Ζωή και Ζώδια
06-08-2006, 04:21 PM
Ένας παραθεριστής αράζει στην ξαπλώστρα και γράφει για όσα βλέπει και σκέφτεται, λίγο πριν τον χτυπήσει ο ήλιος (ή το μπαλάκι!)
Από τον Γιώργο Ρήγα
Αγαπητό μου ημερολόγιο, Σου γράφω από εκείνη την υπέροχη παραλία που βλέπαμε στον ταξιδιωτικό οδηγό. Ναι, αυτή με τα «υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά, τις καλαίσθητες καλαμένιες ομπρέλες και τις σούπερ αναπαυτικές ξαπλώστρες». Η αλήθεια βέβαια είναι πως άργησα λιγάκι να τη βρω, και όχι, μη βιαστείς να πιστέψεις πως χάθηκα, γιατί σε πληροφορώ πως δεν μπερδεύτηκα καθόλου. Αλλά να, μου πήρε λίγο παραπάνω χρόνο μέχρι να συνειδητοποιήσω πως αυτό που έβλεπα ήταν πράγματι η παραλία της φωτογραφίας. Πιθανολογώ -και φυσικά καταγγέλλω- πως η φωτογραφία τραβήχτηκε το Μάιο -το αργότερο- όπου όλα μοιάζουν ήσυχα, πανέμορφα και ειδυλλιακά. Τώρα, στα μέσα του καλοκαιριού, τα πάντα έχουν πάρει την κατιούσα. Οι καλαίσθητες καλαμένιες ομπρέλες έχουν αρχίσει να «καραφλιάζουν» επικίνδυνα, και ανάμεσά τους έχουν στηθεί και κάποιες πλαστικές «ξαδέρφες» τους, που, εντάξει, την κάνουν τη δουλειά τους, αλλά καλαίσθητες δεν τις λες. Οι σούπερ αναπαυτικές ξαπλώστρες είναι οι ίδιες με αυτές που σου έλεγα πριν από κάνα μήνα, όταν είχα πάει για μπάνιο σε μια πλαζ της κακιάς συμφοράς, κι η μέση μου έκανε 3 μέρες να συνέλθει. Μη γελάς ημερολόγιο, γιατί σε πληροφορώ πως η ζήτηση για αυτές τις ξαπλώστρες έχει ξεπεράσει κι αυτή του γάλακτος λίγο πριν τον πόλεμο. Σφαγή κανονική σου λέω.
http://myhoroscope.gr/articles/images/beach1.jpg
Αγαπητό ημερολόγιο, όπως προφανώς κατάλαβες, εδώ πέρα δεν πέφτει καρφίτσα! Όπου και να πέσει το μάτι μου βλέπω κόσμο. Τα δε γαλαζοπράσινα νερά τώρα μοιάζουν με το λάδι της φριτέζας, έχουν δε μια περίεργη μυρωδιά, κάτι ανάμεσα σε καρύδα και καρότο, ενώ το όλο σκηνικό θυμίζει ομαδική βάπτιση στα νερά του Γάγγη! Ο «μπουφές» της παραλίας περιλαμβάνει όλους τους ανθρωπότυπους. Οικείοι, περίεργοι, γραφικοί και ενοχλητικοί συνθέτουν ένα πολύπλοκο, καλοκαιρινό παζλ, με τα κομμάτια του οποίου θα γελάμε όλο το χειμώνα, μέχρι να τους ξανασυναντήσουμε το επόμενο καλοκαίρι. Και φυσικά, το σύνθημα ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα: Κανένα έλεος στους τύπους με τις ρακέτες!
Οι «Ρακετάδες»
Μακράν η πιο ενοχλητική κατηγορία από όλες. Στη -σπανιότερη- περίπτωση που ανήκουν στους γνώστες του αθλήματος , η ενόχληση περιορίζεται στο αδιάκοπο «κλαπ-κλαπ», που παραδόξως έχεις πιθανότητες με την ώρα να το συνηθίσεις. Στιγμές στιγμές πιάνεις τον εαυτό σου και να τους χαζεύει - τα θέλει κι εσένα ο οργανισμός σου. Συνηθέστερα, οι ρακετάδες είναι τύποι παντελώς άσχετοι με το συγκεκριμένο σπορ- πιθανότατα και με όλα τα υπόλοιπα , αν κρίνεις από το σωματότυπό τους- που αποφάσισαν καλοκαιριάτικα πως ήρθε η ώρα να ξεσκουριάσουν από την καθιστική ζωή και να γίνουν fit μέσα σε 15 μέρες. Αστεία αστεία κάτι καταφέρνουν, αφού οι ρακέτες, με τον τρόπο που παίζουν, πάνε πακέτο με τρέξιμο και εξαντλητικές επικύψεις, καθώς είναι μαθηματικά βέβαιο πως το μπαλάκι στις 10-15 αλλαγές το πολύ θα έχει ξεφύγει εντελώς από το πεδίο τους, με πιθανότερο προορισμό το κεφάλι σου. Ο μέσος ρακετάς ξεστομίζει φράσεις τύπου «συγγνώμη» και «με συγχωρείται» τουλάχιστον 50 φορές ανά μισάωρο και εισπράττει από συγκαταβατικά νεύματα μέχρι «καντήλια», όπου ουσιαστικά σηματοδοτούν το τέλος του σετ, ή έστω τον εξοστρακισμό των φίλων μας 10 μέτρα παραπέρα, προκειμένου να ενοχλήσουν και τους υπόλοιπους λουόμενους.
Στο τέλος της μέρας, όλοι τους βρίζουν, αλλά αυτοί δε χαμπαριάζουν από προσβολές- είπαμε, έχουν στόχο-, και την επόμενη τους πετυχαίνεις ακριβώς εκεί που τους άφησες. Η λύση στο πρόβλημα, όσο περίεργη κι αν φαίνεται είναι μία. Αντί να ενοχλείσαι, γίνε εσύ ο ενοχλητικός και πιάσε τις ρακέτες!
Οικογένεια «Χωραφά»
Κλασική αξία στο χρηματιστήριο της παραλίας. Μιλάμε για πραγματικά μεγάλη οικογένεια, που σκάει μπουλούκι και καταλαμβάνει- στη ξεφτίλα- καμιά εικοσαριά τετραγωνικά άμμου. Παρότι η παραλία είναι απόλυτα οργανωμένη, η «ιερή οικογένεια» δεν εμπιστεύεται τα έτοιμα, και εμφανίζεται στην πλαζ πλήρως εξοπλισμένη με ομπρέλες, ξαπλώστρες, στρώματα, καρεκλάκια, κουβαδάκια, και ψυγείο- cooler, εφοδιασμένο με τόσα καλούδια, που αν υποθέσουμε ότι τα τρως, μέχρι να τα χωνέψεις θα έχει πέσει κι ο ήλιος, οπότε τσάμπα το μπάνιο. Παρεμπιπτόντως, τα μέλη της οικογένειας όχι μόνο καταναλώνουν τα άπαντα του ψυγείου, και μάλιστα χωρίς το φόβο του πνιγμού από αναρρόφηση, αλλά κατά το απογευματάκι καταλήγουν στην παρακείμενη ταβέρνα, για να φάνε «σαν άνθρωποι», αφού τα όσα σαβούριαζαν εδώ και ώρες ανήκουν στην κατηγορία «snack»! Ηλικιακά ξεκινάμε από τα πολύ πιτσιρίκια για να καταλήξουμε φυσικά στην καλτ φιγούρα της γιαγιάς με το μπανιερό και το ανεμιστηράκι!
Τα πιτσιρίκια στην παραλία τα κάνουν απλώς ΌΛΑ! Τρέχουν- δίπλα σου- κολυμπάνε, σκάβουν τρύπες- πετώντας την άμμο πάνω σου- και εννοείται πως όλα αυτά γίνονται «φωναχτά», σε ντεσιμπέλ που κάνουν ορισμένους να μνημονεύουν τον Ηρώδη και τις πρακτικές του( αλλά θα κάνουν κι αυτοί παιδιά και θα καταλάβουν τι εστί βερίκοκο!). Ειδική μνεία στη μάνα- φύλαρχο, που μόνο μπάνιο δεν κάνει, αφού όλη την ώρα επιδίδεται σε μέχρι τελικής πτώσης παιδομάζωμα, με τις γνωστές για τα αυτιά των υπολοίπων παρενέργειες. Οι ατάκες είναι μνημειώδεις. Από το κλισέ «Γιωργά(αααααααα)κη, έλα να φας το τοστ σου», μέχρι την ατάκα- τέλος της λογικής «Αν πνιγείς, θα σε σκοτώσω»! Σε ρόλο κομπάρσου ο πάτερ φαμίλιας, που λιάζει τάχα μου αμέριμνος την κορμάρα του- συνήθως δε την κοιλάρα του - κάνοντας τον κινέζο στα όσα σουρεαλιστικά διαδραματίζονται και αγνοώντας επιδεικτικά τη γυναίκα του που διαρκώς του βάζει χέρι προκειμένου να «κάνει κάτι». Ανά τακτά χρονικά διαστήματα μουρμουρίζει κάτι που εύκολα θα τον τοποθετούσε στη μαύρη λίστα της κυρίας Λουκά, ενώ αγαπημένα του αξεσουάρ είναι η εφημερίδα, κατά προτίμηση αθλητική, και το καρπούζι! Από τη στιγμή που θα ανακοινωθεί η αναχώρηση για το σπίτι- συνήθως οικογενειακό, υπερφιλόξενο εξοχικό- μέχρι να πραγματοποιηθεί, μεσολαβεί γύρω στη μία ώρα, όσο δηλαδή χρειάζεται για να συγκεντρωθεί και να ξαναμπεί στο αυτοκίνητο όλο το camp νοικοκυριό τους, ώσπου να έρθει η επόμενη μέρα και να στηθεί από την αρχή!
Οι «κανταδόροι»
Σούπερ ενοχλητική κατηγορία, που αν τύχει και κάτσει δίπλά σου, την έβαψες! Συνήθως είναι έφηβοι, βία 20something, που θεωρούν τη μουσική απαραίτητο «αξεσουάρ» και φροντίζουν να την παίρνουν μαζί τους. Και φυσικά όχι με τίποτα walkman, mini disc ή mp3, αλλά μέσα από κάτι πελώρια στερεοφωνικά, πολλές φορές μάλιστα εμφανίζονται με κάτι «αντίκες» από τα 80΄ς, αυτά με τα πολλά λαμπάκια- πλάκα πλάκα «σκυλιά» αυτά τα στέρεο! Οι μουσικές τους επιλογές κυμαίνονται από rap, hip hop και ηλεκτρονικά «πριόνια», η δε ένταση, σε συνδυασμό με το ίδιο το είδος ,κάνει τον καρδιακό παππού στη διπλανή ομπρέλα να φλερτάρει επικίνδυνα με το μπάι πας! Ορισμένες φορές, οι «κανταδόροι» είναι «ελληνάρες» οπότε εσύ βιώνεις την εμπειρία της ηλιοθεραπείας με μουσική υπόκρουση Κατερίνα Στανίση! Σε κάθε περίπτωση η επιλογή είναι μία: Ή εσείς ή αυτοί! Κι επειδή είναι πιτσιρικάδες, άρα «αδίστακτοι», μαντέψτε ποιος κερδίζει!
Οι «Μοδάτοι»
Συμπαθής κατηγορία, δεν δημιουργεί καμία ενόχληση, αλλά προσφέρεται για παρατήρηση. Οι μοδάτοι, όπως μαρτυρά και ο χαρακτηρισμός, εμφανίζονται στην παραλία κουβαλώντας πάνω τους την τελευταία λέξη της μόδας, ξεκινώντας από τα πανάκριβα γυαλιά ηλίου, μέχρι τη σαγιονάρα. Κυρίως περνάνε το χρόνο τους πασαλείφοντας τα- συνήθως καλλίγραμμα- κορμιά τους με άπειρες στρώσεις αντηλιακού λαδιού με ανύπαρκτο δείκτη προστασίας, αφού στόχος τους μέχρι το τέλος των διακοπών είναι να έχουν ξεπεράσει σε μαύρισμα τον Καρεμπέ! Παράλληλα παραγγέλνουν διάφορα «φανταχτερά» κοκτέιλ, σε έντονα χρώματα- κάπου διάβασαν ότι είναι trendy- όμως το παρακάνουν στην κατανάλωση και καταλήγουν –αν προλάβουν- στην τουαλέτα του beach bar με έντονες στομαχικές παρενέργειες!
Σε περίπτωση που δεν προλάβουν και όλη η παραλία δει τα χάλια τους, σηκώνουν άρον άρον το μοδάτο εαυτό τους, αποχωρούν όσο πιο αξιοπρεπώς γίνεται και πολύ απλά δεν ξαναπατάνε ποτέ!
Οι «Κολλημένοι με τα σπορ»
Το «μοντέλο» βγαίνει κυρίως σε άντρες, τα τελευταία χρόνια όμως στο παιχνίδι έχουν μπει και οι γυναίκες. Κοινό σημείο τα «υστερικά» γυμνασμένα σώματα, με μύες μέχρι και στο μικρό δαχτυλάκι. Από την ώρα που πατάνε το πόδι τους στην άμμο επιδίδονται σε όλων των ειδών τα σπορ, με αγαπημένο το beach volley. Σε ορισμένες περιπτώσεις σου κάνουν τα νεύρα κρόσσια, καθώς μπορεί να επιλέξουν ή τις γνωστές και λατρεμένες ρακέτες, ή το ποδόσφαιρο -ακριβώς δίπλα σου- ή, ακόμη χειρότερα, το jet ski, το οποίο αφενός παράγει έναν ιδιαίτερα χαριτωμένο θόρυβο, αφετέρου όταν κολυμπάς είσαι στην τσίτα, μη γίνει καμιά στραβοτιμονιά και βρεθείς χωρίς κεφάλι! Σε αυτή την περίπτωση, όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί με τον ακατέργαστο μεσογειακό μας σωματότυπο, μπορούμε άνετα να καλέσουμε το λιμενικό και να κάνουμε μήνυση, παίρνοντας έτσι τη «γλυκιά εκδίκηση του αγύμναστου»!
Οι «Ακράτητοι»
Το συγκεκριμένο ζευγάρι φτάνει στην αμμουδιά πιασμένο χέρι χέρι . Απλώνουν τις πετσέτες τους κολλητά, καμιά φορά έχουν μόνο μία μεγάλη, «αγαπουλίστικη» πετσέτα. Με το που θα ξαπλώσουν αρχίζουν να φιλιούνται. Μετά χαϊδεύονται. Έπειτα σηκώνονται και μπαίνουν στη θάλασσα, τέρμα στα άπατα και κάνουν κάνα μισάωρο μέχρι να βγουν. Εναλλακτικά εξαφανίζονται πίσω από κάτι βράχια. Επιστρέφουν, ξαπλώνουν, φιλιούνται και άντε πάλι από την αρχή. Κάποια στιγμή κάποιοι τους τη λένε, επειδή, και καλά, υπάρχουν και μικρά παιδιά.
Αληθινός διάλογος:
- Τι θα γίνει ρε παιδιά; Έχουμε και παιδιά…
- Κι εμείς ρε φίλε, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε!!!
Νέα Ήθη: «Το Παραλιακό Marketing»
Η απόλυτη ψυχοθεραπεία. Αράζεις, λιάζεσαι και ψωνίζεις. Τι ψωνίζεις; Ότι μπορείς -και κυρίως ότι δε μπορείς να φανταστείς! Από τα γνωστά πειρατικά- ντροπή και αίσχος! - CD και DVD μέχρι καπέλα, μαγιό, γυαλιά, παρεό, πετσέτες, τάβλι και αφρικανικά γλυπτά(!). Ειδικό βραβείο στον συμπαθή οικονομικό μετανάστη, που προσπαθούσε να βγάλει το μεροκάματο πουλώντας σπαθιά των σαμουράι(!!!), που αν το καλοσκεφτείς δεν είναι κι άσχημη ιδέα, με τόσους ρακετάδες, κανταδόρους και αθληταράδες!
ΤΟ «Φρικιό» με το LAPTOP
Όπα, μια στιγμή, αυτός είμαι εγώ! Αγαπητό ημερολόγιο, με παρέσυρες. ¶σε που με έχεις νευριάσει κιόλας, γιατί τώρα τελευταία την έχεις δει φίρμα και πας και δημοσιεύεσαι! ΓιΆ αυτό, καλού κακού, στέλνω σε όσους σε διαβάσουν τις ευχές μου για ένα πραγματικά καλό καλοκαίρι και μια συμβουλή: Το χιούμορ μακραίνει τη ζωή και βοηθάει στο μαύρισμα!
Από τον Γιώργο Ρήγα
Αγαπητό μου ημερολόγιο, Σου γράφω από εκείνη την υπέροχη παραλία που βλέπαμε στον ταξιδιωτικό οδηγό. Ναι, αυτή με τα «υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά, τις καλαίσθητες καλαμένιες ομπρέλες και τις σούπερ αναπαυτικές ξαπλώστρες». Η αλήθεια βέβαια είναι πως άργησα λιγάκι να τη βρω, και όχι, μη βιαστείς να πιστέψεις πως χάθηκα, γιατί σε πληροφορώ πως δεν μπερδεύτηκα καθόλου. Αλλά να, μου πήρε λίγο παραπάνω χρόνο μέχρι να συνειδητοποιήσω πως αυτό που έβλεπα ήταν πράγματι η παραλία της φωτογραφίας. Πιθανολογώ -και φυσικά καταγγέλλω- πως η φωτογραφία τραβήχτηκε το Μάιο -το αργότερο- όπου όλα μοιάζουν ήσυχα, πανέμορφα και ειδυλλιακά. Τώρα, στα μέσα του καλοκαιριού, τα πάντα έχουν πάρει την κατιούσα. Οι καλαίσθητες καλαμένιες ομπρέλες έχουν αρχίσει να «καραφλιάζουν» επικίνδυνα, και ανάμεσά τους έχουν στηθεί και κάποιες πλαστικές «ξαδέρφες» τους, που, εντάξει, την κάνουν τη δουλειά τους, αλλά καλαίσθητες δεν τις λες. Οι σούπερ αναπαυτικές ξαπλώστρες είναι οι ίδιες με αυτές που σου έλεγα πριν από κάνα μήνα, όταν είχα πάει για μπάνιο σε μια πλαζ της κακιάς συμφοράς, κι η μέση μου έκανε 3 μέρες να συνέλθει. Μη γελάς ημερολόγιο, γιατί σε πληροφορώ πως η ζήτηση για αυτές τις ξαπλώστρες έχει ξεπεράσει κι αυτή του γάλακτος λίγο πριν τον πόλεμο. Σφαγή κανονική σου λέω.
http://myhoroscope.gr/articles/images/beach1.jpg
Αγαπητό ημερολόγιο, όπως προφανώς κατάλαβες, εδώ πέρα δεν πέφτει καρφίτσα! Όπου και να πέσει το μάτι μου βλέπω κόσμο. Τα δε γαλαζοπράσινα νερά τώρα μοιάζουν με το λάδι της φριτέζας, έχουν δε μια περίεργη μυρωδιά, κάτι ανάμεσα σε καρύδα και καρότο, ενώ το όλο σκηνικό θυμίζει ομαδική βάπτιση στα νερά του Γάγγη! Ο «μπουφές» της παραλίας περιλαμβάνει όλους τους ανθρωπότυπους. Οικείοι, περίεργοι, γραφικοί και ενοχλητικοί συνθέτουν ένα πολύπλοκο, καλοκαιρινό παζλ, με τα κομμάτια του οποίου θα γελάμε όλο το χειμώνα, μέχρι να τους ξανασυναντήσουμε το επόμενο καλοκαίρι. Και φυσικά, το σύνθημα ήταν, είναι και θα παραμείνει ένα: Κανένα έλεος στους τύπους με τις ρακέτες!
Οι «Ρακετάδες»
Μακράν η πιο ενοχλητική κατηγορία από όλες. Στη -σπανιότερη- περίπτωση που ανήκουν στους γνώστες του αθλήματος , η ενόχληση περιορίζεται στο αδιάκοπο «κλαπ-κλαπ», που παραδόξως έχεις πιθανότητες με την ώρα να το συνηθίσεις. Στιγμές στιγμές πιάνεις τον εαυτό σου και να τους χαζεύει - τα θέλει κι εσένα ο οργανισμός σου. Συνηθέστερα, οι ρακετάδες είναι τύποι παντελώς άσχετοι με το συγκεκριμένο σπορ- πιθανότατα και με όλα τα υπόλοιπα , αν κρίνεις από το σωματότυπό τους- που αποφάσισαν καλοκαιριάτικα πως ήρθε η ώρα να ξεσκουριάσουν από την καθιστική ζωή και να γίνουν fit μέσα σε 15 μέρες. Αστεία αστεία κάτι καταφέρνουν, αφού οι ρακέτες, με τον τρόπο που παίζουν, πάνε πακέτο με τρέξιμο και εξαντλητικές επικύψεις, καθώς είναι μαθηματικά βέβαιο πως το μπαλάκι στις 10-15 αλλαγές το πολύ θα έχει ξεφύγει εντελώς από το πεδίο τους, με πιθανότερο προορισμό το κεφάλι σου. Ο μέσος ρακετάς ξεστομίζει φράσεις τύπου «συγγνώμη» και «με συγχωρείται» τουλάχιστον 50 φορές ανά μισάωρο και εισπράττει από συγκαταβατικά νεύματα μέχρι «καντήλια», όπου ουσιαστικά σηματοδοτούν το τέλος του σετ, ή έστω τον εξοστρακισμό των φίλων μας 10 μέτρα παραπέρα, προκειμένου να ενοχλήσουν και τους υπόλοιπους λουόμενους.
Στο τέλος της μέρας, όλοι τους βρίζουν, αλλά αυτοί δε χαμπαριάζουν από προσβολές- είπαμε, έχουν στόχο-, και την επόμενη τους πετυχαίνεις ακριβώς εκεί που τους άφησες. Η λύση στο πρόβλημα, όσο περίεργη κι αν φαίνεται είναι μία. Αντί να ενοχλείσαι, γίνε εσύ ο ενοχλητικός και πιάσε τις ρακέτες!
Οικογένεια «Χωραφά»
Κλασική αξία στο χρηματιστήριο της παραλίας. Μιλάμε για πραγματικά μεγάλη οικογένεια, που σκάει μπουλούκι και καταλαμβάνει- στη ξεφτίλα- καμιά εικοσαριά τετραγωνικά άμμου. Παρότι η παραλία είναι απόλυτα οργανωμένη, η «ιερή οικογένεια» δεν εμπιστεύεται τα έτοιμα, και εμφανίζεται στην πλαζ πλήρως εξοπλισμένη με ομπρέλες, ξαπλώστρες, στρώματα, καρεκλάκια, κουβαδάκια, και ψυγείο- cooler, εφοδιασμένο με τόσα καλούδια, που αν υποθέσουμε ότι τα τρως, μέχρι να τα χωνέψεις θα έχει πέσει κι ο ήλιος, οπότε τσάμπα το μπάνιο. Παρεμπιπτόντως, τα μέλη της οικογένειας όχι μόνο καταναλώνουν τα άπαντα του ψυγείου, και μάλιστα χωρίς το φόβο του πνιγμού από αναρρόφηση, αλλά κατά το απογευματάκι καταλήγουν στην παρακείμενη ταβέρνα, για να φάνε «σαν άνθρωποι», αφού τα όσα σαβούριαζαν εδώ και ώρες ανήκουν στην κατηγορία «snack»! Ηλικιακά ξεκινάμε από τα πολύ πιτσιρίκια για να καταλήξουμε φυσικά στην καλτ φιγούρα της γιαγιάς με το μπανιερό και το ανεμιστηράκι!
Τα πιτσιρίκια στην παραλία τα κάνουν απλώς ΌΛΑ! Τρέχουν- δίπλα σου- κολυμπάνε, σκάβουν τρύπες- πετώντας την άμμο πάνω σου- και εννοείται πως όλα αυτά γίνονται «φωναχτά», σε ντεσιμπέλ που κάνουν ορισμένους να μνημονεύουν τον Ηρώδη και τις πρακτικές του( αλλά θα κάνουν κι αυτοί παιδιά και θα καταλάβουν τι εστί βερίκοκο!). Ειδική μνεία στη μάνα- φύλαρχο, που μόνο μπάνιο δεν κάνει, αφού όλη την ώρα επιδίδεται σε μέχρι τελικής πτώσης παιδομάζωμα, με τις γνωστές για τα αυτιά των υπολοίπων παρενέργειες. Οι ατάκες είναι μνημειώδεις. Από το κλισέ «Γιωργά(αααααααα)κη, έλα να φας το τοστ σου», μέχρι την ατάκα- τέλος της λογικής «Αν πνιγείς, θα σε σκοτώσω»! Σε ρόλο κομπάρσου ο πάτερ φαμίλιας, που λιάζει τάχα μου αμέριμνος την κορμάρα του- συνήθως δε την κοιλάρα του - κάνοντας τον κινέζο στα όσα σουρεαλιστικά διαδραματίζονται και αγνοώντας επιδεικτικά τη γυναίκα του που διαρκώς του βάζει χέρι προκειμένου να «κάνει κάτι». Ανά τακτά χρονικά διαστήματα μουρμουρίζει κάτι που εύκολα θα τον τοποθετούσε στη μαύρη λίστα της κυρίας Λουκά, ενώ αγαπημένα του αξεσουάρ είναι η εφημερίδα, κατά προτίμηση αθλητική, και το καρπούζι! Από τη στιγμή που θα ανακοινωθεί η αναχώρηση για το σπίτι- συνήθως οικογενειακό, υπερφιλόξενο εξοχικό- μέχρι να πραγματοποιηθεί, μεσολαβεί γύρω στη μία ώρα, όσο δηλαδή χρειάζεται για να συγκεντρωθεί και να ξαναμπεί στο αυτοκίνητο όλο το camp νοικοκυριό τους, ώσπου να έρθει η επόμενη μέρα και να στηθεί από την αρχή!
Οι «κανταδόροι»
Σούπερ ενοχλητική κατηγορία, που αν τύχει και κάτσει δίπλά σου, την έβαψες! Συνήθως είναι έφηβοι, βία 20something, που θεωρούν τη μουσική απαραίτητο «αξεσουάρ» και φροντίζουν να την παίρνουν μαζί τους. Και φυσικά όχι με τίποτα walkman, mini disc ή mp3, αλλά μέσα από κάτι πελώρια στερεοφωνικά, πολλές φορές μάλιστα εμφανίζονται με κάτι «αντίκες» από τα 80΄ς, αυτά με τα πολλά λαμπάκια- πλάκα πλάκα «σκυλιά» αυτά τα στέρεο! Οι μουσικές τους επιλογές κυμαίνονται από rap, hip hop και ηλεκτρονικά «πριόνια», η δε ένταση, σε συνδυασμό με το ίδιο το είδος ,κάνει τον καρδιακό παππού στη διπλανή ομπρέλα να φλερτάρει επικίνδυνα με το μπάι πας! Ορισμένες φορές, οι «κανταδόροι» είναι «ελληνάρες» οπότε εσύ βιώνεις την εμπειρία της ηλιοθεραπείας με μουσική υπόκρουση Κατερίνα Στανίση! Σε κάθε περίπτωση η επιλογή είναι μία: Ή εσείς ή αυτοί! Κι επειδή είναι πιτσιρικάδες, άρα «αδίστακτοι», μαντέψτε ποιος κερδίζει!
Οι «Μοδάτοι»
Συμπαθής κατηγορία, δεν δημιουργεί καμία ενόχληση, αλλά προσφέρεται για παρατήρηση. Οι μοδάτοι, όπως μαρτυρά και ο χαρακτηρισμός, εμφανίζονται στην παραλία κουβαλώντας πάνω τους την τελευταία λέξη της μόδας, ξεκινώντας από τα πανάκριβα γυαλιά ηλίου, μέχρι τη σαγιονάρα. Κυρίως περνάνε το χρόνο τους πασαλείφοντας τα- συνήθως καλλίγραμμα- κορμιά τους με άπειρες στρώσεις αντηλιακού λαδιού με ανύπαρκτο δείκτη προστασίας, αφού στόχος τους μέχρι το τέλος των διακοπών είναι να έχουν ξεπεράσει σε μαύρισμα τον Καρεμπέ! Παράλληλα παραγγέλνουν διάφορα «φανταχτερά» κοκτέιλ, σε έντονα χρώματα- κάπου διάβασαν ότι είναι trendy- όμως το παρακάνουν στην κατανάλωση και καταλήγουν –αν προλάβουν- στην τουαλέτα του beach bar με έντονες στομαχικές παρενέργειες!
Σε περίπτωση που δεν προλάβουν και όλη η παραλία δει τα χάλια τους, σηκώνουν άρον άρον το μοδάτο εαυτό τους, αποχωρούν όσο πιο αξιοπρεπώς γίνεται και πολύ απλά δεν ξαναπατάνε ποτέ!
Οι «Κολλημένοι με τα σπορ»
Το «μοντέλο» βγαίνει κυρίως σε άντρες, τα τελευταία χρόνια όμως στο παιχνίδι έχουν μπει και οι γυναίκες. Κοινό σημείο τα «υστερικά» γυμνασμένα σώματα, με μύες μέχρι και στο μικρό δαχτυλάκι. Από την ώρα που πατάνε το πόδι τους στην άμμο επιδίδονται σε όλων των ειδών τα σπορ, με αγαπημένο το beach volley. Σε ορισμένες περιπτώσεις σου κάνουν τα νεύρα κρόσσια, καθώς μπορεί να επιλέξουν ή τις γνωστές και λατρεμένες ρακέτες, ή το ποδόσφαιρο -ακριβώς δίπλα σου- ή, ακόμη χειρότερα, το jet ski, το οποίο αφενός παράγει έναν ιδιαίτερα χαριτωμένο θόρυβο, αφετέρου όταν κολυμπάς είσαι στην τσίτα, μη γίνει καμιά στραβοτιμονιά και βρεθείς χωρίς κεφάλι! Σε αυτή την περίπτωση, όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί με τον ακατέργαστο μεσογειακό μας σωματότυπο, μπορούμε άνετα να καλέσουμε το λιμενικό και να κάνουμε μήνυση, παίρνοντας έτσι τη «γλυκιά εκδίκηση του αγύμναστου»!
Οι «Ακράτητοι»
Το συγκεκριμένο ζευγάρι φτάνει στην αμμουδιά πιασμένο χέρι χέρι . Απλώνουν τις πετσέτες τους κολλητά, καμιά φορά έχουν μόνο μία μεγάλη, «αγαπουλίστικη» πετσέτα. Με το που θα ξαπλώσουν αρχίζουν να φιλιούνται. Μετά χαϊδεύονται. Έπειτα σηκώνονται και μπαίνουν στη θάλασσα, τέρμα στα άπατα και κάνουν κάνα μισάωρο μέχρι να βγουν. Εναλλακτικά εξαφανίζονται πίσω από κάτι βράχια. Επιστρέφουν, ξαπλώνουν, φιλιούνται και άντε πάλι από την αρχή. Κάποια στιγμή κάποιοι τους τη λένε, επειδή, και καλά, υπάρχουν και μικρά παιδιά.
Αληθινός διάλογος:
- Τι θα γίνει ρε παιδιά; Έχουμε και παιδιά…
- Κι εμείς ρε φίλε, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε!!!
Νέα Ήθη: «Το Παραλιακό Marketing»
Η απόλυτη ψυχοθεραπεία. Αράζεις, λιάζεσαι και ψωνίζεις. Τι ψωνίζεις; Ότι μπορείς -και κυρίως ότι δε μπορείς να φανταστείς! Από τα γνωστά πειρατικά- ντροπή και αίσχος! - CD και DVD μέχρι καπέλα, μαγιό, γυαλιά, παρεό, πετσέτες, τάβλι και αφρικανικά γλυπτά(!). Ειδικό βραβείο στον συμπαθή οικονομικό μετανάστη, που προσπαθούσε να βγάλει το μεροκάματο πουλώντας σπαθιά των σαμουράι(!!!), που αν το καλοσκεφτείς δεν είναι κι άσχημη ιδέα, με τόσους ρακετάδες, κανταδόρους και αθληταράδες!
ΤΟ «Φρικιό» με το LAPTOP
Όπα, μια στιγμή, αυτός είμαι εγώ! Αγαπητό ημερολόγιο, με παρέσυρες. ¶σε που με έχεις νευριάσει κιόλας, γιατί τώρα τελευταία την έχεις δει φίρμα και πας και δημοσιεύεσαι! ΓιΆ αυτό, καλού κακού, στέλνω σε όσους σε διαβάσουν τις ευχές μου για ένα πραγματικά καλό καλοκαίρι και μια συμβουλή: Το χιούμορ μακραίνει τη ζωή και βοηθάει στο μαύρισμα!