View Full Version : Ερωτικά «αντίο» και η λαχτάρα της επανασύνδεσης
Έλενα Κάντζιου
08-01-2007, 02:59 PM
Σε κάποιες περιπτώσεις ο χρόνος είναι ο χειρότερος …γιατρός, γιατί όχι μόνο ξύνει πληγές αλλά συνεχώς υπενθυμίζει το αιχμηρό «αντίο» εκείνου που αγαπήσαμε.
Θα γυρίσει σε εμένα; Με αγαπάει ακόμα; Τι να κάνω για είμαστε και πάλι μαζί; Ιδού η απορία… Όσο για τη πορεία, καθόλου ανέφελη και κυρίως χειροπιαστή.
Διαβάστε το
Ερωτικά «αντίο» και η λαχτάρα της επανασύνδεσης | αστρολογια ζώδια (http://www.horoscope.gr/%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%BD%C E%B4%CE%B5%CF%83%CE%B7/)
[B]Σ ... ¶λλωστε όποιος δεν ξεχνά τη πρώτη αγάπη του, ποτέ του δεν θα γνωρίσει την τελευταία. Σκεφτείτε το.
Η "πρώτη αγάπη" μπορεί να μην μου φαίνεται πλέον μεγάλη και σπουδαία, λειτουργεί όμως πάντα συγκριτικά απέναντι σε κάθε επόμενη.
Όπως και αυτές που διακόπηκαν βίαια και απότομα για λόγους υπεράνω των ηρώων της, ποτέ δεν παύουν να υφίστανται. Με ακολουθούν σαν φυλαχτό, σαν γλυκό απωθημένο, ακόμη και σήμερα, χωρίς η καρδιά να σταματά να ελπίζει, και να ονειρεύεται τα καλύτερα που θά'ρθουν!
tinky
08-01-2007, 06:43 PM
αυτο το αρθρο με εκφραζει απολυτα..ενω ομως ξανακανα σχεση(που τελειωσε σε ενα μηνα)και εχω γνωρισει πολλους τελευταια που ενδιαφερονται για μενα και νομιζα οτι τον ξεπερασα,στην πραγματικοτητα ειμαι ακομα κολημμενη μαζι του..και δεν ξερω τι να κανω.:worried:
Μητσάκος
08-01-2007, 07:51 PM
αυτο το αρθρο με εκφραζει απολυτα..ενω ομως ξανακανα σχεση(που τελειωσε σε ενα μηνα)και εχω γνωρισει πολλους τελευταια που ενδιαφερονται για μενα και νομιζα οτι τον ξεπερασα,στην πραγματικοτητα ειμαι ακομα κολημμενη μαζι του..και δεν ξερω τι να κανω.:worried:
Γιατί δεν προσπαθείς να κάνεις εντύπωση? :clapping:
impulse
08-01-2007, 10:02 PM
Πάρα πολύ καλό άρθρο! Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Θα ήθελα όμως να προσθέσω κάτι ακόμα (μια ερώτηση). Γιατί όλοι μα όλοι επιμένουμε στον ρόλο του θύματος σε κάθε χωρισμό; Όσοι/όσες έχουμε περάσει από αυτή τη κατάσταση, καλό θα ήταν να αναζητήσουμε και τις δικές μας ευθύνες και ίσως τότε αντιληφθούμε ότι αντί να καθόμαστε και να "κλαίμε" την μοίρα μας, καλό θα ήταν να διορθώσουμε τα "δικά μας στραβά" ώστε να μη χρειαστεί να βιώσουμε την ίδια απογοήτευση. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω! Είναι επίπονο αλλά αξίζει τον κόπο :-)
Deodonus
09-01-2007, 12:18 AM
Πολύ καλό άρθρο. Είναι όντως αλήθεια ότι τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις φορές που προβάλλουμε την εικόνα του θύματος και του "γιατί?", από πίσω κρύβονται ένα κάρο ανασφάλειες και, κυρίως, εγωισμοί.
Κάποτε συζητούσα με έναν φίλο μου το όλο θέμα του "έρωτα" και των "σχέσεων" και παρατηρίσαμε το πόσο θέλουμε να γίνουμε όπως... στις ταινίες! Με ονειρικά τοπία, ειδανικές σχέσεις και τα λοιπά. Ακόμα και ο χωρισμός "πρέπει" να είναι βίαιος, "πρέπει" να είμαστε θύματα, "πρέπει" να περιμένουμε. Σκεφτίτε το και αυτό, το κατά πόσο η τέχνη έχει επιρρεάσει τον τρόπο που θέλουμε (και απαιτούμε) να είναι ο έρωτας και οι σχέσεις. Αλλά, ακόμα και αυτό να μην ισχύει απόλυτα, σκεφτίτε το πόσο... αγωνιούμε να τα κάνουμε και να τα ζήσουμε όλα τέλεια, ονειρικά και φανταστικά ρομαντικά. Και αυτό δεν μας προσφέρει, παρά επιπλέον άγχος και πίεση. Επιδή προσωπικά έχω περάσει τέτοιες καταστάσεις, συνηστώ να...χαλαρώσουμε και να απολάυσουμε την κάθε στιγμή. Δεν χρειάζονται ρομαντικά ηλιβασηλέματα και βόλτες χεράκι-χεράκι. Μια αληθηνή ματιά, δύο αληθηνά λόγια και θα αισθανθούμε το πραγματικό μεγαλείο του έρωτα.
Anastasy
09-01-2007, 08:00 AM
Το άρθρο είναι εξαιρετικό! Μέσα σε λίγες λέξεις περιέγραψε μια πολύ οδυνηρή συναισθηματικά κατάσταση καταφέρνοντας να ισορροπήσει άψογα μεταξύ λογικής και συναισθήματος.
Πρόσφατα διάβασα το άρθρο του Γιάννη Καλοκύρη "Πίσω από το τυχαίο κρύβεται το Κάρμα" που φιλοξενεί το site και μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://myhoroscope.gr/showthread.php?t=758
Θεώρω ότι θα μπορούσε συμπληρωματικά με το άρθρο της κ. Κάντζιου να βοηθήσει όσους βιώνουν κάποιον οδυνηρό χωρισμό να δουν μια διαφορετική οπτική γωνία, πιο αισιόδοξη!
Και μην ξεχνάμε το αγαπημένο, αν και κλεμμένο... --> Η ζωή έχει τη γεύση που της δίνεις!! (Δεν είναι τυχαίο το "περσινά, ξινά σταφύλια") :cheesy:
Anastasy
09-01-2007, 08:22 AM
[QUOTE=Deodonus;26259]Πολύ καλό άρθρο. Είναι όντως αλήθεια ότι τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις φορές που προβάλλουμε την εικόνα του θύματος και του "γιατί?", από πίσω κρύβονται ένα κάρο ανασφάλειες και, κυρίως, εγωισμοί.
Ένας ανεπιθύμητος χωρισμός ποτέ δεν είναι εύκολη υπόθεση και δεν έχει άδικα χαρακτηριστεί ως "μικρός θάνατος". Και όχι απλά επειδή χάνεις ένα αγαπημένο άτομο από κοντά σου αλλά επειδή χάνεις την καθημερινότητά σου, τις συνήθειες σου αλλά κυριώς τα όνειρά σου για το μέλλον.
Αυτός που μένει πίσω είναι λογικό και ανθρώπινο να αισθάνεται "θύμα" για κάποιο διάστημα. Και αυτό αποτελεί ένα διάστημα ωρίμανσης του ατόμου, εφόσον επεξεργαστεί άρτια τα συναισθήματα που του δημιουργήθηκαν από την απώλεια. Γιατί ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς. Θύμα είναι αυτός που θα τον σκοτώσει ένας χωρισμός. Και όχι θύμα του ατόμου που έφυγε αλλά των ίδιων του των ανασφαλειών.
Fotini Christodoulou
09-01-2007, 10:03 AM
Παρα πολύ ωραίο άρθρο!:bigsmile:
Oι απόψεις του impulse αλλά επίσης και η προτροπή σε άρθρο της Anastasy με βρίσκουν απολύτως συμφωνη.
"Η ίδια η φύση προτρέπει με τη σοφία της το να δοκιμάζουμε, να πειραματιζόμαστε και να αξιοποιούμε τον χρόνο που μας δίνεται στη διάρκεια της ζωής με τέτοιο τρόπο ώστε να μαθαίνουμε, να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας, να γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τη μοναδικότητά του, με μια λέξη να εξελισσόμαστε."
Το κομμάτι του άρθρου που παραθέτω πραγματι περιγράφει και την προσωπική μου άποψη για το θέμα.Θύματα και θύτες θεωρώ πως δεν υπάρχουν.Αυτό που υπάρχει κατά την άποψή μου είναι ο "μηχανισμός της ζωής",που με τον ένα ή άλλο τρόπο μας "αναγκάζει"να εξελιχθούμε και μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε πλευρές του εαυτού μας που δεν έχουμε γνωρίσει ή πρέπει να δουλέψουμε πάνω τους.
Αρα σαφώς και για μένα προσωπικά,ο χωρισμός μπορεί πραγματικά να αποτελέσει μοναδικό δώρο σε όποια θέση κι αν βρεθούμε,αρκεί να έχουμε το θάρρος να το δούμε σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ιδιας της ζωής.
panther
09-01-2007, 10:47 AM
Πάρα πολύ ωραίο άρθρο.:bigsmile:
Από προσωπική εμπειρία, μετά από αρκετές ώρες μοναξιάς και πραγματικής επί της ουσίας συζήτηση με τον εαυτό μου, κατάφερα να τον γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και τις ανάγκες του.
Για αυτό και κατέληξα σε αυτό που πάρα πολύ όμορφα περιγράφεται σε αυτή την φράση:
Μια σχέση τελειώνει γιατί δεν είχε τα κατάλληλα εφόδια για να συνεχίσει να υπάρχει...
Constantinos
09-01-2007, 12:17 PM
Πάρα πολύ ωραίο άρθρο.:bigsmile:
Από προσωπική εμπειρία, μετά από αρκετές ώρες μοναξιάς και πραγματικής επί της ουσίας συζήτηση με τον εαυτό μου, κατάφερα να τον γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και τις ανάγκες του.
Για αυτό και κατέληξα σε αυτό που πάρα πολύ όμορφα περιγράφεται σε αυτή την φράση:
Μια σχέση τελειώνει γιατί δεν είχε τα κατάλληλα εφόδια για να συνεχίσει να υπάρχει...Συμφωνώ και εγώ με ότι είπες:
MIA ΣΧΕΣΗ ΤΕΛΙΩΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ!!!!!
Και της εύχομε ότι καλύτερο σε αυτήν ασχετα αν με πλήγωσε και την πλήγωσα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!
ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ IRINA!!!
Constantinos
ζουζούνα1977
09-01-2007, 12:22 PM
Καλημέρα και από εμένα! Συμφωνώ απόλυτα στο: Μια σχέση τελειώνει γιατί δεν είχε τα κατάλληλα εφόδια για να συνεχίσει να υπάρχει...
Έτσι είναι και καλό είναι να έρχεται το τέλος όταν δεν υπάρχουν οι προοπτικές.
Είμαι της άποψης καλύτερα ένα υγιές διαζύγιο παρά ένας αρρωστημένος γάμος (το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις σχέσεις, αφού και ο γάμος μία επίσημη σχέση είναι)!
:love: <!-- / message --><!-- sig -->
maria76
09-01-2007, 04:53 PM
Ενα άρθρο με ουσία που μας άγγιξε όλους..
Η αλήθεια είναι ότι ένας χωρισμός είναι απ'τα πιο επώδυνα πράγματα που μπορούν να μας συμβούν,και με δραματικές συνέπειες καμια φορά,αναλόγως την ευαισθησία του καθενός.
Οταν συνέβη σε μένα,ζούσα σαν ένα"φυτό",που δεν ένιωθε τίποτα,ούτε είχε διάθεση να βοηθήσει τον εαυτό του.Κοιμόμουν συνεχώς για να μη σκέφτομαι,και τον έβλεπα όνειρο συνέχεια.Η αυτοπεποίθηση μου ήταν απούσα και πόνεσα τόσο,που τελικά κουράστηκα.Δεν γινόταν πιο κάτω.
Αυτό που με βοήθησε να συνέλθω σιγά-σιγά ήταν ο θάνατος ενός φίλου μου,μια εγχείρηση ενός μέλους της οικογένειας μου,και η διαγνωση καρκίνου σ'έναν άλλο φίλο.Ξαφνικά αισθάνθηκα απίστευτα αχάριστη με το δικό μου πρόβλημα,και σκέφτηκα πως είμαι τυχερή που δεν ήμουν στη θέση τους,που ήμουν υγιής.Που μια μέρα θα μπορούσα να ξαναερωτευτώ,γιατί καθε εμπόδιο είναι για καλό.Αν γύριζε ο χρόνος πίσω,πάλι θα το ζούσα,γιατί ο πόνος σε μαθαίνει πολλά και είναι λυτρωτικό να γεννιέσαι απ'τις στάχτες σου.
Τελικά,είμαι πάλι ερωτευμένη και πολύ μάλιστα.Μ'έναν άνθρωπο τόσο πιο αξιόλογο απ'τον πρώην,σα να μου χρωστούσε η ζωή.Δεν το πιστεύω ακόμα!Η ζωή είναι τόσο μικρή για να είναι μίζερη,και άλλοι αυτή τη στιγμή γράφουν ιστορία! Μην το βάζουμε κάτω...
Σάρκα μου
ακόμα χαίρεσαι στα χάδια
ακόμα πονάς στα χτυπήματα.
Ακόμα τίποτα δεν έμαθες..
starfish
10-01-2007, 02:22 PM
Πολύ καλό άρθρο. Είναι όντως αλήθεια ότι τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις φορές που προβάλλουμε την εικόνα του θύματος και του "γιατί?", από πίσω κρύβονται ένα κάρο ανασφάλειες και, κυρίως, εγωισμοί.
Κάποτε συζητούσα με έναν φίλο μου το όλο θέμα του "έρωτα" και των "σχέσεων" και παρατηρίσαμε το πόσο θέλουμε να γίνουμε όπως... στις ταινίες! Με ονειρικά τοπία, ειδανικές σχέσεις και τα λοιπά. Ακόμα και ο χωρισμός "πρέπει" να είναι βίαιος, "πρέπει" να είμαστε θύματα, "πρέπει" να περιμένουμε. Σκεφτίτε το και αυτό, το κατά πόσο η τέχνη έχει επιρρεάσει τον τρόπο που θέλουμε (και απαιτούμε) να είναι ο έρωτας και οι σχέσεις. Αλλά, ακόμα και αυτό να μην ισχύει απόλυτα, σκεφτίτε το πόσο... αγωνιούμε να τα κάνουμε και να τα ζήσουμε όλα τέλεια, ονειρικά και φανταστικά ρομαντικά. Και αυτό δεν μας προσφέρει, παρά επιπλέον άγχος και πίεση. Επιδή προσωπικά έχω περάσει τέτοιες καταστάσεις, συνηστώ να...χαλαρώσουμε και να απολάυσουμε την κάθε στιγμή. Δεν χρειάζονται ρομαντικά ηλιβασηλέματα και βόλτες χεράκι-χεράκι. Μια αληθηνή ματιά, δύο αληθηνά λόγια και θα αισθανθούμε το πραγματικό μεγαλείο του έρωτα.
Συμφωνω μαζι σου για το τι περιμενουμε. Το ιδανικο ομως που μας "πετανε στα μουτρα" οι ταινιες και η αισθηματικη -και οχι μονο- λογοτεχνια, μπορει να καταληγει σε μαζικη "υποβολη", ομως αγκαλιαζει πραγματικες αναγκες. Αναγκες που προσπαθουν να γεμισουν τα κενα που αφηνει η καθημερινοτητα με τον κυνισμο της. Αλλα οπως συμβαινει και με τους χαμενους στην ερημο, εχουμε ψευδαισθησεις, και οταν τελικα βρουμε νερο , πινουμε αχορταγα, ασχετα με το αν ειναι ακαταλληλο...
Οι βολτες χερακι-χερακι δεν αποκλειουν την αληθινη ματια, ουτε τα αληθινα λογια και ειναι μερος του μεγαλειου του ερωτα. Εχω δει ηλικιωμενα ζευγαρια να περπατανε στον δρομο χερακι χερακι και να κοιταζονται στα ματια με λατρεια [και ομολογω πως εχω ζηλεψει!]
Το πληγμα του χωρισμου αποδοθηκε με εξαιρετικο τροπο απο την συντακτρια του αρθρου. Μια παρατηρηση μονο: η λογικη μας μπορει να δουλευει θαυμασια μετα το πρωτο σοκ, ομως, ας μην ξεχναμε οτι στα "τραυματα" και στον πονο δεν λειτουργουμε με την λογικη, αλλα οπως τα αγριμια: ή θα επιτεθουμε με οποιο κοστος, εναντιον αυτου που μας πληγωσε ή θα κρυφτουμε καπου για να γλυψουμε τις πληγες μας. Ποσο καιρο θα παρει αυτο το τελευταιο, εξαρταται και απο την σοβαροτητα του τραυματος, δεν νομιζετε;
*Astropeleki*
10-01-2007, 02:35 PM
Ποσο καιρο θα παρει αυτο το τελευταιο, εξαρταται και απο την σοβαροτητα του τραυματος, δεν νομιζετε;
Και όχι μόνο.....
Από την αδυναμία του άλλου ή από τον εγωισμό του.
nicoletta
10-01-2007, 02:40 PM
Μια παρατηρηση μονο: η λογικη μας μπορει να δουλευει θαυμασια μετα το πρωτο σοκ, ομως, ας μην ξεχναμε οτι στα "τραυματα" και στον πονο δεν λειτουργουμε με την λογικη, αλλα οπως τα αγριμια: ή θα επιτεθουμε με οποιο κοστος, εναντιον αυτου που μας πληγωσε ή θα κρυφτουμε καπου για να γλυψουμε τις πληγες μας. Ποσο καιρο θα παρει αυτο το τελευταιο, εξαρταται και απο την σοβαροτητα του τραυματος, δεν νομιζετε;
να συμφωνήσω κι εγώ με τα παραπάνω λόγια, και να προσθέσω πως μια αγάπη δεν ξεχνιέται ΠΟΤΕ! Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν συνεχίζεις τη ζωή σου..
Fotini Christodoulou
10-01-2007, 02:45 PM
Η υπογραφή σου kia μου :love: νομίζω ότι ταιριάζει και στο θέμα!
Αν θέλεις να ξεπεράσεις έναν χωρισμό θα τον ξεπεράσεις-κι αυτό ισχύει για όλους!:bigsmile: Το πώς είναι υποκειμενικό ο καθένας βρίσκει δικούς του τρόπους.
Αλλά πάντως θέλει και λίγο θάρρος,γιατί κατά την γνώμη μου,οι περισσότεροι βρίσκουμε την "γλυκιά"μελαγχολία και απογοήτευση περισσότερο βολική από την προσπάθεια να ξαναζήσουμε την ευτυχία και να ξαναερωτευτούμε!Ένα ακόμη παράδοξο της ανθρώπινης φύσης να πώ;Να προτιμά την μελαγχολία και το γάντζωμα στο γνώριμο, παρά την νέα αρχή!;)
manospan
10-01-2007, 03:13 PM
Πολύ καλό το άρθρο. Τέτοιες καταστάσεις έχουν συμβεί σε όλους μας. Πάντα υπάρχει η γλυκόπικρη προσμονή της επανασύνδεσης , χωρίς αυτό κατά την γνώμη μου να είναι πάντα το πιό σωστό.Νομίζω ότι μπορώ να πώ εδώ ισχύει το " ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιό δυνατούς".
panther
10-01-2007, 03:21 PM
Η υπογραφή σου kia μου :love: νομίζω ότι ταιριάζει και στο θέμα!
Αν θέλεις να ξεπεράσεις έναν χωρισμό θα τον ξεπεράσεις-κι αυτό ισχύει για όλους!:bigsmile: Το πώς είναι υποκειμενικό ο καθένας βρίσκει δικούς του τρόπους.
Αλλά πάντως θέλει και λίγο θάρρος,γιατί κατά την γνώμη μου,οι περισσότεροι βρίσκουμε την "γλυκιά"μελαγχολία και απογοήτευση περισσότερο βολική από την προσπάθεια να ξαναζήσουμε την ευτυχία και να ξαναερωτευτούμε!Ένα ακόμη παράδοξο της ανθρώπινης φύσης να πώ;Να προτιμά την μελαγχολία και το γάντζωμα στο γνώριμο, παρά την νέα αρχή!;)
Αυτό δυστυχώς, είναι μια πικρή αλήθεια:sad:
Είναι πιο εύκολο να αναμασάμε καταστάσεις, παρά να συνεχίζουμε την ζωή μας.
starfish
10-01-2007, 03:31 PM
Η υπογραφή σου kia μου :love: νομίζω ότι ταιριάζει και στο θέμα!
Αν θέλεις να ξεπεράσεις έναν χωρισμό θα τον ξεπεράσεις-κι αυτό ισχύει για όλους!:bigsmile: Το πώς είναι υποκειμενικό ο καθένας βρίσκει δικούς του τρόπους.
Αλλά πάντως θέλει και λίγο θάρρος,γιατί κατά την γνώμη μου,οι περισσότεροι βρίσκουμε την "γλυκιά"μελαγχολία και απογοήτευση περισσότερο βολική από την προσπάθεια να ξαναζήσουμε την ευτυχία και να ξαναερωτευτούμε!Ένα ακόμη παράδοξο της ανθρώπινης φύσης να πώ;Να προτιμά την μελαγχολία και το γάντζωμα στο γνώριμο, παρά την νέα αρχή!;)
Μπορει και να κανω λαθος Φωτεινη μου, αλλα η προσπαθεια εγκειται στο να "αναρρωσουμε", να ξαναβρουμε τις ισορροπιες μας, πραγμα που ισως καποια στιγμη εχει ως αποτελεσμα μια καινουρια αρχη.... Απο κει και περα βεβαια, αναλογως και με τις εμπειριες του καθενα, αν εχεις ζησεις πολλους μικρους θανατους, ειναι λογικος και ο φοβος και η κουραση.
SKYLOROCK
11-01-2007, 02:15 PM
Καταπληκτικό άρθρο!! :bigsmile:
Μου θυμίζει εμένα και την ψυχολογία μου τις τελευταίες μέρες...
Πάντως εγώ πρόσφατα ανακάλυψα ότι όλα είναι εγκεφαλικά...
Όλα τα φτιάχνουμε στο κεφάλι μας όπως εμείς θέλουμε..Ακόμα κι έναν χωρισμό μπορούμε έυκολα να τον ξεπεράσουμε αρκεί να σκεφτούμε με το μυαλό μας τι μας οδήγησε στο χωρισμό και να αφήσουμε την καρδιά στην άκρη...;)
Όταν βάζουμε πάνω απ'όλα το συναίσθημα είναι σίγουρο ότι θα νοσταλγήσουμε αυτό που είχαμε και χάσαμε αλλά αν βάλουμε τη λογική νθα καταλάβουμε γιατί το χάσαμε και θα το ξεπεράσουμε πιο εύκολα!
Το ξέρω και το καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο και πολλές φορές εθελότυφλούμε αλλά πρέπει κάποια στιγμή να το αποφασίσουμε και να συνεχίσουμε τη ζωή μας...
panther
12-01-2007, 11:16 AM
Καταπληκτικό άρθρο!! :bigsmile:
Μου θυμίζει εμένα και την ψυχολογία μου τις τελευταίες μέρες...
Πάντως εγώ πρόσφατα ανακάλυψα ότι όλα είναι εγκεφαλικά...
Όλα τα φτιάχνουμε στο κεφάλι μας όπως εμείς θέλουμε..Ακόμα κι έναν χωρισμό μπορούμε έυκολα να τον ξεπεράσουμε αρκεί να σκεφτούμε με το μυαλό μας τι μας οδήγησε στο χωρισμό και να αφήσουμε την καρδιά στην άκρη...;)
Όταν βάζουμε πάνω απ'όλα το συναίσθημα είναι σίγουρο ότι θα νοσταλγήσουμε αυτό που είχαμε και χάσαμε αλλά αν βάλουμε τη λογική νθα καταλάβουμε γιατί το χάσαμε και θα το ξεπεράσουμε πιο εύκολα!
Το ξέρω και το καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο και πολλές φορές εθελότυφλούμε αλλά πρέπει κάποια στιγμή να το αποφασίσουμε και να συνεχίσουμε τη ζωή μας...
Εξαρτάται από τις προτεραιότητες που βάζουμε στην ζωή μας!;)
PascM
12-01-2007, 05:58 PM
Τι γίνεται όμως όταν μέσα σου δεν μπορείς να το τελειώσεις? Όταν δεν καταφέρνεις να νιώσεις οτι πραγματικά τελείωσε και όταν βλέπεις τον συντροφό σου να προσπαθεί και αυτός απεγνωσμένα να τελειώσει κάτι που στην ουσία δεν το θέλει επιδιδώμενος σε διάφορες λάθος κινήσεις τις οποίες ξέρει κι ξέρεις οτι δεν θα έχουν καμιά κατάληξη? Όταν μέσα σου νιώθεις οτι τίποτε δεν έχει τελειώσει?
*Astropeleki*
12-01-2007, 06:45 PM
Τότε σημαίνει πως μάλλον τρέφει ο ένας αισθήματα για τον άλλον και είναι τόσο δυνατά που δεν μπορεί ή και δεν θέλει να συνειδητοποιήσει πως κάτι τέτοιο έχει τελειώσει. Το θέμα όμως είναι να μην είναι μονόπλευρη αυτή η έκφραση συναισθημάτων αλλά αμφίδρομη. Τότε ίσως αξίζει να δώσει μια ευκαιρία ακόμη.... ίσως αξίζει να κάνει μια προσπάθεια ακόμη...
Ενδέχεται όμως η προσπάθεια που κάνει ο ένας να ξεχάσει-τελειώσει μία σχέση, ακόμη και όταν ο άλλος την βλέπει σαν απεγνωσμένη προσπάθεια ή λάθος χειριζόμενη, να σημαίνει πως όντως θέλει-επιθυμεί να προχωρήσει παρακάτω. Οπότε απλά το άλλο άτομο επειδή νιώθει πληγωμένο και έντονα συναισθηματικά φορτισμένο να το βλέπει σαν απεγνωσμένη και χωρίς αποτέλεσμα προσπάθεια του άλλου να εκφράσει αυτά που πραγματικά νιώθει. Σα να μη θέλει να το παραδεχτεί ένα πράγμα! Πολλές φορές μπαίνει ο εγωισμός στην μέση και ο ένας από τους δυο δεν μπορεί να πιστέψει ότι το πρώην έτερον ήμισυ έχει βγει από την σχέση πια...
Anastasy
12-01-2007, 09:01 PM
Τι γίνεται όμως όταν μέσα σου δεν μπορείς να το τελειώσεις? Όταν δεν καταφέρνεις να νιώσεις οτι πραγματικά τελείωσε και όταν βλέπεις τον συντροφό σου να προσπαθεί και αυτός απεγνωσμένα να τελειώσει κάτι που στην ουσία δεν το θέλει επιδιδώμενος σε διάφορες λάθος κινήσεις τις οποίες ξέρει κι ξέρεις οτι δεν θα έχουν καμιά κατάληξη? Όταν μέσα σου νιώθεις οτι τίποτε δεν έχει τελειώσει?
Τι ακριβώς εννοείς? Ότι ίσως υπάρχουν εξωτερικές καταστάσεις για τις οποίες θυσιάζει τη σχέση σας?
PascM
13-01-2007, 01:43 AM
Είναι μια μεγάλη ιστορία που δεν ξέρω από που να την ξεκινήσω και ίσως δεν ανήκει στο παρόν ή σε κανένα φόρουμ. Παλεύουμε 2 χρόνια τώρα να χωρίσουμε. Τελικά όλο και κάτι γίνεται και ξανασμίγουμε μετά από λίγο καιρό. Ίσως και αυτή τη φορά γίνει έτσι αν και τελικά πρέπει να βρούμε την δύναμη να το τελειώσουμε εφόσον δεν μπορούμε να βρούμε την δύναμη να το οριστικοποιήσουμε.
PascM
13-01-2007, 02:39 AM
Αν και τελικά πιστεύω οτι " τ'αστεράκι " κάνει αυτό που θέλει αυτό και μας ταλαιπωρεί!
SKYLOROCK
13-01-2007, 04:14 PM
Εξαρτάται από τις προτεραιότητες που βάζουμε στην ζωή μας!;)
Σίγουρα αλλά πρέπει τουλάχιστον να προσπαθήσουμε...Μη νομίζεις ότι κι εγώ τα έχω ξεπεράσει όλα :sad: Προσπαθώ όμως πλέον γιατί παλιότερα απλά περίμενα...
Anastasy
13-01-2007, 05:06 PM
Αν και τελικά πιστεύω οτι " τ'αστεράκι " κάνει αυτό που θέλει αυτό και μας ταλαιπωρεί!
Υπομονή... αν και είναι δυσκολούτσικη κατάσταση :wacko:
GORDANA
15-01-2007, 12:04 PM
Καλημέρα σε όλους!!! πολύ ωραίο το άρθρο. Στο παιχνίδι των σχέσεων πρέπει πρώτα απ' όλα να ξέρεις και να χάνεις και να χαρίζεις σ' αυτόν που αγάπησες έναν αξιοπρεπή και όμορφο χωρισμό, όσο κι αν πονάς.
Πράγματι ! … , έχεις απόλυτο δίκιο!
Ως τόσο, (δεν ξέρω αν αυτό λέγεται περηφάνια ή εγωισμός ή εγώ θα σταθώ στα δύο και εκεί κάτω δεν πέφτω, αλλά…), και 'γω ένιωσα να παίρνω κάτι σε παρόμοια περίπτωση. Συμπερασματικά, αυτό που μου έμεινε είναι πως σαν Καρκίνος δεν τα ρισκάρω τελικά όλα για όλα, ούτε βγαίνω συχνά απ το καβούκι μου… Το κόστος βέβαια είναι μεγάλο!
Υπέροχο το άρθρο!
Αλλά....
Πόσοι άραγε απο όλους εμάς, που λίγο έως πολύ έχουμε βιώσει έναν χωρισμό, μετά το πένθος μας γι αυτόν, έχουμε κάνει τις δικές μας αυτοκριτικές?? Πόσοι αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας "λάθη" που πράξαμε, άθελά μας ίσως , και ίσως και ηθελημένα, και είμαστε στην πεισματική (ας μου επιτραπεί η έκφραση) φάση διόρθωσής τους?
Και όλα αυτά άραγε εξαρτώνται μόνο απο εμάς ή και απο την καλή διάθεση του άλλου προσώπου να ακούσει την εσωτερική φωνή στην περίοδο της κρίσης??
Απλά..αναρωτιέμαι...
Alien1
15-01-2007, 05:55 PM
και να χαρίζεις σ' αυτόν που αγάπησες έναν αξιοπρεπή και όμορφο χωρισμό
Σιγα μην καθισεις να δινεις και "ομορφο χωρισμο" σε ατομα που σε χρησιμοποιησαν και απο πανω
Δεν μιλαω για ολες τις περιπτωσεις φυσικα αλλα δεν αξιζει να δινεις σε ολους ""ομορφο χωρισμο"" ιδιαιτερα στο καθε καθ*κι της ζωη σου
Εκτος αμα θες να εισαι κοροιδο και να σε ξαναχρησιμοποιησουν αργοτερα
Fotini Christodoulou
15-01-2007, 06:05 PM
Δηλαδή αγαπητέ alien έχουν πάντα οι άλλοι που σε χωρίζουν λαθος κι εσύ ποτέ;;:weird:
Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ.Ειτε γιατί έκανα λάθος επιλογή και κατα βαθος το ήξερα,ή γιατί μέσα στην σχέση φέρθηκα με λάθος τρόπο κτλ κτλ.Φροντίζω να εντοπίζω και να εστιάζω στα δικά μου λάθη αντί να επικεντρώνομαι στα λάθη του άλλου.Ετσι τουλάχιστον βελτιώνω καποια πράγματα στον εαυτό μου και θεωρώ πώς κανένας χωρισμός όσο επώδυνος κι αν ήταν δεν ήταν αχρηστος.
Οταν καποιος εστιάζει μόνο στα λάθη των άλλων,κατηγορεί μονιμως τους άλλους και δεν ειναι διατεθειμενος να αναγνωρίσει τις δικές του ευθύνες και λάθη,παραμένει κατά την άποψη μου,εκτός από δυστυχισμένος-καθότι παντου βλέπει εχθρούς-στάσιμος πνευματικά και ψυχικά.Κατι που είναι αντίθετο με την φύση του ανθρώπου που οπως λεει η λεξη, κοιτάζει ψηλά,να ανέβει ένα σκαλοπατακι στην πνευματική εξελιξη,κερδίζοντάς το με κόπο ,όπως αρμόζει σε καθετί που αξίζει.
Anastasy
15-01-2007, 06:51 PM
Πολύ σωστή η Roadrunner!!
... Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ.Ειτε γιατί έκανα λάθος επιλογή και κατα βαθος το ήξερα,ή γιατί μέσα στην σχέση φέρθηκα με λάθος τρόπο κτλ κτλ.Φροντίζω να εντοπίζω και να εστιάζω στα δικά μου λάθη αντί να επικεντρώνομαι στα λάθη του άλλου...
Συμφωνώ και γώ, πρώτα κοιτάζω κατάφατσα την αφεντομουτσουνάρα μου, και ύστερα παραπέρα, διαφορετικά θα έπεφτα συνεχώς στα ίδια λάθη.
Δεν γίνεται να κατανοήσουμε την συμπεριφορά του/της άλλου και να αποδεχτούμε τον χωρισμό, χωρίς να μας βαραίνει κάτι μετ'έπειτα, όταν αυτό δεν διέπεται από την αυτοκριτική μας.
panther
16-01-2007, 10:34 AM
Δηλαδή αγαπητέ alien έχουν πάντα οι άλλοι που σε χωρίζουν λαθος κι εσύ ποτέ;;:weird:
Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ.Ειτε γιατί έκανα λάθος επιλογή και κατα βαθος το ήξερα,ή γιατί μέσα στην σχέση φέρθηκα με λάθος τρόπο κτλ κτλ.Φροντίζω να εντοπίζω και να εστιάζω στα δικά μου λάθη αντί να επικεντρώνομαι στα λάθη του άλλου.Ετσι τουλάχιστον βελτιώνω καποια πράγματα στον εαυτό μου και θεωρώ πώς κανένας χωρισμός όσο επώδυνος κι αν ήταν δεν ήταν αχρηστος.
Οταν καποιος εστιάζει μόνο στα λάθη των άλλων,κατηγορεί μονιμως τους άλλους και δεν ειναι διατεθειμενος να αναγνωρίσει τις δικές του ευθύνες και λάθη,παραμένει κατά την άποψη μου,εκτός από δυστυχισμένος-καθότι παντου βλέπει εχθρούς-στάσιμος πνευματικά και ψυχικά.Κατι που είναι αντίθετο με την φύση του ανθρώπου που οπως λεει η λεξη, κοιτάζει ψηλά,να ανέβει ένα σκαλοπατακι στην πνευματική εξελιξη,κερδίζοντάς το με κόπο ,όπως αρμόζει σε καθετί που αξίζει.
Εγώ πάλι θεωρώ πως σε μια σχέση φταίνε και οι δύο για ότι λάθη γίνονται. Απλά, ίσως κάποιος να φταίει περισσότερο. Δεν είναι ωραίο να παίρνεις πάνω σου λάθη του άλλου ατόμου. Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Στα υπόλοιπα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!;)
Fotini Christodoulou
16-01-2007, 11:04 AM
Δηλαδή αγαπητέ alien έχουν πάντα οι άλλοι που σε χωρίζουν λαθος κι εσύ ποτέ;;:weird:
Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ.Ειτε γιατί έκανα λάθος επιλογή και κατα βαθος το ήξερα,ή γιατί μέσα στην σχέση φέρθηκα με λάθος τρόπο κτλ κτλ.Φροντίζω να εντοπίζω και να εστιάζω στα δικά μου λάθη αντί να επικεντρώνομαι στα λάθη του άλλου.Ετσι τουλάχιστον βελτιώνω καποια πράγματα στον εαυτό μου και θεωρώ πώς κανένας χωρισμός όσο επώδυνος κι αν ήταν δεν ήταν αχρηστος.Οταν καποιος εστιάζει μόνο στα λάθη των άλλων,κατηγορεί μονιμως τους άλλους και δεν ειναι διατεθειμενος να αναγνωρίσει τις δικές του ευθύνες και λάθη,παραμένει κατά την άποψη μου,εκτός από δυστυχισμένος-καθότι παντου βλέπει εχθρούς-στάσιμος πνευματικά και ψυχικά.Κατι που είναι αντίθετο με την φύση του ανθρώπου που οπως λεει η λεξη, κοιτάζει ψηλά,να ανέβει ένα σκαλοπατακι στην πνευματική εξελιξη,κερδίζοντάς το με κόπο ,όπως αρμόζει σε καθετί που αξίζει.
Νομίζω πως ήμουν ξεκάθαρη.:bigsmile:
Δεν εξετάζω ποιος φταιει περισσότερο ή λιγοτερο και θεωρώ οτι δεν με αφορούν καθόλου τα λαθη των αλλων.Ασχολούμαι καθαρά με τον εαυτό μου και τα λάθη του και προσπαθώ να με βελτιώνω.
Ο χωρισμός ανάμεσα σε δυο ανθρώπους μπορεί να οφείλεται και στους δύο αλλά δεν εστιαζω σε αυτό γιατί δεν παίζει κανένα ρόλο,πέρα από να επαναπαυτώ.Το θέμα που εθεσα ειναι το τί θα αποκομίσει ο καθένας από αυτόν και τό αν θα γίνει αφορμή για να εξελιχθει.
annamariak
17-01-2007, 06:28 PM
πολυ καλο το αρθρο!με βρισκει απολυτα συμφωνη!
skorpion
17-01-2007, 06:35 PM
Μια αγαπη δεν τελειωνει μ εναν χωρισμο...
Alien1
17-01-2007, 08:48 PM
Δηλαδή αγαπητέ alien έχουν πάντα οι άλλοι που σε χωρίζουν λαθος κι εσύ ποτέ;;
Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ
Aγαπητη Roadrunner
Αν και δεν εχω το χρονο αλλα ουτε και την διαθεση αυτη την στιγμη για εξηγησεις... θα προσπαθησω να σου εξηγησω πως νιωθω εγω τον χωρισμο
"Ομορφος χωρισμος" δεν υπαρχει...
αυτες οι δυο λεξεις δεν συνυπαρχουν και ουτε προκειται να συνυπαρξουνε τουλαχιστον για μενα.
Συνηθως απο την στιγμη που υπαρξει χωρισμος προκειται για σοβαρο λογο και οχι γιατι εκατσε το τασακι στραβα και δεν πειραζει...
Μολις γινει ο χωρισμος παει ΤΕΛΟΣ..και το τελευταιο πραγμα που με ενδιαφερει ειναι να βαλω σε συγκεκριμενη σχεση μου Ηappy end και να καθομαι να ψαχνομαι αμα φταιω εγω η αυτη η ο γειτονας
GORDANA
22-01-2007, 10:26 AM
Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα!!!
Δυστυχώς ο χωρισμός εμπεριέχει το στοιχείο του πόνου, γιατί με έναν τρόπο, όσα ονειρεύτηκες ή πιθανόν προσδοκούσες, αναιρείται και ανατρέπεται. Είτε φεύγεις πρώτος είτε σου ζητείται να φύγεις από τη σχέση, ο χωρισμός πονάει γιατί σε αποκόβει από μία κατάσταση που κάπου μέσα σου την είχες "τακτοποιήσει" διαφορετικά.
Όταν όμως ο χρόνος καταφέρει να σε γιατρέψει, μπορέσει να επουλώσει τα όποια τραύματα, γυρίζεις πίσω και συνειδητοποιείς πως με έναν τρόπο, όσο κι αν πληγώθηκες, το τέλος μιας σχέσης όσο και η ίδια, αποτελούν ένα μάθημα ζωής, που σε έκανε να γνωρίσεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες, σου έδωσε την ευκαιρία να βιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα και ανάλογα με το βαθμό ωριμότητάς σου, να εξελιχθείς σαν άνθρωπος.
Ακούγονται πολύ ιδανικά και βέβαια, όταν βρίσκεσαι ακόμη στη δύνη ενός χωρισμού, το μόνο που σε ανακουφίζει, είναι η σκέψη πως σε λίγο θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα ακούσεις τη φωνή του άλλου να σου λέει πως σ' αγαπάει και θέλει να είστε πάλι μαζί..
Ανθρώπινα και πολύ κατανοητά όλα αυτά, νομίζω για όλους μας. Το μόνο που ίσως βοηθάει σε αρνητικές καταστάσεις, είναι η θετική μας στάση απέναντι σ' αυτές. Τί οφείλουμε να διδαχτούμε κάθε φορά, σε τί βαθμό ένα αρνητικό περιστατικό μπόρεσε να μας ωριμάσει και να μας κάνει πιο ανθρώπινους, πιο ανεκτικούς προς τους συνανθρώπους, με περισσότερη κατανόηση για τις αδυναμίες μας και κατά συνέπεια για τις δικές τους. Κατανόηση για την ατελή μας φύση, που μόνο μέσα από τη ζωή και τα βιώματά της, προχωρά προς την όποια "τελείωση".
Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα!!!
Δυστυχώς ο χωρισμός εμπεριέχει το στοιχείο του πόνου, γιατί με έναν τρόπο, όσα ονειρεύτηκες ή πιθανόν προσδοκούσες, αναιρείται και ανατρέπεται. Είτε φεύγεις πρώτος είτε σου ζητείται να φύγεις από τη σχέση, ο χωρισμός πονάει γιατί σε αποκόβει από μία κατάσταση που κάπου μέσα σου την είχες "τακτοποιήσει" διαφορετικά.
Όταν όμως ο χρόνος καταφέρει να σε γιατρέψει, μπορέσει να επουλώσει τα όποια τραύματα, γυρίζεις πίσω και συνειδητοποιείς πως με έναν τρόπο, όσο κι αν πληγώθηκες, το τέλος μιας σχέσης όσο και η ίδια, αποτελούν ένα μάθημα ζωής, που σε έκανε να γνωρίσεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες, σου έδωσε την ευκαιρία να βιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα και ανάλογα με το βαθμό ωριμότητάς σου, να εξελιχθείς σαν άνθρωπος....
Γειά σου GORDANA, με τα ωραία σου...
... είμαι απόλυτα σύμφωνος, έτσι ακριβώς είναι!
http://myhoroscope.gr/showpost.php?p=26247&postcount=2
;)
Πιστεύω ακράδαντα και το υποστηρίζω μετά μανίας μπορώ να πω, πως τίποτα στην ζωή μας δεν γίνεται τυχαία. Τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς κάτι να μείνει απο αυτό, είτε ως συναίσθημα, είτε ως αποθημένο, είτε ως δίδαγμα ζωής.
Κάθε τι όμορφο γεμίζει την ψυχή μας με αγαλίαση και ευτυχία, έτσι γνωρίζουμε απο προσωπική εμπειρία τι ακριβώς σημαίνουν οι δύο αυτές δυνατές λεξούλες και γινόμαστε κοινωνοί τους.
Κάθε τι που μας πονάει πάλι, μας γεμίζει δύναμη, ωριμότητα και επίσης μας καθιστά πιο προσεκτικούς. Λάθη που κάναμε στο παρελθόν τα αποφεύγουμε τώρα πια διότι ξέρουμε τι είδους κατάληξη θα έχουμε. Γινόμαστε περισσότερο προσεκτικοί, διορατικοί και δεν αφήνουμε να κυλούν απλά στην τύχη τους όλα αυτά που τα θεωρούμε...αγκαθάκια.
Μέσα απο τον πόνο αντλούμε δύναμη, απεριόριστη δύναμη και αυτό είναι και η εξέλιξή μας!
Μπορεί στην αρχή ενός χωρισμού να κυριαρχούν συναισθήματα όπως αυτά του θυμού, του μίσους ενίοτε, της οργής, που σιγά σιγά γίνονται πόνος και λύπη.
Αυτά ο καθένας μας μπορεί με το χρόνο -καλά λένε πως είναι ο καλύτερος γιατρός- να τα ανάγει σε όφελος.
Το όφελος, είναι μια απο τις διαδικασίες όπου υποβάλει ο καθένας μας τον εαυτό του τονίζοντας την προσαρμογή και την αξιοπρέπειά του.
Με το όφελος αναρωτιόμαστε: τί θέλω εγώ για μένα τώρα?
τί άνθρωπος θέλω να είμαι?
ποιές οι συνέπειες της συμπεριφοράς μου?
Αρχίζουμε να αγαπάμε εμάς, όπου εδώ αγάπη σημαίνει γνώση, ευθύνη, σεβασμός, ωριμότητα, εμπειρία, χρόνος.
Σε μια σχέση, η στήριξη, η κατανόηση, η ανταπόδοση, το συναίσθημα, το κίνητρο, η επικέντρωση και οι κοινοί στόχοι, είναι αυτά που κυριαρχούν.
Στην συντροφικότητα πάλι, κυριαρχεί η αναπλήρωση της μοναξιάς, η κατανόηση, η προσοχή-φροντίδα, ο διαχωρισμός, η αγάπη, ο έρωτας, η εξέλιξη, οι κοινές ανάγκες.
Όταν κάποιο ή κάποια απο αυτά χολαίνει, τοτε η σχέση βρίσκεται σε κρίση, και άν δεν δωθεί η ανάλογη σημασία και αφεθούν κομμάτια στην τύχη , τότε επέρχεται το τέλος με όλα τα προαναφερόμενα..
Πάντα ένα "αντίο" πονάει, αλλά άν διαχειριστούμε σωστά το συναίσθημά μας, τότε θα έχουμε το λιγότερο για εμάς κόστος..
staray
23-01-2007, 03:31 PM
ΦΟΒΕΡΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΖΩ. ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΛΥ ΑΝΩΡΗΜΑ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΙΣ:pleasantry:
zogia
25-01-2007, 01:07 PM
θα ήθελα να σας συγχαρώ για το καταπληκτικό άρθρο σας. Πραγματικά δεν πιστεύω να μην υπάρχει άνθρωπος που λίγο πολύ να μην τον έχει αγγίξει. Λυπάμαι αλλα θα συμφωνήσω ότι πολύ πιστεύουμε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλές φορές να διαιωνίζουμε καταστάσεις που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα έπρεπε καν να τις συζητάμε. Είναι λοιπόν οι ανασφάλιες που νιώθουμε για τον εαυτό μας βιώματα που έχουμε ζήσει ο τρόπος και το περιβάλλον που μεγαλώσαμε και ανατραφήκαμε και ο χαρακτήρας του καθενός μας. Τις αιτίες πλέον τις έχουμε αναγνωρίσει. Το δύσκολο είναι από την στιγμή που θα μπεις σε αυτό το τρυπάκι να βρεις την δύναμη και να ξεφύγεις.
skorpion
25-01-2007, 08:14 PM
Ναι οκ αλλα υπαρχουν και σχεσεις που αναβιωνουν μετα απο ενα χωρισμο και η επανασυνδεση δεν ειναι επιστημονικο σεναριο
Marina 7771
25-01-2007, 09:10 PM
Ναι οκ αλλα υπαρχουν και σχεσεις που αναβιωνουν μετα απο ενα χωρισμο και η επανασυνδεση δεν ειναι επιστημονικο σεναριο
Perfect Συμφωνώ απόλυτα. Υπάρχει και αυτή η πλευρά στο νόμισμα.
gia_pep
26-01-2007, 03:31 AM
Θα συμφωνήσω εδώ με alien.
Όταν χωρίζεις χωρίζεις. Τί να την κάνεις την επανασύνδεση? Το θέμα είναι να προχωρήσεις ,όχι να πηγαίνεις με την όπισθεν. Η ζωή πάει μπροστά, δε λέει να της πηγαίνουμε κόντρα.
Στο μεταξύ υπάρχει και το άλλο: όταν κάτι τελειώνει σημαίνει ότι δεν άξιζε ή δε σου ταίριαζε. Αν κάποιος σου φερθεί σκάρτα μία φορά, είναι νόμος ότι θα κάνει το ίδιο και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.
Προσωπικά οι δικοί μου χωρισμοί μου έκαναν πάντα καλό. Μάθαινα περισσότερα. Και κυρίως, έφευγε η σαπίλα απ'τη ζωή μου.:vic:
starfish
26-01-2007, 11:04 AM
Θα συμφωνήσω εδώ με alien.
Όταν χωρίζεις χωρίζεις. Τί να την κάνεις την επανασύνδεση? Το θέμα είναι να προχωρήσεις ,όχι να πηγαίνεις με την όπισθεν. Η ζωή πάει μπροστά, δε λέει να της πηγαίνουμε κόντρα.
Στο μεταξύ υπάρχει και το άλλο: όταν κάτι τελειώνει σημαίνει ότι δεν άξιζε ή δε σου ταίριαζε. Αν κάποιος σου φερθεί σκάρτα μία φορά, είναι νόμος ότι θα κάνει το ίδιο και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.
Προσωπικά οι δικοί μου χωρισμοί μου έκαναν πάντα καλό. Μάθαινα περισσότερα. Και κυρίως, έφευγε η σαπίλα απ'τη ζωή μου.:vic:
Δηλαδη θεωρουμε δεδομενο ο,τι καθε χωρισμος συμβαινει, γιατι δεν αξιζε η σχεση, γιατι δεν μας ταιριαζε, γιατι ο αλλος μας την εκανε; Δεν υπαρχουν αλλες περιπτωσεις που να "σηκωνουν" επανασυνδεση;
Το κακο ειναι οτι πολλοι κολλανε στην πιθανοτητα, που δεν ειναι επιστημονικο σεναριο, -οπως ειπε η φιλη παραπανω-, αλλα δεν παυει να ειναι η εξαιρεση στον κανονα.... :cry: Αλλωστε η ελπιδα αυτο δεν ειναι; Η επιθυμια να πραγματοποιηθει η εξαιρεση του κανονα...
panther
26-01-2007, 11:13 AM
Δηλαδη θεωρουμε δεδομενο ο,τι καθε χωρισμος συμβαινει, γιατι δεν αξιζε η σχεση, γιατι δεν μας ταιριαζε, γιατι ο αλλος μας την εκανε; Δεν υπαρχουν αλλες περιπτωσεις που να "σηκωνουν" επανασυνδεση;
Το κακο ειναι οτι πολλοι κολλανε στην πιθανοτητα, που δεν ειναι επιστημονικο σεναριο, -οπως ειπε η φιλη παραπανω-, αλλα δεν παυει να ειναι η εξαιρεση στον κανονα.... :cry: Αλλωστε η ελπιδα αυτο δεν ειναι; Η επιθυμια να πραγματοποιηθει η εξαιρεση του κανονα...
Βασικά, εξαρτάται τον λόγο/ τους λόγους του χωρισμού.
Αλλά, συνήθως εάν χωρίσεις για σοβαρό λόγο όπως άσχημη συμπεριφορά ή ασυμφωνία χαρακτήρων, αδιαφορία κλπ., δύσκολα να πετύχει!!!
Γιατί για να φύγεις μια φορά (από τη σχέση) σημαίνει ότι κάτι δεν σου άρεσε. ¶μα, ξαναγυρίσεις, πάλι δεν θα σου αρέσει, γιατί πολύ απλά οι άνθρωποι δεν αλλάζουν!!!
Επίσης, άλλο να χωρίσεις για 2-3 μέρες και άλλο 6 μήνες ή και 1 χρόνο. Γιατί, όταν ο ένας θέλει τον άλλο μπορεί να τσακωθούν και να χωρίσουν, αλλά δεν θα μπορέσουν να μείνουν μακρυά παραπάνω από 2-3 μέρες, γιατί όταν ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τον άλλον ... ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΑΚΡΥΑ ΤΟΥ.;)
*Astropeleki*
26-01-2007, 12:24 PM
Στο μεταξύ υπάρχει και το άλλο: όταν κάτι τελειώνει σημαίνει ότι δεν άξιζε ή δε σου ταίριαζε. Αν κάποιος σου φερθεί σκάρτα μία φορά, είναι νόμος ότι θα κάνει το ίδιο και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.
¶μα, ξαναγυρίσεις, πάλι δεν θα σου αρέσει, γιατί πολύ απλά οι άνθρωποι δεν αλλάζουν!!!
Εδώ θα έρθω να συμφωνήσω και να επιβεβαιώσω τον νόμο που λέτε με δυο υπάρχοντες νόμους της ψυχολογίας!
Δηλαδή:
1. Αν σε κάποια στιγμή ένας οργανισμός εκφράσει μια συμπεριφορά, τότε τείνει να την επαναλάβει αν βρεθεί σε μια παρόμοια κατάσταση (νόμος της συνάφειας κατά Edwin Guthrie)
2. Η αντίδραση σε μια νέα κατάσταση είναι ανάλογη με την αντίδραση παρόμοιας προηγηθείσας κατάστασης (νόμος της αναλογίας κατά Ε. Thorndike)
Βέβαια θα μπορούσαμε να πούμε πως ο επιμένων νικά (για να μην είμαστε και απόλυτοι) αλλά αυτό προϋποθέτει προσπάθεια και από τους δύο και υποχωρήσεις. Υποχωρήσεις όμως τις οποίες εάν επαναληφθεί η ίδια συμπεριφορά (τελικά) δεν θα τις χτυπάμε στον άλλο γιατί έτσι δείχνουμε ότι ό,τι και αν κάναμε ήταν καθαρά εγωιστικό.
skorpion
26-01-2007, 05:36 PM
Σιγουρα αν ο λογος χωρισμου ειναι η ασχημη συμπεριφορα ή η προδοσια ειναι δυσκολο να γινει επανασυνδεση και ποιος ο λογος αλλωστε αλλα οταν υπαρχουν αλλοι λογοι ή αν απλα δεν υπηρξε χρονος για να φτιαξεις καποια κακως κειμενα της σχεσης σου ή οι συγκυριες τα φεραν κατα καποιο τροπο ετσι τοτε υπαρχει "χωρος" για επανασυνδεση και καμμια φορα ο χωρισμος μπορει να σε κανει να συνειδητοποιησεις καλυτερα τα συναισθηματα, τον εαυτο σου σε σχεση με τον αλλον και την σχεση και να ξαναμπεις πιο ωριμα παλι μεσα σε αυτην. Αλλα για να γινει αυτο δεν φτανουν μονο 2-3 μερες εξαλλου 2-3 μερες χωρισμος ειναι σαν να μην ειναι χωρισμος ισως χρειαστουν και μηνες (ενταξει οχι πανω απο 6 μηνες γιατι μετα πιο πολυ για ουτοπια μου κανει ή για εξαιρεση στον κανονα)
gia_pep
26-01-2007, 05:40 PM
Δηλαδη θεωρουμε δεδομενο ο,τι καθε χωρισμος συμβαινει, γιατι δεν αξιζε η σχεση, γιατι δεν μας ταιριαζε, γιατι ο αλλος μας την εκανε; Δεν υπαρχουν αλλες περιπτωσεις που να "σηκωνουν" επανασυνδεση;
Το κακο ειναι οτι πολλοι κολλανε στην πιθανοτητα, που δεν ειναι επιστημονικο σεναριο, -οπως ειπε η φιλη παραπανω-, αλλα δεν παυει να ειναι η εξαιρεση στον κανονα.... :cry: Αλλωστε η ελπιδα αυτο δεν ειναι; Η επιθυμια να πραγματοποιηθει η εξαιρεση του κανονα...
Μα δεν είναι το θέμα ότι δεν υφίσταται επανασύνδεση. Φυσικά και μπορεί να γίνει και μία και δυο και τρεις φορές. Το θέμα είναι τί μας προσφέρει, τί προσωπικό όφελος θα έχουμε και τί χαρά θα μας δώσει. Διότι προσωπικά πιστεύω ότι στην αρχή πάλι όλα μέλι γάλα θα'ναι, αλλά μετά πάλι τα ίδια προβλήματα θα υπάρχουν.Πολύ απλά, διότι οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν. Αλλά ακόμη κι αν άλλαζαν, θα εξακολουθούσα να μη θέλω πίσω στη ζωή μου κάτι που ήδη είναι φθαρμένο. Δεν πάω κόντρα στους νόμους της ζωής, ίσως γι'αυτό... Υπάρχουν φυσικά πολλά ζευγάρια που ζουν ευτυχισμένα μετά από επανασύνδεση. Και καλά κάνουν. Μιλάω εντελώς προσωπικά εδώ. Δε θα ένιωθα με τίποτα ευτυχισμένη με κάτι που ήδη είναι τελειωμένο για εμένα. Γιατί όταν χωρίζω, δε νιώθω μετά την πίκρα ΤΙΠΟΤΑ. Απλά έχει κλείσει ο κύκλος και κοιτάζω το μέλλον.:nana:
skorpion
26-01-2007, 05:41 PM
Ποτε μη λες ποτε
gia_pep
26-01-2007, 05:46 PM
Ποτε μη λες ποτε
Λες να τα λέω έτσι αυτά εδώ μέσα? Λες να μην είχα τέτοιες εμπειρίες? Λες να μην το είδα το story απ'την καλή κι απ'την κακή?
Πίστεψέ με όσα λέω τα εννοώ. Και ναι, μπορεί να είμαι απόλυτη, αλλά όταν κάποιος έχει καεί, μια και δυο φορές, δεν ξανακάνει τα ίδια λάθη. Εγώ τουλάχιστον έτσι λειτουργώ εδώ και αρκετά χρόνια πλέον.Νομίζεις δεν αγαπώ ακόμα κι αν χωρίσω? Τα πάντα όμως μπορεί ο καθένας μας να τα κοντρολάρει. Αν λειτουργήσεις με λογική, βλέπεις καθαρά την κατάσταση, τί σου αξίζει και τί όχι. Και ναι, μπορεί να είναι σκληρό, αλλά όταν σκέφτομαι λογικά, μετά φεύγει και το συναίσθημά μου. Και δε νιώθω πραγματικά τίποτα.(γιατί όπως είπα, έχω καεί κι έμαθα);)
skorpion
26-01-2007, 06:17 PM
Εμενα ακομα δεν μου εχει τυχει αλλα εχει τυχει σε δικους μου ανθρωπους και το αποτελεσμα ηταν η σχεση να ειναι καλυτερη απο ποτε και φτιαξαν μια αγαπημενη οικογενεια.
gia_pep
26-01-2007, 06:21 PM
Εμενα ακομα δεν μου εχει τυχει αλλα εχει τυχει σε δικους μου ανθρωπους και το αποτελεσμα ηταν η σχεση να ειναι καλυτερη απο ποτε και φτιαξαν μια αγαπημενη οικογενεια.
Και μπράβο τους!:bigsmile:
Είπα ότι συμβαίνει κι αυτό και μάλιστα καλά κάνουν.
Δεν είπα το αντίθετο.
Εμένα απλώς αυτό δε μου κάνει.
Προσωπικά μιλάω πάντα.Όσοι το κάνουν, μαγκιά τους!Perfect
Εγώ δε θα πάρω...
skorpion
26-01-2007, 08:39 PM
Ψαχνοντας κατι στο google βρηκα ενα διηγημα που με συγκινησε και που ταιριαζει με το θεμα αυτο. Οποιος εχει ορεξη να το διαβασει ας παει στο http://diigima.blogspot.com/ (δεν ειναι διαφημιση) Εγω συγκινηθηκα παντως. Οποιος το διαβασει ας μου πει την γνωμη του μια που εχει σχεση με το θεμα (μιλαει για χωρισμο και τη λαχταρα επανασυνδεσης και των δυο ατομων που χωρισαν)
kassy
28-01-2007, 04:52 AM
Το άρθρο αυτό για μένα ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί πριν μία εβδομάδα χώρισα. Εκείνος ήταν που ζήτησε να χωρίσουμε γιατί ένιωθε ότι δεν αισθανόταν τίποτα πλέον, σε αντίθεση με μένα που ήμουν πολύ ερωτευμένη. Τώρα με πλημμυρίζουν όλα αυτά τα συναισθήματα που αναφέρονται στο άρθρο, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι η ζωή συνεχίζεται και ότι πρέπει να ανακαλύψω ακόμα περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μου και να προχωρήσω μπροστά, γιατί δεν υπάρχει γυρισμός σε καταστάσεις που δεν μπορούν να προχωρήσουν και βαλτώνουν. Όσο γι' αυτόν πρέπει να τον αφήσω να φύγει από το μυαλό μου και από τη ζωή μου. Εξάλλου όταν αγαπάς κάποιον αληθινά δεν τον πιέζεις να μείνει. Απλά τον αφήνεις ελεύθερο να βρει το δρόμο του και εσύ τον δικό σου.
Τον ευχαριστώ που μου έδωσε να καταλάβω ότι αυτή η σχέση δεν θα είχε μέλλον και ότι έτσι και αλλιώς κάποτε θα καταλήγαμε στον χωρισμό. Μόνο που αν περνουσε περισσότερος χρόνος, ίσως θα καταλήγαμε σε αμοιβαίο μίσος και αδιαφορία.
gia_pep
28-01-2007, 06:25 PM
Το άρθρο αυτό για μένα ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί πριν μία εβδομάδα χώρισα. Εκείνος ήταν που ζήτησε να χωρίσουμε γιατί ένιωθε ότι δεν αισθανόταν τίποτα πλέον, σε αντίθεση με μένα που ήμουν πολύ ερωτευμένη. Τώρα με πλημμυρίζουν όλα αυτά τα συναισθήματα που αναφέρονται στο άρθρο, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι η ζωή συνεχίζεται και ότι πρέπει να ανακαλύψω ακόμα περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μου και να προχωρήσω μπροστά, γιατί δεν υπάρχει γυρισμός σε καταστάσεις που δεν μπορούν να προχωρήσουν και βαλτώνουν. Όσο γι' αυτόν πρέπει να τον αφήσω να φύγει από το μυαλό μου και από τη ζωή μου. Εξάλλου όταν αγαπάς κάποιον αληθινά δεν τον πιέζεις να μείνει. Απλά τον αφήνεις ελεύθερο να βρει το δρόμο του και εσύ τον δικό σου.
Τον ευχαριστώ που μου έδωσε να καταλάβω ότι αυτή η σχέση δεν θα είχε μέλλον και ότι έτσι και αλλιώς κάποτε θα καταλήγαμε στον χωρισμό. Μόνο που αν περνουσε περισσότερος χρόνος, ίσως θα καταλήγαμε σε αμοιβαίο μίσος και αδιαφορία.
kassy hold on!
όταν αγαπάς κάποιον το αφήνεις ελεύθερο αν δεν γυρίσει δεν ήταν ποτέ δικό σου αυτό μου το είχε πει μια φίλη μου όταν είμουν σε μια παρόμια θέση
kleonis
29-01-2007, 12:13 AM
Πολύ ωραίο το άρθρο...
Εγώ εχω 3 χρόνια σχέσης με κάποιο παιδι και κατα διαστήματα "Χωρίζουμε" γιατί αυτός κυρίως δε νιώθει άνετα με την δέσμευση της σχέσης μας, επειδή όσο την αφήνουμε ελεύθερη πηγαίνει προς την επισημοποίηση και ακόμη δεν είμαστε έτοιμη, ούτε γω, ούτε και αυτός!
Να διευκρινίσω κάτι..όταν λέμε "χωρίζουμε" εννοούμε στα λόγια, για ουσιαστικά δεν...μιλάμε συνέχεια και βγαίνουμε (όχι βέβαια τόσο συχνά όσο όταν είμαστε και τυπικά μαζί, για να πάρουμε το χρόνο μας)..και αφολυ πάρουμε το χρόνο μας, που ποτέ δεν παιρνάμε ουσιαστικά χώρια, είμαστε και πάλι μαζί....ΤΥΠΙΚΑ!
Βασικά αυτό το ΤΥΠΙΚΑ το σιχάθηκα! Βλέπω ότι με αυτόν τον άνθρωπο δεν αντέχουμε πάνω από μέρα χωρίς να μιλήσουμε! προσπαθήσαμε και οι δυο πάνω σρην απελπισία μας να κάνουμε σχέσεις με άλλους, στα πρώτα ραντεβού μέναμε! 'Ολοι λένε πως αυτό που έχουμε είναι αρρωστημένο, είναι? Εγώ ξέρω ότι σχεδόν (το βάζω για να μην φανώ υπερβολική) πάντα είμαστε ευτυχισμένοι...έχω προβληματιστεί..είναι το κάρμα μου ή απλά αδυναμία?
stabie
30-01-2007, 05:03 PM
όταν αγαπάς κάποιον το αφήνεις ελεύθερο αν δεν γυρίσει δεν ήταν ποτέ δικό σου αυτό μου το είχε πει μια φίλη μου όταν είμουν σε μια παρόμια θέση
ναι δυστυχώς ισχύει...
τουλάχιστον έτσι σταματάς να ελπίζεις...αν ποτέ σταματά κανείς...
όταν όμως ακούς το περίφημο "είμαστ φίλοι" τι κάνεις; μετανιώνεις, θυμάσαι και αν θέλεις πια...προχωράς...αν...
starfish
31-01-2007, 10:46 AM
ναι δυστυχώς ισχύει...
τουλάχιστον έτσι σταματάς να ελπίζεις...αν ποτέ σταματά κανείς...
όταν όμως ακούς το περίφημο "είμαστ φίλοι" τι κάνεις; μετανιώνεις, θυμάσαι και αν θέλεις πια...προχωράς...αν...
Εκει μαλλον θα πρεπει να εχει κανεις το θαρρος [απεναντι στον εαυτο του κυριως] να αρνηθει. Εκτος κι αν κρινει, πως ειναι ικανος να ανταπεξελθει!
Απ οτι εχω παρατηρησει, αυτοι που μιλανε για φιλια μετα απο εναν χωρισμο, ή νιωθουν ενοχοι, η φροντιζουν την "υστεροφημια" τους, ή και τα δυο.
panther
31-01-2007, 11:08 AM
Εκει μαλλον θα πρεπει να εχει κανεις το θαρρος [απεναντι στον εαυτο του κυριως] να αρνηθει. Εκτος κι αν κρινει, πως ειναι ικανος να ανταπεξελθει!
Απ οτι εχω παρατηρησει, αυτοι που μιλανε για φιλια μετα απο εναν χωρισμο, ή νιωθουν ενοχοι, η φροντιζουν την "υστεροφημια" τους, ή και τα δυο.
Ή δεν έχουν τα κότσια να πουν στον άλλον τι πραγματικά συμβαίνει, και από το φόβο τους μιλάνε για φιλία, σκεπτόμενοι ότι ο άλλος δεν θα το πάρει τόσο βαριά!
kiaRRa
31-01-2007, 11:38 AM
Και τελικά με την ατάκα "μονο φίλοι" ποιον εξαπατούν, αν όχι πρωτίστως τον εαυτό τους? Για να θέλουν να έχουν επικοινωνία με τον πρώην σύντροφο τους, δεν τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του, αφού διαρκώς θα του παρουσιάζονται σαν φίλοι. ¶ρα μάλλον τον επιβαρύνουν για να απομακρύνουν τις όποιες δήθεν τύψεις μπορεί να έχουν.
¶λλο πράγμα να έχουν απομείνει "εκκρεμότητες" μεταξύ του πρώην ζευγαριού, και άλλο το να μην προχωράμε σε νέο κεφάλαιο μέσα από τα όποια παθήματα-μαθήματα πήραμε.:sad:
panther
31-01-2007, 11:44 AM
Και τελικά με την ατάκα "μονο φίλοι" ποιον εξαπατούν, αν όχι πρωτίστως τον εαυτό τους? Για να θέλουν να έχουν επικοινωνία με τον πρώην σύντροφο τους, δεν τον αφήνουν να προχωρήσει στη ζωή του, αφού διαρκώς θα του παρουσιάζονται σαν φίλοι. ¶ρα μάλλον τον επιβαρύνουν για να απομακρύνουν τις όποιες δήθεν τύψεις μπορεί να έχουν.
¶λλο πράγμα να έχουν απομείνει "εκκρεμότητες" μεταξύ του πρώην ζευγαριού, και άλλο το να μην προχωράμε σε νέο κεφάλαιο μέσα από τα όποια παθήματα-μαθήματα πήραμε.:sad:
Σε αυτό δεν φταίνε μόνο εκείνοι που παρουσιάζονται ως φίλοι, αλλά και εκείνοι που τους αφήνουν να παρεμβαίνουν στην ζωή τους!
Γιατί εάν δεν μπορούσε, δεν θα το έκανε;)
kiaRRa
31-01-2007, 11:49 AM
Σε αυτό δεν φταίνε μόνο εκείνοι που παρουσιάζονται ως φίλοι, αλλά και εκείνοι που τους αφήνουν να παρεμβαίνουν στην ζωή τους!
Γιατί εάν δεν μπορούσε, δεν θα το έκανε;)
Νομίζω πως την ατάκα αυτή κατα κύριο λόγο χρησιμοποιεί όποιος φεύγει πρώτος από μια σχέση. Σε αυτή την περίπτωση ο σύντροφος του/της είναι σε κάπως πιο ευάλωτη θέση και βλέποντας ένα μέρος της ζωής του να κλείνει δεν σκέφτεται τις όποιες συνέπεις της στάσης του.
panther
31-01-2007, 11:54 AM
Νομίζω πως την ατάκα αυτή κατα κύριο λόγο χρησιμοποιεί όποιος φεύγει πρώτος από μια σχέση. Σε αυτή την περίπτωση ο σύντροφος του/της είναι σε κάπως πιο ευάλωτη θέση και βλέποντας ένα μέρος της ζωής του να κλείνει δεν σκέφτεται τις όποιες συνέπεις της στάσης του.
Συμφωνώ γιατί είμαι παθούσα, και απλά έβαλα μυαλό. Και συνεχίζω λέγοντας ότι αυτός που μένει πίσω θα πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του. Τώρα το πόσο εύκολο είναι αυτό, εξαρτάται από το χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.
kiaRRa
31-01-2007, 11:58 AM
Και ποιος δεν είναι παθών σε τέτοιες εμπειρίες. Προσωπικά, στην αρχή δεν κατάλαβα καν απο πού μου ήρθε, άρα το "μονο φίλοι" δεν μου πολυξένισε. Κατόπιν έβαλα την λογική μπροστά και αντιπρότεινα "το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία".:love:
Αλλά όταν ο άλλος αγαπά τον σύντροφο του, του είναι πιο επώδυνο να σκεφτεί λογικά και να καταλάβει πως δεν έχει νόημα η περαιτέρω επαφή τους. ¶σε που δεν τολμά καν να σκεφτεί πως οι ελπίδες του για επανασύνδεση μπορεί να είναι φρούδες και αυτός απλά αιθεροβάμων.
panther
31-01-2007, 12:04 PM
Και ποιος δεν είναι παθών σε τέτοιες εμπειρίες. Προσωπικά, στην αρχή δεν κατάλαβα καν απο πού μου ήρθε, άρα το "μονο φίλοι" δεν μου πολυξένισε. Κατόπιν έβαλα την λογική μπροστά και αντιπρότεινα "το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία".:love:
Αλλά όταν ο άλλος αγαπά τον σύντροφο του, του είναι πιο επώδυνο να σκεφτεί λογικά και να καταλάβει πως δεν έχει νόημα η περαιτέρω επαφή τους. ¶σε που δεν τολμά καν να σκεφτεί πως οι ελπίδες του για επανασύνδεση μπορεί να είναι φρούδες και αυτός απλά αιθεροβάμων.
Σύμφωνοι. Μιλάς σωστά. Για αυτό λέμε ότι εάν αγαπάς κάτι/κάποιον άστο ελεύθερο, εάν ξαναγυρίσει (σε λογικό διάστημα 1-2 εβδομάδες) είναι δικό σου, αλλιώς προχωράμε σε νέες καταστάσεις.
stabie
31-01-2007, 04:00 PM
συνήθως θέλει χρόνο...
προσωπικα δεν πιστευω πως θα το ξεπεράσω ποτε...ακόμα κι αν προχωρήσω...αν βρω την όρεξη...θα το έχω στο νου μου και θα αμύνομαι υπερβολικά ίσως...
αχχχχ άσχημα πραγματα...
όταν κάποιν τον έχεις αγαπήσει δεν το δέχεσε με τοίποτα το φίλοι αν και το έχω κάνει το μετάνιωσα και εκεί έβαλα μυαλό:sad2: δεν το ξανακάνω
viki65
03-02-2007, 04:20 PM
Να σας κάνω κι εγώ μια ερώτηση κρίσεως;Οταν δυο έφηβοι γνώριζουν για πρώτη φορά τον έρωτα ο ένας στα ματια και στη καρδιά του αλλου ειναι μαζί 3 χρόνια νοιώθουν τα ιδιά δυνατά συναισθήματα και χωριζουν για λόγους ανωριμοτητος του αγοριου να καταλαβει τι νοιώθει και το οποιο αφου περασαν 25 χρόνια εποικοινωνεί τηλεφωνικά με τη κοπελα και διαπιστώνουν οτι και οι δυο εχουν συντηρήσει τα ιδια κι ισως πιο δυνατα συναισθήματα μονο που και οι δύο έχουν οικογένειες ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; Παρακαλώ τις απόψεις σας...
*Astropeleki*
03-02-2007, 04:42 PM
Να σας κάνω κι εγώ μια ερώτηση κρίσεως;Οταν δυο έφηβοι γνώριζουν για πρώτη φορά τον έρωτα ο ένας στα ματια και στη καρδιά του αλλου ειναι μαζί 3 χρόνια νοιώθουν τα ιδιά δυνατά συναισθήματα και χωριζουν για λόγους ανωριμοτητος του αγοριου να καταλαβει τι νοιώθει και το οποιο αφου περασαν 25 χρόνια εποικοινωνεί τηλεφωνικά με τη κοπελα και διαπιστώνουν οτι και οι δυο εχουν συντηρήσει τα ιδια κι ισως πιο δυνατα συναισθήματα μονο που και οι δύο έχουν οικογένειες ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; Παρακαλώ τις απόψεις σας...
Προσωπικά νομίζω πως σε κάτι τέτοιο θα λάμβανα πολύ σοβαρά υπόψιν μου αν, με την οικογένεια που θα είχα δημιουργήσει πλέον, είμαι ευτυχισμένη.
stabie
04-02-2007, 10:11 AM
νομίζω πως εκεί πια πρέπει να δράσει κάποιος μόνο με βάση τη ΛΟΓΙΚΗ...
εδώ δεν χωρούν συναισθηματισμοί....όσο κι αν πονάει αυτο!
ισώς γιάτι δεν βρήκαν αυτο που ήθελατε στους συντροφους σους
μα μην ξεχνας πόσο αλλάζει ο ανθρωπος με το πέρασμα του χρόνου τις εμπιρίες
καλύτερα μια γλυκια ανάμνηση παρά μια πικρή συνέχεια γιατι τώρα δεν είστε μόνοι είναι καιάλλοι που θα αλλάξη η ζωή τους
guapa
23-02-2007, 08:48 PM
Πραγματικα με εντυπωσιασε το αρθρο...:bigsmile:
Η αληθεια ειναι οτι πριν αρκετους μηνες εζησα ενα πολυ δυσκολο χωρισμο!Αναγκαστικο θα ελεγα...Πλεον δεν ξερω αν θα βρω κπ που θα πληρει τις ιδιες προυποθεσεις!Αρκετες φορες αγανακτω με τον εαυτο μου,μετανιωνω...κλαιω!Γενικ υπαρχουν φορες που περναω πολυ δυσκολα!Ενας παραγοντας που με οδηγει σε τετοιου ειδους συμπεριφορες ειναι η μοναξια...Μισω να νιωθω μονη μου!Ισως βεβαια αυτο που εχω αναγκη αυτον τον καιρο να μην ειναι αυτος ο ιδιος αλλα κπ αλλος που ισως να ενδιαφερεται περισσοτερο για μενα...
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ στο οτι χρειαζεται να αφιερωνουμε χρονο στον εαυτο μας,στο να ενδοσκοπουμε,στο να ανακαλυπτουμε τις πραγματικες αναγκες μας και κυριως στο να βαζουμε στοχους....γιατι ετσι πετυχαινουμε το ακατορθωτο,που κατα τη γνωμη μου ειναι η ΖΩΝΤΑΝΙΑ στη ζωη μας....!!!!!ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ...:noworry:
Alien1
24-02-2007, 05:16 PM
Και τελικά με την ατάκα "μονο φίλοι" ποιον εξαπατούν, αν όχι πρωτίστως τον εαυτό τους?
Πραγματι την βρισκω αθλια ατακα και τα ατομα που την χρησιμοποιουν ιδιαιτερα ψευτικα
Την θεωρω ως βλακωδεις δικαιολογια οταν δεν γουσταρεις αρκετα καποιον\καποια και θες να τον\την << ξεφορτωθεις >> υποτιθεται με ευγενικο τροπο ασχετα με το τι αισθανεσαι
Προτιμω τα ατομα να ειναι ειλικρινης στις ατακες του οπως "δεν μου αρεσεις ρε κυριε\κυρια" οποτε ανταποδιδεις αναλογος και παιρνεις και εσυ το δρομο σου και χ*στηκες....παρα μια τετοια φθηνη δικαιολογια του τυπου """ μονο φιλοι"""
Δεν ξερω πως αντιμετωπιζεται καποιοι\ες τα πραγματα στην ζωη σας αλλα προσωπικα για μενα φιλιες με το συγκεκριμενο ατομο που θα εριχνε μια τετοια ατακα δεν προκειται να υπαρξουν....
Ειμαι του ολα η τιποτα...καθαρα σκορπιος σε οτι αφορα τετοιες αποφασεις και μου αρεσει :love:
Alien1
24-02-2007, 05:47 PM
Να σας κάνω κι εγώ μια ερώτηση κρίσεως;Οταν δυο έφηβοι γνώριζουν για πρώτη φορά τον έρωτα ο ένας στα ματια και στη καρδιά του αλλου ειναι μαζί 3 χρόνια νοιώθουν τα ιδιά δυνατά συναισθήματα και χωριζουν για λόγους ανωριμοτητος του αγοριου να καταλαβει τι νοιώθει και το οποιο αφου περασαν 25 χρόνια εποικοινωνεί τηλεφωνικά με τη κοπελα και διαπιστώνουν οτι και οι δυο εχουν συντηρήσει τα ιδια κι ισως πιο δυνατα συναισθήματα μονο που και οι δύο έχουν οικογένειες ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; Παρακαλώ τις απόψεις σας...
Εφοσον η κυρια ειναι "η ωριμη" της υποθεσης και εφοσον αποφασισε να προχωρησει τη ζωη της με αλλον δεν θα ξαναγυρισει πισω στο εφηβικο της παθος.
Τωρα αμα του θυμηθηκε του παλιου οτι μετα απο 25 χρονια νιωθει ξαφνικα ερωτευμενος με την παλια του εεε αυτο ειναι καθαρα δικο του προβλημα
Πιστευω οτι εφοσον ενας "ωριμος" ανθρωπος ειναι ηδη σε προχωρημενη σχεση με καποιον αλλον πρεπει να προχωρα μπροστα και οχι να ξαναγυριζει πισω στα παλια παθοι...εκτος και αν βεβαια εισαι χωρισμενος\η και γενικοτερα ελευθερος\η
Παρεπιπτοντος μεσα απο αυτο το παραδειγμα που εδωσες για τον εαυτο σου μιλας ???
Να σας κάνω κι εγώ μια ερώτηση κρίσεως;Οταν δυο έφηβοι γνώριζουν για πρώτη φορά τον έρωτα ο ένας στα ματια και στη καρδιά του αλλου ειναι μαζί 3 χρόνια νοιώθουν τα ιδιά δυνατά συναισθήματα και χωριζουν για λόγους ανωριμοτητος του αγοριου να καταλαβει τι νοιώθει και το οποιο αφου περασαν 25 χρόνια εποικοινωνεί τηλεφωνικά με τη κοπελα και διαπιστώνουν οτι και οι δυο εχουν συντηρήσει τα ιδια κι ισως πιο δυνατα συναισθήματα μονο που και οι δύο έχουν οικογένειες ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; Παρακαλώ τις απόψεις σας...
ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
1.ΤΟ ΖΕΙΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΙΜΗΜΑ (ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΚΡΙΒΑ ΑΥΤΑ) Ή
2.ΒΑΖΕΙΣ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕΙΣ.ΚΡΑΤΑΣ ΑΠΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΩΣ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ.
GORDANA
26-02-2007, 10:43 AM
Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα!!!
Δύσκολα μπορούν δυο άνθρωποι που είχαν ερωτική σχέση να παραμείνουν φίλοι μετά το χωρισμό τους. Συνήθως αυτό το προτείνει εκείνος που φεύγει πρώτος από τη σχέση γιατί είναι εκείνος που έχει πάρει τις αποφάσεις, εκείνος που έχει διαχειριστεί μέσα του το συναισθηματικό κομμάτι και μπορεί άνετα να προχωρήσει στη ζωή του, πολύ συχνά μάλιστα, έχει ήδη μπεί σε καινούργια σχέση. Γι αυτόν που βρίσκεται προ απροόπτου, που τρώει την κεραμίδα στο κεφάλι, που ακόμη φαντασιωτικά έστω, ζει τη σχέση του, η φράση αυτή είναι το τελειωτικό χτύπημα. Δηλαδή, τί του λέει ο άλλος? να μείνουν φίλοι? να μπορεί άνετα να του μιλάει π.χ. για την καινούργια του σχέση?!! όταν ακόμη σου αρέσει ο άλλος ερωτικά, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Μόνο σε μία περίπτωση, από τις πολλές σχέσεις που είχα ως τώρα, είχα κάποια επαφή με το άλλο άτομο κι αυτό έγινε περίπου δύο χρόνια αφού είχαμε χωρίσει, όταν με πήρε τηλέφωνο να μάθει νέα μου, βγήκαμε, μου είπε ότι του πήρε πολύ χρόνο να με ξεπεράσει (σημ. εγώ τον είχα χωρίσει)και κρατήσαμε από τότε κάποια τηλεφωνική επαφή σε καθαρά ανθρώπινο επίπεδο, δεν γίναμε ξαφνικά φιλαράκια, απλά ανταλλάσσαμε νέα, ώσπου κι αυτό κάποια στιγμή ξεθώριασε.
Η φράση πάντως που εγώ δεν αντέχω σε έναν χωρισμό είναι: "να προσέχεις τον εαυτό σου!" αυτή με πεθαίνει. Την ώρα δηλαδή που ο άλλος δεν ενδιαφέρεται για το αν είσαι σε θέση να ξεκόψεις μαζί του, δεν σου αφήνει περιθώριο να συζητήσεις, να βρείτε μαζί τί έφταιξε, να τον διεκδικήσεις με κάποιο τρόπο (στην περίπτωση που ο χωρισμός είναι ξαφνικός, επειδή ο άλλος έκανε μια άλλη σχέση ή απλά βαρέθηκε, του πέρασε κ.λ.π.) αυτό το πρόσεχε τον εαυτό σου, εμένα προσωπικά μου ΄φαίνεται ... ψέμα και ειρωνία. Μια προσπάθεια του άλλου να δείχνει και να είναι ο δυνατός ακόμη και στο τέλος, κι εσύ υποβιβασμένος στο ρόλο του θύματος που πρέπει να υπομένει, να μαζέψει τα κομμάτια του, την αξιοπρέπειά του και να προχωρήσει. Ε, όχι, αν θα προσέχω τον εαυτό μου από κεί και πέρα είναι δικό μου θέμα και δεν πρέπει πλέον να τον αφορά!!
Πρόσφατα βίωσα έναν χωρισμό δύο καλών μου φίλων, που μετά από 11 χρόνια συμβίωση, αυτός έκανε μια άλλη σχέση και χωρίσανε. Πραγματικά με πόνεσε πολύ, μερικές φορές νιώθω σαν να ήμουν το παιδί τους και δεν ξέρω με ποιον να... "πάω". Μου έχει στοιχίσει πολύ, γιατί τους αγαπώ πολύ και τους δυό και για την κοπέλα ειδικά είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Παρόλο που είχε δείγματα κατά καιρούς ότι η σχέση δεν πήγαινε καλά, υπήρχαν προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ τους, ωστόσο δυσκολεύεται να το δεχτεί γιατί η δύναμη της συνήθειας είναι πολύ μεγάλη. Ξαφνικά εξιδανικεύει το παρελθόν, τη μικρή γλυκειά καθημερινότητα μαζί του που την είχε θεωρήσει δεδομένη κι ακόμη και τα αρνητικά της ΄φαίνονται εκ των υστέρων ωραία. Θα της πάρει χρόνο και προσπάθεια αλλά θα τα καταφέρει. Γιατί στο τέλος, όλοι τα καταφέρνουμε, απλά τον τρόπο είναι που επιλέγουμε ο καθένας να ξεπεράσει το χωρισμό. Αλλος με πόνο, κλάμα, ξύνοντας τις πληγές του, άλλος με όπλο τη λογική, άλλος με το να χάνει την εμπιστοσύνη του στις σχέσεις και δημιουργώντας πια μόνο εφήμερες καταστάσεις, άλλος βουλιάζοντας στην κατάθλιψη, το ποτό ή τα χάπια αλλά στο τέλος όλοι το παίρνουμε απόφαση και συνεχίζουμε. Και μετά από καιρό, λιγότερο ή περισσότερο, όταν "γυρίζουμε" νοερά σε κείνη την κατάσταση, χαμογελάμε και αναγνωρίζουμε πως όλο αυτό μας οδήγησε να γίνουμε ένας άλλος άνθρωπος, μας γέμισε εμπειρία, γνώση και ευτυχώς δεν μας πονάει πια. Στην ανθρώπινη ζωή ο πόνος μπορεί να γίνει εξαγνιστικός και να μας ωριμάσει. Αρκεί να ξέρουμε όταν τον βιώνουμε πως είναι κι αυτό ένα στάδιο, πως τίποτε δεν πρέπει να μένει ίδιο. Να θυμόμαστε κάτι που κεντούσαν παλιά οι γυναίκες και το κρεμούσαν στον τοίχο μαζί με την "Καλημέρα" : "..Κι αυτό θα περάσει!"
SKYLOROCK
26-02-2007, 09:09 PM
Η φράση πάντως που εγώ δεν αντέχω σε έναν χωρισμό είναι: "να προσέχεις τον εαυτό σου!" αυτή με πεθαίνει.
Γιατί το "πιστεύω σου αξίζει κάτι καλύτερο" πού το πας;;;:toung:
Marina 7771
26-02-2007, 10:01 PM
Γιατί τα βλέπετε μονόπλευρα τα πράγματα βρε κορίτσια?:unsure: Εγώ όταν λέω "να προσέχεις τον εαυτό σου", το εννοώ δεν το λέω ούτε ψεύτικα ούτε ειρωνικά. Κάποιοι άνθρωποι όταν χωρίζουν δεν κάνουν ταυτόχρονα και λοβοτομή. Εξακολουθούν να ενδιαφέροντε για το πρώην ταίρι τους, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν πριν. Πού είναι το κακό?:huh:
SKYLOROCK
26-02-2007, 10:07 PM
Γιατί τα βλέπετε μονόπλευρα τα πράγματα βρε κορίτσια?:unsure: Εγώ όταν λέω "να προσέχεις τον εαυτό σου", το εννοώ δεν το λέω ούτε ψεύτικα ούτε ειρωνικά. Κάποιοι άνθρωποι όταν χωρίζουν δεν κάνουν ταυτόχρονα και λοβοτομή. Εξακολουθούν να ενδιαφέροντε για το πρώην ταίρι τους, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν πριν. Πού είναι το κακό?:huh:
Κοίτα το "να προσέχεις" δεν το βρίσκω τόσο κακό σε σχέση με το "σου αξίζει κάτι καλύτερο" αλλά όπως και να έχει όταν η απόφαση του χωρισμού είναι δική σου στον άλλον δε χτυπάει και τόσο καλά αυτό που ακούει..Σκέψου ότι εκείνη την ώρα τρώει κι αυτός το "πακετάκι" του :unsure:
Marina 7771
26-02-2007, 10:14 PM
Κοίτα το "να προσέχεις" δεν το βρίσκω τόσο κακό σε σχέση με το "σου αξίζει κάτι καλύτερο" αλλά όπως και να έχει όταν η απόφαση του χωρισμού είναι δική σου στον άλλον δε χτυπάει και τόσο καλά αυτό που ακούει..Σκέψου ότι εκείνη την ώρα τρώει κι αυτός το "πακετάκι" του :unsure:
Σύμφωνοι. Δεν μπορώ όμως να πιστέψω ότι σε κάποιους έχει τύχει μόνο να τους χωρίζουν και ποτέ να μην έχουν πάρει αυτοί μια ανάλογη απόφαση.
Απλά σκέφτεσαι τί δεν θέλεις να σου κάνουν σ' έναν χωρισμό και δεν κάνεις και συ το ίδιο όταν βρεθείς στην θέση η απόφαση να είναι δική σου.
Δεν μπορείς όμως και να μην χωρίζεις ενώ το θες, με μόνο κριτήριο τα συναισθήματα του άλλου. Και φυσικό είναι να προσπαθείς να είσαι φιλικός. Τώρα αν ο άλλος δεν το δέχεται, τότε εντάξει σέβεσαι την επιθυμία του.
Προσωπική άποψη πάντα, δεν λέω ότι σώνει και καλά πρέπει να υιοθετηθεί απ' όλους.;)
SKYLOROCK
26-02-2007, 10:18 PM
Σύμφωνοι. Δεν μπορώ όμως να πιστέψω ότι σε κάποιους έχει τύχει μόνο να τους χωρίζουν και ποτέ να μην έχουν πάρει αυτοί μια ανάλογη απόφαση.
Απλά σκέφτεσαι τί δεν θέλεις να σου κάνουν σ' έναν χωρισμό και δεν κάνεις και συ το ίδιο όταν βρεθείς στην θέση η απόφαση να είναι δική σου.
Δεν μπορείς όμως και να μην χωρίζεις ενώ το θες, με μόνο κριτήριο τα συναισθήματα του άλλου. Και φυσικό είναι να προσπαθείς να είσαι φιλικός. Τώρα αν ο άλλος δεν το δέχεται, τότε εντάξει σέβεσαι την επιθυμία του.
Προσωπική άποψη πάντα, δεν λέω ότι σώνει και καλά πρέπει να υιοθετηθεί απ' όλους.;)
Σίγουρα απλά όταν παίρνω εγώ την απόφαση να χωρίσω προσπαθώ μεν να είμαι φιλική αλλά αποφεύγω τυποποιημένες φράσεις που ίσως κάνουν τον άλλον να νιώσει άσχημα..Δε λέω ότι ο άλλος που το λέει δεν το εννοεί αλλά προσωπικά μου ακούγεται "κάπως"... :love:
kleonis
05-03-2007, 09:21 PM
Εγώ εχω 3 χρόνια σχέσης με κάποιο παιδι και κατα διαστήματα "Χωρίζουμε" γιατί αυτός κυρίως δε νιώθει άνετα με την δέσμευση της σχέσης μας, επειδή όσο την αφήνουμε ελεύθερη πηγαίνει προς την επισημοποίηση και ακόμη δεν είμαστε έτοιμη, ούτε γω, ούτε και αυτός!
Να διευκρινίσω κάτι..όταν λέμε "χωρίζουμε" εννοούμε στα λόγια, για ουσιαστικά δεν...μιλάμε συνέχεια και βγαίνουμε (όχι βέβαια τόσο συχνά όσο όταν είμαστε και τυπικά μαζί, για να πάρουμε το χρόνο μας)..και αφολυ πάρουμε το χρόνο μας, που ποτέ δεν παιρνάμε ουσιαστικά χώρια, είμαστε και πάλι μαζί....ΤΥΠΙΚΑ!
Βασικά αυτό το ΤΥΠΙΚΑ το σιχάθηκα! Βλέπω ότι με αυτόν τον άνθρωπο δεν αντέχουμε πάνω από μέρα χωρίς να μιλήσουμε! προσπαθήσαμε και οι δυο πάνω σρην απελπισία μας να κάνουμε σχέσεις με άλλους, στα πρώτα ραντεβού μέναμε! 'Ολοι λένε πως αυτό που έχουμε είναι αρρωστημένο, είναι? Εγώ ξέρω ότι σχεδόν (το βάζω για να μην φανώ υπερβολική) πάντα είμαστε ευτυχισμένοι...έχω προβληματιστεί..είναι το κάρμα μου ή απλά αδυναμία?
Μπορείτε να μου πείτε την αποψήσας πάνω σε αυτό σας παρακαλώ?
Το Σάββατο ξεκίνησε μία νέα σχέση αυτός και εγώ βγαίνω με άλλον αλλά τον σκέφτομαι και μιλάμε, αν όχι τόσο πολύ, όπως είναι λογικό την ψιλοκόψαμε! Λέει προσπαθεί να με ξεπεράσει! (το γιατί δεν καταλαβαίνω βασικά!)
dora27
05-03-2007, 11:45 PM
Πολύ ωραίο και ρεαλιστικό άρθρο.. Έτσι πιστευα κι εγω μέχρι πριν από ενάμισυ μήνα.. τώρα όμως βιώνω τον "μικρό θάνατο" και δεν ξέρω πια τι να πιστέψω..
Το μόνο που μπορώ να πω πλέον με βεβαιότητα είναι πως όταν λες πως αγαπάς κάτι δεν πρέπει να του κλείνεις τον οποιοδήποτε δρόμο θελήσει να ακολουθήσει..Κοινώς το αφήνεις ελεύθερο.. αν γυρίσει πίσω τότε μπορείς να πεις με 50% πάντα σιγουριά ότι μπορεί και να σε αγαπά.. (έχε όμως πάντα το νου σου μήπως γύρισε γιατί δεν βρήκε κάτι καλύτερο..) ;-)
SKYLOROCK
06-03-2007, 01:39 PM
Μπορείτε να μου πείτε την αποψήσας πάνω σε αυτό σας παρακαλώ?
Το Σάββατο ξεκίνησε μία νέα σχέση αυτός και εγώ βγαίνω με άλλον αλλά τον σκέφτομαι και μιλάμε, αν όχι τόσο πολύ, όπως είναι λογικό την ψιλοκόψαμε! Λέει προσπαθεί να με ξεπεράσει! (το γιατί δεν καταλαβαίνω βασικά!)
Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είστε μαζί...Από τα λεγόμενα σου καταλαβαίνω ότι τον θες και σε θέλει...¶ρα το δύσκολο πού είναι;;;Δεν ξέρω...Μπερδεύτηκα :wacko:
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι μόνο εσείς οι δύο μπορείτε να το λύσετε αυτό που συμβαίνει μεταξύ σας!!!
kleonis
28-03-2007, 08:32 PM
Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είστε μαζί...Από τα λεγόμενα σου καταλαβαίνω ότι τον θες και σε θέλει...¶ρα το δύσκολο πού είναι;;;Δεν ξέρω...Μπερδεύτηκα :wacko:
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι μόνο εσείς οι δύο μπορείτε να το λύσετε αυτό που συμβαίνει μεταξύ σας!!!
Απ' ό,τι μου χει πει φοβάται την δέσμευση... Νιώθει ότι αυτή η σχέση τον δεσμεύει πολύ...και γω τι νιωθα αυτό στις αρχές, αλλά το ξεπέρασα με το καιρό!
Ευχαριστώ πολύ και για την απάντηση σου
didimos
28-03-2007, 11:07 PM
καλησπέρα κι από μένα, άλλη μια πληγωμένη καρδια!:sad:
πολύ όμορφο το αρχικό κείμενο, αλλά να θέσω μια ερώτηση:
Σίγουρα υπάρχει κάτι καλύτερο, αλλά τι συμβαίνει όταν αυτό το τέλειο (με μερικά μειονεκτήματα σαφώς) εμφανίζεται στη ζωή σου στα 35 σου για 1η φορά; Δηλαδή το καλύτερο πότε θα έρθει; μετά από 35 χρόνια πάλι;
Πριν 1,5 χρόνο γνωρίστηκα με έναν 10 χρόνια μικρότερό μου! ( μη με λιθοβολειτε!!) Εγώ χωρισμένη με 2 παιδιά, πολύ επιφυλακτική στην αρχή, μετά όμως χαλάρωσα και έζησα μαζί του ό,τι δεν εζησα με κανέναν άλλον μέχρι τα 35 μου. Ο απόλυτος έρωτας, η τέλεια αγάπη και από τις 2 πλεύρες. Υποσχέσεις που δώσαμε ο ένας στον αλλον και τις εννόύσαμε (τουλάχιστον εγώ). Ήθελε δέσμευση και παιδιά. Παρόλο που δεν το είχα σχεδιάσει ήμουν διατεθειμένη να του κάνω όσα παιδιά ήθελε. Τόσο τον αγάπησα!
Και ξαφνικά πριν 1,5 μήνα με χώρισε:sad2: Μη με ρωτάτε γιατί! Τον γέμιζα ανασφάλειες λέει! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βρήκε και αμέσως αντικαταστάτρια. Κρατάει ακόμα επαφές μαζί μου, αλλά εγώ του το ξέκοψα (όσο κι αν πονάει) και του είπα να πάρει τις αποφάσεις του! Όχι ότι ελπίζω να τις πάρει, αλλά δεν αντέχω να τον μοιράζομαι!
Και ρωτάω εγώ τώρα: πως ξεχνάς έτσι εύκολα έναν τέτοιο έρωτα, που μπορεί να τον συναντάς και 1 φορά μόνο στη ζωή σου? (δεν ειμαι πιτσιρικα και μπορώ να ξεχωρίσω την αληθινή αγάπη από τον ενθουσιασμό)!
ΠΩΣ??????:cry:
Τι να κάνω που πολύ βαθειά μέσα μου ελπίζω ότι θα γυρίσει, κι αν δεν γυρίσει πως προχωράω; με τι μέτρο σύγκρισης; Αν εξαιρέσει κανείς τη διαφορά ηλικίας ήταν για μένα ο καλύτερος άντρας της ζωής μου!!!!!!
καλησπέρα κι από μένα, άλλη μια πληγωμένη καρδια!:sad:
πολύ όμορφο το αρχικό κείμενο, αλλά να θέσω μια ερώτηση:
Σίγουρα υπάρχει κάτι καλύτερο, αλλά τι συμβαίνει όταν αυτό το τέλειο (με μερικά μειονεκτήματα σαφώς) εμφανίζεται στη ζωή σου στα 35 σου για 1η φορά; Δηλαδή το καλύτερο πότε θα έρθει; μετά από 35 χρόνια πάλι;
Πριν 1,5 χρόνο γνωρίστηκα με έναν 10 χρόνια μικρότερό μου! ( μη με λιθοβολειτε!!) Εγώ χωρισμένη με 2 παιδιά, πολύ επιφυλακτική στην αρχή, μετά όμως χαλάρωσα και έζησα μαζί του ό,τι δεν εζησα με κανέναν άλλον μέχρι τα 35 μου. Ο απόλυτος έρωτας, η τέλεια αγάπη και από τις 2 πλεύρες. Υποσχέσεις που δώσαμε ο ένας στον αλλον και τις εννόύσαμε (τουλάχιστον εγώ). Ήθελε δέσμευση και παιδιά. Παρόλο που δεν το είχα σχεδιάσει ήμουν διατεθειμένη να του κάνω όσα παιδιά ήθελε. Τόσο τον αγάπησα!
Και ξαφνικά πριν 1,5 μήνα με χώρισε:sad2: Μη με ρωτάτε γιατί! Τον γέμιζα ανασφάλειες λέει! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βρήκε και αμέσως αντικαταστάτρια. Κρατάει ακόμα επαφές μαζί μου, αλλά εγώ του το ξέκοψα (όσο κι αν πονάει) και του είπα να πάρει τις αποφάσεις του! Όχι ότι ελπίζω να τις πάρει, αλλά δεν αντέχω να τον μοιράζομαι!
Και ρωτάω εγώ τώρα: πως ξεχνάς έτσι εύκολα έναν τέτοιο έρωτα, που μπορεί να τον συναντάς και 1 φορά μόνο στη ζωή σου? (δεν ειμαι πιτσιρικα και μπορώ να ξεχωρίσω την αληθινή αγάπη από τον ενθουσιασμό)!
ΠΩΣ??????:cry:
Τι να κάνω που πολύ βαθειά μέσα μου ελπίζω ότι θα γυρίσει, κι αν δεν γυρίσει πως προχωράω; με τι μέτρο σύγκρισης; Αν εξαιρέσει κανείς τη διαφορά ηλικίας ήταν για μένα ο καλύτερος άντρας της ζωής μου!!!!!!
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΗ ΠΕΡΑ :bigsmile: ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ:sad2: :cheesy:
maria-zoi
29-03-2007, 12:16 AM
καλησπέρα κι από μένα, άλλη μια πληγωμένη καρδια!:sad:
πολύ όμορφο το αρχικό κείμενο, αλλά να θέσω μια ερώτηση:
Σίγουρα υπάρχει κάτι καλύτερο, αλλά τι συμβαίνει όταν αυτό το τέλειο (με μερικά μειονεκτήματα σαφώς) εμφανίζεται στη ζωή σου στα 35 σου για 1η φορά; Δηλαδή το καλύτερο πότε θα έρθει; μετά από 35 χρόνια πάλι;
Πριν 1,5 χρόνο γνωρίστηκα με έναν 10 χρόνια μικρότερό μου! ( μη με λιθοβολειτε!!) Εγώ χωρισμένη με 2 παιδιά, πολύ επιφυλακτική στην αρχή, μετά όμως χαλάρωσα και έζησα μαζί του ό,τι δεν εζησα με κανέναν άλλον μέχρι τα 35 μου. Ο απόλυτος έρωτας, η τέλεια αγάπη και από τις 2 πλεύρες. Υποσχέσεις που δώσαμε ο ένας στον αλλον και τις εννόύσαμε (τουλάχιστον εγώ). Ήθελε δέσμευση και παιδιά. Παρόλο που δεν το είχα σχεδιάσει ήμουν διατεθειμένη να του κάνω όσα παιδιά ήθελε. Τόσο τον αγάπησα!
Και ξαφνικά πριν 1,5 μήνα με χώρισε:sad2: Μη με ρωτάτε γιατί! Τον γέμιζα ανασφάλειες λέει! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βρήκε και αμέσως αντικαταστάτρια. Κρατάει ακόμα επαφές μαζί μου, αλλά εγώ του το ξέκοψα (όσο κι αν πονάει) και του είπα να πάρει τις αποφάσεις του! Όχι ότι ελπίζω να τις πάρει, αλλά δεν αντέχω να τον μοιράζομαι!
Και ρωτάω εγώ τώρα: πως ξεχνάς έτσι εύκολα έναν τέτοιο έρωτα, που μπορεί να τον συναντάς και 1 φορά μόνο στη ζωή σου? (δεν ειμαι πιτσιρικα και μπορώ να ξεχωρίσω την αληθινή αγάπη από τον ενθουσιασμό)!
ΠΩΣ??????:cry:
Τι να κάνω που πολύ βαθειά μέσα μου ελπίζω ότι θα γυρίσει, κι αν δεν γυρίσει πως προχωράω; με τι μέτρο σύγκρισης; Αν εξαιρέσει κανείς τη διαφορά ηλικίας ήταν για μένα ο καλύτερος άντρας της ζωής μου!!!!!!
Νομίζω πως δεν ξεχνάς ποτέ κάποια πράγματα απλά ο χρόνος τα ξεθωριάζει!
Κράτα αυτό που έζησες και να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερή που έζησε μια αληθινή αγάπη όπως λες και που ξέρεις μπορεί να έρθει μιά άλλη αγάπη να σου αποδείξει ότι αυτή δεν ήταν η αληθινή:love:
SKYLOROCK
29-03-2007, 10:31 AM
Απ' ό,τι μου χει πει φοβάται την δέσμευση... Νιώθει ότι αυτή η σχέση τον δεσμεύει πολύ...και γω τι νιωθα αυτό στις αρχές, αλλά το ξεπέρασα με το καιρό!
Ευχαριστώ πολύ και για την απάντηση σου
Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα και όχι μόνο δεν το κατάλαβα αλλά όταν το ακούω εκνευρίζομαι κιόλας!!!!:mad:
Τι σημαίνει "φοβάμαι τη δέσμευση";;;Όταν θες κάποιον θες να είσαι συνεχώς μαζί του...Πώς γίνεται να σε θέλει και να μη θέλει να δεσμευτεί μαζί σου;;Προσωπικά όταν θέλω κάποιον,τον σκέφτομαι συνέχεια,θέλω να τον βλέπω συνέχεια και εννοείται ότι δε σκέφτομαι "φοβάμαι να δεσμευτώ μαζί του"...Αν τον θέλω πραγματικά θα θέλω να ξέρω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι δικός μου,ότι τον έχω μόνο εγώ...
Μήπως να σκεφτόσουν το ενδεχόμενο να είναι κι αυτός ένας από τους κλασικούς πλέον καλοπερασάκηδες που απλά θέλουν να "περνάνε καλά";:wacko:
SKYLOROCK
29-03-2007, 10:39 AM
Και ρωτάω εγώ τώρα: πως ξεχνάς έτσι εύκολα έναν τέτοιο έρωτα, που μπορεί να τον συναντάς και 1 φορά μόνο στη ζωή σου? (δεν ειμαι πιτσιρικα και μπορώ να ξεχωρίσω την αληθινή αγάπη από τον ενθουσιασμό)!
ΠΩΣ??????:cry:
Τι να κάνω που πολύ βαθειά μέσα μου ελπίζω ότι θα γυρίσει, κι αν δεν γυρίσει πως προχωράω; με τι μέτρο σύγκρισης; Αν εξαιρέσει κανείς τη διαφορά ηλικίας ήταν για μένα ο καλύτερος άντρας της ζωής μου!!!!!!
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ξεχάσεις κάτι που σε γέμιζε τόσο καιρό και σε έκανε πραγματικά χαρούμενη...
Κράτα το στο πίσω μέρος του μυαλού σου ως μια καλή ανάμνηση και να αισθάνεσαι τυχερή που το έζησες έστω για το χρονικό διάστημα που κράτησε..Σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που δε γνωρίζουν κάτι τόσο όμορφο ποτέ στη ζωή τους...
Όσο για το δεύτερο ερωτημά σου δεν ξέρω αν γυρίσει,αλλά θα σου έλεγα να προχωρήσεις τη ζωή σου χωρίς να σκέφτεσαι ότι ίσως μια μέρα ξαναεμφανιστεί...Ζήσε κι αν είναι να έρθει να είσαι σίγουρη ότι θα έρθει...;)
kiaRRa
29-03-2007, 12:11 PM
Σχετικά με την δικαιολογία του "φοβάμαι να δεσμευτω", ορισμένες ΜΟΝΟ φορές την καταλαβαίνω. Η οικογένεια ειδικα τους άντρες τους φορτώνει με ένα σωρό ιδέες τύπου " ποια θα τον τυλίξει". Όταν, λοιπόν, αυτοί βλέπουν τη σύντροφο τους να τους φορτώνει με ανεξάντλητη αγάπη και λόγια, δεν παραξενεύομαι και τόσο που χτυπάει κουδουνάκι και το σκάνε από την πίσω πόρτα λέγοντας, ότι φοβούνται να δεσμευτούν.:sad2:
Μην παρεξηγηθώ, όμως, τους καταλαβαίνω αλλα δεν το αποδέχομαι:mad:
Fotini Christodoulou
29-03-2007, 12:34 PM
Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα και όχι μόνο δεν το κατάλαβα αλλά όταν το ακούω εκνευρίζομαι κιόλας!!!!:mad:
Τι σημαίνει "φοβάμαι τη δέσμευση";;;Όταν θες κάποιον θες να είσαι συνεχώς μαζί του...Πώς γίνεται να σε θέλει και να μη θέλει να δεσμευτεί μαζί σου;;Προσωπικά όταν θέλω κάποιον,τον σκέφτομαι συνέχεια,θέλω να τον βλέπω συνέχεια και εννοείται ότι δε σκέφτομαι "φοβάμαι να δεσμευτώ μαζί του"...Αν τον θέλω πραγματικά θα θέλω να ξέρω ότι αυτός ο άνθρωπος είναι δικός μου,ότι τον έχω μόνο εγώ...
Μήπως να σκεφτόσουν το ενδεχόμενο να είναι κι αυτός ένας από τους κλασικούς πλέον καλοπερασάκηδες που απλά θέλουν να "περνάνε καλά";:wacko:
Σχετικά με την δικαιολογία του "φοβάμαι να δεσμευτω", ορισμένες ΜΟΝΟ φορές την καταλαβαίνω. Η οικογένεια ειδικα τους άντρες τους φορτώνει με ένα σωρό ιδέες τύπου " ποια θα τον τυλίξει". Όταν, λοιπόν, αυτοί βλέπουν τη σύντροφο τους να τους φορτώνει με ανεξάντλητη αγάπη και λόγια, δεν παραξενεύομαι και τόσο που χτυπάει κουδουνάκι και το σκάνε από την πίσω πόρτα λέγοντας, ότι φοβούνται να δεσμευτούν.:sad2:
Μην παρεξηγηθώ, όμως, τους καταλαβαίνω αλλα δεν το αποδέχομαι:mad:
Δεν διαφωνώ ακριβώς απλά δεν νομιζω οτι μπορούμε να γενικεύσουμε και να πούμε ότι όλοι όσοι δεν θέλουν "δεσμευση" ειναι κατακριτέοι "αδεσμευτοι τύποι" οπως μ'αρεσει να λέω.:cheesy:
Γενικά μιλώντας και πάντα με βάση τα δικά μου βιώματα, πολλές φορες επιλέγουμε ασυνείδητα συντρόφους οι οποίοι εξαρχής φαίνεται πώς δεν ειναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε μόνιμη σχέση ή δεσμέυσεις γιατι αποτελούν την ενσάρκωση ουσιαστικά του δικού μας φόβου για δεσμευση ή ακόμα και του φόβου μας για οικειότητα κτλ.
Παντως προσωπικά δεν κατακρίνω και αντιλαμβάνομαι απόλυτα ότι δεν ειμαστε όλοι ίδιοι και δεν έχουμε όλοι την ίδια ευκολια απέναντι στις δεσμευσεις ανεξάρτητα με το φύλο.
Κατακρίνω ίσως την μή δήλωση των προθέσεων / απόψεων εξαρχής ώστε να ξέρει ο εκάστοτε σύντροφος τι μπορεί να περίμένει από εμας.
Όμως αν δηλωθεί και παρόλα αυτά ξεκινησουμε σχέση με την λογική να τον κάνουμε να θελει να δεσμευθει ,τότε...θα πρεπει να δεχτουμε και τις συνέπειες της επιλογης μας. ;)
Υπάρχει κάτι πιο ωραίο από την αίσθηση να περιβάλλεσαι από άπλετη αγάπη? Αυτό δεν είναι βάρος, ούτε κόπος, ούτε εμπόδιο όταν είναι αμφίδρομο.
Η αγάπη είναι που φτυαρίζει το γρασίδι γύρω μας και κάτω μας και μας ανασηκώνει απαλά και σβέλτα. Μας απελευθερώνει, ποτέ δεν πνίγει.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
Όμως, όταν κάποιος πνίγεται από το έντονο συναίσθημά μας, αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή απλά δεν είναι έτοιμος γι αυτό. Μάλλον γιατί η σχέση τον ενδιαφέρει τόσο όσο και το fastfood.
SKYLOROCK
29-03-2007, 12:45 PM
Σχετικά με την δικαιολογία του "φοβάμαι να δεσμευτω", ορισμένες ΜΟΝΟ φορές την καταλαβαίνω. Η οικογένεια ειδικα τους άντρες τους φορτώνει με ένα σωρό ιδέες τύπου " ποια θα τον τυλίξει". Όταν, λοιπόν, αυτοί βλέπουν τη σύντροφο τους να τους φορτώνει με ανεξάντλητη αγάπη και λόγια, δεν παραξενεύομαι και τόσο που χτυπάει κουδουνάκι και το σκάνε από την πίσω πόρτα λέγοντας, ότι φοβούνται να δεσμευτούν.:sad2:
Μην παρεξηγηθώ, όμως, τους καταλαβαίνω αλλα δεν το αποδέχομαι:mad:
Ακριβώς!!!Μην το αποδεχτούμε κιόλας γιατι μην ξεχνάμε ότι όταν νοιάζεσαι για κάποιον και θες πραγματικά να είσαι μαζί του δε θα σκεφτείς τη μαμά σου που θα σου πει "πρόσεξε ποια θα σε τυλίξει"...;)
kiaRRa
29-03-2007, 12:57 PM
Ακριβώς!!!Μην το αποδεχτούμε κιόλας γιατι μην ξεχνάμε ότι όταν νοιάζεσαι για κάποιον και θες πραγματικά να είσαι μαζί του δε θα σκεφτείς τη μαμά σου που θα σου πει "πρόσεξε ποια θα σε τυλίξει"...;)
Φυσικά και δεν θα σκεφτείς τη μαμά σου, ούτε κανέναν. Τι γίνεται, όμως, όταν αυτες τις αντιληψεις στις έχουν εμφυσήσει από μικρή ηλίκια; Είναι πλέον κτήμα σου και δύσκολα-εως και αδύνατον μπορείς να τις αγνοήσεις.
¶λλωστε, όπως προαναφέρθηκε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν είναι δυνατόν όλοι ταυτόχρονα να επιθυμούμε μια πιο σοβαρή δέσμευση. Δεν έχει όλος ο κόσμος τις αυτές προτεραιότητες στη ζωή του.:love:
SKYLOROCK
29-03-2007, 01:11 PM
Φυσικά και δεν θα σκεφτείς τη μαμά σου, ούτε κανέναν. Τι γίνεται, όμως, όταν αυτες τις αντιληψεις στις έχουν εμφυσήσει από μικρή ηλίκια; Είναι πλέον κτήμα σου και δύσκολα-εως και αδύνατον μπορείς να τις αγνοήσεις.
¶λλωστε, όπως προαναφέρθηκε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν είναι δυνατόν όλοι ταυτόχρονα να επιθυμούμε μια πιο σοβαρή δέσμευση. Δεν έχει όλος ο κόσμος τις αυτές προτεραιότητες στη ζωή του.:love:
Δεν ξέρω αν είμαι απόλυτη σε αυτό αλλά θεωρώ ότι όταν αγαπάς κάποιον πραγματικά "απαρνείσαι" τις όποιες ιδέες σου έχουν εμφυσήσει από μικρή ηλικία,σκέφτεσαι πλέον με τα δικά σου θέλω και όχι με τα θέλω που σου έχουν περάσει οι άλλοι...Ουτοπικό ή όχι δεν ξέρω αλλά έτσι νιώθω ότι είναι το σωστό:love:
Fotini Christodoulou
29-03-2007, 01:12 PM
Υπάρχει κάτι πιο ωραίο από την αίσθηση να περιβάλλεσαι από άπλετη αγάπη? Αυτό δεν είναι βάρος, ούτε κόπος, ούτε εμπόδιο όταν είναι αμφίδρομο.
Η αγάπη είναι που φτυαρίζει το γρασίδι γύρω μας και κάτω μας και μας ανασηκώνει απαλά και σβέλτα. Μας απελευθερώνει, ποτέ δεν πνίγει.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
Όμως, όταν κάποιος πνίγεται από το έντονο συναίσθημά μας, αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή απλά δεν είναι έτοιμος γι αυτό. Μάλλον γιατί η σχέση τον ενδιαφέρει τόσο όσο και το fastfood.
Εχω γίνει ο δικηγόρος του διαβόλου;:unsure:
Συμφωνώ ek!Πρέπει να είναι αμφίδρομο και για να είναι ,θα πρέπει και οι δύο να δύνανται να δώσουν αλλά και να λάβουν το συναίσθημα.
Οταν δεν εχουν τα ίδια συναισθήματα με εμάς ή όχι τόσο έντονα όσο εμεις είναι λογικό να πνίγονται ;)
Η καμιά φορά κάποιοι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον που τα συναισθήματα ήταν "ελεγχόμενα"κι όταν βρεθούν με κάποιον που ειναι εξαιρετικά εκδηλωτικός να τους ξενίζει..και τόσοι άλλοι λόγοι..
Ειναι πολύ ευκολο να καταλήγουμε σε "αφοριστικά" συμπεράσματα.Το δύσκολο είναι να αγαπάς κατανοοώντας και αποδεχόμενος την φύση του κάθε ανθρώπου.
Σε όλο τον κόσμο άνθρωποι βιώνουν έρωτες χωρίς ανταπόκριση η τουλάχιστον όχι με τους είδους την ανταπόκριση που ήθελαν.
Από τη στιγμή που θα δηλωθεί ομως εξαρχής η πρόθεση, η φύση του σύναισθήματος απέναντί μας ή έστω δηλωθεί στην διάρκεια, η το δεχόμαστε η χωρίζουμε και ψάχνουμε για αυτο που μας καλύπτει.:bigsmile:
Τα παραπάνω,είναι το αποτέλεσμα βαθιάς περισυλλογής, κατόπιν επώδυνων βιωματικών εμπειριών (πληθυντικός :cry: ).
... Ειναι πολύ ευκολο να καταλήγουμε σε "αφοριστικά" συμπεράσματα.Το δύσκολο είναι να αγαπάς κατανοοώντας και αποδεχόμενος την φύση του κάθε ανθρώπου...
Ναι, έχεις δίκιο, συμφωνώ.
kiaRRa
29-03-2007, 01:44 PM
Το πρόβλημα είναι, ότι η έννοια της αγάπης δεν γίνεται από όλους μας αντιληπτή με τον ίδιο τρόπο και την ίδια ένταση. Εκεί κάπου σε έναν χωρισμό χάνεται η μπάλα και λέμε ότι "ενω εγω τον αγαπούσα, αυτός...":sad2:
Έχει απόλυτο δίκιο η roadrunner μας, είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τον άλλον όπως είναι, χωρίς να θέλησουμε πεισματικά να τον αλλάξουμε.:embarrest
starfish
29-03-2007, 02:23 PM
Έχει απόλυτο δίκιο η roadrunner μας, είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τον άλλον όπως είναι, χωρίς να θέλησουμε πεισματικά να τον αλλάξουμε.:embarrest[/quote]
Και το αντιστροφο...:sad:
kiaRRa
29-03-2007, 02:32 PM
Κανείς ποτέ δεν είπε ότι ειναι απλές οι διαπροσωπικές σχέσεις. Θέλει υπομονή και κατανόηση να αποδεχτείς και να αγαπήσεις κάποιον πραγματικά. Γι' αυτό και ένας χωρισμός μας αφήνει με την πίκρα του ανικανοποιήτου και ίσως την αίσθηση, ότι το μέχρι τότε ταίρι μας ήταν αχάριστο!
Fotini Christodoulou
29-03-2007, 03:03 PM
Έχει απόλυτο δίκιο η roadrunner μας, είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τον άλλον όπως είναι, χωρίς να θέλησουμε πεισματικά να τον αλλάξουμε.:embarrest
Και το αντιστροφο...:sad:[/QUOTE]
Νομίζω οτι αυτό αναζητάμε όλοι τελικά:bigsmile:
didimos
29-03-2007, 07:01 PM
Κορίτσια έχετε όλες δίκαιο!
Εγώ πάντως πιστεύω στην απόλυτη αγάπη δίχως όρια και δεν ακούω ούτε οικογένεια, ούτε φίλους (ως δίδυμος). Το ζω κι όπου με βγάλει! Απ΄την άλλη δεν μπορώ να κατακρίνω τους ανθρώπους που υπολογίζουν τους γύρω τους, γιατί απλά έτσι έχουν μεγαλώσει!
'Οσο για τα ξεκαθαρίσματα που είπε μια φίλη, στην δική μου την περίπτωση το ξεκαθάρισμα ήταν για μια μόνιμη σχέση από την πλευρά του και όχι για κάτι που απλά μας διασκεδάζει και περνάμε την ώρα μας. Γι αυτό και πονάω τόσο πολύ τώρα!
Βέβαια δεν μπορώ να μην δω και να παραδεχτώ ότι ήταν 10 χρόνια μικρότερος και δεν μπορεί να σκέφτεται τόσο ώριμα όσο εμείς οι μεγαλύτερες και σαφώς τέτοιες τόσο σοβαρές αποφάσεις ίσως και να μην ήταν σε θέση να τις πάρει, χωρίς να σκεφτεί τη διαφορά ηλικίας!
Η ανωριμότητά του απλά ήταν ότι δεν έπρεπε να μου τάζει ΤΟΣΑ πολλά πράγματα, γιατί απλά δεν ήταν 100% σίγουρος ότι θα τα έκανε. Και αυτό ακριβώς είναι που πονάει τόσο πολύ! Ότι εγώ επένδυσα σ αυτόν.......
*Astropeleki*
29-03-2007, 07:18 PM
Ότι εγώ επένδυσα σ αυτόν.......
Σημασία έχει να το έκανες επειδή το ήθελες εσύ! Πολλές φορές λέμε ότι όταν επενδύουμε σε κάποιον, περιμένουμε και μεις το ίδιο... την απολαβή. Όταν αυτό όμως δεν συμβαίνει, τότε τα βάζουμε με τον εαυτό μας αντί να σκεφτούμε και να κρατήσουμε τα καλά από μια σχέση. Έδωσες και δεν πήρες... ή έδωσες και δεν πήρες όσα ήθελες εσύ... όσα έδωσες εσύ. Νομίζω πως πρέπει να ξεφύγουμε από αυτή την συνηθισμένη αντίδραση. Δύσκολο ακούγεται αλλά νομίζω μετά από έναν χωρισμό, μετά από ένα διάστημα που μας πιάνει το παράπονο και άλλου τέτοιου είδους αντιδράσεις, όταν καθαρίσει το μυαλό και δεν χρησιμοποιούμε μόνο το συναίσθημα αλλά και την λογική, χαιρόμαστε με όσα εμείς δώσαμε και με όσα λάβαμε από τον άλλο.. ακόμη και αν αυτά ήταν λιγότερα! :love:
Συμπέρασμα: Δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο! (όσο σκληρό και δύσκολο και αν ακούγεται)
Alien1
29-03-2007, 07:28 PM
Ο ερωτας ειναι για δυο και οχι για εναν
και δεν μπορεί να σκέφτεται τόσο ώριμα όσο εμείς οι μεγαλύτερες και σαφώς τέτοιες τόσο σοβαρές αποφάσεις ίσως και να μην ήταν σε θέση να τις πάρει, χωρίς να σκεφτεί τη διαφορά ηλικίας!
Η ανωριμότητά του απλά ήταν ότι δεν έπρεπε να μου τάζει ΤΟΣΑ πολλά πράγματα, γιατί απλά δεν ήταν 100% σίγουρος ότι θα τα έκανε. Και αυτό ακριβώς είναι που πονάει τόσο πολύ! Ότι εγώ επένδυσα σ αυτόν.......
Μεγαλουτσικη διαφορα ηλικιας
Και συ καθησες και πιστεψες εναν αρκετα μικροτερο σου ??...
Αυτα παθαινεις οταν πιστευεις στον ερωτα διχως ορια...
didimos
29-03-2007, 09:20 PM
Αγαπητέ Alien όταν αγαπάς πιστεύεις..... και δεν μπαίνεις στη διαδικασία να λες: μωρέ μπας και με δουλεύει????
Τότε δεν κάνεις σχέσεις με ουσία, αλλά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου!!!!
Κι όταν δίνεις και δίνεσαι το κάνεις για σένα και όχι για να πάρεις!
Εξάλλου όπως είπες: ο έρωτας είναι για 2.
Προφανώς είσαι μικρούλης ακόμα........
Alien1
29-03-2007, 11:35 PM
Αγαπητέ Alien όταν αγαπάς πιστεύεις..... και δεν μπαίνεις στη διαδικασία να λες: μωρέ μπας και με δουλεύει????
Τότε δεν κάνεις σχέσεις με ουσία, αλλά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου!!!!
Κι όταν δίνεις και δίνεσαι το κάνεις για σένα και όχι για να πάρεις!
Εξάλλου όπως είπες: ο έρωτας είναι για 2.
Οποιος παιζει με την φωτια καιγεται αγαπητη didimos
Αυτος ηταν ανωριμος λογο ηλικιας αλλα και εσυ 10 χρονια μεγαλυτερη του μαλλον δεν εβαλες ακομα μυαλο για να πιστευεις οτι ο ερωτας δεν εχει ορια...
Oσο και να κλαιγεσαι τωρα για το λαθος σου τιποτα δεν προκειται γινει
Ας προσεχες
Παραδεξου οτι τα ηθελες και τα παθες εδω που τα λεμε
Αμα θες συνεχισε το κλαμα για τον 10χρονο μικροτερο γκομενο σου μονη σου...
Γιατι για να λεμε την ωμη αληθεια δεν μου καιγεται και κανενα καρφακι εδω που τα λεμε για τα προσωπικα σου
Προφανώς είσαι μικρούλης ακόμα........
Μηπως εσυ εισαι η πιο μικρη (και οχι απαραιτητα μονο στην ηλικια) γιατι εγω δεν εχω κανει τετοια λαθη ως τωρα στην ζωη μου
Προσεχε λιγακι τι λες και μιλα καλυτερα γιατι και απο οσα εκμυστηρευτηκες εδω μεσα ευκολα μπορει να γυρισει εις βαρος σου
Επειδη εσυ εισαι τυφλη στον ερωτα και την πατησες δεν σημαινει οτι και ολοι οι υπολοιποι ειναι στραβουλιακες σαν και σενα
SKYLOROCK
30-03-2007, 02:09 AM
Θα παρακαλούσα να μείνει η συζήτηση εντός θέματος και να μιλάμε πιο κόσμια μεταξύ μας χωρίς βαρείς χαρακτηρισμούς που εκθέτουν εμάς τους ίδιους και προσβάλλουν τους άλλους.
Ο καθένας από μας είναι σίγουρο ότι έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης και αυτό είναι το όμορφο:να ανακαλύπτουμε τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητά μας...Αυτό σε καμμία περίπτωση δε σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να μειώνουμε κάποιον που πιστεύει κάτι διαφορετικό απ'αυτό που πιστεύουμε εμείς...
Φιλικά, skylorock
Ομάδα συντονισμού
Alien1
30-03-2007, 02:14 AM
Θα παρακαλούσα να μείνει η συζήτηση εντός θέματος και να μιλάμε πιο κόσμια μεταξύ μας χωρίς βαρείς χαρακτηρισμούς που εκθέτουν εμάς τους ίδιους και προσβάλλουν τους άλλους.
Ο καθένας από μας είναι σίγουρο ότι έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης και αυτό είναι το όμορφο:να ανακαλύπτουμε τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητά μας...Αυτό σε καμμία περίπτωση δε σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να μειώνουμε κάποιον που πιστεύει κάτι διαφορετικό απ'αυτό που πιστεύουμε εμείς...
Φιλικά, skylorock
Ομάδα συντονισμού
Συγγνωμη skylorock αλλα απο την στιγμη που με ειρωνευτηκε τα ζητουσε η φαρα της...
SKYLOROCK
30-03-2007, 02:29 AM
Αγαπητέ Alien1 νομίζω ότι ήμουν σαφής στο προηγούμενο post...
Σημασία είπαμε να υπάρχει ένας σεβασμός από όλους και να μην ξεφεύγουμε με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
Το θέμα λήγει εδώ.
Φιλικά,skylorock
didimos
30-03-2007, 04:12 PM
Μετά λύπης διαπιστώνω ότι μερικοί νομίζουν ότι εδώ ειναι chat και ειρωνεύονται τους αλλους. Εδώ αγαπητέ Alien κάνουμε κατάθεση ψυχής και σεβόμαστε τις απόψεις του άλλου.
Αν σε πρόσβαλε το "μικρούλης" σου ζητώ συγγνώμη.
Όσο για το ανώριμη, εγώ τουλαχιστον ξέρω να ζω έναν μοναδικό έρωτα όταν τον βρώ. Αλί σ αυτούς που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τι θα πει αγάπη!
Alien1
30-03-2007, 04:38 PM
Μετά λύπης διαπιστώνω ότι μερικοί νομίζουν ότι εδώ ειναι chat και ειρωνεύονται τους αλλους. Εδώ αγαπητέ Alien κάνουμε κατάθεση ψυχής και σεβόμαστε τις απόψεις του άλλου.
Αν σε πρόσβαλε το "μικρούλης" σου ζητώ συγγνώμη.
Όσο για το ανώριμη, εγώ τουλαχιστον ξέρω να ζω έναν μοναδικό έρωτα όταν τον βρώ. Αλί σ αυτούς που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τι θα πει αγάπη!
Επειδη δεν εχω περασει τα 30 δεν σημαινει οτι ειμαι παιδαρελη για να μειωνεις την γνωμη μου με αυτο τον τροπο
Και ουτε χρειαζεται να μου κανεις υποδειξεις στο που ειμαι περι του chatroom κλπ
<<< Οπως βλεπεις ειμαι αρκετα περισσοτερο καιρο μελος απο οτι εσυ
Ζησε με τα πιστευω σου στον ερωτα σου οπως εσυ θελεις
Ο καθενας ειναι υπευθυνος για τις πραξεις του ακομα και στον συντροφο\ους που διαλεγει
και πληρωνει και τις συνεπειες φυσικα
Με τα πιστευω σου ομως δεν σημαινει οτι ολοι πρεπει να συμφωνουν μαζι σου
Και επειδη εσυ αντιμετωπιζεις τις σχεσεις σου τυφλα και χωρις ορια δεν σημαινει οτι ειναι και το σωστο και οτι ολοι ετσι πρεπει να κανουν οπως εκανες εσυ
Εξαλλου απο μονη σου ειπες ποιο ηταν το αποτελεσμα της σχεσης σου που ειναι και συνεπεια των πιστευω σου...
Τελοσπαντων δεν θελω να το συνεχισω το θεμα ας σεβαστουμε την Skylorock
Συγγνωμη και απο μενα
didimos
30-03-2007, 05:22 PM
:cheesy: δεκτή η συγγνώμη!
magiclife
02-04-2007, 04:27 PM
ΤΙ γινεται με τα αντιο που τα φερνει η ζωη και οχι οι ανθρωποι?απο τη μια σκεφτομαι οτι υπηρξα τυχερη στο να βιωσω εναν ΕΡΩΤΑ με ολα οσα ηθελα και ηθελε...αλλα ακομα δεν εχω καταλαβει για ποιο λογο η ζωη μας ενωσε τους δρομους...αφου απτην αρχη ξεραμε πως θα χωρισουν..ενα τυχαιο γεγονος και βρισκεσαι στον ουρανο να ζεις ενα παραμυθι και μετα η πραγματικοτητα σε προσγειωνει..νιωθω οτι ειδα τη πορτα που οδηγει στον παραδεισο αλλα δε μπορεσα να μεινω εκει..οτι βρηκα την οαση μετα την ερημο και δεν ηπια νερο..γνωρισα καποιον που μενει στο εξωτερικο..ειναι απλο..δε μπορουμε ναμαστε μαζι...αλλα εγω δε μπορω να δεχτω την ημερομηνια ληξεως και να συνεχισω...
θεικο αρθρο.Χωρισα προσφατα δυο βδομαδες περιπου και νιωθω ετσι ακριβως.¨αχ ποτε θα γυρισει;με αγαπαει;θα γυρισει;τι να κανω για να γυρισει;εγω φταιω για ολα ξερω,αχ αν δεν ζηλευα τοσο και δεν αντιδρουσα ετσι ισως τα πραγματα να ηταν διαφορετικά¨,αυτες οι ερωτησεις και σκεψεις κυριαρχουν στο μυαλο συνεχως και ειδικα οταν πεφτω στο κρεβατι.Ξερω η πιεση και η ζηλια πνιγει τον αλλον και γι'αυτο εξαλλου με κατηγορω και πιστεψτε με ειναι ο,τι χειροτερο υπαρχει.Το αρθρο αυτο τα λεει ολα και χαιρομαι πολυ γιατι με εβαλε σε σκεψεις,σκεψεις που δεν ειναι και τοσο κατα μου τελικα...
aleka
04-04-2007, 12:58 PM
θεικο αρθρο.Χωρισα προσφατα δυο βδομαδες περιπου και νιωθω ετσι ακριβως.¨αχ ποτε θα γυρισει;με αγαπαει;θα γυρισει;τι να κανω για να γυρισει;εγω φταιω για ολα ξερω,αχ αν δεν ζηλευα τοσο και δεν αντιδρουσα ετσι ισως τα πραγματα να ηταν διαφορετικά¨,αυτες οι ερωτησεις και σκεψεις κυριαρχουν στο μυαλο συνεχως και ειδικα οταν πεφτω στο κρεβατι.Ξερω η πιεση και η ζηλια πνιγει τον αλλον και γι'αυτο εξαλλου με κατηγορω και πιστεψτε με ειναι ο,τι χειροτερο υπαρχει.Το αρθρο αυτο τα λεει ολα και χαιρομαι πολυ γιατι με εβαλε σε σκεψεις,σκεψεις που δεν ειναι και τοσο κατα μου τελικα...
ημουν 100%σιγουρη οτι η ege θα ξετρελαθει με αυτο το αρθρο:laugh: πρεπει να καταλαβουμε κατι...οτι για εναν χωρισμο δεν φταιει ποτε μονο ο ενασ.καποιο περισσοτερο ισωσ!ετσι σκεφτομαι παντα και ηρεμω!εξαλλου ο καθενασ μασ αξιζει πολλα και καποιοσ θα βρεθει στον δρομο μασ που θα το αναγνωρισει...μεχρι τοτε υπομονηηηηηηηη;) ;)
didimos
06-04-2007, 05:14 PM
κοριτσια
δεν θέλω να μας απογοητεύσω και να μας προσγειώσω έτσι αποτομα μέρες που είναι, αλλά ένα είναι σίγουρο:
"Το ποτάμι πίσω δεν γυρνάει
δεν γυρίζει στα παλιά"
Κανένας απ αυτούς που αγαπάμε δεν γυρίζει πίσω..........
*Astropeleki*
06-04-2007, 06:14 PM
Μην είσαι απόλυτη :toung:
Ποτέ μη λες ποτέ.... Όλα μες τη ζωή είναι και δεν πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι αλλά φυσικά ούτε να είμαστε και το αντίθετο και να θεωρούμε ότι με το να περιμένουμε όλα θα γίνουν όπως παλιά. Τα άκρα ποτέ δεν είναι καλά και γι' αυτό χρειάζεται να τηρούμε κάποιες ισορροπίες! ;)
SKYLOROCK
06-04-2007, 08:56 PM
Εξάλλου πόσα παραδείγματα μέσα από την καθημερινότητα μας έχουν δείξει ανθρώπους που χώρισαν και μετά ξαναενώθηκαν και μάλιστα σε πολύ πιο γερές βάσεις...
Βέβαια είναι αρκετά δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο μιας και η χαραματιά σε ένα ραγισμένο γυαλί αφήνει σημάδι αλλά έχω γνωρίζει ανθρώπους που χώρισαν,έκαναν και άλλες σχέσειες στο ενδιάμεσο αλλά μέσα από αυτές τις εμπειρίες κατάλαβαν ότι τελικά δεν έπρεπε να χωρίσουν...και απλά επέστρεψαν εκεί που ένιωθαν ότι έπρεπε να είναι...:love: :love:
didimos
06-04-2007, 10:17 PM
Τι να πω! Μακαρι να χετε δίκαιο!
Δεν μου χει συμβεί και ποτέ και τώρα εύχομαι να έχω άδικο!!!!! Προσωπικά πολύ θα ήθελα να γυρίσει πίσω ο αγαπημένος μου, γιατί ήταν πράγματι μια αληθινή αγάπη........αλλά το θεωρώ πολύ δύσκολο. Και αν γυρίσει πως μπορώ να του έχω την ίδια εμπιστοσύνη όπως παλιά?
Λέτε να γίνονται θαύματα....λόγω και των ημερών?
mpiskoto
12-04-2007, 10:29 PM
Τι να πω! Μακαρι να χετε δίκαιο!
Δεν μου χει συμβεί και ποτέ και τώρα εύχομαι να έχω άδικο!!!!! Προσωπικά πολύ θα ήθελα να γυρίσει πίσω ο αγαπημένος μου, γιατί ήταν πράγματι μια αληθινή αγάπη........αλλά το θεωρώ πολύ δύσκολο. Και αν γυρίσει πως μπορώ να του έχω την ίδια εμπιστοσύνη όπως παλιά?
Λέτε να γίνονται θαύματα....λόγω και των ημερών?
Πάντα γίνονται θαύματα ..απλά εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε..Πάντως στο να γυρίσει ο πρώην σου θα σε συμβούλευα να το σκεφτείς πιο χμμ ρεαλιστικά...
Όντας χωρισμένη για αρκετό καιρό (κάπου 1,5 χρόνο) έκανα το λάθος να δώσω 2η ευκαιρία στον πρώην μου και δεν ήταν καθόλου μα καθόλου όπως το φανταζόμουν..Γκρίνια και από τις 2 πλευρές και καμία εμπιστοσύνη..
Είναι αυτό που λένε πως όποιος καεί με το χυλό φυσάει και το γιαούρτι...
*Astropeleki*
12-04-2007, 11:30 PM
Προσωπικά νομίζω πως μια δεύτερη ευκαιρία πρέπει να δίνουμε... βέβαια αυτό είναι σχετικό...αναλόγως τα γεγονότα που έχουν συμβεί και το κλίμα που υπήρχε πριν και μετά τον χωρισμό. Αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι πρέπει να δίνουμε μια ευκαιρία, και δυο και τρεις, εφόσον και αν έχουμε ακόμη αισθήματα ή γενικά υπάρχουν ακόμη αισθήματα και από τις δύο πλευρές και δεν υπερισχύει ο εγωισμός. Τώρα το αν αυτή η δεύτερη ευκαιρία αποδειχτεί λάθος σημαίνει ότι και από αυτό θα μάθουμε, ακόμη και αν μας πονάει, ακόμη και αν νιώσουμε ότι μισούμε, ακόμη και αν κατηγορούμε. Όλα μέσα στη ζωή είναι!
*Astropeleki*
20-04-2007, 03:47 AM
Σημαντικό με αυτή την επανασύνδεση είναι να ζήσεις πλέον το τώρα, την στιγμή...
kiaRRa
20-04-2007, 03:48 AM
Καλή η θετική σκέψη και σωστα τα λέτε. Αν όμως απλά ελπίζουμε σε καλύτερες μερες (εν προκειμένω σε επανασύνδεση) χωρίς να το παλευουμε με όλες μας τις δυνάμεις...
Βέβαια, πάντα εξαρτάται και το πόσο πολύ θέλουμε τον άλλον. Αν απλά ξυπνησε ο πληγωμένος μας εγωισμος και αυτο το βαφτιζουμε αγάπη, και να επιστρέψει ο συντροφος θα ειναι κάτι πρόσκαιρο.
Η πραγματική αγάπη ειναι κάτι πιο πολύπλοκο, και δυστυχώς δυσκολα βιώνεται ή γίνεται αντιληπτή μέσα στον σύγχρονο κυκεώνα συναισθημάτων. Πρόκειται για την απόλυτη προσφορά στον άλλον, πέρα από ατομικιστικές στάσεις και συμπεριφορές. Και δεν θεωρώ απαραίτητο να είναι αμφίδρομη. Αφού όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν, έτσι κατά την γνώμη μου διαφέρει και το συναισθηματικό τους βάθος, το οποίο και τροφοδοτεί το εν λόγω συναίσθημα.
Ελπίζω να είναι σαφές ότι δεν απευθύνομαι σε συγκεκριμένο άτομο ή περίπτωση
didimos
25-04-2007, 12:12 AM
κορίτσια, τι να πω!
τελικα γίνονται θαύματα!
Το Πάσχα έγινε η πολυποθητη επανασύνδεση και ομολογώ ότι μετά από μια εκατέροθεν ομολογία των λαθών μας, μια εν βαθέω κατάθεση συναισθημάτων και παραμέρηση του εγωισμού μας το δέσιμό μας τώρα είναι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό.
Σας ευχαριστω για τη συντροφιά και το διάλογο που ειχαμε τόσες μέρες!
GELLO
29-06-2007, 12:40 AM
ΟΥΤΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ... ΣΙΩΠΗΡΑ ΙΣΩΣ.. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΟΝΑΩ.. ΞΥΠΝΑΩ, ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΟΥ.. ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΣΑ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΩ ΟΣΑ ΜΑΖΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΟΣΑ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΜΕ ΕΝΕΠΝΕΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ.. ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΝΙΩΘΕΙ.. ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΞΕΧΝΑ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ.. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΙ ΕΓΩ.. ΕΛΠΙΖΩ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.. Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ..
marcat
29-06-2007, 12:49 PM
Σίγουρα το ερωτικό "αντίο" πάντα πονάει!¶λλες φορές λιγότερο & άλλες περισσότερο.....Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι εύκολος στα λόγια αλλά όχι ακατόρθωτος στην πράξη αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλουμε να "ξεκολλήσουμε" !!!!
Δεν θα πρέπει να αναλωνόμαστε στο "γιατί" να μας συμβεί αυτό , απλά να το δεχτούμε σαν γεγονός , να προσπαθήσουμε να ζούμε την στιγμή & να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν!!!!
Ξέρω , ακούγομαι σαν να είμαι εκτός κλίματος .....
αλλά ύστερα από αρκετό πόνο & φάσεις κατάθλιψης , συνειδητοποίησα οτι αυτή την μίζερη κατάσταση του χωρισμού την δημιουργούμε εμείς στον εαυτό μας , που ουσιαστικά θέλουμε να υποφέρουμε !!!!!!
necky
29-06-2007, 01:59 PM
Με αγγιξε αυτο το άρθρο και από ότι είδα δεν ειμαι η μόνη που νιώθω έτσι... Σε αυτές τις περιπτώσεις βέβαια η καλύτερη λύση είναι να τα βρεις με τον εαυτό σου, όταν όμως το συναίσθημα είναι δυνατό τον άνθρωπο που έφυγε από κοντά σου δεν τον ξεπερνάς ποτέ με όσους και αν μπλέξεις και όση προσπάθεια και αν κάνεις.
olia_an
05-07-2007, 01:12 PM
Γειά σε όλους!Είμαι σε διάσταση 4 μήνες,μετά από 22 χρόνια γάμου.Όλα έχουν γκρεμιστεί γύρω μου.Ψάχνω να βρώ τι ήταν αυτό που έφταιξε και ήρθαν έτσι τα πράγματα,αλλά τίποτα.Αυτός προχωράει στη ζωή του και γω είμαι στάσημη.Ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω μπροστά και ελπίζω να τα καταφέρω γιατί δε μου αρέσει έτσι όπως είμαι.
*Astropeleki*
05-07-2007, 03:48 PM
Ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω μπροστά και ελπίζω να τα καταφέρω γιατί δε μου αρέσει έτσι όπως είμαι.
Ό,τι δεν μας αρέσει, πρέπει να το αλλάζουμε... Τραβάμε ένα Χ και προχωράμε την ζωή μας... όσο δύσκολο και αν είναι... Αρκεί να το θέλουμε και όλα θα ξεπεραστούν! ;)
necky
06-07-2007, 11:22 AM
[Πρέπει να προχωρήσεις μπροστά κι εγώ ΄χωρισμένη είμαι και προσπαθώ να κάνω βήματα μπροστά χωρις να κοιτάζω πίσω. Ύπομονή λοιπόν και όλα θα πάνε καλά
nicoletta
08-07-2007, 01:44 PM
Εξάλου, ακολουθεί η ανάδρομη φορά της Αφροδίτης στο τέλος του μήνα, οπότε, εκείνο που πρέπει να εκτιμήσουμε εξ' αρχής είναι ο ίδιος μας ο εαυτός!
MariaG
31-07-2007, 01:32 PM
Αυτό το άρθρο με άγγιξε και με βοήθησε αρκετά. είχα ανάγκη να το διαβάσω.
Πιστεύω όμως, οτι σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη κι αν έχουμε προχωρήσει, δεν ξεχνάμε ποτέ..
Και υπάρχουν κάποιες μικρές στιγμές που θυμόμαστε και πονάμε..
kritikia
31-07-2007, 03:04 PM
Πιστεύω όμως, οτι σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη κι αν έχουμε προχωρήσει, δεν ξεχνάμε ποτέ..
Και υπάρχουν κάποιες μικρές στιγμές που θυμόμαστε και πονάμε..
Φυσικά και θα θυμόμαστε..κάποιοι υποστηρίζουν να κρατάς μόνο τα καλά από μια σχέση που τελείωσε και να προχωράς..Προσωπικά διαφωνώ.. νομίζω ότι καλό μας κάνει να θυμόμαστε και τα άσχημα, αυτά είναι που μας βοηθάνε στην "καινούρια" ζωή μας.. Γιατί από προσωπική εμπειρία έχω να πω ότι βρέθηκα στη ζωή μου σε παρόμοιες περιπτώσεις και έχοντας στο μυαλό μου το πως θα εξελισσόταν η κατάσταση το απέτρεψα..
Τώρα όσον αφορά την επανασύνδεση η άποψή μου διίσταται.. Είναι πιθανόν μια επανασύνδεση με ένα "πρώην" αγαπημένο πρόσωπο να μας αποτελειώσει.. υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο να μην είχε τελειώσει αυτή η σχέση και απλά να ήθελε να εξελιχθεί μέσα από μια δοκιμασία χωρισμού.. δεν ξέρω, η επιστροφή μετά από έναν χωρισμό απαιτεί υποκειμενική αντιμετώπιση, το πως ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί την περίπτωση επανασύνδεσης υπόκειται καθαρά σε προσωπικά κριτήρια και εμπειρίες..:unsure:
καλημερα σε ολους κι εγω χωρισα προσφατα μετα απο μακροχρονια σχεση. το ταιρι μου μετα απο ενα σοβαρο προβλημα υγειας της μου ειπε οτι δεν μπορει αλλο. ειναι πολυ δυσκολο αλλα πρεπει να συνεχιζουμε
alyssa
13-11-2007, 11:30 PM
φυσικα και ειναι δυσκολο αλλα πρεπει να προχωρας πρωτα απο'ολα για σενα και μετα για τον αλλον..αν αυτο επελεξε το ταιρι σου πρεπει να το σεβεσαι..:bigsmile:
σιγουρα εχεις απολυτο δικιο. ολη την φαση με τα νοσοκομεια την περασα μονος μου γιατι το περιβαλλον της ειναι τρεις λαλουν και δυο χορευουν και ξερω οτι δεν θα την βοηθησουν αυτο σκεφτομαι και στεναχωριεμαι περισοτερο
zeta1987
14-11-2007, 02:49 PM
σιγουρα εχεις απολυτο δικιο. ολη την φαση με τα νοσοκομεια την περασα μονος μου γιατι το περιβαλλον της ειναι τρεις λαλουν και δυο χορευουν και ξερω οτι δεν θα την βοηθησουν αυτο σκεφτομαι και στεναχωριεμαι περισοτερο
Σημασία όμως έχει να κάνεις αυτό που κάνει τον άλλο ευτυχισμένο. Αυτό είναι το νόημα σε μία σχέση. Και δυστυχώς καμιά φορά ο άλλος ίσως να είναι ευτυχισμένος χωρίς εσένα. Δυστυχώς έτσι είναι οι σχέσεις. Και άμα θές το καλό του άλλου, ίσως να μην είσαι εσύ πάντα ευτυχισμένος.:cry:
Μητσάκος
14-11-2007, 02:59 PM
Σημασία όμως έχει να κάνεις αυτό που κάνει τον άλλο ευτυχισμένο. Αυτό είναι το νόημα σε μία σχέση. Και δυστυχώς καμιά φορά ο άλλος ίσως να είναι ευτυχισμένος χωρίς εσένα. Δυστυχώς έτσι είναι οι σχέσεις. Και άμα θές το καλό του άλλου, ίσως να μην είσαι εσύ πάντα ευτυχισμένος.:cry:
Αν κάνοντας το καλό στον άλλο εσύ χαλιέσαι, άστο καλύτερα να πάει. Υποτίθεται τις σχέσεις τις κάνουμε για να βελτιωνόμαστε (λέω εγώ τώρα )
zeta1987
14-11-2007, 03:07 PM
Αν κάνοντας το καλό στον άλλο εσύ χαλιέσαι, άστο καλύτερα να πάει. Υποτίθεται τις σχέσεις τις κάνουμε για να βελτιωνόμαστε (λέω εγώ τώρα )
Το ξέρω!Για αυτό του είπα να το σεβαστεί και να πάει για...άλλες πολιτείες!!:bigsmile: Τις κάνουμε για να βελτιωνόμαστε αλλά γιατί το μισό κομμάτι πληθυσμού έχει καταστραφεί από αυτές;;Οεο;;;:nuts:
Fotini Christodoulou
14-11-2007, 03:13 PM
Το ξέρω!Για αυτό του είπα να το σεβαστεί και να πάει για...άλλες πολιτείες!!:bigsmile: Τις κάνουμε για να βελτιωνόμαστε αλλά γιατί το μισό κομμάτι πληθυσμού έχει καταστραφεί από αυτές;;Οεο;;;:nuts:
Εγω νόμιζα κάνουμε σχέσεις για να περνάμε όμορφα:bigsmile:
Και η βελτίωση μέσα στο πρόγραμμα δεν διαφωνώ, αλλά θα πρέπει να το επιθυμούν και οι δύο πιστευω.
zeta1987
14-11-2007, 03:22 PM
Εγω νόμιζα κάνουμε σχέσεις για να περνάμε όμορφα:bigsmile:
Και η βελτίωση μέσα στο πρόγραμμα δεν διαφωνώ, αλλά θα πρέπει να το επιθυμούν και οι δύο πιστευω.
Όντως.Εξαρτάται το τι χρειάζεσαι τη στιγμή που κάνεις την σχέση.Μπορεί να θές να περάσεις απλά όμορφα αλλά μπορεί και να θές να κάνεις κάτι πιο σοβαρό και να μάθεις από αυτό και ορίστε η βελτίωση!:cheesy:
alyssa
14-11-2007, 05:30 PM
ακριβως.!γι'αυτο λοιπον το διδαγμα ισως μεσα απο ολο αυτο ειναι πως πρεπει και οι δυο σε μια σχεση να ζητανε το ιδιο..!διοτι διαφορετικα καποια στιγμη τα θελω τους συγκρουονται και επερχεται τελικα ο χωρισμος..:amuse:
panther
15-11-2007, 12:24 AM
Ένα είναι το σημαντικό να ζούμε όμορφα το σήμερα και όποιος θέλει μένει κοντά μας, αλλιώς ο καθένας πέρνει το δρόμο του:bigsmile:
Κάτσε να δεις με ποιον θα συμφωνήσω τώρα ........... :laugh:
:
Ένα είναι το σημαντικό να ζούμε όμορφα το σήμερα και όποιος θέλει μένει κοντά μας, αλλιώς ο καθένας πέρνει το δρόμο του:bigsmile:
Κάτσε να δεις με ποιον θα συμφωνήσω τώρα ........... :laugh:
Ηταν σχεση 7χρονων. το τελος τηλεφωνικα. ο γιατρος ειπε να λεμε σε ολα ναι(σοβαρολογω) οποτε μαλον ειναι καλυτερα. εγω τουλαχιστον συμφωνω μαζι σου. κραταμε τις καλες στιγμες και δρομοοοοοοο μου:unsure:
zeta1987
15-11-2007, 11:00 AM
ακριβως.!γι'αυτο λοιπον το διδαγμα ισως μεσα απο ολο αυτο ειναι πως πρεπει και οι δυο σε μια σχεση να ζητανε το ιδιο..!διοτι διαφορετικα καποια στιγμη τα θελω τους συγκρουονται και επερχεται τελικα ο χωρισμος..:amuse:
Δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό.. Γιατί άμα θέλει πολύ ο ένας τον άλλον μπορεί να κάνει μία υποχώρηση για λίγο διάστημα άμα ο ένας από τους 2 περνάει μία λίγο δύσκολη φάση ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κάποια πράγματα.. Μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα..(Γενικα μιλώντας πάντα):rolleyes:
Ένα είναι το σημαντικό να ζούμε όμορφα το σήμερα και όποιος θέλει μένει κοντά μας, αλλιώς ο καθένας πέρνει το δρόμο του:bigsmile:
Κάτσε να δεις με ποιον θα συμφωνήσω τώρα ........... :laugh:
Συμφωνωωωωω!:clapping: ¶μα θέλει ο ένας τον άλλον τα βρίσκουν.:love:
[QUOTE=zeta1987;42662]Δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό.. Γιατί άμα θέλει πολύ ο ένας τον άλλον μπορεί να κάνει μία υποχώρηση για λίγο διάστημα άμα ο ένας από τους 2 περνάει μία λίγο δύσκολη φάση ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κάποια πράγματα.. Μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα..(Γενικα μιλώντας πάντα):rolleyes:
Δικαιο αυτο. Απλα σεβομενος την επιθυμια της δεν επειμενω. Σιγουρα χρειαζονται υποχωρισεις. Στα δυσκολα εγω κρατησα την σημαια και επειδη με ξερω αν χρειαστει (το απευχομαι) θα την ξανακρατησω.Ομως καθε τελος ειναι και μια νεα αρχη. :unsure:
Fotini Christodoulou
15-11-2007, 11:22 AM
Ομως καθε τελος ειναι και μια νεα αρχη. :unsure:
Έτσι είναι.:bigsmile:
zeta1987
15-11-2007, 11:30 AM
Δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό.. Γιατί άμα θέλει πολύ ο ένας τον άλλον μπορεί να κάνει μία υποχώρηση για λίγο διάστημα άμα ο ένας από τους 2 περνάει μία λίγο δύσκολη φάση ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κάποια πράγματα.. Μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα..(Γενικα μιλώντας πάντα):rolleyes:
Δικαιο αυτο. Απλα σεβομενος την επιθυμια της δεν επειμενω. Σιγουρα χρειαζονται υποχωρισεις. Στα δυσκολα εγω κρατησα την σημαια και επειδη με ξερω αν χρειαστει (το απευχομαι) θα την ξανακρατησω.Ομως καθε τελος ειναι και μια νεα αρχη. :unsure:
Μπράβο σου πραγματικά που φέρθηκες έτσι. Έτσι φέρονται αυτοί που πραγματικά αγαπάνε:love::clapping:
[QUOTE=dis;42666]
Μπράβο σου πραγματικά που φέρθηκες έτσι. Έτσι φέρονται αυτοί που πραγματικά αγαπάνε:love::clapping:
Ευχαριστω. Ετσι θεωρω την αγαπη. Στα ευκολα ειναι ολοι καλα, στα δυσκολα φαινονται αυτοι που αγαπανε. Η καρδια ζηταει επανασυνδεση αλλα η λογικη ζηταει να εξαφανιστω. Δυσκολα τα πραγματα:unsure:
zeta1987
15-11-2007, 11:54 AM
Ευχαριστω. Ετσι θεωρω την αγαπη. Στα ευκολα ειναι ολοι καλα, στα δυσκολα φαινονται αυτοι που αγαπανε.
Έτσι θεωρείς και έτσι είναι η αγάπη κατά την γνώμη μου πάντα. Στα δύσκολα φαίνονται οι σωστοί σε όλα τα επίπεδα σχέσεων, καθώς και ποιοί θέλουν να παραμείνουν δίπλα σου.:blink:
Η καρδια ζηταει επανασυνδεση αλλα η λογικη ζηταει να εξαφανιστω. Δυσκολα τα πραγματα:unsure:
Όντως δύσκολα τα πράγματα, αλλά από αυτή την δοκιμασία θα βγείς πιο ώριμος και δυνατός. Αυτό να σκέφτεσαι.
Έτσι θεωρείς και έτσι είναι η αγάπη κατά την γνώμη μου πάντα. Στα δύσκολα φαίνονται οι σωστοί σε όλα τα επίπεδα σχέσεων, καθώς και ποιοί θέλουν να παραμείνουν δίπλα σου.:blink:
Όντως δύσκολα τα πράγματα, αλλά από αυτή την δοκιμασία θα βγείς πιο ώριμος και δυνατός. Αυτό να σκέφτεσαι.
Σαν το τραγουδι .Οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο. Ευχομαι να ειναι ετσι
colibri
15-11-2007, 03:09 PM
Επειδή μόλις πήρα ενα mail από τον πρώην μου και με φούρκισε και επειδή δε θέλω να πάει αυτός στο χώμα και εγώ στη φυλακή έχω να πω το εξής για τα πισογυρίσματα. Γιατί να το ξανατολμήσεις αν τη πρώτη φορά δε σου βγήκε?
Γιατί ο άλλος να μη σε έχει εκτιμήσει από την αρχή και να καταλάβει την αξία σου όταν έχεις φύγει? Και όσον αφορά το θέμα ότι υπάρχουν συναισθήματα και είναι δύσκολο, λέμε ότι ξανακάνουμε τα ίδια τι ακριβώς θα έχει αλλάξει? Δε σας το κρύβω ότι ναι έχω αισθήματα ακόμα τελικά διαπιστώνω, αλλά πόσο πάλι θα κρατήσουν τα μέλια? Μέχρι να καταλάβει πάλι ότι δεν ταιριάζουμε? Να μου λείπει ακόμα κι αν πονάει...
skorpion
15-11-2007, 03:24 PM
ο ανθρωπος εξελισσεται και οι σχεσεις εξελισσονται αν υπαρχει θεληση, αλλες παλι μενουν στασιμες, οπως και καποιοι ανθρωποι, τι να πει κανεις....Αν δε δοκιμασεις δε θα μαθεις.... Καλυτερα να μετανιωνεις για κατι που εκανες παρα για κατι που δεν εκανες.... κτλ
colibri
15-11-2007, 03:29 PM
Η μόνη εξέλιξη που μπορεί να μου προσφέρει αυτή η σχέση είναι να τιθασεύσω τα πρωτόγονα μου ένστικτα και να προχωρήσω... Χωρίς αυτόν... Και είχαμε χωρίσει άλλη μια φορά και τα είχαμε ξαναβρεί... Αυτή είναι η τρίτη και στις 3 φορές καιγόμαστε...
Σωστα τα λες colibri αλλα ποσο ευκολα τιθασευεις τα αισθηματα σου? Εχω κανει ερευνα μηπως υπαρχει καποιο χαπι αλλα τιποτα
colibri
15-11-2007, 03:55 PM
Κάνοντας πράγματα που σου αρέσουν, σε ηρεμούν, πχ εμένα με ηρεμεί η αστρολογία, ασχολούμαι ατελείωτες ώρες με τη πάρτη μου και δε θέλω να μιζεριάζω, οπότε είμαι διαρκώς έξω διαβάζω και κάνω πράγματα που δεν προλάβαινα να κάνω όταν ήμασταν μαζί. Η καλύτερη εκδίκηση για μένα είναι ότι ναι περνάω και μόνη μου καλά όπως λέει και το πασίγνωστο άσμα. Και δεν είχα τυχαία σχέση 3 χρόνια κράτησε και με συγκατοίκηση και με πολύ δέσιμο. Ότι ήταν να κάνω το έκανα δεν έχω άλλο να δώσω
*Astropeleki*
15-11-2007, 04:01 PM
Καλυτερα να μετανιωνεις για κατι που εκανες παρα για κατι που δεν εκανες.... κτλ
Και τα δύο αυτά πονάνε...
Καλύτερα να μην μετανιώσεις όμως για κάτι που δεν έκανες, εφόσον ήξερες που θα οδηγήσει και τι αποτελέσματα θα είχε. Κάποιες καταστάσεις είναι προβλέψιμες, γι' αυτό και κάνεις την επιλογή συνειδητά να μην κάνεις κάτι και να μην το μετανιώσεις.
Ετσι ειναι εχεις δικιο κανουμε πραγματα που μας ευχαριστουν. Διακρινω λιγο θυμο αν κανω λαθος συγνωμη. Πιστευω οτι χρειαζεται χρονος και να κραταμε μονο τις καλες στιγμες:unsure:
colibri
15-11-2007, 04:13 PM
Σωστά διαπίστωσες... Εκεί που τον είχα ξεχάσει, τσουπ νατος πάλι... Σήμερα γύρισε και ανάδρομος ο άρης εεεε????
Fotini Christodoulou
15-11-2007, 04:14 PM
Θα παρακαλέσω να επανέλθουμε στο θέμα του άρθρου και να μην το προσωποποιήσουμε άλλο.:bigsmile:
*Astropeleki*
15-11-2007, 04:18 PM
Θυμός; Ίσως, κάπως έτσι.
Συνήθως όταν ξέρεις ότι αν πας να κάνεις κάτι που δεν θα οδηγήσει πουθενά και το μόνο που θα πετύχεις είναι να καταστρέψεις κάτι καλύτερο που έχεις, ασυνείδητα νιώθεις έναν θυμό, του τύπου "Μα καλά; Τι είναι αυτά που σκέφτεσαι τώρα; Προτιμάς να χαλάσεις κάτι καλό και στο τέλος να μην πετύχεις αυτό που είχες στο μυαλό σου αλλά και να διαλύσεις το άλλο; Απόρω και που το έβαλες στο μυαλό σου κάτι τέτοιο!!"
Στην περίπτωση δε που ήδη βρίσκεσαι σε μια σχέση και γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν θα τραβήξει ή δεν τραβάει από την αρχή, αλλά ζεις με όνειρα και οφθαλμαπάτες ότι θα αλλάξει ο άλλος, τότε ο ίδιος σκάβεις τον λάκκο μόνος σου και πέφτεις μέσα.... με τα μούτρα. Και καλά να πάθεις, εφόσον ήξερες αλλά δεν έφευγες από την αρχή.
Το μόνο καλό που μπορείς να καταλάβεις από την κάθε σχέση και τα θετικά που μπορείς να διακρίνεις πλέον θα είναι όταν θα τα έχεις βρει με τον εαυτό σου ή όταν στην επόμενη σχέση θα καταλάβεις ποια λάθη δεν πρέπει να κάνεις και ποια καλά πρέπει να συνεχίσεις να έχεις.
Θα παρακαλέσω να επανέλθουμε στο θέμα του άρθρου και να μην το προσωποποιήσουμε άλλο.:bigsmile:
Συγνωμη δεν ηταν σκοπιμο.
Παντως πρεπει σε μια σχεση να προσπαθουμε να αλαξουμε καποια πραγματα που διακρινουμε. Αν δεν το κανουμε δεν εχει νοημα η σχεση. Οταν αγαπας παλευεις
*Astropeleki*
15-11-2007, 04:37 PM
Παντως πρεπει σε μια σχεση να προσπαθουμε να αλαξουμε καποια πραγματα που διακρινουμε. Αν δεν το κανουμε δεν εχει νοημα η σχεση. Οταν αγαπας παλευεις
Αν το θέλει μόνο ο ένας δεν γίνεται...όσο και να προσπαθήσεις!
Μόνος του ένας να παλεύει είναι μάταιο... και μάλιστα κατακριταίο από τον άλλο :unsure:
Fotini Christodoulou
15-11-2007, 04:37 PM
Πιστευω ότι μένεις και παλεύεις όταν πρόκειται για προβλήματα και για δυσκολίες.Αλλά θεωρω ότι είναι άσκοπο να "παλευεις" να αλλαξεις τα στοιχεια του χαρακτηρα του άλλου που σε ενοχλούν.Επιπλέον θεωρώ ότι το πρόβλημα που εξαρχης εφερε τον χωρισμό, θα επανέλθει και έτσι θα ανακυκλώνεται η ιδια κατασταση.
Με αυτή την λογική δεν έχω επιστρέψει ποτέ σε σχέση που έχει τελειώσει, με οποιου πρωτοβουλία κι αν τελειωσε.
*Astropeleki*
15-11-2007, 04:41 PM
Αλλά θεωρω ότι είναι άσκοπο να "παλευεις" να αλλαξεις τα στοιχεια του χαρακτηρα του άλλου που σε ενοχλούν.Επιπλέον θεωρώ ότι το πρόβλημα που εξαρχης εφερε τον χωρισμό, θα επανέλθει και έτσι θα ανακυκλώνεται η ιδια κατασταση.
Ακριβώς! :cry:
Fotini Christodoulou
15-11-2007, 04:47 PM
Ακριβώς! :cry:
Και κάτι ακόμα...για να μην είμαστε σκληροί απέναντι στους εαυτούς μας... πανω κάτω όλα όσα λέμε είναι γνωστά. Ο καθένας αναλογα με τον χαρακτήρα του, άλλοτε εξαντλεί καθε όριο και άλλος φευγει και δεν ξανακοιτάζει πίσω.Καμία αντίδραση δεν είναι κατακριτέα...ο καθένας πράττει στο δικό του σωστό χρόνο.:bigsmile::bigsmile:
*Astropeleki*
15-11-2007, 04:49 PM
Ο καθένας αναλογα με τον χαρακτήρα του, άλλοτε εξαντλεί καθε όριο και άλλος φευγει και δεν ξανακοιτάζει πίσω.
Καμία αντίδραση δεν είναι κατακριτέα...ο καθένας πράττει στο δικό του σωστό χρόνο.:bigsmile::bigsmile:
¶ρα, εξαρτάται από το πόσο πολύ λαχταρά κάποιος την επανασύνδεση :laugh::embarrest:toung:
Σωστα ο χαρακτηρας δεν αλαζει. Νομιζω ομως για βγεις πιο δυνατος απο μια σχεση πρεπει να εξαντλησεις ολες τις προσπαθειες να αλαξεις οτι σε ενοχλει. Τουλαχιστον ετσι δεν χρεωνεις τον ευτο σου οτι και εσυ αδιαφορισες και κατανοεις καλυτερα τα θετικα στοιχεια σου.:unsure:
*Astropeleki*
15-11-2007, 05:05 PM
Τουλαχιστον ετσι δεν χρεωνεις τον ευτο σου οτι και εσυ αδιαφορισες και κατανοεις καλυτερα τα θετικα στοιχεια σου.:unsure:
Ναι σωστά τα λες, απλά μετά συνειδητοποιείς τον πόσο χρόνο προσπάθησες να αλλάξεις κάποιον και τελικά δεν το κατάφερες!
Fotini Christodoulou
15-11-2007, 05:08 PM
Ναι σωστά τα λες, απλά μετά συνειδητοποιείς τον πόσο χρόνο προσπάθησες να αλλάξεις κάποιον και τελικά δεν το κατάφερες!
Αυτός ειναι ο Ταυρίσιος τρόπος:cry::bigsmile:
Μετά αναρωτιέσαι προς τί η επιμονή αλλά δεν εχει σημασία.Μετράει να ξέρεις ότι εκανες τα πάντα, αλλά δεν σωζόταν η σχέση.:bigsmile:
*Astropeleki*
15-11-2007, 05:11 PM
Αυτές οι τύψεις θα μας φάνε.....................
Αυτός ειναι ο Ταυρίσιος τρόπος:cry::bigsmile:
Μετά αναρωτιέσαι προς τί η επιμονή αλλά δεν εχει σημασία.Μετράει να ξέρεις ότι εκανες τα πάντα, αλλά δεν σωζόταν η σχέση.:bigsmile:
Ετσι ακριβως σαν να μου διαβασες το μυαλο. Αλωστε εμενα οι τυψεις θα με βασανιζαν και θα με ετρωγαν για πολυ καιρο:unsure:
alyssa
15-11-2007, 07:00 PM
κανεις απο την πλευρα σου οτι θεωρεις σωστο και οπου βγαλει..τουλαχιστον εσυ θα εχεις ακολουθησει την καρδια σου και θα εχεις εξαντλησει ολα τα περιθωρια..οταν ομως ξερεις πως ο αλλος σε θελει αλλα για καποιους εξωτερικους παραγοντες δεν σου δινεται και σου ζηταει απλα να ειστε φιλοι αν και του ειναι δυσκολο εσυ τι κανεις τοτε?επιμενεις για κατι παραπανω η δεχεσαι την κατασταση οπως ειναι?
skorpion
15-11-2007, 09:01 PM
σ αυτα τα πραγματα δεν υπαρχουν κανονες, ο καθενας κανει οτι αισθανεται-νομιζει, μπορει μια σχεση παλια να αναβιωσει και να γινει καλυτερη, μπορει και να επελθει το χαος και παλι ο χωρισμος. Για να αναβιωσει πρεπει να υπαρχει πολυ αγαπη και θεληση κι απο τις δυο μεριες, αλλιως καθε προσπαθεια θα αποτυχει
alyssa
15-11-2007, 10:50 PM
ευχαριστω για την απαντηση..με βοηθησε πολυ..:bigsmile:
panther
16-11-2007, 11:47 AM
κανεις απο την πλευρα σου οτι θεωρεις σωστο και οπου βγαλει..τουλαχιστον εσυ θα εχεις ακολουθησει την καρδια σου και θα εχεις εξαντλησει ολα τα περιθωρια..οταν ομως ξερεις πως ο αλλος σε θελει αλλα για καποιους εξωτερικους παραγοντες δεν σου δινεται και σου ζηταει απλα να ειστε φιλοι αν και του ειναι δυσκολο εσυ τι κανεις τοτε?επιμενεις για κατι παραπανω η δεχεσαι την κατασταση οπως ειναι?
Εγώ (ως καρκινοταυρίνα) ένα πράγμα ξέρω! Αν ο άλλος σε θέλει δεν τον σταματάει τίποτα!!! Μετά, μπαίνει στη μέση το πόσο σε θέλει!!!
Αν κάποιος σου λέει (μιλάω γενικά) ότι δεν θέλει κάτι παραπάνω δεν επιμένεις ... παίρνεις το καπελάκι σου και με αξιοπρέπεια φεύγεις. Αρκεί, να το πάρεις απόφαση.
Το αν θα δεχτεί κάποιος μια κατάσταση που δεν τον ικανοποιεί ... εξαρτάται από τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου.
κανεις απο την πλευρα σου οτι θεωρεις σωστο και οπου βγαλει..τουλαχιστον εσυ θα εχεις ακολουθησει την καρδια σου και θα εχεις εξαντλησει ολα τα περιθωρια..οταν ομως ξερεις πως ο αλλος σε θελει αλλα για καποιους εξωτερικους παραγοντες δεν σου δινεται και σου ζηταει απλα να ειστε φιλοι αν και του ειναι δυσκολο εσυ τι κανεις τοτε?επιμενεις για κατι παραπανω η δεχεσαι την κατασταση οπως ειναι?
Απλα το δεχεσαι αφου εξαντλησες τις πιθανοτητες. Οσο για το να ειστε απλα φιλοι ειναι δυσκολο και αδικο για εσενα να βλεπεις αυτον που θεωρεις ανθρωπο σου σαν φιλο. Δηλαδη αν δημιουργηση αλλη σχεση θα βγαινετε ολοι παρεα δεν νομιζω οτι γινονται τετοια πραγματα. θα πληγωθεις περισοτερο.
Toksotaki
16-11-2007, 05:32 PM
Απλα το δεχεσαι αφου εξαντλησες τις πιθανοτητες. Οσο για το να ειστε απλα φιλοι ειναι δυσκολο και αδικο για εσενα να βλεπεις αυτον που θεωρεις ανθρωπο σου σαν φιλο. Δηλαδη αν δημιουργηση αλλη σχεση θα βγαινετε ολοι παρεα δεν νομιζω οτι γινονται τετοια πραγματα. θα πληγωθεις περισοτερο.
Αν θες τον αλλον δεν εχεις αλλη επιλογη,καρδια ειναι αυτη και δεν υπολογιζει λογικη...ακομα και αν ξερεις οτι δεν θα'χει happy end το κανεις...ειμαι σε αυτην την κατασταση(και ακομα χειρροτερη,γιατι ειναι με αλλη μου φιλη,ενω εκεινη ξερει τι νιωθω)νιωθω ρακος αλλα δεν μετανιωνω,απλα διαλεγω καλυτερους φιλους/φιλες...
*Astropeleki*
16-11-2007, 05:39 PM
...ειμαι σε αυτην την κατασταση(και ακομα χειρροτερη,γιατι ειναι με αλλη μου φιλη,ενω εκεινη ξερει τι νιωθω)νιωθω ρακος αλλα δεν μετανιωνω,απλα διαλεγω καλυτερους φιλους/φιλες...
Εγώ πάντως που βρέθηκα σε περίπου παρόμοια κατάσταση, ξέκοψα από την φίλη και ας είμασταν 20 χρόνια φορέβερ τουγκέδερ :evil::evil:
JULIA279
16-11-2007, 07:15 PM
Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις μετά από ένα χωρισμό είναι να αρχίσεις να αμφιβάλλεις για τα αισθήματα του συντρόφου σου. Αδυνατείς να καταλάβεις πως ξαφνικά σταμάτησε να σε αγαπάει. Και τελικά αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν σε αγάπησε ποτέ... σκέφτεσαι τις καλύτερές σας στιγμές και καταρρέεις στη σκέψη πως όλα ήταν ένα ψέμα για αυτόν... Έπεσα πολύ πρόσφατα σ'αυτή την παγίδα (γιατί περί αυτού πρόκειται-μια παγίδα του μυαλού μας) και κόντεψα να "τρελαθώ". Τελικά όμως θέλω να πιστεύω το εξής: όταν δύο άνθρωποι που αγαπιούνται χωρίσουν δε σημαίνει ότι παύει να υφίσταται η αγάπη. Η αληθινή αγάπη δεν μπορεί να περιοριστεί στα όρια μιας σχέσης.
Toksotaki
16-11-2007, 10:15 PM
Το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις μετά από ένα χωρισμό είναι να αρχίσεις να αμφιβάλλεις για τα αισθήματα του συντρόφου σου. Αδυνατείς να καταλάβεις πως ξαφνικά σταμάτησε να σε αγαπάει. Και τελικά αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν σε αγάπησε ποτέ... σκέφτεσαι τις καλύτερές σας στιγμές και καταρρέεις στη σκέψη πως όλα ήταν ένα ψέμα για αυτόν... Έπεσα πολύ πρόσφατα σ'αυτή την παγίδα (γιατί περί αυτού πρόκειται-μια παγίδα του μυαλού μας) και κόντεψα να "τρελαθώ". Τελικά όμως θέλω να πιστεύω το εξής: όταν δύο άνθρωποι που αγαπιούνται χωρίσουν δε σημαίνει ότι παύει να υφίσταται η αγάπη. Η αληθινή αγάπη δεν μπορεί να περιοριστεί στα όρια μιας σχέσης.
δεν ξερω...μου εχει τυχει να κανω κατι με καποιον,που ενδιαφεροταν για εμενα και την επομενη να λεει Συγνωμη,δεν θελω κατι!!!τι να πω...μαλλον εχει να κανει με φυλο??την μια να σε κοιτα μεσα στα ματια,να σου δινει λουλουδια,να σε προσεχει και την αλλη...σε ξερω απο καπου?
Αν θες τον αλλον δεν εχεις αλλη επιλογη,καρδια ειναι αυτη και δεν υπολογιζει λογικη...ακομα και αν ξερεις οτι δεν θα'χει happy end το κανεις...ειμαι σε αυτην την κατασταση(και ακομα χειρροτερη,γιατι ειναι με αλλη μου φιλη,ενω εκεινη ξερει τι νιωθω)νιωθω ρακος αλλα δεν μετανιωνω,απλα διαλεγω καλυτερους φιλους/φιλες...
Η καρδια πρεπει να συμβαδιζει με την λογικη. Να προσπαθησεις να αγαπας εσενα περισοτερο. Γιατι δηλαδη να γινεσε εσυ ρακος και οι αλλοι να ειναι μια χαρα? Γραψε τα προτερηματα σου σε ενα χαρτι, κολησε το στον καθρεφτη του μπανιου σου και καθε πρωι θα το διαβαζεις θα χαμογελας θα λες καλημερα στο Toksotaki και θα ξεκινας αισιοδοξα την μερα σου.:unsure:
JULIA279
17-11-2007, 04:47 PM
δεν ξερω...μου εχει τυχει να κανω κατι με καποιον,που ενδιαφεροταν για εμενα και την επομενη να λεει Συγνωμη,δεν θελω κατι!!!τι να πω...μαλλον εχει να κανει με φυλο??την μια να σε κοιτα μεσα στα ματια,να σου δινει λουλουδια,να σε προσεχει και την αλλη...σε ξερω απο καπου?
Δε θέλω να πιστεύω ότι έχει να κάνει με το φύλο. Παρ'όλα αυτά εγώ αναφέρθηκα σε αληθινή αγάπη. Τεκμηριωμένα αληθινή αγάπη. Από αυτά που περιγράφεις μάλλον εχουμε να κάνουμε με απλό ενθουσιασμό από μέρους του. Δυστυχώς υπάρχουν άτομα που όσο εύκολα ενθουσιάζονται, τόσο εύκολα και απότομα τους φεύγει. (Ξέρω από προσωπική εμπειρία έναν-Κριός στο ζώδιο. Ελπίζω να μην είναι όλοι οι Κριοί έτσι...). Συμφωνώ πάντως με τον dis. Σίγουρα αξίζεις περισσότερα από μια τέτοια συμπεριφορά. Πρέπει να εκτιμάμε και να προσέχουμε τον εαυτό μας. ¶λλωστε είναι ο μόνος που θα είναι σίγουρα πάντα στο πλευρό μας. Ο πιο πιστός μας σύμμαχος. Μάλλον αξίζει μεγαλύτερη προσοχη.:bigsmile:
Toksotaki
17-11-2007, 06:07 PM
Σας ευχαριστω πολυ γαι τις συμβουλες:cheesy:οσο για τους Κριους,εχει να κανει συνηθως με ενθουσιασμο,χανουν ευκολα το ενδιαφερον τους...αυτος για τον οποιο λεω,ειναι ιχθυς,απο το πως με κοιτουσε και λοιπα φαινοταν σαν να ηταν...με το που καλυψα τις ανασφαλειες του..."πως σε ειπαμε?!"και ηταν στην αρχη φιλος μου!βασικα πρεπει να εχει να κανει και με το φυλο,απο αυτα που εχω καταλαβει τα πραγματα εχουν ως εξης:ΕΡΩΤΑΣ....Ανδρες=εγωισμ ος,ΓΥΝΑΙΚΕΣ=εξαρτηση...οι γυναικες οχι ολες εννοειτε,δεν ειμαι δογματικη,απολυτη με μια σχετικη πλειοψηφια συγχεουν τον ερωτα με την εξαρτηση και την ασφαλεια...οι αντρες με τον εγωισμο,κτηση και κατακτηση,οταν νιωσουν οτι κατακτουν το υποψηφιο ατομο "πανε για αλλα"..τουλαχιστον αυτο πιστευω ειναι η προβληματικη μερια του ερωτα και απο τις 2 μεριες των φυλων επι των πλειστων...τεσπα μαλλον εφυγα εκτος...πως ξεχωριζεις αν ο αλλος ειναι ερωτευμενος η απλα ενθουσιασμενος?:wacko:
panther
18-11-2007, 04:17 PM
Σας ευχαριστω πολυ γαι τις συμβουλες:cheesy:οσο για τους Κριους,εχει να κανει συνηθως με ενθουσιασμο,χανουν ευκολα το ενδιαφερον τους...αυτος για τον οποιο λεω,ειναι ιχθυς,απο το πως με κοιτουσε και λοιπα φαινοταν σαν να ηταν...με το που καλυψα τις ανασφαλειες του..."πως σε ειπαμε?!"και ηταν στην αρχη φιλος μου!βασικα πρεπει να εχει να κανει και με το φυλο,απο αυτα που εχω καταλαβει τα πραγματα εχουν ως εξης:ΕΡΩΤΑΣ....Ανδρες=εγωισμ ος,ΓΥΝΑΙΚΕΣ=εξαρτηση...οι γυναικες οχι ολες εννοειτε,δεν ειμαι δογματικη,απολυτη με μια σχετικη πλειοψηφια συγχεουν τον ερωτα με την εξαρτηση και την ασφαλεια...οι αντρες με τον εγωισμο,κτηση και κατακτηση,οταν νιωσουν οτι κατακτουν το υποψηφιο ατομο "πανε για αλλα"..τουλαχιστον αυτο πιστευω ειναι η προβληματικη μερια του ερωτα και απο τις 2 μεριες των φυλων επι των πλειστων...τεσπα μαλλον εφυγα εκτος...πως ξεχωριζεις αν ο αλλος ειναι ερωτευμενος η απλα ενθουσιασμενος?:wacko:
Όταν θα σε υπολογίζει, θα σέβεται τις ανάγκες σου και τα θέλω σου και θα προσπαθεί κάθε στιγμή να σε κάνει χαρούμενη. Όταν θα βάζει τα δικά σου θέλω, παραπάνω από τα δικά του και θα προσπαθεί κάθε στιγμή να βρίσκεται κοντά σου. Και αυτό θα το κάνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το αν θα σου φέρει λουλούδια, θα σε πάει σε ένα ωραίο ρεστοραντ και θα σου πει και 2-3 γλυκόλογα, δεν σημαίνει ότι είναι ερωτευμένος μαζί σου .... απλά ενθουσιασμένος.
alyssa
18-11-2007, 05:03 PM
θα συμφωνησω με την panther..μεγαλο ρολο για το εαν ο αλλος ειναι ερωτευμενος μαζι σου πραγματικα και οχι με ενθουσιασμο παιζει ο χρονος και οι δυσκολες στιγμες..μεσα απο τον χρονο και τις δυσκολες στιγμες θα καταλαβεις αν καποιος σε θελει για αυτο που εισαι και σε αγαπαει η αν απλα τον ενθουσιασες..
Συμφωνω σε ολα και θελω να πω ακομα οτι η αγαπη ειναι συνεχεις δοκιμασια, και σε γαμο να καταληξει μια αγαπη μεχρι και να φυγει καποιος απο την ζωη η αγαπη θα δοκιμαζεται.
Toksotaki
19-11-2007, 05:30 PM
εχετε δικιο αλλα ποιος πραγματικα θα κατσει διπλα σου στα δυσκολα?!μπορει να ειναι ιδεα μου,ακομη μικρη ειμαι,αλλα δεν βλεπω κατι "αυθεντικο",αυτο που περιγραψατε...
εχετε δικιο αλλα ποιος πραγματικα θα κατσει διπλα σου στα δυσκολα?!μπορει να ειναι ιδεα μου,ακομη μικρη ειμαι,αλλα δεν βλεπω κατι "αυθεντικο",αυτο που περιγραψατε...
Δεν παιζει ρολο η ηλικια καποια στιγμη θα ερθει στην ζωη σου το αλλο σου μισο που θα σου δωσει αυτο που ψαχνεις. Εκ πειρας σου λεω οτι και μετα απο δυσκολα μπορει να διαλυθουν ολα. Το σωστο ειναι να αποκομιζεις εμπειριες οποτε οταν ερθει στην ζωη σου το αυθεντικο να εισαι ετοιμη να το διακρινεις και να το αγκαλιασεις.:unsure:
alyssa
20-11-2007, 03:10 PM
συμφωνω..επιπλεον οταν αγαπας πραγματικα βρισκεις την δυναμη και στεκεσαι στον αλλον..αυτο ειναι πραγματικη αγαπη,αλλιως δεν εχεις αγαπησει αληθινα το εαν διαλυθει καποια στιγμη η σχεση δεν σημαινει πως δεν αγαπησες αληθινα τον αλλον απλα πως καμια φορα για τον αλλον ειναι λιγο να τον αγαπας..:embarrest
skorpio
05-04-2008, 07:17 PM
Πολύ ωραίο άρθρο!
Εδώ και λίγους μήνες έχω χωρίσει και τώρα συνειδητοποιώ το τραγικό λάθος που έκανα: αρνιόμουνα να δεχτώ το τέλος και περίμενα ότι θα καταλάβει το λάθος του και θα τα ξαναβρούμε...Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να κάνεις στον εαυτό σου!¶ρνηση να αντιμετωπίσεις την κατάσταση,από φόβο,από ανασφάλεια ή επειδή σε βολεύει;;;
Τώρα βλέπω πως όλο αυτό που πέρασα (και ακόμα περνάω σε μικρότερο ίσως βαθμό) απλά δεν μου αξίζει γιατί ούτε η σχέση ήταν ιδανική ούτε και ο πρώην σύντροφός μου.Κι αν διάλεξε να τελειώσει τη σχέση μας είναι γιατί δεν είχε τίποτε άλλο να μας δώσει.
Όσο κλισέ κι αν ακουστεί,η αποδοχή είναι το πιο σημαντικό βήμα.Γιατί,μόνο αν δεχτούμε μέσα μας το τέλος θ' αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λογικά και πάνω απ' όλα θα βρούμε τον εαυτό μας.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί υπάρχουν πάντα τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις.Αλλά αφού δεν μπορούμε να επέμβουμε στο χρόνο και να αλλάξουμε το παρελθόν καλό θα ήταν να σταματήσουμε να "πενθούμε" για κάτι που εκ των πραγμάτων δεν αλλάζει!
stabie
07-04-2008, 09:55 AM
τώρα πια θεωρω πως ανηκωντας στο κλαμπ έχω να πω το εξής...
με αγγιξε ιδιαίτερα το κομμάτι του κειμένου που μιλάει για συνήθεια που λέγεται αγάπη...
ξέρεται τι σκεφτόμουν και με έριχνε τις 2 πρώτες μέρες? πως αχ η ώρα είναι πχ 14:00 και εκείνη την ώρα κάναμε αυτό ή αχ το πρώι με 'επαιρνε τηλ και μιλούσαμε πριν τη δουλεια. Ένα συναίσθημα που σαφώς σου περνάει αλλά που όπως είσαι μπερδεμένος νομίζει πως πεθαίνεις από αγάπη αλλά τελικά τα περισσότερα ήταν συνήθεια....
αγάπη τι δύσκολο πράγμα...:laugh::love:
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
16-05-2008, 12:47 PM
Θυμός; Ίσως, κάπως έτσι.
Συνήθως όταν ξέρεις ότι αν πας να κάνεις κάτι που δεν θα οδηγήσει πουθενά και το μόνο που θα πετύχεις είναι να καταστρέψεις κάτι καλύτερο που έχεις, ασυνείδητα νιώθεις έναν θυμό, του τύπου "Μα καλά; Τι είναι αυτά που σκέφτεσαι τώρα; Προτιμάς να χαλάσεις κάτι καλό και στο τέλος να μην πετύχεις αυτό που είχες στο μυαλό σου αλλά και να διαλύσεις το άλλο; Απόρω και που το έβαλες στο μυαλό σου κάτι τέτοιο!!"
Στην περίπτωση δε που ήδη βρίσκεσαι σε μια σχέση και γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν θα τραβήξει ή δεν τραβάει από την αρχή, αλλά ζεις με όνειρα και οφθαλμαπάτες ότι θα αλλάξει ο άλλος, τότε ο ίδιος σκάβεις τον λάκκο μόνος σου και πέφτεις μέσα.... με τα μούτρα. Και καλά να πάθεις, εφόσον ήξερες αλλά δεν έφευγες από την αρχή.
Το μόνο καλό που μπορείς να καταλάβεις από την κάθε σχέση και τα θετικά που μπορείς να διακρίνεις πλέον θα είναι όταν θα τα έχεις βρει με τον εαυτό σου ή όταν στην επόμενη σχέση θα καταλάβεις ποια λάθη δεν πρέπει να κάνεις και ποια καλά πρέπει να συνεχίσεις να έχεις.
Συμφωνω μαζι σου Κια και παντα στην γωνια μας περιμενει κατι καινουργιο και ισως μια μεγαλητερη αγαπη που εχουμε να παρουμε και να δωσουμε περισσοτερα απο την προηγουμενη........
Toksotaki
22-05-2008, 06:40 PM
Δεν ξερω αν ειναι μονο δικος μου φοβος αλλα φοβαμαι το μετα του "τα χαλασαμε" αυτο συνηδητοποιησα απο την τελευταια μου σχεση...οχι με την εννοια τον σκεφτομαι συνεχεια...αλλα με το ποτε θα ερθει το επομενο...ειναι φυσιολογικο ή ειναι θεμα ανασφαλειας?
Δεν ξερω αν ειναι μονο δικος μου φοβος αλλα φοβαμαι το μετα του "τα χαλασαμε" αυτο συνηδητοποιησα απο την τελευταια μου σχεση...οχι με την εννοια τον σκεφτομαι συνεχεια...αλλα με το ποτε θα ερθει το επομενο...ειναι φυσιολογικο ή ειναι θεμα ανασφαλειας?
Ειναι μάλλον χαρακτηριστικό του ενδιάμεσου σταδίου... λίγο ανασφάλεια, λίγο το προχωράμε μπροστά αλλά αν το κάνω κ καλά... κλπ!!! :embarrest
Aυτό το χρονικό διάστημα πάντως είναι πολύ χρήσιμο κ σε βγάζει πιο σοφό αν το ζήσεις σωστά!!
Enjoy!!
Toksotaki
27-05-2008, 06:01 PM
Axx...με τοσα σκαμπανεβασματα το τελευταιο διαστημα σε διαπροσωπικες σχεσεις με βλεπω Σωκρατη version 2!:cry:τεσπα καποια στιγμη ισως γινει και ζητημα ρουτινας...
BlackOrWhat
27-05-2008, 06:45 PM
Σε πόσην ώρα περνάει??!!:nuts::blink::wacko:
Σε πόσην ώρα περνάει??!!:nuts::blink::wacko:
Ποιο;;; :weird:
BlackOrWhat
27-05-2008, 06:55 PM
Ειναι μάλλον χαρακτηριστικό του ενδιάμεσου σταδίου... λίγο ανασφάλεια, λίγο το προχωράμε μπροστά αλλά αν το κάνω κ καλά... κλπ!!! :embarrest
Aυτό το χρονικό διάστημα πάντως είναι πολύ χρήσιμο κ σε βγάζει πιο σοφό αν το ζήσεις σωστά!!
Enjoy!!
Αυτό...:cheesy:
angelaki
27-05-2008, 06:57 PM
Axx...με τοσα σκαμπανεβασματα το τελευταιο διαστημα σε διαπροσωπικες σχεσεις με βλεπω Σωκρατη version 2!:cry:τεσπα καποια στιγμη ισως γινει και ζητημα ρουτινας...
Θα συμφωνήσω μαζί σου (για τα σκαμπανεβάσματα στις διαπροσωπικές σχέσεις) αν και νομίζω ότι τις περισσότερες φορές ολο αυτό ξεκινάει απο μέσα μας. Ισως δεν ξέρουμε τι θέλουμε και τι ζητάμε η πως να το δείξουμε στον άλλον αυτό, οπότε κάνουμε δυστυχισμένους τους άλλους και φυσικά τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αυτό...:cheesy:
Oπως μάθαμε στο σχολείο.... :nuts:ο χρόνος είναι σχετικός... :blink:
(υπάρχει ο αστρικός, ο γαλαξιακός.. κλπ.. :wacko:)
:love::love:
starfish
29-05-2008, 12:33 PM
Σε πόσην ώρα περνάει??!!:nuts::blink::wacko:
Σε ποση ωρα θελεις;;:toung::love:
BlackOrWhat
29-05-2008, 12:49 PM
Σε ποση ωρα θελεις;;:toung::love:
Και πολύ άργησε λέμε...άντε να χαθεί!!:embarrest:toung:
starfish
29-05-2008, 12:53 PM
Και πολύ άργησε λέμε...άντε να χαθεί!!:embarrest:toung:
Δεν φταιει το "αντιο" !! Η λαχταρα της επανασυνδεσης φταιει!!! Μπορεις λοιπον να φρικαρεις με την ησυχια σου!!:toung::toung::love:
Toksotaki
29-05-2008, 01:58 PM
Bρε ερχομαι εγω τωρα και ρωτω γιατι να λαχταραμε εμεις μια επανασυνδεση και οχι "το αλλο μας μισο?"Αχ αυτα τα μισα θα μας φανε την ζωη μας ολοκληρη....λοιπον εγω ειμαι ενα μισο ολοκληρο!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΑΝΕΣΑΙ ΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ!!
starfish
29-05-2008, 02:02 PM
Bρε ερχομαι εγω τωρα και ρωτω γιατι να λαχταραμε εμεις μια επανασυνδεση και οχι "το αλλο μας μισο?"Αχ αυτα τα μισα θα μας φανε την ζωη μας ολοκληρη....λοιπον εγω ειμαι ενα μισο ολοκληρο!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΑΝΕΣΑΙ ΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ!!
Ετσι παει το πραγμα!! Αν δεν ηθελες εσυ την επανασυνδεση θα την ηθελε ο αλλος!
Και με τι να καταπιανεσαι δηλαδη;:nuts::toung::toung:
black moon
29-05-2008, 02:18 PM
Bρε ερχομαι εγω τωρα και ρωτω γιατι να λαχταραμε εμεις μια επανασυνδεση και οχι "το αλλο μας μισο?"Αχ αυτα τα μισα θα μας φανε την ζωη μας ολοκληρη....λοιπον εγω ειμαι ενα μισο ολοκληρο!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΑΝΕΣΑΙ ΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ!!
Και εγω τότε ειμαι ενα ολόκληρο και μισό......
Πως λέμε ενα #@!@ ΚΑΙ μισό?ΕΤΣΙ
Fotini Christodoulou
29-05-2008, 02:23 PM
Bρε ερχομαι εγω τωρα και ρωτω γιατι να λαχταραμε εμεις μια επανασυνδεση και οχι "το αλλο μας μισο?"Αχ αυτα τα μισα θα μας φανε την ζωη μας ολοκληρη....λοιπον εγω ειμαι ενα μισο ολοκληρο!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΑΝΕΣΑΙ ΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ!!
Θεωρώντας οτι είμαστε ολόκληροι ...(αλλιώς θα γεννιόμασταν σε δύο μισά:weird:)
Δεχόμενοι ότι οι σχέσεις ειναι απαραίτητες για όλους τους ανθρωπους καθώς όλοι έχουν ανάγκη απο συντροφικότητα...
Δεχόμενοι ότι κάτι έληξε γιατι για τον ένα ή και τους δύο δυσλειτουργούσε και δεν καλυπτε την παραπάνω ανάγκη όπως ηθελε/ηθελαν...
Θα πρεπε λογικά να καταπιανόμαστε με την σύναψη νέων σχέσεων που θα μας καλυψουν, γυρνώντας σελίδα στην ζωή μας.:bigsmile:
Και εγω τότε ειμαι ενα ολόκληρο και μισό......
Πως λέμε ενα #@!@ ΚΑΙ μισό?ΕΤΣΙ
Στην ...εφορία το δήλωσες αυτό? :nuts:
καλά το δεύτερο ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ! :laugh:
black moon
29-05-2008, 02:40 PM
Στην ...εφορία το δήλωσες αυτό? :nuts:
καλά το δεύτερο ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ! :laugh:
Σ' αυτην την περίπτωση το πράγμα αλλάααααζει.Αν με ψαξει....λέμε τωρα...
ε, τοτε προτιμώ να ειμαι πολλα μικρά κομματάκια.Δεν μπορεί ολο και κάποιο θα της ξεφύγει της ρημάδας.........:w00t:
Προτείνω να προχωρήσουμε τις ζωές μας στις ζωές μας... :toung:
starfish
29-05-2008, 02:55 PM
Σ' αυτην την περίπτωση το πράγμα αλλάααααζει.Αν με ψαξει....λέμε τωρα...
ε, τοτε προτιμώ να ειμαι πολλα μικρά κομματάκια.Δεν μπορεί ολο και κάποιο θα της ξεφύγει της ρημάδας.........:w00t:
Τ θεμα ειναι να μην σου ξεφυγει εσενα κανενα κομματακι και ψαχνεσαι μετα!!! Πως θα προχωρησεις στην ζωη σου [οπως λεει και η May] αν εισαι λειψη;;:toung::toung:
black moon
29-05-2008, 03:01 PM
Τ θεμα ειναι να μην σου ξεφυγει εσενα κανενα κομματακι και ψαχνεσαι μετα!!! Πως θα προχωρησεις στην ζωη σου [οπως λεει και η May] αν εισαι λειψη;;:toung::toung:
Ξεφεύγεις απ' τα δύσκολα και επανασυντάσεσαι μετά!:toung:
Ξεφεύγεις απ' τα δύσκολα και επανασυντάσεσαι μετά!:toung:
Σωστό!! :cheesy: κ ότι σου λείπει σου το προσθέτει ο επόμενος!!! :embarrest
Aλλά μην το βλέπεις υποτιμητικά, γιατί κ εσύ θα προσθέσεις κομμάτι σου στον άλλον εκεί, που του λείπει. Aυτό το τελευταίο δεν είναι πολύ.... γλυκό;; :embarrest:embarrest
starfish
29-05-2008, 03:12 PM
Σωστό!! :cheesy: κ ότι σου λείπει σου το προσθέτει ο επόμενος!!! :embarrest
Aλλά μην το βλέπεις υποτιμητικά, γιατί κ εσύ θα προσθέσεις κομμάτι σου στον άλλον εκεί, που του λείπει. Aυτό το τελευταίο δεν είναι πολύ.... γλυκό;; :embarrest:embarrest
:blush::blush:
Αρκει να μην γινει κανενα ... ανατομικο λαθος!!!
:blush::blush:
Αρκει να μην γινει κανενα ... ανατομικο λαθος!!!
Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο καυστικό από μια Παρθένο.... :toung:
starfish
29-05-2008, 03:24 PM
Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο καυστικό από μια Παρθένο.... :toung:
:embarrest:embarrest:embarrest
:embarrest:embarrest:embarrest
:clapping:
Sarakiniko
01-06-2008, 01:51 AM
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Νιώθω ήδη πολύ καλύτερα....γιατί βλέπω ότι είμαστε πολλοί που περνάμε αυτό το λούκι. Έχασα και εγω την γη κάτω από τα πόδια μου, για μέρες δεν μπορούσα να λειτουργήσω καθόλου. ¶λλωτε τα έβαζα με τον εαυτό μου...και άλλωτε με ...εκείνον. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο νιώθω ότι, ό,τι ήταν να παρω το πήρα και ό,τι ήταν να δώσω, το έδωσα. Πρέπει να προχωρήσω ...... σοφότερη.... και με διάθεση να κοινηγήσω το καλό μου. ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΝΩ ΠΟΤΕ! ....Καλή Τύχη σε όλους εμάς που βιώσαμε αυτόν τον ...ακροτηριασμό.
κυκλάμινο
01-06-2008, 02:08 AM
Καταπληκτικό άρθρο, μπράβο στην κα Κάντζιου...Ναί είναι θέμα για πολλούς σας εμάς, που έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα του ρομαντισμού και της τελειότητας. Εύστοχα τονίζεται η ανασφάλειά μας και η πικρή γεύση της απόρριψης..ειδικά όταν ξέρεις ότι έδωσες τα πάντα και σε σένα έμεινε ένα τεράστιο κενό με ένα άκριβό γιατί. Το βιώνω ακόμα και τώρα δεν έχει τελείώσει ακόμα αλλά έρχεται...Πόσο λυπάμαι..αλλά και συγχρόνως χαίρομαι γιατί το μάθημα που πήρα και παιρνω ακόμα με κάνει πιο δυνατή, μόνο που το κατάλαβα αργά και έχασα χρόνο...αλλά κι αυτό καλύπτεται ευτυχώς για μένα. Εύχομαι μαζί με μένα και σέ όλους που αυτή τη στιγμή προσπαθούν να επιτύχουμε..το καλύτερο για τους εαυτούς μας, έστω και αν μας πήρε λίγο περισσότερο....!
ΜΙΚΡΟ
04-06-2008, 04:57 PM
Μια πληγή που πρέπει να κλείσει..ένα κενό..
κι ένας πόνος στη καρδιά..
Είναι φορές που πιστεύεις ότι δεν θα περάσει
ποτέ..όλα περνάνε όμως..έτσι λένε τουλάχιστον...
Υπέροχο το άρθρο.
flame
14-07-2008, 02:29 AM
Το παράξενο είναι ότι τις πιο πολλές φορές όπως σου περιγράφουν την κατάσταση οι απ' έξω, έτσι είναι, αλλά για σένα την/τον ερωτοχτυπημένο φαίνονται ''όλα άδικα που χάνεται ένας μεγάλος έρωτας τζάμπα'' και θες επανασύνδεση δια καώς! Και που να ξερες....
nalia3
15-07-2008, 04:47 AM
είμαι καινούργιο μέλος.. δεν έχω παρακολουθήσει την συζήτηση σας απο την αρχή, όμως θα ήθελα να αναφέρω πως το ποιο δύσκολο κομμάτι είναι να πως ο ανθρώπος που έφυγε είναι ο άνθρωπος της ζωής σου... αυτός που πάντα έψαχνες........ εκεί αναρωτίεμαι τι μπορείσ να κανείς.........
Μητσάκος
15-07-2008, 07:14 AM
είμαι καινούργιο μέλος.. δεν έχω παρακολουθήσει την συζήτηση σας απο την αρχή, όμως θα ήθελα να αναφέρω πως το ποιο δύσκολο κομμάτι είναι να πως ο ανθρώπος που έφυγε είναι ο άνθρωπος της ζωής σου... αυτός που πάντα έψαχνες........ εκεί αναρωτίεμαι τι μπορείσ να κανείς.........
Απλώς βρίσκεις άλλον, αργά ή γρήγορα....:bigsmile:
Δείμων
15-07-2008, 12:38 PM
Απλώς βρίσκεις άλλον, αργά ή γρήγορα....:bigsmile:
...βγάζοντας από μέσα σου τα πρότυπα και τις συνήθειες της προηγούμενης σχέσης. Που είναι περισσότερο επίκτητα και όχι εγγενή. Δηλαδή έχουν δημιουργηθεί σε σχέση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ακριβώς όπως σε σχέση με κάποιον άλλον θα είχαν δημιουργηθεί διαφορετικά.
Τώρα μιλάω και εγώ που έχω τέτοια υπογραφή. Τεσπα... :cheesy:
voulatain
15-07-2008, 04:53 PM
Eνας χωρισμος πρεπει να ειναι ξεκαθαρος,ενα τελος.Χωρις ψευτικες ελπιδες και διαστρεβλωσεις,για να μπορεσει να υπαρξει μια καινουργια αρχη,το πως θα τα καταφερεις...δωσε χρονο στον εαυτο σου και ο επομενος μεγαλος ερωτας θα ερθει...ο ατιμος!:love::love::love:
nalia3
17-07-2008, 06:32 AM
αυτο ελπίζω........:embarrest
leoma
17-07-2008, 11:07 AM
αυτο ελπίζω........:embarrest
... και σου το εύχομαι ολόψυχα...
flame
20-07-2008, 04:29 AM
Να είσαι καλά Blackorwhat γέλασα πολύ! με την υπογραφή!..... ΄Σόρρυ δεν το έπιασα από την αρχή χα χα!:laugh::laugh::laugh::laugh::laugh::love:
ΜΙΚΡΟ
22-07-2008, 01:36 PM
πως ο ανθρώπος που έφυγε είναι ο άνθρωπος της ζωής σου... αυτός που πάντα έψαχνες........ εκεί αναρωτίεμαι τι μπορείσ να κανείς.........
Ήταν όμως?? μήπως σ έκανε εκείνος να το πιστεύεις??
ο άνθρωπος της ζωής μας, όταν τον συναντήσουμε,
δεν φεύγει..δεν χάνεται..είναι δίπλα μας. Και μένει δίπλα μας.
Όχι με λόγια...
Έχω απογοητευτεί απο ανθρώπους που με λόγια σε
κάνουν να πιστεύεις ότι είναι αυτό που πάντα έψαχνες.
Και είναι πολύ ευκολο να το κάνουν. Πίστεψέ με.
Αν τους έχεις ανοίξει τη καρδιά σου ξέρουν ακριβώς
που θα χτυπήσουν.
Όμως σίγουρα ο άνθρωπος της ζωής μας υπάρχει
κάπου και μας περιμένει.
Σε πέρνει αγκαλιά και σε σηκώνει ψηλά..σ έχει πάντα εκεί
και προσέχει πολύ να μη πέσεις....
Μητσάκος
22-07-2008, 02:38 PM
Ήταν όμως?? μήπως σ έκανε εκείνος να το πιστεύεις??
ο άνθρωπος της ζωής μας, όταν τον συναντήσουμε,
δεν φεύγει..δεν χάνεται..είναι δίπλα μας. Και μένει δίπλα μας.
Όχι με λόγια...
Έχω απογοητευτεί απο ανθρώπους που με λόγια σε
κάνουν να πιστεύεις ότι είναι αυτό που πάντα έψαχνες.
Και είναι πολύ ευκολο να το κάνουν. Πίστεψέ με.
Αν τους έχεις ανοίξει τη καρδιά σου ξέρουν ακριβώς
που θα χτυπήσουν.
Όμως σίγουρα ο άνθρωπος της ζωής μας υπάρχει
κάπου και μας περιμένει.
Σε πέρνει αγκαλιά και σε σηκώνει ψηλά..σ έχει πάντα εκεί
και προσέχει πολύ να μη πέσεις....
Ναι, και εκεί που έχεις χαλαρώσει και είναι το μυαλό σου αλλού, να, σε ρίχνει κάτω και σκας σαν καρπούζι (μέρες καλοκαιριού που είναι) και σου δίνει την ευκαιρία να αυτοεξελιχθείς μέσα από μια αυτοεμπειρία αυτοεπώδυνης πραγματικότητας :toung:
ΜΙΚΡΟ
22-07-2008, 03:50 PM
Ναι, και εκεί που έχεις χαλαρώσει και είναι το μυαλό σου αλλού, να, σε ρίχνει κάτω και σκας σαν καρπούζι (μέρες καλοκαιριού που είναι) και σου δίνει την ευκαιρία να αυτοεξελιχθείς μέσα από μια αυτοεμπειρία αυτοεπώδυνης πραγματικότητας :toung:
Αφού δεις αστράκια μαζί και όλα τα έργα...:wacko:
όντως αυτοεξελισεσαι και γίνεσαι πιο δυνατός.
Και ελπίζεις :love:
να βρεθεί αυτό που δεν θα σ αφήσει να γκρεμοτσακιστείς ξανά.
starfish
22-07-2008, 03:53 PM
Αφού δεις αστράκια μαζί και όλα τα έργα...:wacko:
όντως αυτοεξελισεσαι και γίνεσαι πιο δυνατός.
Και ελπίζεις ξανά...:love:
Χαρα στο κουραγιο αυτων που ελπιζουν ξανα και ξανα και ξανα και ξανα....:bigsmile:
Δείμων
22-07-2008, 04:39 PM
Ετοιμαζόμουν να γράψω μια απάντηση στην MIKΡO νομίζοντας ότι το ψευδώνυμο αντιπροσωπεύει χρονικά τις εμπειρίες της. Όμως αναθεωρώ λέγοντας είναι όμορφο το όσο ζω ελπίζω
όμως
δεν ξέρω γιατί αυτή η ηλίθια ανθρώπινη φυλή όταν δει ότι μπορείς να πέσεις πάντα κάποια στιγμή επιφυλάσσεται να σε ρίξει....
Μη μου μιλήσεις για αληθινές αγάπες και ανιδιοτέλειες, θα ανοίξουμε μεγάλη κουβέντα.
ΜΙΚΡΟ
22-07-2008, 05:47 PM
δεν ξέρω γιατί αυτή η ηλίθια ανθρώπινη φυλή όταν δει ότι μπορείς να πέσεις πάντα κάποια στιγμή επιφυλάσσεται να σε ρίξει.... .
Πάντα όμως. Ο άνθρωπος είναι καρδιά και αισθήματα αλλά και ζώο σαρκοφάγο.
Μη μου μιλήσεις για αληθινές αγάπες και ανιδιοτέλειες, θα ανοίξουμε μεγάλη κουβέντα.
Μεγάλη κουβέντα αλήθεια...
μυρσινη
22-07-2008, 08:10 PM
Δεν ξερω,αληθεια τι φταιει,το νεφος,το νερο,που θα'λεγε η γιαγια μου,παντως οι σχεσεις που κουραστικα πηγαινοερχονται,οι ανθρωποι που δεν ξερουν τι τους γινεται και που δεν μπαινουν στον κοπο να λειτουργησουν το ακαμπτο μυαλουδακι τους και κατ'επεκταση κουραζουν οσους ατυχους βρισκονται στο δρομο τους ειναι πολυ βαρετοι..αλλα δυστυχως,αυτες οι προβληματικες περιπτωσεις,πολλες φορες,βρισκονται διπλα σε ανθρωπους που και τους ανεχονται για μεγαλο χρονικο διαστημα και που εαν φυγουν τους δεχονται ξανα και ξανα.Αναρωτιεμαι λοιπον,μηπως ενα μεγαλο κομματι ευθυνης εχει οχι μονο εκεινος που δεν ξερει να αγαπα τον αλλον αλλα και εκεινος που δεν ξερει ν'αγαπα τον εαυτο του...
ZorZeta
22-07-2008, 08:48 PM
Δεν ξερω,αληθεια τι φταιει,το νεφος,το νερο,που θα'λεγε η γιαγια μου,παντως οι σχεσεις που κουραστικα πηγαινοερχονται,οι ανθρωποι που δεν ξερουν τι τους γινεται και που δεν μπαινουν στον κοπο να λειτουργησουν το ακαμπτο μυαλουδακι τους και κατ'επεκταση κουραζουν οσους ατυχους βρισκονται στο δρομο τους ειναι πολυ βαρετοι..αλλα δυστυχως,αυτες οι προβληματικες περιπτωσεις,πολλες φορες,βρισκονται διπλα σε ανθρωπους που και τους ανεχονται για μεγαλο χρονικο διαστημα και που εαν φυγουν τους δεχονται ξανα και ξανα.Αναρωτιεμαι λοιπον,μηπως ενα μεγαλο κομματι ευθυνης εχει οχι μονο εκεινος που δεν ξερει να αγαπα τον αλλον αλλα και εκεινος που δεν ξερει ν'αγαπα τον εαυτο του...
συμφωνώ μαζί σου, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει αυτός που μην εκτιμώντας σωστά τον εαυτό του, παρουσιάζει μια αδυναμία απέναντι στον άλλο, επιτρέποντας του τέτοιες συμπεριφορές. Αυτό για μένα τουλάχιστον είναι το πιό σημαντικό μάθημα που οι γονείς, δάσκαλοι θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά, θεωρώντας ακόμη, ότι αυτοί έχουν ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στο θέμα αυτό.
xry45
22-07-2008, 10:03 PM
Πάρα πολύ ωραίο άρθρο.:bigsmile:
Από προσωπική εμπειρία, μετά από αρκετές ώρες μοναξιάς και πραγματικής επί της ουσίας συζήτηση με τον εαυτό μου, κατάφερα να τον γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και τις ανάγκες του.
Για αυτό και κατέληξα σε αυτό που πάρα πολύ όμορφα περιγράφεται σε αυτή την φράση:
Μια σχέση τελειώνει γιατί δεν είχε τα κατάλληλα εφόδια για να συνεχίσει να υπάρχει...
EXEIΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ...αλλα μεχρι να το δεις,να το πιστεψεις κ να πεις τελος...εχεις διαλυθει...τωρα βεβαια μετα απο πολλες "δοκιμασιες" καταλαβα οτι τις περισσοτερες σχεσεις για χρονια τις κυβερναει ο φοβος....για να τον διωξουμε λεμε ψεμματα..ζωτικα ψεμματα..στον εαυτο μας κυριως κ μετα σ αυτους που αγαπαμε για να εξακολουθουν να μας αγαπανε αλλα οσο και να προσπαθουμε η μονη αληθεια..αν αξιζει κατι...η απλα υπαρχει..δειχνει καποια στιγμη τα δοντια της...για πολλους το δαγκωμα της ποναει...για αλλους αφηνει για παντα το σημαδι της...
ΜΙΚΡΟ
24-07-2008, 05:31 PM
Eνας χωρισμος πρεπει να ειναι ξεκαθαρος,ενα τελος.Χωρις ψευτικες ελπιδες και διαστρεβλωσεις
Λίγοι όμως το κάνουν αυτό..Και δεν έχω χειρότερο.
Και δεν έχω καταλάβει γιατί. Είναι τόσο δύσκολο???
Δείμων
24-07-2008, 10:21 PM
Λίγοι όμως το κάνουν αυτό..Και δεν έχω χειρότερο.
Και δεν έχω καταλάβει γιατί. Είναι τόσο δύσκολο???
H απάντηση είναι λίγο πιο πάνω στο αρχικό άρθρο
Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος που υφίσταται ένα «αντίο» είναι να παραμένει προσκολλημένος στη συνήθεια ενός έρωτα με «συστατικά» που στη πραγματικότητα έπεισε τον εαυτό του ότι υπάρχουν -είτε από ανάγκη είτε από ανασφάλεια- και όπως είναι φυσικό τελικά δεν κόλλησαν.
Η λέξη ανασφάλεια κατά τη γνώμη μου εμπεριέχει μία ακόμη παράμετρο.
Σε μία σχέση συνεχώς κτίζεις, δημιουργείς, εξελίσσεις. Από αυτή την άποψη μοιάζει με ένα οικοδόμημα , ένα σπίτι, με όσα αυτό αντιπροσωπεύει. Όταν φύγει ένας και το «σπίτι» κατεδαφιστεί, πέρα από την απώλεια του προσώπου θρηνούμε και για την ματαιότητα του χρόνου των προσπαθειών και των πράξεών μας (ψιλοεγωιστικά δηλαδή) γι αυτό παλεύουμε να σώσουμε ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί.
Τώρα αν αυτό σημαίνει και τον συμβιβασμό μας να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μέσα σε ερείπια συντρίμια και χαλάσματα - φτάνοντας σε σημείο να παραμυθιαστούμε ότι ναι έτσι είναι ο Παράδεισος... τι να πω, πολλές φορές συμβαίνει. Θέμα εσωτερικής δύναμης και χαρακτήρα.
ΜΙΚΡΟ
25-07-2008, 05:50 PM
να παραμυθιαστούμε ότι ναι έτσι είναι ο Παράδεισος...
Γίνεται κι αυτό όντως...ίσως γιατί έχουμε την ανάγκη να
ζούμε σ ένα μικρό παράδεισο όλοι μας...έστω κι αν δεν
είναι πραγματικός...
Powered by vBulletin® Version 4.2.5 Copyright © 2024 vBulletin Solutions Inc. All rights reserved.