Τελικά το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στ'άστρα;

[valia]

Καθημερινά οι αστρολόγοι καλούνται να δώσουν απαντήσεις ως προς τις μελλοντικές εξελίξεις των προβλημάτων μας και της ίδιας μας της ζωής. Εύλογα λοιπόν μας δημιουργείται το ερώτημα: Τελικά είναι "γραμμένο" το τι θα μας συμβεί ή διαμορφώνουμε εμείς το κάρμα μας;
Πολλοί φιλόσοφοι προσπάθησαν να δώσουν απάντηση σ' αυτό.

Ο Πλάτωνας, σε κάποιο από τα έργα του αναφέρει, ότι η ψυχή έχει το λογιστικό (με το οποίο επικοινωνεί με τον κόσμο των ιδεών), το θυμοειδές(συναίσθημα) και το επιθυμητικό (βούληση). Αφηγείται μάλιστα, την ιστορία κάποιου ανθρώπου, που πέθανε και επέστρεψε πάλι πίσω στη ζωή. Κατά την επιστροφή του διηγήθηκε αυτά που βίωσε. Η ψυχή του, λοιπόν, εγκαταλείποντας το σώμα του,ταξίδεψε σ'ένα λιβάδι, όπου υπήρχαν εκεί κι άλλες ψυχές που περίμεναν να πάρουν μια νέα ενσάρκωση. Στον τόπο αυτό τις μετέφερε η Λάχεσις, μια απ'τις τρείς μοίρες,που όριζε τη διάρκεια ζωής του κάθε ανθρώπου και διένειμε τους κλήρους.
Επομένως οι ψυχές είχαν το δικαίωμα της επιλογής του πεπρωμένου τους. Πολλές απ'αυτές επηρεασμένες από τις συνήθειες προηγούμενων ζωών τους, έκαναν τις επιλογές τους επιπόλαια και βιαστικά. Αντίθετα, με πολλή προσοχή επέλεγαν οι ψυχές που είχαν πάρει σκληρά μαθήματα. Μόλις τελείωνε η διανομή των κλήρων, περνούσαν από τον ποταμό της λήθης για να ξεχάσουν τα της επιλογής τους, αποκτώντας υλική υπόσταση.

Σύμφωνα με την ιστορία μας λοιπόν, η ψυχή επιλέγοντας το δικό της πεπρωμένο, περιμένει να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι πλανητικοί σχηματισμοί για να γεννηθεί στη γη. Άρα το γενέθλιο ωροσκόπιό μας εκφράζει τον χαρακτήρα μας, την ταυτότητά μας.
Βέβαια, διάφοροι παράγοντες επεμβαίνουν και προσπαθούν να επηρεάσουν τον αρχικό μας προορισμό (κληρονομικότητα, τόπος διαμονής, οικογένεια αλλά και η κοινωνία, που μας υποχρεώνει σε κάποια "πιστεύω" και σε συγκεκριμένους τρόπους ζωής). Εδώ έρχεται η βούληση της ψυχής και έχει να κάνει με την ικανότητά της να μείνει σταθερή σ'αυτό που διάλεξε.
Αν λοιπόν, το μοντέλο ζωής που υποχρεώνεστε (λόγω αυτών των επιρροών) να υιοθετήσετε, σας γεμίζει με άγχος και σας ωθεί σε παράλογες συμπεριφορές,θα πρέπει να σκεφτείτε, μήπως έχετε πάρει λάθος δρόμο.Με περίσκεψη, διαλογισμό και κυρίως αποφασιστικότητα θα βρείτε την σωστή κατεύθυνση.

Πολλές φορές ζούμε σε μια ημισυνειδητή κατάσταση ακολουθώντας το ένστικτο της αγέλης (ό,τι κάνουν οι πολλοί θα κάνω κι εγώ) και χρειάζεται θάρρος να πάμε κόντρα στο ρεύμα εκείνο,που εμάς προσωπικά δεν μας εκφράζει. Για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, η λύση υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο,στο μυαλό μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να την ανασύρουμε στην επιφάνεια.
Ας ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή κι ας την εμπιστευτούμε. Σίγουρα θα βρούμε τον δρόμο που μας ταιριάζει, έστω και μέσα από δυσκολίες και εμπόδια και θα'ναι αυτός που έχει προεπιλέξει η ψυχή!

[vickynaf2004]

Εγώ δε νομίζω ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας άλλωστε η αστρολογία μας διδάσκει το εξής: Μας λέει ότι μπορεί να βρέξει οπότε αν εμείς το ξέρουμε και πάρουμε μια ομπρέλα θα προφυλαχτούμε από τη βροχή και τελικά δε θα βραχούμε. Άρα το πεπρωμένο μας για τη στιγμή εκείνη άλλαξε. Άρα όλα είναι στο χέρι μας αρκεί να εκμεταλλευτούμε όλα τα όπλα μας, μέσα σ΄αυτά και η αστρολογία.

[mirellia]

Καλημέρα
Πιστεύω πως το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!!!!
Αυτό τα λέει όλα..

[mirellia]

Καλημέρα σας
Εγώ προσωπικά πιστεύω πως το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο από την στιγμή της σύλληψή μας.
Αλλωστε δεν είναι τυχαίο το ρητό "Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον"

[pel]

Πολυ ομορφο αρθρο και ωραια γραμμενο..Βεβαια στον γενεθλιο χαρτη μας φαινονται και ολοι αυτοι οι παραγοντες οι οποιοι έιτε δυσκολευουν ειτε διευκολυνουν το ταξιδι της ψυχης μας προς τον τελικο της προορισμο..Γενικα θεωρω οτι ο προορισμος ειναι ενας αλλα το ταξιδι ειναι επιλογη του καθενος.Μονοι μας αποφασιζουμε αν θα δυσκολεψουμε τη ζωη μας ή οχι αφου εμεις επιλεγουμε(στον μεγαλυτερο βαθμο κατα τη γνωμη μου..)ποιες ενεργειες θα εκφρασουμε και αναφερομαι για μετα την γεννηση μας..Οποτε ακομα και αν καποιος εχει γεννηθει με "δυσκολες"οψεις ειναι δεν σημαινει οτι ολα ειναι προδιαγεγραμμενα να ειναι ασχημα.Ελπιζω τουλαχιστον:toung:

[raingirl]

Ναι μεν είναι γραμμένο το πεπρωμένο μας αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνα,
άλλωστε οι δύσκολες όψεις είναι αυτές που είναι εξελικτικές, μέσα απο αυτές παθαίνουμε και μαθάινουμε άρα της γνωρίζουμε - τις παλεύουμε - και τις στρέφουμε υπέρ μας.

[Alien1]

Πολλές φορές ζούμε σε μια ημισυνειδητή κατάσταση ακολουθώντας το ένστικτο της αγέλης (ό,τι κάνουν οι πολλοί θα κάνω κι εγώ) και χρειάζεται θάρρος να πάμε κόντρα στο ρεύμα εκείνο,που εμάς προσωπικά δεν μας εκφράζει.!

Πεσατε διανα :)
αυτο ακριβως αποφευγω στην δικια μου ζωη

"Το Ενστικτο της Αγελης"...

Γνωμες του τι ειναι κακο και τι ειναι καλο, τι ομορφο και τι ασχημο η τι "ασπρο" και τι "μαυρο" που οριζουν καποιοι\καποιες και καποιοι υπολοιποι τα ακολουθουν
ποτε προσωπικα εγω δεν τις παιρνω ως δεδομενες

[raingirl]

Νομίζω ότι ένα άτομο με προσωπικότητα δεν λειτουργει με το ένστικτο της Αγέλης και γνώμονα τις απόψεις και τις "τάσεις" της εποχής.
Χαράζει την δική του πορεία στον "χωροχρόνο" αψηφώντας την μάζα.
Καί αν κάποιος γνωρίζει τις γενέθλιες τάσεις του είμαι σίγουρη ότι μπορεί να αποφύγει πολλά άσχημα πράγματα στην ζωή του.

[Deodonus]

Πιστεύω ότι όπως η ψυχή επιλέγει το πότε θα γίνουν οι κατάλληλοι αστρολογικοί σχηματισμοί για να ξαναενσαρκωθεί, έτσι διαλέγει και την οικογένεια και τον τόπο που θα γεννηθεί, έχοντας γνώση όλες τις δυσκολείες που πρόκυται να βιώσει. Μάλιστα, μπορεί να θέλει ακριβώς να μάθει κάτι από αυτές.

Όσον αφορά το πεπρωμένο, ουδέποτε πίστεψα ότι είμαστε "υπόδουλοί" του ή κάτι τέτοιο. Ο καθένας μας μπορεί να δημιουργίσει την μοίρα του, αφού πρώτα φτάσει σε ένα επίπεδω συνειδητότητας για να γνωρίζει τί τον οφελεί και τί όχι.

Σε συνδιασμό πάντως με την πεπίθιση ότι η ψυχή/ανώτερη έκφρασή μας γνωρίζει τί είναι καλό για μας, καθώς αυτή θυμάται, άσχετα με το εάν εμείς έχουμε ξεχάσει, και "κινεί κάποια νήμματα" για να μας φέρει στο καλό δρόμο, πιστεύω ότι το "πεπρομένο" και η "μοίρα" μόνο καλά έχουν να μας φέρουν - έχω εμπιστοσύνη στο "μεγάλο σχέδιο" έκει πάνω. Αλλά ταυτόχρονα γνωρίζω ότι άμα θελίσω κάτι πραγματικά, μπορώ να το έχω. Εκτός και εάν χρειάζεται να πάρω κάποιο μάθημα μέσω της στέρησής του.

Συνήθως η Μοίρα και το Πεπρομένο έχουν μια κάπως αρνητική απόχρωση. Και αυτό, γιατί μόνο βάσανα δικαιολογούμαι σε αυτά. Κανείς δεν λέει "ήταν μοιραίο να κερδίσω το λαχείο" - αυτό είναι ή τύχη ή θεός. ¶μα ορίσουμε την μοίρα ως το "ανώτερο σχέδιο" που έχει επιλεχτεί (από εμάς) για αυτήν την ζωή μας, τότε δεν υπάρχει λόγος να θεωρήται ως κάτι κακό. Ας έχουμε εμπιστοσύνη λοιπόν και ας το ακολουθήσουμε, αντί του να δυσανασχετούμε και να "κλαίμε την μοίρα μας"! :)

[Βασιλης Παπαδολιας]

Διαβάζω συχνά - και σε δημοσιεύσεις στο συγκεκριμένο site - για το ότι η ψυχή μας ενσαρκώνεται ακριβώς εκεί που πρέπει ώστε να αποκτήσει τις κατάλληλες εμπειρίες που έχει ανάγκη. Πιστεύω ότι η άποψη αυτή έχει δύο σημαντικές επιδράσεις.
Η πρώτη είναι μία επίδραση καταπραϋντική, που απαλύνει τον πόνο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Αν η ψυχή μας έχει βάλει σε αυτές τις συνθήκες, τότε πρέπει να τις αντέξουμε για να λάβουμε τα απαραίτητα μαθήματα.
Η δεύτερη είναι ίσως μία επίδραση αδράνειας. Επαφιόμαστε στο ότι η ψυχή "ξέρει" και δεν αναρωτιόμαστε γιατί και πώς.
Το δυστύχημα πιστεύω είναι ότι αγνοούμε κατά κάποιον τρόπο τους ανθρώπους πέρα από μας. Στην πραγματικότητα η ψυχή δεν είναι μόνη της και ανεξάρτητη στον κόσμο και δεν επιλέγει τελείως ελεύθερα την ώρα και τις συνθήκες που θα ενσαρκωθεί. Η προηγούμενη εξέλιξη της καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το τι πρέπει να ακολουθήσει (νόμος του κάρμα) αλλά ταυτόχρονα η εξέλιξη του ρεύματος ζωής συλλογικά στο οποίο ανήκει καθορίζει και τη δική της πορεία. Εκτός από το ατομικό κάρμα υπάρχει και το συλλογικό κάρμα και πολλές φορές ομάδες ψυχών υφίστανται τις συνέπειες επιλογών που είχαν γίνει στο παρελθόν συλλογικά.
Συνεπώς είναι αναγκαίο να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά το ζήτημα της ενσάρκωσης της ψυχής κι ενδεχομένως να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν περιορισμοί που πρέπει να ικανοποιηθούν κι οι αποφάσεις για τις συνθήκες που ζούμε δεν είναι απολύτως απολύτως ελεύθερες.
Όπως έχω γράψει και κάπου αλλού στο site πριν λίγο καιρό η μοίρα μας είναι δεμένη με αυτή των άλλων και αυτό από τα παραπάνω φαίνεται ότι εννοείται κυριολεκτικά και αν είναι να σωθούμε θα σωθούμε όλοι μαζί...
Ελπίζω ότι προοδευτικά θα μπορέσουμε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό και να ξεπεράσουμε το ζήτημα του τι κάνει η δική μας ψυχή, το δικό μας ωροσκόπιο, ο δικός μας γενέθλιος χάρτης. Εκτός από μας, υπάρχει εκεί έξω ένας ολόκληρος κόσμος...

Φιλικά
Βασίλης

[barbara83]

Πιστεύω πως το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!!!!:love:

[smaragdenios_pinakas]

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΡΘΡΟ...ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΧΑΡΤΙΣ ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.. ΠΟΥ ΕΝΩ ΞΕΡΟΥΜΕ, ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Κ ΟΜΩΣ Δ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΦΑΝΕΣ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΛΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΣ Κ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΓΗ.

[tavrina]

Καλημέρα σας,
σίγουρα το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον όπως ανέφεραν οι προλαλήσαντες... αλλά πιστεύω οτι και απο εμάς τους ίδιους εξαρτάτε, απο τις επιλογές μας... όλα παίζουν ρόλο κατα την ταπεινή μου γνώμη..
καλή συνέχεια και καλό weekend...

[kiaRRa]

Ίσως απλά να υπάρχει ένας κεντρικός άξονας που καθορίζει τις βασικές μας κινήσεις σε ένα συμπαντικό στερέωμα. Μάλλον κάπως σαν δέντρο το βλέπω εγώ, υπάρχει ο κορμός αλλά εμείς έχουμε την ελευθερία να δημιουργούμε τα κλαδιά...


Οπότε εν μέρει το πεπρωμένο είναι γραμμένο στ' άστρα, αλλά και εμείς σαν αυτόνομα όντα έχουμε μεγάλες δυνατότητες να δημιουργήσουμε την δική μας πορεία.:embarrest

[aries engineer]

Μηπως εχετε σκεφτει και το ενδεχομενο να μην υπαρχει τιποτα απο ολα αυτα..ψυχες πνευματα αερικα κλπ κλπ κλπ και απλα να ειναι τυχαιο το θεμα της υπαρξης μας ??και οτιδηποτε υπηρχε υπαρχει και θα υπαρχει ειναι κατι τυχαιο?το match point -η προτελευταια ταινια του woody allen -δινει πιστευω μια πολυ καλη απαντηση σε ολα αυτα..κοντολογις ολα ειναι τυχαια σε ενα ποσοστο της ταξης του 96% και αφηνουμε και ενα 4% να μην ειναι...:cheesy:.υπαρχει και το στατιστικο λαθος βλεπετε...

[Μητσάκος]

Μηπως εχετε σκεφτει και το ενδεχομενο να μην υπαρχει τιποτα απο ολα αυτα..ψυχες πνευματα αερικα κλπ κλπ κλπ και απλα να ειναι τυχαιο το θεμα της υπαρξης μας ??και οτιδηποτε υπηρχε υπαρχει και θα υπαρχει ειναι κατι τυχαιο?το match point -η προτελευταια ταινια του woody allen -δινει πιστευω μια πολυ καλη απαντηση σε ολα αυτα..κοντολογις ολα ειναι τυχαια σε ενα ποσοστο της ταξης του 96% και αφηνουμε και ενα 4% να μην ειναι...:cheesy:.υπαρχει και το στατιστικο λαθος βλεπετε...
Αν ορίσεις την έννοια του τυχαίου θα ήταν πιο κατανοητή η θέση σου. Ας δούμε λοιπόν πως βλέπεις εσύ ότι είναι το τυχαίο. :bigsmile:

[aries engineer]

Εχει να κανει με τη χαοτικη θεωρια...το κλασσικο που λεμε οτι με το πεταγμα μιας πεταλουδας στη κινα προκαλειται καταιγιδα ας πουμε στο λονδινο...δεν γινεται να γνωριζεις απο που αρχιζει κατι και που τελειωνει..τα σεναρια ειναι απειρα...και κανεις δεν γνωριζει πιο ειναι το αιτιο και το αιτιατο..δεν υπάρχει τίποτε στο σύμπαν που να καθορίζει ποια εναλλακτική θα συμβεί σε κάθε δεδομένη στιγμή. Για παραδειγμα,αν ένα φωτόνιο θα μεταδοθεί ή θα ανακλαστεί είναι σύμφωνα με την φυσική ένα καθαρά τυχαίο γεγονός Το πεπρωμενο ειναι κατα πασα πιθανοτητα μια εννοια που εφευρεθηκε για να γινει πιο κατανοητο το γεγονος της υπαρξης μας..Οπως και ο Θεος αλλωστε..Ολα τιθενται πλεον στο βωμο της αμφισβητησης γιατι ο ανθρωπινος εγκεφαλος εξελισσεται η επιστημη εξελισσεται και ειμαι απολυτα σιγουρη οτι σε πολυ λιγα χρονια θα δωθουν οι απαντησεις..Αλλα επαναλαμβανω, αφηνω ενα μικρο ποσοστο να υπαρχει το πεπρωμενο και τα συναφη του..Ωστοσο εν κατακλειδι,θα ελεγα οτι η ζυγαρια ρεπει προς τη πλευρα του ΔΕΝ υπαρχει..Ελπιζω να σε καλυψα οσον αφορα το θεμα του τι εστι τυχαιο..αν και χρειαζεται να κανουμε δαιδαλωδεις αναλυσεις για να γινει ακομα πιο κατανοητο .Το να αποδεικνυει καποιος κατι ειναι αρκετα δυσκολο..αντιθετα η ντετερμινιστικη αποψη του ΥΠΑΡΧΕΙ ειναι πολυ πιο απλουστευμενη :bigsmile:

[aries engineer]

Αν θες μπορω να το αναλυσω και αλλο ΜΗΤΣΑΚΟ :bigsmile::bigsmile:

[dorian]

Το ότι δε γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί ένα γεγονός δεν το καθιστά αυτόματα τυχαίο. Π. χ., αν ρίξουμε ένα νόμισμα, δε γνωρίζουμε από ποια πλευρά θα πέσει, αυτό όμως δε σημαίνει ότι είναι θέμα τύχης. Αν μπορούσαμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια ποιες δυνάμεις ασκούνται σε αυτό, θα φαινόταν απολύτως λογικό να πέσει από μια συγκεκριμένη πλευρά. Πιστεύω ότι αυτό ισχύει και με τις υπόλοιπες ενέργειές μας: αν γνωρίζαμε όλες τις παραμέτρους, όλα θα φαίνονταν να παίρνουν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τώρα αν αυτό είναι πεπρωμένο ή όχι, δε νομίζω ότι θα αποδειχθεί ποτέ, μάλλον ο καθένας πρέπει να σχηματίσει τη δική του γνώμη!
Ο Αϊνστάιν (νομίζω) είχε πει ότι τυχαίο είναι ό,τι συνήθως συμβαίνει...!
Φιλικά

[aries engineer]

Eκει ειναι το point!!! προκειται για απειρες παραμετρους που καθοριζουν ενα αποτελεσμα....ειναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να το γνωριζεις ..Οσο για τη ρηση του Αινσταιν θα ηταν πιο ξεκαθαρη αν δεν εβαζε τη λεξη "συνηθως":bigsmile:..Το οτι θα παει κορωνα η γραμματα παλι ειναι τυχαιο γιατι μεχρι το τελευταιο νανο δευτερολεπτο της πτωσης του μπορει να συμβει οτιδηποτε..αρα ποτε δεν προκειται να πεις μετα βεβαιοτητας πιο θα ειναι το αποτελεσμα γιατι απλα ειναι τυχαιο.Γιατι στη τελικη το να πιστευεις οτι υπαρχει πεπρωμενο ποιος ο λογος να κανεις οτιδηποτε απο τι στιγμη που ολα ειναι γραμμενα οπως λενε..Η λογικη αυτη σε ακινητοποιει σε βολευει πανω απο ολα γιατι οτιδηποτε σου συμβαινει το ριχνεις εκει...Ειναι κατ'εμε μια τεμπελικη αν θελεις αντιληψη τον πραγματων..Και αν -για να κανουμε και μια υποθεση εργασιας - οντως υφισταται το βρισκω τραγικο και υποτιμητικο για το συμπαν και για τον ανθρωπο πανω απο ολα.Προτιμω να ειμαι απορρεια πολυπαραγοντικων τυχαιων αντιδρασεων /καταστασεων παρα καποιος a priori να μου καθοριζει την πορεια ..ΑΡΧΗ/ΜΕΣΗ/ΤΕΛΟΣ/.Θλιβερο ,μαζοχιστικο και αυταρχικο συναμα.:sad2:Παρτε μια πιατελα...βαλτε λιγο γονιδιο..βαλτε λιγο αστρολογικες επιδρασεις βαλτε και λιγο τυχαιο,ανακατεψτε καλααααα με μια κουταλα ,μετα στο φουρνο στους 180 και ΝΑ ΜΑΣΤΕ!!!!:bigsmile::bigsmile:

[Μητσάκος]

Εχει να κανει με τη χαοτικη θεωρια...το κλασσικο που λεμε οτι με το πεταγμα μιας πεταλουδας στη κινα προκαλειται καταιγιδα ας πουμε στο λονδινο...δεν γινεται να γνωριζεις απο που αρχιζει κατι και που τελειωνει..τα σεναρια ειναι απειρα...και κανεις δεν γνωριζει πιο ειναι το αιτιο και το αιτιατο..δεν υπάρχει τίποτε στο σύμπαν που να καθορίζει ποια εναλλακτική θα συμβεί σε κάθε δεδομένη στιγμή. Για παραδειγμα,αν ένα φωτόνιο θα μεταδοθεί ή θα ανακλαστεί είναι σύμφωνα με την φυσική ένα καθαρά τυχαίο γεγονός Το πεπρωμενο ειναι κατα πασα πιθανοτητα μια εννοια που εφευρεθηκε για να γινει πιο κατανοητο το γεγονος της υπαρξης μας..Οπως και ο Θεος αλλωστε..Ολα τιθενται πλεον στο βωμο της αμφισβητησης γιατι ο ανθρωπινος εγκεφαλος εξελισσεται η επιστημη εξελισσεται και ειμαι απολυτα σιγουρη οτι σε πολυ λιγα χρονια θα δωθουν οι απαντησεις..Αλλα επαναλαμβανω, αφηνω ενα μικρο ποσοστο να υπαρχει το πεπρωμενο και τα συναφη του..Ωστοσο εν κατακλειδι,θα ελεγα οτι η ζυγαρια ρεπει προς τη πλευρα του ΔΕΝ υπαρχει..Ελπιζω να σε καλυψα οσον αφορα το θεμα του τι εστι τυχαιο..αν και χρειαζεται να κανουμε δαιδαλωδεις αναλυσεις για να γινει ακομα πιο κατανοητο .Το να αποδεικνυει καποιος κατι ειναι αρκετα δυσκολο..αντιθετα η ντετερμινιστικη αποψη του ΥΠΑΡΧΕΙ ειναι πολυ πιο απλουστευμενη :bigsmile:
Πολύ χαίρομαι που σε ρώτησα! Βλέπω ότι έχεις μια καλή προαίρεση που βασίζεται σε τυχαία συμπεράσματα στα οποία οδηγήθηκες από τυχαίες συγκυρίες :toung:
Μου δημιουργείς απορίες, και είανι καλό αυτό.
Θα ήθελα, αν μπορείς και εσύ, αν έχεις χρόνο, να με βοηθήσεις να καταλάβω τα εξής.

(αυτά που θα σε ρωτήσω ακολουθούν στο επόμενο ποστ που θα κάνω)

[Μητσάκος]

δεν γινεται να γνωριζεις απο που αρχιζει κατι και που τελειωνει..τα σεναρια ειναι απειρα...
Είναι άλλο πράγμα να μην μπορείς να καταλάβεις κάτι, να το γνωρίζεις δηλαδη, και άλλο να λες ότι όλοι δεν καταλαβαίνουν κάτι. Αν η δικιά μας η αντίληψη δεν είναι σε θέση να κατανοήσει κάποια πράγματα αυτό δεν σημαίνει ότι και όλοι βιώνουν την ίδια πραγματικότητα. Στην προκείμενη, δεν ξέρεις αν εγώ ξέρω από που μπορεί να ξεκινά και που να τελειώνει κάτι. Το άπειρο των σεναρίων είναι ευθέως ανάλογο της ικανοτήτων αντίληψης που έχει ο καθένας. Αν εσύ πιστεύεις ότι μπορείς να καταλαβαίνεις οτιδήποτε μπορεί να καταλάβει κάποιος πως αυτό δεν αποτελεί περιορισμό των άπειρων πιθανοτήτων που εσύ λες ότι πρέπει να υπάρχουν?

Τα ξαναλέμε :bigsmile:

[aries engineer]

Δεν ειναι βιωματικο το ζητημα..ουτε θεμα αντιληψης...μαλλον δεν εχεις κατανοησει τον ορισμο που σου εδωσα για το τυχαιο...δεν υπαρχουν μοντελα συμπεριφορων σε χαοτικα συστηματα και ουτε προκειται να υπαρξουν ποτε ..δεν μπορεις να μαθεις ποτε τι θα προκαλεσει ενα φταρνισμα σου στη συμπαντικη πραγματικοτητα..:bigsmile:Εαν σε χαροποιει και σε καλυπτει η ιδεα της προδιαγεγραμμενης σου πορειας χωρις να εχεις εσυ λογο,ειμαι μαζι σου..οπως μαζι ειμαι και με ενα παιδακι που περιμενει εναγωνιως τον Αη Βασιλη να του φερει τα δωρα:bigsmile:Γενικοτερα υποστηριζω οτιδηποτε κανει τον καθε ενα χαρουμενο και καλυμμενο..ασχετως αν εχω διαφορετικη αποψη..;)
φιλικα::love:

[Μητσάκος]

Δεν ειναι βιωματικο το ζητημα..ουτε θεμα αντιληψης...
Και όμως έχει να κάνει ακι με την αντίληψη και με την βιωματική εμπειρία. Χρόνο να έχεις να το κουβεντιάσουμε :cheesy:


μαλλον δεν εχεις κατανοησει τον ορισμο που σου εδωσα για το τυχαιο...
Εχω καταλάβει ακριβώς το τι ενοείς εσύ όμως δεν έδωσες συγκεκριμένο ορισμο του τυχαίου όπως σου ζήτησα. Κάνεις απλά μια περιγραφή και αυτό νομίζω ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο :cheesy:


δεν υπαρχουν μοντελα συμπεριφορων σε χαοτικα συστηματα και ουτε προκειται να υπαρξουν ποτε ..
Μάλλον θα πρέπει να ασχοληθείς λίγο περισσότερο με μοντέλα προσομοίωσης συμπεριφορών σε αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι σαν χαοτικό. Πριν από λίγες εβδομάδες παρακολουθούσα ένα ντοκιμαντέρ για ένα σύστημα πρόβλεψης παλιρροικών κυμάτων που βασίζεται ακριβώς σε αυτό που εσύ ονομάζεις χαοτικό και κάθε άλλο από χαοτικό είναι. Αλλά και αν δεν αποδέχεσαι αυτό που είναι σε πειραματικό στάδιο μέχρι να υπάρχει τέτοια συνέχεια που να σε διαβεβαιώνει , δεν θα έπρεπε να βάζεις τόση σιγουρια που βασίζεται σε μια διάσταση που πρακτικά ήδη αμφισβητείται (χρόνος/ποτέ)


δεν μπορεις να μαθεις ποτε τι θα προκαλεσει ενα φταρνισμα σου στη συμπαντικη πραγματικοτητα..
Να σου πω την αλήθεια αυτό ακριβώς δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Αλλα πράγματα με ενδιαφέρουν.


Εαν σε χαροποιει και σε καλυπτει η ιδεα της προδιαγεγραμμενης σου πορειας χωρις να εχεις εσυ λογο,ειμαι μαζι σου..οπως μαζι ειμαι και με ενα παιδακι που περιμενει εναγωνιως τον Αη Βασιλη να του φερει τα δωρα
Εσύ δηλαδη αισθάνεσαι καλύτερα που είσαι ένα "τυχαίο" γεγονός? Προδιαγεγραμμένη πορεία δεν νομίζω όμως ότι υπάρχει, πιστεύω ότι υπάρχει δυνατότητα αυτόβουλης πορείας εφόσον υπάρξει συνειδητοποίηση και διάθεση χάραξης πορείας. Αν η συνειδητοποίηση σου δώσει να καταλάβεις και τα μέτρα σου θα ήταν παράλογο να τα υπερβείς. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και δεν κάνουμε όλοιτ α ίδια. Και δεν είναι κακό αυτό. Δεν με χαλάει καθόλου να περιμένω τον Αγιο Βασίλη και το ίδιο δεν με χαλάει να τον υποδυθώ κιόλας. Και στις δύο περιπτώσεις χαίρομαι να κάνω κάποιον να χαίρεται. Εσένα δεν σου αρέσει να κάνεις δώρα και να σου δίνουν δώρα?


Γενικοτερα υποστηριζω οτιδηποτε κανει τον καθε ενα χαρουμενο και καλυμμενο..ασχετως αν εχω διαφορετικη αποψη..
Φαντάζομαι να το λες σαν σχήμα λόγου, γιατί δεν μπορώ να σε φανταστώ να υποστηρίζεις το δικαίωμα στη χαρά κάποιου που του αρέσει να βασανίζει κάποιον :nuts:
φιλικότερα :love:

[aries engineer]

Mou φαινεται το τραβαει ο οργανισμος σου,να ανοιξω κουβεντα για τα παραλληλα συμπαντα..εκει να δεις πεπρωμενα!!!!!!να φανε και οι κοτες!!!!:bigsmile::bigsmile::bigsmile:
Ακομα πιο :φιλικα!!:love:

[Μητσάκος]

Mou φαινεται το τραβαει ο οργανισμος σου,να ανοιξω κουβεντα για τα παραλληλα συμπαντα..εκει να δεις πεπρωμενα!!!!!!να φανε και οι κοτες!!!!:bigsmile::bigsmile::bigsmile:
Ακομα πιο :φιλικα!!:love:
Και για παράλληλα σύμπαντα και για υπερχορδές και για κβάντα και για ενδεχόμενα περπομένα και για κισμέτ και για ειμαρμένες και για αόριστες και κρυφές συνιστώσες και οτιδήποτε θες. Και να δούμε αν υπάρχει νομοτέλεια ή όχι :nuts:

Φιλικότερα από ακόμα πιο φιλικά :love:

[emmalene]

Λοιπον χωρις να θελω να αναμιχθω στην πραγματικα ενδιαφερουσα συζητηση για πιθανοτητες και κβαντα,θα ηθελα να πω οτι το πεπρωμενο δεν ειναι μονοδιαστατη εννοια.Νομιζω οτι αυτο οτι η ρηση αυτο που ειναι να συμβει θα συμβει ειναι εξειρετικα απολυτη και αγνοει την επιλογη..Ετσι λοιπον η διαφορα χαρακτηρα αφορα την επιλογη σε συγκεκριμενη στιγμη και ο γενεθλιος χαρτης απλα περιγραφει την πιθανη αντιδραση σε εξωτερικο ερεθισμα.Οσο για την αναλυση βασει δεδομενων που ακολουθειται σε πειραματα και στην φυσικη η τα μαθηματικα δεκτη απειρα(και εγω του Πολυτεχνειου ειμαι παιδια...), ομως υπαρχει και η ψυχη η οποια δεν ακολουθει σιγουρα τετοιου τυπου κανονες.Το να υπαρξει εστω και ενα αρνητικο αποτελεσμα σιγουρα δεν βοηθαει στην 100%πιστοποιηση του πειραματος σιγουρα ομως δημιοργει αμφιβολια.Αυτο αναζητουμε με την Αστρολογια.Την αμφιβολια.Κια το γεγονος οτι υπαρχει στατιστικο δειγμα ατομων στο οποιο η προβλεψη επιβεβαιωθηκε 100% σε παραπανω απο μια περιπτωσεις κατι δειχνει.Μην απορριπτουμε κατι το οποιο απλα δεν κατανοουμε.Αν φερναμε σε ενα σημερινο σπιτι εναν ανθρωπο απο το 1700 και απλα αναβαμε το φως φανταζεστε την αντιδραση του????θα ειμασταν τουλαχιστον ο θεος.Ετσι και το 2007 πολλα πραγματα ειναι πληρως ακατανοητα αλλα ΜΠΟΡΕΙ και να ισχυουν.

[Λίλιαν Σίμου]

Συμφωνώ απόλυτα με την φίλη emmalene!

Η ψυχή δεν μπαίνει σε μικροσκόπια και δεν θα μπει ποτέ. Δεν είναι μαθηματική ανάλυση και δεν πρόκειται να γίνει. Εξ άλλου, η ψυχή χρειάζεται να προστατεύεται και να μην είναι μέρος πειράματος του καθενός.
Αυτό το άυλο και ανεξερεύνητο μέρος, έχει άπειρες δυνατότητες και ευτυχώς, γνωρίζει περισσότερα από τον κοινό εξωτερικό νου, επομένως κινείται με τον δικό του τρόπο προς την αυτογνωσία.

Κι όσο για τις επιστημονικές αποδείξεις, εκτός του παραδείγματος της φίλης, ας σκεφθούμε πως όσα έλεγε ο Ιούλιος Βερν ήταν φαντασία κάποτε, ενώ πραγματικότητα και φυσιολογική τεχνολογία σήμερα... Υπάρχει κάτι που δεν διακρίνουμε πάντα, πέρα από το ορατό μας σύμπαν...

φιλικά
Λίλιαν Σίμου

[aries engineer]

Και για παράλληλα σύμπαντα και για υπερχορδές και για κβάντα και για ενδεχόμενα περπομένα και για κισμέτ και για ειμαρμένες και για αόριστες και κρυφές συνιστώσες και οτιδήποτε θες. Και να δούμε αν υπάρχει νομοτέλεια ή όχι :nuts:

Φιλικότερα από ακόμα πιο φιλικά :love:

Aν δεν μπορει να αποδειχθει κατι δεν ισχυει..Αν αποδειχθει τοτε στο υποσχομαι θα καψω τον στηθοδεσμο :amazed:μου στη πλατεια Συνταγματος.

Φιλικα εις την ν!!!!:love:

[emmalene]

Aν δεν μπορει να αποδειχθει κατι δεν ισχυει..Αν αποδειχθει τοτε στο υποσχομαι θα καψω τον στηθοδεσμο :amazed:μου στη πλατεια Συνταγματος.

Φιλικα εις την ν!!!!:love:

Παντως Aries το γεγονος οτι εισαι εδω μαλλον σημαινει οτι εχεις μια μικρη εστω αμφιβολια για το τι ισχυει η οχι...καπως ετσι ξεκινησαν ολες οι μεγαλες θεωριες...με την απορια...Οσο για την αποδειξη πιστευω οτι σαν ευφυης ανθρωπος που αντιλαμβανομαι οτι εισαι απο οσα γραφεις, μπορεις να γνωρισεις και μετα να απορριψεις.Γιατι πιστεψε με ειναι αποδεδειγμενα καποια πραγματα αλλιως ολοι που ασχολουμαστε με την Αστρολογια (σοβαρα και οχι με τσαρλατανισμο..)πρεπει να ειμασταν τουλαχιστον αδαεις..και να μην πιστευεις ομως δεν πειραζει.Σε καθε Δραση ειναι πληρως επιθυμητη και αναμενομενη η Αντιδραση για να ισσοροπει το συστημα....
Φιλικα:bigsmile::bigsmile:

[Dell Piero]

υποσχομαι θα καψω τον στηθοδεσμο :amazed:μου στη πλατεια Συνταγματος.

Αυτό μπορείς να το αποδείξεις; :toung:

[Μητσάκος]

Aν δεν μπορει να αποδειχθει κατι δεν ισχυει..Αν αποδειχθει τοτε στο υποσχομαι θα καψω τον στηθοδεσμο :amazed:μου στη πλατεια Συνταγματος.

Φιλικα εις την ν!!!!:love:
Εδώ θα ξανάρθουμε στο θέμα της αντίληψης γιατί αν εγώ σου αποδείξω κάτι αλλά εσύ δεν μπορείς να το αντιληφθείς μάλλον δεν θα φταίει η απόδειξή μου αλλα η δική σου περιορισμένη αντίληψη :cheesy:

Αυτό με τον στηθόδεσμο τι το ήθελες? Μάλλον ανήκει σε πρακτικές που μετέρχονταν φεμινίστριες του 60 και όταν το κάναν επιδεικνύαν ότι δεν φορούσαν άλλον. Αν είναι έτσι και για να ικανοποιήσουμε την περιέργεια του Del Piero και την δική μου φυσικά θα ήθελα να με ρωτήσεις κάτι για να το αποδείξω. Να έχεις όμως υπόψη σου ότι δεν υπάρχει μόνο η λογική του Αριστοτέλη :bigsmile:

Φιλικότερα στην ν+ν :love:

[Μητσάκος]

Λοιπον χωρις να θελω να αναμιχθω στην πραγματικα ενδιαφερουσα συζητηση για πιθανοτητες και κβαντα,θα ηθελα να πω οτι το πεπρωμενο δεν ειναι μονοδιαστατη εννοια.
Γιατί καλε να μην αναμειχθείς? Δεν είναι προσωπική η κουβέντα. Αν ήταν θα την καάναμε από το τηλέφωνο ή με πμ. Ασε που μάλλον συμφωνούμε και θα βάλουμε την aries engineer στη μέση :toung: Είναι και κριαράκι, αντε να μας δώσει καμια κουτουλιά. Κακία δεν θα μας κρατήσει σίγουρα :laugh:

[aries engineer]

Εδώ θα ξανάρθουμε στο θέμα της αντίληψης γιατί αν εγώ σου αποδείξω κάτι αλλά εσύ δεν μπορείς να το αντιληφθείς μάλλον δεν θα φταίει η απόδειξή μου αλλα η δική σου περιορισμένη αντίληψη :cheesy:

Αυτό με τον στηθόδεσμο τι το ήθελες? Μάλλον ανήκει σε πρακτικές που μετέρχονταν φεμινίστριες του 60 και όταν το κάναν επιδεικνύαν ότι δεν φορούσαν άλλον. Αν είναι έτσι και για να ικανοποιήσουμε την περιέργεια του Del Piero και την δική μου φυσικά θα ήθελα να με ρωτήσεις κάτι για να το αποδείξω. Να έχεις όμως υπόψη σου ότι δεν υπάρχει μόνο η λογική του Αριστοτέλη :bigsmile:

Φιλικότερα στην ν+ν :love:

Hθελα να βαλω κατι πικαντικο στη σοβαρη και βαρια κουβεντα μας γιαυτο και η αναφορα στον στηθοδεσμο...Με πειραζεις επειδη ξερεις οτι ουσα κριαρακι δεν παρεξηγω εεεεεεεεε??????:toung:
πεπρωμενο-Εξουδιοδοτηση των τυρρανων για εγκληματα και δικαιολογια των ανοητων για αποτυχια..;)Το ξεσηκωσα απο τα τσιτατα..:cheesy:
φιλικα ^ν+ν+1+ν+2+............:love::love::love::love: :love::love::love::love:
Μου εξαντλησες την επιχειρηματολογια...θα το ριξω στις ατακες :toung:

[astral_dreamer]

Aν δεν μπορει να αποδειχθει κατι δεν ισχυει..Αν αποδειχθει τοτε στο υποσχομαι θα καψω τον στηθοδεσμο :amazed:μου στη πλατεια Συνταγματος.

Φιλικα εις την ν!!!!:love:
Μηπως ισχυουν και καταστασεις που δεν εχουν αποδειχθει? Ο χρονος ειναι ο καθοριστικος παραγοντας για αυτο. Ο ηλεκτρισμος ανεκαθεν υπηρχε για παραδειγμα (με τη μορφη ηλεκτρικων εκκενωσεων φορτιων στους κεραυνους). Θελω να πω οτι με τα στοιχεια που εχουμε στη διαθεση μας τωρα ειναι πιθανο να μην μπορουμε να αποδειξουμε καποια γεγονοτα χωρις αυτο να αποκλειει πιθανη αποδειξη τους μελλοντικα.

Σε ο,τι αφορα το στηθοδεσμο, αυτα που γραφονται δεν ξεγραφονται, οποτε το myhoroscope θα πρεπει να τιμησει το γεγονος αυτο της αποδειξης διοργανωνοντας μια συναντηση που θα συμμετασχουν οσα μελη θελουν δωρεαν και οσοι δεν ειναι μελη να καταβαλλουν καποιο αντιτιμο:toung:

στο ιδιο κλιμα να πω και εγω οχι κατι διαφορετικο απο φιλικα :love:

[Μητσάκος]

Μηπως ισχυουν και καταστασεις που δεν εχουν αποδειχθει? Ο χρονος ειναι ο καθοριστικος παραγοντας για αυτο. Ο ηλεκτρισμος ανεκαθεν υπηρχε για παραδειγμα (με τη μορφη ηλεκτρικων εκκενωσεων φορτιων στους κεραυνους). Θελω να πω οτι με τα στοιχεια που εχουμε στη διαθεση μας τωρα ειναι πιθανο να μην μπορουμε να αποδειξουμε καποια γεγονοτα χωρις αυτο να αποκλειει πιθανη αποδειξη τους μελλοντικα.
........
στο ιδιο κλιμα να πω και εγω οχι κατι διαφορετικο απο φιλικα :love:
Όλα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Πριν από εμάς και μετά από εμάς. Τώρα μπορούμε να κατανοήσουμε κάτι. Αύριο, κάτι άλλο, περισσότερο. Νομίζω ότι υποχρέωσή μας είναι να ανοίγουμε δρόμους και για εμάς και για τους άλλους που θα έρθουν μετά από εμάς. Αν στεκόμαστε σε δόγματα και αποστειρωμένες αντιλήψεις σίγουρα δεν θα συμβάλουμε στην εξέλιξη της κατλαστασης που συντελείται. Αν αποδεχόμαστε τον ρόλο αυτό και όχι κάποιον άλλο έχει καλώς. Αν όχι πάλι έχει καλώς. Στο γενικότερο σχέδιο που περιλαμβάνει τις επι μέρους δικές μας δραστηριότητες ο καθένας έχει το ρόλο του και τη σημασία του. Αν καταλάβουμε ότι δεν ξέρουμε και πολλά για να το παίζουμε μεταξύ μας ειδήμονες ίσως και να δώσουμε χώρο στην θεωρητική ανάγκη μας για κάτι παραπέρα :unsure:
Και για να μην ξεχνιόμαστε, την κριαρίνα στο Σύνταγμα :clapping::clapping:

Υπερθετικός βαθμός φιλίας και αποδοχής στη νιοστή του απείρου:love:

[mod84]

εμενα με φοβιζει λιγο αυτη η ιδεα.γιατι σκεφτομαι οτι ας πουμε ενας αστρολογος με πολυ καλες γνωσεις θα μπορουσε να προβλεψει τον θανατο του η τελος παντων κατι τραγικο που μπορει να του συμβει.

[Δ.Μέλλος]

εμενα με φοβιζει λιγο αυτη η ιδεα.γιατι σκεφτομαι οτι ας πουμε ενας αστρολογος με πολυ καλες γνωσεις θα μπορουσε να προβλεψει τον θανατο του η τελος παντων κατι τραγικο που μπορει να του συμβει.
Έχει να κάνει με την γενικότερη φιλοσοφία και άποψη για την "ζωή" και τον "θάνατο". Είναι λίγο δύσκολο για εμάς τους δυτικούς να κατανοήσουμε κάποιες διαφορετικές αντιλήψεις. Αν, για παράδειγμα, από την μικρή μας ηλικία δεν μας εμπότιζαν με συγκεκριμένες αντιλήψεις -θρησκευτικές, κοινωνικές- σίγουρα τέτοια θέματα θα τα προσεγγίζαμε διαφορετικά και όχι με τόσο δέος όπως τώρα. Φαντάσου ότι στην αρχαία Ελλάδα την έννοια του θανάτου οι άνθρωποι την αντιλαμβάνονταν τελείως μα τελείως διαφορετικά. Θεωρούσαν (πολύ γενικά στο λέω) ότι πεθαίνοντας πηγαίναν στον κόσμο των σκιών, έναν παράλληλο κόσμο, ή, σύμφωνα με τις απόψεις κάποιων άλλων, με τον φυσικό θάνατο επερχόταν η απελευθέρωση της ψυχής μέσω των διαδοχικών μετενσαρκώσεων κα. Η έννοια του θανάτου για αυτούς δεν είχε την έννοια που έχουμε εμείς τώρα. Όπως και να έχει, όσο σκληρός και να είναι ο αποχωρισμός για αυτούς που μένουν, όσοι βρίσκονται σε αρμονία με το είναι τους, όταν έρχεται η ώρα να φύγουν δεν το βλέπουν ως τραγική κατάσταση και ούτε φοβούνται. Φαντάζομαι όμως ότι μια απορία πρέπει να την έχουν...:bigsmile:

[staray]

Πιστεύω οτι το πεπρωνένο μας είναι γραμμένο οτι και να κάνουμε κάποια πράγματα ειναι αδύνατον να προσπεράσουμε κάποια στιγμή θα είναι μπροστά μας...........

[kiaRRa]

Σε αυτή την περίπτωση, όμως, μήπως αντί για πεπρωμένο κάνουμε λόγο για συνέπειες των επιλογών και πράξεων μας;

[Μητσάκος]

Σε αυτή την περίπτωση, όμως, μήπως αντί για πεπρωμένο κάνουμε λόγο για συνέπειες των επιλογών και πράξεων μας;
Έλα μου ντε!
(η κριαρίνα τι λέει?)

[starfish]

Σε αυτή την περίπτωση, όμως, μήπως αντί για πεπρωμένο κάνουμε λόγο για συνέπειες των επιλογών και πράξεων μας;

Νομιζω πως οταν λεμε πεπρωμενο, εννοουμε τα σημαντικα [γεγονοτα] στα οποια δεν εχουμε τον ελεγχο -και δεν μπορουμε και να να τον αποκτησουμε.
Το μοιραιο!
Για τα υπολοιπα, οταν χρησιμοποιουμε την λεξη πεπρωμενο, ειναι μονο για να δικαιολογησουμε τα [εκ των προτερων ή εκ των υστερων] λαθη μας.
Παντως, εγω προτιμω την "συγχρονικοτητα" του Γιουνγκ.
:bigsmile:

[starfish]

Και τωρα που το ξανασκεφτομαι, μπορει μεσα στην κατηγορια του μοιραιου η του πεπρωμενου να βαλουμε και "τυχαια" γεγονοτα, που απο μονα τους δεν εχουν θετικη ή αρνητικη επιδραση, ομως ο χειρισμος σου επ αυτων, να τους προσδωσει -εκ των υστερων- χαρακτηρα πεπρωμενου. :blink:

[Fotini Christodoulou]

Το πεπρωμένο λένε ειναι αδύνατο να το αλλάξεις.Κι αυτο γιατί θεωρείται οτι είναι μια σειρά γεγονότων τα οποία θα συμβουν ΑΣΧΕΤΑ με τις δικές μας ενέργειες.

Η άποψή μου είναι οτι τα γεγονότα που ονομάζονται μοιραια, ειναι μοιραία στον βαθμό κι εφόσον τα προκαλούμε.Δηλαδή θεωρώ οτι η μοιρα ή πεπρωμένο δεν λειτουργεί ανεξαρτητα απο τις ενέργειες μας αλλά μάλλον αλληλοεπηρεάζονται.
Ετσι θα έλεγα οτι μπροστά μας υπάρχουν διάφορα εναλλακτικά μοιραία γεγονότα, ανάλογα με τις ενέργειες μας που θα τα προκαλέσουν.
Πχ αποφασίζω να πάω ταξίδι(δική μου απόφαση).Εκεί που πάω γίνεται κατι μοιραίο(ανεξαρτητο απο μενα).Αν δεν πήγαινα, το μοιραίο δεν θα συνέβαινε;Η απόφαση ειναι δική μου και το μοιραίο θα μπορούσε α) να μην συμβεί β) να συμβεί με άλλη μορφή.

Αν κάποιοι απο εμας σπεύδουν να υπερασπιστούν την μοίρα και το αναπόφευκτο, νομίζω αντιστοιχεί σε αυτό που παθαινει ένα λιοντάρι γεννημενο σε ζωολογικό κήπο που όταν το ελευθερώσουν δεν μπορεί να επιβιωσει γιατι δεν ειναι μαθημενο στην ελευθερία.;)
Αν υπάρχει το πεπρωμένο με την κλασσική εννοια, οπου ο ανθρωπος είναι μια μαριονέτα που υπακούει στις κινήσεις του χειριστή, τότε καταργείται τελείως η βούληση, η σκέψη ,η δική μας απόφαση.Αυτο , προσωπικά, δεν το δεχομαι,δεν μου ταιριάζει σαν φιλοσοφία.

[starfish]

Το πεπρωμένο λένε ειναι αδύνατο να το αλλάξεις.Κι αυτο γιατί θεωρείται οτι είναι μια σειρά γεγονότων τα οποία θα συμβουν ΑΣΧΕΤΑ με τις δικές μας ενέργειες.
..........
Πχ αποφασίζω να πάω ταξίδι(δική μου απόφαση).Εκεί που πάω γίνεται κατι μοιραίο(ανεξαρτητο απο μενα).Αν δεν πήγαινα, το μοιραίο δεν θα συνέβαινε;Η απόφαση ειναι δική μου και το μοιραίο θα μπορούσε α) να μην συμβεί β) να συμβεί με άλλη μορφή.


Υπαρχουν ανθρωποι που ακυρωσαν την τελευταια στιγμη ενα ταξιδι με αεροπλανο και γλιτωσαν την ζωη τους. Στην προκειμενη, το μοιραιο εχει διπλη μορφη: Μια αρνητικη για οσους ταξιδεψαν κι εχασαν την ζωη τους, και μια θετικη για οσους δεν ταξιδεψαν και γλιτωσαν. Ουτε στην μια του μορφη ουτε στην αλλη ειχε να κανει με επιλογη. [Αν επιλεγαμε παντα με κινητρο την εκμηδενιση του κινδυνου, θα επρεπε να μενουμε ακινητοι για ολη μας την ζωη. Ακομη κι αυτο ομως μπορει να ειναι επικινδυνο!]
Για να παρεις μια "σωστη" αποφαση προϋποθεση ειναι να εχεις ολα τα δεδομενα. Το μοιραιο ομως εξαιρειται των δεδομενων. Οποτε, σε μια τετοια περιπτωση δεν ειναι θεμα επιλογης.
Η αληθεια ομως ειναι πως χρησιμοποιουμε τις λεξεις "μοιραιο" και "πεπρωμενο" με ποικιλες ερμηνειες. Π.χ. "Μοιραια, τα πραγματα οδηγησαν εκει" λεμε: για ενα τελος που ηταν προδιαγεγραμμενο, αλλα κατα καποιο τροπο και "ορατο" εκ των προτερων.
Νομιζω πως οτι και να πιστευουμε, τελικα ενα κομματι της αληθειας μενει απ εξω. Κι αφου δεν γνωριζουμε το πεπρωμενο μας [με την εννοια του μοιραιου] ειναι αδιαφορο αν υπαρχει ή οχι!!:bigsmile::bigsmile:

[astral_dreamer]

Η ταπεινη μου αποψη ειναι πιο κοντα με εκεινη της φιλης Φωτεινης.
Στο παραδειγμα του ταξιδιου με αεροπλανο, οντως οπως λεει η φιλη starfish μπορει να υπαρχουν καποιοι που το ακυρωσαν και σωθηκαν απο το θανατο μετα την πτωση του. Αυτο που επισημαινω εγω ειναι οτι δεν ειναι απαραιτητα θετικη εξελιξη για εκεινους που δεν ταξιδεψαν, υπο την εννοια οτι γλιτωσαν το μοιραιο.
Αυτο που περναει στην κοινη γνωμη(σωστα ή λανθασμενα, δεν θα το κρινω) ειναι οτι οσοι δεν ταξιδεψαν σωθηκαν και ειναι τυχεροι που δεν το επραξαν. Ομως, δεν μπορει να ειπωθει με βεβαιοτητα οτι δεν τους συνεβη κατι κακο μετα το ταξιδι. Κακο οχι υπο την εννοια ατυχηματος αποκλειστικα, υπαρχουν πολλων ειδων προβληματα που ανηκουν σε αυτη την κατηγορια, για παραδειγμα προβληματα υγειας. Η αλλη εκδοχη ειναι να μην συνεβη τιποτε σε οσους δεν ταξιδεψαν και οντως να το "γλιτωσαν".

Χιουμοριστικα να πω οτι υπαρχει ενα παραλληλο συμπαν που δεν διαβασατε το συγκεκριμενο ποστ:toung:

Υ.Γ.: +1 ψηφο στη "συγχρονικοτητα" του Jung

[starfish]

Η ταπεινη μου αποψη ειναι πιο κοντα με εκεινη της φιλης Φωτεινης.
Στο παραδειγμα του ταξιδιου με αεροπλανο, οντως οπως λεει η φιλη starfish μπορει να υπαρχουν καποιοι που το ακυρωσαν και σωθηκαν απο το θανατο μετα την πτωση του. Αυτο που επισημαινω εγω ειναι οτι δεν ειναι απαραιτητα θετικη εξελιξη για εκεινους που δεν ταξιδεψαν, υπο την εννοια οτι γλιτωσαν το μοιραιο.
Αυτο που περναει στην κοινη γνωμη(σωστα ή λανθασμενα, δεν θα το κρινω) ειναι οτι οσοι δεν ταξιδεψαν σωθηκαν και ειναι τυχεροι που δεν το επραξαν. Ομως, δεν μπορει να ειπωθει με βεβαιοτητα οτι δεν τους συνεβη κατι κακο μετα το ταξιδι. Κακο οχι υπο την εννοια ατυχηματος αποκλειστικα, υπαρχουν πολλων ειδων προβληματα που ανηκουν σε αυτη την κατηγορια, για παραδειγμα προβληματα υγειας. Η αλλη εκδοχη ειναι να μην συνεβη τιποτε σε οσους δεν ταξιδεψαν και οντως να το "γλιτωσαν".

Χιουμοριστικα να πω οτι υπαρχει ενα παραλληλο συμπαν που δεν διαβασατε το συγκεκριμενο ποστ:toung:

Υ.Γ.: +1 ψηφο στη "συγχρονικοτητα" του Jung

Αναγκαστικα εστιασα στο θεμα ζωης και θανατου, λογω παραδειγματος.
Το τι συνεβη αργοτερα στη ζωη αυτων που δεν ταξιδεψαν δεν μπορει να μας απασχολει. Ενα παραδειγμα ηταν!
Αλλωστε το πεπρωμενο ή το μοιραιο, δεν εχει απαραιτητως αρνητικη εννοια.
[Πάντως, θυμαμαι στο ναυαγιο του Σαμινα, ενας απο τους νεκρους, ο οποιος πριν πνιγει, ειχε βοηθησει αλλους να σωθουν -στρατιωτης νομιζω- λιγο καιρο πριν, ειχε γλιτωσει απο παρομοιο γεγονος. Ετσι ειχε ειπωθει τοτε στα ρεπορταζ. Συγχωρεστε με αλλα δεν θυμαμαι λεπτομερειες.]

**Ενα παραλληλο συμπαν, απο ποσα αλλα; :toung::toung:

[kritikia]

Δεν ξέρω αν το πεπρωμένο μου είναι γραμμένο στα άστρα.. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, τυχερό ή άτυχο, πλούσιο ή φτωχό.. Αυτό που ξέρω σίγουρα και που έχω βιώσει, είναι το γεγονός ότι στη ζωή μας σε οτιδήποτε κάνουμε, μας δίνονται κάποιες επιλογές. Αναλόγως του τι θα επιλέξουμε θα οδηγηθούμε σε μια κατάσταση η οποία έχει διάφορα παρακλάδια τα οποία με τη σειρά τους κάπου οδηγούν.. Έτσι η προσωπική μας εκτίμηση και επιλογή μιας κατάστασης θα μας οδηγήσει αναπόφευκτα στο αποτέλεσμα, το οποίο ανάλογα με τις πράξεις που θα έχουν προηγηθεί, θα είναι θετικό ή αρνητικό στην πορεία της ζωής μας.

[zeta1987]

Εγώ πάλι πιστεύω ότι ότι μα ότι συμβαίνει στην ζωή μας είναι προκαθορισμένο να συμβεί... Γιατί πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός της ύπαρξης τόσων μαντικών τεχνών...Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν μέχρι ενός ορίου, γιατί κάπου έχουμε και εμείς την ευθύνη για τις πράξεις μας. Όμως και κάποια γεγονότα δεν μπορούμε να τα καθορίσουμε εμείς, είναι καθαρά μοιραία... Και για αυτό υπάρχει και το ένστικτο, το οποίο μας καθοδηγεί και μας λέει κάποιες φορές τι είναι σωστό και τι όχι. Αυτό μάλιστα λένε πως είναι η εμπειρία της ψυχής από προηγούμενες ζωές..

[evi]

Πολύ σωστά Βασίλη κι εγώ πιστεύω πως εκτός από εμάς υπάρχει εκεί έξω κι ένας ολόκληρος κόσμος.
Όσο για τις παραπάνω απόψεις των φίλων της στήλης, πιστεύω πως ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο το δώρο ή την κατάρα αν το θέλετε της πολαπλής επιλογής. Δηλαδή η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από μια επιλογή. Επιλέγεις αν θα είσαι μίζερος ή αν θα είσαι ευτυχής. Επιλέγεις αν θα σπουδάσεις ή θα παραμείνεις στα βασικά. Γενικά αυτό στη ζωή σου σε αναγκάζει να παίρνεις διάφορους δρόμους και ότι πιστεύεις ότι είσαι, αυτό και θα γίνεις. Αν πιστεύεις ότι αξίζεις θα φτάσεις ψηλά, αν αισθάνεσαι μίζερα δεν μπορείς να πας πολύ μακριά. ¶ρα το πεπρωμένο, για μένα, το δημιουργείς εσύ. Υπάρχουν σίγουρα και κάποια γεγονότα μοιραία στη ζωή κάθε ανθρώπου αλλά το υπόλοιπο κομμάτι το δημιουργεί ο ίδιος. Φτιάχνει που λέμε κάρμα για την επόμενη ζωή.

Παλιά

[Μητσάκος]

Στη ζωή μας έχουμε την εντύπωση ότι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές. Αγνοούμε όμως ότι το σύμπαν όλο είναι ένας διαρκώς εξελισόμενος και πάντα ανανεούμενος ζωντανός οργανισμός που παράγει γεγονότα που αλληλοσυνδέονται. Είμαστε έρμαια αυτής της διαδικασίας και η μικρότητα μας σε συνδυασμό με την ματαιοδοξία μας μας κάνει να νομίζουμε ότι έχουμε και επιλογές. Να ρωτήσετε ένα παιδάκι από την Παλαιστίνη η το Σουδάν αν μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του και τι επιλογές έχει και μετά τα λέμε :cheesy:
Σαλούδος

[evi]

Τώρα θα πω κάτι που ίσως παρεξηγηθεί από τους υπόλοιπους αλλά δεν έχει σημασία. Έχω μια φίλη που έχει φοβερό ταλέντο στο φλυτζάνι. Μου το λέει χρόνια , από τότε που ήμουν πιτσιρίκα. Λοιπόν, ποτέ δεν μπόρεσε να μου πει με βεβαιότητα εάν θα πάρω το χαρτί από τη σχολή μου, ή αν θα πάρω το δίπλωμα του αυτοκινήτου, ή αν θα γραφτώ στη σχολή αστρολογίας που ήθελα πολύ. Πάντα, ακόμα και στο φλυτζάνι, (κι ας γελάτε), ήταν δική μου η επιλογή του τι θα κάνω. Ακόμη κι αν η μοίρα είχε αποφασίσει αλλιώς και μου δημιουργούσε χίλια εμπόδια , αυτό που ήθελα θα το έκανα έστω και καθυστερημένα. Αλλά δεν ήταν πουθενά γραφτό. Ούτε και στο φλυτζάνι, που το αναφέρω εδώ χαριτολογώντας , ούτε και στον αστρολογικό χάρτη κάποιου του τι θα κάνει τελικά στη ζωή του. Εννοώ, ότι αστρολογικά όλοι έχουμε κάποιες τάσεις, κάποια ταλέντα και κάποιο τρόπο σκέψης. Θα ενεργοποιηθούν όμως όλα; Από εμάς εξαρτάται ή από τη μοίρα;
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί άτομα όπως ο Αρ. Ωνάσης που ξεκίνησε πάμφτωχος από έναν ψαρά σε ένα νησί που δεν φεύγει ποτέ από το μέρος όπου γεννήθηκε; Μήπως το όραμα για τον εαυτό του; Η πίστη του για κάτι καλύτερο; Η μοίρα;

[Βασιλης Παπαδολιας]

Πολλοί παράγοντες... Η τόλμη καταρχήν, να ξεφύγει κανείς από αυτό που θεωρεί δεδομένο... αλλά και οι ευκαιρίες... πολλοί συμπατριώτες μας που πήγαν στο εξωτερικό διέπρεψαν, καθώς εκεί δε βρήκαν την τάση μας εδώ να τραβάμε προς τα κάτω όποιον πάει να ανέβει... το περιβάλλον, γενικά παίζει ρόλο... αν δίνει ευκαιρίες... τι ευκαιρίες να έχει κανείς στην Αφρική; Εκεί δεν έχει και σημασία να βλέπουν ούτε το φλυτζάνι...
Αστρολογικά υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι και οι φυλές των ανθρώπων έχουν ένα κάρμα... Δεν είναι ανάγκη να το πιστέψουμε, αλλά ισχύει γενικά ότι το περιβάλλον που μεγαλώνουμε επηρεάζει και τη δική μας μοίρα...

[Maroulita]

Στη ζωή μας έχουμε την εντύπωση ότι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές. Αγνοούμε όμως ότι το σύμπαν όλο είναι ένας διαρκώς εξελισόμενος και πάντα ανανεούμενος ζωντανός οργανισμός που παράγει γεγονότα που αλληλοσυνδέονται. Είμαστε έρμαια αυτής της διαδικασίας και η μικρότητα μας σε συνδυασμό με την ματαιοδοξία μας μας κάνει να νομίζουμε ότι έχουμε και επιλογές. Να ρωτήσετε ένα παιδάκι από την Παλαιστίνη η το Σουδάν αν μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του και τι επιλογές έχει και μετά τα λέμε :cheesy:
Σαλούδος

Ξέρεις όμως τί αναρωτιέμαι, Μητσάκο; Τελικά τί είναι λιγότερο επικίνδυνο για εμάς τους ίδιους; Να παραμυθιαζόμαστε ότι μπορούμε να ελέγχουμε τη ζωή μας, ότι έχουμε επιλογές και είμαστε κύριοι του εαυτού μας (αν ισχύει αυτό που λες για το συμπαντικό παιχνίδι στο οποίο εμείς είμαστε απλώς πιόνια του) ή να επαναπαυόμαστε και να τα αφήνουμε όλα σ' αυτό το υπέρτερο που μας ορίζει;

Όντως μπορούμε να δούμε τη ζωή μας ως ένα παιχνίδι, φτάνει να ξέρουμε τους κανόνες του, να ξέρουμε τις δυνατότητές μας και να παίζουμε μέχρις ότου χάσουμε/ κερδίσουμε και αρχίσει η παρτίδα απ' την αρχή.

[Αργοναύτης]

'Ενας πρόγονός μου γεννημένος στην Αθήνα, έζησε και δούλεψε πολλά χρόνια στις ΗΠΑ (- ξείπα) και μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα μόνο που δεν αυτοκτόνησε. Τι πιστεύετε ότι ήταν αυτό ; Καθαρό κάρμα γιατί έφυγε υπό πίεση και η ίδια ιστορία παραλίγο να επαληθευθεί και από απογόνους του, άσχετο αν απετράπη για όλους την τελευταία στιγμή. 'Υστερα μάθαμε ότι υπήρχε μια κατάρα στην οικογένεια να πεθαίνουν εξόριστοι και πολύ πλούσιοι αλλά δυστυχισμένοι. Ξέρετε, μετά το συνέδεσε μ'αυτά που έχει γράψει ο Αλαν Λίο για επίμαχο πλανήτη στον 4ο ή στον 8ο της κληρονομικότητας, για στοιχειωμένους πύργους από φαντάσματα προγόνων και καταραμένες οικογένεις... 'Οταν ανοίξεις το κουτί της Πανδώρας, δεν κλείνει εύκολα. Το κάρμα δεν πρέπει να'ναι τίποτα περισσότερο από κακή κληρονομιά. Αυτό συνέβη και στην οικογένεια Ωνάσση και στην οικογένεια Κένεντυ.

[tzonston]

Ναι. πιστευω οτι ολοι εχουμε ενα σκοπο υπαρξης και προορισμο.Ανεξαρτητα ποιο δρομο θα ακολουθησουμε θα φτασουμε εκει που ειναι γραμμενο. Το μονο που μπορουμε να επιλεξουμε ειναι οι δρομοι μας.:love:

[kritikia]

Ναι. πιστευω οτι ολοι εχουμε ενα σκοπο υπαρξης και προορισμο.Ανεξαρτητα ποιο δρομο θα ακολουθησουμε θα φτασουμε εκει που ειναι γραμμενο. Το μονο που μπορουμε να επιλεξουμε ειναι οι δρομοι μας.:love:

Μα αν υπάρχει ένα τελεσίδικο σημείο προορισμού το οποίο είναι προδιαγεγραμμένο και δεν αλλάζει με τίποτα, τότε ποιός ο λόγος να παλεύουμε, να αναζητάμε, να ερωτευόμαστε, να πληγωνόμαστε, να θυμώνουμε, να πονάμε, να αγαπάμε κτλ.. Εφόσον ότι και αν κάνουμε στο ίδιο σημείο θα καταλήξουμε, όποιον δρόμο και να ακολουθήσουμε το τέλος του ταξιδιού θα είναι το ίδιο, γιατί δεν αράζουμε να περιμένουμε το τέλος χωρίς να "κουραζόμαστε"?? Η μοναδική περίπτωση που θα συμφωνούσα με αυτό που γράφεις είναι για τον θάνατο. όντως ότι και αν κάνουμε όλοι εκεί καταλήγουμε.. αλλά σε όλα όσα αφορούν τη ζωή νομίζω ότι κάθε φορά που επιλέγεις κάποιο δρόμο, το αποτέλεσμα σίγουρα αλλάζει..αλλιώς γιατί να μας δίνετε το δικαίωμα της επιλογής??

[Μητσάκος]

Ξέρεις όμως τί αναρωτιέμαι, Μητσάκο; Τελικά τί είναι λιγότερο επικίνδυνο για εμάς τους ίδιους; Να παραμυθιαζόμαστε ότι μπορούμε να ελέγχουμε τη ζωή μας, ότι έχουμε επιλογές και είμαστε κύριοι του εαυτού μας (αν ισχύει αυτό που λες για το συμπαντικό παιχνίδι στο οποίο εμείς είμαστε απλώς πιόνια του) ή να επαναπαυόμαστε και να τα αφήνουμε όλα σ' αυτό το υπέρτερο που μας ορίζει;

Όντως μπορούμε να δούμε τη ζωή μας ως ένα παιχνίδι, φτάνει να ξέρουμε τους κανόνες του, να ξέρουμε τις δυνατότητές μας και να παίζουμε μέχρις ότου χάσουμε/ κερδίσουμε και αρχίσει η παρτίδα απ' την αρχή.

Δεν υπάρχει θέμα επικινδυνότητας. Αν θα παραμυθιαστούμε η αν θα ενεργοποιηθούμε για να κάνουμε κάτι η για να μην κάνουμε κάτι δεν είναι κάτι που το επιλέγουμε. Κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε μέσα στο πλαίσιο που ήδη υπάρχει. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε μπορεί να είναι μικρό η μεγάλο, "καλό" η "κακό", αλλά πάντα μέσα στο ήδη υπάρχον πλαίσιο, δηλαδή υπάρχει περιορισμός που δεν παλεύεται. Η δυνατότητα που νομίζουμε ότι έχουμε για να παλέψουμε η να μην παλέψουμε κάτι είναι απλά η κινητήρια δύναμη που σπρώχνει να παίξουμε το μεμονομένο ρόλο μας μέσα στο συμπαντικό σχέδιο. Αν κάποιος νομίζει ότι ότι μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από αυτό που φαινομενικά μπορεί, και τελικά το καταφέρνει, απλά έχει επιτελέσει το ρόλο του στο πλαίσιο του σχεδίου που αναπτύσσεται ανεξάρτητα από τη δική του βούληση.
ουφ :blink:
Αν τα πάντα είναι ένα τότε αυτό ισχύει. Αν τα πάντα δεν είναι ένα τότε αυτό δεν ισχύει.

[Μητσάκος]

Μα αν υπάρχει ένα τελεσίδικο σημείο προορισμού το οποίο είναι προδιαγεγραμμένο και δεν αλλάζει με τίποτα, τότε ποιός ο λόγος να παλεύουμε, να αναζητάμε, να ερωτευόμαστε, να πληγωνόμαστε, να θυμώνουμε, να πονάμε, να αγαπάμε κτλ.. Εφόσον ότι και αν κάνουμε στο ίδιο σημείο θα καταλήξουμε, όποιον δρόμο και να ακολουθήσουμε το τέλος του ταξιδιού θα είναι το ίδιο, γιατί δεν αράζουμε να περιμένουμε το τέλος χωρίς να "κουραζόμαστε"?? Η μοναδική περίπτωση που θα συμφωνούσα με αυτό που γράφεις είναι για τον θάνατο. όντως ότι και αν κάνουμε όλοι εκεί καταλήγουμε.. αλλά σε όλα όσα αφορούν τη ζωή νομίζω ότι κάθε φορά που επιλέγεις κάποιο δρόμο, το αποτέλεσμα σίγουρα αλλάζει..αλλιώς γιατί να μας δίνετε το δικαίωμα της επιλογής??
Γιατί νομίζεις ότι έχεις το δικαίωμα της επιλογής?

[kritikia]

Γιατί νομίζεις ότι έχεις το δικαίωμα της επιλογής?

Ρωτάς εάν νομίζω ότι το έχω ή για ποιον λόγο μου το έχουν δώσει?

[Μητσάκος]

Ρωτάς εάν νομίζω ότι το έχω ή για ποιον λόγο μου το έχουν δώσει?
Αν υπάρχει δικαίωμα

[kritikia]

Αν υπάρχει δικαίωμα

Μητσάκο, είμαι σίγουρη ότι υπάρχει το δικαίωμα της επιλογής. Συμφωνώ όμως ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή εξαιτίας των συνθηκών διαβίωσης, του τρόπου ζωής ή άλλων παραγόντων. Κανείς όμως δεν μπορεί εφόσον δεν το αρνουμαι εγώ να μου στερήσει την ελευθερία να επιλέξω ποιο είναι το καλύτερο για μένα ή ποιον δρόμο θα ακολουθήσω στη ζωή μου. Δικαίωμα είναι η ελεύθερη βούληση να ζήσω όπως εγώ θέλω (φυσικά χωρίς να προκαλέσω προβλήματα στους άλλους), να υποστηρίξω τις ανάγκες μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου..και όλα αυτά θα συμβούν μεσω των επιλογών που θα κάνω.

[Maroulita]

Είναι αυτό που λέμε ότι πρέπει να βρισκόμαστε σε ισόρροπη σχέση με την αναγκαιότητα...

[Μητσάκος]

Μητσάκο, είμαι σίγουρη ότι υπάρχει το δικαίωμα της επιλογής. Συμφωνώ όμως ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή εξαιτίας των συνθηκών διαβίωσης, του τρόπου ζωής ή άλλων παραγόντων. Κανείς όμως δεν μπορεί εφόσον δεν το αρνουμαι εγώ να μου στερήσει την ελευθερία να επιλέξω ποιο είναι το καλύτερο για μένα ή ποιον δρόμο θα ακολουθήσω στη ζωή μου. Δικαίωμα είναι η ελεύθερη βούληση να ζήσω όπως εγώ θέλω (φυσικά χωρίς να προκαλέσω προβλήματα στους άλλους), να υποστηρίξω τις ανάγκες μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου..και όλα αυτά θα συμβούν μεσω των επιλογών που θα κάνω.

Δεν σου φαίνεται παράλογο άλλα να ισχύουν για κάποιους και άλλα για κάποιους άλλους?

[BlackOrWhat]

Δεν σου φαίνεται παράλογο άλλα να ισχύουν για κάποιους και άλλα για κάποιους άλλους?

Χάχαχαχαχαχα!! Τον Σωκράτη μου θυμίζεις (εχμμμ!! Τον Αθηναίο διδάσκαλο του Πλάτωνα -για να μην παρεξηγούμαστε)...αν έχω ποτέ μνήμη αυτού:toung::toung:...με τις συνεχείς ερωτήσεις εκμαίευσης νοητών και ουσιωδών απαντήσεων :bigsmile::bigsmile:

[Μητσάκος]

Χάχαχαχαχαχα!! Τον Σωκράτη μου θυμίζεις (εχμμμ!! Τον Αθηναίο διδάσκαλο του Πλάτωνα -για να μην παρεξηγούμαστε)...αν έχω ποτέ μνήμη αυτού:toung::toung:...με τις συνεχείς ερωτήσεις εκμαίευσης νοητών και ουσιωδών απαντήσεων :bigsmile::bigsmile:

Μαιευτική το λένε :bigsmile:

[starfish]

Μαιευτική το λένε :bigsmile:

Η μαμμη της φιλοσοφιας! :bigsmile:
Το ξερωωω, το ξερωωω!!:offtopic:

Παντως εχουμε μπλεξει το πεπρωμενο με το καρμα πασπαλιζοντας τα με ελευθερια της βουλησης! Η κανω λαθος;
Ωστοσο -για οποιον πιστευει στο καρμα- υποτιθεται πως εχουμε την δυνατοτητα να το αλλαξουμε. Αλλωστε γι αυτο μετενσαρκωνομαστε.
Επισης αν δεχτουμε οτι το πεπρωμενο ειναι γραμμενο στ αστρα, αλλα και οτι "ο σοφος κυβερναει τ αστρα", ανατρεπουμε το αναποτρεπτο [αρκει να γινουμε σοφοι!]
Υπαρχουν αραγε αξιωματα στο νοημα της ζωης; :unsure::unsure:

[Βασιλης Παπαδολιας]

Είναι λίγο πιο μπερδεμένο... Πολλές φορές "νομίζουμε" ότι ανατρέπουμε το κάρμα, αλλά απλά εισερχόμαστε σε πιο εσωτερική σπείρα...

[starfish]

Και οταν καποιος "χτυπαει το κεφαλι του στον τοιχο" γνωριζοντας οτι θα το σπασει, αυτο που εντασσεται; Στο πεπρωμενο ή στην ελευθερια βουλησης;

[kritikia]

Δεν σου φαίνεται παράλογο άλλα να ισχύουν για κάποιους και άλλα για κάποιους άλλους?

Δυστυχώς Μητσάκο μου το παράλογο είναι αναγκαία "συνθήκη" της φύσης.. Πρέπει να κρατηθεί μια ισορροπία... όσο σκληρό και αν ακούγεται.

[Μητσάκος]

Είναι λίγο πιο μπερδεμένο... Πολλές φορές "νομίζουμε" ότι ανατρέπουμε το κάρμα, αλλά απλά εισερχόμαστε σε πιο εσωτερική σπείρα...

Αυτό είπα και εγώ πιο πριν :cheesy:

[Βασιλης Παπαδολιας]

Ουπς.. σόρρυ... Δεν το'πιασα...

[Μητσάκος]

Ουπς.. σόρρυ... Δεν το'πιασα...

Το είπα με δικά μου λόγια μάλλον, για αυτό :toung:



Αρχικά Δημοσιευμένο απο starfish
Παντως εχουμε μπλεξει το πεπρωμενο με το καρμα πασπαλιζοντας τα με ελευθερια της βουλησης! Η κανω λαθος;
Εγώ δεν έχω μπλέξει τίποτα. Αλλοι έχουν :unsure:


Αρχικά Δημοσιευμένο απο kritikia
Δυστυχώς Μητσάκο μου το παράλογο είναι αναγκαία "συνθήκη" της φύσης.. Πρέπει να κρατηθεί μια ισορροπία... όσο σκληρό και αν ακούγεται.
Δεν διακρίνεις ότι αν αποδεχθούμε την αναγκαιότητα της "συνθήκης" παύει η ελευθερία?

[BlackOrWhat]

Μαιευτική το λένε :bigsmile:

Το είπα περιφραστικά χρησιμοποιώντας το ρήμα της παραγόμενης λέξης που ανέφερες...πειράζει???:toung::toun g:

[Μητσάκος]

Το είπα περιφραστικά χρησιμοποιώντας το ρήμα της παραγόμενης λέξης που ανέφερες...πειράζει???:toung::toun g:

τα φασόλια πειράζουν αλλά και αυτά ακόμα μόνο σε ποσότητα
(ξέρω, :offtopic: παίρνω το κουβαδάκι μου και πάω σε άλλο θέμα)

[skorpion]

ειναι της μοιρας μας γραφτο να νομιζουμε οτι ειμαστε απολυτα ελευθεροι.... Οπου ειναι γραφτο να φτασουμε θα φτασουμε τωρα οσο διαρκει το ταξιδι εχουμε επιλογες ισως, που και το ταξιδι ειναι κομματι της ζωης και μπορουμε ειτε να το ομορφυνουμε ειτε να το δυσκολεψουμε ως ενα βαθμο παλι, οπως και να χει το αποτελεσμα θα ειναι το ιδιο.....

[evi]

Ρε παιδιά γιατί παιδεύεστε τόσο; Αφού όλοι πιστεύουμε στη μετενσάρκωση τότε αυτό που λέει ο Μητσάκος για τις διαφορετικές ζωές των άλλων , αντιστοιχεί σε προηγούμενες ζωές μάλλον. Αν κάποιοι (ωραίοι) έχουν χρέη τότε καλούνται να τα "πλερώσουν" σ' αυτή τη ζωή. Ίσως κάποιοι άλλοι τα πήγαν καλύτερα από εμάς σε προηγούμενες ζωές και τώρα "καλοπερνούν". Λέω τώρα ....

[skorpion]

εγω δεν εχω αποφασισει οτι το πιστευω αυτο που λες, τριγυριζει μες στο μυαλο μου αλλα δε ξερω...

[vavel7]

Καλησπέρα! Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά πραγματικα! Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πολλοί μοιάζει να θεωρούν την ελεύθερη βούληση αντίθετη με το πεπρωμένο ή οτι φράσεις όπως "το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο" ή ότι "είναι γραμμένο στα αστρα" υπονοούν οτι η ελεύθευρη βούληση δεν είναι υπέυθυνη γιαυτό ή οτι το πεπρωμένο είναι θετικό μόνο για την ''ψυχή'' & όχι πάντα για το παρόν του ανθρώπου...Παντού & πάντα μπορεί κανείς να πάρει μαθήματα, να εξελιχθεί & να ολοκληρωθεί. Όσο ζει κανείς & αναπνέει αυτό γίνεται είτε θέλει κανείς είτε δε θέλει. Προσωπικά πιστεύω οτι οι άνθρωποι αναλόγως την προσωπικότητά τους, τις προτεραιότητες τους & τα πιστεύω τους, το συνειδητοποιούν αυτό σε διαφορετικές ηλικίες, με διαφορετικούς τρόπους & με διαφορετικές αφορμές. Για παράδειγμα, άλλοι μέσω εκτεταμένων σπουδών ποικίλων επιστημονικών κλάδων, άλλοι μέσω ενασχόλησης με την αστρολογία & ανατολική φιλοσοφία, άλλοι με αφορμή κάποιο συνταρακτικό γεγονός στη ζωή του ή κάποια κρίση κλπ

Επίσης, πιστεύω οτι διαχωρισμοί τύπου "γραμμένο στα άστρα-ατομική πρωτοβουλία'' όπως θετικό-αρνητικό, καλό-κακό, μαύρο-άσπρο είναι κατάλοιπα του τρόπου με τον οποίο μαθαίναμε τον κόσμο όταν είμασταν παιδιά. Πράγματα όπως μια τέτοια εύκολη κατηγοριοποίηση, η αίσθηση οτι είμαστε το κέντρο του κόσμου &πολλά άλλα είναι από τα "κακά" εκείνης της περιόδου. Τα "καλά" ήταν ότι το ''ένστικτό'', 'οτι απορροφούσαμε περισσότερα πράγματα, οτι βλέπαμε τον κόσμο για πρώτη φορά για αυτό ρωτάγαμε να μάθουμε τα πάντα & οτι η μάθηση πολλές φορές μέσω παιχνιδιού ήταν κυρίαρχα για μας. Στο χεράκι μας & μόνο είναι συνειδητά να κρατήσουμε τα "καλά" ως προς τον τρόπο κατανόησης τους εαυτού μας & τον κόσμο ..Όλοι διαθέτουμε τρομακτικές ικανότητες ως προς το πως εκπαιδεύουμε το μυαλό μας & δεν εννοώ μόνο το συνειδητό κομμάτι. Οι πράξεις που επιλέγουμε να κάνουμε & το πως τις ερμηνεύουμε, τις "ζούμε" αλλά & τις θυμόμαστε έπωνται (είτε θέλουμε είτε όχι) & η "εκαίδευση" του συνειδητού τουλάχιστον μέρους συνεχίζεται...& συνεχίζεται.... Επίσης, υπάρχουν τρόποι να αγγίξουμε & το ασυνείδητο μας & να προχωρήσουμε...

Γιατί λοιπόν οι αστρικές επιρροές την ώρα που γεννηθήκαμε να είναι είτε καλές είτε κακές? Δεν είναι πρωτιμότερο να τις δούμε ως κομμάτι μας τόσο σημαντικό όσο π.χ. τα μέλη του σωματός μας, οι εμπειρίες μας κλπ & το πεπρωμένο ως αέναη αναζήτηση της ισορροπίας μας μες στο σύμπαν? Απο που & ως που κάτι τέτοιο δείχνει "αβουλία" ή κάτι από το οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε λες & γιατί πρέπει να ξεφύγουμε? Μήπως δε θέλει αρετή & τόλμη όχι μόνο η ελευθερία αλλά & η διατήρηση της ισσοροπίας & της αέναης εξέλιξης γενικότερα, και η "εκπλήρωση του πεπρωμένου" μας? Μήπως είναι το ίδιο πράγμα & απλά "κουτουλάμε" με διαφορετικές λέξεις στην προσπάθειά μας να το κατανοήσουμε?

[liontarini]

Υπάρχει ελευθερία βούλησης, που μπορεί να σε κάνει να διαβάζεις χάρτη και να αναρωτιέσαι...
Και υπάρχει και Θεός που παρεμβαίνει. Αλήθεια, το θαύμα φαίνεται στο χάρτη;

Το πεπρωμένο φυγείν δυνατόν.

[popininja]

Καμιά φορά ίσως θα ήταν καλό να σκεφτούμε ότι πέρα από τα άστρα
και τις κατά βούληση επιλογές μας,
είναι η ίδια η ζωή που μας πάει, που μας οδηγεί.
Η αστρολογία από την άλλη δείχνει τάσεις, όπως οι αστρολόγοι
συχνά μας αναφέρουν, και όχι τη μοίρα μας. Το πως θα διαχειριστούμε
τις τάσεις και τα ταλέντα μας είναι και θέμα προσωπικής επιλογής αλλά
και θέμα συνθηκών στην παρούσα φάση της ζωής μας.

Για παράδειγμα, στο χάρτη μου υπάρχουν πολλές αναφορές
που δείχνουν κλίση στις καλές τέχνες, στη συγγραφή και το θέατρο.
Πράγματι αυτά με γοήτευαν από παιδί και ακόμα και σήμερα ασχολούμαι
σε επίπεδο εραστιτεχνικό όχι κατ΄επιλογή αλλά λόγω πρακτικών θεμάτων
όπως εν πρώτοις την άμεση εύρεση εργασίας για βιοποριστικούς λόγους
αλλά και την δαπανηρή περίοδο των σπουδών μιας τέτοιας ειδικότητας.
Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση δεν έπαιξαν τόσο καθοριστικό ρόλο
ο χάρτης -που μου έδειχνει το δρόμο- και οι επιλογές που θα ήθελα
να πραγματώσω όσο οι συγκυρίες που με έφεραν μπροστά σε κάτι άλλο.

Όπως και να έρχονται τα πράγματα
είτε τα ορίζουμε αυτόβουλα είτε άλλες επιρροές
τα κατευθύνουν
εκείνο που ίσως θα έπρεπε να έχουμε κατά νου
είναι να ανταπεξέλθουμε όσο καλυτερα μπορούμε
και να εκμεταλλευτούμε αυτό που κερδίσαμε
ή μας χαρίστηκε απλόχερα -ποιός άραγε να ξέρει από ποιόν-
στο ζενίθ του.:bigsmile:

[la_luna]

Καλημέρα σας :bigsmile:
Πολύ ενδιαφέροντα και το θέμα και η συζήτηση σας… Με βάλατε στο τριπάκι να αμπελοσοφώ πρωινιάτικα… :blink: Μερικές απλές σκέψεις που μου ήρθαν καθώς σας διαβάζω:
Μήπως όλη η συζήτηση για το πεπρωμένο και την ελεύθερη βούλησή μας αντανακλά την ματαιοδοξία μας ως ανθρώπινο είδος ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε πιόνια κανενός Θεού πιστεύοντας ότι διαθέτουμε νου ώστε να διαχειριστούμε μόνοι μας τη μοίρα μας;
Προσωπικά πιστεύω πως αν βλέπουμε τη ζωή ως μια εξωτερική πραγματικότητα (υλική πραγματικότητα που κυριαρχείται από το νου/σώμα), φαινομενικά έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε ή όχι τη μοίρα της ζωής στα χέρια μας και να την κατευθύνουμε όπως εμείς θέλουμε. Ή έτσι να νομίζουμε… Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι και η εξωτερική θεώρηση της αστρολογίας (σημ. οι αστρολογικές γνώσεις μου είναι νηπιακού επιπέδου), όταν μιλά για χαρακτηριστικά ενός ατόμου και τάσεις συμπεριφοράς ή αντιμετώπισης θεμάτων της ζωής του που φαίνονται σε έναν αστρολογικό χάρτη… Και σε αυτή την περιοχή φαίνεται να ενεργοποιούνται ή όχι κάποιες αστρολογικές τάσεις και να εκπληρώνονται ή όχι κάποιες αστρολογικές υποσχέσεις, δίνοντάς μας μερικές φορές την εντύπωση ότι το πεπρωμένο μας δεν είναι πια και τόσο αυστηρά γραμμένο στα άστρα…
Υπάρχει όμως, κατά τη γνώμη μου πάντα, και μια εσωτερική πραγματικότητα, που και αυτή διαφαίνεται μέσα σε έναν αστρολογικό χάρτη… (η πρόσφατη συνέντευξη του Forrest που έχει δημοσιευτεί πριν λίγο καιρό στο σάιτ είναι εξαιρετική και έχει κάποιες αναφορές προς αυτή την κατεύθυνση όπως και διάφορα άλλα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα στο σάιτ). Πιστεύω ότι, στην ουσία, ακόμη και οι επιλογές που νομίζουμε πως κάνουμε μόνοι μας, είναι «προκαθορισμένες» με την έννοια ότι ανταποκρίνονται σε ένα «συμπαντικό σχέδιο» που στόχο έχει να μας εξελίξει ως ψυχοπνευματικές οντότητες (πέρα από το νου/σώμα)… είτε με καλό είτε με άσχημο τρόπο...
Προσωπικά αυτό δεν με «χαλάει» καθόλου…
Περισσότερο προσπαθώ (στο βαθμό που μπορώ) να κατανοήσω τους βαθύτερους μηχανισμούς που ωθούν το «είναι» μου να σκέφτεται, αντιλαμβάνεται και να πράττει με έναν συγκεκριμένο τρόπο (θεωρώ την αστρολογία ένα εξαιρετικό εργαλείο αυτογνωσίας) και κατά δεύτερο να κατανοήσω τα μαθήματα που παίρνω από τα αποτελέσματα θετικά ή αρνητικά συγκεκριμένων επιλογών που «κάνω» (;)

:love::love::love:

[feliciaa]

Γεια σας!!

Α ν και ιδιαίτερες αστρολογικές γνώσεις δεν έχω,απλά πιστεύω,από τα ελάχιστα που ξέρω,ότι ναι το κάρμα μπορεί αν μέρη να καθορίζει την ζωή μας αλλά όχι απόλυτα....Δηλαδή πιστεύω οτι ένας άνθρωπος με τις επιλογές του καθορίζει την μοίρα του,παίρνει τον ΄΄΄δρόμο΄΄ με την κάθε επιλογή του και η μοίρα θα του βγάλει ευκαιρίες ή τα εμπόδια που θα βρεί στο μέλλον....

:embarrest

[asas]

Μοίρα ή ελεύθερη βούληση, ένα ερώτημα που σίγουρα όλους λίγο πολύ τους έχει απασχολήσει, εμένα τουλάχιστον αρκετά. Αν έχω γεννηθεί με ένα συγκέκριμένο χαρακτήρα, μία δεδομένη αρχή και τέλος, που
είναι η προσωπική μου βούληση? Ξέρω έχω δώσει πολλές φορές την απάντηση : έχω έρθει εδώ για να μάθω μέσα απο τα προσωπικά μου βιώματα και ίσως έχω την ελευθερία να διαλέξω το μονοπάτι που θα ακολουθήσω από την αρχή στο τέλος(ίσως και όχι), να κρατήσω τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα μου, να αλλάξω την σκέψη μου κλπ.

Όμως, ο εγκληματίας που σκοτώνει, σκοτώνει βάση σχέδιου του σύμπαντος ή από λάθος ανθρώπινη επίλογή ή έρχεται απλά στον κόσμο γιατί κάποιοι πρέπει να μάθουν κάτι από αυτό ? Αν υπάρχει σχέδιο γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται κυκλικά?

Για τα γεγονότα που συμβαίνουν τώρα τελευταία, είχα διαβάσει αρκετά άθρα αστρολογίας καιρό πριν. ¶φού στο περίπου ξέραμε τι θα συμβεί και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, η ομπρέλα που προσφέρει η αστρολογία που
είναι?

Από την άλλη αν υπήρχε μόνο ανθρώπινή βούληση τότε η ιστορία θα ήταν ακόμα χειρότερη και αν υπήρχε μόνο το καλό δεν θα υπήρχε ανθρώπινη βούληση, γιατί δεν θα είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε κάτι.

Η αστρολογία με ενδιαφέρει αν και δεν έχω βρει χρόνο να ασχοληθώ όσο θα ήθελα και για αυτό δεν μπορώ να έχω και άποψη για το αν είναι χρήσιμη, αλλά νομίζω ότι στην βροχή θα περπατήσουμε είτε θέλουμε είτε όχι, στην καλύτερη περίπτωση να μάθουμε να χορεύουμε σε αυτήν...

Συγνώμη που μονολογώ και λέω βλακείες, αλλά σήμερα δεν είμαι και πολύ καλά ...

[Τίνα Ζαχαριάδου]

Αγαπητή μου Σκορπίνα, η Αστρολογία λειτουργεί ως ομπρέλα προστασίας όχι γιατί μας γλυτώνει από μοιραία γεγονότα αλλά γιατί μα βοηθά να τα επεξεργαστούμε και να τα κατανοήσουμε καλύτερα. Όταν κατανοήσουμε τα γεγονότα τότε είμαστε σε θέση να τα χειριστούμε καλύτερα. Πρωταρχικός σκοπός της είναι να μάθουμε τον εαυτό μας, να τον αγαπήσουμε και μέσα απ΄αυτόν και τους συνανθρώπους μας.

Ελπίζω αύριο να σαι καλύτερα :love:

[asas]

"... Όσο όμως περνά ο χρόνος, μια μυστική δύναμη αρχίζει ν' αποδείξει ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσει κανείς τον Προσωπικό Μύθο του. .... Είναι δυνάμεις που φαίνονται κακές, αλλά στην πραγματκότητα σου διδάσκουν πως να εκπληρώσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Προετοιμάζουν το πνεύμα και τη θελησή σου, γιατί πάνω σ' αυτό τον πλανήτη υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια : όποιος κι αν είσαι, ότι και αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου. Είναι η αποστολή σου πάνω στη Γη. ... Η Ψυχή του Κόσμου τρέφεται από την ευτυχία των ανθρώπων. Ή από τη δυστυχία, το φθόνο, τη ζήλια. Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδίκο χρέος του ανθρώπου. Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς."
Paulo Coelho

Το θέμα για το πεπρωμένο και την προσωπική βούληση, μου θύμησε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία όταν ήμουν μικρή (φαντάζομαι και πολλών άλλων). Νομίζω ότι έχει σχέση με τα παραπάνω!

[thallasinh]

ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΞΩ ΣΤΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΡΗΤΟ . ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ...

[maria76]

Kαι γω πιστεύω πως το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στα άστρα,και μακάρι να είχαμε όλοι τις γνώσεις να το διαβάζαμε.Αν και μεγαλώνοντας αλλάζουμε συνήθειες και συμπεριφορές,μου κάνει εντύπωση ότι κάποιες σκέψεις,ανάγκες και θέλω,παραμένουν ίδιες.Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα που ονειρευόμουν στην εφηβεία μου,και θα τα ήθελα και τώρα.Και θέλω να πιστεύω πως από τότε έχω εξελιχθεί σαν άνθρωπος,δεν έζησα σε μοναστήρι.Οπότε ο χαρακτήρας μας φαίνεται στο χάρτη μας.Ακόμα και ο παράγοντας αναπάντεχο,δεν έχει να κάνει με τον Ουρανό μας?Κάποιος που είναι πχ πολύ νευρικός,δεν θ'αλλάξει ποτέ,και αυτό θα καθορίσει όλη τη ζωή του.Αν προσπαθήσει να ελέγξει το θυμό του,θα είναι ένας καταπιεσμένος άνθρωπος,ένας ήρεμος όμως δεν θα είναι ποτέ!
Οψεις και διελεύσεις διαμορφώνουν τις εμπειρίες μας,και κάπως έτσι ουσιαστικά ζούμε.Μόνο μου πρόβλημα είναι ότι στα δύσκολα,δεν τα σκέφτομαι ακριβώς έτσι τα πράγματα:toung:θέλω να πιστεύω πως δεν πεθαίνουμε και πάει,τέλειωσε,αλλά δεν έχω καμία απόδειξη και για ζωές πριν και μετά.Μην ξεχνάμε τις απεριόριστες δυνατότητες του εγκεφάλου μας.Πχ οι επιστήμονες λένε πως το λευκό φως που βλέπει κάποιος πριν"φύγει",είναι τρόπος να μεταβούμε πιο ήρεμα στο θάνατο,και όχι ο παράδεισος που μας"τραβάει"να πάμε..
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο σχετικά με το πως λειτουργεί ο εγκέφαλος του καθενός,αναλόγως με το..πως είναι φτιαγμένος.Δεν έχει καμία σχέση με μεταφυσική,είναι βασισμένο σε έρευνες και πειράματα χρόνων.Υποστηρίζει λοιπόν ότι γεννιόμαστε με το χαρακτήρα μας,de facto,αλλά μπορούμε να κυριαρχήσουμε πάνω του,με πολλή δουλειά.Στο σημείο που έλεγε πως οι αλκοολικοί(και όσοι έχουν την τάση να εξαρτηθούν από ουσίες,τζόγο κτλ),έχουν πάντα και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και δημιουργική φαντασία,λόγω της δομής του μυαλού τους,θυμήθηκα την αστρολογία.Ο Ποσειδώνας αυτό δεν κάνει?Υπάρχει καλλιτέχνης χωρίς"νερό"στο ωροσκόπιο του?Πόσοι συγγραφείς πάλευαν με τους δαίμονες τους,αλλά μεγαλουργούσαν στο έργο τους?Οχι βέβαια πως όλοι έχουν θέματα με εξαρτήσεις,μην παρεξηγηθώ,αλλά έναν άνθρωπο που έζησα από κοντά με προβλήματα με ουσίες,ήταν τέλειος μουσικός.Η αστρολογία τα λέει όλα,και σταματάω σ'αυτό.
Αυτά κι ελπίζω να μην κούρασα κανέναν.

[a8nva888]

θα ήθελα πολύ να τοποθετηθώ πάνω στο θέμα....εάν δεν είχα ένα βαρίδι μέσα μου...αυτή η τοποθέτηση πιθανώς θα απείχε παρασσάγγας απο τη συγκεχυμένη εικόνα που έχω τώρα...η μικρή αδερφή ,14 ετών, της καρδιακής μου φίλης διαγνώστηκε πρόσφατα ότι πάσχει από καρκίνο στα πνευμόνια...το κοριτσάκι το γνωρίζω απο νεογέννητο...η φίλη-αδερφή μου θα έλεγα ότι ήταν εώς τώρα εξορθολόγιζε τα πάντα,στεκόταν με σκεπτικισμό απέναντι στο θεό,διατηρούσε τις επιφυλάξεις της για το μοιραίο...Τώρα κλαίει με τις ώρες και παρακαλά την παναγία...ποιά δύναμη, ποιός αποφασίζει για αυτό που τη βρήκε με ρώτησε εχθές...την τράβηξα απαλά από το χέρι,την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τηςζήτησα να σωπάσει,της είπα πως όλα θα πάνε καλά.Η ....θα βγει πιο δυνατή απο αυτή τη δοκιμασία...θα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που θα αγαπά τη ζώη και θα χει μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη...Η αλήθεια είναι ότι είναι ήδη υπέροχη...η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να απαντήσω στην απορία της,νομίζω δεν κατάφερα καν να μετριάσω τους λυγμόύς της....γιατί τα ίδια ακριβώς ερωτήματα ορθώνονται και μέσα μου

[Gemini86]

Βρισκομαστε σε ενα λιβαδι,ανισοπεδο με ενα σταυροδρομι με πολλα πολλα μονοπατια.
Καθε μονοπατι εχει καθοριστει απο τους οδοποιους που καταληγει και απο τους προηγουμενους ταξιδιωτες ποσο ευκολο ειναι,διχως να μπορουμε μονοι μας να αλλαξουμε ειτε τη μορφολογια του ειτε το δρομολογιο του.

Ωστοσο ειμαστε εμεις που διαλεγουμε το μονοπατι.:wink2:

[Τίνα Ζαχαριάδου]

θα ήθελα πολύ να τοποθετηθώ πάνω στο θέμα....εάν δεν είχα ένα βαρίδι μέσα μου...αυτή η τοποθέτηση πιθανώς θα απείχε παρασσάγγας απο τη συγκεχυμένη εικόνα που έχω τώρα...η μικρή αδερφή ,14 ετών, της καρδιακής μου φίλης διαγνώστηκε πρόσφατα ότι πάσχει από καρκίνο στα πνευμόνια...το κοριτσάκι το γνωρίζω απο νεογέννητο...η φίλη-αδερφή μου θα έλεγα ότι ήταν εώς τώρα εξορθολόγιζε τα πάντα,στεκόταν με σκεπτικισμό απέναντι στο θεό,διατηρούσε τις επιφυλάξεις της για το μοιραίο...Τώρα κλαίει με τις ώρες και παρακαλά την παναγία...ποιά δύναμη, ποιός αποφασίζει για αυτό που τη βρήκε με ρώτησε εχθές...την τράβηξα απαλά από το χέρι,την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τηςζήτησα να σωπάσει,της είπα πως όλα θα πάνε καλά.Η ....θα βγει πιο δυνατή απο αυτή τη δοκιμασία...θα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που θα αγαπά τη ζώη και θα χει μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη...Η αλήθεια είναι ότι είναι ήδη υπέροχη...η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να απαντήσω στην απορία της,νομίζω δεν κατάφερα καν να μετριάσω τους λυγμόύς της....γιατί τα ίδια ακριβώς ερωτήματα ορθώνονται και μέσα μου

Αγαπητή Αθηνά ακόμη και οι πιο ορθολογιστές άνθρωποι, σε τέτοιες περιόδους κρίσης επικαλούνται τα Θεία και την ανώτερη δύναμη που υπάρχει στο σύμπαν, μια δύναμη που κάποιοι την αποκαλούν και την αποδέχονται, ως Θεό ή δεν γνωρίζω εν πάσει περιπτώσει πως αλλιώς.

Απαντήσεις υπάρχουν, όμως είμαστε πολύ "μικροί" για να τις γνωρίζουμε σε βάθος.

Το μήνυμα σου με βρίσκει σε μια περίοδο της ζωής μου που αντιμετωπίζω προβλήματα σχετικά με την υγεία της αδερφής μου και που την έχω φέρει στο σπίτι μου δυο μήνες τώρα για να τη φροντίζω μιας και η μητέρα μου είναι μεγάλη και ταλαιπωρημένη καθώς χειρουργήθηκε κι εκείνη πριν από ένα μήνα περίπου (ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό)
.
Η αδερφή μου πριν από 13 ημέρες έκανε ένα χειρουργείο στην σπονδυλική της στήλη και περιμένουμε να περάσει αυτός ο μήνας για να μάθουμε αν θα κάνει και 2ο. Όλη μέρα κάνουμε παρόμοιες συζητήσεις ψάχνοντας για απαντήσεις δίνοντας κουράγιο η μια στην άλλη.
Ποιος και γιατί την έχει καθηλώσει σ' ένα κρεββάτι 3 μήνες τώρα, χωρίς να μπορεί να σηκωθεί να περπατήσει από τους πόνους, χωρίς να μπορεί να κάνει βασικά πράγματα όπως είναι για παράδειγμα το πλύσιμο των δοντιών της το οποίο ακόμη κι αυτό το κάνουμε στο κρεββάτι.

Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή, το σώμα του ανθρώπου είναι φθαρτό, αυτό είναι το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς οι άνθρωποι επειδή αποκτήσαμε το δικαίωμα να έρθουμε στη ζωή αλλά και να γεννήσουμε ζωή. Όσοι αναρωτιώμαστε ( όλοι μας δηλαδή) γιατί συμβαίνουν σε νεαρές ηλικίες τόσο δύσκολες καταστάσεις, η απάντηση είναι μια κατά την καθαρά υποκειμενική μου άποψη.

Γιατί αυτή την συγκεκριμένη ζωή ήρθαμε να ζήσουμε κι αυτή ζούμε προκειμένου να ολοκληρωθεί ο κύκλος μας. Δύσκολη ή εύκολη, ο καθένας ζει την ζωή που επέλεξε η ψυχή του πολύ πριν ενσαρκωθεί στο σώμα του. Μια επιλογή, που ο Θεός και δημιουργός μας, μας έδωσε την ελευθερία να κάνουμε. Αυτό τουλάχιστον πιστεύω και γι αυτό μεγαλώνοντας κατέληξα στο συμπέρασμα πως όλα είναι προκαθορισμένα κι η ελεύθερη βούληση είναι άμεσα εξαρτημένη από την ευχέρεια που μας δίνεται μέσω του προσωπικού μας ωροσκόπιου.

Δυστυχώς δεν έχω άλλες απαντήσεις να σου δώσω..... μακάρι να είχα.

Λυπάμαι πραγματικά γι αυτό που συμβαίνει στην φίλη σου και την οικογένεια της κι εύχομαι κι ελπίζω να ξεπεράσουν τον Γολγοθά τους, με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος.

[taurine]

Και ας μην ξεχνάμε και το εξής:
Η πίστη στο Θεό και η ελπίδα για το καλύτερο, ήταν και είναι για το dna μας και για την ψυχοσύνθεσή μας ένα ΑΝΑΧΩΜΑ, που μας έδινε δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε τους αγώνες μας, και τις προσπάθειές μας, σε κάθε επίπεδο. Εύχομαι από καρδιάς, να πάνε όλα καλά στο κοριτσάκι.

[maria76]

Πάντως αυτό με τα παιδιά είναι ένα θέμα που με συγκινεί πολύ και δεν το καταλαβαίνω απόλυτα,γιατί να υποφέρουν τόσα παιδιά στον κόσμο,όπως και τόσοι καλοί άνθρωποι.Οκ,αυτό επέλεξαν από πριν,αλλά εμείς που τους αγαπάμε τι να κάνουμε,να μην δεθούμε με κανέναν στη ζωή,αφού διάφορα μπορεί να συμβούν σε όλους?Επίσης παρατηρώ πως οι πιο κακοί άνθρωποι,είναι και τυχεροί,ενώ οι καλές ψυχές τραβάνε τα άπειρα.Υπάρχει κάποια δικαιοσύνη σ'αυτό?

[kiaRRa]

Γιατί ψάχνουμε απαντήσεις στις ερωτήσεις μας που να βασίζονται στην δική μας ανθρωπινη λογική, όταν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την μεγαλύτερη "λογική" του σύμπαντος. Κανείς δεν ζει χωρίς να αναρωτηθεί, είτε για μικρά είτε για μεγάλα συμβάντα, αλλά ίσως και εμείς δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να κατανοήσουμε την απάντηση. Απο τα 8 μου μεγάλωσα με την απορία γιατι κάποια εξαιρετικά δυσάρεστα να συμβαίνουν σε εμένα και να μην ζω όπως τα περισσότερα παιδια... ακόμα αναρωτιέμαι. Απάντηση ξέρω ότι δεν θα πάρω αλλά η ανθρώπινη φύση μου ειναι αδύναμη και θέλει κάπου να ρίξει την ευθύνη για διάφορα γεγονότα.
Δεν είμαι μοιρολατρική ούτε πιστεύω στην παντοδυναμία της ελεύθερης βούλησης....

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

αγαπημενη μου Τινα:love:
ραγισε η καρδια μου με αυτα που υποφερει
η αγαπημενη αδελφουλα σου
κουραγιο να κανετε και ολα σιγα σιγα θα φτιαξουν
τα βασανα για εμας τους ανθρωπους ειναι κοριτσι μου
τωρα περνατε την καταγιδα αλλα θα ερθει και η λιακαδα :love:
παντα ερχετε εξαλλου φιλη μου αγαπημενη!


σε σκεφτομαι και σ.αγαπαω:love:
κουκι:love:

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Απο τα 8 μου μεγάλωσα με την απορία γιατι κάποια εξαιρετικά δυσάρεστα να συμβαίνουν σε εμένα και να μην ζω όπως τα περισσότερα παιδια... ακόμα αναρωτιέμαι. .

Πολυαγαπημενη μου Κιαρρουλα:love:
ισως για αυτο εγινες ενα καταπληκτικο πλασμα
γιατι καποτε υπεφερες και πονεσες
απο τα τρυφερα σου χρονια μολις 8 ετων [στεναχωρηθηκα πολυ ησουν τοσο μικρουλα:cry:]
καλο μου ποσο θα ηθελα να σε εκανα μια τρυφερη αγκαλια τωρα:love:
εισαι ενα δυνατο και αξιολογο κοριτσι
με σπουδες και πολλα κοτσια!
μακαρι πολλα κοριτσια να ειχαν το τσαγανο το δικο σου!


σε αγαπαω πολυ
κουκι:love:

[runaway]

Καλησπέρα σε όλους. Διάβασα σχεδόν όλα τα σχόλια και έχω να σας συστήσω ένα βιβλίο που δίνει μια απάντηση πάνω στο θέμα. Είναι το ''Mυστικό'' της Ρόντα Μπερν (The Secret by Rhonda Byrne). Δεν ξέρω κατά πόσο θα γίνει πιστευτό απ΄όλους αλλα εγώ που το πίστεψα χωρίς να ακολουθώ κατά γράμμα τις συμβουλές του αλλά τη γενική ιδέα πραγματικά άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα και συνεπακόλουθα και η ίδια η ζωή μου. Με δύο λόγια λέει ότι τη ζωή μας μπορούμε να τη φτιάξουμε όπως θέλουμε αρκεί να ΝΙΩΘΟΥΜΕ πως θα γίνει έτσι όπως τη θέλουμε. Η λέξη κλειδί εδώ είναι το ρήμα ''νιώθουμε''. Υποστηρίζει πως η ψυχή έχει πολύ μεγάλη ενέργεια και μπορεί να έλξει αντίστοιχες κατάστάσεις με αυτό που αισθάνεται. Διευκρινίζω, όχι με αυτό που ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ αλλά με αυτό που ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ. ΄Αρα λοιπόν το θέμα δεν είναι να έχεις θετική σκέψη αλλά θετική αίσθηση. Αν σκέφτεσαι αισιόδοξα αλλα νιώθεις αρνητικά δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα . Πρέπει να αισθάνεσαι αισιόδοξα και αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι. Να ελέγξεις τη δύναμη της ψυχή σου και να στείλεις όλη την ενέργειά της προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Συνδυαστικά με την Αστρολογία θεωρώ πως εκείνοι που έχουν ένα δύσκολο ωροσκόπιο δυσκολεύονται περισσότερο να διώξουν τα αρνητικά αισθήματα γιατι ίσως έχουν αρνητικό κάρμα και πρέπει να επιβληθούν σε μία τιμωρημένη ψυχή. Πιστεύω όμως ότι αν τα καταφέρουν έχουν βρει το δρόμο για την εξιλέωση. ΄Αρα πιστεύω πως υπάρχει πεπρωμένο που πηγαζει από την ψυχή αλλα ακριβώς γι αυτό τον λόγο μπορεί και να αλλάξει από την ίδια ενέργεια που το δημιούργησε. Μην ξεχνάμε πως ό άνθρωπος είναι πλασμένος ''καθ'εικόνα και ομοίωσιν του θεού''...και γι αυτούς που δεν πιστεύουν στο θεό η επιστήμη λέει πως είμαστε ενα κομμάτι του σύμπαντος άρα και ένα κομμάτι της ενέργειας του σύμπαντος. Και αφού η ενέργεια ρέει προς μία κατεύθυνση δεν γινεται να υπάρχουν δύο ενέργειες, η δική μας και του σύμπαντος. Αν λοιπόν στρεψουμε την ενέργεια μας προς την κατεύθυνση που θέλουμε θα ακολουθήσει και το σύμπαν.

[Τίνα Ζαχαριάδου]

Πάντως αυτό με τα παιδιά είναι ένα θέμα που με συγκινεί πολύ και δεν το καταλαβαίνω απόλυτα,γιατί να υποφέρουν τόσα παιδιά στον κόσμο,όπως και τόσοι καλοί άνθρωποι.Οκ,αυτό επέλεξαν από πριν,αλλά εμείς που τους αγαπάμε τι να κάνουμε,να μην δεθούμε με κανέναν στη ζωή,αφού διάφορα μπορεί να συμβούν σε όλους?Επίσης παρατηρώ πως οι πιο κακοί άνθρωποι,είναι και τυχεροί,ενώ οι καλές ψυχές τραβάνε τα άπειρα.Υπάρχει κάποια δικαιοσύνη σ'αυτό?

Μαρία μου, όταν πρόκειται για παιδιά όλοι συγκινούμαστε και δεν το χωρά ο νους μας.

Όλοι εμείς που τους αγαπάμε, υποφέρουμε μαζί τους γιατί το "επιλέξαμε"
Οσο για τις καλές ψυχές .....γι αυτό είναι καλές ψυχές, επειδή τραβούν τα άπειρα, "μαθαίνουν" να εξελίσσονται και μέσα από την εξέλιξη τους φτάνουν στον δημιουργό τους.

Για τους υπολοίπους........φαντάζομαι πως υπάρχει η ημέρα της κρίσης, δεν μπορώ να διανοηθώ έναν κόσμο φτιαγμένο από τον Θεό, όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη κι ίση μεταχείριση.

Αν πιστέψω κάτι τέτοιο θα πρέπει να πιστέψω πως το δώρο της ζωής είναι μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ..

Προσωπικά αρνούμαι να δεχτώ μια τέτοια θεωρία!

Σ' ευχαριστώ Δέσποινα :love:

[a8nva888]

Κα Τίνα σας εύχομαι ειλικρινά η αδερφή σας να ιαθεί με όσο το δυνατό λιγότερη ταλαιπωρία(και γι αυτή και για εσάς):love:τέτοιες δοκιμασίες,όσο επώδυνες και ψυχοφθόρες και αν είναι, ίσως μας δίνουν πολύτιμη γνώση για τη ζωή,μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση και κατανόηση του εαυτού μας και του κόσμου.Προσωπικά,ούσα απαιτητική από τη ζωή μου μου και κυρίως από εμένα,τέτοιες καταστάσεις με''προσγειώνουν''κατά κάποιο τρόπο, με βοηθούν και νομίζω όλους μας, να εκτιμώ,τα απλά,τις καθημερινές χαρές της ζωής,την περίφημη ρουτίνα που λέμε δίνοντας αρνητική σημασιολογική απόχρωση στη λέξη μη σκεφτόμενοι ότι ακριβώς αυτή η καθημερινότητα δεν είναι για κανέναν μας δεδομένη....:love:

[taurine]

Όλα θα πάνε καλά, για όλους.
Αρκεί να το πιστεύουμε όσο πιό δυνατά γίνεται και να αισιοδοξούμε.
Καλή ανάρρωση ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

[electrosurfer]

Καλημέρα σας.
Διαβάζοντας αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο μετά απο 4 περίπου χρόνια δημιουργίας του , μπορώ να πω οτι με έλκυσε τόσο το περιεχόμενο του άρθρου , όσο και οι απαντήσεις των υπολοίπων μελών , όπου σαφέστατα σε κάτι τέτοια θέματα θα υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις.
Μια αντίστοιχη διαφορετική άποψη θα ήθελα να διατυπώσω , διαβάζοντας με πολύ προσοχή τα γραφόμενα, αναπτύσσοντας μια προσωπική σκέψη!

Ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει ένα εργαλείο , το οποίο ακόμα και οι πιό μεγάλοι επιστήμονες είναι εντυπωσιασμένοι με τις λειτουργίες που μπορεί να παράσχει στο ανθρώπινο σώμα. Το μυαλό. Ο κάθε ένας από εμάς χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες δυνατότητες του μυαλού του σύμφωνα με την προσωπική εκμάθηση του ίδιου απο τις πληροφορίες που δίνει / παίρνει, και έτσι η εξέλιξη επιτυγχάνεται από την συγκέντρωση πληροφοριών , την επεξεργασία τους, και τέλος την απόδοση τους στην πράξη.
Πιστεύω πως κάθε άυλο ή υλικό σε αυτό που ονομάζουμε "Σύμπαν" , έχει και μια οριοθέτηση για την λειτουργία και την δουλειά που του δίνεται να κάνει.
Ενα απλό παράδειγμα, μια φραπιέρα δεν μπορεί να ..τηγανίσει πατάτες. Οπότε κάθε δημιούργημα , δημιουργείται για μια συγκεκριμένη εκτελεστική εργασία σε μια αλυσιδωτή αλληλουχία πολύπλοκων ή απλών γεγονότων.

Που θέλω να καταλήξω...
Θεωρώ πως η λεγόμενη "Μοίρα" δεν ορίζει το κακό ή το καλό, την υγεία ή την αρρώστια , τον πλούτο ή την φτώχεια. Αυτό είναι απλώς μια ανθρώπινη εγκεφαλική αντίληψη που την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος μέσω συγκεκριμένων ερεθισμάτων με βάση τα τρέχοντα γεγονότα. Το φαινόμενο της πεταλούδας που ανέφερε ένα μέλος σε κάποια απο τις 10 σελίδες του άρθρου εδώ , είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (η οποία την επίσημη ερμηνεία την έδωσε Μετεωρολόγος) όπου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή εαν επαναλάβουμε το ίδιο πείραμα , θα πρέπει να συνυπάρχουν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες ώστε να αποφανθεί εαν η πιθανότητα να συμβεί κάτι άλλο την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή...είναι υπαρκτό σενάριο. Ομως για να γίνει αυτό , πρακτικά θα έπρεπε κάποιος να γυρίσει τον χρόνο πίσω , να κάνει το ίδιο πείραμα ή την ίδια ενέργεια ώστε να αποδειχτεί κάτι τέτοιο. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται , γιατί κάθε δευτερόλεπτο (ανθρώπινου χρόνου) οι συνθήκες αλλάζουν από απειροελάχιστα έως πάραπολύ.
Η απλούστερη εξήγηση όλων θα μπορούσε να είναι , ότι όλα γενικώς έχουν ήδη συμβεί.
Βαδίζουμε πάνω σε μια ενέργεια (εμείς την θεωρούμε ενέργεια) που ονομάζεται "χρόνος" και συνεπαίρνει ότι άυλο και υλικό υφίσταται. Μπορώ ίσως να εξηγήσω κατά κάποιο τρόπο την δυνατότητα κάποιων ανθρώπων που διαθέτουν ένα είδους κληρονομικού χαρίσματος να προβλέπουν το μέλλον με ακρίβεια. Αυτό σημαίνει , ή θα μπορούσε να σημαίνει οτι όταν ένα γεγονός που προβλέπει κάποιος άνθρωπος για κάποιον άλλο άνθρωπο , μπόρεσε και προχώρησε στο ήδη προδιαγεγραμένο μέλλον και πήρε την ήδη υπάρχουσα πληροφορία και την μετέφερε πίσω στην δεδομένη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε τώρα. Εδώ τώρα ίσως πείτε , μα αυτό πρακτικά σημαίνει οτι λαμβάνοντας μια σημαντική πληροφορία που προέρχεται απο το μέλλον , αλλάζει και την πορεία του ανθρώπου που ενδιαφέρεται να μάθει γι'αυτό.
Εγώ πιστεύω πως όχι, διότι όπως προείπα βαδίζουμε όλοι επάνω σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και η δυνατότητα να αλλαχθεί η οποιαδήποτε προκαθορισμένη πορεία ενός ανθρώπου ή ενός γεγονότος, θα πρέπει να καθίσταται δυνατόν να επαναληφθεί το ίδιο γεγονός , την ίδια συγκεκριμένη χρονική στιγμή με τις ίδιες αρχικές συνθήκες, κάτι που εκ'των πραγμάτων το καθιστά αδύνατο. Η θεωρία του φαινομένου της πεταλούδας επίσης περιγράφει και το λεγόμενο "What if..." - Τι θα συνέβαινε εάν....;

Ισως ακούγεται απογοητευτική η παραπάνω σκέψη μου , αλλά η μαγεία των όσων δεν γνωρίζουμε την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος, εξού και η πολυπλοκότητα του και η διαφορετικότητα των σκέψεων.
Η ουσία είναι η εξής, την οποία την πιστεύω και την ακολουθώ. Οτι κάθε άνθρωπος πρέπει να ζει την κάθε ημέρα της ζωής του σαν να ήταν η τελευταία , και να την απολαμβάνει καθημερινά , και οποιαδήποτε επιρροή γεγονότων σε βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο διάστημα συμβεί για τον καθέ έναν ξεχωριστά , να είναι αντίστοιχο των προσωπικών θετικών προσδοκιών , ή και ακόμα εαν είναι αρνητικά, να λειτουργήσουν αλληλεπιδραστικά για την ομαλή εξέλιξη του πλάνου.
Σε ένα γεωμετρικό σχήμα όπως ο κύκλος , δεν υπάρχει ούτε αρχή...ούτε τέλος ....

[zw_epimenontas]

Καμιά φορά ίσως θα ήταν καλό να σκεφτούμε ότι πέρα από τα άστρα
και τις κατά βούληση επιλογές μας,
είναι η ίδια η ζωή που μας πάει, που μας οδηγεί.
Η αστρολογία από την άλλη δείχνει τάσεις, όπως οι αστρολόγοι
συχνά μας αναφέρουν, και όχι τη μοίρα μας. Το πως θα διαχειριστούμε
τις τάσεις και τα ταλέντα μας είναι και θέμα προσωπικής επιλογής αλλά
και θέμα συνθηκών στην παρούσα φάση της ζωής μας.

Για παράδειγμα, στο χάρτη μου υπάρχουν πολλές αναφορές
που δείχνουν κλίση στις καλές τέχνες, στη συγγραφή και το θέατρο.
Πράγματι αυτά με γοήτευαν από παιδί και ακόμα και σήμερα ασχολούμαι
σε επίπεδο εραστιτεχνικό όχι κατ΄επιλογή αλλά λόγω πρακτικών θεμάτων
όπως εν πρώτοις την άμεση εύρεση εργασίας για βιοποριστικούς λόγους
αλλά και την δαπανηρή περίοδο των σπουδών μιας τέτοιας ειδικότητας.
Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση δεν έπαιξαν τόσο καθοριστικό ρόλο
ο χάρτης -που μου έδειχνει το δρόμο- και οι επιλογές που θα ήθελα
να πραγματώσω όσο οι συγκυρίες που με έφεραν μπροστά σε κάτι άλλο.

Όπως και να έρχονται τα πράγματα
είτε τα ορίζουμε αυτόβουλα είτε άλλες επιρροές
τα κατευθύνουν
εκείνο που ίσως θα έπρεπε να έχουμε κατά νου
είναι να ανταπεξέλθουμε όσο καλυτερα μπορούμε
και να εκμεταλλευτούμε αυτό που κερδίσαμε
ή μας χαρίστηκε απλόχερα -ποιός άραγε να ξέρει από ποιόν-
στο ζενίθ του.:bigsmile:



ειμαι απολυτα σύμφωνη μαζι σου.:love: αυτα ειχα στο μυαλο μ να πω κ εγω. :embarrest:embarrest

[zw_epimenontas]

[QUOTE=la_luna;101047]Καλημέρα σας :bigsmile:
Πολύ ενδιαφέροντα και το θέμα και η συζήτηση σας… Με βάλατε στο τριπάκι να αμπελοσοφώ πρωινιάτικα… :blink: Μερικές απλές σκέψεις που μου ήρθαν καθώς σας διαβάζω:
Μήπως όλη η συζήτηση για το πεπρωμένο και την ελεύθερη βούλησή μας αντανακλά την ματαιοδοξία μας ως ανθρώπινο είδος ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε πιόνια κανενός Θεού πιστεύοντας ότι διαθέτουμε νου ώστε να διαχειριστούμε μόνοι μας τη μοίρα μας;
Προσωπικά πιστεύω πως αν βλέπουμε τη ζωή ως μια εξωτερική πραγματικότητα (υλική πραγματικότητα που κυριαρχείται από το νου/σώμα), φαινομενικά έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε ή όχι τη μοίρα της ζωής στα χέρια μας και να την κατευθύνουμε όπως εμείς θέλουμε. Ή έτσι να νομίζουμε… Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι και η εξωτερική θεώρηση της αστρολογίας (σημ. οι αστρολογικές γνώσεις μου είναι νηπιακού επιπέδου), όταν μιλά για χαρακτηριστικά ενός ατόμου και τάσεις συμπεριφοράς ή αντιμετώπισης θεμάτων της ζωής του που φαίνονται σε έναν αστρολογικό χάρτη… Και σε αυτή την περιοχή φαίνεται να ενεργοποιούνται ή όχι κάποιες αστρολογικές τάσεις και να εκπληρώνονται ή όχι κάποιες αστρολογικές υποσχέσεις, δίνοντάς μας μερικές φορές την εντύπωση ότι το πεπρωμένο μας δεν είναι πια και τόσο αυστηρά γραμμένο στα άστρα…





κουκλαρα νομιζω πως ολα εχουν μια σχεση και ολα ενωνοναι μεταξυ τους. δεν περνουμε εμεις την ζωη στα χερια μας και την μοιρα μας, γιατι πολυ απλα δεν εμφανιστικαμε απο το πουθενα κανεις μας σε αυτη τη ζωη την ταδε μερα ωρα μηνα.:embarrest καποιος μας εστειλε εδω κατω μεσω μιας σχεσης και μιας μανας κτλ .
ολα εχουν το δικο τους ρολο σε αυτην τη ζωη και ολα μαζι λειτουργουν.δεν ειμαστε θεοι για να κινουμε την μοιρα μας μονοι μας. :love::love::love:


φιλικα ειρηνη

[zw_epimenontas]

Kαι γω πιστεύω πως το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στα άστρα,και μακάρι να είχαμε όλοι τις γνώσεις να το διαβάζαμε.Αν και μεγαλώνοντας αλλάζουμε συνήθειες και συμπεριφορές,μου κάνει εντύπωση ότι κάποιες σκέψεις,ανάγκες και θέλω,παραμένουν ίδιες.Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα που ονειρευόμουν στην εφηβεία μου,και θα τα ήθελα και τώρα.Και θέλω να πιστεύω πως από τότε έχω εξελιχθεί σαν άνθρωπος,δεν έζησα σε μοναστήρι.Οπότε ο χαρακτήρας μας φαίνεται στο χάρτη μας.Ακόμα και ο παράγοντας αναπάντεχο,δεν έχει να κάνει με τον Ουρανό μας?Κάποιος που είναι πχ πολύ νευρικός,δεν θ'αλλάξει ποτέ,και αυτό θα καθορίσει όλη τη ζωή του.Αν προσπαθήσει να ελέγξει το θυμό του,θα είναι ένας καταπιεσμένος άνθρωπος,ένας ήρεμος όμως δεν θα είναι ποτέ!
Οψεις και διελεύσεις διαμορφώνουν τις εμπειρίες μας,και κάπως έτσι ουσιαστικά ζούμε.Μόνο μου πρόβλημα είναι ότι στα δύσκολα,δεν τα σκέφτομαι ακριβώς έτσι τα πράγματα:toung:θέλω να πιστεύω πως δεν πεθαίνουμε και πάει,τέλειωσε,αλλά δεν έχω καμία απόδειξη και για ζωές πριν και μετά.Μην ξεχνάμε τις απεριόριστες δυνατότητες του εγκεφάλου μας.Πχ οι επιστήμονες λένε πως το λευκό φως που βλέπει κάποιος πριν"φύγει",είναι τρόπος να μεταβούμε πιο ήρεμα στο θάνατο,και όχι ο παράδεισος που μας"τραβάει"να πάμε..
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο σχετικά με το πως λειτουργεί ο εγκέφαλος του καθενός,αναλόγως με το..πως είναι φτιαγμένος.Δεν έχει καμία σχέση με μεταφυσική,είναι βασισμένο σε έρευνες και πειράματα χρόνων.Υποστηρίζει λοιπόν ότι γεννιόμαστε με το χαρακτήρα μας,de facto,αλλά μπορούμε να κυριαρχήσουμε πάνω του,με πολλή δουλειά.Στο σημείο που έλεγε πως οι αλκοολικοί(και όσοι έχουν την τάση να εξαρτηθούν από ουσίες,τζόγο κτλ),έχουν πάντα και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και δημιουργική φαντασία,λόγω της δομής του μυαλού τους,θυμήθηκα την αστρολογία.Ο Ποσειδώνας αυτό δεν κάνει?Υπάρχει καλλιτέχνης χωρίς"νερό"στο ωροσκόπιο του?Πόσοι συγγραφείς πάλευαν με τους δαίμονες τους,αλλά μεγαλουργούσαν στο έργο τους?Οχι βέβαια πως όλοι έχουν θέματα με εξαρτήσεις,μην παρεξηγηθώ,αλλά έναν άνθρωπο που έζησα από κοντά με προβλήματα με ουσίες,ήταν τέλειος μουσικός.Η αστρολογία τα λέει όλα,και σταματάω σ'αυτό.
Αυτά κι ελπίζω να μην κούρασα κανέναν.



γλυκια μ μαρια σκεφτεσαι αρκετα σωστα πιστευω. οντος και να αλλαξουμε στην διαρκεια της ζωης μας καποια μενουν ιδια. οι αλλαγες κατα την γνωμη μ , οπως ηδη μπορει να ξερεις, ειναι απο τα προοδευμενα κ απο την ηλιακη επιστροφη κτλ επειδη η πλανητες δεν σταματανε να κανουν τον κυκλο τους και τις οψεις τους. γιαυτο κ τα δυσκολα και τα ευκολα στην ζωη μας.οσο για αυτα που μενουν κ δεν αλλαζουν σε εμας, ειναι τα εσωτερικα μας θελω , ο χαρτης την μερα που ηρθαμε στον κοσμο.!!...

φιλικα ειρηνη :love:

[katiakiss]

Καλημέρα σας.
Διαβάζοντας αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο μετά απο 4 περίπου χρόνια δημιουργίας του , μπορώ να πω οτι με έλκυσε τόσο το περιεχόμενο του άρθρου , όσο και οι απαντήσεις των υπολοίπων μελών , όπου σαφέστατα σε κάτι τέτοια θέματα θα υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις.
Μια αντίστοιχη διαφορετική άποψη θα ήθελα να διατυπώσω , διαβάζοντας με πολύ προσοχή τα γραφόμενα, αναπτύσσοντας μια προσωπική σκέψη!

Ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει ένα εργαλείο , το οποίο ακόμα και οι πιό μεγάλοι επιστήμονες είναι εντυπωσιασμένοι με τις λειτουργίες που μπορεί να παράσχει στο ανθρώπινο σώμα. Το μυαλό. Ο κάθε ένας από εμάς χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες δυνατότητες του μυαλού του σύμφωνα με την προσωπική εκμάθηση του ίδιου απο τις πληροφορίες που δίνει / παίρνει, και έτσι η εξέλιξη επιτυγχάνεται από την συγκέντρωση πληροφοριών , την επεξεργασία τους, και τέλος την απόδοση τους στην πράξη.
Πιστεύω πως κάθε άυλο ή υλικό σε αυτό που ονομάζουμε "Σύμπαν" , έχει και μια οριοθέτηση για την λειτουργία και την δουλειά που του δίνεται να κάνει.
Ενα απλό παράδειγμα, μια φραπιέρα δεν μπορεί να ..τηγανίσει πατάτες. Οπότε κάθε δημιούργημα , δημιουργείται για μια συγκεκριμένη εκτελεστική εργασία σε μια αλυσιδωτή αλληλουχία πολύπλοκων ή απλών γεγονότων.

Που θέλω να καταλήξω...
Θεωρώ πως η λεγόμενη "Μοίρα" δεν ορίζει το κακό ή το καλό, την υγεία ή την αρρώστια , τον πλούτο ή την φτώχεια. Αυτό είναι απλώς μια ανθρώπινη εγκεφαλική αντίληψη που την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος μέσω συγκεκριμένων ερεθισμάτων με βάση τα τρέχοντα γεγονότα. Το φαινόμενο της πεταλούδας που ανέφερε ένα μέλος σε κάποια απο τις 10 σελίδες του άρθρου εδώ , είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (η οποία την επίσημη ερμηνεία την έδωσε Μετεωρολόγος) όπου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή εαν επαναλάβουμε το ίδιο πείραμα , θα πρέπει να συνυπάρχουν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες ώστε να αποφανθεί εαν η πιθανότητα να συμβεί κάτι άλλο την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή...είναι υπαρκτό σενάριο. Ομως για να γίνει αυτό , πρακτικά θα έπρεπε κάποιος να γυρίσει τον χρόνο πίσω , να κάνει το ίδιο πείραμα ή την ίδια ενέργεια ώστε να αποδειχτεί κάτι τέτοιο. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται , γιατί κάθε δευτερόλεπτο (ανθρώπινου χρόνου) οι συνθήκες αλλάζουν από απειροελάχιστα έως πάραπολύ.
Η απλούστερη εξήγηση όλων θα μπορούσε να είναι , ότι όλα γενικώς έχουν ήδη συμβεί.
Βαδίζουμε πάνω σε μια ενέργεια (εμείς την θεωρούμε ενέργεια) που ονομάζεται "χρόνος" και συνεπαίρνει ότι άυλο και υλικό υφίσταται. Μπορώ ίσως να εξηγήσω κατά κάποιο τρόπο την δυνατότητα κάποιων ανθρώπων που διαθέτουν ένα είδους κληρονομικού χαρίσματος να προβλέπουν το μέλλον με ακρίβεια. Αυτό σημαίνει , ή θα μπορούσε να σημαίνει οτι όταν ένα γεγονός που προβλέπει κάποιος άνθρωπος για κάποιον άλλο άνθρωπο , μπόρεσε και προχώρησε στο ήδη προδιαγεγραμένο μέλλον και πήρε την ήδη υπάρχουσα πληροφορία και την μετέφερε πίσω στην δεδομένη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε τώρα. Εδώ τώρα ίσως πείτε , μα αυτό πρακτικά σημαίνει οτι λαμβάνοντας μια σημαντική πληροφορία που προέρχεται απο το μέλλον , αλλάζει και την πορεία του ανθρώπου που ενδιαφέρεται να μάθει γι'αυτό.
Εγώ πιστεύω πως όχι, διότι όπως προείπα βαδίζουμε όλοι επάνω σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και η δυνατότητα να αλλαχθεί η οποιαδήποτε προκαθορισμένη πορεία ενός ανθρώπου ή ενός γεγονότος, θα πρέπει να καθίσταται δυνατόν να επαναληφθεί το ίδιο γεγονός , την ίδια συγκεκριμένη χρονική στιγμή με τις ίδιες αρχικές συνθήκες, κάτι που εκ'των πραγμάτων το καθιστά αδύνατο. Η θεωρία του φαινομένου της πεταλούδας επίσης περιγράφει και το λεγόμενο "What if..." - Τι θα συνέβαινε εάν....;

Ισως ακούγεται απογοητευτική η παραπάνω σκέψη μου , αλλά η μαγεία των όσων δεν γνωρίζουμε την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος, εξού και η πολυπλοκότητα του και η διαφορετικότητα των σκέψεων.
Η ουσία είναι η εξής, την οποία την πιστεύω και την ακολουθώ. Οτι κάθε άνθρωπος πρέπει να ζει την κάθε ημέρα της ζωής του σαν να ήταν η τελευταία , και να την απολαμβάνει καθημερινά , και οποιαδήποτε επιρροή γεγονότων σε βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο διάστημα συμβεί για τον καθέ έναν ξεχωριστά , να είναι αντίστοιχο των προσωπικών θετικών προσδοκιών , ή και ακόμα εαν είναι αρνητικά, να λειτουργήσουν αλληλεπιδραστικά για την ομαλή εξέλιξη του πλάνου.
Σε ένα γεωμετρικό σχήμα όπως ο κύκλος , δεν υπάρχει ούτε αρχή...ούτε τέλος .... Τείνω να συμφωνήσω στο 95% των όσων γράφεις. Μπράβο σου!
Ώριμη και εντυπωσιακή τοποθέτηση, ιδιαίτερα για το νεαρό της ηλικίας σου.

Πράγματι ο εγκέφαλος και η λειτουργία της νόησης είναι το κλειδί για τα κορυφαία και αναπάντητα ερωτήματα του ανθρώπινου είδους.
Θα είχαμε ήδη φτάσει πιο κοντά στην οργάνωση μιας πιθανής αλήθειας ή έστω ενός φιλοσοφικού οικοδομήματος, βασισμένο σε λογικούς αποκλεισμούς της μη αλήθειας, αν η ανώτερη σκέψη δεν προσέκρουε στην μισαλλοδοξία και τον αρχετυπικό φόβο.

[electrosurfer]

Τείνω να συμφωνήσω στο 95% των όσων γράφεις. Μπράβο σου!
Ώριμη και εντυπωσιακή τοποθέτηση, ιδιαίτερα για το νεαρό της ηλικίας σου.

Πράγματι ο εγκέφαλος και η λειτουργία της νόησης είναι το κλειδί για τα κορυφαία και αναπάντητα ερωτήματα του ανθρώπινου είδους.
Θα είχαμε ήδη φτάσει πιο κοντά στην οργάνωση μιας πιθανής αλήθειας ή έστω ενός φιλοσοφικού οικοδομήματος, βασισμένο σε λογικούς αποκλεισμούς της μη αλήθειας, αν η ανώτερη σκέψη δεν προσέκρουε στην μισαλλοδοξία και τον αρχετυπικό φόβο.



Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Κάτια.
Και πραγματικά συγχαίρω και αφουγκράζομαι τις απόψεις όλων των μελών, οι οποίες ανεξαιρέτως δίνουν την δική τους ερμηνεία για το τι είναι αλήθεια τελικά και τι ψευδαίσθηση.

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι τόσο εύκολο , και θα σου δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ.
Αναρωτήσου μόνο πόσοι αριθμοί υπάρχουν απο το 0 έως το 1.
Στην γλώσσα των υπολογιστών , όπου αναγνωρίζουν μόνο την δυαδική μορφή 0 και 1 , υπάρχουν άπειροι αριθμοί που πλαισιώνονται μεταξύ του μηδενός και του ενός (δεκαδικοί αριθμοί). Και μόνο αυτό να λάβεις υπόψην σου , φαντάσου πόσο χαοτικό είναι το σύστημα όταν έχουμε να κάνουμε με 10 αριθμούς στην πραγματική μας ζωή.

Σε έναν κόσμο που απαρτίζεται από τρεις διαστάσεις (το μυαλό το κατανοεί αυτό) , υπάρχει περιορισμός αναμφισβήτητα, και δεν ευθύνεται η φύση του ανθρώπου σε αυτό ή μια πιθανή μισαλλοδοξία του ή πίστη στο Θεό ή η μη πίστη προς Αυτόν.
Ομως...εαν μπορούσαμε να συνδιάσουμε τις τρεις υπάρχουσες διαστάσεις, με τις διαστάσεις του εσωτερικού μας κόσμου (Ασυνείδητο, Υποσυνείδητο , Συνειδητό / όνειρα κ.λ.π), τότε υπάρχει μια έστω μικρή πιθανότητα να φτάσουμε στην πραγματική αλήθεια , αλλά πιστεύω πως θέλει τρομερή εκπαίδευση και πλήρη κάθαρση από ρηχές σκέψεις που επαναλαμβάνονται στην καθημερινότητα μας.
Νομίζω πως ο άνθρωπος ίσως να το'χει καταφέρει αυτό κατά γενική έννοια , απλώς πιστεύω το ίδιο το μυαλό παρεμβάλεται μεταξύ του "εγώ" και του "είμαι" , και αυτό φέρνει μια διχογνωμία μεταξύ του ανθρώπου και του εαυτού του.

Σχετικά με το πεπρωμένο που είναι γραμμένο στα άστρα όπως προαναφέρθηκε.
Νομίζω οτι εκεί ίσως να βρίσκεται η μισή λύση της πιθανής αλήθειας, και η άλλη μισή ...βρίσκεται στον ύπνο μας.
Λέω μισή λύση , διότι ...εαν βρισκόμασταν σε ένα άλλο πλανητικό σύστημα ...οι αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου θα φαίνονταν σε διαφορετικά σημεία , λόγω του ότι θα είμασταν σε διαφορετική θέση στον Γαλαξία , οπότε η αποτύπωση των αστερισμών (όπως τους γνωρίζουμε τώρα) θα'ταν διαφορετικός.

Για τα όνειρα , θα μπορούσα να γράφω ώρες ατέλειωτες... αν και δεν ξέρω κατα πόσο είναι σχετικό με το άρθρο , όμως ο κόσμος του υποσυνείδητου είναι ένας κόσμος που χρειάζεται αναζητηση , γιατί ίσως..λέω ίσως..η αλήθεια να βρίσκεται εκεί. Ισως είναι ένας συνδετικός κρίκος με κάτι...στο οποίο "εσκεμένα" βλέπουμε χωρίς να το θέλουμε.