PDA

View Full Version : ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: Τα όρια του μύθου και της αλήθειας



katiakiss
23-01-2012, 06:29 AM
Ο Ποσειδώνας, είναι ο πλανήτης που κατάφερε να πέσει «θύμα» της ίδιας του της παρανόησης. Η ψευδαίσθηση, η εξαπάτηση και η πλάνη, είναι οι συχνότερες ιδιότητες που αποδίδονται στον εν λόγω πλανήτη. Πριν βιαστείτε να συμφωνήσετε, κλείστε τα μάτια και σκεφτείτε -για λίγο- έναν κόσμο χωρίς όνειρα… Χωρίς μουσική… Χωρίς παραμύθια… Χωρίς μέθεξη… Χωρίς την έννοια του απόλυτου έρωτα… Χωρίς κινηματογράφο και χωρίς φάρμακα που μας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι δεν πονάμε και καθιστούν την μετάβαση στο θάνατο ανώδυνη.

Πραγματικά, δεν θέλω να σκεφτώ έναν κόσμο χωρίς την Ποσειδώνια χάρη. Η αρνητική έκφραση του Ποσειδώνα, δεν είναι περισσότερο αρνητική από την αρνητική έκφραση κάθε πλανήτη. Η διαφορά με τον Ποσειδώνα, είναι ότι –βιωμένος- ευθύνεται για τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος, ακριβώς επειδή οι χαρές του, είναι από τις μεγαλύτερες χαρές που μπορεί να βιώσει. Κάτι σαν το μαθηματικό αντιστρόφως ανάλογες! Όσο πιο ψηλά μπορεί να σε πάει, τόσο πιο βαθιά κινδυνεύεις να βρεθείς.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο απόλυτος έρωτας (Ποσειδώνας) ευθύνεται για αρκετά μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών που αυτές σχετίζονται με τον 8ο οίκο και το ζώδιο του Σκορπιού. Όμως, ο 8ος του 5ο (έρωτες) είναι ο Ιχθύς (12ος). Παρόλα αυτά, είναι καλύτερο να έχεις ζήσει αυτό το εύθραυστο μεγαλείο, από το να έχεις στερηθεί την χαρά του.

Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς κάτι πολύ βασικό, «την πίστη σε…» (Ποσειδώνας). Με τον Ποσειδώνα κάνουμε όνειρα και με εκείνον τα πιστεύουμε. Αν δεν πιστεύεις σε κάτι, είναι σίγουρο ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, ακριβώς επειδή δεν πρόκειται να κατευθύνεις την ενέργειά σου και την ζωή σου προς τα εκεί.

Αυτός είναι ένας λόγος που ο 12ος σχετίζεται με θεία ανταπόδοση. Η θεία ανταπόδοση δεν είναι άλλο από την πίστη-πεποίθηση για την εκπλήρωση του προσδοκώμενου. Το άτομο πιστεύει και η θετική του ενέργεια του δίνει την απαιτούμενη δύναμη να αντιμετωπίσει την ζωή με θάρρος. Θετικά. Ακόμα κι όταν όλα δείχνουν γύρω του δύσκολα, το άτομο δεν χάνει την πίστη και την ελπίδα του.

Ο Ποσειδώνας κυβερνά τον 12ο οίκο και ένα από όσα κυβερνά, είναι κάθε είδους θεραπευτήρια. Συνδέεται άμεσα με τις ψυχικές νόσους και ως κυβερνήτης 12ου, στην θετική έκφραση της διακυβέρνησής του, είναι εκείνος που μας προφυλάσσει από την συναισθηματική τοξικότητα, βοηθώντας μας να λειτουργήσουμε τον μηχανισμό της υπεραναπλήρωσης.

Για να γίνω κατανοητή στους μη μυημένους στα θέματα της ψυχολογίας, θα δώσω το ακόλουθο παράδειγμα: Ένας μικρόσωμος άντρας που στα παιδικά του χρόνια βιώνει τον χλευασμό και τα πειράγματα από τους συνομήλικούς του, διαλέγοντας να μάθει πολεμικές τέχνες και να διαπρέψει σε αυτές, έχει διαλέξει την εποικοδομητική έκφραση της υπεραναπλήρωσης.

Με τον ίδιο τρόπο, επειδή ο Ποσειδώνας κυβερνά και τα όνειρα, τα όνειρα που βλέπουμε δεν είναι άλλο από το συμβολοποιημένο μας υποσυνείδητο. Ένας εφιάλτης που μας ξυπνά την νύχτα ή ταράζει τον ύπνο μας, είναι ένδειξη της αποτυχίας του υποσυνείδητου να συγκαλύψει τους ενύπνιους συνειρμούς μας, συμβολοποιώντας εκείνους που μας ταράζουν.

Έτσι, για παράδειγμα, αν για κάποιο λόγο έχουμε συνδυάσει τον από χρόνια νεκρό πατέρα μας με ένα αξέχαστο ταξίδι που κάναμε μαζί του με το τρένο, σε ενύπνιους υποσυνείδητους συνειρμούς ότι ο πατέρας δεν μας στάθηκε αρκετά στη ζωή, δεν θα δούμε τον πατέρα μας , αλλά ένα τρένο. Αυτό είναι δουλειά ενός Ποσειδώνα που λειτουργεί καλά. Η απόκρυψη της σκληρής αλήθειας. Σε περίπτωση που θα είχαμε έναν προβληματικό Ποσειδώνα, τότε η συγκάλυψη της συμβολοποίησης του ονείρου θα αποτύγχανε και το άτομο με τον προβληματικό Ποσειδώνα θα υπέφερε από εφιάλτες.



http://i904.photobucket.com/albums/ac244/hryssa-p/p450copy.jpg


Ο λόγος που η εμπλοκή του Ποσειδώνα με τον Άρη, είναι μία από τις δυσκολότερες όψεις για το άτομο να διαχειριστεί, είναι επειδή ο Άρης κυβερνά τον Κριό και ο Κριός σχετίζεται με τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, όπου και συντελούνται οι καθοριστικές για τον ψυχισμό μας καταγραφές. Καθόλου αφύσικο που τα παραμύθια είναι τόσο αγαπητά στα παιδιά, που ο ανώριμος ακόμα Κρόνος τους δεν λογοκρίνει την πραγματικότητα και ο ζωηρός τους Ποσειδώνας φτιάχνει κινηματογραφικές υπερπαραγωγές στο μυαλό τους.

Εκτός αυτού, ο παρορμητικός Άρης, έχει την Έξαρσή του στον Αιγόκερω, που από αυτή την θέση ο κυβερνήτης Κρόνος βάζει σε μια προοπτική την παρορμητική αναρχία του Άρη. Αντίθετα από αυτό, ο Ποσειδώνας (σε αρνητικές όψεις) φτιάχνει για τον Άρη υπεραναπληρώσεις ατιμωρησίας και οι παρορμήσεις για επανάληψη βλαβερών συνηθειών από την παιδική μας ηλικία, στερούνται φραγμών και λογικής (εδώ, η έννοια της λογικής αποκτά μια άλλη διάσταση, εντελώς υποκειμενική).

Έχει παρατηρηθεί ότι ένας δυσανάλογα μεγάλος αριθμός πρωτεργατών βασανιστών των Ες Ες , ανήκαν στο ζώδιο των Ιχθύων. Δεινά, βάσανα και παραπλήσιες έννοιες υπάγονται στον 12ο, καθώς και τα νοσοκομεία και δεν είναι τυχαίο ότι η ιατρική έκανε τεράστια άλματα από τις παρατηρήσεις που έκαναν διεστραμμένοι επιστήμονες βασανίζοντας ανθρώπινες ζωές. Ας σημειωθεί, σε αυτό το σημείο, ότι η έναρξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου, βρήκε την ανθρωπότητα με τον Ποσειδώνα στην άγονη Παρθένο της διακυβέρνησης του 6ου της υγείας και του ανθρώπινου σώματος. Της ιατρικής και της προσφοράς υπηρεσιών. Αυτή ήταν μία προβληματική θέση του Ποσειδώνα. Καθόλου τυχαίο που η φρικαλεότητα της σκοτεινής περιόδου, επέτρεπε τις επεμβάσεις στο σώμα χωρίς αναισθησία (Ποσειδώνας).

Ο 6ος οίκος σχετίζεται με τις καταπιεσμένες μάζες και ο ίδιος ο Ποσειδώνας με τις «μάζες» σαν έννοια. Η παρουσία του Ποσειδώνα στην Παρθένο ( 6ος ) και με κυβερνήτη τον Ερμή που σχετίζεται με τα πνευμόνια, προσέξτε τι προκάλεσε: Μαζική εξόντωση με τοξικά (Ποσειδώνας) με σκοπό τον αφανισμό μειονοτήτων (6ος) και ο τρόπος ήταν η ακύρωση της λειτουργίας των πνευμόνων (Ερμής) και η πρόκληση πνιγμού (Ποσειδώνας). Εντυπωσιακό ε;

Η προηγούμενη διέλευση του Ποσειδώνα από το άλλο ζώδιο διακυβέρνησης του Ερμή, ήταν την δεκαετία του 1890 από τον Δίδυμο (κυβερνήτη κάθε είδους επικοινωνίας), όπου και είχαμε την εδραίωση μιας μαζικής (Ποσειδώνας) επικοινωνίας (Ερμής) με την καθιέρωση του τηλεφώνου. Την ίδια περίοδο, εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα τηλεγραφικών γραμμών (μαζικά) άρχισαν να διατρέχουν την γη. Στην πραγματικότητα, το τηλέφωνο ένωσε τους ανθρώπους που για πρώτη φορά μπορούσαν να μιλούν σαν να είναι κοντά, ενώ δεν ήταν. Ένα ακόμα Ποσειδώνιο τρικ, μη υλικής υπόστασης (12ος).

Το 1839 έχουμε την πρώτη φωτογραφία-εικόνα (Ποσειδώνας). Τότε ο Ποσειδώνας βρισκόταν στον Υδροχόο των πρωτοποριακών εφευρέσεων και αυτό δεν ήταν λίγο, γιατί έμελε να αλλάξει την μορφή των ρεπορτάζ και της πρόσβασης της μάζας (Ποσειδώνας) σε μια απόδειξη της πραγματικότητας. Η είδηση (Ερμής) και η ανώτερη οκτάβα του, Ουρανός, ο κυβερνήτης του Υδροχόου. Η φωτογραφία στην συνέχεια απέκτησε καλλιτεχνική υπόσταση (Ποσειδώνας) και αποτέλεσε τον προπομπό του κινηματογράφου, που είναι η απόλυτη έκφραση του Ποσειδώνα. Αξίζει να πούμε ότι την ίδια περίοδο ο Ουρανός ήταν στους Ιχθείς, όψη αμοιβαίας υποδοχής, που την ζήσαμε και στα χρόνια μας, αλλά αυτό είναι από μόνο του ένα άλλο άρθρο.

Και για να έρθω στην ημερομηνία της προηγούμενης φοράς που ο Ποσειδώνας έκανε την είσοδό του στους Ιχθείς, θα σας πάω στο 1848, μία ιστορική στιγμή της νεότερης ιστορίας. Η Ευρώπη είναι ώριμη πια για μια νέας μορφής επανάσταση. Και τότε ο Ουρανός ήταν στον Κριό! Αλλά ο Ποσειδώνας και η βαθύτερη έννοια της δύναμης της μάζας ή αλλιώς λαού, έδωσε τον ολοκληρωμένο σχηματισμό της έννοιας του κομουνισμού με τα εντελώς Ιχθιακά χαρακτηριστικά του.

Ακριβώς με την είσοδο του Ποσειδώνα στα ψάρια, Φεβρουάριο του 1848, έχουμε την Παρισινή εξέγερση. Λίγες μόνο εβδομάδες πριν από την παρισινή επανάσταση, τυπώνεται στο Λονδίνο το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς.

Σκοπός του άρθρου ήταν να διεισδύσουμε στην πραγματική φύση και λειτουργία του πλανήτη. Να μην φοβηθούμε την καινούργια του θέση στους Ιχθείς, αλλά να το δούμε σαν μια ευκαιρία να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής μας και να δοκιμάσουμε τις ρευστές χαρές και αποχρώσεις της εφήμερης ζωής μας. Αυτά μένουν...

Μέχρι τα βαθιά και Κρόνια γεράματα, οι χαρές του Ποσειδώνα συντροφεύουν την ανθρώπινη φύση και τον κάνουν να πιστεύει ότι άξιζε το σύντομο και δύσκολο ταξίδι του.