Μητσάκος
29-01-2009, 03:25 PM
Πέθανε την Τρίτη που μας πέρασε, μετά από μακρόχρονη ασθένεια, ο τραγουδιστής -γνωστός ιδιαίτερα για τα αντάρτικα τραγούδια- Πάνος Τζαβέλας.
Είχε γεννηθεί το 1925 στην Κοζάνη και από πολύ μικρός είχε ενταχθεί στην Εθνική Αντίσταση και στη συνέχεια στο Δημοκρατικό Στρατό. Είχε στην πλάτη του 3 καταδίκες εις θάνατον, ένα ακρωτηριασμένο πόδι, κάμποσα χρόνια φυλακής και εξορίας.
Πνεύμα ασυμβίβαστο, δεν μπόρεσαν να τον λυγίσουν ούτε οι αρρώστιες, ούτε οι βασανισμοί, ούτε οι φυλακές και οι εξορίες.
Όχι ιδιαίτερα γνωστός στις γενιές μετά το '80, ιδιαίτερα αγαπητός όμως στους παλαιότερους, ιδίως σε όσους είχαν εμπλακεί στον αντιδικτατορικό αγώνα και στα κοινωνικά/πολιτικά κινήματα που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση του '74. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Πλάκα που εμφανιζόταν, πολλές φορές αναγκαζόταν να επαναλαμβάνει το πρόγραμμά του 2 φορές επιπλέον την ίδια βραδιά προκειμένου να τον απολαύσουν όλοι όσοι περιμένανε στωικά απ' έξω.
Οι στίχοι των τραγουδιών του, έντονα πολιτικοποιημένοι και πολλές φορές "σκληροί" και ανοίκειοι για τα καλοθρεμμένα αυτιά πολλών που προτιμούν να ζουν στο μικρόκοσμο που προσφέρει η κοινωνία των λοβοτομημένων υποτελών της εγωιστικής αντίληψης.
Η μουσική του δε, απλή και χωρίς περίτεχνες και εξεζητημένες εξάρσεις (παρά το γεγονός της μαθητείας του σε μουσική σχολή της Μόσχας και των επαφών του με τον Σοστακόβιτς).
Δεν πάνε πολλές μέρες που πέθανε η Μαρία Δημητριάδη, πιο γνωστή στο ευρύ κοινό, αγωνίστρια όμως και αυτή, με σαφείς επιλογές και επιδιώξεις, έστω και κάτω από άλλες συνθήκες.
Έχουν περάσει 35 χρόνια από τη μεταπολίτευση και είναι πια ορατά τα σημάδια της αλλαγής στην κοινωνία, καθώς αυτή η περίοδος έκλεισε, απλώς αυτού του είδους οι φυσικές απώλειες έρχονται να σύρουν την πόρτα που κλείνει με πιο σημαδιακό τρόπο.
Ωροσκόπιο της Μεταπολίτευσης: 24/7/1974, 04:13, Αθήνα
ακούστε και αυτό
YouTube - Πάνος Τζαβέλας - Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή (http://www.youtube.com/watch?v=8G1bwt3czkg)
Είχε γεννηθεί το 1925 στην Κοζάνη και από πολύ μικρός είχε ενταχθεί στην Εθνική Αντίσταση και στη συνέχεια στο Δημοκρατικό Στρατό. Είχε στην πλάτη του 3 καταδίκες εις θάνατον, ένα ακρωτηριασμένο πόδι, κάμποσα χρόνια φυλακής και εξορίας.
Πνεύμα ασυμβίβαστο, δεν μπόρεσαν να τον λυγίσουν ούτε οι αρρώστιες, ούτε οι βασανισμοί, ούτε οι φυλακές και οι εξορίες.
Όχι ιδιαίτερα γνωστός στις γενιές μετά το '80, ιδιαίτερα αγαπητός όμως στους παλαιότερους, ιδίως σε όσους είχαν εμπλακεί στον αντιδικτατορικό αγώνα και στα κοινωνικά/πολιτικά κινήματα που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση του '74. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Πλάκα που εμφανιζόταν, πολλές φορές αναγκαζόταν να επαναλαμβάνει το πρόγραμμά του 2 φορές επιπλέον την ίδια βραδιά προκειμένου να τον απολαύσουν όλοι όσοι περιμένανε στωικά απ' έξω.
Οι στίχοι των τραγουδιών του, έντονα πολιτικοποιημένοι και πολλές φορές "σκληροί" και ανοίκειοι για τα καλοθρεμμένα αυτιά πολλών που προτιμούν να ζουν στο μικρόκοσμο που προσφέρει η κοινωνία των λοβοτομημένων υποτελών της εγωιστικής αντίληψης.
Η μουσική του δε, απλή και χωρίς περίτεχνες και εξεζητημένες εξάρσεις (παρά το γεγονός της μαθητείας του σε μουσική σχολή της Μόσχας και των επαφών του με τον Σοστακόβιτς).
Δεν πάνε πολλές μέρες που πέθανε η Μαρία Δημητριάδη, πιο γνωστή στο ευρύ κοινό, αγωνίστρια όμως και αυτή, με σαφείς επιλογές και επιδιώξεις, έστω και κάτω από άλλες συνθήκες.
Έχουν περάσει 35 χρόνια από τη μεταπολίτευση και είναι πια ορατά τα σημάδια της αλλαγής στην κοινωνία, καθώς αυτή η περίοδος έκλεισε, απλώς αυτού του είδους οι φυσικές απώλειες έρχονται να σύρουν την πόρτα που κλείνει με πιο σημαδιακό τρόπο.
Ωροσκόπιο της Μεταπολίτευσης: 24/7/1974, 04:13, Αθήνα
ακούστε και αυτό
YouTube - Πάνος Τζαβέλας - Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή (http://www.youtube.com/watch?v=8G1bwt3czkg)