να μπορέσει να συνεχίσει σοφότερη την πορεία της… Ίσως ένα αντίστοιχο δώρο να του έδωσε και η ίδια… Ποιος ξέρει;…

:love:

[λαβωμένο ξωτικό]

Είναι φορες που διαισθανεσαι πως κάτι είναι "έτσι" χωρίς να μπορείς να το εξηγήσεις..Δεν θα μου φαινόταν λοιπόν τόσο παραξενο αν ήταν ένας ενθουσιασμός αυτό που ένοιωσα.Σίγουρα θα είχε εξαλειφθεί εδω και καιρό.Αντιθέτως ,γνωρίζοντας τον εαυτό μου και το πόσο δύσκολο άτομο είμαι σε σχέση με τα συναισθήματα μου,το κανει ακόμα πιο μυστήριο αυτό το πράγμα που νιώθω γι'αυτο το άτομο.σημειωτέον ότι ουδέποτε είχα παραπονο η έλλειψη απο σχέσεις.Ίσως το μάθημα ήταν να δώ οτι μπορώ να νοιώσω και γω τοσο δυνατά συναισθήματα για κάποιον,κάτι που δεν το γνώριζα πρίν. Υπάρχει όμως μια κρυφη ΕΛΠΊΔΑ οτι φέτος το καλοκαιρι αν είναι γραφτο ,θα τον ξαναδώ αφού θα ξαναπάω στο μέρος που τον γνώρισα..Πάντως με πονάει η σκέψη οτι δεν θα τον ξαναδώ και κυρίως οτι δεν μπορώ να τον εντοπίσω...Αυτό όμως που σκέφτόμουν αυτά τα χρόνια είναι πόση εντύπωση μπορεί να μου έκανε σε αλλη ζωή?Πήγα λοιπόν (μετά απο έρευνα) για αναδρομή όπου ανακάλυψα το εξής εκπληκτικό.Με αυτο το άτομο σε κάποια προηγούμενη ζωή (αδιευκρινιστο έτος) είχα σχέση όντας παντρεμένη και επειδή δεν άφησα την οικογένεια μου(γνωρίζω και τον τότε σύζυγο σε αυτην την ζωή) εκείνος(ο ιταλός) με σκότωσε με ένα βέλος στην καρδιά.Και ακούστε αυτό:Το όνομα του ήταν Lorence και ψάχνοντας στο διαδύκτιο βρήκα την προέλευση του ονόματος οτι κατάγεται απο μια αρχαία πόλη της Ιταλίας!!!(δεν ήξερα κάν οτι υπάρχει τέτοιο αντρικό όνομα)!!Πόσο σύμπτωση να είναι αυτό ??Οχι πέστε μου δηλαδή...Πάντως έχω μια στεναχώρια μέσα μου γι'αυτο...Θέλω να τον συναντήσω και δεν μπορώ!Πολύ ταλαιπωρία αυτο το συναίσθημα ρε παιδια..