Chiron
28-11-2004, 01:33 PM
Ο Πνευματισμός έχοντας παραδεχτεί την ύπαρξη και την αθανασία της ψυχής μετά τον θάνατο, περιορίζεται στο να αποδείξει αν είναι δυνατή η επικοινωνία των ανθρώπων με τις ψυχές των νεκρών, κι αυτό γίνεται μόνο με την πείρα.
Αφού παραδεχόμαστε ότι υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των ψυχών των νεκρών και των ανθρώπων και γνωρίζουμε την φύση, την αιτία, και τον τρόπο των σχέσεων αυτών, έχουμε μπροστά μας ένα νέο στάδιο για μελέτη, ένα κλειδί για τη λύση πλήθους προβλημάτων και ένα ισχυρότατο στοιχείο για την ηθικοποίηση των ανθρώπων αυτών που λένε: τρώμε πίνουμε γιατί αύριο πεθαίνουμε.
Οι άνθρωποι αυτοί που έχουν και την ελάχιστη αμφιβολία για την αθανασία της ψυχής και την ατομικότητά της μετά το θάνατο, έχουν εσφαλμένη ιδέα.
Επίσης εσφαλμένη ιδέα έχουν αυτοί που φαντάζονται την ψυχή σαν πνοή, καπνό, σαν κάτι το κενό που εξατμίζεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Ενώ αν παραδεχτούμε ότι η ψυχή, όπως μας διδάσκουν τα Πνεύματα, είναι ενωμένη, δηλαδή με το ημιυλικό της σώμα το περίπνευμα, μαζί με το οποίο αποτελεί ένα ον, ένα ξεχωριστό άτομο, τότε οι σχέσεις της μ' εμάς είναι πολύ λογικές. Tα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει οι εμφανίσεις των πνευμάτων σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και πήραν επίσημο χαρακτήρα, γιατί η θεία πρόνοια αποφάσισε να βάλει τέρμα στην πληγή της απιστίας και του υλισμού με αποδείξεις ορατές και απτές.
Επέτρεψε λοιπόν στις ψυχές των ιδίων ανθρώπων που έζησαν μεταξύ μας, των αδελφών μας των συγγενών μας, να έλθουν οι ίδιες για να μας αποκαλύψουν την ύπαρξή τους και την κατάστασή τους.
Οι σχέσεις μας με τα πνεύματα μπορεί να είναι κρυφές ή φανερές, αυτόματες ή προκαλούμενες. Τα πνεύματα ενεργούν πάνω στους ανθρώπους κρυφά εμπνέοντας την σκέψη μας με την επιρροή τους, ή φανερά με γεγονότα τα οποία βλέπουμε και ακούμε.
Οι αυτόματες εμφανίσεις των πνευμάτων είναι ξαφνικές και απροσδόκητες, και πολλές φορές γίνονται σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα περί πνευματισμού, και μιας και δεν μπορούν να τα κατανοήσουν τα αποδίδουν σε υπερφυσικές αιτίες.
Οι προκαλούμενες εμφανίσεις γίνονται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν προικιστεί με ειδικές δυνάμεις και τους ονομάζουμε μεσάζοντες.
Τα Πνεύματα μπορούν να εμφανίζονται με πολλούς και διάφορους τρόπους π.χ. οπτικούς, ακουστικούς, με την αφή, με θορύβους, μετακινήσεις επίπλων, με γραφή, ιχνογραφία ή μουσική κ.λπ.
Τα Πνεύματα εμφανίζονται πολλές φορές χωρίς να τα καλέσουμε, και κάνουν αισθητή την παρουσία τους με διάφορους κρότους. Τους κρότους τους μεταχειρίζονται για να τραβήξουν την προσοχή μας και για να δηλώσουν την παρουσία τους, όπως κάποιος θα χτυπούσε την πόρτα για να μας ειδοποιήσει ότι ήρθε.
Υπάρχουν όμως Πνεύματα που δεν αρκούνται στο να κάνουν μέτριους θορύβους αλλά κάνουν φασαρία σαν να σπάνε πιάτα, σαν πόρτες που ανοιγοκλείνουν, ή έπιπλα που ανατρέπονται.
Μερικά πάλι κάνουν πραγματικές ζημιές σπάζοντας τραπέζια, καρέκλες, ποτήρια, τζάμια κ.λπ.
Αν και το περίπνευμα είναι αόρατο σε μας, στην φυσική του κατάσταση είναι ένα είδος αιθέριας ύλης.
Η ψυχή σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να κάνει τροποποιήσεις στα μόρια του περιπνεύματος και να το κάνει ορατό, απτό. Έτσι παράγονται οι εμφανίσεις τους. Το φαινόμενο αυτό είναι όπως ο ατμοί που αραιωμένοι είναι αόρατοι αλλά πυκνωμένοι γίνονται ορατοί.
Τα Πνεύματα όταν εμφανίζονται σε μας έχουν πάντοτε σχεδόν τα χαρακτηριστικά που είχαν όταν ζούσαν, και από αυτά αναγνωρίζονται.
Δεν μπορούμε όλοι οι άνθρωποι πάντοτε να τα δούμε, πολλοί όμως τα βλέπουν πολύ συχνά και μάλιστα κατά την στιγμή του θανάτου τους.
Από τα παραπάνω βλέπουμε ότι οι εμφανίσεις των πνευμάτων δεν έχουν τίποτα το θαυμάσιο και το υπερφυσικό με οποιοδήποτε τρόπο και αν γίνονται. Είναι φαινόμενα που γίνονται με τη δύναμη του νόμου που υπάρχει μεταξύ του ορατού και του αόρατου και ο οποίος είναι επίσης φυσικός όπως είναι και του ηλεκτρισμού, της βαρύτητας κ.ά.
Ο πνευματισμός είναι επιστήμη, που μας διδάσκει τον νόμο αυτό όπως η μηχανική μας διδάσκει το νόμο της κίνησης, κ.λπ. Όταν παραδεχτούμε ότι οι εμφανίσεις των πνευμάτων δεν έχει τίποτα το υπερφυσικό, τότε τις βρίσκουμε λογικότατες και φυσικότατες. Τον καιρό της αμάθειας, ότι δεν ήταν δυνατό να το καταλάβουν οι άνθρωποι, το θεωρούσαν υπερφυσικό.
Οι ανακαλύψεις όμως των διαφόρων επιστημών περιόρισαν σιγά σιγά τον κύκλο του θαύματος. Αυτοί λοιπόν που κατηγορούν τον πνευματισμό ότι ανασταίνει τα θαύματα αποδεικνύει μ' αυτό τον τρόπο ότι μιλάνε για πράγματα που δεν γνωρίζουν.
Οι εμφανίσεις των πνευμάτων διαιρούνται σε φυσικά αποτελέσματα και φυσικές ανακοινώσεις.
Φυσικά φαινόμενα είναι οι κρότοι, οι θόρυβοι, οι μετακινήσεις επίπλων, οι εμφανίσεις των επίπλων σαν άνθρωποι, κ.λπ.
Διανοητικές ανακοινώσεις λέγονται, όταν τα πνεύματα μας επιβάλλουν τις ιδέες τους, π.χ. ενώ βρισκόμαστε στο σιδηροδρομικό σταθμό για κάποτε αλλάζουμε γνώμη και πάμε με το πλοίο. Φτάνοντας εκεί μαθαίνομε ότι εκτροχιάστηκε η αμαξοστοιχία που επρόκειτο να ταξιδέψουμε.
Στις διανοητικές ανακοινώσεις υπάγεται κυρίως η γραφή και όταν το πνεύμα μιλάει με το στόμα του μεσάζοντα. Οι ανακοινώσεις που παίρνουμε από τα πνεύματα μπορούν να είναι καλές ή κακές, αληθινές ή λανθασμένες, σοβαρές ή επιπόλαιες, ανάλογα με την φύση των πνευμάτων που μας τις μεταδίδουν.
Τα πνεύματα εκείνα που στα πειράματά μας δείχνουν πολυμάθεια και σοφία είναι προοδευμένα και αγαθά, ενώ εκείνα που δείχνουν αμάθεια και διατηρούν ακόμα ανθρώπινα πάθη, είναι πνεύματα που καθυστερούν ακόμα, αλλά θα προοδεύσουν κι αυτά με την πάροδο του χρόνου.
Τα πνεύματα μπορούν να ανταποκρίνονται μόνο σε πράγματα που γνωρίζουν σύμφωνα με την πρόοδό τους, όπως επίσης σ' αυτά που τους επιτρέπεται να πουν, επειδή υπάρχουν πράγματα που αν και τα ξέρουν δεν τους επιτρέπεται να τα πουν γιατί οι άνθρωποι δεν πρέπει να ξέρουν τα πάντα.
Επειδή και στα πνεύματα συμβαίνει ότι συμβαίνει και στους ανθρώπους ως προς το ζήτημα των γνώσεων, συμπεραίνουμε ότι για να βγάλουμε σωστή απάντηση σε κάποια ερώτησή μας δεν αρκεί να απευθυνθούμε σε ένα οποιοδήποτε πνεύμα, επειδή σε πολλά πράγματα μπορεί να μας δώσει μόνο την προσωπική του γνώμη που μπορεί να είναι αληθινή, αλλά είναι δυνατόν να είναι και λανθασμένη.
Αν το πνεύμα είναι σοφό, θα ομολογήσει την άγνοιά του, αν είναι επιπόλαιο, θ' απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις μας χωρίς να ενδιαφέρεται εάν ότι μας λέει είναι αληθινό ή όχι, αν είναι υπερήφανο θα πει την ιδέα του σαν απόλυτή αλήθεια.
Γι' αυτό ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είπε, μην πιστεύετε κάθε πνεύμα αλλά δοκιμάστε το αν είναι από τον Θεό. Η πείρα μας αποδεικνύει την σοφία αυτής της συμβουλής. Θα ήταν λοιπόν μεγάλη απερισκεψία να παίρνουμε σαν δεδομένο κάθε τι που μας λένε τα πνεύματα χωρίς να το ελέγξουμε, γι' αυτό θα πρέπει να προσέχουμε και να ξεχωρίζουμε τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούμε.
Τα πνεύματα μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από την γλώσσα που χρησιμοποιούν. Η γλώσσα των ανώτερων πνευμάτων είναι πάντοτε αξιοπρεπής, ευγενική, λογική, και χωρίς αντιλογίες, αποπνέει την σοφία, την ευμένεια, την μετριοφροσύνη, και την ανώτερη ηθική, μεστή, χωρίς περιττά λόγια.
Η γλώσσα των κατώτερων πνευμάτων, των άμαθων την διακρίνει κανείς πολύ εύκολα, από την πολυλογία, την υπερηφάνεια, την επιπολαιότητα, την αμάθεια κ.λπ.
Κάθε λάθος ιδέα, κάθε γελοία συμβουλή, κάθε χονδροειδής έκφραση, ξεπερασμένη, τέλος κάθε σημείο κακεντρέχειας, εγωισμού ή αλαζονείας, είναι απόδειξη ότι το πνεύμα είναι κατώτερο. Τα κατώτερα πνεύματα είναι ως επί το πλείστον αμαθή. Ο ηθικός τους ορίζοντας είναι στενός, και η διορατικότητά τους είναι περιορισμένη.
Για διάφορα πράγματα έχουν ανεπαρκείς ή λανθασμένες ιδέες, και εκτός απ' αυτό διατηρούν ακόμα πολλές προλήψεις που είχαν από όταν ζούσαν στη γη, και γι' αυτό δεν μπορούν να απαντήσουν σε πολλά ζητήματα ή απαντούν λανθασμένα.
Τα κατώτερα πνεύματα δεν είναι ουσιαστικά κακά, πολλά μάλιστα από αυτά είναι αγαθά αλλά επιπόλαια λόγω της αμάθειάς τους, κοροϊδευτικά, διασκεδαστικά, και κάποια απ' αυτά με χιούμορ. Με λίγα λόγια βρίσκουμε στον πνευματικό κόσμο όλες τις βαθμίδες της διανοητικής και της ηθικής υπεροχής όπως και στη γη.
Τα ανώτερα πνεύματα ασχολούνται μόνο με την διδασκαλία μας. Τα πνεύματα που μας εμφανίζονται με τη μορφή που είχαν όταν ζούσαν, είναι ως επί το πλείστον κατώτερα πνεύματα θορυβοποιά.
Τα πνευματικά πειράματα πρέπει να γίνονται με ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση. Ας έχει υπόψη του κάθε άνθρωπος ότι τα πνεύματα που προσκαλεί είναι ψυχές των ανθρώπων και ότι θα είναι άτοπο να παίζει κανείς ή να αστειεύεται μ' αυτές.
Αν σεβόμαστε τα οστά των ανθρώπων, χρωστάμε να έχουμε περισσότερο σεβασμό προς τις ψυχές τους. Τα πειράματα για να αστειευτούμε ή να ειρωνευτούμε είναι απρεπή. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται μ' αυτό τον τρόπο πρέπει να ξέρουν ότι κι αυτοί θα πεθάνουν και θα καλούνται από τους ζωντανούς. Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι τα πνεύματα είναι ελεύθερα, επικοινωνούν μ' εμάς όποτε θέλουν και όποτε μπορούν (το πνεύμα μπορεί να επικοινωνήσει με τον ζωντανό μόνο όταν το ρευστό του ταυτίζεται με το ηλεκτρικό του ρευστού του προσώπου με το οποίο θέλει να επικοινωνήσει).
Δεν υποτάσσονται στις διαταγές και τις ιδιοτροπίες του οποιουδήποτε, κανείς δε δεν μπορεί να τα αναγκάσει να έλθουν χωρίς τη θέλησή τους και να πουν πράγματα που δεν θέλουν να πουν. Κανένας αληθινός πνευματιστής δεν μπορεί να πει ότι θα προσκαλέσει το α ή το β πνεύμα να έλθει την τάδε ώρα και να του απαντήσει για την υπόθεσή του. Μόνο η αγυρτεία έχει αλάνθαστες πηγές. Τα πνεύματα έρχονται σε επικοινωνία μ' εμάς μόνο όταν μας συμπαθούν, έχουμε τα ίδια γούστα, τους ίδιους χαρακτήρες, και όταν τα έχουμε πραγματική ανάγκη.
Τα ανώτερα πνεύματα κατεβαίνουν μόνο σε σοβαρές συγκεντρώσεις, και ποτέ χάρη διασκέδασης. Όπως ένας σοβαρός επιστήμονας δεν πάει ποτέ να παίξει με παιδιά.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι κάθε πνευματιστική συναναστροφή για να είναι ωφέλιμη πρέπει να έχει σαν βάση την σπουδαιότητα και την σοβαρότητα, ότι τα πάντα σ' αυτή πρέπει να γίνονται με σεβασμό, θρησκευτικό αίσθημα και αξιοπρέπεια, αν θέλουμε να επιτύχουμε την συνηθισμένη σύμπραξη των ανώτερων πνευμάτων. Μάταια κοπιάζουν μερικοί προσπαθώντας με κοινά διασκεδαστικά πειράματα να πείσουν αυτούς που δεν πιστεύουν.
Ο άπιστος συνηθισμένος ήδη να ειρωνεύεται τις ιερές δοξασίες δεν μπορεί να δει κάτι το σπουδαίο σε μια αστειότητα, δεν μπορεί να σεβαστεί εκείνο που δεν του παρουσιάζεται με σεβαστό τρόπο, αυτά δε τα πειράματα που δεν έχουν ούτε τάξη, ούτε σοβαρότητα, προξενούν κακή εντύπωση.
Εκείνο που μπορεί να πείσει τους άπιστους είναι η απόδειξη της παρουσίας γνωστών του προσώπων, φίλων, συγγενών, και τότε τους βλέπετε να συγκινούνται και να χλομιάζουν μπροστά στην ψυχή του προσώπου που σέβονται και αγαπούν. Μερικοί έχουν πολύ λανθασμένη αντίληψη για τις επικλήσεις, γιατί πιστεύουν ότι με τις επικλήσεις προσκαλούν τους νεκρούς από τον τάφο τους. Αυτό είναι μεγάλο λάθος.
Μόνο στα μυθιστορήματα και στα διηγήματα φαντασίας βλέπουμε τους νεκρούς να σηκώνονται από τον τάφο τους χωρίς σάρκες τυλιγμένοι με τα σάβανά τους. Ο πνευματισμός δεν κατάφερε ποτέ να κάνει θαύματα ούτε να αναστήσει κάποιο νεκρό από τον τάφο του. Όταν το σώμα κατεβεί μέσα στον τάφο του θα βρίσκεται εκεί οριστικά, αλλά το πνευματικό, το ρευστό, το διανοητικό ον, η ψυχή, που δεν είναι μαζί με το χονδροειδές περικάλυμμα του σώματος, η ψυχή αποχωρίζεται από το σώμα κατά τη στιγμή του θανάτου, μόλις δε χωριστεί δεν έχει πια καμιά σχέση μ' αυτό.
Ποιος είναι ο σκοπός και ποια η ωφέλεια από τις εμφανίσεις των πνευμάτων
Ο σκοπός της εμφάνισης των πνευμάτων είναι να πείσουν τους άπιστους ότι δεν τελείωσαν όλα για τον άνθρωπο μετά την γήινη ζωή του, και για να δώσουν σωστότερες ιδέες στους πιστούς για το μέλλον.
Τα καλά πνεύματα έρχονται για να μας διδάξουν πως μπορούμε να βελτιωθούμε, να προοδεύσουμε, και όχι για να ανακαλύψουμε σ' εμάς ότι χρωστάμε να μάθουμε μέσω της εργασίας μας.
Εάν αυτό ήταν δυνατό, τότε ποιος ο λόγος να διαβάζουμε, να δουλεύουμε, να κουραζόμαστε, να ερευνούμε.
Αν είχαμε ανάγκη από χρήματα, τα πνεύματα θα μας έλεγαν που κρύβονται θησαυροί. Αν είχαμε ανάγκη κάποιου μυστικού, τα πνεύματα θα μας το αποκάλυπταν. Αν τέλος είχαμε ανάγκη να λύσουμε κάποιο πρόβλημα, θα μας το έλυναν τα πνεύματα. Δηλαδή κάθε αμαθής θα γινόταν πολύ απλά σοφός και κάθε τεμπέλης πλούσιος χωρίς κόπο.
Τα πνεύματα βοηθούν τον ευφυή άνθρωπο να προοδεύσει με την απόκρυφη έμπνευση, αλλά δεν τον απαλλάσσουν ούτε από την εργασία ούτε από την έρευνα.
Θα είναι λάθος μας να πιστεύουμε ότι τα πνεύματα ενεργούν προς όφελος αυτών που λένε την τύχη, επειδή τα σπουδαία πνεύματα αποφεύγουν να ενοχλούνται για ματαιότητες, ενώ τα κατώτερα που τους αρέσει να αστειεύονται, καταπιάνονται με όλα, απαντούν σε όλα, προβλέπουν για όλα, χωρίς να ανησυχούν για την αλήθεια και αισθάνονται κακεντρεχή ευχαρίστηση όταν κοροϊδεύουν τους ευκολόπιστους.
Γι' αυτό είναι ουσιαστικό να ορίζουμε το είδος των ερωτήσεων που μπορεί κανείς ν' αποτείνει στα πνεύματα. Οι εμφανίσεις τους λοιπόν δεν έχουν προορισμό την εξυπηρέτηση των υλικών συμφερόντων μας, αλλά των ηθικών από τα οποία μπορούμε να έχουμε υλικές ωφέλειες. Οι εμφανίσεις των πνευμάτων μας αποκαλύπτουν ένα νέο νόμο της φύσης, την υλική απόδειξη της ψυχής και της αθανασίας της.
Αυτό θα είναι ένας νέος δρόμος προς την φιλοσοφία.
Αφού παραδεχόμαστε ότι υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των ψυχών των νεκρών και των ανθρώπων και γνωρίζουμε την φύση, την αιτία, και τον τρόπο των σχέσεων αυτών, έχουμε μπροστά μας ένα νέο στάδιο για μελέτη, ένα κλειδί για τη λύση πλήθους προβλημάτων και ένα ισχυρότατο στοιχείο για την ηθικοποίηση των ανθρώπων αυτών που λένε: τρώμε πίνουμε γιατί αύριο πεθαίνουμε.
Οι άνθρωποι αυτοί που έχουν και την ελάχιστη αμφιβολία για την αθανασία της ψυχής και την ατομικότητά της μετά το θάνατο, έχουν εσφαλμένη ιδέα.
Επίσης εσφαλμένη ιδέα έχουν αυτοί που φαντάζονται την ψυχή σαν πνοή, καπνό, σαν κάτι το κενό που εξατμίζεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Ενώ αν παραδεχτούμε ότι η ψυχή, όπως μας διδάσκουν τα Πνεύματα, είναι ενωμένη, δηλαδή με το ημιυλικό της σώμα το περίπνευμα, μαζί με το οποίο αποτελεί ένα ον, ένα ξεχωριστό άτομο, τότε οι σχέσεις της μ' εμάς είναι πολύ λογικές. Tα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει οι εμφανίσεις των πνευμάτων σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και πήραν επίσημο χαρακτήρα, γιατί η θεία πρόνοια αποφάσισε να βάλει τέρμα στην πληγή της απιστίας και του υλισμού με αποδείξεις ορατές και απτές.
Επέτρεψε λοιπόν στις ψυχές των ιδίων ανθρώπων που έζησαν μεταξύ μας, των αδελφών μας των συγγενών μας, να έλθουν οι ίδιες για να μας αποκαλύψουν την ύπαρξή τους και την κατάστασή τους.
Οι σχέσεις μας με τα πνεύματα μπορεί να είναι κρυφές ή φανερές, αυτόματες ή προκαλούμενες. Τα πνεύματα ενεργούν πάνω στους ανθρώπους κρυφά εμπνέοντας την σκέψη μας με την επιρροή τους, ή φανερά με γεγονότα τα οποία βλέπουμε και ακούμε.
Οι αυτόματες εμφανίσεις των πνευμάτων είναι ξαφνικές και απροσδόκητες, και πολλές φορές γίνονται σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα περί πνευματισμού, και μιας και δεν μπορούν να τα κατανοήσουν τα αποδίδουν σε υπερφυσικές αιτίες.
Οι προκαλούμενες εμφανίσεις γίνονται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν προικιστεί με ειδικές δυνάμεις και τους ονομάζουμε μεσάζοντες.
Τα Πνεύματα μπορούν να εμφανίζονται με πολλούς και διάφορους τρόπους π.χ. οπτικούς, ακουστικούς, με την αφή, με θορύβους, μετακινήσεις επίπλων, με γραφή, ιχνογραφία ή μουσική κ.λπ.
Τα Πνεύματα εμφανίζονται πολλές φορές χωρίς να τα καλέσουμε, και κάνουν αισθητή την παρουσία τους με διάφορους κρότους. Τους κρότους τους μεταχειρίζονται για να τραβήξουν την προσοχή μας και για να δηλώσουν την παρουσία τους, όπως κάποιος θα χτυπούσε την πόρτα για να μας ειδοποιήσει ότι ήρθε.
Υπάρχουν όμως Πνεύματα που δεν αρκούνται στο να κάνουν μέτριους θορύβους αλλά κάνουν φασαρία σαν να σπάνε πιάτα, σαν πόρτες που ανοιγοκλείνουν, ή έπιπλα που ανατρέπονται.
Μερικά πάλι κάνουν πραγματικές ζημιές σπάζοντας τραπέζια, καρέκλες, ποτήρια, τζάμια κ.λπ.
Αν και το περίπνευμα είναι αόρατο σε μας, στην φυσική του κατάσταση είναι ένα είδος αιθέριας ύλης.
Η ψυχή σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να κάνει τροποποιήσεις στα μόρια του περιπνεύματος και να το κάνει ορατό, απτό. Έτσι παράγονται οι εμφανίσεις τους. Το φαινόμενο αυτό είναι όπως ο ατμοί που αραιωμένοι είναι αόρατοι αλλά πυκνωμένοι γίνονται ορατοί.
Τα Πνεύματα όταν εμφανίζονται σε μας έχουν πάντοτε σχεδόν τα χαρακτηριστικά που είχαν όταν ζούσαν, και από αυτά αναγνωρίζονται.
Δεν μπορούμε όλοι οι άνθρωποι πάντοτε να τα δούμε, πολλοί όμως τα βλέπουν πολύ συχνά και μάλιστα κατά την στιγμή του θανάτου τους.
Από τα παραπάνω βλέπουμε ότι οι εμφανίσεις των πνευμάτων δεν έχουν τίποτα το θαυμάσιο και το υπερφυσικό με οποιοδήποτε τρόπο και αν γίνονται. Είναι φαινόμενα που γίνονται με τη δύναμη του νόμου που υπάρχει μεταξύ του ορατού και του αόρατου και ο οποίος είναι επίσης φυσικός όπως είναι και του ηλεκτρισμού, της βαρύτητας κ.ά.
Ο πνευματισμός είναι επιστήμη, που μας διδάσκει τον νόμο αυτό όπως η μηχανική μας διδάσκει το νόμο της κίνησης, κ.λπ. Όταν παραδεχτούμε ότι οι εμφανίσεις των πνευμάτων δεν έχει τίποτα το υπερφυσικό, τότε τις βρίσκουμε λογικότατες και φυσικότατες. Τον καιρό της αμάθειας, ότι δεν ήταν δυνατό να το καταλάβουν οι άνθρωποι, το θεωρούσαν υπερφυσικό.
Οι ανακαλύψεις όμως των διαφόρων επιστημών περιόρισαν σιγά σιγά τον κύκλο του θαύματος. Αυτοί λοιπόν που κατηγορούν τον πνευματισμό ότι ανασταίνει τα θαύματα αποδεικνύει μ' αυτό τον τρόπο ότι μιλάνε για πράγματα που δεν γνωρίζουν.
Οι εμφανίσεις των πνευμάτων διαιρούνται σε φυσικά αποτελέσματα και φυσικές ανακοινώσεις.
Φυσικά φαινόμενα είναι οι κρότοι, οι θόρυβοι, οι μετακινήσεις επίπλων, οι εμφανίσεις των επίπλων σαν άνθρωποι, κ.λπ.
Διανοητικές ανακοινώσεις λέγονται, όταν τα πνεύματα μας επιβάλλουν τις ιδέες τους, π.χ. ενώ βρισκόμαστε στο σιδηροδρομικό σταθμό για κάποτε αλλάζουμε γνώμη και πάμε με το πλοίο. Φτάνοντας εκεί μαθαίνομε ότι εκτροχιάστηκε η αμαξοστοιχία που επρόκειτο να ταξιδέψουμε.
Στις διανοητικές ανακοινώσεις υπάγεται κυρίως η γραφή και όταν το πνεύμα μιλάει με το στόμα του μεσάζοντα. Οι ανακοινώσεις που παίρνουμε από τα πνεύματα μπορούν να είναι καλές ή κακές, αληθινές ή λανθασμένες, σοβαρές ή επιπόλαιες, ανάλογα με την φύση των πνευμάτων που μας τις μεταδίδουν.
Τα πνεύματα εκείνα που στα πειράματά μας δείχνουν πολυμάθεια και σοφία είναι προοδευμένα και αγαθά, ενώ εκείνα που δείχνουν αμάθεια και διατηρούν ακόμα ανθρώπινα πάθη, είναι πνεύματα που καθυστερούν ακόμα, αλλά θα προοδεύσουν κι αυτά με την πάροδο του χρόνου.
Τα πνεύματα μπορούν να ανταποκρίνονται μόνο σε πράγματα που γνωρίζουν σύμφωνα με την πρόοδό τους, όπως επίσης σ' αυτά που τους επιτρέπεται να πουν, επειδή υπάρχουν πράγματα που αν και τα ξέρουν δεν τους επιτρέπεται να τα πουν γιατί οι άνθρωποι δεν πρέπει να ξέρουν τα πάντα.
Επειδή και στα πνεύματα συμβαίνει ότι συμβαίνει και στους ανθρώπους ως προς το ζήτημα των γνώσεων, συμπεραίνουμε ότι για να βγάλουμε σωστή απάντηση σε κάποια ερώτησή μας δεν αρκεί να απευθυνθούμε σε ένα οποιοδήποτε πνεύμα, επειδή σε πολλά πράγματα μπορεί να μας δώσει μόνο την προσωπική του γνώμη που μπορεί να είναι αληθινή, αλλά είναι δυνατόν να είναι και λανθασμένη.
Αν το πνεύμα είναι σοφό, θα ομολογήσει την άγνοιά του, αν είναι επιπόλαιο, θ' απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις μας χωρίς να ενδιαφέρεται εάν ότι μας λέει είναι αληθινό ή όχι, αν είναι υπερήφανο θα πει την ιδέα του σαν απόλυτή αλήθεια.
Γι' αυτό ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είπε, μην πιστεύετε κάθε πνεύμα αλλά δοκιμάστε το αν είναι από τον Θεό. Η πείρα μας αποδεικνύει την σοφία αυτής της συμβουλής. Θα ήταν λοιπόν μεγάλη απερισκεψία να παίρνουμε σαν δεδομένο κάθε τι που μας λένε τα πνεύματα χωρίς να το ελέγξουμε, γι' αυτό θα πρέπει να προσέχουμε και να ξεχωρίζουμε τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούμε.
Τα πνεύματα μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από την γλώσσα που χρησιμοποιούν. Η γλώσσα των ανώτερων πνευμάτων είναι πάντοτε αξιοπρεπής, ευγενική, λογική, και χωρίς αντιλογίες, αποπνέει την σοφία, την ευμένεια, την μετριοφροσύνη, και την ανώτερη ηθική, μεστή, χωρίς περιττά λόγια.
Η γλώσσα των κατώτερων πνευμάτων, των άμαθων την διακρίνει κανείς πολύ εύκολα, από την πολυλογία, την υπερηφάνεια, την επιπολαιότητα, την αμάθεια κ.λπ.
Κάθε λάθος ιδέα, κάθε γελοία συμβουλή, κάθε χονδροειδής έκφραση, ξεπερασμένη, τέλος κάθε σημείο κακεντρέχειας, εγωισμού ή αλαζονείας, είναι απόδειξη ότι το πνεύμα είναι κατώτερο. Τα κατώτερα πνεύματα είναι ως επί το πλείστον αμαθή. Ο ηθικός τους ορίζοντας είναι στενός, και η διορατικότητά τους είναι περιορισμένη.
Για διάφορα πράγματα έχουν ανεπαρκείς ή λανθασμένες ιδέες, και εκτός απ' αυτό διατηρούν ακόμα πολλές προλήψεις που είχαν από όταν ζούσαν στη γη, και γι' αυτό δεν μπορούν να απαντήσουν σε πολλά ζητήματα ή απαντούν λανθασμένα.
Τα κατώτερα πνεύματα δεν είναι ουσιαστικά κακά, πολλά μάλιστα από αυτά είναι αγαθά αλλά επιπόλαια λόγω της αμάθειάς τους, κοροϊδευτικά, διασκεδαστικά, και κάποια απ' αυτά με χιούμορ. Με λίγα λόγια βρίσκουμε στον πνευματικό κόσμο όλες τις βαθμίδες της διανοητικής και της ηθικής υπεροχής όπως και στη γη.
Τα ανώτερα πνεύματα ασχολούνται μόνο με την διδασκαλία μας. Τα πνεύματα που μας εμφανίζονται με τη μορφή που είχαν όταν ζούσαν, είναι ως επί το πλείστον κατώτερα πνεύματα θορυβοποιά.
Τα πνευματικά πειράματα πρέπει να γίνονται με ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση. Ας έχει υπόψη του κάθε άνθρωπος ότι τα πνεύματα που προσκαλεί είναι ψυχές των ανθρώπων και ότι θα είναι άτοπο να παίζει κανείς ή να αστειεύεται μ' αυτές.
Αν σεβόμαστε τα οστά των ανθρώπων, χρωστάμε να έχουμε περισσότερο σεβασμό προς τις ψυχές τους. Τα πειράματα για να αστειευτούμε ή να ειρωνευτούμε είναι απρεπή. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται μ' αυτό τον τρόπο πρέπει να ξέρουν ότι κι αυτοί θα πεθάνουν και θα καλούνται από τους ζωντανούς. Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι τα πνεύματα είναι ελεύθερα, επικοινωνούν μ' εμάς όποτε θέλουν και όποτε μπορούν (το πνεύμα μπορεί να επικοινωνήσει με τον ζωντανό μόνο όταν το ρευστό του ταυτίζεται με το ηλεκτρικό του ρευστού του προσώπου με το οποίο θέλει να επικοινωνήσει).
Δεν υποτάσσονται στις διαταγές και τις ιδιοτροπίες του οποιουδήποτε, κανείς δε δεν μπορεί να τα αναγκάσει να έλθουν χωρίς τη θέλησή τους και να πουν πράγματα που δεν θέλουν να πουν. Κανένας αληθινός πνευματιστής δεν μπορεί να πει ότι θα προσκαλέσει το α ή το β πνεύμα να έλθει την τάδε ώρα και να του απαντήσει για την υπόθεσή του. Μόνο η αγυρτεία έχει αλάνθαστες πηγές. Τα πνεύματα έρχονται σε επικοινωνία μ' εμάς μόνο όταν μας συμπαθούν, έχουμε τα ίδια γούστα, τους ίδιους χαρακτήρες, και όταν τα έχουμε πραγματική ανάγκη.
Τα ανώτερα πνεύματα κατεβαίνουν μόνο σε σοβαρές συγκεντρώσεις, και ποτέ χάρη διασκέδασης. Όπως ένας σοβαρός επιστήμονας δεν πάει ποτέ να παίξει με παιδιά.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι κάθε πνευματιστική συναναστροφή για να είναι ωφέλιμη πρέπει να έχει σαν βάση την σπουδαιότητα και την σοβαρότητα, ότι τα πάντα σ' αυτή πρέπει να γίνονται με σεβασμό, θρησκευτικό αίσθημα και αξιοπρέπεια, αν θέλουμε να επιτύχουμε την συνηθισμένη σύμπραξη των ανώτερων πνευμάτων. Μάταια κοπιάζουν μερικοί προσπαθώντας με κοινά διασκεδαστικά πειράματα να πείσουν αυτούς που δεν πιστεύουν.
Ο άπιστος συνηθισμένος ήδη να ειρωνεύεται τις ιερές δοξασίες δεν μπορεί να δει κάτι το σπουδαίο σε μια αστειότητα, δεν μπορεί να σεβαστεί εκείνο που δεν του παρουσιάζεται με σεβαστό τρόπο, αυτά δε τα πειράματα που δεν έχουν ούτε τάξη, ούτε σοβαρότητα, προξενούν κακή εντύπωση.
Εκείνο που μπορεί να πείσει τους άπιστους είναι η απόδειξη της παρουσίας γνωστών του προσώπων, φίλων, συγγενών, και τότε τους βλέπετε να συγκινούνται και να χλομιάζουν μπροστά στην ψυχή του προσώπου που σέβονται και αγαπούν. Μερικοί έχουν πολύ λανθασμένη αντίληψη για τις επικλήσεις, γιατί πιστεύουν ότι με τις επικλήσεις προσκαλούν τους νεκρούς από τον τάφο τους. Αυτό είναι μεγάλο λάθος.
Μόνο στα μυθιστορήματα και στα διηγήματα φαντασίας βλέπουμε τους νεκρούς να σηκώνονται από τον τάφο τους χωρίς σάρκες τυλιγμένοι με τα σάβανά τους. Ο πνευματισμός δεν κατάφερε ποτέ να κάνει θαύματα ούτε να αναστήσει κάποιο νεκρό από τον τάφο του. Όταν το σώμα κατεβεί μέσα στον τάφο του θα βρίσκεται εκεί οριστικά, αλλά το πνευματικό, το ρευστό, το διανοητικό ον, η ψυχή, που δεν είναι μαζί με το χονδροειδές περικάλυμμα του σώματος, η ψυχή αποχωρίζεται από το σώμα κατά τη στιγμή του θανάτου, μόλις δε χωριστεί δεν έχει πια καμιά σχέση μ' αυτό.
Ποιος είναι ο σκοπός και ποια η ωφέλεια από τις εμφανίσεις των πνευμάτων
Ο σκοπός της εμφάνισης των πνευμάτων είναι να πείσουν τους άπιστους ότι δεν τελείωσαν όλα για τον άνθρωπο μετά την γήινη ζωή του, και για να δώσουν σωστότερες ιδέες στους πιστούς για το μέλλον.
Τα καλά πνεύματα έρχονται για να μας διδάξουν πως μπορούμε να βελτιωθούμε, να προοδεύσουμε, και όχι για να ανακαλύψουμε σ' εμάς ότι χρωστάμε να μάθουμε μέσω της εργασίας μας.
Εάν αυτό ήταν δυνατό, τότε ποιος ο λόγος να διαβάζουμε, να δουλεύουμε, να κουραζόμαστε, να ερευνούμε.
Αν είχαμε ανάγκη από χρήματα, τα πνεύματα θα μας έλεγαν που κρύβονται θησαυροί. Αν είχαμε ανάγκη κάποιου μυστικού, τα πνεύματα θα μας το αποκάλυπταν. Αν τέλος είχαμε ανάγκη να λύσουμε κάποιο πρόβλημα, θα μας το έλυναν τα πνεύματα. Δηλαδή κάθε αμαθής θα γινόταν πολύ απλά σοφός και κάθε τεμπέλης πλούσιος χωρίς κόπο.
Τα πνεύματα βοηθούν τον ευφυή άνθρωπο να προοδεύσει με την απόκρυφη έμπνευση, αλλά δεν τον απαλλάσσουν ούτε από την εργασία ούτε από την έρευνα.
Θα είναι λάθος μας να πιστεύουμε ότι τα πνεύματα ενεργούν προς όφελος αυτών που λένε την τύχη, επειδή τα σπουδαία πνεύματα αποφεύγουν να ενοχλούνται για ματαιότητες, ενώ τα κατώτερα που τους αρέσει να αστειεύονται, καταπιάνονται με όλα, απαντούν σε όλα, προβλέπουν για όλα, χωρίς να ανησυχούν για την αλήθεια και αισθάνονται κακεντρεχή ευχαρίστηση όταν κοροϊδεύουν τους ευκολόπιστους.
Γι' αυτό είναι ουσιαστικό να ορίζουμε το είδος των ερωτήσεων που μπορεί κανείς ν' αποτείνει στα πνεύματα. Οι εμφανίσεις τους λοιπόν δεν έχουν προορισμό την εξυπηρέτηση των υλικών συμφερόντων μας, αλλά των ηθικών από τα οποία μπορούμε να έχουμε υλικές ωφέλειες. Οι εμφανίσεις των πνευμάτων μας αποκαλύπτουν ένα νέο νόμο της φύσης, την υλική απόδειξη της ψυχής και της αθανασίας της.
Αυτό θα είναι ένας νέος δρόμος προς την φιλοσοφία.