evi
25-11-2008, 05:32 PM
Καλησπέρα σας,
Είμαι γεννημένη στις 20.11.1965 (12 το μεσημ.). Ακούω εδώ και χρόνια ότι η γενιά η δικιά μας , του '60-'65 ταλαιπωρήθηκε και ταλαιπωρείται ακόμα. Η αλήθεια είναι ότι παλιά δεν το δεχόμουν και δεν το πίστευα. Φτάνοντας όμως αισίως στην ηλικία των 43 ετών σήμερα, βλέπω ότι ακόμη κυνηγάω θέματα με τα επαγγελματικά μου, κι ακόμα δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Ακόμη δίνω σε διαγωνισμούς, κάνω σεμινάρια, προσπαθώ να βρω την καλή δουλειά και τρέχω όπου κάνουν προσλήψεις. Δυστυχώς, παρόλο που προοδεύω σε θέματα κατάρτισης και γνώσης, δεν βλέπω να είναι καθόλου εύκολο να βρω αυτό που μου ταιριάζει, αν υπολογίσουμε ότι είμαι μητέρα και δεν μπορώ να έχω ανεξέλεγκτα ωράρια. Βλέπω συνομήλικές μου, να έχουν σχεδόν τις ίδιες δυσκολίες και πράγματα που οι άλλοι έκαναν πιο γρήγορα , εμείς δυσκολευόμαστε πολύ για να τα πραγματοποιήσουμε. Υπάρχει, ας πούμε, μια καθυστέρηση στην εκπλήρωση των στόχων. Συμφωνείτε ότι φταίει η γενιά μας για αυτό; Κι αν ναι, τι μπορούμε να κάνουμε για να το "ξορκίσουμε" μια ώρα αρχίτερα. Αυτό θα μας ακολουθεί όλη μας τη ζωή , ή κάπου σταματάει;
Ευχαριστώ για την υπομονή σας:bigsmile:
Είμαι γεννημένη στις 20.11.1965 (12 το μεσημ.). Ακούω εδώ και χρόνια ότι η γενιά η δικιά μας , του '60-'65 ταλαιπωρήθηκε και ταλαιπωρείται ακόμα. Η αλήθεια είναι ότι παλιά δεν το δεχόμουν και δεν το πίστευα. Φτάνοντας όμως αισίως στην ηλικία των 43 ετών σήμερα, βλέπω ότι ακόμη κυνηγάω θέματα με τα επαγγελματικά μου, κι ακόμα δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Ακόμη δίνω σε διαγωνισμούς, κάνω σεμινάρια, προσπαθώ να βρω την καλή δουλειά και τρέχω όπου κάνουν προσλήψεις. Δυστυχώς, παρόλο που προοδεύω σε θέματα κατάρτισης και γνώσης, δεν βλέπω να είναι καθόλου εύκολο να βρω αυτό που μου ταιριάζει, αν υπολογίσουμε ότι είμαι μητέρα και δεν μπορώ να έχω ανεξέλεγκτα ωράρια. Βλέπω συνομήλικές μου, να έχουν σχεδόν τις ίδιες δυσκολίες και πράγματα που οι άλλοι έκαναν πιο γρήγορα , εμείς δυσκολευόμαστε πολύ για να τα πραγματοποιήσουμε. Υπάρχει, ας πούμε, μια καθυστέρηση στην εκπλήρωση των στόχων. Συμφωνείτε ότι φταίει η γενιά μας για αυτό; Κι αν ναι, τι μπορούμε να κάνουμε για να το "ξορκίσουμε" μια ώρα αρχίτερα. Αυτό θα μας ακολουθεί όλη μας τη ζωή , ή κάπου σταματάει;
Ευχαριστώ για την υπομονή σας:bigsmile: