Μητρικά και πατρικά πρότυπα στην αστρολογία

[Βασιλης Παπαδολιας]

Εγώ πάλι νομίζω ότι η εποχή μας έχει αρκετές διαφορές από τις προηγούμενες... Η γενιά των γονιών μας - γενιά του Baby Boom - μπορεί να παντρευόταν νωρίς και να έκανε παιδιά, αλλά ήταν και η γενιά των διαζυγίων. Σήμερα ένας στους τρεις νέους προέρχεται από οικογένεια διαζευγμένων. Υπάρχουν πάρα πολλές μονογονεϊκές οικογένειες και πάρα πολλοί εργένηδες που ζουν μόνοι ή με τους γονείς τους. Επιπλέον η συμβίωση χωρίς γάμο είναι λίγο πολύ αποδεκτή κοινωνικά. Πιστεύω ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει πολύ.

Με βάση αυτές τις συνθήκες ίσως έχει νόημα να δούμε αν και οι αστρολογικές ερμηνείες πρέπει να τροποποιηθούν. Για παράδειγμα ο 7ος οίκος δεν είναι πια ο οίκος του γάμου, αλλά και των των σχέσεων συμβίωσης. Σε μία μονογονεϊκή οικογένεια το πατρικό και το μητρικό πρότυπο εμπλέκονται στον ίδιο άνθρωπο και είναι ζήτημα ποιον θα συμβολίζει ο ένας γονέας στο ωροσκόπιο, τον Ήλιο ή τη Σελήνη; Υπάρχουν αρκετά ζητήματα που θα πρέπει να δούμε...

[Κασσιόπη]

Εγώ πάλι νομίζω ότι η εποχή μας έχει αρκετές διαφορές από τις προηγούμενες... Η γενιά των γονιών μας - γενιά του Baby Boom - μπορεί να παντρευόταν νωρίς και να έκανε παιδιά, αλλά ήταν και η γενιά των διαζυγίων. Σήμερα ένας στους τρεις νέους προέρχεται από οικογένεια διαζευγμένων. Υπάρχουν πάρα πολλές μονογονεϊκές οικογένειες και πάρα πολλοί εργένηδες που ζουν μόνοι ή με τους γονείς τους. Επιπλέον η συμβίωση χωρίς γάμο είναι λίγο πολύ αποδεκτή κοινωνικά. Πιστεύω ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει πολύ.

Με βάση αυτές τις συνθήκες ίσως έχει νόημα να δούμε αν και οι αστρολογικές ερμηνείες πρέπει να τροποποιηθούν. Για παράδειγμα ο 7ος οίκος δεν είναι πια ο οίκος του γάμου, αλλά και των των σχέσεων συμβίωσης. Σε μία μονογονεϊκή οικογένεια το πατρικό και το μητρικό πρότυπο εμπλέκονται στον ίδιο άνθρωπο και είναι ζήτημα ποιον θα συμβολίζει ο ένας γονέας στο ωροσκόπιο, τον Ήλιο ή τη Σελήνη; Υπάρχουν αρκετά ζητήματα που θα πρέπει να δούμε...

Μήπως όμως οι σχέσεις συμβίωσης θα ήταν καλύτερο να περιγράφονται από άλλον οίκο, τον 11ο, που δείχνει αντισυμβατικότητα στις σχέσεις, αλλά και σχέσεις δομημένες επάνω σε μια πιο ουσιαστική συντροφικότητα;

Μπορεί. Μπορεί και όχι. Δεν ξέρω... δεν ξέρω... Μήπως το αναλύουμε υπερβολικά;;

[Βασιλης Παπαδολιας]

Μήπως όμως οι σχέσεις συμβίωσης θα ήταν καλύτερο να περιγράφονται από άλλον οίκο, τον 11ο, που δείχνει αντισυμβατικότητα στις σχέσεις, αλλά και σχέσεις δομημένες επάνω σε μια πιο ουσιαστική συντροφικότητα;

Μπορεί. Μπορεί και όχι. Δεν ξέρω... δεν ξέρω... Μήπως το αναλύουμε υπερβολικά;;

:bigsmile:

[Maroulita]

[...] Με βάση αυτές τις συνθήκες ίσως έχει νόημα να δούμε αν και οι αστρολογικές ερμηνείες πρέπει να τροποποιηθούν. Για παράδειγμα ο 7ος οίκος δεν είναι πια ο οίκος του γάμου, αλλά και των των σχέσεων συμβίωσης. Σε μία μονογονεϊκή οικογένεια το πατρικό και το μητρικό πρότυπο εμπλέκονται στον ίδιο άνθρωπο και είναι ζήτημα ποιον θα συμβολίζει ο ένας γονέας στο ωροσκόπιο, τον Ήλιο ή τη Σελήνη; Υπάρχουν αρκετά ζητήματα που θα πρέπει να δούμε...

Επειδή το πατρικό και μητρικό πρότυπο είναι και κοινωνικοί ρόλοι, δεν θα μου φαινόταν περίεργο αν σε τέτοιες οικογενειακές καταστάσεις γινόταν η αντιστοιχία που λες, αφού και η συγκεκριμένη αντιστοίχηση Ήλιου-Σελήνης έχει να κάνει με ρόλους.

[starfish]

Επειδή το πατρικό και μητρικό πρότυπο είναι και κοινωνικοί ρόλοι, δεν θα μου φαινόταν περίεργο αν σε τέτοιες οικογενειακές καταστάσεις γινόταν η αντιστοιχία που λες, αφού και η συγκεκριμένη αντιστοίχηση Ήλιου-Σελήνης έχει να κάνει με ρόλους.

Μια και η πλειοψηφια των μονογονεϊκων οικογενειων αποτελειται απο την μητερα και τα παιδια, οποια αλλαγη στα αστρολογικα δεδομενα θα εχει να κανει με τον ρολο της μητερας. Αν και τα παραδοσιακα προτυπα πιστευω οτι ειναι ακομη ισχυρα, μια που για τα παιδια, ειτε εχουν χωρισει οι γονεις ειτε οχι, ειναι Η μητερα και Ο πατερας. Οι ελλειψεις σε ψυχολογικο επιπεδο ή η πληρωση μπορει μια χαρα να ερμηνευονται και με πιο "παραδοσιακο" αστρολογικα τροπο. Ακομη κι αν καποιος γονιος ειναι κυριολεκτικα απων, η θεση του ψυχολογικα δεν καταλαμβανεται απο τον παροντα.
Νομιζω...

[Βασιλης Παπαδολιας]

Επειδή το πατρικό και μητρικό πρότυπο είναι και κοινωνικοί ρόλοι, δεν θα μου φαινόταν περίεργο αν σε τέτοιες οικογενειακές καταστάσεις γινόταν η αντιστοιχία που λες, αφού και η συγκεκριμένη αντιστοίχηση Ήλιου-Σελήνης έχει να κάνει με ρόλους.

Ένας καθηγητής ψυχολογίας πάντως σε ένα σεμινάριο που είχα πάει πρόσφατα στο Περιστέρι έλεγε ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...

Αυτό θα μπορούσα να το συνδυάσω και με μία άποψη που είχα διαβάσει κάποτε για το ότι στη σημερινή εποχή η χειραφετημένη γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της λίγο θυμίζει το αστρολογικό πρότυπο της Σελήνης αλλά περισσότερο του Κρόνου, που ως τώρα το αποδίδαμε στον πατέρα. Ο δε πατέρας, που παρατά τα παιδιά ή τα επισκέπτεται σποραδικά ή περνά μαζί τους τα Σ/Κ λειτουργεί περισσότερο ως Ουρανός απευλευθερωτής και αφυπνιστής, που έρχεται αλλά και εξαφανίζεται και λιγότερο ως Ήλιος (άτομο που στηρίζεσαι πάνω του) ή Κρόνος (άτομο που θέτει τους κανόνες) όπως τον συμβολίζουμε στην παραδοσιακή οικογένεια.

[Fotini Christodoulou]

... ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...



θα διαφωνήσω...Γνωμη μου ειναι οτι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ακριβώς κανόνας που να περιγράφει τον ρόλο που θα παίξει ο γονέας που ζει με το παιδί.Νομιζω αν ειναι μια δυναμική γυναικα ,ως δυναμική θα προβληθει στο παιδί οχι επειδη επέλεξε τον ρόλο του πατέρα, αλλά επειδή έτσι είναι απο πριν ο χαρακτηρας της.Εαν ειναι ενας τρυφερος συναισθηματικός άνδρας ώς τετοιος θα προβληθεί στο παιδί.

Αυτο που συμβαίνει νομίζω είναι οτι το παιδι, επιλεγει καποιο άλλο πατρικό ή μητρικό πρότυπο στην θεση αυτού που απουσιαζει(καποιον συγγενή, παππού ή γιαγιά κτλ) απο το κοντινό συγγενικό περιβάλλον αρχικά και αργότερα ίσως ψαξει για τέτοιους ρόλους στις μετέπειτα σχέσεις του κι αυτο παλι ειναι σχετικό και όχι ο κανόνας.

Το αν το παιδί θα εισπράξει αγαπη με την έννοια της ανοιχτής εκδήλωσης των συναισθηματων ειναι κατι που ουτως η αλλως φαίνεται απο τον χαρτη του γονέα δηλαδη ειναι μαι τάση που προυπήρχε στον γενεθλιο του και όχι κατα την άποψη μου απο το οτι επελεξε καποιον αλλο ρόλο.

Αυτά απο μένα.:bigsmile:

[starfish]

Ένας καθηγητής ψυχολογίας πάντως σε ένα σεμινάριο που είχα πάει πρόσφατα στο Περιστέρι έλεγε ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...

Αυτό θα μπορούσα να το συνδυάσω και με μία άποψη που είχα διαβάσει κάποτε για το ότι στη σημερινή εποχή η χειραφετημένη γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της λίγο θυμίζει το αστρολογικό πρότυπο της Σελήνης αλλά περισσότερο του Κρόνου, που ως τώρα το αποδίδαμε στον πατέρα. Ο δε πατέρας, που παρατά τα παιδιά ή τα επισκέπτεται σποραδικά ή περνά μαζί τους τα Σ/Κ λειτουργεί περισσότερο ως Ουρανός απευλευθερωτής και αφυπνιστής, που έρχεται αλλά και εξαφανίζεται και λιγότερο ως Ήλιος (άτομο που στηρίζεσαι πάνω του) ή Κρόνος (άτομο που θέτει τους κανόνες) όπως τον συμβολίζουμε στην παραδοσιακή οικογένεια.

Καπως επιφανειακη μου φαινεται αυτη η αποψη Βασιλη.
Δεν εχω αρκετο χρονο ν απαντησω πιο αναλυτικα, αλλα το θεμα ειναι πολυ περισσοτερο πολυπλοκο απο την φαινομενικη αναληψη αλλου γονεϊκου ρολου.
Οι ιδιοτητες που αποδιδουμε στον Ηλιο και στην Σεληνη ειναι ιδεατες, και δεν αντανακλουν την πολυπλοκοτητα των γονεϊκων επιρροων. Αν μιλουσαμε για συναστριες γενεθλιων χαρτων μεταξυ των μελων μιας οικογενειας, θα το θεωρουσα λιγοτερο επισφαλες.

[Maroulita]

[...]Αυτό θα μπορούσα να το συνδυάσω και με μία άποψη που είχα διαβάσει κάποτε για το ότι στη σημερινή εποχή η χειραφετημένη γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της λίγο θυμίζει το αστρολογικό πρότυπο της Σελήνης αλλά περισσότερο του Κρόνου, που ως τώρα το αποδίδαμε στον πατέρα. Ο δε πατέρας, που παρατά τα παιδιά ή τα επισκέπτεται σποραδικά ή περνά μαζί τους τα Σ/Κ λειτουργεί περισσότερο ως Ουρανός απευλευθερωτής και αφυπνιστής, που έρχεται αλλά και εξαφανίζεται και λιγότερο ως Ήλιος (άτομο που στηρίζεσαι πάνω του) ή Κρόνος (άτομο που θέτει τους κανόνες) όπως τον συμβολίζουμε στην παραδοσιακή οικογένεια.

Τύποι πατρικών ρόλων δηλαδή; Κάπως έτσι; Το ίδιο μπορούμε να δούμε και με το πρότυπο της μητέρας φαντάζομαι...
Μία μητέρα-Σελήνη είναι η τροφός, η καλή, η τρυφερή, η παραδοσιακή... η ιδανική θα λέγαμε, που αφοσιώνεται, αγαπά τα παιδιά της, τα προστατεύει, προσκολλάται πολλές και ίσως να μην τα αφήνει να ανεξαρτητοποιηθούν.
Μια περισσότερο κρόνια μητέρα, θα είναι αυστηρή, θα νοιάζεται γι' αυτά, αλλά ίσως η αγάπη της να μην είναι τόσο εμφανής.



θα διαφωνήσω...Γνωμη μου ειναι οτι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ακριβώς κανόνας που να περιγράφει τον ρόλο που θα παίξει ο γονέας που ζει με το παιδί.Νομιζω αν ειναι μια δυναμική γυναικα ,ως δυναμική θα προβληθει στο παιδί οχι επειδη επέλεξε τον ρόλο του πατέρα, αλλά επειδή έτσι είναι απο πριν ο χαρακτηρας της.Εαν ειναι ενας τρυφερος συναισθηματικός άνδρας ώς τετοιος θα προβληθεί στο παιδί.

Αυτο που συμβαίνει νομίζω είναι οτι το παιδι, επιλεγει καποιο άλλο πατρικό ή μητρικό πρότυπο στην θεση αυτού που απουσιαζει(καποιον συγγενή, παππού ή γιαγιά κτλ) απο το κοντινό συγγενικό περιβάλλον αρχικά και αργότερα ίσως ψαξει για τέτοιους ρόλους στις μετέπειτα σχέσεις του κι αυτο παλι ειναι σχετικό και όχι ο κανόνας.

Το αν το παιδί θα εισπράξει αγαπη με την έννοια της ανοιχτής εκδήλωσης των συναισθηματων ειναι κατι που ουτως η αλλως φαίνεται απο τον χαρτη του γονέα δηλαδη ειναι μαι τάση που προυπήρχε στον γενεθλιο του και όχι κατα την άποψη μου απο το οτι επελεξε καποιον αλλο ρόλο.

Αυτά απο μένα.:bigsmile:

Ίσως, να μην έχει συνειδητά επιλέξει να παίξει τον ρόλο του πατέρα, αυτό όμως δεν αποκλείει ότι θα το κάνει. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε μονογονεϊκές οικογένειες. Τέτοιες εναλλαγές παρουσιάζονται και στις υπόλοιπες οικογένειες, η μητέρα δηλαδή, αν έχει ισχυρή προσωπικότητα, να κινεί τα νήματα της οικογένειας, να ηγείται, να είναι η κεφαλή και ο πατέρας να παίζει δευτερεύοντα ρόλο.

[starfish]

Παντως εχουμε ξεφυγει παλι απο το καινουριο θεμα που ανοιχτηκε οταν ξεφυγαμε απο το αρχικο για τις συγκλινουσες και αποκλινουσες οψεις!!!
Μηπως ν ανοιγαμε αλλο ενα καινουριο;:toung::toung::bigsmile::love:

[Fotini Christodoulou]

Ναι σαφώς αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι επιλέγει ρόλο αλλά το ότι απλά ειναι έτσι ο χαρακτηρας του /της!
Αν η προσωπικότητα πχ μιας ισχυρής προσωπικοτητας στην μητέρα ερχεται σε αντιθεση με το πρότυπο που επικρατει στην κοινωνία ειναι μια άλλη ιστορία που το παιδί κυρίως στην σχολική του ηλικία(καθώς βλεπει και άλλους γονεις με άλλους χαρακτήρες και αρα αλλες προβολές στα παιδιά τους) θα πρέπει να αντιμετωπίσει.
Τελικά όμως τα πρότυπα μητέρας και πατέρα που μας εντυπώνονται ειναι αυτά που ζουμε στα σπίτια μας.

Το ποιός είναι ο ανθρωπος με την "εξουσία" στο σπίτι δεν εχει να κανει με επιλογή ρόλου αλλά με την ιδια την προσωπικοτητα του- που φαινεται ως ενα βαθμο στο γενεθλιο χαρτη του.Ισως θα ηταν πιο φρονιμο κατα την γνώμη μου να κοιταζουμε την συναστρία του γονέα με το παιδί ωστε να δουμε πως αλληλεπιδρούν και πως το παιδί αντιλαμβάνεται τα αισθηματα του γονέα.

Τωρα θα μπορούσαμε να πουμε πάρα πολλά πράγματα περί της ψυχολογίας του παιδιού και πως αυτο λαμβανει μπερδεμένα μηνυματα σε σχεση με πρότυπα απο το περιβάλλον του και αυτά που επικρατουν εξω απο αυτό αλλα μαλλον θα ξεφύγουμε απο τα χωράφια μας.:embarrest

[Βασιλης Παπαδολιας]

Ένας καθηγητής ψυχολογίας πάντως σε ένα σεμινάριο που είχα πάει πρόσφατα στο Περιστέρι έλεγε ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...


Η υπέρβαση για τον Κρόνο και τη Σελήνη είναι δική μου, πρέπει να το ομολογήσω αλλά η παραπάνω άποψη παιδιά για το ρόλο που παίρνει η μάνα σε μονογονεϊκή οικογένεια δεν είναι δική μου... Όντως έχει παρουσιαστεί σε σεμινάρια... απλά το λέω για να μη νομίζετε ότι το είπα αυθαίρετα...

ΥΓ: Ν' ανοίξουμε άλλο θέμα;

[Maroulita]

Ανοίξαμε, ανοίξαμε και σας περιμένουμε!! :bigsmile::toung:

[starfish]

Εχουμε αλλαξει θεμα!:bigsmile:
Μου γεννηθηκε ομως η εξης απορια: Αν θυμαμαι καλα, στην αρχαιοτητα η θεα Αρτεμις ειχε ως συμβολο την Σεληνη! Πως κατεληξε λοιπον η Σεληνη να περιγραφει το μητρικο προτυπο, οταν η Αρτεμη αντιπροσωπευε την πληρη αρνηση της θηλυκοτητας και της μητροτητας;
**Σορρυ, αν ξανα-ξεφευγω!!

[Maroulita]

Εχουμε αλλαξει θεμα!:bigsmile:
Μου γεννηθηκε ομως η εξης απορια: Αν θυμαμαι καλα, στην αρχαιοτητα η θεα Αρτεμις ειχε ως συμβολο την Σεληνη! Πως κατεληξε λοιπον η Σεληνη να περιγραφει το μητρικο προτυπο, οταν η Αρτεμη αντιπροσωπευε την πληρη αρνηση της θηλυκοτητας και της μητροτητας;
**Σορρυ, αν ξανα-ξεφευγω!!

Όντως το σύμβολο της ¶ρτεμης ήταν η ημισέληνος και η ίδια η θεά αποτελούσε μία έκφανση της Σελήνης. Οι αρχαίοι θεωρούσαν πως η Σελήνη είναι μια τριπλή θεά, κάνοντας αντιστοίχηση με τις φάσεις της: την γέμιση, την πανσέληνο και την χάση. Η ¶ρτεμη αντιστοιχούσε στη Νέα Σελήνη, η Πανσέληνος με τη Σελήνη και η χάση με την Εκάτη. Η ¶ρτεμη μπορεί να ήταν νέα και ανυπότακτη, αλλά την θεωρούσαν ως προστάτιδα της γονιμότητας και της μητρότητας. Και νομίζω πως προστάτευε τις ετοιμόγεννες γυναίκες στις ωδύνες.

[Αργοναύτης]

Ένας καθηγητής ψυχολογίας πάντως σε ένα σεμινάριο που είχα πάει πρόσφατα στο Περιστέρι έλεγε ότι στη μονογονεϊκή οικογένεια η μάνα αναγκάζεται να επιλέξει ποιο ρόλο θα υϊοθετήσει και συνήθως εξ' ανάγκης υϊοθετεί το ρόλο του πατέρα, με αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει με λιγότερη αγάπη...

Αυτό θα μπορούσα να το συνδυάσω και με μία άποψη που είχα διαβάσει κάποτε για το ότι στη σημερινή εποχή η χειραφετημένη γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της λίγο θυμίζει το αστρολογικό πρότυπο της Σελήνης αλλά περισσότερο του Κρόνου, που ως τώρα το αποδίδαμε στον πατέρα. Ο δε πατέρας, που παρατά τα παιδιά ή τα επισκέπτεται σποραδικά ή περνά μαζί τους τα Σ/Κ λειτουργεί περισσότερο ως Ουρανός απευλευθερωτής και αφυπνιστής, που έρχεται αλλά και εξαφανίζεται και λιγότερο ως Ήλιος (άτομο που στηρίζεσαι πάνω του) ή Κρόνος (άτομο που θέτει τους κανόνες) όπως τον συμβολίζουμε στην παραδοσιακή οικογένεια.

Όλοι αυτοί οι ρόλοι που περιγράφεις δεν μπορούν να περιοριστούν από μεμονωμένα αστρολογικά σύμβολα κατά τη γνώμη μου. Βρίσκουν την έκφρασή τους σε πολλά διαφορετικά σύμβολα και συνδυασμούς. Προσωπικά την χειραφετημένη γυναίκα που παλεύει μόνη της και δεν έχει ανάγκη κανέναν άντρα, θεωρώ ότι την περιγράφουν τέλεια και οι όψεις Σελήνης/'Αρη. Αυτές είναι από τις κύριες όψεις της αγωνίστριας, της δυνατής γυναίκας, ακόμα και της φεμινίστριας. Τέτοιες γυναίκες θα τις βρούμε συχνά να συμμετέχουν σε κινήσεις χειραγώγησης. Λειτουργούν αρκετά ανταγωνιστικά στη σχέση τους με το άλλο φύλο. Η γυναίκα ακόμα και μετά το διαζύγιο, δεν παύει να είναι Σελήνη (μητέρα) κι όχι Κρόνος (πατέρας), απλά με το μητρικό ένστικτο προστασίας του παιδιού της (Σελήνη) εμπλέκεται και το ''αρσενικό'' στοιχείο αγώνα και πολέμου για την εξασφάλιση και επιβίωση τόσο του παιδιού της, όσο και της ίδιας ('Αρης). Επίσης οι όψεις Σελήνης/Ουρανού είναι πολύ συχνές σε γυναικείους χάρτες που λειτουργούν απελευθερωμένα και ανεξάρτητα από τους άντρες τους. Οι τελευταίες μπορει βέβαια να απορίψουν ακόμα και την ίδια την μητρότητα σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις ενδείξεις.

[Βασιλης Παπαδολιας]

Εχουμε αλλαξει θεμα!:bigsmile:
Μου γεννηθηκε ομως η εξης απορια: Αν θυμαμαι καλα, στην αρχαιοτητα η θεα Αρτεμις ειχε ως συμβολο την Σεληνη! Πως κατεληξε λοιπον η Σεληνη να περιγραφει το μητρικο προτυπο, οταν η Αρτεμη αντιπροσωπευε την πληρη αρνηση της θηλυκοτητας και της μητροτητας;
**Σορρυ, αν ξανα-ξεφευγω!!

Η Σελήνη είναι και η ανυποταξία, η ατιθάσευτη έκφραση, η έκσταση και ο οργασμός... είναι πολλά πράγματα... εμείς την έχουμε περιορίσει αποκλειστικά στη μητρότητα...

[starfish]

Όντως το σύμβολο της ¶ρτεμης ήταν η ημισέληνος και η ίδια η θεά αποτελούσε μία έκφανση της Σελήνης. Οι αρχαίοι θεωρούσαν πως η Σελήνη είναι μια τριπλή θεά, κάνοντας αντιστοίχηση με τις φάσεις της: την γέμιση, την πανσέληνο και την χάση. Η ¶ρτεμη αντιστοιχούσε στη Νέα Σελήνη, η Πανσέληνος με τη Σελήνη και η χάση με την Εκάτη. Η ¶ρτεμη μπορεί να ήταν νέα και ανυπότακτη, αλλά την θεωρούσαν ως προστάτιδα της γονιμότητας και της μητρότητας. Και νομίζω πως προστάτευε τις ετοιμόγεννες γυναίκες στις ωδύνες.
Επειδη ειχε βοηθησει -μολις γεννηθηκε- την μητερα της να γεννησει τον αδελφο της Απολλωνα. Ο οποιος ειχε ως συμβολο τον Ηλιο!

[starfish]

Η Σελήνη είναι και η ανυποταξία, η ατιθάσευτη έκφραση, η έκσταση και ο οργασμός... είναι πολλά πράγματα... εμείς την έχουμε περιορίσει αποκλειστικά στη μητρότητα...

Κι ετσι πετσοκοβουμε το πολυεπιπεδο των συμβολισμων, αλλα συγχρονως, αρνουμαστε και το πολυσχιδες της ανθρωπινης φυσης!

[Βασιλης Παπαδολιας]

Όλοι αυτοί οι ρόλοι που περιγράφεις δεν μπορούν να περιοριστούν από μεμονωμένα αστρολογικά σύμβολα κατά τη γνώμη μου. Βρίσκουν την έκφρασή τους σε πολλά διαφορετικά σύμβολα και συνδυασμούς. Προσωπικά την χειραφετημένη γυναίκα που παλεύει μόνη της και δεν έχει ανάγκη κανέναν άντρα, θεωρώ ότι την περιγράφουν τέλεια και οι όψεις Σελήνης/'Αρη. Αυτές είναι από τις κύριες όψεις της αγωνίστριας, της δυνατής γυναίκας, ακόμα και της φεμινίστριας. Τέτοιες γυναίκες θα τις βρούμε συχνά να συμμετέχουν σε κινήσεις χειραγώγησης. Λειτουργούν αρκετά ανταγωνιστικά στη σχέση τους με το άλλο φύλο. Η γυναίκα ακόμα και μετά το διαζύγιο, δεν παύει να είναι Σελήνη (μητέρα) κι όχι Κρόνος (πατέρας), απλά με το μητρικό ένστικτο προστασίας του παιδιού της (Σελήνη) εμπλέκεται και το ''αρσενικό'' στοιχείο αγώνα και πολέμου για την εξασφάλιση και επιβίωση τόσο του παιδιού της, όσο και της ίδιας ('Αρης). Επίσης οι όψεις Σελήνης/Ουρανού είναι πολύ συχνές σε γυναικείους χάρτες που λειτουργούν απελευθερωμένα και ανεξάρτητα από τους άντρες τους. Οι τελευταίες μπορει βέβαια να απορίψουν ακόμα και την ίδια την μητρότητα σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις ενδείξεις.

Το ζήτημα έτσι όπως το έβαλα δεν είναι πώς περιγράφουμε την ίδια τη χειραφετημένη γυναίκα, αλλά πώς την εκλαμβάνει το παιδί της ως ρόλο. Αν το παιδί της την εκλαμβάνει σαν πατέρα (περιορισμοί, κανόνες, ψυχρότητα) ή σα μάνα....

Πάντως η άποψη που λέει ότι οι γυναίκες στη σημερινή εποχή θα μπορούσαν να ερμηνεύονται από τον Κρόνο βρίσκεται και κάπου στα βιβλία του Λήο, αν έχετε διάθεση να ψάξετε... Ο Λήο όταν έγραφε την εσωτερική αστρολογία έφτιαξε μία κλίμακα πλανητών Σελήνη, Δίας, ¶ρης, Κρόνος, Αφροδίτη, Ερμής, Ουρανός/Ήλιος που την αντιστοίχισε στα επτά πεδία του εσωτερισμού. Στο κεφάλαιο αυτό αναφέρεται αν θυμάμαι καλά και η άποψη για αναθεώρηση του πλανήτη της μητέρας. Εκεί αντιστοιχίζει τη γυναίκα στον Κρόνο και τους Ήλιο/Ουρανό (ως δύο όψεις του ίδιου) στον άντρα.

Επιπλέον για όσους έχουν ασχοληθεί με την Καμπάλλα ο Κρόνος κυβερνά το σεφιρόθ της τάξης και της οργάνωσης που είναι στη θηλυκή στήλη.

Λίγο ασύνδετα μπορεί να φαίνονται όλα αυτά αν κινηθούμε στη λογική αιτία - αποτέλεσμα, αλλά αν μιλήσουμε με όρους συμβολισμών κάπου ταιριάζουν...

[Fotini Christodoulou]

Θετω ενα σχετικο αρθρο του σαιτ που αφορά στο θεμα που συζητάμε ώστε να εχουμε περισσότερο υλικό για συζήτηση:bigsmile:.

θα λεγα πως η γιουγκιανή προσέγγιση με βρίσκει περισσότερο σύμφωνη.
http://myhoroscope.gr/showthread.php?t=2173

[starfish]

Όλοι αυτοί οι ρόλοι που περιγράφεις δεν μπορούν να περιοριστούν από μεμονωμένα αστρολογικά σύμβολα κατά τη γνώμη μου. Βρίσκουν την έκφρασή τους σε πολλά διαφορετικά σύμβολα και συνδυασμούς. Προσωπικά την χειραφετημένη γυναίκα που παλεύει μόνη της και δεν έχει ανάγκη κανέναν άντρα, θεωρώ ότι την περιγράφουν τέλεια και οι όψεις Σελήνης/'Αρη. Αυτές είναι από τις κύριες όψεις της αγωνίστριας, της δυνατής γυναίκας, ακόμα και της φεμινίστριας. Τέτοιες γυναίκες θα τις βρούμε συχνά να συμμετέχουν σε κινήσεις χειραγώγησης. Λειτουργούν αρκετά ανταγωνιστικά στη σχέση τους με το άλλο φύλο. Η γυναίκα ακόμα και μετά το διαζύγιο, δεν παύει να είναι Σελήνη (μητέρα) κι όχι Κρόνος (πατέρας), απλά με το μητρικό ένστικτο προστασίας του παιδιού της (Σελήνη) εμπλέκεται και το ''αρσενικό'' στοιχείο αγώνα και πολέμου για την εξασφάλιση και επιβίωση τόσο του παιδιού της, όσο και της ίδιας ('Αρης). Επίσης οι όψεις Σελήνης/Ουρανού είναι πολύ συχνές σε γυναικείους χάρτες που λειτουργούν απελευθερωμένα και ανεξάρτητα από τους άντρες τους. Οι τελευταίες μπορει βέβαια να απορίψουν ακόμα και την ίδια την μητρότητα σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά αυτές είναι μόνο ελάχιστες από τις ενδείξεις.

Νομιζω οτι ενυπαρχει και στον μητρικο ρολο το στοιχειο της επιβιωσης, ως μερος του ενστικτου της προστασιας. Απλως βγαινει ξεκαθαρα στην επιφανεια οταν προκυψει η αναγκη γι αυτο. Οποτε, χωρις να ειμαι βαθυς γνωστης της αστρολογιας, θα ελεγα οτι αυτην την ιδιοτητα θα μπορουσαμε να την προσθεσουμε στις υπολοιπες της Σεληνης.
Ας μην ξεχναμε επισης, οτι ακομη ειναι σχετικα σπανιο η εξ αρχης βουληση της αποκτησης και ανατροφης παιδιου εξ ολοκληρου απο την μητερα, ως αποτελεσμα χειραφετησης. Οι μονογονεϊκες οικογενειες, ειναι κατα κυριο λογο, αναγκαιο κακο, τουλαχιστον σε κοινωνιες σαν την δικη μας.
Και θα διαφωνησω εξ ολοκληρου με την αποψη που παρεθεσε ο Βασιλης για τον πατερα Ουρανο ως αφυπνιστη και απελευθερωτη! Η πραγματικοτητα δειχνει οτι ελαχιστοι διαζευγμενοι πατερες λειτουργουν ετσι, οτι βαζουν την ψυχικη υγεια των παιδιων τους πανω απο τα προσωπικα τους απωθημενα ή το μισος απεναντι στο πρωην ετερο ημισυ.

[Βασιλης Παπαδολιας]

Και θα διαφωνησω εξ ολοκληρου με την αποψη που παρεθεσε ο Βασιλης για τον πατερα Ουρανο ως αφυπνιστη και απελευθερωτη! Η πραγματικοτητα δειχνει οτι ελαχιστοι διαζευγμενοι πατερες λειτουργουν ετσι, οτι βαζουν την ψυχικη υγεια των παιδιων τους πανω απο τα προσωπικα τους απωθημενα ή το μισος απεναντι στο πρωην ετερο ημισυ.

Ναι, αυτό μετάνιωσα κι εγώ που το έγραψα έτσι μονομερώς... Ο Ουρανός εκτός από αφυπνιστής και απελευθερωτής μπορεί να είναι και πολύ χειρότερα πράγματα. Αναξιόπιστος, έρχεται και φεύγει ξαφνικά, σου ανακατεύει τη ζωή, ψυχρός συναισθηματικά, με εκρήξεις βίας και άλλα πολλά...

Συμφωνώ λοιπόν στη διαφωνία σου... παρέλειψα εδώ αρκετά...

[panther]

Ναι σαφώς αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι επιλέγει ρόλο αλλά το ότι απλά ειναι έτσι ο χαρακτηρας του /της!
Αν η προσωπικότητα πχ μιας ισχυρής προσωπικοτητας στην μητέρα ερχεται σε αντιθεση με το πρότυπο που επικρατει στην κοινωνία ειναι μια άλλη ιστορία που το παιδί κυρίως στην σχολική του ηλικία(καθώς βλεπει και άλλους γονεις με άλλους χαρακτήρες και αρα αλλες προβολές στα παιδιά τους) θα πρέπει να αντιμετωπίσει.
Τελικά όμως τα πρότυπα μητέρας και πατέρα που μας εντυπώνονται ειναι αυτά που ζουμε στα σπίτια μας.

Το ποιός είναι ο ανθρωπος με την "εξουσία" στο σπίτι δεν εχει να κανει με επιλογή ρόλου αλλά με την ιδια την προσωπικοτητα του- που φαινεται ως ενα βαθμο στο γενεθλιο χαρτη του.Ισως θα ηταν πιο φρονιμο κατα την γνώμη μου να κοιταζουμε την συναστρία του γονέα με το παιδί ωστε να δουμε πως αλληλεπιδρούν και πως το παιδί αντιλαμβάνεται τα αισθηματα του γονέα.


Συμφωνώ απόλυτα με την Φωτεινή.:bigsmile:
Έχω δει οικογένειες που διατάζει και αποφασίζει η γυναίκα, έχει δλδ ενεργητικό ρόλο στην οικογένεια και τον πατέρα να εκτελεί τις "διαταγές", έχοντας παθητικό ρόλο στην οικογένεια.
Από κει πέρα, το παιδί μεγαλώνοντας αποφασίζει τι ρόλο θα ακολουθήσει στη ζωή του.