Ε. Σούρδη-Ζάχαρη
22-10-2011, 03:20 AM
Οι απλανείς αστέρες είναι ουράνια σώματα,, οι σπουδαιότεροι των οποίων (Α΄, Β΄, Γ΄, ΄και Δ μεγέθους) είναι ορατοί με γυμνό οφθαλμό. Αυτός είναι ο λόγος που είναι γνωστοί από την αρχαιότητα. Δεν μετακινούνται εύκολα στις ζωδιακές μοίρες γι’ αυτό τους λαμβάνουμε σοβαρά υπ’όψιν μας. Από αυτή τη στήλη σας παρουσιάζουμε τους σπουδαιότερους απλανείς και σας συμβουλεύουμε για το πώς αυτοί εκφράζονται αστρολογικά σ’ έναν γενέθλιο χάρτη. Η ανοχή σε όψεις για τους απλανείς του Α΄ μεγέθους είναι 6ο, του Β΄ μεγέθους 5ο , του Γ΄4ο και του Δ΄ 3ο μοίρες.
Αλντεμπαράν (Λαμπαδίας) 9ο 39΄ Διδύμων
(θέση του στον ζωδιακό το 1990),
Άλφα Ταύρου, Α΄ μεγέθους, (ανοχή 6ο)
Ο λαμπρότερος απλανής του Ταύρου είναι ο α του Ταύρου (a Tau), ή αλλιώς Λαμπάδας, ή Αλντεμπαράν (Aldebaran). Βρίσκεται σε απόσταση 68 ετών φωτός από την Γη, αντιστοιχεί στον Νότιο οφθαλμό του Ταύρου, ή τον Δεξιό λαμπερό του οφθαλμό και έχει μέγεθος 1,1. Σε σειρά λαμπρότητας είναι o 14oς από τους λαμπρότερους απλανείς αστέρες του Ουρανού.
Οι Πέρσες θεωρούσαν τον Αλντεμπαράν (α Ταύρου), τον Αντάρη (α Σκορπιού), την Φομαλχώ (α Νότιου Ιχθύος) και τον Βασιλίσκο (α Λέοντα), τα τέσσερα βασιλικά άστρα που ήταν οι φύλακες του Ουρανού. Λαμπαδία τον αναφέρει ο Πτολεμαίος στην «Τετράβιβλο», στην «Παράφραση», όμως, του Πρόκλου αναφέρεται ως Λαμπαύρας. Σήμερα, είναι γνωστός με το όνομα Αλντεμπαράν (Aldebaran) από το Αραβικό Al Dabaran το οποίο σημαίνει ο Ακολουθών (τις Πλειάδες). Ο Columella καλεί τον αστέρα Sucula. Με το σημερινό του όνομα ονομαζόταν παλιά όλο το σμήνος των Υάδων και ο σεληνιακός οίκος στον οποίο ανήκε ο Na’ir al Dabaran, δηλαδή «ο λαμπρός του ακολουθούντος». Κατά τον Al Biruni, οι Άραβες ιθαγενείς δίνουν στον Αλντεμπαράν διάφορα ονόματα: Al Fanik, δηλαδή επιβήτωρ Καμήλα, Al Fatik, δηλαδή παχιά Καμήλα και Al Muhdij, δηλαδή Θηλυκή Καμήλα. Από τους ίδιους Άραβες οι Υάδες ονομάζονταν Μικρές Καμήλες.
Στην λατρεία της φυλής Misam o Λαμπαδίας θεωρείτο θείος αστέρας, ο οποίος έφερνε βροχή και ότι, εάν στην εαρινή ανατολή δεν συνοδευόταν από καταιγίδες, το επόμενο έτος ήταν άκαρπο. Η ονομασία Palilicium ή ορθότερα Parilicium με την οποία ήταν γνωστό όλο το σμήνος των Υάδων, κατάντησε ειδικό όνομα του Αλντεμπαράν σε όλους τους καταλόγους, ακόμη και στους καταλόγους του Flamsteed. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την λέξη Palilia ή Parilia, η οποία ήταν ποιμενική γιορτή των Λατίνων προς τιμήν της θεάς Πάλης (Pales), προστάτιδας των ποιμένων, την οποία εόρταζαν την 21η Απριλίου. Στην εορτή αυτή ράντιζαν το έδαφος με νερό από κλαδιά δάφνης και άναβαν φωτιές, πάνω από τις οποίες πηδούσαν τρεις φορές οι ποιμένες. Επειδή δε πιστευόταν ότι κατά την ημέρα της εορτής αυτής ο Ρωμύλος έχτισε την Ρώμη, η εορτή των Παληλίων θεωρείτο και σαν επέτειος της κτίσεως της Ρώμης. Η εορτή διατηρήθηκε μέχρι το 792 μ.Χ., οπότε καταργήθηκε από την σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, σαν ειδωλολατρική.
Πριν από 5.000 χρόνια, όταν συνέπιπτε με το εαρινό ισημερινό σημείο, θεωρείτο στην Περσία ένας από τους τέσσερις βασιλικούς αστέρες ή Φρουρούς του Ουρανού, όπως ήδη έχει αναφερθεί. Κάτω από αυτήν την ιδιότητα ο Flammarion τον ονομάζει Δημιουργικό Πνεύμα. Σαν σεληνιακός σταθμός καλείτο από τους Πέρσες Paha και από τους Χωρασνιανούς και τους Σογδιανούς Baharu, που σημαίνει «αυτός που ακολουθεί». Ο Riccioli, από τους Κόπτες της Αιγύπτου, τον αναφέρει με το όνομα Πιωρίων ή Statio Hori, δηλαδή «ο Σταθμός του Ώρου». Ο Renouf ταυτίζει τον a Tau με τον Sarit των ιθαγενών της χώρας του Νείλου. Ο Λαμπαδίας είναι διπλός αστέρας. Έχει συνοδό 11ου μεγέθους, ο οποίος δεν είναι ορατός με τηλεσκόπιο. Έχουν διακρίνει, επίσης, πλησίον του συνοδού δύο αστέρες 13,5ου και 14ου μεγέθους.
Από ένα σημείο βορειότερα του Αλντεμπαράν εκπορεύονται την 20η Νοεμβρίου, οι Ταυρίδες, διάττοντες αστέρες βραδείς, μεταξύ των οποίων εμφανίζονται και βολίδες.
Όψεις του Αλντεμπαράν με τους πλανήτες
Επιρροή: Σύμφωνα με τον Πτολεμαίο: «είναι λαμπρός και κάπως κοκκινωπός και έχει θερμοκρασία, όπως αυτή του Άρη».
Ένωση με το Μεσουράνημα: Τιμές, καλή τύχη, επιτυχία στις γυναίκες.
Ένωση με τον Ωροσκόπο ή τον Ήλιο: Προσφέρει εξαιρετική ενέργεια, άτομο με τέτοια όψη είναι ικανό να βρίσκεται εμπρός από τους άλλους, θα πετύχει διευθυντική θέση και αναγνώριση αλλά θα έχει και αντιπάλους, από τους οποίους μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα, νομικά και σε πολύ αρνητικές όψεις και με την ζωή του.
΄Ενωση με τη Σελήνη: Καλή όψη για δουλειές, τιμές, πίστη, ειδικά αν βρίσκεται στον 1ο ή 10ο οίκο του Ωροσκοπίου. Σε αρνητικές όψεις με τα Φώτα, αν συνηγορούν και άλλοι παράγοντες, αντιμετωπίζεται κίνδυνος βίαιου θανάτου.
Ένωση με τον Ερμή: Επηρεάζει την υγεία, τις οικογενειακές σχέσεις, τα υλικά αγαθά και τους φίλους.
Ένωση με την Αφροδίτη: Σε αρνητικές όψεις, η ενέργεια που αποδίδεται στην Αφροδίτη δεν κατευθύνεται σε σωστές κινήσεις, παρέχοντας ανωμαλίες στις ερωτικές σχέσεις. Αυτό, όμως, πρέπει να εξεταστεί και από άλλους παράγοντες. Αν οι όψεις της Αφροδίτης είναι θετικές, φέρνει διακρίσεις στην λογοτεχνία, την μουσική και γενικά στις τέχνες, καλό γάμο, καλή υγεία και δημιουργικές ικανότητες.
΄Ενωση με το Δία: Εκκλησιαστικές τιμές και στρατιωτικά αξιώματα.
Ένωσή με τον Κρόνο: Αν ο Κρόνος έχει αρνητικές όψεις και με άλλους πλανήτες, φέρνει απώλειες και κινδύνους μέσω ύδατος π.χ. από τις πλημμύρες, τις φουρτούνες, τα ναυάγια ή πνιγμό. Στα παγκόσμια γεγονότα ένωση του αστέρα με τον Άρη ή τον Κρόνο, συνδέεται με θεομηνίες από πλημμύρες και ναυάγια (κατά την Έμπερτιν).
Ένωση με τον Ουρανό: Παρέχει τεράστια ενέργεια και ικανότητα για εργασία, χάρη στην οποία το άτομο θα ακουστεί και θα αναγνωριστεί. Άλλά και εδώ, όπως και με τον Ήλιο και τον Ωροσκόπο, ενεργοποιεί τους αντίπαλους. Χαρίζει, επίσης, κριτική με επιτυχία στην πολιτική και δημόσιες τιμές.
Ο ιδρυτής της ανθρωποσοφίας, Ρούντολφ Στάινερ, είχε αυτήν την ένωση στο ωροσκόπιό του. Αναγνωρίστηκε αλλά και αμφισβητήθηκε από τους αντιπάλους του.
Ο Ρέιχνολντ Έμπερτιν στο βιβλίο του «Pluto Entsprechungen» (18) στην εικόνα 48 παρουσιάζει το κοσμόγραμμα ενός «ανώμαλου ανθρώπου», ο οποίος στο χάρτη του έχει τον Ερμή στις 9ο 34΄, Μεσουράνημα στις 9ο 00΄των Διδύμων σε αντίθεση με τον Κρόνο στις 9ο 50΄του Τοξότη και η Αφροδίτη κάνει ημιτετράγωνο προς τον Πλούτωνα. Σε αυτήν την περίπτωση βλέπουμε παθολογία στην ανάπτυξη των ουρητήρων και των γεννητικών οργάνων. Στο ίδιο βιβλίο στην εικόνα 107 παρουσιάζεται άλλο ένα παράδειγμα ανωμαλίας. Εδώ ο Ήλιος βρίσκεται στις 8ο 44΄, ο Πλούτων στις 9ο 14΄και ο Ποσειδών στις 10ο 50΄των Διδύμων. Ενώνονται με τον Αλντεμπαράν και το άτομο είχε συγγενή (εκ γενετής) παράλυση.
Ένωση με τον Ποσειδώνα: Σε θετικές όψεις, αγάπη προς την επιστήμη, την τέχνη και τον αποκρυφισμό. Κέρδη από πράγματα που σχετίζονται με τα μέταλλα, τα επιστημονικά εργαλεία και τον εξοπλισμό, ιδίως αν ο Άρης είναι δυνατός. Σε αρνητικές όψεις δημιουργεί κίνδυνο από φωτιά και ηλεκτρισμό, εμπόδια στην οικογενειακή ευτυχία, κακή όψη για τα παιδιά και ατυχήματα.
Ένωση με τον Πλούτωνα: Σε θετικές όψεις, το άτομο ασχολείται με κυτταρικές μελέτες και διαμορφώνει τις νέες πολιτικές εξελίξεις. Σε αρνητικές όψεις προβληματίζεται με την σεξουαλικότητά του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
«Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, Η ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΞΙΟΠΑΡΑΤΗΡΗΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ» - Σταύρου Πλακίδου – Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων
«Απλανείς Αστέρες» των Έμπερτιν – Χόφμαν
«Σταθεροί Αστέρες» - Καραμηνάς Περικλής – Εκδόσεις « Ηλίανθος»
«BRADY’S BOOK OF FIXED STARS» - BERNADETTE BRADY – WEISER
«ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥΣ» - Μ. Δανέζη – Σ. Θεοδοσίου- Εκδόσεις «Δίαυλος»
Αλντεμπαράν (Λαμπαδίας) 9ο 39΄ Διδύμων
(θέση του στον ζωδιακό το 1990),
Άλφα Ταύρου, Α΄ μεγέθους, (ανοχή 6ο)
Ο λαμπρότερος απλανής του Ταύρου είναι ο α του Ταύρου (a Tau), ή αλλιώς Λαμπάδας, ή Αλντεμπαράν (Aldebaran). Βρίσκεται σε απόσταση 68 ετών φωτός από την Γη, αντιστοιχεί στον Νότιο οφθαλμό του Ταύρου, ή τον Δεξιό λαμπερό του οφθαλμό και έχει μέγεθος 1,1. Σε σειρά λαμπρότητας είναι o 14oς από τους λαμπρότερους απλανείς αστέρες του Ουρανού.
Οι Πέρσες θεωρούσαν τον Αλντεμπαράν (α Ταύρου), τον Αντάρη (α Σκορπιού), την Φομαλχώ (α Νότιου Ιχθύος) και τον Βασιλίσκο (α Λέοντα), τα τέσσερα βασιλικά άστρα που ήταν οι φύλακες του Ουρανού. Λαμπαδία τον αναφέρει ο Πτολεμαίος στην «Τετράβιβλο», στην «Παράφραση», όμως, του Πρόκλου αναφέρεται ως Λαμπαύρας. Σήμερα, είναι γνωστός με το όνομα Αλντεμπαράν (Aldebaran) από το Αραβικό Al Dabaran το οποίο σημαίνει ο Ακολουθών (τις Πλειάδες). Ο Columella καλεί τον αστέρα Sucula. Με το σημερινό του όνομα ονομαζόταν παλιά όλο το σμήνος των Υάδων και ο σεληνιακός οίκος στον οποίο ανήκε ο Na’ir al Dabaran, δηλαδή «ο λαμπρός του ακολουθούντος». Κατά τον Al Biruni, οι Άραβες ιθαγενείς δίνουν στον Αλντεμπαράν διάφορα ονόματα: Al Fanik, δηλαδή επιβήτωρ Καμήλα, Al Fatik, δηλαδή παχιά Καμήλα και Al Muhdij, δηλαδή Θηλυκή Καμήλα. Από τους ίδιους Άραβες οι Υάδες ονομάζονταν Μικρές Καμήλες.
Στην λατρεία της φυλής Misam o Λαμπαδίας θεωρείτο θείος αστέρας, ο οποίος έφερνε βροχή και ότι, εάν στην εαρινή ανατολή δεν συνοδευόταν από καταιγίδες, το επόμενο έτος ήταν άκαρπο. Η ονομασία Palilicium ή ορθότερα Parilicium με την οποία ήταν γνωστό όλο το σμήνος των Υάδων, κατάντησε ειδικό όνομα του Αλντεμπαράν σε όλους τους καταλόγους, ακόμη και στους καταλόγους του Flamsteed. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την λέξη Palilia ή Parilia, η οποία ήταν ποιμενική γιορτή των Λατίνων προς τιμήν της θεάς Πάλης (Pales), προστάτιδας των ποιμένων, την οποία εόρταζαν την 21η Απριλίου. Στην εορτή αυτή ράντιζαν το έδαφος με νερό από κλαδιά δάφνης και άναβαν φωτιές, πάνω από τις οποίες πηδούσαν τρεις φορές οι ποιμένες. Επειδή δε πιστευόταν ότι κατά την ημέρα της εορτής αυτής ο Ρωμύλος έχτισε την Ρώμη, η εορτή των Παληλίων θεωρείτο και σαν επέτειος της κτίσεως της Ρώμης. Η εορτή διατηρήθηκε μέχρι το 792 μ.Χ., οπότε καταργήθηκε από την σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, σαν ειδωλολατρική.
Πριν από 5.000 χρόνια, όταν συνέπιπτε με το εαρινό ισημερινό σημείο, θεωρείτο στην Περσία ένας από τους τέσσερις βασιλικούς αστέρες ή Φρουρούς του Ουρανού, όπως ήδη έχει αναφερθεί. Κάτω από αυτήν την ιδιότητα ο Flammarion τον ονομάζει Δημιουργικό Πνεύμα. Σαν σεληνιακός σταθμός καλείτο από τους Πέρσες Paha και από τους Χωρασνιανούς και τους Σογδιανούς Baharu, που σημαίνει «αυτός που ακολουθεί». Ο Riccioli, από τους Κόπτες της Αιγύπτου, τον αναφέρει με το όνομα Πιωρίων ή Statio Hori, δηλαδή «ο Σταθμός του Ώρου». Ο Renouf ταυτίζει τον a Tau με τον Sarit των ιθαγενών της χώρας του Νείλου. Ο Λαμπαδίας είναι διπλός αστέρας. Έχει συνοδό 11ου μεγέθους, ο οποίος δεν είναι ορατός με τηλεσκόπιο. Έχουν διακρίνει, επίσης, πλησίον του συνοδού δύο αστέρες 13,5ου και 14ου μεγέθους.
Από ένα σημείο βορειότερα του Αλντεμπαράν εκπορεύονται την 20η Νοεμβρίου, οι Ταυρίδες, διάττοντες αστέρες βραδείς, μεταξύ των οποίων εμφανίζονται και βολίδες.
Όψεις του Αλντεμπαράν με τους πλανήτες
Επιρροή: Σύμφωνα με τον Πτολεμαίο: «είναι λαμπρός και κάπως κοκκινωπός και έχει θερμοκρασία, όπως αυτή του Άρη».
Ένωση με το Μεσουράνημα: Τιμές, καλή τύχη, επιτυχία στις γυναίκες.
Ένωση με τον Ωροσκόπο ή τον Ήλιο: Προσφέρει εξαιρετική ενέργεια, άτομο με τέτοια όψη είναι ικανό να βρίσκεται εμπρός από τους άλλους, θα πετύχει διευθυντική θέση και αναγνώριση αλλά θα έχει και αντιπάλους, από τους οποίους μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα, νομικά και σε πολύ αρνητικές όψεις και με την ζωή του.
΄Ενωση με τη Σελήνη: Καλή όψη για δουλειές, τιμές, πίστη, ειδικά αν βρίσκεται στον 1ο ή 10ο οίκο του Ωροσκοπίου. Σε αρνητικές όψεις με τα Φώτα, αν συνηγορούν και άλλοι παράγοντες, αντιμετωπίζεται κίνδυνος βίαιου θανάτου.
Ένωση με τον Ερμή: Επηρεάζει την υγεία, τις οικογενειακές σχέσεις, τα υλικά αγαθά και τους φίλους.
Ένωση με την Αφροδίτη: Σε αρνητικές όψεις, η ενέργεια που αποδίδεται στην Αφροδίτη δεν κατευθύνεται σε σωστές κινήσεις, παρέχοντας ανωμαλίες στις ερωτικές σχέσεις. Αυτό, όμως, πρέπει να εξεταστεί και από άλλους παράγοντες. Αν οι όψεις της Αφροδίτης είναι θετικές, φέρνει διακρίσεις στην λογοτεχνία, την μουσική και γενικά στις τέχνες, καλό γάμο, καλή υγεία και δημιουργικές ικανότητες.
΄Ενωση με το Δία: Εκκλησιαστικές τιμές και στρατιωτικά αξιώματα.
Ένωσή με τον Κρόνο: Αν ο Κρόνος έχει αρνητικές όψεις και με άλλους πλανήτες, φέρνει απώλειες και κινδύνους μέσω ύδατος π.χ. από τις πλημμύρες, τις φουρτούνες, τα ναυάγια ή πνιγμό. Στα παγκόσμια γεγονότα ένωση του αστέρα με τον Άρη ή τον Κρόνο, συνδέεται με θεομηνίες από πλημμύρες και ναυάγια (κατά την Έμπερτιν).
Ένωση με τον Ουρανό: Παρέχει τεράστια ενέργεια και ικανότητα για εργασία, χάρη στην οποία το άτομο θα ακουστεί και θα αναγνωριστεί. Άλλά και εδώ, όπως και με τον Ήλιο και τον Ωροσκόπο, ενεργοποιεί τους αντίπαλους. Χαρίζει, επίσης, κριτική με επιτυχία στην πολιτική και δημόσιες τιμές.
Ο ιδρυτής της ανθρωποσοφίας, Ρούντολφ Στάινερ, είχε αυτήν την ένωση στο ωροσκόπιό του. Αναγνωρίστηκε αλλά και αμφισβητήθηκε από τους αντιπάλους του.
Ο Ρέιχνολντ Έμπερτιν στο βιβλίο του «Pluto Entsprechungen» (18) στην εικόνα 48 παρουσιάζει το κοσμόγραμμα ενός «ανώμαλου ανθρώπου», ο οποίος στο χάρτη του έχει τον Ερμή στις 9ο 34΄, Μεσουράνημα στις 9ο 00΄των Διδύμων σε αντίθεση με τον Κρόνο στις 9ο 50΄του Τοξότη και η Αφροδίτη κάνει ημιτετράγωνο προς τον Πλούτωνα. Σε αυτήν την περίπτωση βλέπουμε παθολογία στην ανάπτυξη των ουρητήρων και των γεννητικών οργάνων. Στο ίδιο βιβλίο στην εικόνα 107 παρουσιάζεται άλλο ένα παράδειγμα ανωμαλίας. Εδώ ο Ήλιος βρίσκεται στις 8ο 44΄, ο Πλούτων στις 9ο 14΄και ο Ποσειδών στις 10ο 50΄των Διδύμων. Ενώνονται με τον Αλντεμπαράν και το άτομο είχε συγγενή (εκ γενετής) παράλυση.
Ένωση με τον Ποσειδώνα: Σε θετικές όψεις, αγάπη προς την επιστήμη, την τέχνη και τον αποκρυφισμό. Κέρδη από πράγματα που σχετίζονται με τα μέταλλα, τα επιστημονικά εργαλεία και τον εξοπλισμό, ιδίως αν ο Άρης είναι δυνατός. Σε αρνητικές όψεις δημιουργεί κίνδυνο από φωτιά και ηλεκτρισμό, εμπόδια στην οικογενειακή ευτυχία, κακή όψη για τα παιδιά και ατυχήματα.
Ένωση με τον Πλούτωνα: Σε θετικές όψεις, το άτομο ασχολείται με κυτταρικές μελέτες και διαμορφώνει τις νέες πολιτικές εξελίξεις. Σε αρνητικές όψεις προβληματίζεται με την σεξουαλικότητά του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
«Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, Η ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΞΙΟΠΑΡΑΤΗΡΗΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ» - Σταύρου Πλακίδου – Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων
«Απλανείς Αστέρες» των Έμπερτιν – Χόφμαν
«Σταθεροί Αστέρες» - Καραμηνάς Περικλής – Εκδόσεις « Ηλίανθος»
«BRADY’S BOOK OF FIXED STARS» - BERNADETTE BRADY – WEISER
«ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥΣ» - Μ. Δανέζη – Σ. Θεοδοσίου- Εκδόσεις «Δίαυλος»