Horoscope
13-12-2006, 11:42 AM
Ενα Μεγάλο Έτος, είναι μία περίοδος 25.800 ετών κατά την οποία ολοκληρώνεται μία πλήρης περιστροφή των Πόλων του άξονα της Γης γύρω από τον Πόλο της εκλειπτικής. Το Μεγάλο Έτος διαιρείται σε δώδεκα μέρη, δώδεκα μήνες, όπως αναλογεί και στο απλό έτος που βιώνουμε. Αυτό αναλογεί σε δώδεκα μέρη των 2.000 περίπου ετών (και κάτι παραπάνω, καθώς θεωρείται ότι η πραγματική περίοδος είναι στα 2.400 περίπου έτη, αλλά η κάθε αστρολογική εποχή, έχει την αρχή της άμεσα συνδεδεμένη με το τελευταίο μέρος της εποχής που φεύγει και το τέλος της με την εποχή που έρχεται).
Κάνοντας μία διαδρομή προς τα πίσω, ανά τις χιλιετηρίδες, θα μπορούσαμε να δούμε τα κοινά χαρακτηριστικά στους λαούς της γης, κάτι που ιστορικά δεν μπορεί να εξηγεί, αλλά η αστρολογική συσχέτιση, μας πληροφορεί για πολλά.
Εποχή του Λέοντα (10.000 π.Χ.)
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/logosastrwn.jpg align=right hspace=6 vspace=1></div>Εποχή της δόξας λαμπρών πολιτισμών και κυρίως της Λεμουρίας. Το σύμβολο του ζωδίου του Λέοντα, βρέθηκε σε μνημεία της μακρινής εκείνης περιόδου, ο χρυσός, σαν μέταλλο, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Οι μύθοι μίας χρυσής εποχής και δημιουργικότητας, όπου το λιοντάρι σαν έμβλημα κυριαρχούσε και η ευημερία ήταν προφανής, ενισχύουν αυτή την άποψη.
Ναοί αφιερωμένοι στο θεό-Ήλιο έχουν ανακαλυφθεί.
Κάπου παράλληλα, με κάποια χρόνια ή αιώνες διαφορά, η Ατλαντίδα και οι Μάγιας διέπρεψαν, έχοντας ανάλογα στοιχεία αναπτύξει.
Εποχή του Καρκίνου (8.000 π.Χ.)
Μετά τη κυριαρχία του Ήλιου, έρχεται η κυριαρχία της Σελήνης, με λατρείες πάνω στο πνεύμα της θηλυκής θεότητας, της Μητέρας-Γης και με μεγάλους κατακλυσμούς, που αναφέρονται στις παραδόσεις λαών σε όλο τον πλανήτη.
Είναι πιθανό, μετά τις κατακλυσμιαίες καταστροφές που συνέβησαν, να έχουμε μία επαναφορά στην μητριαρχία, κάτι που κατά την εποχή του Ήλιου θα είχε εξαλειφθεί.
Εποχή των Διδύμων (6.000 π.Χ.)
Λόγω του ότι μιλάμε για ένα ζώδιο που αντιπροσωπεύει τη διανόηση και το γραπτό λόγο, εκείνη την εποχή έχουμε τα πρώτα γραπτά μνημεία. Ακόμη είναι η περίοδος των θεών που λατρεύονταν ανά δύο, είτε σαν δίδυμοι όπως ο Ρώμος κι ο Ρωμύλος, είτε σαν ζευγάρια, όπως στη Μεσοποταμία. Έχουμε τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, τους Διόσκουρους, εκείνη τη περίοδο.
Αρχίζει μία κίνηση πάνω στα γράμματα και την επικοινωνία, με τον τρόπο που τα αντιλαμβανόμαστε σήμερα.
Εποχή του Ταύρου (4.000 π.Χ.)
Εποχή περισσότερο υλιστική και πεζή από την προηγούμενη. Σε πολλούς λαούς θα δούμε τη λατρεία του Ταύρου, όπως συμβαίνει με τον Απι στην Αίγυπτο, με τον Λευκό Ταύρο του Ποσειδώνα, με τον Μινώταυρο στη Κρήτη. Οι Ταύροι σε αναπαραστάσεις βρίσκονται στην Αίγυπτο, στην Λατινική Αμερική και οι κατασκευές των κτιρίων είναι ογκώδεις και επιβλητικές. Παράλληλα, έχουμε την καλλιέργεια της γης πιο οργανωμένα και συστηματικά. Πιθανές γιορτές αισθησιακές, με φαγητό και ποτό.
Εποχή του Κριού (2.000 π.Χ.)
Ας θυμηθούμε την ύπαρξη του πολιορκητικού κριού, σημαντικού βοηθήματος στις ατέλειωτες μάχες εκείνου του καιρού. Το πνεύμα του ¶ρη, έφερνε τόλμη, αλλά και πολέμους, ξεκινήματα για νέες ιδέες και κατακτήσεις, και το μέταλλο του σιδήρου χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα.
Στην εβραϊκή θρησκεία, απαγορεύτηκε η λατρεία του Χρυσού Μόσχου (Ταύρου) και χρησιμοποιούσαν την θυσία του αμνού (Κριού).
Έχουμε την Παλλάδα Αθηνά, που φορά σιδερένια πανοπλία και κέρατα κριού στο κράνος και διάφοροι άλλοι θεοί λαών της περιόδου εκείνης, άλλαξαν τα εμβλήματά τους και αποποιήθηκαν στοιχεία του Ταύρου, για χάρη του Κριού.
Εποχή των Ιχθύων (λίγο πριν τη γέννηση του Χριστού ως το 2000 μ.Χ. περίπου)
Λόγω του ότι ο αστερισμός των Ιχθύων είναι μεγάλος, απλώνεται σε39ο του ζωδιακού, θεωρείται ότι αυτή η εποχή έχει και μεγαλύτερη διάρκεια.
Σε αυτή την εποχή της έμπνευσης, μεγάλοι διδάσκαλοι γεννήθηκαν με μεγαλύτερο φυσικά τον Ιησού, του οποίου το έμβλημα ΙΧΘΥΣ (Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ) χαρακτηρίζει και την εποχή. Ας θυμηθούμε τη παραβολή των ιχθύων με τους άρτους, ακόμη ότι οι περισσότεροι μαθητές του Ιησού ήταν ψαράδες. Το σύμβολο των χριστιανών ήταν το ψάρι. Όταν ο Ιησούς γεννήθηκε, οι πρώτοι που τον προσκύνησαν ήταν οι βοσκοί με τα πρόβατα (αμνοί - κριοί) και θεωρήθηκε ο αμνός του Θεού. Η Μητέρα Του, Παρθένος Μαρία, έχει σχέση με το απέναντι ζώδιο της Παρθένου.
Η εποχή των υψηλών ιδανικών της πανανθρώπινης αγάπης και θυσίας, της αυταπάρνησης, αλλά και της προδοσίας. Το όνομα που αποδίδεται στον Ιησού «ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου» είναι ένα ακόμη ιχθυακό στοιχείο. Στη μήτρα των δυτικών αρχιερέων υπάρχει το σχήμα της ουράς του ψαριού και η συνήθεια να τρώμε ψάρι κάθε Παρασκευή, μέρα της Αφροδίτης, μας θυμίζει την έξαρση του πλανήτη στους Ιχθείς.
Τα 2000 αυτά χρόνια χαρακτηρίστηκαν από ιδέες και ιδανικά, ρεύματα για ελευθερία, αγάπη, που συχνά ήταν ανέφικτα, μη ρεαλιστικά (ποσειδώνια) και προδόθηκαν συχνά κι από τους ίδιους τους υποστηρικτές τους.
Εποχή του Υδροχόου ( μετά το 2000, αλλά κυρίως από το 2400 μ.Χ.)
Είμαστε στο κατώφλι της εποχής του Υδροχόου, εποχής της τεχνολογικής κι επιστημονικής εξέλιξης. Τι προδιαγράφεται; Προφανώς μία απομάκρυνση από τα ιδανικά που ενέπνευσαν την Ιχθυακή εποχή, μετά από την πτώση κι απογοήτευση που επήλθε, όταν το ποσειδώνιο στοιχείο ολοκλήρωσε τον κύκλο του. Ένας ρεαλισμός και μία ψυχρότητα, που δεν έχει πολλά κοινά με την ευαισθησία και την αυτοθυσία των Ιχθύων. Περισσότερο όμως θα φανεί η ανθρωπιστική πλευρά του Υδροχόου, που ενδιαφέρεται για την εξέλιξη και όχι για ιδανικά και θεωρίες. Ο Κρόνος, σοφός δάσκαλος, αποκρυσταλλώνει τη γνώση που έχει συσσωρεύσει και ο Ουρανός, ανανεωτικός και διασπαστικός, ψάχνει σε νέους ορίζοντες.
Δεν έχουμε παρά να ελπίσουμε σε μία νέα θεώρηση των πραγμάτων, μία νέα αντίληψη κι ένα πνεύμα εξελιγμένο και επιστημονικό."
Απόσπασμα από το εγχειρίδιο αστρολογίας "Αστρολογία-Λόγος των άστρων" της Λίλιαν Σίμου. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διμελή (ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ 28 & ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ 122, 18535 ΠΕΙΡΑΙΑΣ- ΤΗΛ. 210.42.96.237) και την άδεια για την μεταφορά του αποσπάσματος ευγενικά παραχώρησε στο myHoroscope ο εκδότης κ. Κώστας Διμελής.
Κάνοντας μία διαδρομή προς τα πίσω, ανά τις χιλιετηρίδες, θα μπορούσαμε να δούμε τα κοινά χαρακτηριστικά στους λαούς της γης, κάτι που ιστορικά δεν μπορεί να εξηγεί, αλλά η αστρολογική συσχέτιση, μας πληροφορεί για πολλά.
Εποχή του Λέοντα (10.000 π.Χ.)
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/logosastrwn.jpg align=right hspace=6 vspace=1></div>Εποχή της δόξας λαμπρών πολιτισμών και κυρίως της Λεμουρίας. Το σύμβολο του ζωδίου του Λέοντα, βρέθηκε σε μνημεία της μακρινής εκείνης περιόδου, ο χρυσός, σαν μέταλλο, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Οι μύθοι μίας χρυσής εποχής και δημιουργικότητας, όπου το λιοντάρι σαν έμβλημα κυριαρχούσε και η ευημερία ήταν προφανής, ενισχύουν αυτή την άποψη.
Ναοί αφιερωμένοι στο θεό-Ήλιο έχουν ανακαλυφθεί.
Κάπου παράλληλα, με κάποια χρόνια ή αιώνες διαφορά, η Ατλαντίδα και οι Μάγιας διέπρεψαν, έχοντας ανάλογα στοιχεία αναπτύξει.
Εποχή του Καρκίνου (8.000 π.Χ.)
Μετά τη κυριαρχία του Ήλιου, έρχεται η κυριαρχία της Σελήνης, με λατρείες πάνω στο πνεύμα της θηλυκής θεότητας, της Μητέρας-Γης και με μεγάλους κατακλυσμούς, που αναφέρονται στις παραδόσεις λαών σε όλο τον πλανήτη.
Είναι πιθανό, μετά τις κατακλυσμιαίες καταστροφές που συνέβησαν, να έχουμε μία επαναφορά στην μητριαρχία, κάτι που κατά την εποχή του Ήλιου θα είχε εξαλειφθεί.
Εποχή των Διδύμων (6.000 π.Χ.)
Λόγω του ότι μιλάμε για ένα ζώδιο που αντιπροσωπεύει τη διανόηση και το γραπτό λόγο, εκείνη την εποχή έχουμε τα πρώτα γραπτά μνημεία. Ακόμη είναι η περίοδος των θεών που λατρεύονταν ανά δύο, είτε σαν δίδυμοι όπως ο Ρώμος κι ο Ρωμύλος, είτε σαν ζευγάρια, όπως στη Μεσοποταμία. Έχουμε τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, τους Διόσκουρους, εκείνη τη περίοδο.
Αρχίζει μία κίνηση πάνω στα γράμματα και την επικοινωνία, με τον τρόπο που τα αντιλαμβανόμαστε σήμερα.
Εποχή του Ταύρου (4.000 π.Χ.)
Εποχή περισσότερο υλιστική και πεζή από την προηγούμενη. Σε πολλούς λαούς θα δούμε τη λατρεία του Ταύρου, όπως συμβαίνει με τον Απι στην Αίγυπτο, με τον Λευκό Ταύρο του Ποσειδώνα, με τον Μινώταυρο στη Κρήτη. Οι Ταύροι σε αναπαραστάσεις βρίσκονται στην Αίγυπτο, στην Λατινική Αμερική και οι κατασκευές των κτιρίων είναι ογκώδεις και επιβλητικές. Παράλληλα, έχουμε την καλλιέργεια της γης πιο οργανωμένα και συστηματικά. Πιθανές γιορτές αισθησιακές, με φαγητό και ποτό.
Εποχή του Κριού (2.000 π.Χ.)
Ας θυμηθούμε την ύπαρξη του πολιορκητικού κριού, σημαντικού βοηθήματος στις ατέλειωτες μάχες εκείνου του καιρού. Το πνεύμα του ¶ρη, έφερνε τόλμη, αλλά και πολέμους, ξεκινήματα για νέες ιδέες και κατακτήσεις, και το μέταλλο του σιδήρου χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα.
Στην εβραϊκή θρησκεία, απαγορεύτηκε η λατρεία του Χρυσού Μόσχου (Ταύρου) και χρησιμοποιούσαν την θυσία του αμνού (Κριού).
Έχουμε την Παλλάδα Αθηνά, που φορά σιδερένια πανοπλία και κέρατα κριού στο κράνος και διάφοροι άλλοι θεοί λαών της περιόδου εκείνης, άλλαξαν τα εμβλήματά τους και αποποιήθηκαν στοιχεία του Ταύρου, για χάρη του Κριού.
Εποχή των Ιχθύων (λίγο πριν τη γέννηση του Χριστού ως το 2000 μ.Χ. περίπου)
Λόγω του ότι ο αστερισμός των Ιχθύων είναι μεγάλος, απλώνεται σε39ο του ζωδιακού, θεωρείται ότι αυτή η εποχή έχει και μεγαλύτερη διάρκεια.
Σε αυτή την εποχή της έμπνευσης, μεγάλοι διδάσκαλοι γεννήθηκαν με μεγαλύτερο φυσικά τον Ιησού, του οποίου το έμβλημα ΙΧΘΥΣ (Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ) χαρακτηρίζει και την εποχή. Ας θυμηθούμε τη παραβολή των ιχθύων με τους άρτους, ακόμη ότι οι περισσότεροι μαθητές του Ιησού ήταν ψαράδες. Το σύμβολο των χριστιανών ήταν το ψάρι. Όταν ο Ιησούς γεννήθηκε, οι πρώτοι που τον προσκύνησαν ήταν οι βοσκοί με τα πρόβατα (αμνοί - κριοί) και θεωρήθηκε ο αμνός του Θεού. Η Μητέρα Του, Παρθένος Μαρία, έχει σχέση με το απέναντι ζώδιο της Παρθένου.
Η εποχή των υψηλών ιδανικών της πανανθρώπινης αγάπης και θυσίας, της αυταπάρνησης, αλλά και της προδοσίας. Το όνομα που αποδίδεται στον Ιησού «ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου» είναι ένα ακόμη ιχθυακό στοιχείο. Στη μήτρα των δυτικών αρχιερέων υπάρχει το σχήμα της ουράς του ψαριού και η συνήθεια να τρώμε ψάρι κάθε Παρασκευή, μέρα της Αφροδίτης, μας θυμίζει την έξαρση του πλανήτη στους Ιχθείς.
Τα 2000 αυτά χρόνια χαρακτηρίστηκαν από ιδέες και ιδανικά, ρεύματα για ελευθερία, αγάπη, που συχνά ήταν ανέφικτα, μη ρεαλιστικά (ποσειδώνια) και προδόθηκαν συχνά κι από τους ίδιους τους υποστηρικτές τους.
Εποχή του Υδροχόου ( μετά το 2000, αλλά κυρίως από το 2400 μ.Χ.)
Είμαστε στο κατώφλι της εποχής του Υδροχόου, εποχής της τεχνολογικής κι επιστημονικής εξέλιξης. Τι προδιαγράφεται; Προφανώς μία απομάκρυνση από τα ιδανικά που ενέπνευσαν την Ιχθυακή εποχή, μετά από την πτώση κι απογοήτευση που επήλθε, όταν το ποσειδώνιο στοιχείο ολοκλήρωσε τον κύκλο του. Ένας ρεαλισμός και μία ψυχρότητα, που δεν έχει πολλά κοινά με την ευαισθησία και την αυτοθυσία των Ιχθύων. Περισσότερο όμως θα φανεί η ανθρωπιστική πλευρά του Υδροχόου, που ενδιαφέρεται για την εξέλιξη και όχι για ιδανικά και θεωρίες. Ο Κρόνος, σοφός δάσκαλος, αποκρυσταλλώνει τη γνώση που έχει συσσωρεύσει και ο Ουρανός, ανανεωτικός και διασπαστικός, ψάχνει σε νέους ορίζοντες.
Δεν έχουμε παρά να ελπίσουμε σε μία νέα θεώρηση των πραγμάτων, μία νέα αντίληψη κι ένα πνεύμα εξελιγμένο και επιστημονικό."
Απόσπασμα από το εγχειρίδιο αστρολογίας "Αστρολογία-Λόγος των άστρων" της Λίλιαν Σίμου. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διμελή (ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ 28 & ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ 122, 18535 ΠΕΙΡΑΙΑΣ- ΤΗΛ. 210.42.96.237) και την άδεια για την μεταφορά του αποσπάσματος ευγενικά παραχώρησε στο myHoroscope ο εκδότης κ. Κώστας Διμελής.