Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

[toniats]

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Η αγάπη είναι κατάσταση. Με άλλα λόγια μπορείς να επιλέξεις να ζεις σε αυτή.:bigsmile:

Πριν λίγες μέρες κοιτούσα σκεφτική κάποια προγράμματα απεξάρτησης τοξικομανών. Σε νεαρή ηλικία βρέθηκα σε αυτούς τους χώρους χωρίς να υπάρξω τοξικομανής. Πήγα να βοηθήσω σαν εθελοντής αλλά το σύστημα των κοινοτήτων με δυσκόλεψε…για να είμαι ειλικρινής αγάπησα τους τοξικομανείς αλλά ήταν αδύνατο να αντέξω τους ψυχολόγους, ψυχιάτρους και την λοιπή ιεραρχία. Αναγνώριζα σε αρκετούς την πρόθεση να είναι συνεπείς και να βοηθήσουν στην απεξάρτηση των παιδιών. Αναγνώριζα την συνέπεια, τον ρεαλισμό, την ειλικρίνεια των προθέσεων. Και που οδηγούσαν όλα αυτά?

Δεν υπήρχε αποτελεσματικότητα. Ακόμα και στις κοινότητες που θεωρούνταν αποτελεσματικές τα παιδιά δεν μπορούσαν να επανενταχθούν στην οικογένεια και στις κοινωνικές ομάδες. Τα αποτελέσματα που παρουσίαζαν οι κοινότητες ήταν πλαστά (ή απλώς δεν γνώριζαν την συνέχεια της ζωής των πρώην χρηστών) σε εύρος χρόνου και αποσκοπούσαν στην συνεχή εξέρρευση οικονομικών πόρων και κονδυλίων από την ευρωπαϊκή κοινότητα και την κυβέρνηση. Δεν κατηγορώ τους ιθύνοντες… ίσως στην θέση τους να έκανα το ίδιο και μάλιστα συνειδητά…από το να μην υπάρχουν καθόλου οι κοινότητες, κάπου να απευθυνθείς όταν εσύ ή ένας δικός σου άνθρωπος βρίσκεται στα ναρκωτικά, σαφώς θα επέλεγα να πω ψέματα για την αποτελεσματικότητα. Αν κάποιοι το έκαναν γιατί «τσέπωσαν» ή συνεχίζουν να «τσεπώνουν» τις επιχορηγήσεις επιμένω να τους θεωρώ μεμονωμένες περιπτώσεις.:cry:
:cry:
Γιατί αποτυγχάνουν τα προγράμματα απεξάρτησης στους περισσότερους τοξικομανείς;
Γιατί συνέπεια χωρίς αγάπη είναι ρεαλισμός. Και ο ρεαλισμός δεν είναι θεραπευτικός. Ο ρεαλισμός δεν μπορεί να γιατρέψει ένα παιδί…αντίθετα με τα λεγόμενα των «ειδικών» (συνήθως οπαδούς της ψυχολογικής σχολής του συμπεριφορισμού)…ο ρεαλισμός δεν μπορεί να επιστρέψει την χαμένη αυτοεκτίμηση σε μια προσωπικότητα που έχει συρθεί στα τάρταρα. Συχωρέστε μου την ωμότητα του reality ….όταν μια γυναίκα έχει επιτρέψει να βιαστεί το παιδί της για να εξασφαλίσει μια δόση, ποιος ρεαλισμός θα την μεταμορφώσει σε μητέρα; ¶ρρωστες ψυχές δεν γιατρεύει ο ρεαλισμός. Ούτε η ειλικρίνεια.

Πέρασαν περισσότερα από είκοσι χρόνια που εγκατέλειψα τις κοινότητες απεξάρτησης. Έφυγα με βαριά καρδιά. Πιο άρρωστη και από τον χειρότερο πρεζόνι –συγνώμη αγάπες-, πιο μόνη και από Σπαρτιάτη πολεμιστή στις Θερμοπύλες. ¶λλα χωρίς ψευδαισθήσεις θα σπεύσουν να προσθέσουν οι ρεαλιστές.

Συνέχισα τη ζωή μου. Η αλήθεια είναι πως προσπάθησα να ξεχάσω αυτή την εμπειρία ακόμα και με σκληρούς τρόπους. Χρεώνοντας τη βιωματική αποτυχία μου να βοηθήσω τοξικομανείς στον εαυτό μου (τον οποίο από νεαρή ηλικία είχα «τάξει» στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους) και στην ψυχολογία απομακρύνθηκα από αυτήν αλλά κι από τους τοξικομανείς δηλώνοντας και απερίγραπτες ανοησίες κατά καιρούς, εις βάρος τους…. κυρίως όμως θεωρώντας με ανίκανη να προσφέρω βοήθεια επειδή δεν ήμουν αρκετά ρεαλίστρια, συνετή, πρόθυμη να δηλώσω με ειλικρίνεια στην προαναφερθείσα μητέρα ότι τη θεωρώ τέρας.

Συνέχισα τη ζωή μου. Και επειδή ήμουν πολύ νέα –αλλά όχι άπειρη- άρχισα να επανεξετάζω τις αξίες του ορθολογισμού και του ρεαλισμού που κατά κόρον προβάλλονταν σαν το θαυματουργό χάπι της νοσούσας ανθρωπότητας. Η οποία ανθρωπότητα παρεμπιπτόντως και ορθολογιστικά πάει από το κακό στο χειρότερο.

Ως μικρή ορθολογίστρια εξέλαβα την αγάπη για ψυχολογικό δεκανίκι και ψευδαίσθηση. Ποτέ δεν θα βαρεθώ να σας γράφω πόσο εκτιμάω τους μηδενιστές και τους άθεους. Στηρίζουν τις ιδέες τους με τις πλάτες τους….κανένας παράδεισος δεν τους περιμένει στο τέλος της διαδρομής, καμία αποζημίωση για ψυχική οδύνη….ούτε καν ένας ψυχοπομπός ¶γγελος κουνώντας παρηγορητικά τις μεγάλες λευκές φτερούγες του!!! Απελπισία σας λέω….
Όντας άθεη η ίδια έχω βιώσει απερίγραπτη μοναξιά. Εντάξει είχα τις Αρχές μου…και γνώριζα ότι ήμουν καλή, καλής πάστας άνθρωπος, όχι κακιά δηλαδή! Καταλάβαινα πλήρως τους Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες, τους φοιτητές πίσω από την πόρτα που έριξε το τάνκ στο Πολυτεχνείο, τη Μητέρα Τερέζα στην Καλκούτα, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο στην άλωση της Πόλης….Οι Ιδέες και οι Αρχές μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε ήρωα και σε σοφό. Εγώ όμως ούτε τη Χούντα θυμάμαι, ούτε οι συνθήκες της ζωής μου είχαν τίποτα το ηρωικό, ούτε ο Πλάτωνας ήμουνα να κάθομαι όλη μέρα και να στοχάζομαι.

Το μόνο που έχω, όπως όλοι σας, είναι η Ύπαρξη. Τη στόλισα με τις Αρχές και τις Ιδέες που βρήκα στη διαδρομή. Όμως η διαδρομή της ζωής δεν μου επιφύλασσε (ευτυχώς) τις συνθήκες που θα με ηρωοποιούσαν. Η Ελλάδα είναι μια ασφαλής χώρα και ελπίζω έτσι να είναι για πάντα. Είχα φυσικά τις δυσκολίες μου, ο θάνατος της υπέροχης μητέρας μου ήταν ένα πικρό ποτήρι για τα εικοσιδύο μου χρόνια. Δυστυχώς ήταν προδιαγεγραμμένος. Ξέρω πως θα δυσκολευτείτε να το πιστέψετε, όταν όμως συνειδητοποίησα πόσο λίγο χρόνο είχα να περάσω μαζί με τη μητέρα μου, πως θα παντρευόμουν χωρίς αυτή, πως η ζωή μου θα συνεχιζόταν χωρίς την παρουσία της Τότε ερωτεύτηκα την Ύπαρξη. Οι μέρες μου έγιναν μεγάλες και υπέροχες, οι ώρες που καθόμασταν οι δύο μας ξαπλωμένες και νοιώθαμε η μια την παρουσία της άλλης, συζητούσαμε για το μέλλον, αγκαλιαζόμασταν (ξέρετε μόνο στο Υλικό πεδίο μπορείς να αγκαλιάσεις) ήταν οι ωραιότερες μέρες που είχα ζήσει ως τότε…. Ήταν που ‘ χα τη Ζωή….και η Ζωή, η Ύπαρξη σε καλεί να την ερωτευθείς, να την απαιτήσεις να την διεκδικήσεις σαν εραστής. Τότε θα σου αποκαλυφθεί. Ξέρω τι σας λέω…ξέρω και πολλούς που περνούν τη ζωή τους περιμένοντας να τους δοθούν αυτά που, κατά τη γνώμη τους, τους χρωστά η Ύπαρξη: χρήματα, εξουσία, σύντροφο, αγάπη. Τίποτα δεν δίνεται παιδιά όταν περιμένετε στους καναπέδες μπροστά από την τηλεόραση, εκεί στις οθόνες σας, αμίλητοι, μόνοι, τεμπέληδες…

Όπως λέει ένας αγαπημένος φίλος : Η Ζωή είναι γυναίκα…σταμάτα να την κοιτάς στα χέρια για το τι έχει να σου δώσει. Κοίτα την στα μάτια…:love:

Όταν δεις την Ύπαρξη από αυτή τη σκοπιά, υποθέτω, υπάρχει χώρος πλέον για την Αγάπη.
Πως ξεκινά η Αγάπη; Νομίζω με το να αποδεχτείς –για πάρτη σου πρώτα-πρώτα- το δεκανίκι της ψευδαίσθησης, της παρηγοριάς. Μπορείς να ακούσεις κάποιον να σου λέει πως έχεις αξία, πως είσαι κάτι περισσότερο από ένας κακομοίρης και πως η Ψυχή δεν πεθαίνει, όταν αρρωσταίνει…υπάρχουν τρόποι και δρόμοι που την θεραπεύουν…στην ανάγκη την ανασταίνουν. Δεν λέει ψέματα, ρεαλιστές μου.

Η Αγάπη είναι κατάσταση, μπορείς να ζεις μέσα σε αυτή.:love:

Πως θα ήταν αν ζούσαμε στην Αγάπη;

Καταρχήν κανένας δεν θα μπορούσε να πείσει τους θεοφοβούμενους αυτού του κόσμου ότι όπως στη γη τους κυνηγάει η τράπεζα για το δάνειο στον ουρανό τους την έχει στημένη ο Θεός… και..…
…παρακολουθεί αν πήγαιναν στην εκκλησία, αν κοινωνούσαν, αν νήστευαν, αν έκαναν σεξ με την σύντροφό τους πριν το γάμο!
….παρακολουθεί αν είναι αρκετά υποκριτές να κάνουν καλές πράξεις με αντίκρισμα (μωρέ καλύτερα άθεος και κουμουνιστής, μεγαλύτερη ταλαιπωρία από τους ταμένους στα εξαπτέρυγα δεν νομίζω να υπάρχει στη γη)
….έχει φτιάξει μια υπέροχη μεριά για τους δικούς του (παράδεισος), ενώ για τους άτακτους υπάρχει αιώνια τιμωρία. Και όλα τα συμπεράσματα προέρχονται από μια ζωή άντε 80 χρόνια στο καλύτερο της σενάριο.

Και όπως λέει ο προλαλήσαντας αγαπήμενος φίλος :
Η αγάπη δεν υποχρεώνει κανέναν, δε σε παίρνει με το ζόρι να σε ταξιδέψει, σε σέβεται. Είναι απλώς εκεί, ρέει, φυσάει, πάντα στη διάθεσή σου. Αλλά πρέπει να βρει πανιά. Τα πανιά που μόνο εσύ θα σηκώσεις. Η αγάπη δεν είναι νοητική σύλληψη ή ένα συναίσθημα. Έχει ουσία και υπόσταση, είναι υπαρκτή. Υπάρχουν κόσμοι στους οποίους η αγάπη είναι πιο πυκνή, είναι πυκνή σαν ζελές. Στο δικό σας κόσμο είναι αόρατη, εμφανίζεται να μην υπάρχει σαν μετρήσιμο μέγεθος. Καμουφλάρεται μεταμφιέζεται σε κενό. Αυτό όμως που θεωρείτε κενό είναι η υπέρτατη, καθαρότερη μορφή ενέργειας…

Ο φίλος που μιλάει λέγεται Νερέσιους, και ο φίλος που έκανε όλη τη λάντζα λέγεται Στέλιος Καρακασίδης. Αν αυτό το βιβλίο, το Νερέσιους έλθει στα χέρια σας, σας το συνιστώ με όλη μου την καρδιά. Και όλη μου την αγάπη, πως όπως σας προείπα είναι κατάσταση… (αφαιρέστε όμως το 2012 σαν χρονολογία σταθμό, η χρονολογία σταθμός της ανθρωπότητας είναι…..καμιά χρονολογία δεν είναι δηλωμένος σταθμός, δεν μας οφείλεται τέτοιου είδους ενημέρωση και είναι ύποπτη, συνεννοηθήκαμε; )

[white diamond]

υπέροχο....:cry:

[locco]

πριν από λίγο είχα κάποιες σκέψεις...διαβάζοντας το συγκεκριμένο όμως κείμενο...φωτίστηκα αρκετά απο την μία άποψη και απ'την άλλη μελαγχόλησα:unsure:.....ναι έτσι είναι η αγάπη είναι υπαρκτή....:cry: έχει σφυγμό και δίνει ζωή:love:

[toniats]

πριν από λίγο είχα κάποιες σκέψεις...διαβάζοντας το συγκεκριμένο όμως κείμενο...φωτίστηκα αρκετά απο την μία άποψη και απ'την άλλη μελαγχόλησα:unsure:.....ναι έτσι είναι η αγάπη είναι υπαρκτή....:cry: έχει σφυγμό και δίνει ζωή:love:


Γιατί μελαγχόλησες?

[athinoula85]

Νομίζω οτι η 'αγάπη' δεν έχει ορισμό και περιορισμό! Δεν μπορείς να ορίσεις αυτό που ίσως δεν το χωράνε οι λέξεις. Μπορείς να αγαπήσεις ακόμη και ένα σκυλάκι στον δρόμο, που παραλίγο να το πατήσει αυτοκίνητο.. Μπορείς να αγαπήσεις όλο τον κόσμο, γιατί έχεις μεγάλη καρδιά .. Μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου, μαθαίνοντας τον.. τον συνάνθρωπο σου .. ένα φίλο σου .. ή τον σύντροφο σου.. ακόμη και τους τοξικομανείς προσφέροντας τη βοήθεια-αγάπη-ανθρωπιά- σου ή ακόμη και τους ασθενείς σου. Στην κάθε περιπτωση όμως ,είναι διαφορετική η ένταση και η χροιά αυτού του συναισθήματος! Επιφυλλάσομαι να δώσω ορισμό στην 'αγάπη'. ίσως γιατί στην κάθε περιπτωση εμπλέκονται και άλλες λέξεις - με ορισμό όμως- όπως ανθρωπιά , συγκίνηση , προσφορά , συνείδηση . Ο κάθε άνθρωπος το αντιλαμβάνεται με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο , ανάλογα με τα βιώματα του ή την ευλυγισία του εσωτερικού του κόσμου. Είμαστε διαφορετικοί, όπως και να το κάνεις.

Κατα τ'άλλα καλησπέρα και καλο καλοκαίρι να έχετε! :)

[voulatain]

Θα συμφωνησω,οτι η αγαπη δεν οριζεται κ δεν περιοριζεται...
Και οτι η αγαπη,δεν ξεπεφτει ΠΟΤΕ!
Οπως εγραψε στην επιστολη του προς Κορινθιους,ο αποστολος Παυλος
Αγαπη ειναι...να το ξερεις...:love:

[white diamond]

το ξαναδιαβάζω και το βρίσκω ακόμα πιο υπέροχο!

θέλει ... κότσια! φιλιά!

[Dion-DoubleDoor]

Αγαπητή Τόνια,

καταρχάς σε συγχαίρω τόσο για τον τρόπο γραφής σου, που ήταν πράγματι καθηλωτικός, όσο και για το μεστό και ουσιαστικό περιεχόμενο του λόγου σου.
Τα σημεία αναφοράς μας συμπίπτουν λίγο πολύ, και, παρόλο που δεν έχω τη δική σου πείρα, θα ήθελα να προσθέσω σε όσα ήδη ανέφερες περί αγάπης μέσα από τα δικά μου πρόσφατα βιώματα.

Τη στιγμή αυτή που γράφω κάνω τη νυχτερινή μου βάρδια σε ένα ιδιαίτερα νευραλγικό σημείο της Αθήνας, σε νοσοκομείο στην Ομόνοια. Διάβασα το άρθρο σου, ατενίζοντας έξω από το τζάμι "ασφαλείας" μου τους τοξικομανείς, τις ιερόδουλες, τους άστεγους, που πολλοί φορείς του "αλάνθαστου" "συστήματος" υγείας μας χαρακτηρίζει ως πρεζόνια, πουτάνες, ζήτουλες κ.τ.λ.

Συναναστρέφομαι και παρατηρώ καθημερινά αυτούς τους ανθρώπους, στους οποίους καλούμαι να συμπεριφέρομαι με συγκεκριμένο τρόπο, γιατί αυτό μου έχει υποδείξει το "αδιάβλητο" "σύστημα" με τους καλούς Σαμαρείτες. Και μάλιστα δέχομαι τη χλεύη και την κοροϊδία των συναδέλφων μου και αρκετών άλλων -για να μην είμαι ισοπεδωτική, όχι όλων, όταν τους δίνω νερό, όταν απαγορεύω να τους χαρακτηρίζουν υποτιμητικά ή, όταν για παράδειγμα, αγόρασα φαγητό σε μια έγκυο τοξικομανή που την είχε φέρει ο σύντροφός της στο νοσοκομείο έντρομος (αυτή η περίπτωση με συγκίνησε πολύ, διότι ο δικός μου πρώην πλέον φίλος, το παιδί με το σπίτι του και τη βολή του με εγκατέλειψε άρρωστη στο νοσοκομείο, για να πάει για σκι στην Ελβετία με τους φίλους του!!!!). Στα περιπαικτικά τους σχόλια απαντώ, λέγοντας: "ποιός ξέρει άραγε να πει ποιό μονοπάτι της ζωής τους έφερε σε αυτήν την κατάσταση;" ή "μη μιλάς έτσι, θα μπορούσε να ήταν το δικό σου παιδί!". Και είναι αυτοί που υψώνουν τη σημαία ενός επιφανόμενου ρεαλισμού, προβάλλοντας τη βολική απάντηση "είναι επιλογή τους!". Και είναι όμως αυτοί οι ίδιοι, αυτοί οι συνάδελφοι -τονίζω και πάλι, όχι όλοι- οι σκωληκόβρωτοι μοχλοί ενός ακόμα πιο σκοροφαγωμένου "συστήματος υγείας και ΠΡΟΝΟΙΑΣ(?)". Και είναι πάλι αυτοί οι ίδιοι που κάθονται πίσω από το τζάμι ασφαλείας, κρυμμένοι ή μάλλον χαντακωμένοι στις λανθασμένες επιλογές τους, ματαιώνοντας τελικά τον ίδιο τον εαυτό τους. Τελικά, πολλές φορές αναρωτιέμαι ποιοί είναι περισσότερο "δηλητηριασμένοι" και "άρρωστοι" αυτοί που είναι έξω ή μέσα από το τζάμι ασφαλείας του νοσοκομείου...

Κι αν τα γράφω όλα αυτά είναι για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί, όπως και εσύ είπες, εμείς οι χαμένοι στη μετάφραση της ζωής και της αγάπης έχουμε κάνει αυτά τα "πρεζόνια" αυτό που έγιναν ή τουλάχιστον αυξάνουμε τη φόρα της κατρακύλας τους. Γιατί είναι πιο εύκολο και πιο συμφέρον να τους δούμε ως ζώα, αφού κάτι τέτοιο μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέπτη των ματιών μας μάς δείχνει φαινομενικά ανώτερους και ανυψώνει την τραγελαφική ζωούλα μας στο επίπεδο του βιώσιμου, απ' το να τους φερθούμε ανθρώπινα και ισότιμα και να ξεδιπλώσουμε μια συμπεριφορά, αν όχι αγάπης (γιατί πάντα ελλοχεύει ο φόβος), τουλάχιστον σεβασμού!!!Αν μπορούσαμε να τους δώσουμε έστω και σταγόνες αγάπης, τότε ίσως να μειώνονταν και οι σταγόνες ηρωϊνης!

Δεύτερον, γιατί υπήρξα κι εγώ, έστω και προσωρινά, χρήστης ουσιών (όχι βέβαια ηρωϊνης) και αλκοόλ και μπορώ πάνω κάτω να νοιώσω αυτούς τους ανθρώπους!Υπ' αυτήν την έννοια, θα έλεγα ότι μια εκδήλωση της αγάπης είναι και η συμπόνοια, όχι με τη σημασία του οίκτου, αλλά με την ακριβή της σημασία, την ειλικρινή συμμετοχή στον πόνο του άλλου. Και για να το πω χοντρικά και άκομψα αγάπη είναι να είσαι διατεθειμένος να κοιτάξεις και μέσα απ' τα μάτια του άλλου! Κι αν είμαι αυτή τη στιγμή εδώ στη βόλεψή μου, πίσω από το τζάμι ασφαλείας μου το οφείλω σε δύο ανθρώπους που μου έδειξαν αυτήν την αγάπη και μου άπλωσαν το χέρι τη στιγμή που ετοιμαζόμουν να κατρακυλήσω, τους γονείς μου!Δε χρειάστηκε τίποτα άλλο, μόνο αυτό το χέρι αγάπης...

Ευχαριστώ!!!

Υ.Γ. Ένα ακόμα βιβλίο που θίγει αυτό το ζήτημα είναι το πασίγνωστο "Να Ζεις, να Αγαπάς και να Μαθαίνεις" του Λέο Μπουσκάλια

Όλα μέσα από το φακό της Σελήνης φαντάζουν σαν είσοδο μέσα από τις δύο θύρες της διονυσιακής ενόρασης!

[vaval]

Υπέροχο κείμενο Dion-Double Door!Απλά υπέροχο!

[moutro28]

4. Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ (341-270 π.Χ.)


4.1. Η φιλοσοφία του Επίκουρου

Ο Επίκουρος ο Αθηναίος συνδύασε τη Φυσική του Δημόκριτου του Αβδηρίτη και την Ηθική του Αριστοτέλη του Σταγειρίτη, αλλά και μετεξέλιξε τις ιδέες τους δημιουργώντας μια συνεπή κοσμοθεωρία χωρίς εννοιολογικά κενά. Ο φιλόσοφος δέχθηκε τη δημοκρίτεια ατομική θεωρία, σύμφωνα με την οποία όλα στη Φύση αποτελούνται από άφθαρτα άτομα και κενό. Το σύμπαν είναι αιώνιο («τίποτα δεν δημιουργείται από το τίποτα»), η συνολική ύλη διατηρείται, αλλά αλλάζει διαρκώς μορφές, αφού ο αριθμός των ατόμων είναι άπειρος, όπως και οι συνδυασμοί τους στην αιωνιότητα, που δημιουργούν εξελικτικά ήλιους, σφαιρικούς κόσμους (πλανήτες), βράχους και ζωντανούς οργανισμούς. Οι θεοί υπάρχουν μέσα σε μακάρια αθανασία, αλλά δεν ασχολούνται μαζί μας (δεν υπάρχει θεία πρόνοια), όπως δείχνει η ανθρώπινη εμπειρία. Δεν πρέπει να τους φοβόμαστε αλλά να προσπαθούμε να τους μιμηθούμε στην αρετή και την ευδαιμονία.
Ο Επίκουρος άφησε κάποια θέση για το τυχαίο στην αναγκαιότητα των φυσικών νόμων. Εκτός από τις φυσιολογικές ισοταχείς κινήσεις των ατόμων και τις κινήσεις μετά από σύγκρουση με άλλα άτομα, υποστήριξε την ύπαρξη της σπάνιας τυχαίας παρέκκλισης κάποιου ατόμου σε απρόβλεπτο χρόνο, που σπάει τη ντετερμινιστική αλυσίδα αίτιου-αιτιατού και επιτρέπει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Ο φιλόσοφος δέχθηκε ότι αφού ο άνθρωπος είναι μία κατασκευή από άτομα, ακολουθεί τους ίδιους φυσικούς νόμους δημιουργίας, εξέλιξης και φθοράς όπως όλα τα συσσωματώματα ατόμων. Υιοθετώντας τη βιολογική προσέγγιση του Αριστοτέλη, αποδέχθηκε την αξιοπιστία των αισθήσεων ως βάση της πληροφόρησής μας για το περιβάλλον, εφόσον έτσι προσαρμοστήκαμε κατά την πορεία της Εξέλιξης για να ζήσουμε στο συγκεκριμένο κόσμο. Επιπλέον, όπως και ο Αριστοτέλης, θεώρησε ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι ιδιότητα του σώματός του και διαλύεται μετά τον θάνατο.
Ο Επίκουρος αναγνώρισε τη φυσική τάση του ανθρώπου για την επιδίωξη της ηδονής και την αποφυγή του πόνου. Η φρόνηση βοηθά τον άνθρωπο να επιλέγει εκείνες τις ηδονές που δεν θα τον βλάψουν επιφέροντας πόνο αντί για ευχαρίστηση. Συμφώνησε με τον Αριστοτέλη ότι ο σκοπός της ζωής είναι η ευδαιμονία, την οποία όρισε ως «ηδονική κατάσταση απουσίας του σωματικού πόνου και της ψυχικής ταραχής», κατά συνέπεια εφικτή για όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από το φύλο και την κοινωνική τους θέση. Η κατάσταση ευτυχίας μπορεί να επιτευχθεί με τη συνειδητοποίηση της φύσης του ανθρώπου και του σύμπαντος, την απελευθέρωση από τους αβάσιμους φόβους, τη φρόνηση για τη συνετή ικανοποίηση των φυσικών αναγκών, τη συναισθηματική ισορροπία και το συμμετοχικό αγαθό της φιλίας.




4.2. Η βιολογική έρευνα κατά τον Επίκουρο


Ο Επίκουρος δέχθηκε την αξιοπιστία των αισθήσεων σύμφωνα με τη βιολογική προσέγγιση του Αριστοτέλη, αλλά περιέγραψε τους μηχανισμούς της αίσθησης με βάση την ατομική θεωρία. ¶τομα από το περιβάλλον ερεθίζουν ειδικούς υποδοχείς στα αισθητήρια όργανά μας έτσι ώστε μπορούμε να βλέπουμε, να ακούμε, να γευόμαστε. Η υλικότητα των αισθήσεων αποδεικνύεται από την κατάργησή τους μετά το θάνατο. Αναγνώρισε ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου εξαρτάται φυσιολογικά από τα ένστικτα (π.χ. ικανοποίηση της πείνας), τα συναισθήματα (π.χ. ευχαρίστηση) και τις νοητικές λειτουργίες (π.χ. δημιουργική φαντασία).
Προώθησε το βιολογικό τρόπο σκέψης προτείνοντας τη γένεση της ζωής στην αρχέγονη γη, την κληρονομικότητα των βιολογικών χαρακτηριστικών μέσω επικρατητικών και υπολειπόμενων σπερμάτων, την Εξέλιξη των ζωντανών οργανισμών και την επιβίωση εκείνων με την καλύτερη προσαρμογή στο περιβάλλον τους. Ο Επίκουρος θεώρησε βέβαιο ότι υπάρχουν πολλοί σφαιρικοί κόσμοι (πλανήτες), που μπορεί να μοιάζουν ή όχι με τη γη, στους οποίους υπάρχουν ζωντανοί οργανισμοί, δηλαδή μίλησε για ύπαρξη εξωγήινης ζωής!
Η μεθοδολογία του φιλοσόφου ήταν να αποδέχεται ως πιθανή κάθε θεωρία που εξηγούσε ένα φαινόμενο, αποδεχόμενος ως βέβαιη γνώση μόνο ό,τι είναι ολοφάνερο σύμφωνα με τη μαρτυρία των αισθήσεων ή του νόμου της αναλογίας. Επιπλέον, μίλησε και για τα δύο σφάλματα που αναγνωρίζει η επιστημονική μεθοδολογία: το τυχαίο και το συστηματικό. Προσπαθώντας να κατανοήσει την πραγματικότητα, ο Επίκουρος έκτισε τα θεμέλια της αντικειμενικής επιστημονικής έρευνας, η οποία βασίζεται στην πειραματική παρατήρηση. Ο διάδοχος του Θεόφραστου στην Περιπατητική Σχολή Στράτωνας άρχισε να καταστρώνει πειράματα για να ελέγξει τις απόψεις του Επίκουρου, που ήταν σύγχρονός του στην Αθήνα. Για πρώτη φορά στην Ιστορία πραγματοποιούνται και καταγράφονται πειράματα, π.χ. επιβεβαίωση ότι ο αέρας έχει υλική υπόσταση, αναποδογυρίζοντας ένα άδειο δοχείο μέσα σε νερό και παρατηρώντας τις φυσαλίδες που αναδύονται. Ο Στράτωνας τελικά θα δεχθεί ότι όλα στη Φύση αποτελούνται από μικροσκοπικά αόρατα σωματίδια και κενό.




4.3. Η παιδαγωγική προσέγγιση του Επίκουρου


O Επίκουρος θεώρησε την αφιλοκερδή και ειλικρινή φιλία ως την υπέρτατη ανθρώπινη σχέση και βάση της ευτυχισμένης ζωής. Η σχέση με τους μαθητές του βασιζόταν στη φιλία, την ψυχική ηρεμία και τον αμοιβαίο σεβασμό. Ο έμπειρος δάσκαλος έπρεπε να βοηθήσει τους νεότερους φίλους του να βαδίσουν τον ίδιο δρόμο της φρόνησης και της γνώσης. Χρησιμοποιούσε βιωματική προσέγγιση της γνώσης με τη βοήθεια των αισθήσεων και της εμπειρίας.
Ο Επίκουρος πρέσβευε ότι με την επιστημονική γνώση ο άνθρωπος καταπολεμά τους ανυπόστατους φόβους και οδηγείται στην ευδαιμονία. Η γνώση βρίσκεται με τη βοήθεια των αισθήσεων και όχι με τις διάφορες θεωρίες. Ο στόχος είναι η ευχαρίστηση που είναι ταυτόχρονη με την απόκτηση γνώσεων.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:
Η ΣΩΚΡΑΤΙΚΗ, Η ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ*


Γιαπιτζάκης Χρήστος Δρ. Ιατρικός Γενετιστής, Βιολόγος-Οδοντίατρος
Σερέφογλου Ζωή Βιολόγος, Υποψήφια Διδάκτωρ

[toniats]

επειδή το κείμενο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και είναι κατάθεση ψυχής δυσκολεύομαι αρκετά να επιστρέφω σε αυτό....

το κάνω τώρα για να κλείσω κάποιες μικρές αμυχές που μου δημιουργησε η ανάγνωση των σχολίων

Αθηνούλα η Αγάπη είναι Κατάσταση!!
Με άλλα λόγια δεν περιγράφεται ούτε ορίζεται....σημειοδοτείται όμως απο τον τρόπο που αντιδρούμε σε όσα νοιώθουμε...
ποιός θα μπορούσε να περιγράψε αυτό που νοιώθει για ένα άρρωστο σκυλί παρατημένο στους δρόμους?? και εν τέλει ποιόν θα ενδίεφερε; οι περισσότεροι άνθρωποι επιμένουν στο να περιγράφουν πως νοιώθουν σε μια κατάσταση. Επιμένουν δε τόσο πολύ σε αυτή την περιγραφή που ΔΕΝ αντιδρούν, αφού νοιώσουν τη λύπη που οφείλουν για το σπαραχτικό θέαμα μπαίνουν στο αυτοκινήτο τους γιατί έχουν αργήσει και δεν θέλουν να στήσουν τον καινούργιο τους έρωτα (για παράδειγμα!!)

όταν τους ζητηθεί να περιγράψουν τον εαυτό τους θα δηλώσουν αυτάρεσκα: Εγώ είμαι πολύ ευαίσθητη!! Να όπως ερχόμουν συνάντησα ένα μικρό σκυλάκι παρατημένο στην πλατεία, φαινόταν και άρρωστο, δεν ξέρεις πόσο το λυπήθηκα!!

Είναι Αγάπη αυτό Αθηνούλα??

στην καλύτερη περίπτωση είναι συνθηκολόγηση (αν λείπει το αυτάρεσκο), στην χειρότερη .......

Γιαυτό η Αγάπη είναι Κατάσταση...!

Γιατί δεν αρκεί αυτό που λες...σημασία έχει αυτό που κάνεις!!

και επειδή είναι δύσκολο να ζωστούμε όλοι στα άρματα και να ξεκινήσουμε για τις εμπόλεμες ζώνες -συμμετέχοντας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις- γράφω για αυτό που νομίζω πως είναι το πρώτο μικρό βήμα, αυτό που ΔΕΝ κάνουμε :

......ξέρω και πολλούς που περνούν τη ζωή τους περιμένοντας να τους δοθούν αυτά που, κατά τη γνώμη τους, τους χρωστά η Ύπαρξη: χρήματα, εξουσία, σύντροφο, αγάπη. Τίποτα δεν δίνεται παιδιά όταν περιμένετε στους καναπέδες μπροστά από την τηλεόραση, εκεί στις οθόνες σας, αμίλητοι, μόνοι, τεμπέληδες…

Όπως λέει ένας αγαπημένος φίλος : Η Ζωή είναι γυναίκα…σταμάτα να την κοιτάς στα χέρια για το τι έχει να σου δώσει. Κοίτα την στα μάτια
Αν το κάνεις ίσως νοιώσεις περισσότερο αξιοπρεπής μπροστά στον σκύλο που πεθαίνει στο πεζοδρόμιο της πλατείας..... ίσως και όχι!

[toniats]

Ο Επίκουρος πρέσβευε ότι με την επιστημονική γνώση ο άνθρωπος καταπολεμά τους ανυπόστατους φόβους και οδηγείται στην ευδαιμονία. apo moutro 28

εγώ πάλι όχι!!!

ο αρχαίος κόσμος ήρθε σε εμας θλιβερά θρυμματισμένος!!
Μεγάλο μέρος από τα γραπτά του μνημεία χάθηκε....η κληρονομιά των αρχαιων παραδόθηκε σε εμάς ακρωτηριασμένη, παρεξηγημένη και παραμορφωμένη απο τις γενέες που μεσολάβησαν...

Η ξερή παράθεση θεωριών που μπήκες στον κόπο να κάνεις είναι αταίριαστη στην εξαίρετη διάνοια του Επικουρου και στην εποχή του.

και αταίριαστη σε ένα τόσο προσωποιημένο θέμα

[athinoula85]

επειδή το κείμενο έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και είναι κατάθεση ψυχής δυσκολεύομαι αρκετά να επιστρέφω σε αυτό....
Το σέβομαι!


το κάνω τώρα για να κλείσω κάποιες μικρές αμυχές που μου δημιουργησε η ανάγνωση των σχολίων
Λυπάμαι πολύ που το αντιλαμβάνεσαι με αυτό τον τρόπο.


Αθηνούλα η Αγάπη είναι Κατάσταση!!
Αυτό το πιστευεις εσύ! Δεν μπορείς να μου επιβάλλεις την αποψη/γνώμη σου. Οπως επισης δεν μπορώ να σου επιβάλλω την δική μου. Σέβομαι την αποψη σου περι 'αγάπης' , αλλά σε παρακαλώ να μην επιμείνεις στην προσπάθεια σου να μου επιβάλλεις την γνώμη σου,όπως άλλωστε δεν το κάνω εγώ.


Με άλλα λόγια δεν περιγράφεται ούτε ορίζεται....σημειοδοτείται όμως απο τον τρόπο που αντιδρούμε σε όσα νοιώθουμε...
Σωστά δεν μπορείς να περιγράψεις κάτι που δεν το χωράνε οι λέξεις! (το γράφω κ στο προηγούμενο ποστ μου). Το πως σημειοδοτείται , είναι επειδή υπο αυτή την οπτική κ υπο αυτό το πρισμα το βλέπεις εσύ. Και επειδή αναφέρεις την λέξη 'νιώθουμε' , άρα αναφέρεσαι και εσύ σε ένα 'συναισθημα' κ όχι κατάσταση. ΑΛΛΑ λές οτι ο τρόπος που θα αντιδράσεις σε όσα θα νιώσεις , είναι αγάπη. Προσωπικά πιστευω πως ο τρόπος που θα αντιδράσεις σε όσα νιώθεις , είναι μια κατάσταση . Αλλά όχι αγάπη!!! Αν ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε σε οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα μας , οπως ο θυμός ή η ελπίδα ή η στενοχώρια ή η απογοητευση είναι κατάσταση , τότε με βάση αυτό κ ο θυμός ή η ελπιδα ή η στενοχώρια ή η απογεητευση κ αλλά χίλια μυρια συναισθήματα , είναι καταστάσεις! :blink:
Ο τρόπος που εκλαμβάνει ο κάθε άνρωπος αυτά που αισθάνεται ή νιώθει είναι διαφορετικος. Και ελπιζω σε αυτό τουλάχιστον να συμφωνούμε. Γιατι αν δεν συμφωνούμε κ σε αυτό , δεν υπάρχει λόγος συζητησης.


ποιός θα μπορούσε να περιγράψε αυτό που νοιώθει για ένα άρρωστο σκυλί παρατημένο στους δρόμους?? και εν τέλει ποιόν θα ενδίεφερε; Κόλλησες με το σκυλί εσύ! Ανέφερα αυτό το περιστατικό με το σκυλάκι στο δρόμο , όπως ανέφερα και άλλους τρόπους υπο τους οποιους ο άνθρωπος μπορεί να βιώνει αυτο που αποκαλούμε 'αγάπη'. Μη κολλάς εκεί. Και όσο για το ποιόν θα ενδιέφερε αυτό είναι άλλο θέμα. Ναι, ποιόν θα ενδιέφερε? Οι περισσότεροι είναι παρτάκηδες , οποτε ποιος να νοιαστεί για ένα κακομοιρο ζωάκι που κρυώνει στο δρόμο? Αλλά για να το λές , καταλαβαίνω οτι δεν θα ενδιέφερε εσένα. Εμένα προσωπικά θα με ενδιέφερε. Όπως επισης θα με ενδιέφερε να βάλω στην θέση του κάποιον που προσπαθεί να κακοποιήσει ή να χτυπήσει ένα σκυλάκι στο δρόμο ή εκτός δρόμου και όχι μόνο σκυλάκι. Μέσα απο αυτή την κατάσταση εγώ βιώνω 'αγάπη' για τα ζώα , όπως και έξω απο αυτή την κατάσταση.Αγαπω τα ζώα πάρα πολύ κ έχω μεγαλώσει μ αυτά! Είναι κάτι το οποίο προφανώς δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος ο οποίος 1ον δεν είναι ζωόφιλος, 2ον δεν έχει ευαισθησίες , 3ον σκέφτεται μόνο τον εαυτό του κ δε κοιτάει γύρω του, ίσως γιατί είναι τυφλος ή εθελοτυφλεί κ άλλα τόσα 100 που μπορώ να σου πω γιατί το κάνει..



οι περισσότεροι άνθρωποι επιμένουν στο να περιγράφουν πως νοιώθουν σε μια κατάσταση. Επιμένουν δε τόσο πολύ σε αυτή την περιγραφή που ΔΕΝ αντιδρούν, αφού νοιώσουν τη λύπη που οφείλουν για το σπαραχτικό θέαμα μπαίνουν στο αυτοκινήτο τους γιατί έχουν αργήσει και δεν θέλουν να στήσουν τον καινούργιο τους έρωτα (για παράδειγμα!!)
Με κάνεις να επαναλαμβάνομαι, επειδή ΕΣΥ επαναλαμβάνεσαι. Και αν πιστευεις οτι με αυτό τον τρόπο θα με πεισεις για το οτι η αγάπη είναι κατάσταση , λυπαμαι αλλά θα σε δυσαρεστήσω. Το αν αντιδρούν ή όχι αυτό εσύ δεν το γνωρίζεις. Σαφώς όμως οι περισσότεροι μπορεί να μην αντιδρούν για τους πιθανούς λόγους που ανέφερες. Μην κολλάς όμως κ πάλι στο καημένο το σκυλάκι. Αλλά αν αναφερεσαι προσωπικά σε μένα, ναι θα αντιδράσω και δεν θα είμαι παθητική σε αντίθεση με κάποιον που θεωρεί οτι αυτό είναι μια κατάσταση. Γιατί σε αντίθεση ακριβώς με αυτους που το βλέπουν σαν κατάσταση , η δική μου αντίδραση θα είναι εκδήλωση της αγάπης μου!!!


όταν τους ζητηθεί να περιγράψουν τον εαυτό τους θα δηλώσουν αυτάρεσκα: Εγώ είμαι πολύ ευαίσθητη!! Να όπως ερχόμουν συνάντησα ένα μικρό σκυλάκι παρατημένο στην πλατεία, φαινόταν και άρρωστο, δεν ξέρεις πόσο το λυπήθηκα!!
Επειδή αναφέρεσαι πλαγίως σε μένα που μίλησα για το καημένο το σκυλάκι ( θα χει λόξιγγα τώρα ), θα σου πω λοιπόν οτι δεν θεωρώ το εαυτό μου υπερβολικά ευαίσθητο. Ναι είμαι ευαίσθητη και ίσως αυτό με κάνει πιο 'άνθρωπινη' απο κάτι ψυχρά πλάσματα που δεν έχουν καν ευαισθησίες. Αν και προσωπική μου άποψη πως άνθρωπος που δεν έχει ευαισθησίες , δεν είναι άνθρωπος. (ασχετως με το αν εκδηλώνει τις ευαισθησίες του ή οχι).
Η περιγραφή σου όμως ήταν σαν να είχες μπει στο πετσί κάποιου που όπως λές είναι πολύ ευαίσθητος! Μήπως είσαι κ συ τελικά κ δεν το χεις ανακαλύψει?



Είναι Αγάπη αυτό Αθηνούλα??

Σου ξανα επαναλαμβάνω οτι η δική σου άποψη είναι δεκτή κ σεβαστή! Όπως αντιστοιχα θέλω να είναι κ η δική μου. Γιατί κάνουμε διάλογο κ συζήτηση! Και δεν είναι απαραίτητο όλες οι γνώμες κ αποψεις να συγκλίνουν σε μία. Ή οπως επισης δεν είναι σωστό να προσπαθούμε να επιβάλλουμε την αποψη μας σε κάποιον κ να επιμένουμε κιολας! Όπως κάνει εσύ , με έναν ελαφρά επιθετικό τρόπο.


στην καλύτερη περίπτωση είναι συνθηκολόγηση (αν λείπει το αυτάρεσκο), στην χειρότερη ......

Γιαυτό η Αγάπη είναι Κατάσταση...!
Εμένα πάντως δεν με έπεισες! :cheesy:


Γιατί δεν αρκεί αυτό που λες...σημασία έχει αυτό που κάνεις!!

και επειδή είναι δύσκολο να ζωστούμε όλοι στα άρματα και να ξεκινήσουμε για τις εμπόλεμες ζώνες -συμμετέχοντας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις- γράφω για αυτό που νομίζω πως είναι το πρώτο μικρό βήμα, αυτό που ΔΕΝ κάνουμε :

......ξέρω και πολλούς που περνούν τη ζωή τους περιμένοντας να τους δοθούν αυτά που, κατά τη γνώμη τους, τους χρωστά η Ύπαρξη: χρήματα, εξουσία, σύντροφο, αγάπη. Τίποτα δεν δίνεται παιδιά όταν περιμένετε στους καναπέδες μπροστά από την τηλεόραση, εκεί στις οθόνες σας, αμίλητοι, μόνοι, τεμπέληδες…
Και ποιός σου είπε οτι δεν κάνω? Ποιός σου το είπε αυτό? Με γνωρίζεις τόσο καλά που μπορείς να με κρίνεις? άν κάνω ή οχι?
Ναι είναι πολλοι αυτοι που κάθονται σε καναπέδες μπροστά απο την τηλεόραση, εκεί στην οθόνη τους , αμίλητοι, μόνοι , τεμπέληδες... αλλά επίσης θα έπρεπε να σε απασχολούν και αυτοι που κρίνουν τους τεμπέληδες , που κάθονται βολεμένοι στο καναπεδάκι τους με την κοιλούμπα αγκαλιά και δεν κάνουν τίποτα! Γιατι στην ουσια, εντάσσονται στην ιδια κατηγορία. Και γιατί .............. να λέμε μπορούμε πολλά , αλλά να κάνουμε λίγα. Και αυτό εξαρτάται απο την ευσεινηδισία του καθενός.


Όπως λέει ένας αγαπημένος φίλος : Η Ζωή είναι γυναίκα…σταμάτα να την κοιτάς στα χέρια για το τι έχει να σου δώσει. Κοίτα την στα μάτια
Αν το κάνεις ίσως νοιώσεις περισσότερο αξιοπρεπής μπροστά στον σκύλο που πεθαίνει στο πεζοδρόμιο της πλατείας..... ίσως και όχι!
Σωστά λέει ο φίλος.. περι ζωής! Να σε κάτι που συμφωνούμε κιόλας. :cheesy:
Σαφώς και μπορεί να νιώσεις πιο αξιοπρεπης μπροστά στο σκυλάκι ! Αλλά πρώτα απο όλα θα έχεις νιώσει μέσα σου περισσότερο αξιοπρεπης απέναντι στον ΊΔΙΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
Αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπήσεις τον άλλο. Ουτε ανθρώπους , ούτε σκυλια , ούτε γατιά.. ουτε τίποτα!
Και επειδή ξεφυγαμε απο το θέμα της αγάπης.. θα σου ξαναπώ πως για εμένα η αγάπη μπορεί να είναι απεριοριστη. Αν πιστευα οτι η αγάπη είναι κατάσταση πάει να πει οτι έχω τραβήξει τα σωληνάκια απο την καρδιά μου κ απλά υπάρχει , αλλά δεν ζεί! Σαν να είναι σε κωμα. Σαν να έχει πεθάνει κατα το ήμισυ. Κάποιοι βλέπουν την αγάπη σαν κατάσταση εγώ όχι.
Για μένα δεν είναι κατάσταση όταν αγαπώ την οικογένεια μου! Όταν αγαπώ τα ανιψακια μου κ δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για μένα το να εκλαμβάνω την αγάπη τους κ να μου την εκδηλώνουν .Δεν μπορώ να δω σαν κατάσταση, την μάνα που της απομένουν λίγα χρόνια ζωής κ την αγάπώ τόσο , όμως ποτέ δεν καταλαβαίναμε η μία την άλλη κ τωρα που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε η μία την άλλη , σε λίγο θα την χάσω.Παρ όλα αυτά όμως , δεν παυω να την αγαπώ! Δεν μπορώ να βλεπω σαν κατασταση όλους τους ανθρώπους που με πλήγωσαν, αλλά παρ' όλα αυτά δεν τους κρατώ κακία. . Αντιθέτως θα είναι μες στην καρδιά μου ,όλοι τους! Δεν μπορώ να βλέπω σαν κατάσταση τους εχθρούς μου , γιατί κ αυτους τους αγαπώ ( όσο περιεργο κ αν σου φαινεται ). Δεν μπορώ να δω σαν κατάσταση την κολλητη που ενω δεν πιστευα ποτέ στην φιλία κ δυσκολευτηκα να πιστεψω κ σε εκείνη , ήρθε η στιγμή που με υποστήριξε κ με έκανε να δώ με άλλα μάτια , αυτό που λέγεται πραγματική φιλία κ στα καλά κ στα δύσκολα μαζί.. κάτι που γνώρισα μαζί της κ το οφείλω μόνο σε εκείνη , που πέρα απο φίλη την νιώθω σαν αδερφη πλέον. Δεν μπορώ να βλέπω σαν κατάσταση τους ασθενείς που συναναστρεφομαι σε καθημεριό επιπεδο , άσχετα αν δεν πρεπει κ δεν ειναι σωστό να δένομαι μαζί τους ψυχολογικά. Αλλά το κάνω! Και μέσα απο τα δικά τους μάτια συναντώ την αγάπη. Όταν προσφέρω κ είμαι δίπλα τους, η αγάπη μου εκδηλώνεται. Δεν είναι όμως κατάσταση. Είναι κάτι που ζει μέσα μου κ θα ζει. Και νιώθω πολύ τυχερή που είμαι έτσι, ακριβώς όπως είμαι! Γιατι αγαπώ την Αθηνα κ όλο τον κόσμο μαζί . Μαζί κ εσένα που προσπαθησεες να μου επιβληθεις. Όπως κ το καημένο το σκυλάκι στον δρόμο! Η αγάπη ειναι ελευθερη κ δεν εγκλωβίζεται σε καταστάσεις, ουτε μπορείς να την πιάσεις! Ζει μέσα σου κ μπορεί να ειναι απεριοριστη.

Δεν θέλω να έρθουμε σε αντιπαράθεση κ ούτε να εκλάβεις επιθετικά τα όσα σου γράφω. Είναι αποψη μου κ θέλω να είναι σεβαστή τουλάχιστον , αν όχι αποδεκτή.Όπως αντιστοιχα κ η δική σου είναι σεβαστη , αλλά όχι κατανοητή. Βλέπουμε απο διαφορετικες οπτικές γωνιες την ... αγάπη!

Πήρες κ συ ένα κομμάτι κατάθεσης ψυχής. Αν θέλεις να συνεχίσουμε την συζήτηση , θα προτιμουσα να μου απαντήσεις με ένα προσωπικό μνμ. Δεν ειναι σωστό να προσωποποιούμε τα θέματα κ εκτός αυτου δεν έχει σημασία να συνεχίσουμε την συζητηση δημόσια.

Με όλο το σεβασμό κ αγάπη!

Αθηνά

[Beloving M]

Καλησπέρα αγαπητά μέλη!

Τόνια, το θέμα που άνοιξες, εμπεριέχει πολύ ρεαλισμό....Αλήθειες και πραγματικότητες.
Ρεαλισμός ακόμα είναι ότι η κοινωνία που απαξιεί τοξικομανείς, πόρνες..η κοινωνία αυτή η ιδια τους γεννά. Τα συστήματα κι οι νοοτροπίες συντηρούν αυτά τα προβλήματα...δεν τα αντιμετωπίζουν. Ίσως ξεφεύγω από το θέμα, αλλά ακόμα και η κοινωνική ψυχολογία με την κοινωνιολογία δεν έχει καταλήξει σε ενιαίο συμπέρασμα σε έρευνες σχετικά με του που, πως και γιατί παίρνει ναρκωτικά...δεν μπορούν με λιγα λογια να κατηγοριοποιήσουν...τους χρήστες.
Είτε αποζητάνε την "ψευδαίσθηση" , είτε το "εύκολο χρήμα", ειτε ετσι τους είπαν, ειτε δεν αγαπάνε τη ζωή...τους...Αγάπη ανέφερα και αγάπη είναι πράξη, και δεν πράττουν όλοι.
Αυτό που με πόνο θέλω να πω είναι πως αγάπη είναι επιλογή, αλλά επιλογή ειναι και οι ουσίες. Η αδράνεια δεν βοηθά κανέναν μονο πισω και σε λαθος δρόμους οδηγεί.
Η κοινωνία άλλα λέει και άλλα κάνει. Οι νόμοι απαγορεύουν, αλλά το μαυρο χρήμα και οι έμποροι είναι πανω από αυτούς. Από την άλλη ο άνθρωπος θέλει να ξεφύγει και να πειραματιστεί, να καταναλώσει παρόλο που ο ίδιος καταναλώνεται :cry:
Και ίσως υποσεινήδητα μας έχουνε περάσει πως με ουσίες και αλκοόλ νιώθεις καλύτερα, ξεφευγεις. Είναι ένα από τα "'οπια του λαού"? ¨οπως έλεγε και ο Χάξλευ το soma, ένα είδος ναρκωτικού για κοινωνική καταστολή...στο βιβλίο του "Θαυμαστός καιωούργιος κόσμος".
Και όμως στο " όνομα ¨της αγάπης εχουνε γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Ο προσδιορισμός της δυσκολεύει. και δεν μπορώ να διαφωνίσω Στο "Παν μέτρο ¶ριστο" του Αριστοτέλη.
Όμως υπάρχει ένα άλλο επ'ιπεδο όπου η αγάπη είναι πράξη, κατάσταση κι επιλογή, είναι η ενέργεια που μας ολοκληρώνει...κι αν διακρίνανε πολλοί αυτό το άλλο επίπεδο και ανταποκρινόταν ο κόσμος, με την παρουσία της αγάπης και με ρεαλισμό η "Νίκη" θα ήταν κάποια μέτρα πιο κοντά.

Να σται καλά

[toniats]

Αυτό το πιστευεις εσύ! Δεν μπορείς να μου επιβάλλεις την αποψη/γνώμη σου.

Με όλο το σεβασμό κ αγάπη!

Αθηνά

Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που μου δημιουργει απέχθεια, το έχω γράψει με κάθε τρόπο στα κείμενα του Εσωτεριστή και σε κάποιες συζητήσεις μέσα στο σάιτ.

Είναι ο ¶νθρωπος-Δάσκαλος!!

Εξηγούμαι: προφάνως οι περισσότεροι απο μας έχουμε "διδαχτει" με κάποιον τρόπο από ανθρώπους που θεωρήσαμε πνευματικούς καθοδηγήτες. Κάποιους από αυτούς απορρίψαμε στην συνέχεια , κάποιους κράταμε ακόμα στην καρδιά μας, από άλλους έχουμε κρατήσει κάποιες διδασκαλίες και ίσως αυτο που μετράει περισσότερο, το προσωπικό τους παράδειγμα.

Εκείνο που σιχαίνομαι είναι το να πιστεύει κάποιος πως είναι σώνει και καλά Δάσκαλος. Γιατί τότε ο συνανθρωπός του πρέπει με το ζόρι να γίνει Μαθητής.... και αυτό είναι παραβίαση της ελευθέριας του συνανθρώπου. Και εγώ μεγαλύτερο Ιερό δεν έχω!!! Σε όλη μου τη ζωή απέφευγα συστηματικά σέχτες (παρότι έχω μια φυσική ροπή στην μεταφυσική), κόματα (έχω και μια δεύτερη ροπή στην κοινωνική συμμετοχή) και όταν ήμουν στην εφηβεία μου τα κατάφερνα μια χαρά να γίνομαι πολύ γρήγορα το Μαύρο Πρόβατο σε όποια κοινωνική ομάδα συμμετείχα, για παράδειγμα στο Σχολείο....

Οταν διάβασα την πρώτη τοποθετήση σου είδα πως "κάτι σε ενοχλούσε"!!

Το "ποιό" ακριβώς ήταν αυτο που σε ενοχλούσε δεν το εντόπισα. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου δεν μπορώ ακόμα να το εντοπίσω. Η υπόθεση που κάνω είναι αυτό που σου γράφω : υποψιάζομαι πως με θεωρείς ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΔΑΣΚΑΛΟ.

Δεν είμαι φυσικά απο αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους που θέλουν με το ζόρι να μετατρέψουν τους συνανθρώπους τους σε άβουλους θαυμαστές και εαυτούς σε Μεσσία!!.

Έχω όμως το ύφος, αυτό το αυτάρεσκο ύφος του ξερόλα!! Ωροσκόπος Τοξότης, σύνοδος Αρη, Πλούτωνα, Ουρανό στην Παρθένο. Μουλαροειδούς πείσματος Ερμής στον Ταύρο.....ναι, τα 'χω όλα!:embarrest:embarrest

Επείσης έχω και πείρα....σαραντατέσσερα κλεισμένα είναι αυτά κοριτσάκι μου!! Για πολλά χρόνια υπήρξα σύμβουλος ανθρώπων με σοβαρά ψυχολογικά και κυρίως πραγματικά προβλήματα.... το ύφος μου είναι βαρύγδουπο.... το ήθος μου όμως?

Αρκουν αυτά μου τα ενοχλητικά για να με κατηγορήσεις για όλα....μέχρι και για έλλειψη αγάπης, μέχρι και για σκληρότητα απέναντι στα ζώα?? και κυρίως για πίεση απεναντί σου!!!

Μιλάω και αναπτύσσω ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, μου απαντάς πως δεν σε καλύπτει η τοποθετησή μου, σου απαντάω δίνοντας όχι μόνο για σένα αλλά για όσους διαβάσουν τις τοποθετήσεις μας, το σημαντικότερο μήνυμα του κειμένου μου..που είναι η δράση! Το να επιλέξεις να ζεις!! . Που να δω ότι εσύ δρας και δεν κάθεσαι;; Πουθενα βεβαίως!! γιατί αναφερόμουνα στον δρόμο που ακολουθουν παρά πολλοί άνθρωποι στον κόσμο μας, όχι σε σένα ατομικά!!

ΥΓ Χαίρομαι ειλικρινα που είσαι σε θέση να κάνεις "κατάθεση ψυχής", πάρα πολλοί άνθρωποι θα 'θελαν να μπορούσαν ...

ΥΓ Συνήθως δεν απαντάω όταν νομίζω πως κάποιος εκνευρίζεται από όσα γράφω, δεν νομίζω πως έχει νόημα.Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, δεν έχουν συμβατότητα, δεν μπορουν να καταλάβουν ο ένας το σκεπτικό του άλλου. Δεν νομίζω πως κάτι τέτοιο συμβαίνει εδώ, απο αυτα που γράφεις δεν είδα κάποιον που δεν νοιάζεται.... κάθε άλλο!!.

Η αντιδρασή σου όμως είναι όμως μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσω το θέμα του πως απευθύνομαι στους συνανθρώπους μου, σε σένα και στα υπόλοιπα μέλη του σάιτ. Ελάχιστοι άνθρωποι κατάφεραν να με πείσουν για κάτι που δεν είχα πειστεί απο πριν, από την ζωή και την πικρή εμπειρία μου. Γιαυτό ποτέ μου δεν φιλοδόξησα να κάνω το ίδιο σε κανέναν άνθρωπο, το σύστημα των αξιών και των πεποιθήσεων των ανθρώπων δεν μεταβάλλεται (ευτυχώς) σύμφωνα με τα γούστα του κάθε "αρθρογράφου"



Θα μου επιτρέψεις να μη σου απαντήσω σε πμ αλλά με δημοσίευση γιατι θεωρώ ότι όσα λέω έχουν τουλάχιστον την ίδια σημασία με αυτά που είπες εσύ (δημόσια)


Και εν κατακλείδι ....για το Θέο τώρα, ένα θέμα πλήρως αυτοβιογραφικό ανέπτυξα δεν έκανα και πλύσεις εγκεφάλων
:love::bigsmile:

[athinoula85]

Οταν διάβασα την πρώτη τοποθετήση σου είδα πως "κάτι σε ενοχλούσε"!!

Το "ποιό" ακριβώς ήταν αυτο που σε ενοχλούσε δεν το εντόπισα. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου δεν μπορώ ακόμα να το εντοπίσω. Η υπόθεση που κάνω είναι αυτό που σου γράφω : υποψιάζομαι πως με θεωρείς ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΔΑΣΚΑΛΟ. ....
Γάτα είσαι! Αλλά αυτό θα μου επιτρέψεις να στο αναλύσω μέσω ενός προσωπικού μνματος. (Κάτι υπήρξε , αλλά δεν ήταν ακριβώς ενόχληση κ όχι περι δασκαλέματος. Πάντα είμαι ανοιχτή στο να μάθω ή στο να διδάξω κ εγώ η ίδια , οπότε μην το παίρνεις προσωπικά! )


Δεν είμαι φυσικά απο αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους που θέλουν με το ζόρι να μετατρέψουν τους συνανθρώπους τους σε άβουλους θαυμαστές και εαυτούς σε Μεσσία!!.

Έχω όμως το ύφος, αυτό το αυτάρεσκο ύφος του ξερόλα!! Ωροσκόπος Τοξότης, σύνοδος Αρη, Πλούτωνα, Ουρανό στην Παρθένο. Μουλαροειδούς πείσματος Ερμής στον Ταύρο.....ναι, τα 'χω όλα!:embarrest:embarrest
Ωροσκόπος Τοξότης , ε ? Εμ, εδώ σε θέλω! Κι εγώ έχω τέτοιο! Και εκτός αυτού έχω κ 3 πλανήτες στον 9ο ( παραδοσιακά του Τοξότη ) , μέσα στους οποιους Ηλιο , Ερμή κ ¶ρη. Αν ποτέ γίνω ακαδημιακός,θα το σκεφτώ.. αλλά όπως λέει κ η κολλητή - αν έσυ γίνεις ακαδημιακός , θα γίνεις ο φόβος κ τρόμος του πανεπιστημίου( είμαι αυστηρή όσο κι αν αυτό δεν φαίνεται ). Μήπως μου χτυπάς κανα πλανητάκο με τον Ουρανό κ μου κάνεις τίτσα τα γκάζια-νευρώνια? :nuts: ( μην απαντήσεις , ήταν ρητορική ερώτηση .. ήδη ψιλο-τσατ το κάναμε :embarrest)


Επείσης έχω και πείρα....σαραντατέσσερα κλεισμένα είναι αυτά κοριτσάκι μου!! Για πολλά χρόνια υπήρξα σύμβουλος ανθρώπων με σοβαρά ψυχολογικά και κυρίως πραγματικά προβλήματα.... το ύφος μου είναι βαρύγδουπο.... το ήθος μου όμως?

Αρκουν αυτά μου τα ενοχλητικά για να με κατηγορήσεις για όλα....μέχρι και για έλλειψη αγάπης, μέχρι και για σκληρότητα απέναντι στα ζώα?? και κυρίως για πίεση απεναντί σου!!!

Μιλάω και αναπτύσσω ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, μου απαντάς πως δεν σε καλύπτει η τοποθετησή μου, σου απαντάω δίνοντας όχι μόνο για σένα αλλά για όσους διαβάσουν τις τοποθετήσεις μας, το σημαντικότερο μήνυμα του κειμένου μου..που είναι η δράση! Το να επιλέξεις να ζεις!! . Που να δω ότι εσύ δρας και δεν κάθεσαι;; Πουθενα βεβαίως!! γιατί αναφερόμουνα στον δρόμο που ακολουθουν παρά πολλοί άνθρωποι στον κόσμο μας, όχι σε σένα ατομικά!!Α,να τα εκατοστήσεις! Ξέρω , ξέρω δεν είναι τα γενέθλια σου , αλλά δεν σου κρύβω οτι έχουμε 20 χρόνια διαφορά ( κλεισμένα ). Τα θέματα που άνοιξες,θέλουν ώρες συζητησης. Δεν σου κρύβω οτι θα ήθελα να τα επεκτύνουμε. Αλλα μανάρι μου , εδώ ήδη το προσωποποιήσαμε το θέμα. Και θα μας βάλουν χέρι. :nuts:
Φυσικά και δεν σε κατηγόρισα καλή μου. Μην το βλέπεις έτσι. Απλά αισθάνθηκα μια ελαφρά επιθεση να το πω? ένα πεισμα να το πω? ... και γενικά με τους ανθρώπους που επιμένουν δίχως να ακούνε τον άλλο ή να σεβονται την αποψη του, έχω ένα θεματάκι! ( σε τέτοιες περιπτώσεις ή θα συζητήσω μεχρι να με φέρει εξω φρενών ο άλλος κ να ηλεκτριστούν τα μαλλιά μου! ή απλά θα σηκωθώ κ θα φύγω κ θα τον αγνοήσω.. υπάρχει βέβαια κ η περίπτωση που θα προσπαθήσω διπλωματικά να εκμεταλλευτώ την σελήνη στον ζυγό , αλλά αν βλέπω οτι δεν επικοινωνώ με το άτομο κ είμαστε σε διαφορετικά κύματα , γυρνάμε πάλι στο 2ο ενδεχόμενο - που οπλοφορώ κ αδιαφορώ :laugh:) Πέρα απο αυτά όμως είμαι λίγο απρόβλεπτο πλάσμα , οπότε ίσως κάθε φορά μπορεί να αντιδράσω κ διαφορετικά! (Πάλι το προσωποποιήσαμε. Εσύ με παρέσυρες.. αν μας πετάξουν στο μπουντρουμ, θα μου φέρνεις τσιγαρα φιλενάδα! Philip Morris Slims )
Και όσο για την γενική ιδέα του κειμένου , καταλαβα τι εννοούσες!( περι ΄δράσης )-Θα σου απαντήσω κ σε αυτό στο προσωπικό μνμ.


ΥΓ Χαίρομαι ειλικρινα που είσαι σε θέση να κάνεις "κατάθεση ψυχής", πάρα πολλοί άνθρωποι θα 'θελαν να μπορούσαν ...

ΥΓ Συνήθως δεν απαντάω όταν νομίζω πως κάποιος εκνευρίζεται από όσα γράφω, δεν νομίζω πως έχει νόημα.Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, δεν έχουν συμβατότητα, δεν μπορουν να καταλάβουν ο ένας το σκεπτικό του άλλου. Δεν νομίζω πως κάτι τέτοιο συμβαίνει εδώ, απο αυτα που γράφεις δεν είδα κάποιον που δεν νοιάζεται.... κάθε άλλο!!.

Η αντιδρασή σου όμως είναι όμως μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσω το θέμα του πως απευθύνομαι στους συνανθρώπους μου, σε σένα και στα υπόλοιπα μέλη του σάιτ. Ελάχιστοι άνθρωποι κατάφεραν να με πείσουν για κάτι που δεν είχα πειστεί απο πριν, από την ζωή και την πικρή εμπειρία μου. Γιαυτό ποτέ μου δεν φιλοδόξησα να κάνω το ίδιο σε κανέναν άνθρωπο, το σύστημα των αξιών και των πεποιθήσεων των ανθρώπων δεν μεταβάλλεται (ευτυχώς) σύμφωνα με τα γούστα του κάθε "αρθρογράφου"



Θα μου επιτρέψεις να μη σου απαντήσω σε πμ αλλά με δημοσίευση γιατι θεωρώ ότι όσα λέω έχουν τουλάχιστον την ίδια σημασία με αυτά που είπες εσύ (δημόσια)


Και εν κατακλείδι ....για το Θέο τώρα, ένα θέμα πλήρως αυτοβιογραφικό ανέπτυξα δεν έκανα και πλύσεις εγκεφάλων
:love::bigsmile:

ΥΓ1: Με έκανες πατζάρα!( απο το πατζάρος).:embarrest
Δεν σου κρύβω οτι νιώθω λίγο γυμνή.. Δεν το κάνω συχνά, να μιλάω για τον εαυτό μου κ για τόσο προσωπικά θέματα κ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ δημοσίως. Απο μένα ειναι το τελευταιο μνμ σε αυτο το θέμα. Δεν θα επεκτύνω άλλο... Σιγουρα όμως , υπάρχουν άνθρωποι οι οποιοι δεν θα μπορουσαν να κάνουν κατάθεση ψυχής κ ίσως ειναι αυτοι που έχουν έλλειψη απο Τοξότη στον χάρτη τους.

ΥΓ2:Είμαι καλό παιδί , μην με παρεξηγείς! :love:

Σέβομαι πάνω απο όλα το μνμ που ήθελες να περάσεις κ σε μένα κ σε όλους τους υπολοιπους του σαιτ. Θέλω να ξέρεις πως δεν προσπάθησα εγώ με την σειρά μου να σε πείσω για την δική μου αποψη , οτι ειναι ορθη ή πιο λογική ή οτιδηποτε άλλο θα μπορουσε να ήταν. Απλά αντέδρασα στο οτι ίσως μερικές φορές δεν ακουγονται αποψεις διαφορετικές απο οτι αυτές του αριχικου κειμένου. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με μένα ή με το συγκεκριμένο κείμενο. Είναι κάτι το οποιο το έχω συναντησει αρκετές φορές στο σαιτ κ σε διάφορα θέματα. Απλά είναι καλό πιστευω , να μην επιμένουμε σε κάτι , λες και είναι η μοναδική οπτική.. και φυσικά να μην βλέπουμε μονοδιαστατα.
(έχεις κ ωροσκοπο Τοξοτη.. Τι πράγματα είναι αυτά? Ο Τοξοτης δεν βλέπει το δέντρο,βλέπει το δάσος )

Ε δεν είπα οτι έκανες και μπουγάδα τους εγκεφάλους μας! :cheesy:

[Δείμων]

Θα εισηγηθώ στη διαχείριση να απαγορευθεί στο μέλλον κάθε διάλογος μεταξύ Ταύρων (το κατ' εξοχήν άκαμπτο ζώδιο) και Παρθένων (το κατ' εξοχήν εγώ-ξέρω-το-σωστό ζώδιο!) :laugh: