Margaret
03-06-2005, 02:43 AM
Ραβδοσκοπία ονομάζεται μία μέθοδος μαντικής, όπου χρησιμοποιείται μία ράβδος ή ένα εκκρεμές. Η ιστορία αυτής της μεθόδου, είναι ιδιαίτερα μακρά, χάνεται στα βάθη του χρόνου. Ιστορικά μνημεία και στοιχεία, δείχνουν τη ραβδοσκοπία να έχει ήδη παρουσία το 6000 π.Χ., στα σπήλαια Τσίλι στην Αλγερία. Τοιχογραφίες στα σπήλαια αυτά, δείχνουν ανθρώπους να κρατούν μία διχάλα και να είναι ραβδοσκόποι.
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/pendulum.jpg align=left hspace=6 vspace=2>Ιερείς διαφόρων θρησκειών, από τα αρχαία χρόνια, χρησιμοποιούσαν τη ράβδο για να βρουν νερό, αλλά και μέταλλα, ή για να ανακαλύψουν αιτίες ασθενειών ή και το μέλλον. Από πολλούς ερευνητές, η ραβδοσκοπία, θεωρείται από τις πρώτες μεθόδους μαντικής τέχνης. Όταν ο Μωυσής χτύπησε με το μπαστούνι του τον βράχο και βρήκε νερό, μας θυμίζει την μέθοδο της ραβδοσκόπησης. Ο Μωυσής, μυημένος στη γνώση των Αιγυπτίων, είναι πολύ πιθανόν με την μέθοδο της ράβδου να αναζήτησε και να εντόπισε το νερό στην έρημο.
Αυτοί που ασχολούνται με την αναζήτηση μέσω της ράβδου, λένε πως ένα κλαδί φουντουκιάς έχει ιδιαίτερες δυνατότητες για να έλκει αυτό που επιδιώκουν.
Όσοι χρησιμοποιούν την ράβδο για να εντοπίσουν μέταλλα ή υγρά (ραβδοσκοπία χρησιμοποιείται και για τον εντοπισμό πετρελαίου), χαλαρώνουν και κρατούν στο χέρι το εργαλείο τους. Αρχίζουν να περπατούν αργά, χαλαρά, καλύπτοντας την περιοχή που τους ενδιαφέρει. Σε επαφή με το υποσυνείδητό τους, προγραμματίζουν αυτό που θέλουν. Όταν το πλησιάζουν, τότε η ράβδος αρχίζει να κινείται πάνω από το σημείο που ενδιαφέρει. Η επαφή με το υποσυνείδητο θεωρείται «κλειδί» στην μέθοδο αυτή. Αλλά και σε κάθε μέθοδο μαντικής, έχω την γνώμη. Η συγκέντρωση οδηγεί τον χρήστη σε μία κατάσταση ανάλογη του διαλογισμού. Ο ραβδοσκόπος, αφήνεται να τον καθοδηγεί ο εσωτερικός του οδηγός.
Αν ψάχνει κάτι που είναι χαμένο, μπορεί να βοηθήσει να έχει την περιγραφή του, ή ακόμη και τη φωτογραφία του.
Οι ράβδοι που συνήθως χρησιμοποιούνται, είναι με γωνίες από μεταλλικό σύρμα. Αλλά το ίδιο γνωστό είναι και το διχαλωτό χαλί.
Οι ραβδοσκόποι δεν ήταν πάντα ασφαλείς, όπως άλλωστε πολλοί μεταφυσικοί και παραψυχολόγοι. Στην αρχαία Ρώμη, υπάρχουν αναφορές πως καταδικάστηκαν κι εκτελέστηκαν, γιατί πληροφορούνταν με τις μεθόδους τους, κρατικά μυστικά. Ο πάπας Ιωάννης 22ος, το 1326 μ.Χ., καταδίκασε όποιους χρησιμοποιούσαν εκκρεμές ή ράβδο, γιατί κατά την γνώμη του, έπαιρναν τις πληροφορίες από τον διάβολο. Ήταν η ωραία εποχή με το κυνήγι μαγισσών! Αλλά και πιο κοντά στην εποχή μας, τον 17ο αιώνα, ο ραβδοσκόπος Μαρτέν Ντε Μπερντερόν, καταδικάστηκα ισόβια από την εκκλησία, αφού είχε ανακαλύψει 150 ορυχεία άνθρακα.
Στην πιο σύγχρονη εποχή, έχουμε τη χρήση του εκκρεμούς να γίνεται όλο και πιο δημοφιλής.
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/pendulum1.jpg align=right hspace=6 vspace=2> Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Γιόχαν Ρίτερ, πατέρας της ηλεκτροχημείας, έκανε έρευνα και πειράματα με το εκκρεμές. Το επιστημονικό περιβάλλον γελούσε με την επιμονή τους. Οι λεπτομερείς μελέτες του όμως, κίνησαν το ενδιαφέρον του πανεπιστημιακού καθηγητή Αντουάν Γερμπουάν του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου. Ο καθηγητής εξέδωσε ένα βιβλίο με 253 τέτοια πειράματα. Αυτή η συλλογή πειραμάτων, έκανε κι άλλους να ασχοληθούν με το εκκρεμές και την σύνδεσή του με το συλλογικό ασυνείδητο ή αλλιώς την υπερσυνείδηση όπως έλεγαν.
Υπάρχουν κι άτομα που έγιναν γνωστά για τις ικανότητές τους στην ραβδοσκοπία ή το εκκρεμές, που φθάνουν και στην σύγχρονη εποχή. Η Βρετανική κυβέρνηση προσέλαβε την Εβελίν Πένροουζ, το 1931, για να βρίσκει νερό και μέταλλα. Η επιτυχία της ήταν 90%! Διάσημος θεωρείται και ο αβάς Μερμέτ, που βοήθησε στη δεκαετία του 1940 πολλούς στη Γαλλία και την Ελβετία, βρίσκοντας νερό και θεραπεύοντας, βοηθούσε την αστυνομία να βρεθούν χαμένοι άνθρωποι και διέθετε διαισθητικές δυνάμεις.
Το εκκρεμές, είναι ένα μυτερό αντικείμενο που κρέμεται από μία αλυσίδα ή ένα σπάγκο. Μπορεί να είναι μεταλλικό, ή από πέτρα μυτερή και μακρόστενη συνήθως.
Το εκκρεμές είναι πιο εύχρηστο και προσιτό στον χρήστη. Αλλά κι αυτό θέλει υπομονή κι επιμονή. Χρειάζεται να διαλέξουμε το εκκρεμές που μας έλκει, που στο χειρισμό του αισθανόμαστε άνετα.
Θα ήταν καλό να το κατασκευάσουμε μόνοι μας. Αυτό μας συνδέει καλύτερα μαζί του. Δεν είναι δύσκολο: ένα βαρίδι ψαρέματος, σε μία πετονιά, θα ήταν η λύση. Όπως και να αποφασίσουμε, το εκκρεμές πρέπει να μπορεί να ισορροπεί σε κάθετη ευθεία, όταν δεν κινείται.
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/pendulum3.jpg align=left hspace=6 vspace=2>Όταν καταλήξουμε στην επιλογή του εκκρεμούς, τότε, θα πρέπει να το καθαρίσουμε. Μπορούμε να το κάνουμε με τρεχούμενο νερό, εκτός κι αν είναι ξύλινο, οπότε, το κρατάμε στα χέρια μας ήρεμα, συγκεντρωμένοι για αρκετή ώρα και συντονιζόμαστε μ’ αυτό. Όπως κι άλλα εργαλεία μαντικής, καλό θα είναι να το φυλάσσουμε μέσα σε ένα λευκό πανί, και να μην αφήνουμε άλλους να το αγγίζουν.
Όταν έχουμε μία ερώτηση, κρατάμε το εκκρεμές με το κορδόνι του ανάμεσα στον αντίχειρα και τον δείκτη. Το χέρι μας πρέπει να είναι ήρεμο, σταθερό – ίσως να ακουμπά κάπου- και τα πόδια ίσια να ακουμπούν στο πάτωμα. Στα διάφορα βιβλία, δίνονται ασκήσεις, που είναι παρεμφερείς. Στην ουσία, οι ασκήσεις δεν βοηθούν παρά να εξοικειωθούμε με το εκκρεμές. Η συγκέντρωση και η πεποίθηση πως θα έχουμε συντονισμό μαζί του, παίζουν βασικό ρόλο.
Αποφασίζουμε, αν θέλουμε η κίνηση για την απάντηση να είναι κυκλική, θέτοντας το «ναι» με τη φορά του ρολογιού και το «όχι» αντίθετα με τη φορά το ρολογιού. Μία άλλη κίνηση είναι αυτή που πάει σε ευθεία οριζόντια γραμμή, αριστερά ή δεξιά. Κι εκεί επιλέγουμε ποια κατεύθυνση δίνει το «ναι» και ποια το «όχι». Είναι καλό να έχουμε πάντα την ίδια κατεύθυνση στο μυαλό μας σαν θετική απάντηση και την ίδια σαν αρνητική. Μία κίνηση διαφορετική από αυτές που αναφέρω, δηλώνει είτε έλλειψη επαφής με τον εσωτερικό μας οδηγό, είτε πως δεν πρέπει να απαντηθεί αυτό που ρωτάμε.
Οι απαντήσεις με ένα «ναι» κι ένα «όχι» είναι αρκετά εύκολες. Σιγά-σιγά, τις παίρνουμε. Αλλά υπάρχει η δυνατότητα και για πιο σύνθετα ζητήματα. Για θέματα τέτοια υπάρχουν πίνακες, όπου εκεί το εκκρεμές θα δείξει κάτι συγκεκριμένο.
Αν για παράδειγμα, χάσαμε κάτι στο σπίτι, μπορούμε να κάνουμε ένα σχέδιο των χώρων του σπιτιού και να αφήσουμε το εκκρεμές να κινηθεί πάνω από αυτό, εντοπίζοντας το σημείο που βρίσκεται το χαμένο αντικείμενο.
Βιβλία για το εκκρεμές και τη ραβδοσκοπία να βρείτε πολλά, ελληνικά και ξένα. Σε ένα από αυτά που θεωρώ ιδιαίτερα προσεγμένο, «Το εκκρεμές» του Ντ. Κόνγουεϊ, εκδόσεις Πύρινος Κόσμος, υπάρχουν πίνακες σε σχήμα ημικύκλιου, χωρισμένοι σε τμήματα, με ένα κεντρικό θέμα.
Για παράδειγμα, μιλώντας για εμπόδια στις σχέσεις, το ημικύκλιο, (σαν βεντάλια ας το φανταστούμε), είναι χωρισμένο σε τμήματα με έννοιες όπως, «εκνευρισμός, απιστία, ψέματα, μίσος, αγάπη, φιλία, οικονομικά, εμπιστοσύνη, ουδέτερο, μοναξιά, καχυποψία, ανία». Αν έχουμε ένα τέτοιο πρόβλημα, αφήνουμε χαλαρά το εκκρεμές να κινηθεί πάνω από τον πίνακα αυτό και να σταθεί στο σημείο με τη σωστή απάντηση.
Μπορούμε κι εμείς να κατασκευάσουμε πίνακες με ερωτήματά μας και πιθανές απαντήσεις. Το εκκρεμές, όταν συντονιστούμε μαζί του, θα μας πληροφορήσει.
Εκείνο που θέλω να τονίσω, γιατί έχω και προσωπική εμπειρία πειραματισμού, είναι πως η ραβδοσκοπία και το εκκρεμές, δεν απαντούν πάντα. Δεν μπορούν όλοι και όλες τις ώρες να έχουν τον κατάλληλο συντονισμό. Πειράματα που έγιναν σε εργαστήρια συχνά απέτυχαν. Κι αυτό, γιατί εκεί επικρατεί η καχυποψία, ο αρνητισμός του επιστήμονα, οι περιοριστικές συνθήκες. Η διαισθητική μας αντίληψη μπλοκάρεται σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Αξίζει να το δοκιμάσουμε σαν πείραμα κι εμπειρία. Αλλά όπως κάθε μέθοδος μαντικής, πρέπει αυτό να το κάνουμε ήρεμα, ψύχραιμα, με σεβασμό και θετική σκέψη.
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/pendulum.jpg align=left hspace=6 vspace=2>Ιερείς διαφόρων θρησκειών, από τα αρχαία χρόνια, χρησιμοποιούσαν τη ράβδο για να βρουν νερό, αλλά και μέταλλα, ή για να ανακαλύψουν αιτίες ασθενειών ή και το μέλλον. Από πολλούς ερευνητές, η ραβδοσκοπία, θεωρείται από τις πρώτες μεθόδους μαντικής τέχνης. Όταν ο Μωυσής χτύπησε με το μπαστούνι του τον βράχο και βρήκε νερό, μας θυμίζει την μέθοδο της ραβδοσκόπησης. Ο Μωυσής, μυημένος στη γνώση των Αιγυπτίων, είναι πολύ πιθανόν με την μέθοδο της ράβδου να αναζήτησε και να εντόπισε το νερό στην έρημο.
Αυτοί που ασχολούνται με την αναζήτηση μέσω της ράβδου, λένε πως ένα κλαδί φουντουκιάς έχει ιδιαίτερες δυνατότητες για να έλκει αυτό που επιδιώκουν.
Όσοι χρησιμοποιούν την ράβδο για να εντοπίσουν μέταλλα ή υγρά (ραβδοσκοπία χρησιμοποιείται και για τον εντοπισμό πετρελαίου), χαλαρώνουν και κρατούν στο χέρι το εργαλείο τους. Αρχίζουν να περπατούν αργά, χαλαρά, καλύπτοντας την περιοχή που τους ενδιαφέρει. Σε επαφή με το υποσυνείδητό τους, προγραμματίζουν αυτό που θέλουν. Όταν το πλησιάζουν, τότε η ράβδος αρχίζει να κινείται πάνω από το σημείο που ενδιαφέρει. Η επαφή με το υποσυνείδητο θεωρείται «κλειδί» στην μέθοδο αυτή. Αλλά και σε κάθε μέθοδο μαντικής, έχω την γνώμη. Η συγκέντρωση οδηγεί τον χρήστη σε μία κατάσταση ανάλογη του διαλογισμού. Ο ραβδοσκόπος, αφήνεται να τον καθοδηγεί ο εσωτερικός του οδηγός.
Αν ψάχνει κάτι που είναι χαμένο, μπορεί να βοηθήσει να έχει την περιγραφή του, ή ακόμη και τη φωτογραφία του.
Οι ράβδοι που συνήθως χρησιμοποιούνται, είναι με γωνίες από μεταλλικό σύρμα. Αλλά το ίδιο γνωστό είναι και το διχαλωτό χαλί.
Οι ραβδοσκόποι δεν ήταν πάντα ασφαλείς, όπως άλλωστε πολλοί μεταφυσικοί και παραψυχολόγοι. Στην αρχαία Ρώμη, υπάρχουν αναφορές πως καταδικάστηκαν κι εκτελέστηκαν, γιατί πληροφορούνταν με τις μεθόδους τους, κρατικά μυστικά. Ο πάπας Ιωάννης 22ος, το 1326 μ.Χ., καταδίκασε όποιους χρησιμοποιούσαν εκκρεμές ή ράβδο, γιατί κατά την γνώμη του, έπαιρναν τις πληροφορίες από τον διάβολο. Ήταν η ωραία εποχή με το κυνήγι μαγισσών! Αλλά και πιο κοντά στην εποχή μας, τον 17ο αιώνα, ο ραβδοσκόπος Μαρτέν Ντε Μπερντερόν, καταδικάστηκα ισόβια από την εκκλησία, αφού είχε ανακαλύψει 150 ορυχεία άνθρακα.
Στην πιο σύγχρονη εποχή, έχουμε τη χρήση του εκκρεμούς να γίνεται όλο και πιο δημοφιλής.
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/pendulum1.jpg align=right hspace=6 vspace=2> Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Γιόχαν Ρίτερ, πατέρας της ηλεκτροχημείας, έκανε έρευνα και πειράματα με το εκκρεμές. Το επιστημονικό περιβάλλον γελούσε με την επιμονή τους. Οι λεπτομερείς μελέτες του όμως, κίνησαν το ενδιαφέρον του πανεπιστημιακού καθηγητή Αντουάν Γερμπουάν του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου. Ο καθηγητής εξέδωσε ένα βιβλίο με 253 τέτοια πειράματα. Αυτή η συλλογή πειραμάτων, έκανε κι άλλους να ασχοληθούν με το εκκρεμές και την σύνδεσή του με το συλλογικό ασυνείδητο ή αλλιώς την υπερσυνείδηση όπως έλεγαν.
Υπάρχουν κι άτομα που έγιναν γνωστά για τις ικανότητές τους στην ραβδοσκοπία ή το εκκρεμές, που φθάνουν και στην σύγχρονη εποχή. Η Βρετανική κυβέρνηση προσέλαβε την Εβελίν Πένροουζ, το 1931, για να βρίσκει νερό και μέταλλα. Η επιτυχία της ήταν 90%! Διάσημος θεωρείται και ο αβάς Μερμέτ, που βοήθησε στη δεκαετία του 1940 πολλούς στη Γαλλία και την Ελβετία, βρίσκοντας νερό και θεραπεύοντας, βοηθούσε την αστυνομία να βρεθούν χαμένοι άνθρωποι και διέθετε διαισθητικές δυνάμεις.
Το εκκρεμές, είναι ένα μυτερό αντικείμενο που κρέμεται από μία αλυσίδα ή ένα σπάγκο. Μπορεί να είναι μεταλλικό, ή από πέτρα μυτερή και μακρόστενη συνήθως.
Το εκκρεμές είναι πιο εύχρηστο και προσιτό στον χρήστη. Αλλά κι αυτό θέλει υπομονή κι επιμονή. Χρειάζεται να διαλέξουμε το εκκρεμές που μας έλκει, που στο χειρισμό του αισθανόμαστε άνετα.
Θα ήταν καλό να το κατασκευάσουμε μόνοι μας. Αυτό μας συνδέει καλύτερα μαζί του. Δεν είναι δύσκολο: ένα βαρίδι ψαρέματος, σε μία πετονιά, θα ήταν η λύση. Όπως και να αποφασίσουμε, το εκκρεμές πρέπει να μπορεί να ισορροπεί σε κάθετη ευθεία, όταν δεν κινείται.
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/pendulum3.jpg align=left hspace=6 vspace=2>Όταν καταλήξουμε στην επιλογή του εκκρεμούς, τότε, θα πρέπει να το καθαρίσουμε. Μπορούμε να το κάνουμε με τρεχούμενο νερό, εκτός κι αν είναι ξύλινο, οπότε, το κρατάμε στα χέρια μας ήρεμα, συγκεντρωμένοι για αρκετή ώρα και συντονιζόμαστε μ’ αυτό. Όπως κι άλλα εργαλεία μαντικής, καλό θα είναι να το φυλάσσουμε μέσα σε ένα λευκό πανί, και να μην αφήνουμε άλλους να το αγγίζουν.
Όταν έχουμε μία ερώτηση, κρατάμε το εκκρεμές με το κορδόνι του ανάμεσα στον αντίχειρα και τον δείκτη. Το χέρι μας πρέπει να είναι ήρεμο, σταθερό – ίσως να ακουμπά κάπου- και τα πόδια ίσια να ακουμπούν στο πάτωμα. Στα διάφορα βιβλία, δίνονται ασκήσεις, που είναι παρεμφερείς. Στην ουσία, οι ασκήσεις δεν βοηθούν παρά να εξοικειωθούμε με το εκκρεμές. Η συγκέντρωση και η πεποίθηση πως θα έχουμε συντονισμό μαζί του, παίζουν βασικό ρόλο.
Αποφασίζουμε, αν θέλουμε η κίνηση για την απάντηση να είναι κυκλική, θέτοντας το «ναι» με τη φορά του ρολογιού και το «όχι» αντίθετα με τη φορά το ρολογιού. Μία άλλη κίνηση είναι αυτή που πάει σε ευθεία οριζόντια γραμμή, αριστερά ή δεξιά. Κι εκεί επιλέγουμε ποια κατεύθυνση δίνει το «ναι» και ποια το «όχι». Είναι καλό να έχουμε πάντα την ίδια κατεύθυνση στο μυαλό μας σαν θετική απάντηση και την ίδια σαν αρνητική. Μία κίνηση διαφορετική από αυτές που αναφέρω, δηλώνει είτε έλλειψη επαφής με τον εσωτερικό μας οδηγό, είτε πως δεν πρέπει να απαντηθεί αυτό που ρωτάμε.
Οι απαντήσεις με ένα «ναι» κι ένα «όχι» είναι αρκετά εύκολες. Σιγά-σιγά, τις παίρνουμε. Αλλά υπάρχει η δυνατότητα και για πιο σύνθετα ζητήματα. Για θέματα τέτοια υπάρχουν πίνακες, όπου εκεί το εκκρεμές θα δείξει κάτι συγκεκριμένο.
Αν για παράδειγμα, χάσαμε κάτι στο σπίτι, μπορούμε να κάνουμε ένα σχέδιο των χώρων του σπιτιού και να αφήσουμε το εκκρεμές να κινηθεί πάνω από αυτό, εντοπίζοντας το σημείο που βρίσκεται το χαμένο αντικείμενο.
Βιβλία για το εκκρεμές και τη ραβδοσκοπία να βρείτε πολλά, ελληνικά και ξένα. Σε ένα από αυτά που θεωρώ ιδιαίτερα προσεγμένο, «Το εκκρεμές» του Ντ. Κόνγουεϊ, εκδόσεις Πύρινος Κόσμος, υπάρχουν πίνακες σε σχήμα ημικύκλιου, χωρισμένοι σε τμήματα, με ένα κεντρικό θέμα.
Για παράδειγμα, μιλώντας για εμπόδια στις σχέσεις, το ημικύκλιο, (σαν βεντάλια ας το φανταστούμε), είναι χωρισμένο σε τμήματα με έννοιες όπως, «εκνευρισμός, απιστία, ψέματα, μίσος, αγάπη, φιλία, οικονομικά, εμπιστοσύνη, ουδέτερο, μοναξιά, καχυποψία, ανία». Αν έχουμε ένα τέτοιο πρόβλημα, αφήνουμε χαλαρά το εκκρεμές να κινηθεί πάνω από τον πίνακα αυτό και να σταθεί στο σημείο με τη σωστή απάντηση.
Μπορούμε κι εμείς να κατασκευάσουμε πίνακες με ερωτήματά μας και πιθανές απαντήσεις. Το εκκρεμές, όταν συντονιστούμε μαζί του, θα μας πληροφορήσει.
Εκείνο που θέλω να τονίσω, γιατί έχω και προσωπική εμπειρία πειραματισμού, είναι πως η ραβδοσκοπία και το εκκρεμές, δεν απαντούν πάντα. Δεν μπορούν όλοι και όλες τις ώρες να έχουν τον κατάλληλο συντονισμό. Πειράματα που έγιναν σε εργαστήρια συχνά απέτυχαν. Κι αυτό, γιατί εκεί επικρατεί η καχυποψία, ο αρνητισμός του επιστήμονα, οι περιοριστικές συνθήκες. Η διαισθητική μας αντίληψη μπλοκάρεται σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Αξίζει να το δοκιμάσουμε σαν πείραμα κι εμπειρία. Αλλά όπως κάθε μέθοδος μαντικής, πρέπει αυτό να το κάνουμε ήρεμα, ψύχραιμα, με σεβασμό και θετική σκέψη.