toniats
31-12-2008, 09:44 PM
Παρατηρώντας τους εαυτούς τους και την φύση οι Μύστες του παρελθόντος έκαναν μια επιστήμη. Κάποιες από τις μεγάλες αλήθειες που μόνο η παρατήρηση της ζωής μπορεί να μας δώσει έφτασαν στην εποχή μας. Για να ξεχωρίσουμε μια μεγάλη αλήθεια αρκεί να την καταλάβουμε όταν την ακούσουμε, να την νοιώσουμε προσιτή και ευκολονόητη. Οι μεγάλες αλήθειες δεν μπερδεύουν το νου, δεν απαιτούν κόπο για να τις καταλάβει κάποιος, είναι σχεδον αυτονόητες.
Ο Ζωδιακός είναι ένα βιβλίο εξαιρετικού πλούτου και βάθους και σε αυτόν εμπεριέχονται τα μυστήρια της ζωής. Πρέπει όμως να μάθουμε να τον ξαναβρίσκουμε και να τον ερμηνεύουμε σε όλες τις εκδηλώσεις της ύπαρξης και στην καθημερινότητα. Τότε η αστρολογία μας δείχνει ένα δρόμο, ακολουθώντας τον βρίσκουμε νόημα στα γεγονότα της ζωής μας και σταματάμε να νοιώθουμε ανυπεράσπιστοι απέναντι στα χτυπήματα της μοίρας.
Το πρώτο βέβαιο βήμα προς την ουσιαστική γνώση που μας προσφέρει η μελέτη της αστρολογίας είναι πως δεν υφίσταται το "τυχαίο".
Κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας έχει λόγο ύπαρξης και αποσκοπεί στο να μας απομακρύνει από την άγνοια. Το ανθρώπινο ον πληρώνει, με τις ενσαρκώσεις του, ένα ακριβό τίμημα για να γίνει Κύριος της Σοφίας, και οι οντότητες του Αόρατου Κόσμου (Οντότητες που υπηρετούν το Φως ή το Σκοτάδι ανάλογα) είτε μας βοηθούν είτε μας ταλαιπωρούν, υπηρετούν όμως πάντα τον ίδιο σκοπό : την ολοκλήρωση μας σε όλα τα επίπεδα.
Ας επιτρέψουμε στην αστρολογία να μας δείξει μερικές από τις Μεγάλες Αλήθειες που η Επιστήμη της Μύησης πρόσφερε στην ανθρωπότητα :
Όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση αναζητούν το Θεό. Όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση έχουν την ανάγκη να ξαναγύρισουν στην Πηγή. Το καταλαβαίνουν με διαφορετικούς τρόπους αλλά στην πραγματικότητα όλα τα όντα αναζητούν το Θεό
Έχετε ανέβει ποτέ στη ρόδα του Λούνα-Πάρκ που στριφογυρίζει; Όταν ήμουν παιδί την έλεγαν "τηγάνι". Μιλάμε για μια στρογγυλή περιστρεφόμενη πλατφόρμα που τα παιδιά ανεβαίνουν πάνω της. Η πλατφόρμα αρχίζει και γυρίζει γρήγορα και σε λίγο αυτοί που βρίσκονται στην περιφέρεια παρασύρονται από την φυγόκεντρη δύναμη, τινάζονται και χοροπηδάνε, ενώ αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο μένουν ήρεμοι στη θέση τους.
Αυτή η απλή εικόνα μας δείχνει ότι όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε απο το Κέντρο τόσο επιδρούν πάνω μας ακατάστατες και χαώδεις δυνάμεις. Σιγά-σιγά χάνεται η ισορροπία και η ειρήνη. Αντίθετα όταν πλησιάζεις προς το κέντρο η κίνηση είναι ήρεμη. Αν θέλετε να καταλάβετε την ανάγκη του ανθρώπου να επιστρέψει στην Πηγή, την αναζήτηση του Θεού, μελετήστε την λειτουργία της "φυγόκεντρης δύναμης" στην Φύσική.
Ο Ήλιος είναι το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος και όλοι οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω του με μια αρμονική κίνηση. Αυτή την αρμονική κίνηση των πλανητών γύρω από τον ήλιο πρέπει να την αποτυπώσουμε στην ζωή μας. Γιαυτο πρέπει να βρούμε μέσα μας το κέντρο, το Πνεύμα, το Θεό. Τότε όλα τα μόρια της υπαρξής μας μπαίνουν στο ρυθμό της Παγκόσμιας Ζωής. Νοιώθουμε πληρότητα. Η αναζήτηση του Θεού, σαν Κέντρου της Ύπαρξης δεν είναι πολυτέλεια ή ανοησία, όπως περνάει σαν μήνυμα στην εποχή μας, ακόμα και σε εκείνους που ασχολούνται με την μεταφυσική ή την αστρολογία. Είναι μια απολύτως φυσική διαδικασία, μια "κατασκευαστική" ρύθμιση του ανθρώπινου όντος. Μην την αποφεύγετε, καμιά διαφορά δεν έχει από την αναπνοή ή το σεξ.
Ζούμε βυθισμένοι μέσα σ' έναν ωκεανό ρευστών που ο Εσωτερισμός ονομάζει με διάφορα ονόματα, ας δεχτούμε την ονομασία "Αστρικό Φως". Το αστρικό φως είναι τόσο ευαίσθητο ώστε σε αυτό εγγράφονται όλα, η πιο ασήμαντη πράξη μας, η πιο ελαφριά συγκίνηση μας, η πιο φευγαλέα σκέψη μας. Είναι μια ύλη εξαιρετικής λεπτότητας που αναδίδουν όλα τα όντα, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά, οι πέτρες ακόμα και τα αστέρια.
Το ρευστό αυτό ο Ερμής ο Τρισμέγιστος το αποκάλεσε "Τέλεσμα". Σύμφωνα με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο : "ο ήλιος (φωτιά) είναι ο πατέρας του, η σελήνη (νερό) είναι η μητέρα του, ο άνεμος (αέρας) το μετέφερε μέσα στην κοιλιά της γής που είναι η τροφός του". Εδώ γίνεται λόγος για τις τέσσερις θεμελιώδεις κοσμικές αρχές από τις οποίες δημιουργήθηκε η ύλη.
Το αστρικό φως έχει την ιδιότητα να καταγράφει ότι συμβαίνει στο Σύμπαν. Για αυτό και οι αληθινά διορατικοί μπορουν να "διαβάσουν" σε ένα αντικείμενο ακόμα και το πεπρωμένο του προσώπου που το είχε στην κατοχή του ή το χρησιμοποιούσε.
Το αστρικό φως εκτείνεται μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος.
Ο Ζωδιακός Κύκλος παριστάνει συμβολικά το χώρο που ο Θεός οροθέτησε για να δημιουργήσει τον Κόσμο. Όλα όσα εισχωρούν στο χώρο του Ζωδιακού υπόκεινται στους νόμους της ύλης. Και ο θεμελιώδης νόμος της ύλης είναι η ύπαρξη του χωροχρόνου. Η διαφορά μιας ενσαρκωμένης οντότητας (ένος ανθρώπου δηλαδή) και μιας μη ενσαρκωμένης οντότητας του αόρατου κόσμου είναι η δέσμευση της πρώτης από το χωροχρόνο. Φανταστείτε ότι τη στιγμή της ενσάρκωσης του ο άνθρωπος μπαίνει μέσα στον κύκλο του Ζωδιακού. Φανταστείτε ότι έλκεται από αυτόν και είναι αιχμάλωτός του, αιχμάλωτος του πεπρωμένου του.
΄Οπως λέει ο Αϊβανχωφ : "Τη στιγμή της γέννησης το αιθερικό σώμα του παιδιού, που είναι ακόμη μαλακό και παρθένο κερί, δέχεται τα αποτυπώματα των αστρικών επιδράσεων. Ύστερα, όταν το κερί κρυώσει δεν μπορεί πια ν' αλλάξει. Όταν το παιδί βγάλει την πρώτη του κραυγή ο Ουρανός βάζει τη σφραγίδα του στο αιθερικό του σώμα κα προσδιορίζει το ωροσκοπιό του μέσα στο οποίο είναι γραμμένο το πεπρωμένο του".
Εδώ είναι το σύνορο της Επιστήμης της Αστρολογίας. Πέρα από αυτό το σύνορο ξεκινούν τα ανεξερεύνητα, αλλά όχι εντελώς δύσβατα, εδάφη της Επιστήμης των Επιστημών, της Επιστήμης που υπηρετήθηκε από τα Ιερατεία της Αρχαιότητας και από ανθρώπους που μπόρεσαν να βρουν δρόμους και τρόπους να την μεταφέρουν ιστορικά (Αλχημεία, Μαγεία, Αστρολογία, Καμπαλά είναι μερικοί από αυτούς τους δρόμους). Σύμφωνα με την επιστήμη των Μυστών για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος απο τους περιορισμούς που του επιβάλλουν τα άστρα χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια να επικοινωνήσει με το Θεό : έτσι ξεφεύγει από το Νόμο της Ανάγκης για να βρεθεί κάτω από το Νόμο της Χάρης. Η ελευθερία από το πεπρωμένο είναι η ελευθερία που επιθυμεί και επιδιώκει ο άνθρωπος. Μόνο που είναι το τελευταίο πράγμα που θα αποκτήσουμε, αυτό που θα μας βγάλει έξω από τον κύκλο των ενσαρκώσεων και των περιορισμών.
Κάθε άνθρωπος έχει μέσα στο ωροσκόπιό του έναν ειδικό σταυρό που σχηματίζεται από τον Ωροσκόπο (Ανερχόμενο) και τον Κατερχόμενο αφενός, και αφετέρου απο το Ζενίθ και το Ναδίρ. Ανάλογα με τα Ζώδια που βρίσκονται οι βραχίονες αυτού του σταυρού ο άνθρωπος συναντά στη ζωή του τα προβλήματα και τα θέματα που θα τον καθορίσουν.
Είναι στην κυριολεξία οι άξονες στους οποίους θα κινηθεί η ζωή του. Στον "σταυρό του πεπρωμένου" αναφερόταν ο Χριστός όταν έλεγε: "Αν θέλει να με ακολουθήσει κάποιος, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθήσει". Ο πραγματικός σταυρός μας είναι μέσα μας. Το ωροσκόπιο είναι η ένδειξη των προβλημάτων που πρέπει να λύσουμε στη ζωή μας. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε το σταύρο μας και να τον σηκώσούμε. Με άλλα λόγια ν' αναλάβουμε τις ευθύνες που η ζωή μας έδωσε και να μη προσπαθούμε να αποφύγουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν στην καθημερινότητα του καθενός μας.
Αυτός που προσπαθεί να ξεφύγει από το πρόβλημα θα συναντήσει ένα μεγαλύτερο. Είναι καλύτερα για τον άνθρωπο να σταθεί απέναντι από τα προβλήματά του και να τα παλαίψει. Δε μπορεί να ξεφύγει αν δε λύσει το πρόβλημα με το οποίο ο αόρατος κόσμος θέλει να του δώσει μαθήματα.
Ο σταυρός του πεπρωμένου είναι το σύνολο των εμπειριών που πρέπει να ζήσει ο άνθρωπος για να πάρει τα μαθήματα που θα του επιτρέψουν να ξεφύγει από την κατώτερη φύση του. Αν ο σταυρός δεν ήταν αναγκαίος ο Χριστός θα είχε πει : "Αφήστε το σταυρό σας και ακολουθήστε με γιατί για να μπορέσετε να με ακολουθήσετε πρέπει να απαλλαχτείτε από όλα τα βάρη" . Αλλά ο Ιησούς είπε "Πάρε το σταυρό σου και ακολούθησέ" γιατί μόνο σηκώνοντας το σταυρό του ο άνθρωπος απελευθερώνεται.
Ο Ιησούς έλεγε "αν θέλει κανείς να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του". Οι άνθρωποι που έρχονται κάτω από την επιρροή του άξονα Παρθένος-Ιχθύες, του έκτου και του δωδέκατου οίκου είναι εκείνοι που όπως ο Ιησούς θεραπεύουν ασθενείς (6ος οίκος), και που αποδέχονται τους εχθρούς, την απομόνωση και την σταύρωση για να σώσουν αυτούς που έρχονται (12ος οίκος)
Ο άξονας Δίδυμοι-Τοξότης δείχνει τη μελέτη και την διδασκαλία της πνευματικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.
Λίγα λόγια για τους άξονες του σταυρού του πεπρωμένου
Ο πρώτος άξονας (Κριός-Ζυγός) και ο δεύτερος (Ταύρος-Σκορπιός) αφορούν τη συντροφικότητα.
Αφορά ανθρώπους που πρέπει να βιώσουν την ένωση της Αρσενικής Αρχής (¶ρης ο κυβερνήτης του Κριού και του Σκορπιού) με την Θηλυκή Αρχή (Αφροδίτη ο κυβερνήτης του Ζυγού και του Ταύρου). Στο ανώτερο επίπεδο η Αφροδίτη εκδηλώνεται σαν ανιδιοτελής αγάπη, καλοσύνη και ομορφιά. Ο ¶ρης σαν δύναμη που υποστηρίζει, ενισχύει και υπερασπίζεται το καλό και το δίκαιο.
Υποθέτοντας ότι έχετε υπόψη σας τις ουσιαστικές ιδιότητες των ζωδίων η σημασία του άξονα υποστηρίζει ότι αν ενεργεί κάποιος με το ζωδιό του ωροσκόπου ξυπνά το αντιθετό του (συνδιασμός ανερχόμενου-κατερχόμενου). Αν ενεργείτε με τον Ταύρο ξυπνάτε τον Σκορπιό, αν ενεργείτε με το Ζυγό ξυπνάτε τον Κριό.
Στον Ταύρο η Αφροδίτη εκδηλώνεται έντονα και βίαια, στην κατώτερη όψη της. Σπρώχνει τους ανθρώπους να αγαπιούνται με πρωτόγονο τρόπο, να αγγίζουν, να γεύονται, να αισθάνονται την αγάπη με υλικούς τρόπους. Ύστερα από λίγο καιρό εξαιτίας του άξονα μεταξύ των ζωδίων αισθάνονται τις επιδράσεις του ¶ρη στον Σκορπιό, διαμάχες, βία και καταστροφή. Το μάθημα του άξονα αυτού είναι πως αυτός που αναζητά την υλική, φιλήδονη αγάπη οδηγείται κατ' ανάγκη προς την σκληρότητα και τη βία. Αντίστροφα αν κάποιος βρίσκεται εκτεθειμένος στην κακή επίδραση του ¶ρη που τον ωθεί στη βία και τη σκληρότητα, στο να καταστρέφει κάθε καλή σκέψη ή συναίσθημα σε λίγο καιρό θα παρασυρθει στον αισθησιασμό και στα πάθη.
Ας χρησιμοποιήσουμε την εσωτερική παράδοση για να καταλάβουμε τη διαφορά ανάμεσα στους δύο άξονες.
Ο Αξονας Κριού-Ζυγού αφορά τη ζωή που έκαναν οι πρωτόπλαστοι στον παράδεισο. Ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν στον Παράδεισο (βουδικό επίπεδο) που επηρεάζεται από τον Κριό και το Ζυγό. Η ζωή τους ήταν χαρούμενη και γαλήνια. Ο ¶ρης που κυβερνά τον Κριό τους έδινε ενέργεια. Ο Ζυγός στην ιδεατή του μορφή είναι ο αστερισμός της τέλειας ισορροπίας, όλες οι δυνάμεις μέσα τους ήταν σε αρμονία. Δεν γνώριζαν τις ταραχές που δημιουργούν οι δύο άλλοι αστερισμοί που συνδέονται με τους ίδιους πλανήτες : τον Ταύρο και τον Σκορπιό.
Ο Αδάμ και η Εύα που είχαν συνηθίσει να απορροφούν τις ευεργετικές δυνάμεις του ¶ρη και της Αφροδίτης πλησίαζαν σιγά-σιγά τα επόμενα ζώδια. Η επιθυμία τους για γνώση τους ωθούσε προς το Σκορπιό που βρίσκεται μετά το Ζυγό και προς τον Ταύρο που βρίσκεται μετά τον Κριό. Θέλοντας να γνωρίσουν τα νέα στοιχεία και τις δυνάμεις τους μετακινήθηκαν, άφησαν την περιοχή της ισορροπίας και της ειρήνης για να περάσουν κάτω από την επιρροή του Ταύρου και του Σκορπιού. Οι δυνάμεις αυτών των ζωδίων άρχισαν να διαχύνονται επάνω τους. Δεν βρίσκονταν πια στο επίπεδο της τέλειας αρμονίας (βουδικό επίπεδο) αλλά εκεί που παράγονται τα συναισθήματα, η ένταση, οι αναταραχές και οι οδύνες (αστρικό επίπεδο).
Να λοιπον η σημάσια των λόγων του Θεού στον πρώτο άνθρωπο : "Τη μέρα που θα φας αυτό τον καρπό θα πεθάνεις". Αφήνοντας τον εαυτό τους να παρασυρθεί από τις κατώτερες δυνάμεις του ¶ρη και της Αφροδίτης ο Αδαμ και η Εύα πέθαναν στο βουδικό επίπεδο και έπεσαν στο αστρικό. Αυτό ονομάζουν "σε
Σε γενικές γραμμές ο δεύτερος άξονας σε ένα ωροσκόπιο (Ταύρος-Σκορπιός) αφορά τη δύναμη. Δύναμη συναισθημάτων και παθών (Ταύρος) και δύναμη πνευματικής διείσδυσης (Σκορπιος).
Ο τρίτος άξονας (Δίδυμοι-Τοξότης) είναι ο άξονας των σπουδών, συγκεκριμένων οι Δίδυμοι και αφηρημένης φιλοσοφικής σκέψης ο Τοξότης. Παραδοσιακά παράγει δασκάλους και εκπαιδευτές.
Ο τέταρτος άξονας (Καρκίνος-Αιγόκερος) αφορά τη θέση μέσα στην οικογένεια (Καρκίνος) και την κοινωνική καταξίωση και το επάγγελμα (Αιγόκερος).
Ο πέμπτος άξονας (Λέων-Υδροχόος) είναι αυτός της αγάπης : ο έρωτας και τα παιδιά (Λέων), η φιλία και οι πνευματικές συγγένειες (Υδροχόος).
Το ζώδιο του Λέοντα είναι το σπίτι του Ήλιου, της δημιουργικής φωτιάς. Ο Λέων είναι η κοσμική καρδιά που κινεί το αίμα, τη ζωή. Είναι η αγάπη και η δημιουργία των παιδιών. Στην άλλη άκρη του άξονα ο Υδροχόος κυβερνάται από τον Κρόνο που βασιλεύει στον χειμώνα (ο Κρόνος δεν είναι ο μόνος κυρίαρχος του Υδροχόου, υπάρχει και ο Ουρανός που κατέχει την σοφία και συμβολικά χύνει νερό για να ποτίσει την ανθρωπότητα). Οι δύο πόλοι του άξονα είναι λοιπόν η αγάπη και η σοφία, η ζέστη και το κρύο. Ο Υδροχόος είναι ο άνθρωπος, στο επίπεδο της σκέψης και της γνώσης.
Ο Ήλιος μας φέρνει τη ζωή, την αγάπη, ο Κρόνος μας φέρνει τη σοφία και ο Ουρανός μας επιτρέπει να δούμε την αλήθεια. Ο άξονας Υδροχόος-Λέοντας, που θα επιδρά του λοιπού στην ανθρωπότητα, αφού μπαίνουμε στην εποχή του Υδροχόου, απεικονίζει την καινούργια εποχή που οι άνθρωποι θα εργαστούν με την αγάπη του Ήλιου (Λέων) και την σοφία του Κρόνου (Υδροχόος) και θα ζήσουν μέσα στην αλήθεια που φέρνει ο Ουρανός.
Ο Ουρανός δεν ανακαλύφθηκε από τον Χέρσελ. Στις αρχαίες Μυήσεις ο Ουρανός παριστανόταν με τη μορφή ενός ματιού που πετούσε πάνω από τον ωκεανό, η αλήθεια που συνδέεται με τα μάτια.
Ο έκτος άξονας (Παρθένος-Ιχθύς) είναι ο άξονας της θυσίας. Η σκληρή δουλειά του πατέρα και της μητέρας για τα παιδιά τους, η αφοσίωση των νοσοκόμων για τους ασθενείς τους (Παρθένος) και η αυταπάρνηση και θυσία των αγίων και των Μυστών για τη σωτηρία των ψυχών (Ιχθύες).
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι πληροφορίες αυτού του άρθρου προέρχονται απο προφορική εσωτερική διδασκαλία στα ευρύτερα πλαίσια του εσωτερισμού της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Κάτα κύριο λόγο έχει χρησιμοποιηθεί η Διδασκαλία του Όμρααμ Μιχαήλ Αϊβανχωφ και του δασκάλου του Πέτερ Ντένωφ. Για την αντιγραφή Τόνια.
Ο Ζωδιακός είναι ένα βιβλίο εξαιρετικού πλούτου και βάθους και σε αυτόν εμπεριέχονται τα μυστήρια της ζωής. Πρέπει όμως να μάθουμε να τον ξαναβρίσκουμε και να τον ερμηνεύουμε σε όλες τις εκδηλώσεις της ύπαρξης και στην καθημερινότητα. Τότε η αστρολογία μας δείχνει ένα δρόμο, ακολουθώντας τον βρίσκουμε νόημα στα γεγονότα της ζωής μας και σταματάμε να νοιώθουμε ανυπεράσπιστοι απέναντι στα χτυπήματα της μοίρας.
Το πρώτο βέβαιο βήμα προς την ουσιαστική γνώση που μας προσφέρει η μελέτη της αστρολογίας είναι πως δεν υφίσταται το "τυχαίο".
Κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας έχει λόγο ύπαρξης και αποσκοπεί στο να μας απομακρύνει από την άγνοια. Το ανθρώπινο ον πληρώνει, με τις ενσαρκώσεις του, ένα ακριβό τίμημα για να γίνει Κύριος της Σοφίας, και οι οντότητες του Αόρατου Κόσμου (Οντότητες που υπηρετούν το Φως ή το Σκοτάδι ανάλογα) είτε μας βοηθούν είτε μας ταλαιπωρούν, υπηρετούν όμως πάντα τον ίδιο σκοπό : την ολοκλήρωση μας σε όλα τα επίπεδα.
Ας επιτρέψουμε στην αστρολογία να μας δείξει μερικές από τις Μεγάλες Αλήθειες που η Επιστήμη της Μύησης πρόσφερε στην ανθρωπότητα :
Όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση αναζητούν το Θεό. Όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση έχουν την ανάγκη να ξαναγύρισουν στην Πηγή. Το καταλαβαίνουν με διαφορετικούς τρόπους αλλά στην πραγματικότητα όλα τα όντα αναζητούν το Θεό
Έχετε ανέβει ποτέ στη ρόδα του Λούνα-Πάρκ που στριφογυρίζει; Όταν ήμουν παιδί την έλεγαν "τηγάνι". Μιλάμε για μια στρογγυλή περιστρεφόμενη πλατφόρμα που τα παιδιά ανεβαίνουν πάνω της. Η πλατφόρμα αρχίζει και γυρίζει γρήγορα και σε λίγο αυτοί που βρίσκονται στην περιφέρεια παρασύρονται από την φυγόκεντρη δύναμη, τινάζονται και χοροπηδάνε, ενώ αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο μένουν ήρεμοι στη θέση τους.
Αυτή η απλή εικόνα μας δείχνει ότι όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε απο το Κέντρο τόσο επιδρούν πάνω μας ακατάστατες και χαώδεις δυνάμεις. Σιγά-σιγά χάνεται η ισορροπία και η ειρήνη. Αντίθετα όταν πλησιάζεις προς το κέντρο η κίνηση είναι ήρεμη. Αν θέλετε να καταλάβετε την ανάγκη του ανθρώπου να επιστρέψει στην Πηγή, την αναζήτηση του Θεού, μελετήστε την λειτουργία της "φυγόκεντρης δύναμης" στην Φύσική.
Ο Ήλιος είναι το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος και όλοι οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω του με μια αρμονική κίνηση. Αυτή την αρμονική κίνηση των πλανητών γύρω από τον ήλιο πρέπει να την αποτυπώσουμε στην ζωή μας. Γιαυτο πρέπει να βρούμε μέσα μας το κέντρο, το Πνεύμα, το Θεό. Τότε όλα τα μόρια της υπαρξής μας μπαίνουν στο ρυθμό της Παγκόσμιας Ζωής. Νοιώθουμε πληρότητα. Η αναζήτηση του Θεού, σαν Κέντρου της Ύπαρξης δεν είναι πολυτέλεια ή ανοησία, όπως περνάει σαν μήνυμα στην εποχή μας, ακόμα και σε εκείνους που ασχολούνται με την μεταφυσική ή την αστρολογία. Είναι μια απολύτως φυσική διαδικασία, μια "κατασκευαστική" ρύθμιση του ανθρώπινου όντος. Μην την αποφεύγετε, καμιά διαφορά δεν έχει από την αναπνοή ή το σεξ.
Ζούμε βυθισμένοι μέσα σ' έναν ωκεανό ρευστών που ο Εσωτερισμός ονομάζει με διάφορα ονόματα, ας δεχτούμε την ονομασία "Αστρικό Φως". Το αστρικό φως είναι τόσο ευαίσθητο ώστε σε αυτό εγγράφονται όλα, η πιο ασήμαντη πράξη μας, η πιο ελαφριά συγκίνηση μας, η πιο φευγαλέα σκέψη μας. Είναι μια ύλη εξαιρετικής λεπτότητας που αναδίδουν όλα τα όντα, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά, οι πέτρες ακόμα και τα αστέρια.
Το ρευστό αυτό ο Ερμής ο Τρισμέγιστος το αποκάλεσε "Τέλεσμα". Σύμφωνα με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο : "ο ήλιος (φωτιά) είναι ο πατέρας του, η σελήνη (νερό) είναι η μητέρα του, ο άνεμος (αέρας) το μετέφερε μέσα στην κοιλιά της γής που είναι η τροφός του". Εδώ γίνεται λόγος για τις τέσσερις θεμελιώδεις κοσμικές αρχές από τις οποίες δημιουργήθηκε η ύλη.
Το αστρικό φως έχει την ιδιότητα να καταγράφει ότι συμβαίνει στο Σύμπαν. Για αυτό και οι αληθινά διορατικοί μπορουν να "διαβάσουν" σε ένα αντικείμενο ακόμα και το πεπρωμένο του προσώπου που το είχε στην κατοχή του ή το χρησιμοποιούσε.
Το αστρικό φως εκτείνεται μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος.
Ο Ζωδιακός Κύκλος παριστάνει συμβολικά το χώρο που ο Θεός οροθέτησε για να δημιουργήσει τον Κόσμο. Όλα όσα εισχωρούν στο χώρο του Ζωδιακού υπόκεινται στους νόμους της ύλης. Και ο θεμελιώδης νόμος της ύλης είναι η ύπαρξη του χωροχρόνου. Η διαφορά μιας ενσαρκωμένης οντότητας (ένος ανθρώπου δηλαδή) και μιας μη ενσαρκωμένης οντότητας του αόρατου κόσμου είναι η δέσμευση της πρώτης από το χωροχρόνο. Φανταστείτε ότι τη στιγμή της ενσάρκωσης του ο άνθρωπος μπαίνει μέσα στον κύκλο του Ζωδιακού. Φανταστείτε ότι έλκεται από αυτόν και είναι αιχμάλωτός του, αιχμάλωτος του πεπρωμένου του.
΄Οπως λέει ο Αϊβανχωφ : "Τη στιγμή της γέννησης το αιθερικό σώμα του παιδιού, που είναι ακόμη μαλακό και παρθένο κερί, δέχεται τα αποτυπώματα των αστρικών επιδράσεων. Ύστερα, όταν το κερί κρυώσει δεν μπορεί πια ν' αλλάξει. Όταν το παιδί βγάλει την πρώτη του κραυγή ο Ουρανός βάζει τη σφραγίδα του στο αιθερικό του σώμα κα προσδιορίζει το ωροσκοπιό του μέσα στο οποίο είναι γραμμένο το πεπρωμένο του".
Εδώ είναι το σύνορο της Επιστήμης της Αστρολογίας. Πέρα από αυτό το σύνορο ξεκινούν τα ανεξερεύνητα, αλλά όχι εντελώς δύσβατα, εδάφη της Επιστήμης των Επιστημών, της Επιστήμης που υπηρετήθηκε από τα Ιερατεία της Αρχαιότητας και από ανθρώπους που μπόρεσαν να βρουν δρόμους και τρόπους να την μεταφέρουν ιστορικά (Αλχημεία, Μαγεία, Αστρολογία, Καμπαλά είναι μερικοί από αυτούς τους δρόμους). Σύμφωνα με την επιστήμη των Μυστών για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος απο τους περιορισμούς που του επιβάλλουν τα άστρα χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια να επικοινωνήσει με το Θεό : έτσι ξεφεύγει από το Νόμο της Ανάγκης για να βρεθεί κάτω από το Νόμο της Χάρης. Η ελευθερία από το πεπρωμένο είναι η ελευθερία που επιθυμεί και επιδιώκει ο άνθρωπος. Μόνο που είναι το τελευταίο πράγμα που θα αποκτήσουμε, αυτό που θα μας βγάλει έξω από τον κύκλο των ενσαρκώσεων και των περιορισμών.
Κάθε άνθρωπος έχει μέσα στο ωροσκόπιό του έναν ειδικό σταυρό που σχηματίζεται από τον Ωροσκόπο (Ανερχόμενο) και τον Κατερχόμενο αφενός, και αφετέρου απο το Ζενίθ και το Ναδίρ. Ανάλογα με τα Ζώδια που βρίσκονται οι βραχίονες αυτού του σταυρού ο άνθρωπος συναντά στη ζωή του τα προβλήματα και τα θέματα που θα τον καθορίσουν.
Είναι στην κυριολεξία οι άξονες στους οποίους θα κινηθεί η ζωή του. Στον "σταυρό του πεπρωμένου" αναφερόταν ο Χριστός όταν έλεγε: "Αν θέλει να με ακολουθήσει κάποιος, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθήσει". Ο πραγματικός σταυρός μας είναι μέσα μας. Το ωροσκόπιο είναι η ένδειξη των προβλημάτων που πρέπει να λύσουμε στη ζωή μας. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε το σταύρο μας και να τον σηκώσούμε. Με άλλα λόγια ν' αναλάβουμε τις ευθύνες που η ζωή μας έδωσε και να μη προσπαθούμε να αποφύγουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν στην καθημερινότητα του καθενός μας.
Αυτός που προσπαθεί να ξεφύγει από το πρόβλημα θα συναντήσει ένα μεγαλύτερο. Είναι καλύτερα για τον άνθρωπο να σταθεί απέναντι από τα προβλήματά του και να τα παλαίψει. Δε μπορεί να ξεφύγει αν δε λύσει το πρόβλημα με το οποίο ο αόρατος κόσμος θέλει να του δώσει μαθήματα.
Ο σταυρός του πεπρωμένου είναι το σύνολο των εμπειριών που πρέπει να ζήσει ο άνθρωπος για να πάρει τα μαθήματα που θα του επιτρέψουν να ξεφύγει από την κατώτερη φύση του. Αν ο σταυρός δεν ήταν αναγκαίος ο Χριστός θα είχε πει : "Αφήστε το σταυρό σας και ακολουθήστε με γιατί για να μπορέσετε να με ακολουθήσετε πρέπει να απαλλαχτείτε από όλα τα βάρη" . Αλλά ο Ιησούς είπε "Πάρε το σταυρό σου και ακολούθησέ" γιατί μόνο σηκώνοντας το σταυρό του ο άνθρωπος απελευθερώνεται.
Ο Ιησούς έλεγε "αν θέλει κανείς να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του". Οι άνθρωποι που έρχονται κάτω από την επιρροή του άξονα Παρθένος-Ιχθύες, του έκτου και του δωδέκατου οίκου είναι εκείνοι που όπως ο Ιησούς θεραπεύουν ασθενείς (6ος οίκος), και που αποδέχονται τους εχθρούς, την απομόνωση και την σταύρωση για να σώσουν αυτούς που έρχονται (12ος οίκος)
Ο άξονας Δίδυμοι-Τοξότης δείχνει τη μελέτη και την διδασκαλία της πνευματικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.
Λίγα λόγια για τους άξονες του σταυρού του πεπρωμένου
Ο πρώτος άξονας (Κριός-Ζυγός) και ο δεύτερος (Ταύρος-Σκορπιός) αφορούν τη συντροφικότητα.
Αφορά ανθρώπους που πρέπει να βιώσουν την ένωση της Αρσενικής Αρχής (¶ρης ο κυβερνήτης του Κριού και του Σκορπιού) με την Θηλυκή Αρχή (Αφροδίτη ο κυβερνήτης του Ζυγού και του Ταύρου). Στο ανώτερο επίπεδο η Αφροδίτη εκδηλώνεται σαν ανιδιοτελής αγάπη, καλοσύνη και ομορφιά. Ο ¶ρης σαν δύναμη που υποστηρίζει, ενισχύει και υπερασπίζεται το καλό και το δίκαιο.
Υποθέτοντας ότι έχετε υπόψη σας τις ουσιαστικές ιδιότητες των ζωδίων η σημασία του άξονα υποστηρίζει ότι αν ενεργεί κάποιος με το ζωδιό του ωροσκόπου ξυπνά το αντιθετό του (συνδιασμός ανερχόμενου-κατερχόμενου). Αν ενεργείτε με τον Ταύρο ξυπνάτε τον Σκορπιό, αν ενεργείτε με το Ζυγό ξυπνάτε τον Κριό.
Στον Ταύρο η Αφροδίτη εκδηλώνεται έντονα και βίαια, στην κατώτερη όψη της. Σπρώχνει τους ανθρώπους να αγαπιούνται με πρωτόγονο τρόπο, να αγγίζουν, να γεύονται, να αισθάνονται την αγάπη με υλικούς τρόπους. Ύστερα από λίγο καιρό εξαιτίας του άξονα μεταξύ των ζωδίων αισθάνονται τις επιδράσεις του ¶ρη στον Σκορπιό, διαμάχες, βία και καταστροφή. Το μάθημα του άξονα αυτού είναι πως αυτός που αναζητά την υλική, φιλήδονη αγάπη οδηγείται κατ' ανάγκη προς την σκληρότητα και τη βία. Αντίστροφα αν κάποιος βρίσκεται εκτεθειμένος στην κακή επίδραση του ¶ρη που τον ωθεί στη βία και τη σκληρότητα, στο να καταστρέφει κάθε καλή σκέψη ή συναίσθημα σε λίγο καιρό θα παρασυρθει στον αισθησιασμό και στα πάθη.
Ας χρησιμοποιήσουμε την εσωτερική παράδοση για να καταλάβουμε τη διαφορά ανάμεσα στους δύο άξονες.
Ο Αξονας Κριού-Ζυγού αφορά τη ζωή που έκαναν οι πρωτόπλαστοι στον παράδεισο. Ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν στον Παράδεισο (βουδικό επίπεδο) που επηρεάζεται από τον Κριό και το Ζυγό. Η ζωή τους ήταν χαρούμενη και γαλήνια. Ο ¶ρης που κυβερνά τον Κριό τους έδινε ενέργεια. Ο Ζυγός στην ιδεατή του μορφή είναι ο αστερισμός της τέλειας ισορροπίας, όλες οι δυνάμεις μέσα τους ήταν σε αρμονία. Δεν γνώριζαν τις ταραχές που δημιουργούν οι δύο άλλοι αστερισμοί που συνδέονται με τους ίδιους πλανήτες : τον Ταύρο και τον Σκορπιό.
Ο Αδάμ και η Εύα που είχαν συνηθίσει να απορροφούν τις ευεργετικές δυνάμεις του ¶ρη και της Αφροδίτης πλησίαζαν σιγά-σιγά τα επόμενα ζώδια. Η επιθυμία τους για γνώση τους ωθούσε προς το Σκορπιό που βρίσκεται μετά το Ζυγό και προς τον Ταύρο που βρίσκεται μετά τον Κριό. Θέλοντας να γνωρίσουν τα νέα στοιχεία και τις δυνάμεις τους μετακινήθηκαν, άφησαν την περιοχή της ισορροπίας και της ειρήνης για να περάσουν κάτω από την επιρροή του Ταύρου και του Σκορπιού. Οι δυνάμεις αυτών των ζωδίων άρχισαν να διαχύνονται επάνω τους. Δεν βρίσκονταν πια στο επίπεδο της τέλειας αρμονίας (βουδικό επίπεδο) αλλά εκεί που παράγονται τα συναισθήματα, η ένταση, οι αναταραχές και οι οδύνες (αστρικό επίπεδο).
Να λοιπον η σημάσια των λόγων του Θεού στον πρώτο άνθρωπο : "Τη μέρα που θα φας αυτό τον καρπό θα πεθάνεις". Αφήνοντας τον εαυτό τους να παρασυρθεί από τις κατώτερες δυνάμεις του ¶ρη και της Αφροδίτης ο Αδαμ και η Εύα πέθαναν στο βουδικό επίπεδο και έπεσαν στο αστρικό. Αυτό ονομάζουν "σε
Σε γενικές γραμμές ο δεύτερος άξονας σε ένα ωροσκόπιο (Ταύρος-Σκορπιός) αφορά τη δύναμη. Δύναμη συναισθημάτων και παθών (Ταύρος) και δύναμη πνευματικής διείσδυσης (Σκορπιος).
Ο τρίτος άξονας (Δίδυμοι-Τοξότης) είναι ο άξονας των σπουδών, συγκεκριμένων οι Δίδυμοι και αφηρημένης φιλοσοφικής σκέψης ο Τοξότης. Παραδοσιακά παράγει δασκάλους και εκπαιδευτές.
Ο τέταρτος άξονας (Καρκίνος-Αιγόκερος) αφορά τη θέση μέσα στην οικογένεια (Καρκίνος) και την κοινωνική καταξίωση και το επάγγελμα (Αιγόκερος).
Ο πέμπτος άξονας (Λέων-Υδροχόος) είναι αυτός της αγάπης : ο έρωτας και τα παιδιά (Λέων), η φιλία και οι πνευματικές συγγένειες (Υδροχόος).
Το ζώδιο του Λέοντα είναι το σπίτι του Ήλιου, της δημιουργικής φωτιάς. Ο Λέων είναι η κοσμική καρδιά που κινεί το αίμα, τη ζωή. Είναι η αγάπη και η δημιουργία των παιδιών. Στην άλλη άκρη του άξονα ο Υδροχόος κυβερνάται από τον Κρόνο που βασιλεύει στον χειμώνα (ο Κρόνος δεν είναι ο μόνος κυρίαρχος του Υδροχόου, υπάρχει και ο Ουρανός που κατέχει την σοφία και συμβολικά χύνει νερό για να ποτίσει την ανθρωπότητα). Οι δύο πόλοι του άξονα είναι λοιπόν η αγάπη και η σοφία, η ζέστη και το κρύο. Ο Υδροχόος είναι ο άνθρωπος, στο επίπεδο της σκέψης και της γνώσης.
Ο Ήλιος μας φέρνει τη ζωή, την αγάπη, ο Κρόνος μας φέρνει τη σοφία και ο Ουρανός μας επιτρέπει να δούμε την αλήθεια. Ο άξονας Υδροχόος-Λέοντας, που θα επιδρά του λοιπού στην ανθρωπότητα, αφού μπαίνουμε στην εποχή του Υδροχόου, απεικονίζει την καινούργια εποχή που οι άνθρωποι θα εργαστούν με την αγάπη του Ήλιου (Λέων) και την σοφία του Κρόνου (Υδροχόος) και θα ζήσουν μέσα στην αλήθεια που φέρνει ο Ουρανός.
Ο Ουρανός δεν ανακαλύφθηκε από τον Χέρσελ. Στις αρχαίες Μυήσεις ο Ουρανός παριστανόταν με τη μορφή ενός ματιού που πετούσε πάνω από τον ωκεανό, η αλήθεια που συνδέεται με τα μάτια.
Ο έκτος άξονας (Παρθένος-Ιχθύς) είναι ο άξονας της θυσίας. Η σκληρή δουλειά του πατέρα και της μητέρας για τα παιδιά τους, η αφοσίωση των νοσοκόμων για τους ασθενείς τους (Παρθένος) και η αυταπάρνηση και θυσία των αγίων και των Μυστών για τη σωτηρία των ψυχών (Ιχθύες).
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι πληροφορίες αυτού του άρθρου προέρχονται απο προφορική εσωτερική διδασκαλία στα ευρύτερα πλαίσια του εσωτερισμού της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Κάτα κύριο λόγο έχει χρησιμοποιηθεί η Διδασκαλία του Όμρααμ Μιχαήλ Αϊβανχωφ και του δασκάλου του Πέτερ Ντένωφ. Για την αντιγραφή Τόνια.